Stephen Roehe
fantastisch winnaar
Fanfare stoort Boebka
John McEnroe met boete naar vierde ronde
Jagt kan kopmanschap nog niet waarmaken
[arathongoud heeft
ïen Japans randje
£&idóe Sotvtant
Hans Nielsen
weer titel
in speedway
Sportwereld
MAANDAG 7 SEPTEMBER 1987 PAGINA 15
boosheid weer niet onder stoelen of
NEW YORK Zo simpeltjes titelverde
diger Ivan Lendl de vierde ronde van
het tennistoernooi om de open Ameri
kaanse kampioenschappen in Flushing
Meadow bereikte, zo moeizaam ging dat
bij Boris Becker en John McEnroe. Zo
wel de als vierde geplaatste Westduitser
als de Amerikaan, die achtste op de lijst
staat, moest keihard knokken voor kwa
lificatie.
Becker verloor de tweede set tegen de verras
send sterke Brit Andrew Castle, een qualifier,
die pas na drie en een half uur strijd de witte
vlag omhoog stak (4-6 7-5 2-6 5-7). Becker ver
draaide zijn rechter enkel bij het spelen van
een lob in de tweede set van zijn partij tegen
Castle, die vervolgens ook de set greep met 7-5.
Het was de eerste keer, dat een Britse tennisser
er in slaagde Becker een set af te snoepen. Pas
tegen het slot leek Becker weer op de speler,
dfe tweemaal achtereen Wimbledonkampioen
werd. Hij sloeg in de laatste game twee aces en
nog twee uit zijn opslag voortkomende winnen
de meppen.
McEnroe had nog een half uur meer nodig om
de hard serverende Joegoslaaf Slobodan Zivoji-
novic er uiteindelijk in vijf sets onder te krijgen
(6-4 5-7 6-7 6-4 6-3). Uiteraard raakte de 'bad
boy of tennis' herhaaldelijk in de clinch met de
scheidsrechter, die McEnroe een strafpunt en
zelfs een strafgame oplegde. Een official van de
Internationale Prof Tennis Associatie verklaar
de dat McEnroe een boete zou krijgen van 7500
dollar wegens wangedrag. Met een eerdere boe
te van 350 dollar komt McEnroe over de grens,
die hem nog een extra boete van 10.000 dollar
en een mogelijke schorsing van twee maanden
brengt.
Ivan Lendl won voor de derde maal achtereen
een zeer eenzijdige partij, dit keer van de Ame
rikaan Jim Pugh. Lendl gunde zijn opponent
slechts vier games: 6-1 6-1 6-2. Aan het einde
van de derde set dreigde zelfs Lendl, net als de
toeschouwers, in slaap te sukkelen. Hij verloor
zowaar een servicegame, schrok onmiddellijk
wakker en maakte een eind aan de uitermate
saaie partij. Vijfvoudig kampioen Jimmy Con
nors, de nummer zes, had een betrekkelijk ge
makkelijke zaterdagmiddag. De veteraan had
meer te stellen met een pijnlijke rechter voet
dan met zijn landgenoot Jim Grabb, die in drie
sets ten onder ging: 3-6 2-6 4-6.
Andres Gomez uit Ecuador plaatste zich via een
omweg. Hij was aanvankelijk tegen de Oosten
rijker Thomas Muster het spoor volledig bijster
en verloor de eerste twee sets met 1-6 en 6-7.
De tiebreak had de Zuidamerikaan met 12-14
in moeten leveren. Daarna vond Gomez echter
het goede pad, dat via drie setstanden van 6-3
leidde naar een plaats in de achtste finales.
Bij de dames leek het er veel op of titelhoudster
Martina Navratilova op tijd wilde zijn voor een
afspraak voor de lunch. Ze begon haar duel
met de Amerikaanse Lisa Bonder om elf uur in
de ochtend en haastte zich in 43 minuten naar
de winst, die cijfermatig op 6-2 6-1 uitkwam.
Steffi Graf, nummer een op de plaatsingslijst
ontdeed zich in 38 mimuten van de Argentijnse
Patricia Tarabini. Ook in de andere partijen de
den zich geen verrassende dingen voor. Beken
de namen als Hana Mandlikova, Helena Suko-
va, Gabriela Sabatini, Bettina Bunge, Claudia
Kohde-Kilsch, Anne Hobbs en Catarina Lindq-
vist wipten over naar de vierde ronde.
a ILLACH Bij het we-
I «ldkampioenschap wiel-
v# ;nen voor profs werd gis-
i'w ren weer eens aange-
Hi>ond dat het niet alleen
4i in kwestie was van hard
etsen. Teun van Vliet
Stak in de vorm van zijn
vȕven, reed een werkelijk
Mriljante wedstrijd, maar
ij uiteindelijk geen
Jj :hijn van kans om de
igenboogtrui veilig te
J ellen. Hij werd namelijk
guurlijk in de wielen ge
iden door Rolf Gölz. De
1 jijtser liet de kopman
a* an de Oranje-formatie in
B-finale geen moment al
en. Vooral daardoor kon
Stephen Roche de hoogste
ijtede van het podium be-
vi ümmen.
Ier was een fantastische
551 linnaar. Daarover waren
riend en vijand het eens. Ro-
wéie realiseerde een seizoen zo-
s alleen Eddy Merckx in zijn
gjaar 1974 had volbracht.
*iok de Belg won toen de Ron-
van Italië, de Tour de
'rance en de mondiale titel
strijd. Roche was echter de
lerste om toe te geven dat hij
5^en beetje geluk had gehad.
Vi Eigenlijk was het de bedoe-
voor Kelly te rijden. Sean
echter niet meer in goede
oen en in de finale pakte al-
s in mijn voordeel uit".
""Jat had hij dan mede te dan
ken aan Rolf Gölz die weer
:ns een bedenkelijke rol
gpeelde. Tijdens het vorig jaar
Amerika gereden kampi-
enschap bood hij voor veel
;ld zijn diensten aan Argen-
n aan. Ditmaal verdiende hij
'eer een pak geld. Toch was
in Villach meer aan de
td. Hoewel verontwaardigd
de suggestie werd gerea-
^ee.rd, had het er alle schijn
öe an dat de vete tussen de
I/a loegleiders Post en Raas op
iet niet selectieve parkoers in
tostenrijk sterk meespeelde.
ledachten
nmiddellijk gingen de ge-
achten terug naar de Tirre-
o-Adriatico in het begin van
.1 et seizoen. Toen Van Vliet
id aar i de leiderstrui reed,
roteerde de voor Raas rijden
de Gölz werkelijk van alles
om de Panasonic coureur de
triomf afhandig te maken.
Van Vliet reageerde na afloop
gelaten: „Gölz reed voor de
Duitse ploeg en stemde zijn
koers op mij af. Hij wilde ken
nelijk zijn eigen kansen verde
digen. Hij bleef maar in mijn
wiel zitten. Uiteindelijk kwam
ik in een situatie terecht als in
de Goldrace. Roche kon daar
van profiteren. Nou ja, hij is
de beste renner van het jaar.
Als ik had gewonnen was ik
hoogstens de beste van de een-
dagwedstrijden geweest".'
Luchtig
Van Vliet sprak luchtig. De
nederlaag deed hem echter
duidelijk pijn. Hij besefte zo'n
kans op de regenboogtrui niet
gauw meer te zullen krijgen.
Toen de aanvankelijk uiterst
vlakke koers eenmaal op gang
was gekomen, manifesteerde
Van Vliet zich constant aan
het front. Hij haalde alles en
iedereen terug en was ook be
trokken bij een op het eerste
gezicht kansrijke ontsnapping
met Argentin, Nevens en Fer
nandez. De twee laatstgenoem
den werkten echter niet mee,
waardoor het peloton terug
kwam.
Dat werd voor Van Vliet niet
fataal, want hij wist zich ge
steund door een prima samen
werkende Nederlandse ploeg.
De renners hadden uiteinde
lijk toch maar besloten de ge
lederen te sluiten. Van Vliet
was daarover eerlijk: „De sa
menwerking was goed, maar
ik was vooraf behoorlijk bang
dat het niet zou lukken. Ge
lukkig heeft iedereen zich pro
fessioneel opgesteld. Dit kan
de basis zijn om in de toekomst
eerlijk met elkaar om te gaan.
Om elkaar het leven niet meer
zo zuur te maken".
Die opmerking was wellicht
de grootste winst van deze
voor Nederland uiteindelijk zo
ongelukkig verlopen titelstrijd.
Met de eveneens als ploeg
sterk opererende Italianen
controleerde Oranje de wed
strijd volkomen. Met Rooks
(6e), Van Vliet (7e) en Breu-
kink (9e) kwam dat in de
eindstand tot uitdrukking. Het
was lang geleden dat Neder
land drie renners bij de eerste
tien had. Voor de profs tikte
dat toch niet door. Het enige
dat telde was de eindzege. Alle
inspanningen ten spijt werd er
derhalve niets verdiend. De
tevreden ploegleider Jan Gis-
bers erkende dat het hard was,
maar vond dit de enige goede
methode. „Het gaat nu een
maal om de winst".
Rooks
Teun van Vliet was niet de
enige verliezer in het Neder
landse gezelschap. Ook Steven
Rooks reed een sterke wed
strijd en kwam dicht in de
buurt van eremetaal. Juist
toen hij echter wilde aanzetten
raakte hij door een manoeuvre
van Criquelion ingesloten en
kon zijn illusie vergeten. Hij
baalde er behoorlijk van:
„Want", zo sprak hij: „Ik reed
als een speer".
Dat gold eveneens voor Ar-
Stephen Roche gaat jubelend over de finish in de wetenschap dat hij een derde grote triomf heeft
behaald dit jaar.
gentin. De Italiaan, die enkele
weken geleden in de Coors
Classic nog aan een auto moest
hangen om tijdig de eindstreep
te bereiken, stak ineens weer
in supervorm. De winnaar van
Colorado Springs die in 1985
ook al derde werd achter Zoe
temelk en Lemond, bleek we
derom in staat zich voortreffe
lijk op de titelstrijd te kunnen
prepareren. Hij dichtte zich
wederom goede kansen toe.
„Ik was eigenlijk alleen bang
voor Van Vliet". Dat bleek
achteraf niet nodig. Het groot
ste gevaar kwam tenslotte uit
FOTO: ANP
Ierland. De renner, die door
sommigen na zijn tourzege als
een „tussenpaus" werd beti
teld, deed een grootse greep
naar de macht. In Dublin zal
hem ongetwijfeld een nieuwe
tickerparade ten deel vallen.
PETER VAN PUTTEN
VILLACH Het contrast
was schril. Een jaar na de
gigantische triomfen in
Colorado Springs bleken
de Nederlandse amateurs
niet in staat de buiten
landse concurrentie op
nieuw hun wil op te leg
gen. De voor Oranje dra
matisch afgelopen 100 km
ploegentijdrit kreeg dit
weekeinde een vervolg.
Hoewel de mannen van bonds
coach Andre Boskamp keurig
samenwerkten, kon in de fina
le van de snel gereden titel
strijd (moyenne van 42,72 km
p/u) geen vuist worden ge
maakt. Op het moment dat de
als kopman naar voren ge
schoven Arjan Jagt het werk
moest afmaken, liet hij het af
weten. Hij kon niet meer mee
komen en moest derhalve la
ter via een herhaling op de te
levisie zien hoe de Franse out
sider Richard Vivien het goud
weggriste voor de Westduitser
Hartmut Bolts en de Deen
Alex Pedersen.
De man uit Woubrugge, vorig
jaar nog goed voor brons ein
digde nu als 66e, net achter
Uwe Ampler, die er in Ameri
ka met het goud vandoor ging.
De vergankelijkheid van de
roem werd er weer eens mee
aangetoond. De beste Neder
lander werd uiteindelijk Tom
Cordes die op de 28e stek bleef
steken. De nationale selectie
werd dus stevig teruggefloten.
Hoewel iedereen benadrukte
dat niets aan de voorbereiding
had ontbroken, lukte het niet
een vooraanstaande rol te spe
len. Psychologische redenen
leken de basis van het verval
te vormen. Een jaar geleden
was de drang om de wereld te
veroveren aanzienlijk groter.
Na de eclatante successen en
de mede daardoor verkregen
zekerheid van een profcon
tract werden de wielerzaken
soms onbewust wat
anders benaderd.
Teugels vieren
Coach Boskamp liet de teugels
wat vieren in het vertrouwen
dat zijn selectie professioneel
genoeg was. Het besef dat voor
het bereiken van een grote
triomf meer dan honderd pro
cent inzet nodig was, bleek
echter verdwenen. Bonds
coach Boskamp signaleerde
het, liet inmiddels al weten dat
de zweep weer zou worden ge
hanteerd, maar kon zijn ama
teurs niet meer bijsturen.
Tot overmaat van ramp kon
hij ook geen goede oplossing
bedenken voor het „probleem"
Johannes Draayer. De Neder
landse kampioen lag in de
clinch met de vedetten Jagt en
Cordes. De bondscoach koos
voor zekerheid, en zette
Draayer tot diens grote woede
aan de kant.
Het duurde even voor de ge
passeerde nationale titelhou
der zijn mond open deed. Eerst
wachtte hij taktisch af hoe de
koers zou verlopen, maar toen
gaf hij hem van Jetje. Smalend
klonk: „Jagt was kopman. Hoe
kan hij dan steeds als eerste
man in het peloton rijden?"
Ook voor het optreden van
Boskamp had hij geen goed
woord over. „Ik had verwacht
dat hij mij voor een gesprek
zou uitnodigen om de gesigna
leerde problemen weg te ne
men. Ik heb Boskamp verteld
interesse te hebben om mee te
gaan naar de Coors Classic,
maar hij reageerde zo belache
lijk dat ik woedend de hoorn
op de haak heb gesmakt. Bos
kamp kijkt alleen naar resul
taten. De mens ziet hij niet
staan".
De coach wilde er niet al te
diep meer op ingaan. Hij had
wel andere zorgen aan zijn
hoofd. Hoewel zijn renners de
opdracht om zuinig te koersen
goed hadden uitgevoerd, stond
hij met lege handen. Het voor
tijdig verdwijnen van Rob
Harmelink was wellicht al een
teken aan de wand. De Nijver-
daller raakte al in de eerste
ronde op ongelukkige manier
bij een valpartij betrokken en
kon meteen een kruisje maken
over zijn ambities. Achteraf
had hij er misschien niet eens
zo veel moeite mee, want het
leek een beetje overdreven te
verwachten dat hij de oranje-
ploeg in zijn eentje zou hebben
kunnen redden.
Ook. Cornee van Rijen en Pa
trick Tolhoek hoefden zich
niets te verwijten. Zij reden in
dienst van de beschermde ren
ners De Vries, Jagt en Cordes
en deden hun werk naar beho
ren. Tot twee ronden voor het
einde leek alles te kloppen.
Toen bleken de Nederlanders
tekort te schieten. „Ik baal als
een stier. Ik had goede benen",
verklaarde Jagt, „Gevoelsma
tig zat ik heel dicht bij de titel.
Ik durfde het op een sprint te
laten aankomen". Het kon wel
waar zijn, maar een coureur
die echt goed was geweest had
beslist wel eens een keer een
demarrage geplaatst om zijn
rivalen te testen. Jagt reed
welgeteld één keer echt aan
vallend en stemde zijn koers
verder af op de Russen. Een
verkeerd besluit. Bovendien
had hij nog eens de pech dat
de kabel van zijn achterrem
brak. Jagt: „Ik heb niet eens
meer meegesprint. In de voor
laatste bocht was ik trouwens
bijna nog bij een valpartij be
trokken". Het klonk allemaal
heel professioneel, maar ook
deze amateur bleek nog heel
wat te moeten leren. Cordes
onderkende dat in zijn teleur
stelling nog niet. Alleen de
nuchtere Gerrit de Vries bleef
reëel. „Ik blokkeerde, moest te
veel geven. Ik wil volgend
jaar een sportieve revanche
nemen".
PETER VAN PUTTEN
AMSTERDAM Een
maximale score op de
tweede dag van de strijd
om de wereldtitel speed
way in het Olympisch Sta
dion te Amsterdam hielp
de Deen Hans Nielsen gis
teren aan zijn tweede ach
tereenvolgende wereld
kampioenschap.
De 27-jarige Deen leek na de
openingsdag kansloos voor de
titel, maar door vijf overwin
ningen in evenzovele races
troefde hij gisteren zijn land
genoot Erik Gunnersen af. De
Nederlander Hennie Kroeze
kwam niet in het motorgeweld
voor. De coureur uit Zenderen
behaalde slechts een punt en
werd daarmee laatste.
De wereldkampioen uitte na
afloop van het toernooi zware
kritiek op het in Amsterdam
gehanteerde systeem. „Ik ben
geen voorstander van een
tweedaags evenement. Ik geef
de voorkeur aan meerdere
wedstrijden, zoals ook in de
formule 1 gebruikelijk is",
verklaarde Nielsen, die voor
de achtste keer in de finale
van de wereldtitelstrijd uit
kwam.
Voetbal OFI Kreta, de
Griekse ploeg van de Neder
landse trainer Gerards, is de
Griekse competitie begonnen
met een daverende zege (5-1)
op Panachaiki Patras. PAOK
Saloniki, de club van de aan
staande bondscoach Libregts.
speelde thuis gelijk (2-2) tegen
AEK Athene.
Boksen De Amerikaan
Virgil Hill is zaterdagavond in
Atlantic City wereldkampioen
boksen in het halfzwaarge-
wicht; volgens de WBA-versie.
geworden. De scheidsrechter
greep in de vierde ronde in
nadat titelverdediger Leslie
Stewart uit Trinidad tweemaal
tegen het canvas was gegaan.
Voetbal De Verenigde Sta
ten heeft zaterdag in Saint
Louis een kwalificatiewed
strijd voor het olympisch voet
baltoernooi tegen Trinidad en
Tobago met 4-1 gewonnen. Bij
de rust was het 1-0 voor dé
Amerikanen.
Gewichtheffen De Bulgaar
Svedalin Marinov is gisteren
bij de strijd om de wereldtitels
gewichtheffen kampioen ge
worden in de categorie tot 52
kg. Hij kwam tot 262,5 kg. De
Chinees Zhinqiang (260) werd
tweede en de Pool Jacek Gu-
towski (247,5) derde.
De Kenyaan Wakihuru gaat breed glimlachend over de streep als
winnaar van de marathon in Rome.
FOTO: ANP
tÖME Het Kenyaanse goud van de marathon had op zijn
ainst een Japans randje. Douglas Wakihuru heeft de Kenyaanse
lationaliteit, maar stelde zich gisterochtend pas aan de bonds-
"nch voor. De atleet, die na Paul Kipkoech op de tien kilometer
Billy Konchellah op de 800 meter het derde wereldkampi-
inschap voor zijn land veroverde, is al geruime tijd niet thuis
iweest. Wakihuru, jaargang 1962, werkt als hardloper voor de
ïetronicagigant Seiko in Japan.
eenentwintig jaar nadat Abebe Bikila tijdens de Olympische
•Pelen in Rome de wereld liet kennismaken met de Afrikaanse
opcultuur, werd een vertegenwoordiger van een nieuwe gene-
itie Afrikanen de opvolger van de Australiër Robert de Castel-
Ja. Bikila voltooide het traject over de Via Appia Antiqua barre
voets, Wakihuru besliste goed geschoeid de wedstrijd op de Via-
C> Angelica, die uitloopt op de Viale dei Gladiatori. Bikili zege
vierde op de marathon in 1960 en. 1964.
ROME Bij de ere-cere-
monie van de marathon
kende het enthousiasme
van het Italiaanse publiek
gisteravond geen grenzen.
Op het moment dat Gelin
do Bordin het brons kreeg
omgehangen, werden zit
kussentjes op de baan ge
worpen op tribunes Ben
gaals vuur afgestoken. De
tifosi vierden in het week
einde voor nog twee atle
ten feest. Voor Francesco
Panetta, de winnaar van
de 3.000 meter steeple
chase en Said Aouita, de
Marokkaan die door de
Italianen als een halve
landgenoot wordt be
schouwd omdat hij in
Sienna woont.
Het slotweekeinde van het
tweede toernooi om de wereld
kampioenschappen, dat zijn
absolute hoogtepunt had in de
supersprint van de Canadees
Ben Johnson', leverde een
reeks enerverende finales op.
Het begon met de 3.000 meter
steeple chase, die de Italianen
tot massahysterie bracht toen
Panetta zegevierend over de
eindstreep ging. De loper uit
het arme Calabrië werd in
Rome een nationale volksheld.
Panetta, die week tevoren zil
ver had veroverd op de tien
kilometer, werd op de hinder
nisloop echter niet tot het ui
terste gedwongen omdat hal
verwege de wedstrijd de Keni-
aan Kipkemboi een ongeluk
kige landing maakte na het
nemen van een hindernis en
aan de rand van de baan bleef
liggen. Het deerde Rambo Pa
netta niet dat de Afrikaan met
de sublieme techniek op de
waterbak hem verder geen
strijd kon leveren, waardoor
het wereldrecord van Henry
Rono (8.05,4 uit 1974) overeind
bleef.
Een op een ongelukkig mo
ment ingezette fanfare heeft
ongetwijfeld een nieuw we
reldrecord polsstokhoogsprin
gen verhinderd. Nadat Sergei
Boebka met welgeteld twee
sprongen op 5,70 en 5,85 meter
zijn wereldtitel had geprolon
geerd, liet de Rus 6,05 meter
opleggen, twee centimeter ho
ger dan zijn wereldrecord.
Door de fanfare werd Boebka
volledig uit zijn concentratie
gehaald. Hij probeerde de
hoogte twee maal maar slaag
de niet. In totaal maakte de
Rus in Rome vijf sprongen,
één in de kwalificatie en vier
in de finale.
Superieur
Even superieur als Boebka
ging Carl Lewis te werk. De
viervoudige olympische kam
pioen, die in Rome minder
hooi op zijn vork nam, was na
zijn eerste sprong (8,67 meter)
al nagenoeg zeker van prolon
gatie van zijn wereldtitel. De
Rus Robert Emmijan,.met 8,86
meter Europees recordhouder,
sprong slechts twee maal gel
dig. Zijn 8,53 meter, tien centi
meter meer dan Lewis' minste
poging, was echter ruim vol
doende voor het zilver. Lewis
bezorgde de Verenigde Staten
nog geen 24 uur later opnieuw
een gouden medaille door als
slotloper in de estafette een
achterstand van enkele meters
op de Russen ploeg weg te
Francesco
Panetta is een
nieuwe nationale
held in Italië na
zijn triomf op de
3.000 meter
hindernisloop.
FOTO: AP
werken. De ploeg van de Sov
jetunie vond nog enige troost
in een nieuw Europees record
van 38,02 seconden. Lewis liep
die laatste 100 meter vliegend
in 8,86 seconden. De Rus Vla
dimir Krylov had 9,01 secon
den nodig.
Said Aouita, op 27 juli 1985 in
Oslo door Steve Cram voor het
laatst verslagen, vond dat zijn
overwinning op de 5000 meter
net zo gemakkelijk geweest als
het kijken naar een film in
een bioscoop. „Ik hoefde pas
op het laatste moment iets te
doen om te winnen. Tijdens de
race kon ik op mijn gemak kij
ken naar de tribune om te zien
waar mijn vrienden zaten".
Zeer langzaam
Aouita, die in Rome niet op de
1500 meter kon uitkomen om
dat beide nummers op de slot
middag, bijgewoond door
70.000 toeschouwers, werden
afgewerkt, had totaal geen
moeite in een aanvankelijk
zeer langezame race. De Keni-
aan John Ngugi zorgde na
2000 meter (5.34,93) voor een
versnelling. Aouita ging met
een mee, evenals de Ier O'Ma-
ra. Europees kampioen Jack
Buckner (GBr) liep het gat
echter weer dicht, waarna
Auita wachtte tot de laatste
400 meter. De Zwitser Deleze
en de Portugees Domingo Ca
stro gingen mee maar hadden
geen verweer tegen de Marok
kaan, die zijn 38e achtereen
volgende overwinning behaal
de in een voor hem matige tijd
van 13.26,44. Castro werd
tweede en Buckner, die Deleze
enkele meters voor de streep
Sergei Boebka passeert de 5,85 meter, maar zal later mede als
gevolg van een plotseling losbarstende fanfare de greep naar
een wereldrecord missen.
achterhaalde derde.
De Verenigde Staten, die in
Rome matig waren gestart,
wonnen in het weekeinde drie
van de vier estafettes. De 4 x
100 meter bij de dames en
heren en de 4 x 400 m heren.
Op de 4 x 400 meter waren de
Oostduitse dames superieur.
De hoogspringers waren er de
oorzaak van dat de sluitingsce
remonie veel later begon. Het
publiek was er bepaald niet
rouwig om want drie atleten
zorgden voor een spannende
ontknoping. Patrik Sjöberg,
met 2,42 m wereldrecordhou
der, zijn voorganger Igor Pak-
lin (2,41 m) en de verrassende
wereldkampioen van 1983,
Gennadi Avdejenko, waren na
2,38 meter met zijn drieën
overgebleven. De Zweed Sjö
berg had de beste papieren
met slechts vier sprongen over
2,25, 2,32, 2,35 en 2,38 m. De
twee Russen haalden de 2,38 m
pas in hun derde poging. De
hoogte van 2,40 m was voor
het drietal te machtig. Sjöberg
werd winnaar, de andere twee
werden met een zilveren me
daille beloond.
