evelaer geeft moed, volharding
evestiging, en troost vooral
Omwegen
Meerderheid huurders Euro woningen
gaan akkoord met groot onderhoud
IDEN OMGEVING
CfiidócSoutant
r
[EIDSE PROCESSIE MAAKT250STE BEDEVAART
gouden trouw
Hazerswoude
2
Deel Boschgeestbewoners tegen nieuw kunstwerk
Speeltuin in Nieuwveen open
una
VRIJDAG 17 JULI 1987 PAGINA 11
ti
i zijn
Hüïï Naar Den Briel ga je
fjij jjJ oor je ziel; naar Sint Jan
:n ui; Den Bosch) voor een
nan; kom je daar niet
jaar dan ga je naar Ke-
elaer". Voorwaar een
,ud gezegde, maar we
nogen niet aannemen dat
aus Clemens XII (1730-
740), onder wiens ponti-
icaat „De Broederschap
an de Allerheiligste
laagd Maria", genaamd
De Leidsche Processie
laar Kevelaer" werd op-
ericht, vanuit dit ge-
ichtspunt er voor het
«rst geestelijke voor
op» echten aan verbonden
leeft. De Heilige Vader
Zoej al ongetwijfeld andere
bina logmerken hebben ge-
in] lad. In elk geval is die
'n Fo ,enige echte Leidse bede-
?esP« jaart" al tweeëneenhalve
rover euw oud. 249 Processies
:ujJr j atten er inmiddels op en
ine 'e 250ste achtenswaar-
e Sta 'tée mijlPaal vertrekt
)eoefi ondag 2 augustus a.s. in
dion Irie bussen vanaf de
/ersi lare; in de late middag
imodi m dinsdag de 4e zijn de
;n «i lelgrims weer terug. Ge-
noS terkt en bevestigd in
reci hun geloof. Het zullen
erzet 'eer z0'n deelnemers
voor! »in- °P 6aan naar de
vam Éevelaerse basiliek. Vas-
guidte prik. Meer vrouwen
plana dan mannen en daarom,
3ntsp: io zegt pastoor Demmers,
vai> .ruiken die bussen zo
ïaar de eau de cologne".
behal [n I860 is de Parochiekerk
Jb, a O.L. Vrouwe Onbevlekte
ook Intvangenis aan de Haarlem-
et co lerstraat. bij decreet van
ken.1 ngr. Van Vree, de eerste bis-
tr m chop van Haarlem na het
naan «rstel der bisschoppelijke
t vo liërarchie in ons land, voor
stad de Broederschapskerk
WOfl oor de Leidse Processie ge-
rden. Iedere pastoor van
Hartebrug is daarom auto-
itisch „geestelijk directeur"
de bedevaart, zoals nu
pastoor Bernard
,M.Demmers ofm, die fier is
ip zijn directoraat, en donder
en plensbuien trotseert om ge
tuigenis te geven. „Onze Pro
cessie is de oudste van het bis
dom overigens gaat onze
I "I* bisschop van Rotterdam,
mgr.R.Philippe Bar osb, bij
deze bijzondere jubileum-gele
genheid als gast met ons mee
de naar Kevelaer". Nu kun je de
ven heilige Maagd op vele plaat-
ori sen bezoeken en vereren, in
gebe Lourdes bijvoorbeeld, in Fati-
ma, ma, in Beauraing en Banneux,
ig i in Heiloo ook, maar Kevelaer
ïrlijd heeft de oudste papieren (hoe-
er v wel Den Bosch en Maastricht
erge eerbiedwaardiger zijn op dat
Haa gebied) onder de oorden waar
ogri Maria te kennen heeft gege-
verk ven dat er een kapel te harer
ider ere gebouwd moest worden.
Pa Maar al lang trekken de gelo-
lied! vige Nederlandse pelgrims
woo
n
naar Kevelaer, naast Belgen,
Luxemburgers en Duitsers,
samen goed voor ruim een
half miljoen bedevaartgangers
per jaar. Overal komen ze
vandaan: vanuit Haarlem,
Amsterdam, Almelo, Utrecht,
Amersfoort. Daar zijn ook de
Rijnlandse Processie, Gouds
van origine, en de Haagse be
devaart van voornamelijk
Westlanders, waarvan de
Leidse pastoor drs. Alb.Vree
burg al tijden moderator is.
Die neemt ook vanuit Leiden
„eigen mensen" mee. Pastoor
Demmers snuift, maar ligt
daar niet wakker van: „Ach,
we zijn allemaal kinderen van
één Vader die naar onze he
melse Moeder pelgrimeren
nietwaar?"
Dan is er nog een sleutelfi
guur in de nu jubilerende
Leidse bedevaart: Willem J.L.
Barning. Wim Barning (36),
die in het dagelijks leven or
gels en piano's en cursussen,
benevens stemmers, aan
koopkrachtige liefhebbers
slijt, is in de traditie van de
Leidse Processie opgegroeid.
„Ik zit er al een jaar of 25 in.
Eerst ging ik mee als misdie-
naartje, lekker gratis. Als
akoliet ook. Later werd ik ge
vraagd voor andere functies
binnen de broederschap. Ik
ben nu 10 jaar voorzitter van
de Leidse Processie".
Het „doopsel van begeerte"
kennen we nog slechts uit de
oude katechismus, maar Wim
Barning heeft in de Harte-
brugkerk zo „werelds" en
opgeruimd als hij is een
„wijding van begeerte" ont
vangen. Men treft hem, voor
al op kerkelijke feest- en
hoogtijdagen, aan als ceremo-
niarius die met hoofdknikken
en flauwe handbewegingen
zijn directieven geeft aan het
diendend grut op het priester
koor. Wim Barning houdt,
met het nihil obstat van de
franciscaanse geestelijkheid,
de wind eronder, en dat doet
hij ook met betrekking tot
Kevelaer. „Nogal opvallend
is, dat er de laatste jaren weer
meer jongeren met ons mee
gaan. Een goed teken bij veel
geloofsvervlakking".
Kapelletje
Uiteindelijk is het allemaal
begonnen rond een „schilderij
uit Luxemburg". Volgens de
overlevering was het in het
jaar 1641, kort vóór Kerstmis,
dat een vroom man, een zeke
re Henricus Buschmann, van
Weeze naar Kevelaer kwam.
„Toen hij nu zooals naar ge
woonte op de Kevelaersche
heide bij het hagelkruis zijn
gebed verrichtte, hoorde hij
op eenmaal een stem: „Hier
moet ge een kapelletje bou
wen".' Buschmann deed alsof
hij niet gehoord had, maar de
stem kwam een keer of twee
terug bij latere hagelkruisge
beden en de vrome man be
gon de zaak serieus te over
wegen. Daarbij gesterkt door
zijne vrouw Mechtildis. Die
kreeg opeens ook een ver
schijning in haar slaapver
trek, van een wonderbaarlijk
licht, waarin een kapelletje
Op mijn omwegen door stad en land I
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch ot schriftelijk vertellen jH
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 ItcBHBI
- 12 22 44 op toestel 10. Hoor Ton Picli-r-
Leidse misdienaars in de straten van Kevelaer achter Wim Barning aan; 1977.
Links:
„Dit is het opregt Afbeeldsel
van het mirakeleus Beeldeken
gesteld den 1 junius 1643 in 't
kapelleken te Kevelaar". Aan
de achterzijde van het plaatje
stond: „Heeft betaald aan
contributie 150 cents, aan het
Broederschap van Onze Lieve
Vrouw van Kevelaar te Ley-
den, voor het jaar 1850-
1851"; J.C.Dobbe, secretaris.
Broeder Meester.
„Ter herrinnering aan onze bedevaart naar Kevelaer 1913".
fi-eA
jjtiraAtécUJ JjeeAdsAeAn. l Ju-
met een beeldje van de Moe
der Gods. Ze kregen geld bij
elkaar, enfin, het kapelletje
kwam er. En ook een beeldje,
naar het model van een af
beeldsel van het Luxemburg
se plaatje. In 1643 stond het
kapelletje er, in Kevelaer. En
de pelgrims kwamen al gauw
om de Moeder der Bedrukten
te vereren en haar voor
spraak in te roepen. Zelfs de
protestantse Pruisische ko
ning Frederik Wilhelm I liet
in 1714 bij Maria een kaars
opsteken en beloofde er de
bedevaart te zullen bescher
men. Gezegend oord, waar
keurvorsten op de Moeder
Gods afkwamen en waar ook
de evangelisch-Lutherse vor
sten zich gelukkig voelden.
Zo zegt de overlevering.
Het werd allengs een heel
complex: Vaandelhuis, Gena
dekapel (het middelpunt), de
Pax Christi-kapel, de basiliek,
de Biechtkapel, de Kaarsen
kapel, een park voor de
Kruisweg. Vroeger ging je
voornamelijk met de trein
naar Kevelaer, een klein stad
je. Het station telde nog meer
perrons dan het Amsterdamse
C.S. Vandaag zijn het voorna
melijk auto's en bussen die de
pilgrims uit alle windstreken
aanvoeren. Al in 1667 waren
soms op één dag 20.000 pel
grims in Kevelaer te vinden.
Geen wonder, dat men zei:
„Ja, God werkt in Kevelaer
voor zijne H.Moeder. De Be
devaart is het werk van den
Allerhoogste". Ofschoon ook
Kevelaer te maken kreeg met
„Vreeselijke vervolgingen en
vernederingen", waaruit het
genadeoord weer met nieuwe
lauweren bekleed opstond.
Opnieuw een „Bron van ge
naden en zegeningen".
Privileges
Nog een paar weken en daar
gaat de Leidse Processie weer.
De Leidse bedevaart kent
vanwege haar eerbiedwaar
digheid ook bepaalde privile
ges in Kevelaer. Pastoor
Demmers: „We mogen met
het Allerheiligste over het
plein wandelen in de Sacra
mentsprocessie. De anderen
niet. Onze hoogmis wordt ook
opgeluisterd door Duitse ko
ren en orkest. En dan is er
„de Deur", de grote bronzen
ingang van de basiliek, dit
Sar door de paus geopend,
at is iets bijzonders. Daar
mogen alleen maar bisschop
pen door, maar ook Leiden.
Al jaren. Op 1 mei gaat ie
open en op 1 november weer
dicht. Dan is het bedevaart-
seizoen gesloten". Vroeger, en
soms nu nog wel, was die be
devaart voor velen de enige
vakantie die ze hadden. Men
laafde zich aan de genaden bij
de Troosteres der Bedroefden,
maar ook nu nog wordt het
nuttige met het aangename
verenigd". Devotie wordt ver
mengd met leut en gezellig
heid, daar komt de geestelijk
directeur met enige aarzeling,
hoewel opgeruimd, toch wel
voor uit: „In de bus bidden
we onderweg één rozenhoed
je, dat afgesloten wordt met
een lied. Dat is toch niet te
gek hè?, van 9 uur tot half 2.
Iedereen heeft in Kevelaer
zijn of haar eigen adressen of
vaste hotels. Voor het onder
komen zorgt men zelf". Wim
Barning, enthousiast: „Er zijn
zelfs huwelijken uit voortge
komen!" Als dat niet was zon
der de zegening der H.
Maagd, zou ik het niet meer
weten, verduld nog an toe.
De enige echte Leidse Bede
vaart bedient zich ook van ei
gen begeleidende liturgische
stoottroepen: zes misdienettes,
zes misdienaren, zes akolieten
(bedaagde misdienaartjes die
tot meer bewustzijn zijn geko
men). Een akoliet uit Parijs
zelfs! Speciaal overgekomen
voor de pelgrimage cum an-
nexis. Wim Barning: „Die jon
gens vinden het geweldig, dat
ze zo maar in 't wild over
straat mogen lopen in toog en
superplie. Dat kan thuis niet".
En vlak Wim zelf niet uit,
met die lantaarn in z'n rech
terhand, en z'n gedachten
enerzijds bij het heiligdom,
anderzijds bij de wereldse ge
neugten die Maria ook moet
hebben gekend, bij de bruiloft
van Kafarnaüm, met die wijn
en zo. Laat de Heer maar zor
gen; doe maar wat Hij zegt...
En wat zouden we zeggen van
pastoor Demmers? Die is in
het jonge verleden met het
korps misdienaars, de lijf
wacht van de Hartebrug, zo
wat alle Kevelaerse café's af
gestruind; „na elke oefening
was het raak! En dan werden
er niet alleen Kevelaerse koe
ken gegeten". Een echte fran
ciscaan hoor. Twee nachten
Kevelaer, na alle hymnen en
litanieën. Wim Barning:
„Meestal ligt om 11 uur 't
boeltje plat, maar de akolieten
willen dan nog wel half Ke
velaer afschuimen, of ze ver
toeven op plaatsen die niet zo
gemakkelijk te vinden zijn".
Ook dat is devotie, waarbij
Maria wel een barmhartig
oogje dicht zal knijpen, bij al
die hemelse' administratie die
Zij bij te houden heeft.
Troosteres
Troosteres der Bedroefden.
Pastoor Demmers: „En die
zijn er nogal wat, mensen die
van het leven te lijden heb
ben. Problemen te over. Het
is een heerlijke devotie voor
degenen die Maria en Keve
laer „aan doen". Veel mensen
komen er tot rust, komen tot
zichzelf. Ook is het in Keve
laer minder commercieel dan,
bijvoorbeeld, in Lourdes. Niet
zo opdringerig, minder kitsch.
En het is één grote familie die
meereist vanuit alle omlig
gende gemeenten, tot nonne
tjes uit Alkmaar toe; uit
Heemstede, Rotterdam komt
men. Bij ons vinden ze het 't
fijnst. Er is een mevrouw in
Australië die haar Nederland
se vakantie zo regelt, dat Ke
velaer er midden in valt. Het
is er devoot, gezellig en men
selijk". Wim Barning: „Je
maakt van alles mee. Zo
krijgt ons bestuur weieens te
horen: „Meneer, ik zit in bus
1, maar m'n koffer ligt in bus
2 en m'n vriendin reist in bus
3". Heerlijk toch!"
Pastoor Demmers: „Als je een
keer meegaat ben je meteen
in die familie opgenomen. Het
is een trouwe club, die naar
Kevelaer gaat om troost te
vinden. Daar is eigenlijk alles
me gezegd". „Een geestelijke
oppepper, zeg ik altijd maar",
vindt Wim Barning; „een
plaats waar je open en bloot je
geloof nog kunt belijden. Die
plekken kom je niet overal
meer tegen. Als je kijkt naar
Roemenië, of Tsjechoslowa-
kije!". Het is een ontmoeting
met gelijkgezinden. Je kunt
er, als je de juiste intentie te
pakken hebt, moed, kracht en
uithoudingsvermogen uit put
ten. Geen devotie zo bont, of
er is één grondslag: Maria
helpt! Dat is de overtuiging
van de doorwrochte Leidse
Processie naar Kevelaer. Als
je daar niet in gelooft, niet op
hoopt, moet je niet naar zo'n
genadeoord gaan. Pastoor
Demmers: „Het zijn uren, da
gen tezamen met gelijkgezin
den op weg. En daar gaat een
kracht vanuit!"
Wie nog mee wil, op 2 augus
tus, kan zich alsnog opgeven.
De pastorie van de Hartebrug
neemt graag nog nieuwe be
devaartgangers aan. Bernard
Demmers ofm, directeur gees
telijk leven: „Er zijn mensen,
die er erg naar uitzien. Het is
een belevenis. Ze zitten zö in
de familie Ook de eenza
men". Telefoon 071-120401.
echtpaar Van Ruitenburg-
rsloot kreeg gisterochtend
gemeester J.W. van der
ijs op bezoek in hun woning
de Mozartlaan 77 in Ha-
swoude-rijndijk. Hij kwam
persoonlijk feliciteren met
vijftigjarig huwelijksfeest.
16 juli 1937 gaven Gerar-
Pieter van Ruitenburg en
'nella Geertruida Versloot
het ja-woord. De 77-ja-
bruidegom is een geboren
getogen Hazerswoudenaar.
een onderbreking van vijf
toen hij in Hazerswoude-
vtg-y woonde, heeft hij altijd
ht i de Rijndijk gewoond. Van
oep was hij schoenmaker
r vjftoopman. De bruid is 74
t en zag het levenslicht in
wa buurgemeente Koudekerk
n den Rijn.
.'tui
FOTO: WIM VAN NOORT
VOORSCHOTEN De
dames J.M. Kramer en
A.M. Ostwald hebben bij
de gemeente Voorscho
en een bezwaarschrift
ingediend tegen de
plaatsing van een kunst
werk van de Hagenaar
André van Lier in de
wijk Boschgeest. De ge
meenteraad besloot op 25
Nni akkoord te gaan met
plaatsing van het kunst
werk, waarbij alleen de
VVD-fractie tegenstem
de. Bij het bezwaar
schrift is een lijst met 43
handtekeningen ge
voegd.
De indieners van het be
zwaarschrift menen dat door
plaatsing van dat kunstwerk
een levensgevaarlijke situatie
kan ontstaan voor kinderen
en de realisatie ten koste gaat
van het kinderspeelveld. Het
kunstwerk van André van
Lier is een 10 bij 10 meter
haaks op het veld oplopende
groene zode. Van Lier is ook
de schepper van het kunstob
ject bij het provinciehuis in
Den Haag.
Volgens cultureel ambtenaar
T. Bonhof is het kunstwerk
zeker veilig voor kinderen.
Er mag op gespeeld worden
en de grootste hoogte is 1,40
meter, lager dus dan de thans
aanwezige speelmaterialen.
De plaatsing van het kunst
werk gaat niet ten koste van
de speelruimte voor de kin
deren. Alle speelwerktuigen
blijven gewoon staan, er is
ruimte genoeg, zo is de op
vatting de gemeente. Een
woordvoerder van de com
missie cultuur vindt het tra
gisch dat buurtbewoners al
reageren voordat zij ook
maar iets gezien hebben van
het kunstwerk, waarbij zowel
bij de kunstenaar als bij de
commissie cultuur de veilig
heid van de kinderen voorop
stond.
ALKEMADE Bijna
vijftig van de in totaal 78
huurders van Eurowonin
gen in Roelofarendsveen
en Rijpwetering zijn in
middels schriftelijk ak
koord gegaan met een
grootonderhoudsbeurt
voor hun woningen. De
overige huurders zijn in
onderhandeling met het
bestuur van Woning
bouwvereniging Alkema
de. Zij worden bijgestaan
door een consulent van
het LOS (Landelijk Om-
budsteam Stadsvernieu
wing).
Aanvankelijk verliepen de on
derhandelingen met de wo
ningbouwvereniging stroef,
maar daarin is de laatste tijd
verbetering gekomen. Giste
ren ontving de Bewonerscom
missie Eurowoningen een
brief waarin directeur J.W.
Kret van de woningbouwver
eniging gedetailleerd ingaat op
geschilpunten. Uit de brief
blijkt dat de WBV op veel
punten tegemoet is gekomen
aan de wensen van de huur
ders. Dit is onder meer het ge
volg van het overleg dat de
WBV vorige week voerde met
de Bewonerscommissie. In het
vergaderverslag, dat is opge
steld door de Bewonerscom
missie, staat dat het gesprek
„in goede sfeer" verliep.
De WBV heeft in haar brief
van gisteren toegezegd dat de
Bewonerscommissie een volle
dige set tekeningen met bestek
tot haar beschikking krijgt, zo
dra deze definitief zijn. De
WBV zal met hulp van de ar
chitect proberen te voorkomen
dat de fouten die bij eenzelfde
type groot onderhoud aan de
Eurowoningen in Lisse zijn ge
maakt ook in Roelofarends
veen en Rijpwetering zullen
worden gemaakt. Zo wordt ge
tracht de uitmonding van
nieuwe ventilatiekanalen niet
te laten 'fluiten'.
Ook andere Lissese klachten,
zoals problemen met de voor
deur, de schoorsteen en de he-
melwaterafvoer, zullen wor
den voorkomen. De WBV
voelt niet voor handhaving
van de draairamen beneden,
maar zal zorgen dat het kla-
praam in de achtergevel op
een beter bereikbare plaats
komt. Hiermee wordt tevens
de ventileermogelijkheid ver
groot. De meerprijs is voor re
kening van de verhuurder. Op
aandrang van de Bewoners
commissie mogen de huurders
kiezen uit vier kleuren tegels.
De meerprijs bij afwijking van
het standaard wit is voor reke
ning van de huurders.
De bewoners dienen tevens
enige extra tegeltjes in voor
raad te nemen, omdat de WBV
uitsluitend witte tegels in
voorraad houdt. Op verzoek
van de Bewonerscommissie
wordt de plaats van het aftap
kraantje van de douche in in
dividuele gevallen gewijzigd.
Verplaatsing van de waterme
ter is mogeliik maar alleen
voor eigen rekening. De wo
ningbouwvereniging wil niet
terug komen op het contract
dat reeds met een kleine vijf
tig bewoners is gesloten. Wel
is men bereid een aanvulling
met toezeggingen op het con
tract aan de betrokkenen toe
te sturen. In deze aanvulling
staat dat de WBV, in tegenstel
ling tot eerdere berichten, het
verplaatsen van eventueel
aanwezige c.v.-leidingen voor
haar rekening zal nemen. Bij
aanvang van het werk hoeven
de bewoners tot maximaal één
maand geen huur te betalen.
Door de aannemer worden de
bewoners verzekerd tegen mo
gelijke schade aan hun eigen
dommen. De bewoners krijgen
minimaal zeven dagen van te
voren bericht over het tijdstip
waarop de werkzaamheden
aan en in de woning van de
huurders een aanvang nemen.
De Bewonerscommissie Euro
woningen heeft aan de ge
meente Alkemade een herin
richtingssubsidie gevraagd en
gekregen. Deze bedraagt
twaalfhonderd gulden. Waar
schijnlijk wordt deze subsidie
gedeeltelijk uitbetaald bij aan
vang van het werk en het res
terende deel bij oplevering
van de woning. De bewoners
van de Spoorstraat kregen on
langs tweeëntwintighonderd
gulden herinrichtingssubsidie
toen hun huizen een groot-on
derhoudsbeurt ondergingen.
Deze subsidie viel nog onder
een oude regeling, die inmid
dels gedeeltelijk ten prooi is
gevallen aan de huidige bezui
nigingsdrift van de rijksover
heid. Tot slot belooft de WBV
dat aangebouwde serres in te
genstelling tot tuinmuren,
kunnen blijven staan.
NIEUWVEEN Wethouder
G. Pulleman verricht morgen
de officiële opening van een
nieuwe speeltuin op het Meeu
wenplein in Nieuwveen. Een
bijzondere gebeurtenis voor de
omwonenden omdat zij met
behulp van zelfwerkzaamheid
de speeltuin gerealiseerd heb
ben. Vorige zomer is mevrouw
B. van Eyck naar de gemeente
gegaan met het verzoek voor
een speelruimte voor de kin-
deren die in deze wijk sterk
vertegenwoordigd zijn. „Met
de 4.000 gulden die we toen
kregen begin je voor een
speeltuin niet zoveel. Als
buurtbewoners hebben we de
handen ineen geslagen en de
speeltuin zelf gebouwd. Enke
len onder ons hadden beroeps
halve de kennis en materiaal
maar ook de vrouwen hebben
geholpen met bomen rooien en
zand verplaatsen. Met elkaar
proberen we nu beurtelings
toezicht te houden en natuur
lijk zijn we er trots op met zo
weinig geld iets zinvols voor
de kinderen te maken. Ze zijn
er nu al niet meer bij weg te
krijgen" zegt mevrouw B. van
Eyck. De speeltuin bestaat uit
een wip, schommel, klimrek,
tuinhuis en zandbal. „We zijn
met de gemeente in onderhan
deling over het plaatsen van
een glijbaan maar we zullen
wat dat betreft nog geduld
moeten hebben", aldus me
vrouw van Eyck.
