En de boer, hij ploegde niet ongestraft voort Federatie van werkgevers in wegvervoer! spat uiteen £ewtie Commit Celstraf voor vrouw wegens incest Maxwell wil nieuw» Engelstalige, Europese krant BINNENLAND/BUITENLAND DINSDAG 13 OKTOBER 1987 PAGI1 DEELNEMERS CONGRES „RED DE BODEM" LUIDEN DE NOODKLOK: AMSTERDAM In het Amazonegebied storten mach tige woudreuzen met donde rend geraas ter aarde. In de Sahel tilt de wind ladingen zand omhoog en striemt de vlakten. In de Alpen banen kolkende modderstromen zich een weg omlaag. Natuurge weld dat niet te stoppen is? Het lijkt er meer op dat de mens verantwoordelijk is voor deze grootschalige erosie. De woestijnen rukken op, en niet alleen in Afrika. Ook in Azië, Noord-en Zuidamerika, Europa, zelfs in Limburg en de Flevopolder grijpt de ver dorring en verzanding om zich heen. Elk jaar gaat zo'n tien miljoen hectaren 2,5 keer de opper vlakte van Nederland vruchtbare landbouwgrond verloren door erosie. Anders gezegd: elke tien jaar ver dwijnt zeven procent van het totale landbouwareaal. Als dat zo doorgaat heeft de mensheid over enkele generaties vrijwel geen bodem meer over waar op voedsel kan worden ver bouwd. Woestijnen zijn, naast bossen, steppen en savannen, een na- tuurvariant, zo oud als de aar de zelf. De laatste decennia groeien de woestijnen echter met vele duizenden hectaren, overal ter wereld. De oorzaak daarvan ligt niet uitsluitend in het uitblijven van regen in bepaalde gebieden. Erosie krijgt vrij spel, wanneer bo men worden gekapt en het land zodanig wordt omge ploegd en bebouwd dat de bo demstructuur verandert en kwetsbaarder wordt voor wind- en w'aterinvloeden. Het zou nu wat al te gemak kelijk zijn te concluderen dat de Braziliaanse koffieboeren, de Filipijnse suikerboeren en Erosie is het gevolg van ongebreidelde houtkap. foto: ap de Senegalese pindaboeren of domme lieden zijn dan wel gewetenloze schurken. Zij zijn immers speelbal van het na tionale landbouwbeleid, dat weer afhankelijk is van aller lei internationale handelsove reenkomsten en politieke overwegingen. Op de Filipijnen is negentig procent van de beste land bouwgronden in handen van de grote suikerboeren. De kleine boertjes zijn uitgekocht en verbannen naar de (min der vruchtbare) berghellin gen. Omdat de boer en zijn fa milie toch moesten eten, kap te hij bomen en struikgewas weg en ploegde hij het land om. De veranderde bodem structuur kan nu het water minder goed vasthouden en bij zware regenval ontstaan modderlawines. In het Saheiland Senegal wordt vrijwel niets anders verbouwd dan pinda's, die een zware aanslag plegen op de voedingsstoffen in de bo dem. Daartoe zijn grote stuk ken land ontbost. wat over bleef aan groen verdween on der de kookpot: hout is in dit straatarme land de belangrijk ste brandstof. Sinds een aan tal jaren voert de regering herbebossingsprojecten uit om te redden wat er te redden valt. Maar Senegal heeft drin gend deviezen nodig, die zij enkel kan verkrijgen door een exportprodukt te telen: aardnoten. Zolang het land niet van zijn schuld af is, moet de grond twee maal per ëar een pindateelt opleveren, oor het omploegen van het land, ontstond begin jaren dertig in het midden van de Verenigde Staten een woes tijn (Dust Bowl) waar de wind vrij spel had met stof- en zand. Oogsten werden tot ver in de omtrek volledig bedol ven onder een grijze massa. De boerenfamilies zij die het overleefden laadden hun schamele bezittingen op een T-Fordje en trokken naar Californië. De regering veror donneerde dat wie bleef, on der meer windsingels moest aanleggen en het land dwars op de windrichting moest om ploegen. Moeizaam herstellen de, braakliggende stukken land, werden halverwege de iaren zeventig weer in ge- oruik genomen, omdat de VS Eraan wilden leveren aan de ovjetunie. Politieke macht werd verkozen boven het eco logisch evenwicht. Overschotten Er zijn voorbeelden te over in zowel de westerse als de com munistische en de onderont wikkelde wereld waarin de aardbodem in feite wordt uit gebuit en op den duur verlo ren voor enige voedselpro- duktie. De Vereniging Milieu defensie trommelde onlangs wetenschappers en boeren uit zo'n dertig landen bijeen in Amsterdam, die na drie dagen overleg met een belangrijke boodschap naar hun domici lies terugkeerden: Save our Soils, ofwel Red de Bodem, tevens de naam van de confe rentie. De oplossing tegen de erosie en het onvruchtbaar worden van de aarde ligt niet zozeer op het technische als wel op het politieke vlak. De subsi dies op landbouwprodukten uit de EG en de dumping van de overschotten in de Derde Wereld moet worden ge staakt. Immers: binnen West- Europa wordt te veel gepro duceerd waardoor landbouw gronden te zwaar worden be last. De armere landen kun nen trouwens in geen geval tegen de lage Europese prijzen concurreren. Dat wordt overi gens wel geprobeerd, ten kos te van de bodem. Als de prij zen omhoog gaan, zullen de westerse boeren voorzichtiger met hun land kunnen om gaan. Een ecologisch verantwoorder beleid wordt ook mogelijk als Derde Wereldlanden, niet langer gebukt gaan onder to renhoge schulden. Er zou dus, zo concludeerde het interna tionale forum in een resolutie, op de een af andere manier aan schuldsanering gedaan moeten worden. Bovendien zouden internationale instel lingen als IMF en de Wereld bank niet langer kritiekloos grootschalige landbouwprojec ten moeten steunen, maar zich sterker moeten maken voor kleinschalige produktie, bestemd voor de lokale markt De wetenschappers en boeren bleken elkaar ook te kunnen vinden in de waarschuwing zeer voorzichtig (of beter: zeer sceptisch) te staan tegenover bio-technologie, waardoor produktie nog meer wordt ge ïntensiveerd zonder rekening te houden met de uitputting van de bodem. De chemische vervuiling door het overmatig gebruik van kunstmest en in secticiden en pesticiden zal een ramp betekenen voor de voedselproduktie, wanneer daar niet heel snel een einde aan wordt gemaakt. Kortom: het gehele landbouw- en te vens politiek-economische be leid in de gehele wereld moet op zijn kop. Als de politici, onder druk van wetenschap pers en boeren, geen revolutie bewerkstelligen, dan laat de natuur ons binnenkort niet meer haar vruchten plukken. plukt JOOS PERSOON Leidse Instrumentma- kersschool, Leiden MTS afdeling Fijnmechanische Techniek (theorie): F. C. G. de Beer, J. M. P. van Deursen. M. van Gorp, F. Harmsen, E. J. de Jong, P. Kooman, P. Kuiper (met lof). A. N. v.d. Lage- maat, J. J. la Lau, M. W. Lefevere, F. G. W. de Lincel, M. A. van der Mee. B. Miggelenbrink, G. H. E. B. van de Mosselaer, A. L. J. van Noort, H. P. Pluim Mentz, W. J. C. Stavenuiter, W. M. Verbon, S. van der Zee. Instrumentmaker (praktijk): Metaal- A: P. G. Benschop. R. J. M. Bik, D. W. Bunnlg, A. van Duyn, P. J. Fasseur, J. Fijn, G. Goede. R. W. van Gurp, P. J. Heljkoop, P. C. Hiep. M. Hoencamp. A. Th. P. M. Janssen. E W. I. Klijns- ma. F. L. P. de Koning, H. Leenbeek, H. van Lier, M. J. Loos, E. R. Neuge- bauer, R. A. van Nie, A. L J. van Noort. I. A. Otten, B. A. C. Piers, H. P. Pluim Mentz, A. A. Rietmeijer, R. van Schie. M. Smit, E A. M. van Vrees wijk. R. Volwater, J. H. O. M. Wijers, F. C. G. de Beer. Metaal-B: A. van Berk, J. G, M. De bets, G. R. Dijkstra, W. J. Kaak, A. W. J. Kralt, A. Latenstein van Voorst. J. J. la Lau. J. L M. v.d. Lubbe, R. Oud haarlem. M. W. M. J. Roolofs, J. M. Stroo, M. H. M. Verburg, F. G. W. de Lincel. Glas-A: G. H. M. Kerssemaker. K. Verzijl. Optiek-A: R. Aalders. Optiek-B: P. B. N. M. Jünger. Geen krant ontvangen Bel tussen 18.00 en 19.00 uur, za terdags tussen 14.00 en 15.00 uur, telefoonnr.071-122248 en uw krant wordt nog dezelfde avond nabezorgd. NIEUWKOOP DEN HAAG De Haagse rechtbank heeft vanmor gen een 53-jarige vrouw uit Nieuwkoop veroor deeld tot acht maanden gevangenisstraf waarvan vier voorwaardelijk, we gens ontucht en mede plichtigheid aan incest. Volgens de rechtbank heeft de vrouw ontucht gepleegd met haar twee zoons en is mede plichtig aan incest van haar echtgenoot met haar twee dochters. De officier sprak op de zitting twee weken geleden van een „zeer delicate zaak, die ongeveer 10 14 jaar heeft geduurd". „Onder het mom van seksuele voorlichting moesten de meisjes vanaf hun twaalfde jaar gemeenschap hebben met hun vader en de jongens met hun moeder", al dus de officier. Bovendien zou den de kinderen ook tot ge meenschap met elkaar zijn ge dwongen. De rechtbank achtte de vrouw medeplichtig aan de incest van haar man, omdat zij het jaren lang heeft toegelaten. „Boven dien heeft zij haar kinderen niet gesteund, maar aange moedigd toe te geven aan de wensen van hun vader." De raadsvrouw mr. B.W.M. Wis man betoogde dat haar cliënt niet tegen haar echtgenoot op kon en verzocht de rechtbank een geheel voorwaardelijke celstraf op te leggen. De recht bank volgde dit verzoek niet, omdat de vrouw gestraft moet worden voor wat zij haar kin deren heeft aangedaan. De echtgenoot werd vorig jaar voor het misdrijf veroordeeld tot een jaar cel, waarvan twee maanden voorwaardelijk. Joods monument in West-Berlijn WESTBERLIJN In West- Berlijn is gisteren een monu ment onthuld ter nagedachte nis aan de joden die in de oor log vanuit de voormalige hoofdstad van Duitsland gede porteerd zijn. De onthulling werd verricht door de presi dent van de joodse gemeen schap in West-Berlijn, Heinz Galinski. Het monument staat op de Pulitzbrug in de wijk Tiergarten, nabij het station waar de rails nog liggen waar over de treinen reden die in de oorlog de joden op hun laat ste reis transporteerden. RIJSWIJK - De vorig jaar moeizaam tot stand komen Federatie Wegvervoer van de vier werkj versorganisaties in het goederentransport over weg is gisteren uiteengespat. Het dagelijks bestuur van de protestants-christelijke geversbond PCB heeft besloten uit de federatie te stapj omdat het zich niet kan vinden in de opstelling van grootste werkgeversorganisatie NOB Wegtransport. Din oorzaak voor het conflict zijn de onderhandelingen met! vakbonden over een nieuwe cao. Directeur Bergmans van PCB-Wegvervoer is voorzitter het cao-overleg en coördinerend secretaris van de sectie ciale zaken van de federatie. NOB Wegtransport heeft laten weten Bergmans niet langer als woordvoerder te a vaarden. In plaats van Bergmans wil NOB Wegtransp met de vakbonden onderhandelen met een eigen woo voerder. De PCB vindt dat een houding die niet van federatieve partner mag worden verwacht. Scheur Ruim een jaar geleden leidden de cao-onderhandelingen een soortgelijke situatie. NOB Wegtransport was het n eens met de andere drie werkgeversorganisaties over i regeling in de cao voor pauze-uren van chauffeurs. Zij wiL de overenkomst die de andere organisaties met de werk mersorganisaties hadden bereikt, niet ondertekenen, j? ruim een maand later deed zij dat alsnog. De aanvankeli opstelling van de NOB Wegtransport noemde de PCB tc een „formidabele scheur" die „de gevel van het nieuw bouwde huis", (de federatie), „ontsierde". Door de halssta te weigering van de NOB Wegtransport de cao te ondei enen, was de samenwerking tussen werkgevers bij vo 1 baat verziekt, aldus de PCB een jaar geleden. Brief De PCB zegt in zijn opvatting te worden gesteund doorj) twee andere werkgeversorganisatis, KVO en KNV' Voorzitter jhr.ir. W. Laman Trip van het bestuur van N Wegtransport noemt als oorzaak een brief die Bergmans voorzitter van het cao-overleg op 28 september aan de V voersbond FNV heeft geschreven. Zijn organisatie was op onderdelen niet eens met de inhoud van die brief en de daarom eerst overleg in de sectie sociaal van de federa alvorens de brief de deur uit zou gaan. Bergmans heeft 2 daar volgens Laman Trip niet aan gehouden. Het besluit van NOB Wegtransport betreft, aldus de voor ter, alleen het woordvoerderschap tijdens de cao-onderh delingen. In alle andere zaken wil NOB Wegtransport in deratieverband met de drie andere werkgeversorganisa blijven werken. Laman Trip spreekt daarom de hoop uit het hoofdbestuur van de PCB het verzoek van het dagel bestuur de federatie te verlaten, niet zal volgen. Minimum-cao Hoewel NOB Wegtransport het niet eens was met een van de inhoud van de bewuste brief, wil Laman Trip d thans niet op ingaan, omdat dit volgens hem „niet essenti is". In de brief meldde Bergmans de Vervoersbond dat van de werkgeversorganisaties, uitgezonderd de KNV' met de werknemersorganisaties een minimum-cao willen sluiten. Deze dient volgens hen flexibiliteit en „geeft de dernemer de ruimte daar waar hij een beloningsknel] ervaart dat ad hoe te kunnen regelen, zonder illegaal te zijn". De Vervoersbond FNV wil onder meer opnieuw invoel van de automatische prijscompensatie, opheffing van i] gens hem bestaande beloningsachterstanden en uitbreid van het aantal roostervrije dagen. In de zelfde brief sch^ Bergmans overigens dat er binnen de vier organisaties str uiteenlopend wordt gedacht en dat met de „grootste v<0 zichtigheid" moet worden gehandeld „wil de vlam niet irf pan slaan". Don Fier is maar trots op' pompoen 275 Amerikaar de vrucht ciaal gek voor een vraag, di ook gl« won. Hij b tevens all tionale r< mee. PARIJS - De Britse persmagnaat Robert Maxwell heeft gil in Parijs bekendgemaakt dat hij een Engelstalige krant v richten als „stem van Europa voor de Engels sprekende w( De krant, die in Parijs en wellicht ook in Canada en de Ve de Staten moet verschijnen, zou voor 1 januari 1989 van d sen moeten rollen. Maxwell vertelde de Anglo-American Association dat wordt gemikt op een aanvankelijke opla| 200.000 exemplaren, zonodig uit te breiden tot 300.000. Maxwell vond het meer dan tijd dat Europa zijn eigen ste horen. Hij zei dat de krant „het Europese politieke, cul' wetenschappelijke en zakelijke leven zal belichten". Oc veel aandacht besteed worden aan Oost-Europa. Maxwell i de dat de Engels sprekende mensen in Europa en mens Engels kunnen verstaan over zichzelf willen lezen, net zc Amerikanen die USA Today tot zo'n succes hebben gemaa krant zou zich vooral toeleggen of korte en goed geschrev tikelen in plaats van de „lange en saaie verhalen" in veel Europese kranten, aldus Maxwell. De nieuwe krant zal, net als USA Today, per land een kol somming geven van de belangrijkste gebeurtenissen. Een van de krant zal gewijd zijn aan nieuws en commentaar v dere Europese kranten, terwijl de rest gevuld moet worde een staf van 50 tot 150 medewerkers in Parijs.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1987 | | pagina 8