Omwegen
/der
wet
Wout Bergers laat zijn faam
aan zh nageslacht over
Leiderdorp wijst verlaging OGB af
Steeds meer gemeenten
zien bezwaren erfpacht
IDEN OMGEVING
CaidóaQowuvnt
DINSDAG 27 OKTOBER 1987 PAGINA 11
fodebeeld
i
it lijkt trendy om op de
ïnbare weg rond te rijden
>t een motorvoertuig zon-
j daarvoor een verzeke-
ig te hebben afgesloten.
•1 trendsetters zijn inmid-
i herhaaldelijk op de
nbare weg gefotogra-
•d. Geheel in de stijl van
modeverschijnsel zijn er
trendvolgers die een on-
zekerde auto gewoon
de weg hebben staan
der erin te rijden. Bij de
donrechter leek het gis-
>chtend een bijeenkomst
deze onverzekerden.
g en oud kwamen bij de
iter met allerlei argu-
ïten om de hiervoor gel
de straf van 600 gulden
een voorwaardelijke
tegging van de rijbe-
gdheid met een proeftijd
i twee jaar te ontlopen,
icier van justitie Van Eek
>k doof voor veel van de
umenten. Rechter Mors-
was wat milder. Maar
kostte de ruim twintig
ïdsetters en -volgers een
ke duit.
eval, het is mijn schuld
ik wist het niet en ik
er zelf niet mee", was
aantal argumenten die
den aangedragen. Het
ste voorbeeld is van de
Ëder die in februari van
ijaar zonder verzekering
_Noordwijkerhout had ge
en. „Ik woon in de pol
en was die dag aan het
in huis. Toen ik ont-
^te dat ik wat gereed-
^p miste, heb ik even de
l$p van mijn broer geno-
gp om naar het dorp te rij-
3J1. Ergens in mijn achter-
wist ik dat die auto
verzekerd was, maar ik
,agde de gok". De tuinder
gl duidelijk mis gegokt en
}d gefotografeerd. De
te van 600 gulden bleek
eren onvermijdelijk,
i ander verhaal kwam
i een jongeman wiens on-
"feekerde auto werd ge-
e)d door zijn neef. Neefje-
,werd echter op 3 februa-
i987 gefotografeerd. De
"jeman was niet zo dom
;%ad gisterochtend verze-
jngspapieren bij zich van
telfde auto. „Uit de pa
pen blijkt dat de auto
3<naf 3 februari verzekerd
el Heeft u hem misschien
en na de overtreding als-
fq verzekerd om zo de
>sif te ontlopen?", vroeg de
/ecier. De jongeman vertel-
tódat hij niet wist dat hij
k gefotografeerd. Hij ont-
cte dat pas toen hij de be
aring met de post kreeg,
wilde het echter
nauwkeuriger nakijken
hield de zaak in beraad,
jongeman kreeg het een
ajje benauwd en vertelde
ot wel dat de neef verze-
^ngsagent was. Het ver-
wen van de heren in het
irt was toen volledig ge-
,d>nden. Een neef die in
g< onverzekerde auto rond
al en ook nog verzeke-
[sagent bleek te zijn.
ejj klopte iets niet.
werd allengs warmer in
taal. Een aantal mensen
eg het flink benauwd,
zat nog vol met mensen
v onverzekerd hadden
a gereden of de auto
^Tzekerd voor de deur
staan. Zoals de jon-
^ian die de auto, welis-
*;ir onverzekerd, van een
mocht lenen toen hij
met pech langs de weg
id. Heel vriendelijk van
vriend maar het kostte
jongeman gisterochtend
iu 600 gulden. Zo ook het
'e^je dat het tweedehands
lotje had gekocht. Omdat
rctag aan gesleuteld moest
dlden, liet zij de auto nog
ril staan. Helaas moet de
1 J dén ook verzekerd zijn.
'n kostte haar eveneens
is gulden. Een duur autoo-
tefus. De kosten waren het
kst voor de Leidenaar
re bij een aanrijding zijn
erzekerde auto total loss
I. „Die andere automobi-
gaf mij geen voorrang en
feoorgereden. Ik zat met
r? schade van 7000 gulden
rajnoet nu ook nog eens 600
vlen betalen. Die andere
./]t zit vrolijk thuis". Vol-
>tè de officier was het heel
A\ mogelijk dat de andere
/Murder ook zijn auto niet
di verzekerd en daarom
?n doorgereden. „Toch
n£t u ook 600 gulden boe-
ir.en de voorwaardelijke
egging van de riibe-
-^dheid met een proeftijd
—twee jaar. De straf is zo
pi omdat er vermeden
C* worden dat het ook
r enigszins financieel
^rekkelijk wordt om de
ni niet te verzekeren. Als
n«traf minder hoog zou
e zit het hier straks nog
v?r. Dan betalen de men-
teliever een boete dan zich
it^verzekeren", aldus de
«ter. Het was duidelijk
tehij niet met die mode
[edeed. Als het aan de
liter en de officier ligt
aipn ze voor verzekeren.
ULIA VAN BOHEMEN
EN NU MAAR DRIJVEN OP DE VRUCHTEN VAN WOUT KNOR'
„Ik raak duidelijk door mijn
leeftijdgenoten en vertrouw
de makkers heen. De één na
de ander verdwijnt; de mees
ten zijn morte, de pijp uit, on
der ons gezegd. Ik heb nog
een beetje liefhebberij als
mooi weer-visser, maar het
wordt steeds moeilijker om
een maatje te krijgen. Het
gaat soms een beetje hard.
Knonslag Wout Knonslag
ja. Zou ik Kanonslag moeten
zeggen? Goed dan: Kanon
slag Wout dan. Knonslag
Wout is een begrip geworden
rond mijn activiteiten met
vuurwerk. Hoewel; steeds
meer zeggen ze meneer Ber
gers tegen me, in plaats van
Wout. Ja, Wout wordt oud,
zou je bijna zeggen. Ik heb 50
jaar gewerkt, maar oud ben
ik nog lang niet. Op 31 okto
ber word ik 65. Dat is het
enige. Ik heb Abraham nu al
zo vaak gezien, dat ik 'm 't
liefst alle hoeken van m'n
kamer zou willen laten zien
via een kick van de voetbal
schoen waarvan ik er inmid
dels vele duizenden heb ver
kocht aan m'n clientele, boe
ren, burgers en buitenlui".
„Wout Bergers 45 jaar in
sport", zegt de annonce die
tallozen oproept tot het aan
doen van de receptie op 2 no
vember, in de Leidse Groe-
noordhallen, bij gelegenheid
van zijn afscheid van 45 jaar
ondernemerschap. „Ik heb
straks niet meer die verplich
ting van elke dag. De verant
woording ligt nu bij m'n
zoons Wout jr. en Rien. Die
hoef ik niet meer na te lopen.
Ik ben aan het „afbouwen".
Mijn ervaring, m'n back
ground is er om ze nog wat te
steunen. Een commissaris
plaatsje blijft voor me over.
Dan heb ik nog wat te doen,
want ik heb geen hobby's".
Wout A.Bergers. Hij is bijna
te veel om op te noemen.
Prater, sportman en globe
trotter („Vissen in de Shan
non rivier in Ierland, en
maar braazemen: 200 bra
sems per dag, tot ze je strot
uitkwamen"). Wout Bergers:
Knonslag Wout, maar ook
slagerszoon Wout Knor van
vader Zwarte Willem. In zijn
rustige Leidse residentie staat
een knots van een meubel
stuk noem het een kast
bovenop stampvol met de
meest exotische en fantasie-
flessen met drankies, vero
verd op zijn talrijke reizen
naar warme streken. Wout
Bergers is ook een innemend
kenner, die een enkele keer
wel een fles wil ontkurken
als dat zo uitkomt.
In '82 kreeg hij de zilveren
ere-medaille, behorende bij
de Orde van Oranie-Nassau.
„Hij werd geridderd", zegt de
goegemeente dan. Maar dat
heeft weer met andere zaken
dan het inslaan van spiritua
liën te maken. Wout Bergers
was en is ook nog functioneel
vooraanstaand in de wereld
van verenigingen en corpo
raties. Weer een andere blad
zijde in zijn boeiend levens
boek. Het is nu een afscheid
na een half leven van hard
werken. „Wout Bergers" is
geen winkeltje meer; „We
zijn een miljoenenbedrijf ge
worden; één der grootste in
zijn soort in den lande".
Zwarte Willem
Vader Zwarte Willem was
destijds loonslachter in Lei
den. Toen Wout 15 was werd
hij slagersknecht; voor een
riks in de week, plus een le
verworst. „Dat was in '37,
midden in de crisis. Twee
maal een schone jas in de
week. Dat moest ik ook zelf
aanschaffen. En bloed roeren
in het slachthuis, vóór
schooltijd, om een paar kwar
tjes te verdienen. Bloedspet-
ters in m'n haren en op m'n
kleren. En ook haarplukken
van de varkens. Die rugha
ren moest je met de hand
plukken. Prachtig. Mijn bij
naam was toen Wout Knor,
omdat m'n vader varkenss
lachter was immers".
Aantrekkelijke informatie.
Maar we hadden het ook
over Togo, waar hij met z'n
vrouw de armoede mee
maakte, en over Benin, waar
de dodenmaskers die naast
de verwarming staan van
daan komen. Als Wout Ber
gers z'n mondje roert, hoort
iedereen hem spreken in
„tongen"; of het nu Frans,
Duits of Engels is. Bergers
weet te verkopen, maar ook
te kopen. Hij bedwingt bede
laars in een Noordafrikaanse
souhk, schudt zakkenrollers
van zich af, ligt desnoods in
de tropen met 41 graden
koorts, gutsend van het
zweet, op een soort bed en
staat na een paar dagen weer
op omdat hij onverwoestbaar
schijnt te zijn.
„Inmiddels is ook m'n hele
familie zowat verdwenen.
Ome Gerard, de slager van
de Doezastraat, was de laat
ste. Daar was ik, toen ik 18
was, winkelchef in de oorlog.
Dat flikte ik ook. Na de mei
dagen van '40 werd ik sou
schef en schoenverkoper bij
de Bata in Helmond. Ik kon
met mensen omgaan, na die
slagerij; dat lag me heel goed.
Ik werd chef in Maastricht,
ook bij Bata. Dat was keihard
werken, rekenen en aanpak
ken, ook 's zondags. Een
soort slavendrijver. Ik ver
diende geld. Meer dan m'n
vader, die 30 gulden per
week naar huis nam. Ik ver
diende toen een paar hon
derd. Miin (aanstaande)
vrouw werkte daar ook. Na
een jaar was ik 't zat en trok
weer naar Leiden, naar de
Haarlemmerstraat, waar ik
de schoenmakerij van m'n
schoonmoeder Meyers, „De
Toekomst", overnam, 't Liep
als een trein, ook de leerver-
koop. Deed ook veel zaken
met Joden in Amsterdam. Ze
Het was de tijd van de jonge,
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
Hoor Ton Pintors
ondernemende Wout, met
valse papieren en trouwen
met rijtuigen zelfs, en daarna
onderduiken in Zevenhuizen
bij Oud Ade. Hij repareerde
daar de schoenen van vele
Oud Adenaren, die hem nu
nog veelal dankbaarheid ver
schuldigd zijn. „Tijden waren
dat, meneer. Altijd op pad,
voor het bikken. Na de be
vrijding ging ik aan de slag
met leer en rubber uit Bra
bant, en handelde met bon
nen en ruilde bij 't leven. Al
les om te eten, eten, eten. Ik
repareerde ook voetbalschoe
nen en verkocht ze later. In
'47. Met diploma D, van des
kundig schoenverkoper.
Voetbalschoenen zonder bon.
Wout Bergers: nu commissaris met 50 jaar „background" achter de business-kiezen.
foto: wim van noort
Clandestien, wel te verstaan.
Wout Bergers was altijd al
zegt hij zelf brutaal als de
beulen. En zo werd hij win
kelier, op eigen kracht. Vak
bekwaam en volgens de ei
sen. Strubbelingen met de
Kamer van Koophandel. Het
kwam in orde. Bergers ging
er „textiel" bij dtfen, bij de
sport: shirts, kousen. „Zo is
het gaan rollen hè!"
Wat deed ie niet?
Geen wonder, dat Wout Ber
gers een bekende Leidenaar
is geworden. Hij zwom ook,
en richtte in '47 De Sleutel
stad op, zat in het eerste ze
vental waterpolo. Hij voet
balde op niveau, liep hard
(vóór de oorlog) met Wim
Slijkhuis en (nog steeds ouwe
gabber) Joop Riethoven.
Wout deed aan korfballen,
atletiek, volleybal, tennis,
zeilen, badminton. „Ik deed
van alles, maar was geen top
per, want ik had daar geen
tijd voor omdat ik altijd
werkte". Een kwart eeuw
was hij voorzitter van de
gymnastiekvereniging Victo
rie. Werd daar ook ere-voor-
zitter. Hij regeerde binnen de
winkeliersvereniging Haar
lemmerstraat. Functies bij de
vleet. Wout Bergers' ogen
glimmen: „En maar organise
ren hè! Alles kon, als je maar
de wegen wist te vinden, 't
Fiksen, dat was het! Wat een
babbels hè? Maar ik heb rug
klachten en een ziekenhuis
bed is niet vreemd voor mij.
Ik ben jaren terug afgeschre
ven geweest. Een drie kwar
tiertjes lopen, en dan moet ik
gaan zitten".
merkelijk terugtrekken. Wel
met enig feestvertoon, maar
hij blijft „afbouwen", zoals de
Duitsers zeggen. Dat bete
kent niet voortgaan, maar
stukje bij beetje terugtreden.
Drie winkels van reputatie
werden zijn deel, dat hij nu
aan z'n zoons heeft overge
dragen. „Mooie tenten alle
maal. En er is nog een vierde
bedrijf, nagenoeg onbekend:
Wout Bergers Sport en Re
creatie aan de Oude Rijn; een
pakhuis en showroom, voor
namelijk voor schoolsport,
bedrijven en instellingen.
Breed assortiment voor re
creatie buiten de velden. Je
vraagt erom, ook al is het
commercieel, nietwaar?
Rijnsburgerweg, 25 jaar gele
den; de enige winkel aan die
weg. Mooie tent geworden.
Tweede zaak aan de Haar
lemmerstraat, 13 jaar gele
den. Dat was eerst de wol
zaak De Nijverheid van Van
Berge Henegouwen. Loopt
nu ook als een tierelier; een
goed vestigingspunt voor die
tent".
Overbewinkeling
Het tikt allemaal best aan,
voor die slagerszoon en con
sorten. Maar toch geeft schei
dende Wout Bergers (ver
klaard vijand van de „gruwe
lijke" Waal-paaltjes en het
autoverkeer aan dure par-
keerbanden) ons nog even
zijn visie op het midden-
standsbeleid in de Leidse city
mee: „Overbewinkeling
dreigt in Leiden. Dat is link.
Het is geen goede ontwikke
ling met dat doodbloeden van
de Breestraat, met die lege
plekken. Het Noordeinde,
Hogewoerd, het waren goeie
winkelstraten. Maar nu is het
daar afgelopen. Kijk uit!; ga
zo door en je maakt van Lei
den een dode stad".
Het lijkt alsof Wout Bergers
leeggeknokt is op op vergane
mogelijkheden. Maar dan
hebben we het mis, als we
daar zo over denken. De
voormalige Wout Knor ver
heft z'n stem nog steeds in
het klagend koor van ploete
rende Leidse binnenstad on
dernemers die worstelen en
boven willen komen. Zaken
lui als hij geven het nooit op.
„Ik zeg maar wat: Winter
sport is in ons land gebaseerd
op import. Nou, wij importe
ren uit negen landen. Nu de
dollar aan het zakkken is,
gaan we ook de Amerikaanse
markt op". Wout Bergers
scherpt zijn belangen, prent 't
zijn opvolgers in, en wil best,
voor de gelegenheid, een uit
zonderlijke Griekse wijn van
de kurk ontdoen. „We ken
nen elkaar toch, nietwaar?"
LEIDERDORP Een plei
dooi van VVD-fractievoorzit-
ter W. Scheffer voor verlaging
van de onroerend-goedbelas-
ting (OGB) is tijdens de gister
avond gehouden gemeente
raadsvergadering op verzet
van de overige partijen gestuit.
Scheffer had geconstateerd dat
de woonlasten in 1988 met ge
middeld 2,3 procent stijgen.
Dit als gvolg van een oneven
wichtigheid in de hertaxatie
van het onroerend goed in
Leiderdorp, waardoor bedrijfs
panden relatief lager en de
woningen hoger worden ge
waardeerd. Scheffer had bere
kend, dat de burger gemiddeld
2,3 procent zwaarder werd be
last. Dat vond hij in strijd met
het collegeprogramma 1986-
1990, waarin beheersing van
de woonlasten als uitgangs
punt is genomen.
CDA-fractievoorzitter A.
Roest vond het „goedkoop"
van Scheffer om 1988 als rela
tief gunstig financieel jaar er
uit te lichten. Roest wees er
op, dat vorig jaar de gemeente
raad, zoals hij het uitdrukte,
„in zak en as zat" over de
slechte financiële situatie
waarin Leiderdorp zich toen
bevond. Volgens Roest moet er
volgend jaar bovendien reke
ning worden gehouden met
enkele financiële tegenvallers.
Zo was hij pessimistisch of de
bezuinigingen op de streekmu-
ziekschool Rijnakkoord wel
zullen worden gehaald. Her
stel van het aangetaste riolen-
net in Leiderdorp gaat volgens
Roest ook het nodige kosten.
G. Keijzers (PvdA) stelde, dat
onevenwichtigheden in de
taxatie van het onroerend
goed niet door een verlaging
van de OGB ongedaan kunnen
worden gemaakt. Wethouder
J. Bezemer (PvdA) werd op
deze wijze de verdediging wel
erg gemakkelijk gemaakt. Hij
vreesde dat door verlaging
van de OGB gaten in de be
groting ontstaan. Bezemer
kondigde alvast enkele begro
tingswijzigingen aan. Een ton
minder inkomsten en voor het
sportcomplex een ton meer
uitgaven.
Op grond van de hertaxatie
vastgestelde waarde zullen de
tarieven voor de eigenaren da
len van 4,77 tot 4,59 en voor de
gebruikers van 3,81 tot 3,66
per 3.000 gulden. Met een tota
le OGB-opbrengst van 4 mil-
1'oen gulden zit Leiderdorp op
iet maximum wat volgens de
wettelijke voorschriften mag
worden geïnd.
Cappella pro Cantibus
viert derde lustrum
OEGSTGEEST Het Oegst-
geester jongerenkoor Cappella
gro Cantibus bestaat 15 jaar.
>p zaterdag 31 oktober wordt
naar aanleiding van dat feit
een lustrumconcert gehouden
in het Groene Kerkje aan de
Haarlemmérstraatweg in
Oegstgeest Dirigent Theo
Tobé drukt al 15 jaar zijn
stempel op Cappella pro Canti
bus, dat aanvankelijk „het
christelijk jongerenkoor" heet
te. In de loop der jaren heeft
hij zo'n honderd leden zien
komen en gaan.
Cappella heeft gemiddeld 24
leden, dames en heren, in leef
tijd variërend van 20 tot 40
jaar. Die leeftijd lag vroeger
wat lager, tussen de 18 en 28
jaar. Het koor zal straks gaan
repeteren in het nieuwe multi
functionele centrum in Haas-
wijk, na 15 jaar gebruik te
hebben gemaakt van Taberna
aan de Julianalaan. Tijdens
het lustrumconcert op zaterdag
31 oktober wordt het koor be
geleid door een strijkensemble
en organist Theo Goedhart. Er
worden werken uitgevoerd
van Sweelinck, Schutz en Mo
zart, waaronder de Missa Bre-
vis, K.V. 275. Na het lustrum-
concert is er een receptie in
Het Drieluik aan de Gevers-
straat. Kaarten voor het lu
strumconcert, dat om 20.00 be
gint zijn verkrijgbaar aan de
zaal en kosten tien gulden.
LEIDEN Steeds meer
gemeenten zien in dat
grond in erfpacht een
niet zo geliefd artikel is
voor mensen die een ei
gen huis willen kopen.
Een aantal gemeenten is
er inmiddels mee ge
stopt, andere laten de
burgers de keus tussen
grond kopen of erfpacht
en weer andere zijn bezig
hun erfpachtsvoorwaar-
den te versoepelen. Dit
meldt de Consumenten
bond in zijn oktober
nummer van de Consu-
menten-Geldgids.
Als een gemeente grond in
erfpacht ter beschikking
stelt blijft de gemeente ei
genaar van die grond. De
huiseigenaar moet daar dan
jaarlijks een bepaald bedrag
over betalen (canon). Het
bezwaar is volgens de Con
sumentenbond echter dat
het erfpachtcontract de ge
meente vaak de mogelijk
heid biedt om allerlei prijs
verhogingen op te leggen.
In het blad geeft de bond
een opsomming van ge
meenten die erfpacht niet
(meer) kennen of tot inkeer
zijn gekomen. Deventer,
Doetinchem en Tiel geven
in de praktijk nauwelijks
grond in erfpacht aan parti
culieren uit. Alkmaar,
Zwolle en Zutphen doen
het inmiddels niet meer en
Gorinchem stopt er dit jaar
mee.
Almelo, Assen, Enschede,
Den Helder, Haarlemmer
meer, Lelystad, Maastricht
en Zoetermeer laten de
mensen kiezen tussen erf
pacht en het kopen van de
grond. Arnhem, Delft, Gou
da, Leiden en Rotterdam
gaan hun erfpachtvoor-
waarden versoepelen. Den
Haag heeft haar systeem
gewijzigd ten gunste van de
koper.
Maar aan de ander kant, zo
stelt de Consumentenbond,
zijn er nog steeds nogal wat
gemeenten, met Amster
dam voorop, die grond voor
nieuw te bouwen huizen al
leen in de vorm van erf-
f>acht ter beschikking stel
en. De bond raadt het ko
pen van een huis op erf
pachtgrond in het algemeen
af. „De koper is duurder
uit, hij kan zijn woning
soms slechter verkopen en
hij heeft zijn lasten minder
goed in de hand."
Sociaal raadsman onderscheiden
Wegens grote verdiensten op sociaal maatschappelijk gebied is de
Leidse sociaal raadsman R. Paulides gistermiddag benoemd tot
Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Wethouder H. de la Mar (so
ciale zaken) overhandigde hem de bijbehorende versierselen. Pauli
des is al vele jaren in dienst van de gemeente Leiden en was lange
tijd chef van de afdeling maatschappelijke zorg. Vorig jaar vierde R.
Paulides zijn veertig-jarig jubileum bij de gemeente. Dit jaar gaat de
raadsman op 61-jarige leeftijd met de VUT. Volgens zijn collega's is
de onderscheiding een verdiend en waardig afscheid. Behalve de
verdiensten voor de gemeente is Paulides ook lange tijd actief ge
weest op maatschappelijk gebied in zijn woonplaats Leiderdorp. In
de jaren '50 deed hij veel voor de voetbalsport. Hij was tien jaar
voorzitter van de plaatselijke volleybalvereniging en tevens twaalf
jaar bestuurslid van de badmintonclub. Ook was hij medeoprichter
en tevens bestuurslid van de basketbalvereniging van Leiderdorp
en bestuurlijk lid van de carnavalsvereniging, foto: wim van noort
LINTJE IN LEIDSCHENDAM
LEIDSCHENDAM De heer H. Th. van der Luit is gisteren in
het raadhuis van Leidschendam onderscheiden met de ereme
daille, verbonden aan de Orde van Oranje Nassau, in zilver. Hij
heeft begint dit jaar zijn functie als medewerker bij de herenmo
de- en kledingzaak Knuf BV, na een dienstverband van 44 jaar,
neergelegd. De firma vierde gistermiddag met een receptie in de
zaak in het winkelcentrum Leidsenhage het negentigjarige be
staan. De heer Van der Luit, wonend in Leiden, kreeg de onder
scheiding van burgemeester W. F. de Vreeze.
Parkeren in centrum
Wassenaar vastgelegd
WASSENAAR De gemeen-
teraad heeft gisteravond inge
stemd met de plannen van het
college van B en W met de
parkeersituatie in het centrum
van Wassenaar. De vertegen
woordiger van het winkelcen
trum Langstraat, Notenboom
verzocht de raad om het be
bouwen van het stuk aan de
van Hogendorpstraat waar nu
het Vacature informatie Cen
trum staat te schrappen. Hui
zen en/of winkels aldaar bou
wen betekent volgens van de
winkeliers verlies aan par
keerplaatsen. Ook vroeg No
tenboom om tot ontsluiting
van de doodlopende parkeer
plaats Kloosterland richting
Storm van 's Gravenzandeweg
over te gaan.
Zowel A. Pruijs (VVD), H.
Schelhaas (CDA), Ir A. de
Vries (D66) en H. Goulooze
(PvdA) spraken hun waarde
ring uit voor de gemeentelijke
parkeerplannen in het dorps
centrum. Gewezen werd op de
mogelijkheid om het marktter
rein aan de Berkheistraat voor
de ondernemers en hun perso
neelsleden open te stellen om
zo parkeerplaatsen voor het
winkelend publiek vrij te ma
ken. H. Goulooze wees erop
dat bij de verdere voortgang
de winkeliers nauwgezet
worden betrokken. Tevens
brak bij een lans voor een fiet-
senbewaarplaats in het dorps
centrum. Burgemeester P.H.
Schoute wees H. Goulooze
erop dat het niet de bedoeling
van de gemeente was om een
bewaakte fietsenbewaarplaats
aan te leggen met een gemeen
telijke fietsenoppasser, omdat
dit tegen het gevoerde beleid
van bezuinigingen indruist.
Het aannemen van het raads
voorstel Parkeersituatie cen
trum betekent dat er in het
centrum een „blauwe zone"
wordt ingevoerd en het aantal
parkeerplaatsen zoals nu in
het centrum voorhanden vol
doende wordt geacht. De op
stellers van de parkeernota
van het winkelcentrum Lang
straat zijn van mening dat er
echter onvoldoende parkeer
plaatsen zijn en pleiten voor
een fikse uitbreiding.
