Come-back van het brede familie-epos
In de ban van Tolkien
'Jan Car K
MAAGD!
BRU1L0I
BOEKEN/PLATEN
FANS BRENGEN JAARLIJKS ODE AAN SCHRIJVER
George Michael wordt volwasse
INXS
kiest
andere koers
QtidóeQowuvnt
VRIJDAG 30 OKTOBER 1987 PAGI
Misschien is het toeval, mis
schien heeft het te maken met
tijdsomstandigheden, maar op
vallend genoeg verschijnen te
gelijk, nog wel bij dezelfde uit
gever, twee lijvige romans,
waarin op brede manier een
familie wordt geschetst, de
ontwikkeling van de relaties,
hoe het gaat met kinderen en
kleinkinderen, waarbij na
tuurlijk ook een beeld van een
tijd wordt gegeven.
Jan Cartens beschrijft in
„Maagden-bruiloft" de ge
schiedenis van het huwelijk
van een bejaard echtpaar, dat
zijn vijftigste trouwdag viert
en in de roman „Scherven"
van Axel Bouts wordt een der
gelijk familie-relaas gegeven,
dat eindigt in het jaar 1999.
Beide romans, samen meer
dan zevenhonderd pagina's,
zijn uitgegeven door Manteau.
OpmerkeSjk toeval.
Het verhaal van Axel Bouts
bevat in eerste instantie de
meeste verrassingen. „Scher
ven" heeft als ondertitel „Kro
niek van de familie Adams en
van de 20e eeuw" en het is na
tuurlijk niet toevallig dat deze
Vlaamse familie uit het dorpje
Geluwe, de naam Adams
draagt. Er zit nogal wat sym
boliek in dit relaas over de
kinderen en kleinkinderen
van een onderwijzer, die de
laatste jaren van deze eeuw
door moeten komen. Vooraf
gaande aan de familie-historie
schetst de roman de gebeurte
nissen in de laatste fase van
deze eeuw. Zo verschijnt er
een vervolg op de „Apocalyps"
en de profetieën van Nostra
damus uit 1555, „Het Derde
Boek", waarvan auteur en af
komst onbekend zijn, maar dat
een duidelijke waarschuwing
voor een definitief einde be
vat.
Gebeurtenissen
De opsomming in de roman
van de meest opmerkelijke ge
beurtenissen vanaf 1990 tot
1999 bevat het uitbreken van
een rassenoorlog in Zuid-Afri-
ka, de verkiezing van Jackson
tot presidant van de V.S. (twee
dagen later sterft hij aan een
hartinfarct), een ernstig onge
luk op de kerncentrale van
Mol, de verschijning van de
Maagd Maria te Oostakker,
hongersnood, een kernoorlog
tussen Pakistan en India, en
nog veel meer. Dit alles als in
leiding; op pag. 22 wordt dan
de familie Adams geïntrodu
ceerd, met een stamboom,
waar de lezer regelmatig naar
terug zal bladeren.
Leopold Adams, die leeft van
1900 tot 1999, heeft vijf kinde
ren uit zijn huwelijk. Een van
hen, Aernout, wordt priester.
Uit de huwelijken van de vier
andere kinderen zijn er acht
kleinkinderen. Behalve dat de
familié Adams getuige (en
deelnemer) is van de vele
schokkende gebeurtenissen
aan het eind van deze eeuw,
wordt de familieleden ook
weinig bespaard. De achteruit
gang van de vader, die bijna
een eeuw leeft, de gewelddadi
ge dood van een paar familie
leden, zoals kleinzoon Stefaan,
die bij het drama op het Hei-
zel-stadion onder de voet
wordt gelopen en zoals de
moeder, de vrouw van Leo
pold, die door een inbreker
wordt vermoord.
Familielid
Het verhaal wordt verteld in
een groot aantal korte para
grafen, waarin steeds een an
der familielid centraal staat.
De verteller schiet door de tijd
heen en weer, maar vermeldt
bij elke titel van een paragraaf
steeds opnieuw in welk jaar
deze episode zich voltrekt. Al
les is weer gerangschikt in
vier delen, een proloog en een
Jan Cartens
epiloog, of coda. Die vier delen
worden ingeleid door de ver
melding van beloften van de
politieke leiders van de Vere
nigde Staten en Sovjetunie dat
zij geen kernwapens zullen in
zetten. Ook de paus pleit daar-
het derde deel. Het vierde c
beschrijft dan de dood van Le
opold Adams, die bijna een
FOTO: DENNIS PIETERS
eeuw leefde, tien dagen voor
dat het magische jaar 2UÜÜ zal
aanbreken.
Martial
Wat de coda, de afronding van
het verhaal, zal brengen, kan
de lezer dan al duidelijk zien
aankomen. Halfweg de roman
heeft de verteller dat eigenlijk
al prijs gegeven, door over de
kleinzoon Martial het een en
ander te vermelden. De man
met deze opvallende symboli
sche naam heeft een hoge le-
gerfunctie en blijkt een van de
weinigen, die de „Knop" mo
gen hanteren, waarmee een
atoomaanval op de vijand kan
worden ingezet.
Het mechanisme, waar hét
verrassende verhaal op steunt,
is dan eigenlijk al te doorzich
tig geworden. Bijna 350 pagi
na's heeft de flitsende vertel
ling dan geduurd, de lezer is
dan nogal uitgekeken op de
personen en hij doorziet de
verteltechniek te duidelijk. Als
de verrassing op deze manier
is verdwenen, blijft er niet zo
veel van „Scherven" over, be
halve dat de auteur op heel in
telligente manier gebruik
maakt van de situatie waarin
wij nu leven en van de ver
wachtingen die wij voor de
rest van onze eeuw hebben.
Hij vertelt daar bovendien met
veel verve over.
Katholiek gezin
Het boek van Jan Cartens,
„Maagdenbruiloft" geeft een
beeld van vijftig jaar katholiek
gezinsleven, een onderwerp
waar Cartens eerder boeiende
verhalen over schreef. Het
verhaal heeft de viering van
het vijftigjarig huwelijksfeest
van het echtpaar Kemp als
uitgangspunt, naar zal blijken
ook de laatste dag van hun hu
welijk. Vanuit deze feestdag
keert de verteller steeds terug
naar het verleden, ook hier
wisselend met het oog op een
andere persoon uit het ver
haal. De moeder, die als sim
pel meisje, totaal onwetend en
niets vermoedend, het huwe
lijk inging, in de jaren twintig.
De zoon, nu priester, die wor
stelt- met zijn huidige relatie
met een vriendin, zijn jeugd-
heeft. De vader kijkt naar de
feestelijkheden, naar zijn aan
de rolstoel gekluisterde vrouw,
naar zijn kinderen, die leven
in situaties en met relaties die
hij niet kan aanvaarden vanuit
zijn levensgevoel of vanuit zijn
geloof. Is hij daar eerlijk in?
Kiezen zijn kinderen beter in
het levenr
Jan, de priester, speelt een
centrale rol in het verhaal.
Door de aandacht en de rust
waarmee zijn figuur, naast die
van de vader, wordt uitge
werkt, graaft Jan Cartens in
zijn familie-roman veel dieper
dan Axel Bouts in „S
doet. „Maagdenbruiloftl
heel zinnig verhaal vl
veel mensen (van rond^
tig?) die katholiek
zijn en zich losmaakijj
kerk en katholieke culib
weten er eigenlijk nietL.
te kunnen en ze zullen P
veel in herkennen. r(
JAN VERSTj*
Axel Bouts: „Scherf
kroniek van de G.
Adams en van de „20t;
Uitgave Manteau,
38,50. J'
Jan Cartens: „Maagdtd
loft" roman. Uitga j
Manteau. Prijs ƒ35,91
advertentie
Geprolongeerd!
MARJA
BROUWERS
Havinck
Achtste druk
Een succesrijke roman
Een bekroonde film
f29,50 in de boekhandel
Bij De Bezige By
Eco ziet boek
niet bedreigd
door nieuwe media
AMSTERDAM - Umberto
Eco, schrijver van „De.naam
van de Roos", meent, in tegen
stelling tot Minister Brinkman,
dat visuele media geen vijan
den zijn van het boek. Brink
man sprak in een rede tijdens
het Europees congres over
Boek en Leescultuur in Am
sterdam deze week zijn zorg
uit over de toekomst van het
boek en zag als voornaamste
bedreiging van het lezen voor
al de concurrentie van de
nieuwe media en vluchtiger
mediagebruik. Eco verklaarde
echter dat hij van mening was
dat door het veelvuldiger ge
bruik van computer de jonge
generatie er juist op getraind is
veel en snel geschreven tekst
te lezen. „Zij zal daardoor
meer op tekst dan op beelden
georiënteerd zijn", aldus de
Italiaanse auteur.
advertentie
1. (1) J. Kuitenbrouwer,
Turbo-taal,
van socio-babble tot
yuppie-speak
(Aramith,/14.90)
2. (5) F. Kossmann
Het Den Haag van
Louis Couperus
(Matrijs, 24.95)
3. (4) J. Clavell
Wervelwind
(Boekerij,/49.90)
4. (-) Annie M. G. Schmidt,
Ziezo
(Querido, 47.50)
Algemene Boekhandel Couvée
Van Hoytemastraat 66
2596 ES Den Haag
Tel.070-247930
Boekhandel H. Hoonhoud
van Meerdervoort 213
2563 AA Den Haag
Tel. 070-600903
Boekhandel Houtschild
Papestraat 13
2513 AV Den Haag
Tel. 070-467949
Boekhandel Paagman
Frederik Hendriklaan 217
2582 CB D$n Haag
Tel. 070-512041
Boekhandel j.B. vanSeters
Theresiastraat 123
2593 AE Den Haag
Tel.070-856908
OXFORD - Er was eens
een Engelse hoogleraar
die in de jaren dertig een
mooi sprookje schreef.
Deze hooggeleerde heer,
die in Oxford vergelijken
de taalwetenschappen do
ceerde, heette John Ro
nald Reuel Tolkien. Met
zijn rijke fantasie schiep
hij het rijk Midden Aarde.
Een fictief continent, bewoond
door verschillende opmerkelij
ke volkeren. Een soort kabou
tervolk Hobbits genaamd.
Maar ook woonden er elfen-
stammen in Midden Aarde,
dwergen en enten (een soort
wandelende bomen). Natuur
lijk ontbraken de mensen niet
en sommigen van hen waren
magiër, zoals de tovenaar
Gandalf. Het leven was er
goed totdat Het Kwaad de kop
opstak. Dit in de vorm van een
aantal magische ringen. Daar
onder één ring die de drager
ervan macht garandeerde over
geheel Midden Aarde. En daar
wordt het spannend. Want een
sprookje zou geen sprookje zijn
als er niet een kwade macht in
het spel was die het niet op die
ene ring heeft voorzien. Deze
Sauron, een soort zwarte ko
ning, laat zich in zijn snode
plannen bijstaan door een le
ger schurkachtige monsters.
Orks. De goede en de kwade
partij gaan op zoek naar de
ring om deze te vernietigen
(de goeden: uit voorzorg) of te
bemachtigen (de booswichten:
om oppermachtig te worden).
De trilogie „In de ban van de
ring" maakte Tolkien be
roemd. Niet alleen omdat het
een spannend verhaal is maar
ook cfoor de overtuigende ma
nier waarop hij de volkeren
van Midden Aarde in beeld
bracht. Tolkien voorzag zijn
geesteskinderen van een eigen
taal en cultuur. Hij stelt het in
zijn boeken voor alsof hij ze
zelf ontdekt heeft in oude ge
schriften wat het een authen
tiek tintje geeft. „In de ban
van de ring" is net als het
voorafgaande boek „De Hob-
bit" veelvuldig vertaald. Ook
werd de ring-trilogie eind ja
ren zeventig verfilmd. Het
verhaal doet het vooral goed
bij mensen die wel te porren
zijn voor literatuur met een
mythologisch tintje.
Fans
Door de jaren heen hebben
Tolkien-fans elkaar weten te
vinden in tal van clubs. Ook
Nederland kent een Tolkien-
club die opereert onder de
naam Unquendor. Sinds enke
le jaren wordt er in Oxford, de
plaats waar Tolkien aan diver
se „colleges" verbonden was,
een bijeenkomst gehouden.
Deze bijeenkomst van de Bri
tish Tolkien Society wordt
„Oxonmoot" genoemd. Een
benaming die als zoveel ande
re woorden uit het Oxonmoot-
vocabulaire aan een of andere
Tolkieniaónse fantasietaai is
ontleend. Oxonmoot is een
trefpunt voor vogels van di
verse pluimage. Er is het intel
lectuele slag Tolkien-fans dat
zijn boeken tot op de letter
kent en niets liever doet dan
ze analyseren en naar diepere
achtergronden zoeken. Som
migen van hen spreken een
aardig woordje „elfs" en be
heersen deze door Tolkien be
dachte taal in woord en ge
schrift. Er is ook het frivole
slag Tolkien-fans dat zich
graag inleeft in de spannende
wereld die door hem bedacht
is. Een wereld waarin strijdba
re volken de machten van de
duisternis te vuur en te
zwaard bestrijden. Dat geeft ze
een prettig excuus om zich ge
heel in de sfeer van het boek
in maliënkolders en wappe
rende mantels te hullen. Niet
zeldën nemen leden van een
Tolkien-club een pseudoniem
aan. Bij voorkeur een persona
ge uit „In de ban van de ring".
Eén ding hebben ze gemeen.
Het zijn stuk voor stuk intelli
gente mensen die er behagen
in scheppen om op z'n tijd
eens in een andere realiteit te
verkeren.
Wapengekletter
Je kunt er van denken wat je
wilt maar het heeft wel wat
om op een sportveld bij Ox
ford oog in oog te staan mei
een „Gwendor of Mordor" die
bij navraag Nicole Helwes
blijkt te heten en uit Leiden
komt. Gekleed in een zwarte
mantel en met een indruk
wekkend slagzwaard op haar
heup lijkt ze zo weggelopen uit
een filmopname voor een rid
derspektakel. Bij een „presen
tation" in de „city-hall" van
Oxford zal ze met haar outfit
een eervolle vermelding in de
wacht slepen. Nicole Helwes is
lid van het Nederlandse ge
nootschap Unquendor. Het
hele sfeertje bij de Tolkien-
club bevalt haar wel. „Het is
weer eens wat anders", zegt
ze. Even eruit breken met een
paar gelijkgestemde zielen.
Het wapengekletter dat vindt
ze ook wel wat. Haar zwaard
heeft ze in Amsterdam op de
kop getikt. In het University
Park is ze van de partij ge
weest bij de „Hacking". Een
toernooi voor de bewapende
deelnemers aan Oxonmoot.
„Ik mocht alleen niet meedoen
want ze vonden m'n zwaard te
scherp. Dat was te link". Dat
het er bij de Hacking niet kin
derachtig toegaat blijkt als een
deelnemer met een flinke jaap
in z'n arm moet worden afge
voerd. Na een paar hechtingen
in een Oxfordse polikliniek
kan de gewonde held weer
deelnemen aan het avondpro
gramma.
Dat avondprogramma bestaat
voornamelijk uit het ledigen
van vele pullen „Bitter" in een
passende omgeving. De Turf's
Tavern, een kroeg stammend
uit 1400. De meetings in de ta
veerne vormen een belangrijk
onderdeel van het Tolkien-
treffen waar veel oud-gedien-
Priscilla, dochter van Tolkien,
is de enige van de familie die
zich nog met de Oxenmoot-be-
zoekers wil inlaten.
den elkaar zien. David Doug-
han, bestuurslid van de Tol
kien Society heeft wel ideeën
over het waarom van mèetings
als Oxonmoot. Het zijn zeker
geen mensen waar een
schroefje aan los is. Eerder
heeft hij al gesproken met een,
journalist van de Canadese ra
dio. Die gooide een balletje op
over het ontsnappen aan de
problemen van het werkelijke
leven door in een fantasiewe
reldje te vluchten. „Leuke the
orie, weinig opzienbarend. Uit
ie eigen wereld breken kan
hoogst verfrissend zijn", ver
kondigt Doughan.
Studentikoos
Het is niet allemaal lol en vro
lijkheid bij de Tolkien Society.
Voor het wat serieuze volk
worden er forumdiscussies ge
houden. Ook wordt er een to
neelstuk opgevoerd. Dat is
echter moeilijk te volgen voor
mensen die niet dagelijks En
gels spreken. Het buitenland is
overigens goed vertegenwoor
digd. Behalve leden van het
Nederlandse Unquendor lopen
er Tolkien-fans uit Duitsland,
Zweden, Oostenrijk en zelfs
Australië rond. Eén meisje
komt van Malta. Tussen de
studentikoos uitgedoste deel-
Nicole Helwes uit Leiden, die graag meedoet aan het jaarlijkse
wapengekletter op de Tolkien-bijeenkomst in Oxford.
FOTO'S PERS UNIE
nemers loopt een opvallend
keurig geklede Japanse jonge
man die in België Nederlandse
geschiedenis studeert. Eén van
de hoogtepunten van Oxon
moot is het bezoek van Tol-
kiens dochter Priscilla in de
burgerzaal van het stadhuis
van Oxford. Zij treedt zo'n
beetje op als de PR-vrouw van
de familie Tolkien en onderT
houdt de contacten met de
Tolkien Society. In een toe
spraak in de city-hall bedankt
ze de deelnemers aan Oxon
moot voor hun komst en put
zich ook anderszins uit in
vriendelijk woorden. Het
blijkt ook een bijzonder aardi
ge dame te zijn. Een klein
maar zeer levendig type dat je
je als tante zou wensen. Overi
gens is ze wel de enige van de
Tolkien-familie die zich nog in
de openbaarheid met haar va
ders erfgoed wenst bezig te
houden.
Priscilla heeft enkele jaren
achter elkaar alle deelnemers
van Oxonmoot bij haar thuis
ontvangen. Ze konden zich
daar vergapen aan foto's van
de schrijver en zijn echtgenote,
zijn boekenverzameling en
zelfs een borstbeeld dat in een
van de bovenkamertjes staat.
Het poppenhuisje van Priscilla
bleek de stroom „pelgrims"
echter niet meer te kunnen
verwerken zodat dit jaar voor
het eerst alleen de deelnemers
die hun eerste Oxonmoot bele
ven, ontvangen worden. On
der het genot van een glaasje
rosé of witte wijn kunnen ze
met haar babbelen.
Hoe ze het vindt dat al die
mensen naar Oxford komen
omdat ze kennelijk zeer onder
de indruk zijn van het werk
van haar vader? „Absolutely
delighted", roept ze uit. Dat
mensen hele einden komen en
zelfs van overzee? Dat vindt ze
prachtig en ook heel êervol.
Ze heeft wel eens meer dan
honderdvijftig mensen over de
vloer gehad en dat werd haar
iets te veel. Niettemin doet het
haar goed dat zoveel mensen
Klezier aan de boeken van
aar vader beleven. Ze is niet
te beroerd om iedereen op al
lerlei vragen te antwoorden.
Ballade
Êen bijzondere gebeurtenis is
het bezoek aan de Wolvercote
begraafplaats waar Tolkien en
zijn vrouw Edith hun laatste
rustplaats hebben gevonden.
In gepaste ernst beweegt een
groepje van circa honderd
Oxonmoot-gangers naar het
gedeelte waar de katholieke
schrijver begraven ligt tussen
voornamelijk Poolse immi
granten. David Doughan
houdt temidden van het gezel
schap een plechtige rede. Een
van de Zweedse deelnemers
die zich kennelijk grondig in
de materie heeft verdiept,
zingt een ballade in elfentaal.
Mensen leggen bloemen op het
graf, staan er in gepaste ernst
wat bedremmeld te kijken en
grijpen dan naar hun camera's
om de steen van „Luthien en
Béren" te vereeuwigen.
Een tikkeltje overtrokken al
lemaal, die cultus rond de be
denker van een hoogst intrige
rend sprookje? Misschien voor
Nederlanders wel die de nei
ging hebben om alles al gauw
een beetje mal te vinden. Maar
wat moet het een vreugde zijn
om in een land te leven waar
er naast Tolkien Society's ook
nog Viking-clubs zijn en en
thousiastelingen die zich op
hun vrije zaterdag graag uit
dossen als Romeins legionair.
Zo kunnen toegeven aan je
fantasie. Engelsen en hun his
torie. Ze leven er dagelijks
mee. Om een bekend Menhir-
siouwer uit de strip Asterix en
Obelix aan te halen: „Rare
jongens, die Britten".
PETER SNIJDEWIND
Hoewel de single „A Diffe
rent Corner" een Wham-pro-
duktie was waarop ook An
drew Ridgeley zijn bijdragen
leverde, luidde de single de
solo-carrière in van George
Michael. Nu, meer dan een
jaar later, verschijnt George's
eerste solo-elpee „Faith".-Met
deze plaat doet het jeugd
idool afstand van zijn tiener
imago en kiest voor een wat
ouder publiek. Muzikaal be
tekent deze zet het einde van
super-commerciële deuntjes,
die in het verleden vooral op
de dansvloer voor vele uren
plezier zorgden. Het gevolg is
echter niet dat de nummers
minder goed in het gehoor
liggen, slechts dat hij zijn nek
wat verder uitsteekt, waar
door de luisteraar een fanta
sierijk muzikaal landschap
krijgt voorgeschoteld waarin
plaats is voor jazzy composi
ties („Kissing A Fool"), maar
ook voor ballads („One More
Try") en up tempo-nummers
(„Monkey").
Bredere horizon
De eerste aanwijziging voor
deze bredere horizon bood
het nummer „I Want Your
Sex", dat direct na de release
in Engeland door de BBC op
radio en televisie werd ge
boycot vanwege de tekst en
de nogal vrijpostige video
clip. Ondanks dat werd het
nummer in George's geboor
teland toch een kassucces,
terwijl ook in Amerika het
publiek massaal inhaakte. De
song, die pleit voor monoga
mie, bleek een prachtig plei
dooi in de strijd tegen aids.
Het gevolg was dat aan de
andere kant van de Atlanti
sche Oceaan er meer dan an
derhalf miljoen exemplaren
van over de toonbank gin
gen. Het nummer dat uit drie
delen bestaat, is (jammer ge
noeg) voor de elpee uit el
kaar getrokken waardoor de
eerste twee delen op de eer
ste zijde staan en „A Last re
quest (I want Your Sex, part
3)" op de tweede plaatkant
het album afsluit. Wie onge
stoord naar het nummer wil
luisteren, zal 'de compact
disc-single moeten aanschaf
fen, waarop de gehele com
positie in 13 minuten en 17
seconden aan de luisteraar
voorbij trekt.
George Michael maakt niet
langer gebruik van de cou
plet-refrein structuur, die
elke goede popsong siert,
maar exploiteert een rijk ge
schakeerde notenzee, waarin
hij sensueel zingt. Zijn zang
vloeit overigens naadloos
over in een instrumentaal ge
deelte om even later de
hoofdrol weer over te ne
men. „I Want Your Sex" is
een opwindende song, maar
dat was ook de bedoeling.
George maakt in het gi j
deel van de andere coi
ties gebruikt van d<
technieken, waarbij h
nog verschillende nu
in elkaar laat overv
Hierdoor ontstaat, in
stelling tot zijn
(Wham)-platen, een
Deze symfonie-achtige
pak wordt nog eens
aangedikt door het lc
van de couplet-refreii
niek.
Toch zijn niet alle coi
ties, die niet alleen de
tot onderwerp hebben,
waarin hij voor het
ook politiek bedrijft,
sterk. De „schade" is
beperkt gebleven tot
nummers. Het ziin de
van „Hard Day'die
op de compact disc-vei
terug te vinden en di
onder gaat in effect*
„Hand To Mouth", een
sappig niemendalletje
rest spat overtuigend I
groeven en toont Georj
chaels kwaliteit als zan]
componist. Favorieten
behalve het eerder gent
„I Want Your Sex", hi
timentele „One More Tl
het up-tempo „Monkeji
wordt gekenmerkt
speelse toetsenpartijen.
HANS
George Michael: „Faith"
kanten: George Michael: I
gitaar, bas en drums. Verd
radisch gebruik van sessi
kanten zoals Don Estus (I
Hugh Burns (gitaar). Pro
arrangementen: George W
Behalve „Hard Day"" (i
Produktie: Shep Pettibonl
„Kick", de nieuwe elpee van
het uit Australië afkomstige
zestal INXS (spreek uit in
exess) is wat minder toegan
kelijk dan de voorganger
„Listen Like Thieves". De
ma, dat de musici de afgelo
pen twee jaar rond de wereld
voerden en waarbij ze vorig
jaar ook Nederland aandeden
als de belangrijkste groep
van het Haagse Parkpop Fes
tival en als voorprogramma
van Queen. Het album heeft
dan ook een flink aantal ke
ren draaien nodig voordat hij
zijn schoonheid blootlegt
Produktioneel lijkt producer
Chris Thomas zich wat te
hebben ingehouden. De vet-
klinkende gitaarpartijen van
Tim Farriss op „Listen Like
Thieves" zorgen op „Kick"
voor een wat dunner omlij
sting van de songs. Boven
dien zijn ze minder speels
dan op de voorganger. De gi
taar heeft deze keer een
meer begeleidende rol toebe
deeld gelcregen en zodoende
zijn hoofdrol moet afstaan
aan de teksten en de zang
van Michael Hutchence.
Hierdoor is „Kick" geen ech
te rockplaat geworden, hoe
wel de vertrouwde blues- en
rockpartijen aanwezig blij
ven. INXS drukt ondanks ae
veranderingen een duidelijk
eigen stempel op de plaat, al
was het alleen maar door de
zang van Michael Hutchence
die op „Kick" bewijst ook
met ballads uit de voeten te
kunnen. Soms klinkt in zijn
zang flarden van Mick Jag-
ger door („The Loved One"
en „Guns In The Sky"), maar
het grootste deel van de tijd
brengt hij de composities, die
hij m^t Andrew Farriss
schreef, met veel gevoel, ter
wijl hij zijn flexibele stem
lekker over het instrumenta
le geluidsdecor laat glijden.
Minder prominent aanwezig
zijn ook de vaak sfeerbepaal-
de saxofoonpartijen van Kirk
Pengilly en het speelse toet-
senspel van Andrew Farriss.
Maar als de saxofoon zich
aandient, zoals in het senti
mentele „Never Tear Us
Apart", klinkt hij hartver
warmend.
Een aantal keren heb je het
gevoel dat het zestal zich er
wat al te gemakkelijk vanaf
heeft gemaakt. Het gevolg is
dat de elpee vooral muzikaal
wat minder vindi
klinkt. De beste comp
zijn op de tweede pla
terug te vinden met
eerder genoemde
Tear Us Apart" en het
lige „Mistify". De enigi
dat de groep echt uit de
ven spat met de enerf
we van INXS gewend
tijdens het titelnu
waar scheurende sax
en gitaarpartijen hal
hand gaan.
„Kick" wordt geken
door een nogal rustige
vooral op kant een. 1
composities lijkt de r
grootste inspiratiebrc
hebben gediend. Son|
„Calling All Nations"
rijmelarij in „Mediate"
goede voorbeelden val
is overigens voor hel
dat de elpee geen instr
taal nummer bevat.
Wie de moeite neemt I
bum een paar keer te I
teren, en dus te wenni
deze wijzigingen, hei
echter een waardevol
nood bij.
HANS
INXS: „Kick". Muzikant
chael Hutchence (sang), i
Farriss (toetsen, gitaar)
Pengilly (gitaar,
Tim F
