Jongeren worstelen
jaren met rouwproces
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
kerk
en
wereld
beroepingen
Ik accepteerde
de dood niet'"
Mirakel van Amsterdam" herdacht met kolom
Willibrordvereniging: Overleg
met bisschoppen over status
CcidócSoutcunt
>weer
brieven
'f! I
lezers
EcicUcSoivumt
DINSDAG 3 NOVEMBER 1987 PAGINA 2
Wereldraad hekelt IMF
MADRID De ongeveer 300 deelnemers aan de consultatie
van de Wereldraad van Kerken over „oecumenisch delen", die
de afgelopen dagen in El Escorial in Spanje is gehouden, heb
ben in hun slotverklaring scherpe kritiek uitgeoefend op het
Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Wereldbank. Deze
organisaties worden ervan beschuldigd mee te werken aan de
„plundering van de rijkdom" van de ontwikkelingslanden door
te eisen dat die landen hun met grote moeite verdiende kapi
taal, dat meer waard is dan de ontwikkelingshulp die zij ont
vangen, moeten terugbetalen. In de verklaring wordt verzet
van de kerken tegen de praktijken van het IMF en de Wereld
raad aangekondigd.
„Doopgezinden kennen alleen mooie verhalen"
AMSTERDAM „De kennis van de Bijbel beperkt zich tot
enkele flarden, incidentele mooie verhalen. Er is geen zicht op
het doel van de Bijbel als geheel. Grote nadruk wordt gelegd
op de persoonlijke ervaring. Er heerst een slecht leefklimaat
voor het bedrijven van theologie en er is te weinig belanstel-
ling voor de toetsing van de eigen denkbeelden aan die van
anderen. Het geloof heeft iets zweverigs, iets toevalligs, iets
willekeurigs bijna, omdat de bepaaldheid door de traditie en
het milieu waarin iemand leeft niet is opgenomen en verwerkt.
Extreem doorgetrokken verwordt dit tot geloof in (eigen) indi
vidualisme." Studentenpastor Harry Plas schrijft dit in het
weekblad van de doopsgezinden. Zijn ervaringen zijn voor hem
reden terug te keren naar de Hervormde Kerk.
Men troost zich zelden
over grote
vernederingen, men
vergeet ze.
Vauvenargu*»
DUITSE KERK:
Verzoenings-
gebaar jegens
Sovjetunie
WEST-BERLIJN
Voor de Evangelische
Kerk in Duitsland is ko
mend jaar de tijd geko
men om „de volkeren in
de Sovjetunie, die door
Duitse schuld zwaar ge
leden hebben, iets te zeg
gen", vindt EKD-syno-
de voorzitter Jürgen
Schmude. Er is geen
groot rapport over de
verzoening met het land
te verwachten, onder
streepte hij tegenover de
synode. Maar de Rus-
sisch-Orthodoxe Kerk,
die in 1988 haar duizend
jarig bestaan viert, zou
van de Duitse kerk
moeten horen: „Wat ge
beurd is, was verschrik
kelijk en zal hopelijk
nooit weer voorkomen".
In de Tweede Wereldoorlog
is „in onze naam" een land
overvallen en een oorlog be
gonnen, die werd geleid door
een „drang tot vernietiging",
aldus Schmude, tevens lid
van de SDP in de Bondsre
publiek. In veel Duitse gezin
nen zijn de gevolgen en de
verliezen nog steeds aanwe
zig. De JSKD-praeses pleitte
ervoor stil te staan bij „alle
pijn en wonden" die er nog
zijn, maar „toch een begin te
maken door iets te zeggen".
Van verschillende zijden is
de afgelopen tijd aangedron
gen op een rapport over ver
zoening met de Sovjetunie.
Bisschop Martin Kruse, voor
zitter van het EKD-bestuur,
verklaarde naar aanleiding
daarvan dit weekeinde dat
het EKD-bestuur meer voelt
voor „kortere verklaringen',
bijvoorbeeld een boodschap
aan de Russisch-Orthodoxe
Kerk volgend jaar. Deze op
roep had heftige reacties ver
oorzaakt in de synode. Ge
waarschuwd werd voor le
denverlies na een dergelijke
„demonstratieve geste". Ook
werd verwezen naar de „hui
dige situatie", die wordt ge
kenmerkt door „pijnlijke
grens door ons volk". Een
boodschap aan de Sovjetunie
mag nooit aan dat thema
voorbij gaan, zo werd be
toogd.
Prof.dr. E.P. de Jong
voorzitter
bestuur KUN
UTRECHT De RK bis
schoppenconferentie heeft
prof.dr. E.P. de Jong uit
Nieuwegein benoemd tot
voorzitter van het bestuur
van de Stichting Katholieke
Universiteit Nijmegen. Hij
volgt mevr. mr. J.J.M.S. Ley-
ten-de Wijkerslooth de Weer
desteyn op die lid van de
Raad van State is geworden.
De Jong (42) was reeds be
stuurslid van de universiteit.
Hij studeerde rechten aan de
Rijksuniversiteit te Utre
In 1975 promoveerde
Jong op het proefschrift
„Een inleiding tot het den
ken over arbeidsconflicten-
recht". Van 1980 tot 1985 was
De Jong hoogleraar sociaal
recht aan de Vrije Universi
teit te Amsterdam. In 1985
werd hij voorzitter van de
Sociale Verzekeringsraad.
Nederlandse Hervormde Kerk
Aangenomen naar Oud-Beijerland,
G.Schaap te Poederoijen.
Gereformeerde Kerken
Beroepen te Anjum, Herwijnen en
Yerseke. drs.J.Staat te Munnekezijl.
Beroepen te Gorinchem, L.J.Wol-
thuis die hulpdiensten verricht in
Den Haag, Eskamp, parttime, wo
nende te Heemstede. Benoemd tot
predikant hall-time, aan de stichting
Elizabethbode te Lochem, mevrouw
drs. T.Bergsma te Den Haag-Oost,
die deze benoeming heeft aangeno
men. Zij blijft predikant in Den
Haag-Oost. half-time. Beroepbaar-
stelling: Mevrouw drs.H.C.Paster-
kamp. Eerste Kostverlorenkade 5
III, 1052 EL Amsterdam.
Gereformeerde Kerken Vrijge
maakt
Bedankt voor Assen-Noord en Har-
denberg. A.de Snoo te Harderwijk.
Beroepbaarstelling:
Drs.J.Klapwijk, Mackayware 118,
8014 RZ Zwolle.
Christelijke Gereformeerde Ker
ken
WIJHE „Verdriet past niet in
de wereld van jongeren. Kijk
naar Veronica, die leve-de-vro
lijkheid, daar horen geen tranen
bij.'
Het verdriet, de ontreddering na het
overlijden van vader of moeder is voor
jong en oud gelijk. Toch missen jonge
ren na het verlies veelal een gewillig
oor. Thuis gaat meestal de aandacht uit
naar de overgebleven partner, terwijl
de leeftijdgenoten in schoolklas of disco
de kaken op elkaar houden. Het gevolg:
veel jongeren worstelen jarenlang met
stagnerende rouwprocessen, zonder dat
hun omgeving het in de gaten heeft.
Marinus van den Berg, pastoraal vor
mingswerker, columnist en een veel
gevraagd spreker op het gebied van
rouwverwerking, constateert het met
een zucht. In het afgelopen weekeinde
organiseerde hij samen met Eddy Oude
Wesselink van het Katholiek Centrum
voor Welzijnsbevordering Overijssel in
Wijhe een ontmoetingsdag met als the
ma „jongeren en verlies'. Daar kwamen
een groot aantal jongeren, van wie een
hunner bijgaand zijn verhaal vertelt.
Van den Berg: „Veel jongeren kampen
met grote problemen. Zonder dat ook
maar iemand het in de gaten heeft:
„Jongeren worden op dit gebied vaak
verwaarloosd. De aandacht gaat veelal
uit naar de weduwe of de weduwenaar.
Men denkt al gauw: ach, die jongeren
stappen er zo overheen.'
Dat jongeren die iemand in hun naaste
omgeving hebben verloren vaak zwaar
in de verdrukking zitten, uit zich vol
gens de pastor veelal in afwijkend ge
drag. „Er zijn drie groepen. De eerste
wordt lawaaiig, bij het onverschillige
aL Wat denkt de omgeving van hen?
Juist: zij trekken het zich niet zo aan.
De tweede groep: jongeren die heel stil
worden, in hun schulp kruipen. Nie
mand ziet hen staan, zij krijgen ook
geen aandacht. Dan nog de groep die in
het gezin de verantwoordelijkheidsrol
overneemt. Zij geven de indruk dat ze
het allemaal prima aankunnen. Is dus
niet zo."
Taak voor onderwijs
Van den Berg ziet een grote taak voor
het onderwijs. „Natuurlijk zijn er scho
len waar er wel aandacht is voor leer
lingen die met een sterfgeval zijn ge
confronteerd. Maar door de grootscha
ligheid van de laatste jaren is daar
veelal geen plaats en tijd voor.'
Jongeren onderling spreken nauwelijks
over hun verdriet bij overlijden of
scheiding. „Het is zelfs zo sterk dat
wanneer in een groep jongeren eentje
wegvalt door bijvoorbeeld zoiets ingrij
pend als zelfdoding of een verkeerson
geval, er heel weinig over wordt ge
sproken. En dat terwijl ze dan juist een
ervaring hebben die ze delen."
„Toch hebben jongeren juist behoefte
er veel over te praten. Alleen nemen ze
zelf nooit het initiatief. Ja, ze geven
wel signalen. Bijvoorbeeld via hun ge
drag. Veel ouderen begrijpen de jonge
ren niet. Als ze bij de begrafenis andere
kleren aan hebben, wordt al snel ge
dacht dat ze onverschillig zijn. Of: net
nadat iemand die hen dierbaar is over
leden, wordt keiharde muziek beluis
terd. Daar worden dan verkeerde con
clusies uitgetrokken.'
Een van de meest tere punten is een
nieuwe partner, die de plaats inneemt
van de overleden vader of moeder.
„Dat geeft heel veel moeilijkheden.
Jongeren zijn er op zich niet tegen,
maar hebben er problemen mee omdat
ze het verlies van hun eigen vader of
moeder nog niet hebben verwerkt. Uit
de wijze waarop jongeren met die nieu
we partner omgaan, kun je vaak afle
zen hoe ver ze in hun rouwproces zijn.'
GOOS DE BOER
Interesses kunnen op school meestal wel worden uitgeleefd, met verdriet weet men geen raad.
Ze heeft jaren nodig gehad om haar
draai te vinden. Vijftien was Ineke
toen haar vader overleed. Oud genoeg
om het verdriet van het afscheid te
voelen; te jong om het te verwerken.
Zeker een jaar lang weigerde ze te aan
vaarden dat haar vader niet meer in
haar nabijheid was. „Ik dacht altijd: hij
komt terug, morgenvroeg staat hij er
weer. Ik heb gebeden en nog eens ge
beden en dacht: dat moet toch helpen
om hem terug te krijgen. Ik accepteer
de z'n dood niet. Het kón gewoonweg
niet waar zijn.
Praten er over deed ze nauwelijks. Dat
het overlijden diepe wonden bij haar
had achtergelaten, hield ze jaren voor
zich. Haar gedrag veranderde wel: „De
eerste tijd na het overlijden van m'n
vader was ik stil, daarna juist heel erg
op de voorgrond. Ik werd een enorme
lastbak op school. Ik wilde wat laten
zien. Zo van: die Ineke is zo vrolijk, die
zit er vast niet meer mee.
Plotseling was het heengaan van haar
vader, die kanker had, niet. Drie
maanden ziektebed gingen er aan voor
af. „Op een dag kwam ik thuis van
school en merkte ik dat er iets aan de
hand was. M'n vader lag in bed en m 'n
moeder zei: Papa kan nooit meer wer
ken. Mooi, dacht ik nog. Totdat ik flar
den van gesprekken opving, waaruit
mij duidelijk werd dat m'n vader het
niet lang meer zou maken. Ja, men
dacht dat ik nog een kind was. Maar ik
wist dondersgoed wat er aan de hand
was. Ik wist wat de dood betekende.
„Die drie maanden zijn verschrikkelijk
geweest. Ik reageerde heel agressief.
Sloot me af. Wilde m'n vader nauwe
lijks zien. Al die mensen steeds weer in
huis, vond ik nog het ergste. We waren
geen dag meer alleen. Ik wilde juist dat
alles weer normaal werd.
„Op de dag van z'n overlijden, moest ik
's morgens naar hem toe. Om afscheid
te nemen, 't Zou niet lang meer duren,
zeiden Ze. Ik heb tegen m 'n moeder ge-
zegd: je laat me niet uit de klas halen
als het zover is. Ik wilde niet dat m'n
ff klasgenoten het hoorden. Ja, ik
4 schaamde me er voor. Vond dat nie-
mand er iets mee nodig had.
De eerste dagen na het overlijden wa
tt- ren een hel, zegt ze. „Ik dacht steeds:
als die begrafenis maar eerst over is.
H Eenmaal op school wilde ze dat alles
weer zo snel mogelijk normaal zou
worden: „Ik was bang dat iedereen het
wist. Ja. die schaamte. Gek, hè. Ik snap
dat nog steeds niet. Leraren die je in de
klas condoleerden. Afschuwelijk vond
ik het. Ik wilde er niets over horen.
Alsof er niets was gebeurd, terwijl ik er
aan de andere kant juist heel erg mee
zat en er eigenlijk graag over wilde
praten.
Toch luchtte ze nauwelijks haar hart en
kropte derhalve alles op. Met mijn
klasgenoten heb ik er vrijwel nooit
over gesproken. Nee, daar praatte je
niet over. Ik denk dat die anderen er
ook angstig voor waren. Die vonden
het leuker om lol met me te maken. En
ik ging al snel weer uit. Naar de disco
en zo. Nee, niet iedereen begreep dat.
Maar ik wilde steeds maar laten zien
dat ik het goed had verwerkt. Ach, en
in en rond de disco praat jp natuurlijk
niet over de dood van je vader. Dat
FOTO: SP Past n'et 'n d'e wereld.
V)
AMSTERDAM De ge
meente Amsterdam
plaatst de komende we
ken aan het Rokin een
zeven en een half meter
hoge „Mirakelkolom".
Dit monument herinnert
aan het „Mirakel van
Amsterdam" in het jaar
1345. Duizenden mensen
lopen nog altijd mee in
de jaarlijkse Stille Om
gang naar aanleiding van
dit wonder. De plaatsing
van de Mirakelkolom
blijkt uit een bewoners-
brief van de gemeente.
Het „mirakel van Amster
dam" herinnert aan een ster
vende man die een hostie
kreeg toegediend, die hij la
ter uitbraakte. Het braaksel
werd in het vuur geworpen,
maar de hostie bleek de vol
gende dag onaangetast te zijn
door het vuur. De hostie
werd aanvankelijk naar de
Oude Kerk overgebracht.
Later werd op de plaats van
het wonder de „Nieuwezijds
Kapel" gebouwd. De hostie
werd toen daar bewaard. De
hostie bestaat inmiddels al
lang niet meer.
De oorspronkelijke kapel is
ook verdwenen. Na enkele
branden werden wel steeds
nieuwe kapellen gebouwd.
De laatste kapel (gebouwd in
de vijftiende eeuw) werd in
1909 gesloopt. Delen van de
natuurstenen zuilen van deze
laatste kapel worden nu ge
bruikt in de Mirakelkolom.
De kolom is een initiatief
van de Stichting Amsterdam
Versierd, die verdwenen his
torie in de stad wil terug
brengen. De kosten van de
kolom bedragen enige tien
duizenden guldens. De ge
meente draagt daaraan bij,
maar ook de nabijgelegen
Optiebeurs en het Gezelschap
van de Stille Omgang.
DRIEBERGEN De
Sint Willibrordvereni
ging, het landelijke RK-
ad viesorgaan voor oecu
mene, overlegt met de
bisschoppenconferentie
over de status van de
vereniging.
Het bestuur bestaat uit perso
nen die door de leden zijn ge
kozen en bisschoppelijke ge
delegeerden. Daardoor is de
vereniging niet louter een or
gaan dat het beleid van de
bisschoppenconferentie uit
voert, wat het krachtens de
statuten wel zou moeten zijn.
Het bestuur van de Willi
brordvereniging heeft kort
geleden zijn standpunt hier
over uiteen gezet in een brief
aan de bisschoppenconferen
tie in antwoord op vragen
van kardinaal Simonis en
hulpbisschop De Kok van
Utrecht.
Over eventueel ingrijpen van
de zijde van de bisschoppen,
zoals dat ook bij de Neder
landse Missieraad dreigt, zei
Van Montfoort dat hij daar
geen enkel gegeven over
heeft. „Het zou me erg spij
ten als het die kant opgaat.
We zullen alles er voor doen
opdat inzake dé oecumene in
Nederland de samenwerking
tussen de verschillende orga
nen blijft zoals die is".
Volgens het jaarverslag
1986/1987 verwachten de bis
schoppen van de vereniging
„een opstelling in strikte ge
trouwheid aan de Romeinse
documenten". Daaraan wordt
toegevoegd dat dit ook de be
doeling van het bestuur is,
hoewel in kwesties van inter
pretatie en toepassing eigen
accenten kunnen worden ge
legd.
Het bestuur heeft de bis
schoppen onder meer ge
schreven dat zij zich niet al
teveel zorgen over de Willi
brordvereniging behoeven te
maken. Bovendien hebben zij
het recht een voorzitter te
benoemen, beschikken zij
over gedelegeerden in het
bestuur en is er sprake van
een goede samenwerking tus
sen de vereniging en de bis
schoppelijke commissie voor
de oecumene. Het bestuur
heeft er verder op gewezen
dat van RK-zijde de oecume
ne mede dankzij de Willi-
brordvereniging gestalte
heeft gekregen.
In de bijna anderhalf jaar dat
hij het voorzitterschap waar
neemt, zijn er volgens Van
Montfoort geen brandbrieven
van de bisschoppen over be
paalde activiteiten bij de ver
eniging binnengekomen.
Petitie aan Gorbatsjov
De Amerikaanse kardinaal John Krol uit Philadelphia onder
tekent een petitie gericht aan de Russische leider Gorbats
jov. Daarin wordt gevraagd om het herstellen en weer toe
gankelijk maken van de kathedraal van Litouwen. De kathe
draal moet nodig gerestaureerd worden. Links zit bisschop
A. Baltakis, herder van de katholieke inwoners van Litouwen
die buiten hun land verblijven, rechts de Russische dissident
Vytautas Skuodis, die zeven jaar lang dwangarbeid kreeg
wegens kritiek op de atheïstische politiek van zijn land.
FOTO: AP
Na het INF-akkoord
NOG voordat Ronald Reagan en Michaïl Gorbatsjov hurfnl
handtekening hebben gezet onder het akkoord over de EuroJ
raketten, komen ministers van defensie van de NAVO-Iid
staten vandaag en morgen in Californië bijeen om te bespre-v
ken wat de gevolgen zullen zijn van het verdwijnen, ovet ni
een jaar of vijf, van de raketten voor de middellange afstand: an
Zo'n snelle bespreking over dit onderwerp ook al stond'®
de bijeenkomst zelf al lang op de agenda kan enige be
vreemding wekken. De kern van het INF-akkoord zal huri^
immers allang bekend zijn geweest. Aangenomen magar
worden dat de verwikkelingen ervan reeds uitvoerig zijn geuei
analyseerd.
HET overleg over dit onderwerp lijkt ook wat slecht geti
med. Na lang onderhandelen staan Oost en West op de drem
pel van een historisch akkoord. Gelet op de grote politieke
spanningen die het gevolg waren van het NAVO-dubbelbe-
sluit en het massale volksverzet in tal van Europese landen
past vooralsnog opluchting en voldoening dat de plaatsingi?
van de kruis- en Pershing-raketten niet doorgaat dan wel
ongedaan kan worden gemaakt. De leiders in het Kremlin
zijn er niet in geslaagd het Westen over deze kwestie uit el- C
kaar te spelen. Een snelle NAVO-vergadering over „hoe de
gaten van het akkoord gedicht kunnen worden", riekt daar
om enigszins naar paniekvoetbal. Het INF-akkoord is hiel
volmaakt, maar de mogelijke tekortkomingen zijn al langer
bekend en nopen geenszins tot haastige beslissingen.
INTUSSEN ligt het grootste obstakel voor het aanstaande
akkoord, buiten bereik van de ministers, in de Amerikaanse^0
Senaat. Want pas als een tweederde meerderheid van dé
honderd senatoren zich er achter schaart, wordt de overeen-
komst meer dan een stukje papier. Het wantrouwen jegeni.
de Sovjetunie in de Senaat is groot en is nog eens versterkt !e'
door de manier waarop Sovjetleider Gorbatsjov minister!
Shultz anderhalve week geleden in de kou liet staan, toen
deze dacht in Moskou spijkers met koppen te kunnen slaan.
HET maakt daarbij niet veel uit of Gorbatsjov eerst binnen
landse problemen moest oplossen, alvorens een datum tqjji
kunnen prikken, of dat hij dacht voordeel te kunnen beha
len uit de moeilijkheden waarin president Reagan op dat mo-;to
ment verkeerde. Beide verklaringen hebben het wantrou-'ei
wen jegens Moskou in de Senaat alleen maar versterkt. Dëen'
inhoud van het akkoord moet erg duidelijk zijn, met namefr
voor wat betreft de controle op de naleving ervan, wil déeiï
argwaan van de senatoren verdwijnen.
Plaatselijk mist
DE BILT (KNMI) Een ho-
gedrukgebied bepaalt het ko
mende etmaal ons weer. Het
centrum daarvan beweegt zich
van oost-Engeland naar Duits
land. Door de nabijheid van
dit hogedrukgebied wordt er
de komende dagen geen regen
verwacht. De windsnelheden
zijn klein. Naast wolkenvelden
komen in onze omgeving ook
hier en daar opklaringen voor.
Bij helder weer koelt het
's nachts snel af. Hier en daar
komt het tot wat vorst aan de
ërond en ontstaat er mist.
leze mistvelden kunnen zich
overdag lang handhaven. Daar
waar het 's avonds of 's nachts
bewolkt is, koelt het echter
nauwelijks af en ontstaat geen
mist. Het rustige weer duurt
de komende dagen voort.
Midden- en zuid-Frankrijk: Flinke'
zonnige perioden. Meer naar he|ra<
noorden hier en daar mist. Middag;
temperatuur van 18 graden in de Py
reneeën en langs de Middellandse31
Zee tot 14 graden meer naar he
noorden. In mistgebieden lager.
Alpengebied: In de dalen plaatselijk
mist, vooral aan de noordzijde. Meei
bergopwaarts vrij zonnig. Middag e
temperatuur in de dalen van 5 gra<ini
i mistgebieden tot 14 graden bi
zon. Nul(
2700 321
hoogte.
,im
Spanje, Portugal: Voornamelijk in,r*
het zuiden een enkele bui; overigen!
vrij zonnig. Middagtemperatuur var
22 graden in het zuiden en op Mallor
i tot 17 graden in het noorden.
Italië, Joegoslavische kust Voorna? elc
melijk in zuid-Italié enkele regen- ojire
onweersbuien. Overigens vrij zonnig ar}
In de Po-vlakte plaatselijk mist Mid-,
dagtemperatuur van 15 graden in her
noorden tot 20 graden in zuid-Italië.: A
ik
WEERRAPPORT HEDENMORGEN
Weersvooruitzichten vo-
Europese landen, geldig v
en donderdag:
ir morgen
Zuid-Scandinavië: Droog en af en toe
opklaringen. In west-Noor wegen
echter bewolkt en af en toe regen.
Middagtemperatuur van 10 graden in
west-Noorwegen tot rond 7 graden
tot 12 graden, in mistgebieden lager.
Denemarken, noordwest-Duitsland.
Wolkenvelden, maar ook opklarin
gen. Middagtemperatuur rond 11 gra-
Benelux, midden- en zuid-Duitsland,
noord-Frankrijk: Wolkenvelden.
Plaatselijk mist. Ook opklaringen.
Middagtemperatuur 8 tot 12 graden,
in mistgebieden enkele graden lager.
Brieven graag kort en
duidelijk geschreven De
redactie behoudt zich
het recht voor ingezon
den stukken te bekorten
Ernstige zaak
De klacht, volgens een bericht
in de krant ingediend tegen
een psychiater over sexueel
misbruik, is een ernstige zaak.
Zulke laagheden zouden niet
mogen voorkomen in een
beroep, waarvan de beoefena
ren zichzelf „autoriteit" op het
gebied van het verstand toe
dichten. Op wie kunnen we
dan nog vertrouwen? Het is
trouwens niet de eerste keer
dat ik geconfronteerd wordt
met dergelijke verachtelijkhe
den. In 1979 werd mijn eigen
zuster, zo vertelde zij mij, ver
schillende malen zonder suc
ces benaderd door een psychi
ater in de kliniek „Bloemen-
daal" om met hem sexueel
contact te hebben. Ik hoop dat
de sterke arm hier stevig in
gaat grijpen en de zaak goed
gaat onderzoeken en dat de
aangeklaagde, als hij schuldig
bevonden wordt, niet onder
zijn verdiende straf uit komt.
M. Heyl,
AMSTERDAM.
(ADVERTENTIE)
