De invallen van
de heilige Klara"
Vakantiespanning uit een boekje
PLATEN
Plaatjes kijken, voorlezen en fantaseren
DE
KEER
Deacon Blue is
vooral zichzelf
BOEKEN EN PLATEN
£cidóc6omcmt
FRAAIE SATIRE VAN PAVEL KOHOUT
11
ss
BOEKHANDEL
Neil Young
The Cure
VRIJDAG 3 JULI 1987 PAGINA 6—
Op de middelbare school van
een klein Tsjechische stadje
breekt paniek uit, als alle leer
lingen van een klas voor een
wiskundeproefwerk een tien
krijgen. Dat moet doorgesto
ken kaart zijn. De directeur
ondervraagt de leerlingen en
hoort daarbij het onwaar
schijnlijke verhaal dat een
meisje gewoon heeft geraden
welke opgaven zouden worden
fekozen uit het sommenboek,
let proefwerk wordt herhaald
en het meisje weet weer pre
cies aan te geven welke opga
ven zullen worden gekozen.
Het valt haar gewoon in, zegt
ze er zelf van. Dat is de uit
gangssituatie van een mooi
verhaal van de Tsjechische au
teur Pavel Kohout, die enige
tijd geleden in het nieuws was
vanwege de toekenning van
de Erasmusprijs, die feitelijk
bestemd was voor de organisa
tie van Tsjechische dissidente
intellectuelen, Charta 77.
Het boek van Kohout, waar
het in dit geval om gaat, is een
roman die geschreven werd in
1971, nu bij Manteau in Neder
landse vertaling uitgegeven als
„De invallen van de heilige
Kléra". De vertaling uit het
Duits is overigens niet vlekke
loos en jammer genoeg moet
de lezer zich nogal eens afvra
gen wat met een bepaalde zin
kan zijn bedoeld, meestal als
gevolg van de onhandige Ne
derlandse formulering. De in
houd van het verhaal is door
de satirische bedoelingen boei
end en vermakelijk, zodat de
lezer dat ongemak wel voor
lief zal nemen.
Het verhaal over het stadje S.
aan de rivier S. (S. aan de S. of
S.S.) wordt verteld in veertien
hoofdstukken, die elk zijn
voorzien van een uitvoerige
aankondiging van thema's en
onderwerpen die in zo'n
hoofdstuk aan de orde zijn. Zo
luidt de introduktie van het
laatste hoofdstuk: „Het einde
van vaten en verhalen. Wat
wordt hier eigenlijk gekookt?
Komt dat zien in Bohemen!
Hartenaas en hoogste troef.
Heiligen op spiritus. De direc
teur in de boom". Werkeloos
gas neemt elk soort werk aan.
Het XlIIe partijcongres blijven
wij trouw". Enzoverder.
Dat het verhaal van Kohout
zich niet beperkt tot de ge
beurtenissen op die school,
blijkt van meet af aan uit deze
introdukties, maar ook uit an
dere toevoegingen in de ro
man.
Overduidelijk is een verteller
aanwezig, die keer op keer ei
gen commentaar en overpein
zingen levert. Bijvoorbeeld
over de literatuur, het schrij
ven: „Hoe moet een verhaal
worden verteld, dat nooit is
gebeurd? Voor dit doel heeft
de natuur wezens geschapen
die door haar met papier en
fantasie werden begiftigd: de
schrijvers. Door middel van
fantasie en papier zijn zij in
staat een willekeurig verhaal
dat niet echt is gebeurd, zo
boeiend te maken dat het vaak
overtuigender klinkt dan ver
halen die wel echt zijn ge
beurd".
Dat is de opening van het
boek, de eerste passage uit
hoofdstuk I. Waarna de schrij
ver een bladzij doordenkt over
werkelijkheid, censors, kro
niekschrijvers, fantasie en ge
heugen. Voor hij zijn verhaal
dan echt begint, concludeert
hij: „Beter de halve waarheid
dan een halve leugen! En
daarom, lieve kleine Kléra uit
de stad S., sta op en wandel,
kind van vader droom en
moeder werkelijkheid. En
mocht iemand je herkennen,
dan zal hij dat nergens door
kunnen bewijzen". Het is meer
dan duidelijk: Kohout vertelt
in zijn verhaal op verhulde
Pavel Kohout levert met „De Invallen van de heilige Kléra" een feestelijk werkje af.
FOTO: t
vorm over de werkelijkheid.
Over de onvrijheid van den
ken in deze burgerlijke we
reld, waar men elkaar welis
waar met „kameraad" aan
spreekt, maar waar verschrik
kelijk strenge codes en leefre
gels bestaan. Waar de schijn
heiligheid, het bedrog en het
verraad volop zijn te vinden.
Waar ieder beeft voor een
meerdere en zich als een bul
lebak gedraagt tegenover een
mindere. Over samenlevingen
waar de vrijheid zoek is.
Allegorie
Een satire dus. Of gaat het
wellicht verder en hebben we
hier met een satirische allego
rie te maken, waarin Kléra,
haar ouders en familieleden,
haar leraren en de andere ste
delingen opgevat moeten wor
den als voorstellingen van be
staande figuren in Tsjecho-
Slowakije? Het is teveel specu
leren om daarop voort te bor
duren.
De satire blijkt uit vele terzii-
des van de verteller. Zoals de
inzet van het tweede hoofd
stuk: „Er zijn landen waarvan
de regering beweert dat elke
fatsoenlijke burger minstens
een keer in zijn leven in de
bajes moet hebben gezeten.
Deze bewering is gerechtvaar
digd voor zover het aantal
burgers dat niet in de bajes
heeft gezeten niet eens toerei
kend is om een regering te
vormen, zodat daarin dus ook
bajesklanten moeten zitten. In
ieder geval geldt voor biina
alle landen dat tegen elke fat
soenlijke burger minstens een
maal in zijn leven een gerech
telijk onderzoek wordt inge
steld. Ook daarop worden de
toekomstige burgers door de
school voorbereid". Dergelijke
commentaren, op zo'n aardige
wijze geformuleerd, maken
van dit boek een feestelijk ge
heel.
JAN VERSTAPPEN
Pavel Kohout: „De invallen
van de heilige Klara. Uitga
ve Manteau. Prijs 33,50.
Het maakt niet uit waar: op
een zonnig strand, het balkon
van je appartement, in een lig
stoel voor de tent of gewoon
thuis, als het boek maar span
nend is. Voor veel mensen is
een adembenemend verhaal
welhaast een noodzakelijk ing
redient voor een geslaagde va
kantie.
Schrijvers en uitgevers hebben
wat dat betreft hun werk naar
behoren gedaan. Het aanbod
in het „thrillende" genre is
ruim voldoende om zelfs de
snelste lezer zijn gehele va
kantie te boeien Nou ja, boei
en? Het is waarschijnlijk maar
een beperkt publiek dat adem
loos bijvoorbeeld Tom Clancy's
„Operatie Rode Storm" tot op
de laatste bladzijde zal lezen.
Clancy baarde in 1985 interna
tionaal opzien met zijn eerste
boek „De Jacht op de Rode
Oktober", het spannende ver
haal over een Russische on
derzeebootcommandant die
met zijn schip aan de haal gaat
naar het Westen. Het opval
lende aan het boek was de des
kundige verzorging van de
technische details. Die had
Clancy tot op dat moment
de kost verdienend als verze
keringsagent en in zijn vrije
tijd verslaafd aan militaire
boeken overigens geput uit
voor het grote publiek toegan
kelijke bronnen.
Eigenlijk ligt aan beide boeken
van Clancy een computerspel
ten grondslag. Voor „Operatie
Rode Storm" heeft hij, samen
met de ontwerper van het
computerspel, een „elektroni
sche" slag in het Noordatlanti-
sche gebied vertaald voor de
gewone man.
Het resultaat ervan oogt op
nieuw deskundig en is zeer
leesbaar. Aangenomen mag
worden dat de vele technische
foefjes die Clancy beschrijft
bok in werkelijkheid bestaan.
Desondanks is het onmisken
baar een Amerikaans boek ge
bleven, dat de Europese lezer
niet zonder zorg zal dichtslaan.
„Operatie Rode Storm" be
schrijft een massale aanval
van Sovjet-troepen op West-
Europa. Deze operatie dient
als afleiding voor de geplande
bezetting van de landen rond
de Perzische Golf (olie!). Met
de aanval op West-Europa
proberen de Sovjet-generaals
de NAVO te verdelen en een
westerse interventie in de Golf
onmogelijk te maken. In het
verhaal wordt echter met geen
woord gerept over de enorme
menselijke en materiële offers
die Europa zal moeten bren
gen, wanneer de fictie van het
boek ooit werkelijkheid zou
worden. Wat dat betreft doet
het boek waarschijnlijk weinig
onder voor het oorspronkelij
ke computerspel: knap, ver
nuftig en spannend, maar zon
der menselijk gevoel.
Losse bladen
Wie in een gemakkelijke om
geving Gerald Seymours
„Moed der Wanhoop" leest,
moet voorzichtig doen. Bij le
zing eerder deze week, op de
eerste zomerse dag van het
jaar, lagen de bladzijden al
snel los door elkaar. Dat is ei
genlijk het enige punt van kri
tiek op dit spannende boek
met een sterke politieke la
ding. Hoofdpersoon is Jack
Curwen, een Britse jongeman
die tot de ontdekking komt dat
zijn vader in een Zuidafri-
kaanse gevangenis zit en ter
dood zal worden gebracht we
gens zijn aandeel in een aan
slag van het ANC. Nog wat la
ter ontdekt Curwen dat zijn
vader niet op zijn eigen houtje
handelde maar in opdracht, èn
dat diens opdrachtgevers van
plan zijn hem letterlijk te laten
stikken aan de galg.
Apartheid en het zwarte ver
zet zullen de komende jaren
ongetwijfeld nog vaker het on
derwerp worden van thrillers.
Of de eerste in dit geval ook
de beste zijn, valt nog niet te
Lekker ontspannen met een adembenemend verhaal.
FOTO: PERS UNIE
zeggen. Maar Seymour gooit in
elk geval hoge ogen.
Nieuwe serie
Sinds de serie Crime de la Cri
me van uitgeverij Arbeiders
pers een slapend bestaan leidt
en eigenlijk alleen de nieuwe
werken van Francis en Highs-
mith brengt, heeft uitgeverij
Het Spectrum het vaandel in
dit genre overgenomen. In de
serie „Tomas Ross en Maj Sjö-
wall presenteren" brengt de
uitgeverij meerdere keren per
iaar nieuwe thrillers, spionage-
boeken en detectives op de
markt. De ene keer van schrij
vers van naam, maar net zo
vaak van nog vrijwel onbe
kenden in dit genre. Een
greep uit de laatst verschenen
titels.
Christopher Hudson werd we
reldberoemd als schrijver van
de Killing Fields, het schok
kende verhaal over een Ame
rikaanse journalist en zijn
Cambodjaanse assistent tijdens
het schrikbewind van de Rode
Khmer in Cambodja. Minder
bekend is dat Hudson ook een
prima schrijver is van spiona-
ge-boeken en thrillers. Dat be
wees hij al in „Bloedige Fina
le" en nu opnieuw in „Insider
Buiten Spel". De ontvoering
van een waarnemend direc
teur van de CIA zet de alarm-
lichten van het Amerikaanse
veiligheidssysteem op rood.
Wanneer de man wordt terug
gevonden blijft de grote vraag
of hij nog te vertrouwen is of
niet.
Brian Forbes benadert in „De
Laatste Getuigenis" de sfeer
van het na-oorlogse Europa,
die voor hem zo treffend is
weergegeven door schrijvers
als John le Carré en Eric Am
bler. Het verhaal draait om
vroegere agenten van de Brit
se spionagedienst MI-6 die
intussen bijna een traditie
overlopen naar de andere
kant. De moord, na dertig jaar,
op een zwaar invalide ex-
agente doet het hele na-oorlog-
se verleden herleven, met We
nen en Berlijn als knooppun
ten in een vrijwel onontwar
bare spionage-kluwen.
Zeezeüen en verziekte familie
verhoudingen staan centraal
in „Solorace" van John Ver
meulen. Aangeprezen door de
uitgever als „spannend en
meeslepend", maakt Vermeu
len deze verwachtingen rede
lijk waar. Hij tracteert de lezer
bovendien op zeer onverwach
te wendingen in zijn verhaal.
Bèta
Tomas Ross, naast samenstel
ler van de Spectrum-serie zelf
ook een erkend schrijver van
politieke thrillers van vader
landse bodem, heeft zich aan
de toekomst gewaagd. „Bèta"
is de titel van het boek, dat
speelt in het jaar 1996. Tegen
die tijd is aids niet meer dan
een lichte aandoening, dank zij
een in 1988 uitgevonden medi
cijn. Maar de wetenschap staat
volkomen machteloos tegen
over Bèta, een virus dat elk
huidcontact afstraft met een
afschuwelijke dood. Alleen de
zeer rijken kunnen een plaats
je kopen op een gegarandeerd
onbesmet eiland in de Stille
Zuidzee.
Orwelliaanse toestanden vol
gens Ross in een jaar, dat Ne
derland wordt geregeerd door
premier Brinkman en een
vroegere ster-voetballer, Kei
zer, specialist in linke zaakjes.
Ook al speelt het verhaal van
Ross in een uiterst onwaar
schijnlijke toekomst; „Bèta"
geeft een aardige indruk van
wat de maatschappelijke ge
volgen zouden kunnen zijn, als
risicogroepen voor een bepaal
de ziekte letterlijk gebrand
merkt worden en de patiënten
worden opgesloten in opvang
centra, die grote gelijkenis
vertonen met concentratie
kampen van eerder in deze
eeuw.
TOM SJIERS
Tom Clancy: Operatie Rode
Storm. Uitgeverij: Bruna,
Utrecht. Prijs: 35,-.
Gerald Seymour: Moed der
Wanhoop. Uitgeverij: De
Boekerij, Amsterdam. Prijs:
ƒ29,90.
Christopher Hudson: Insider
Buiten Spel. Uitgeverij: Het
Spectrum, Utrecht. Prijs:
ƒ29,90.
Brian Forbes: De Laatste
Getuige. Uitgeverij: Het
Spectrum, Utrecht Prijs:
ƒ29,90.
John Vermeulen: Solorace.
Uitgeverij: Het Spectrum,
Utrecht. Prijs: ƒ29,90.
Tomas Ross: Bèta. Uitgeve
rij: Het Spectrum, Utrecht
Prijs: ƒ24,90.
Lekker lui liggen lezen in de
[vakantie vinden veel kinde
ren fijn. Eindelijk weer eens
een boek in één ruk kunnen
uitlezen en helemaal opgaan
in het verhaal: er even niet
rijn!
Dat overkomt je zeker bij het
boek: „De zwarte spiegel"
van Wolfgang en Heike Hol
bein. Het is een dikke pil
van 217 bladzijden, maar wie
2r eenmaal in begonnen is,
wil het ook in een keer uitle-
een. Het hoofdmotief is de
strijd tussen goed en kwaad.
Het verhaal gaat al vrij snel
jver van werkelijkheid naar
fantasie. Alles is nog nor-
naai wanneer Kim, de
loofdpersoon, zijn zusje Re-
Decca opzoekt in het zieken-
tuis. Ze ligt na een operatie
n coma. 's Avonds krijgt
Kim een angstdroom en als
lij doornat van het zweet
vakker wordt, zit er een
>ude man met een witte
jaard bij hem in een schom-
nelstoel. De man, Themos,
vertelt Kim over het land
Legenda, waar zijn zusje Re
becca vaak speelde. Helaas
dwaalde ze daar van het goe
de land af naar het kwade en
werd gevangen genomen
door Boraas, de heer van de
schaduwen. Alleen Kim kan
zijn zusje redden uit de han
den van Boraas, zegt The
mos.
Kim begint aan een tocht vol
gevaren in het land Legenda,
waar Boraas en de zwarte
ruiters (het kwade) Themos
en de zijnen (het goede) be
dreigen. In eerste instantie
lijkt het er op dat de kwade
machten het winnen. Maar
als het Kim lukt de heer van
de schaduwen van de regen
boog te halen, begint de
machtige eindstrijd tussen de
boze en goede machten. Het
is natuurlijk voorspelbaar
wie de strijd wint maar hoe
dat gebeurt is verrassend.
Het evenwicht in het land is
door de overwinning van het
goede hersteld en Rebecca
wordt bevrijd uit de macht
van Boraas. Als Kim door
zijn moeder wordt gewekt,
vertelt ze dat Rebecca bij be
wustzijn is gekomen.
Het is een spannend boek vol
magie, fantasie en avontuur
en als je het leest moet je zo
nu en dan denken aan het
werk van Tolkien.
Fantaseren
Peter Spier heeft met „Ik
zie...ik zie... wat jij niet ziet"
weer helemaal in de roos ge
schoten. Het is een prenten
boek in pasteltinten, zonder
tekst. Twee kinderen gaan
op een mooie dag wandelen
met hun honden. Lekker lig
gen in het gras en dan kijken
naar de wolken. Er verschij
nen de wonderlijkste dingen
aan de hemel: draken, rid
ders op paarden, olifanten en
leeuwen. Het is precies wat
ie van Peter Spier gewend
bent: veel details, waardoor
het een prachtig kijkboek
wordt. Het zal kinderen ze
ker inspireren om in hun va
kantie, lekker liggend in het
warme gras, van alles in de
lucht te ontdekken en er zelf
mooie verhalen bij te beden
ken.
Een ander geestig prenten
boek komt van Rick de Haas:
„Gat in de zandbak". Tom is
aan het graven in zijn zank-
bak en ontdekt een luik naar
een onderaardse gang. Uiter
aard moet hij die onderzoe
ken en dan begint een
vreemd avontuur. Het is een
grappig verhaal dat zeker
aansluit bij de fantasie van
kleuters. Als het boek een
maal is voorgelezen, kunnen
kleintjes het ook heel goed
alleen bekijken: de tekenin
gen geven het verhaal uitste
kend weer.
Een boek om voor te lezen is
„De ezel en de hond". Twin
tig fabels van Aesopus, geïl
lustreerd door Svend Ötto.
elke avond een fabel en de
kinderen zijn weer een oude
wijsheid rijker. Het zijn vrij
wel allemaal onbekende fa
bels, met prachtige aquarel
len van Svend Otto.
Om voor te lezen (vanaf vijf
jaar) en om zelf te lezen
(vanaf zeven iaar) is „De
klok van Klaas door Nannie
Kuiper. Om zeven uur sla
pen gaan? Dat lukt heel veel
kinderen niet. Klaas, de
hoofdfiguur, kan ook niet
slapen en verzint de span
nendste dingen die hij ook
nog echt gaat spelen, samen
met zijn knuffeldieren. Voor
veel kinderen heel herken
baar: fantaseren in je bed en
zelf de held zijn. Nannie
Kuiper heeft het thema heel
leuk uitgewerkt, in rijm
vorm, net als haar andere
boeken. En de klok van
Klaas komt op elke bladzijde
terug. Iedere bladzijde is het
weer een beetje later. Het be
gint om zeven uur 's avonds
en op de laatste bladzijde is
het zeven uur 's ochtends. Je
kunt dus nog leren klokkij-
ken ook. ALBI KOOPS
De zwarte spiegel Wolf
gang en Heike Holbein,
uitgave Lemniscaat, prijs
ƒ26,50.
Ik zie, ik zie wat jij niet
ziet Peter Spier, uitgave
Lemniscaat, prijs ƒ20,50.
Gat in de zandbak Rick
de Haas, uitgave Lemnis
caat, prijs ƒ19,90.
De ezel en de hond
Svend Otto, uitgave Lem
niscaat, prijs ƒ21,50.
De klok van Klaas Nan
nie Kuiper, uitgave Leo
pold, prijs ƒ18,90.
(ADVERTENTIE)
LEIDEN - LEIDERDORP
OEGSTGEEST - KATWIJK
VOORSCHOTEN
Ze kwamen zomaar uit het
niets en ze komen uit Glas
gow, de stad van Simple
Minds en Lloyd Cole. Dea
con Blue verkeert in goed
gezelschap, maar klinkt
vooral minder Schots. Eerst
was er de sublieme single
Dignity en nu is er het de
buut-album Raintown (CBS
450 549-1), met daarop meer
van die prachtige liedjes.
Deacon Blue is vernoemd
naar het nummer Deacon
Blue van Steely Dan en
wordt veel vergeleken met
Prefab Sprout, maar dat is
eigenlijk niet terecht. Waar
Paddy McAloon er in slaagt
om met allerlei spitsvondige
structuren steeds weer ver
rassend en origineel te klin
ken biedt Deacon Blue met
een minimum aan kunst
grepen een maximum aan
overtuiging, waarbij de
structuren stukken eenvou
diger van opzet zijn. Maar
dat ook déérmee geweldige
resultaten te boeken zijn be
wijst Raintown.
Het fragiele stemgeluid van
zanger Ricky Ross, veelal
ondersteund door van soul
bol staande stem van zange
res Lorraine Mcintosh,
wordt gedragen door een
fris en subtiel klinkende
piano en een over het alge
meen ingehouden basis, al
kunnen bas en drums tegen
het einde van sommige
nummers nog flink uit hun
dak gaan. Het levert een
aantal schitterende num
mers op, waarvan naast de
al genoemde single Dignity
zeker het indrukwekkende
titelnummer, When Will 1
You (Make My Telephone
Ring) en The Very Thing
niet onvermeld mogen blij
ven. Op het ingetogen Rag
man komt Prefab Sprout
wél om de hoek kijken,
maar over het algemeen
blijkt Deacon Blue helemaal
zichzelf in een unieke mix
van subtiele pop en een on
gekend grote dosis zeggings
kracht.
Neil Young behoort zo lang
zamerhand tot het handje
vol muzikanten dat door
minstens twee generaties
van popliefhebbers gewaar
deerd wordt. Zijn combina
tie van vurige rock 'n roll
en hartstochtelijke hout
vuur-liedjes, overigens
steeds aangepast aan de ei
sen des tijds, houdt nu pre
cies twintig jaar stand en de
Amerikaanse zanger/gita
rist viert dat met zijn twin
tigste elpee Life (Geffen 924
154-1).
Er zit dus nog volop leven
in de brouwerij bij de in
middels 41-jarige Canadees,
maar helaas wordt zijn
plaatwerk er met de jaren
niet consistenter op. Ook
Neil Young houdt zich al
enige tijd met elektronika
bezig, die hij op een veelal
gekunstelde manier in zijn
nog steeds country-getinte
muziek tracht in te passen.
Tot welke rampzalige resul
taten dat kan leiden horen
we op de nieuwe plaat in
Around The World, dat vol
ledig ontsierd wordt door
allerlei toetsen-frutsels.
Op de vorige elpee Landing
On Water slaagde Neil
Young er wonderwel in om
stevige rock, vormgegeven
in boeiende melodieën, te
combineren met zijn huidi-
Er zit nog volop leven in de
brouwerij bij Neil Young.
ge grote liefde, die elektro
nika heet. Op Life daaren
tegen is het avontuur, op
het schitterende Long Walk
Home na, beduidend min
der interessant en keert
Young op kant twee dan
ook rap terug naar de puur
heid van rock 'n roll en
eenvoudige ballads. Helaas
slaagt hij er hier, op de wel
haast spreekwoordelijke
uitzondering in Too Lonely,
ook nauwelijks in om te
boeien, zodat we slechts
kunnen constateren dat
Life een lustrum onwaardig
The Cure heeft veel te bieden op Kiss Me Kiss Me Kiss Me.
FOTO: PR
Het aardige van de jongens
van The Cure is dat ze door
de jaren heen een diversi
teit aan stijlen hebben opge
bouwd en hun platen tel
kens weer een verrassing
zijn. Is het niet muzikaal,
dan wel qua stijl. Zwaar
moedige muziek en licht
voetige, melodieuze pop, we
hebben het allemaal op ons
bordje gekregen van The
Cure.
Na het succes van The Head
On Thè Door, twee jaar ge
leden verschenen en zonder
meer het meest toegankelij
ke Cure-album, beloofde
zanger Robert Smith dat
zijn band hierna iets heel
anders zou gaan doen. Wie
met die gedachte in het
hoofd naar Kiss Me Kiss Me
Kiss Me (Fiction 832 130-1)
heeft zitten luisteren, heeft
zich wellicht even bedrogen
gevoeld.
Met de nadruk op even.
Want Kiss Me Kiss Me Kiss
Me bevat géén muziek, die
voor Cure-Degrippen geheel
nieuw is, maar is deson
danks een bijzonder ge
slaagd album. Een dubbe-
laar, ook dat nog, met acht
tien liedies, waarvoor behal
ve Smith dit keer ook zijn
maatjes Laurence Tolhurst
(toetsen) en Simon Gallup
(bas) belangrijke composito
rische bijdragen leverden.
Het feit dat iedereen num
mers schreef is dan ook de
belangrijkste reden voor het
gevarieerde aanbod op dit
nieuwe plaatwerk.
Op kant één wordt direct al
duidelijk wat we van Kiss
Me Kiss Me Kiss Me kun
nen verwachten. De plaat
opent met bol van de distor
tion staande krachtpatserij
in The "Kiss, onmiddellijk
gevolgd door Catch, mis
schien wel het liefste lief
desliedje dat Smith c.s. ooit
produceerden. Daarna is het
een komen en gaan van stij
len. De experimentele,
moeilijk te doorgronden
muziek van het album Por
nography vinden we bij
voorbeeld terug in The Sna
ke Pit, de vrolijke opwin
ding van The Head On The
Door in How Beautiful You
Are en het mooie Just Like
Heaven, de fuzzy psychede
lica van The Top in het
schreeuwerige All I Want
of Shiver And Shake en de
dromerige melancholieke
muziek van Seventeen Se
conds in het introverte One
More Time.
Voeg daarbij nog een aantal
andere verrassingen, zoals
de James Brown-achtige
funk in Hot Hot Hot!!! of
het gedreven Fight en het
wordt duidelijk dat dit dub-
bel-album veel te bieden
heeft. De vorige plaat van
The Cure was het verza-
melalbum Standing On A
Beach. Eigenlijk heeft de
Engelse band nu weer een
verzamelplaat uitgebracht,
met dat verschil dat er nu
uitsluitend nieuw werk op
staat.
GERT MEIJER
