Opnieuw miljoenen verwacht voor een kostbare Van Gogh Parkpop overrompelt in swingend jasje Traditionele «La Rondine" 'KUNST CeidóeSomxuit UZEREN BRUG BU CHRISTIE'S LONDEN bioscopen Rossini's Mis een echte tegenvaller Perfecte uitvoering „Finta Giardinira" R 200.000 MENSEN! HET WAS DRUK, HEEL DRUK MAANDAG 29 JUNI 1987 PAG] AMSTERDAM Bij Chris tie's in Londen wordt van avond opnieuw een kostbare Van Gogh geveild: na diens „Zonnebloemen" die op 30 maart van dit jaar 82 miljoen gulden opbrachten, is nu aan de beurt „Le Pont de Trinque- taille" dat de ijzeren brug over de Rhóne als onderwerp heeft Hoewel dit schilderij een nog grotere uitstraling heeft dan de zonnebloemen, verwacht James Roundell, hoofd van de schilderijenafdeling van Chris- ties's in Londen niet meer dan 25 miljoen voor dit werk te kunnen maken. „Wie aan Van Gogh denkt, denkt aan zonnebloemen", is zijn mening. Dat schilderij zit tn ieders hoofd, je hebt er al een beeld van, nog vóór je het hebt gezien. Dat element was verantwoordelijk voor het gi gantische bedrag dat uiteinde lijk werd geboden. Met die Pont de Trinquetaille ligt dat heel anders, het is relatief on bekend. Daarom verwacht ik wel een hoge veilingprijs, maar niet meer zo'n uitzonder lijke". Toch weet ook deze deskundi ge, dat het raar kan gaan op veilingen, waar vooral de top stukken die steeds zeldzamer worden, recordbedragen ople veren. En als is deze ijzeren brug minder bekend dan de zonnebloemen, het is onmis kenbaar een Van Gogh en wat meer zegt, een werk uit een van zijn meest creatieve perio- Aantrekkelijker Als schilderij is het voor een kunstkenner wellicht nog aan trekkelijker dan de zonnebloe men, er valt meer aan te bele ven. Daarom zal het kunstin stinct van de toekomstige ko per bepalend zijn voor het laatste bod, dat de verwachte 25 miljoen wel eens ruim schoots te boven kan gaan. Christie's verwacht dat niet, maar houdt het toch op „waar schijnlijk het op één na (zon nebloemen) duurste impressio nistische schilderij, ooit op een veiling verkocht Zaterdag was het werk te zien bij Christie's in Amsterdam, één dag maar. De belangstel ling ervoor was groot, maar niet overstelpend. Van tien uur 's morgens tot vier uur 's middags trok een dunne, maar gestage stroom van bezoekers de trap op en af, naar en van de etage waar dit schilderij te bewonderen viel. Een enke ling trok er een flinke tijd voor uit, de meesten kwamen, zagen enkele seconden en ver- Le Pont de Trinquetaille van Vincent van Gogh. trokken. Moest dit werk zo'n kapitaal opbrengen? De enkeling die er wat meer tijd voor uittrok, kreeg voor dat bedrag steeds meer begrip, hoe groot de verzamel- en zeldzaamheidswaarde van in vloed is. Gauguin ming, dat hij in een zeer crea tieve stemming kwam. Dat is in dit schilderij te zien. Geen spoor van de angstaanja gende dreiging van zijn laatste werken, geen sombere invloe den uit de perioden daarvoor, maar een Van Gogh in een Le Pont de Trinquetaille is ontstaan in de week van 6 tot 13 oktober 1888, kort voor de schilder en vriend van Vin cent, Paul Gauguin bij hem kwam logeren. De komende samenwerking bracht Van Gogh in zo'n uitbundige stern- zeer vredige, rustige bui. Alle gebruikte kleuren zijn typisch van Gogh, maar het lijkt, alsof hij van alle tot dusver ge bruikte kleuren steeds maar kleine beetjes gebruikte. Het werk is tot in details stevig doordacht, maar juist de tere stemming die de kleuren ople veren, maakt dit schilderij zo FOTO: SP boeiend: er valt steeds meer op te zien, steeds meer aan te be leven. Gedeeltelijk wordt dat ook veroorzaakt door de ster ke dieptewerking, zowel naar achteren toe als naar voren, naar links en naar rechts, met een voorzichtige penseel neer gezet. „Le Pont de Trinquetaille" is aanvankelijk in bezit geweest van Vinbeents schoonmzuster, Johanna van Gogh-Bonger, die het in 1905 uitleende aan het Stedelijk Museum in Am sterdam voor de eerste grote Van Gogh-tentoonstelling. FRITS BROMBERG Voor een uitgebreide agen da, ook voor de komende dagen, raadplege men „UIT", de gratis wekelijkse bijlage van deze krant. ALPHEN AAN DEN RIJN EURO CINEMA I (Van Boetzelaerstraat 6. tel. 01720-20800): Police Academy IV (al); 18.45, 21.30. wo. ook 13.45. EUROCINEMA II: Crocodile Dundee (al); 18.30, 21.00. wo. ook 13.30. EUROCINEMA III: The Fly (16); 18.45, 21.15. Peter Pan (al); wo. 14.00. EUROCINEMA IV: Name of the rose (16); 18.30, 21.15. wo. ook 13.30. zo. ook 16.00. LEIDEN e LUXOR (Stationsweg 19. tel. 071-121239); Police Academy IV (al); 19.00, 21.15. wo. ook 14.30. e LIDO en STUDIO (Steenstraat 39, tel. 124130): In de naam van de roos (12); 14.30. 18.45, 21.15; Black Widow (al), Wanted dead or alive (16), Platoon (16), The color of money (16); 14.30, 19.00, 21.15. e TRIANON (Breestraat 31. tel. 123875): De aanslag (al); 14.30. 19.00; Hannah and her sistera (al), 21.15. REX (Haarlemmerstraat 52, tel. 071-125414); Stimulator (16Y, 14.30. 19.00. 21.15. NOORDWUK e LIDO THEATER (Pr. Bernhardstraat 56. tel. 01719- 12800): Geen opgave. KATWUK a CITY THEATER I (Badstraat 30, tel. 01718-74075): Act of Vengeance (12); wo. 14.45. 19.00, 21.30. ma. dl. 21.15. Perver se Gravin (18); ma. di. 19.00. e CITY THEATER II: Club Paradise (al); ma. dl. wo. 19.00, 21.15. Re pelsteeltje (al); wo. 14.45. VOORSCHOTEN GREENWAY (tel. 01717-4354): The golden child (al); do. t/m wo. 19.00. Terug naar Oegstgeest (12Y, ma. di. wo. 21.15. KINDERVOORSTELLING Dunderklumpen; wo. 14.00. De speurneuzen (alj; wo. 15.45. WASSENAAR a ASTRA (tel. 01751-13269): Betty Blue (12Y, ma. t/m wo. 20.00. KINDERVOORSTELLING wo. 14.00. ZOETERMEER a 1,2,3 (Promenade 511313): Police Academy 4 ma. dl. 20.00. wo. 14.00, Crocodile Dundee* ma. di. wo. 14.00, 20.00. Bae (al); ma. dl. wo. 20.00. 14.00. DEN HAAGe ASTA 1 (Spul 27 463500): Raw deal (16); 1 f|fj|| 19.00, 21.30. a ASTA 2: Del of the realm (16); 14.00, t 3: The French I 21.30. a ASTA tenant's woman (16); 14.00, 1| 21.30. a BABYLON 1 (Winkel trum Babylon, tel. 471656): flew over the cuckoo's nest 14.00, 18.45, 21.30. a BABYLC Black widow (aly. 14.00. t 21.30. a BABYLON 3: Childre a lesser god (al); 14.00, u 21.30. wo. 18.45, 21.30. a ClN 1 (Buitenhof 20. tel. 630637): ce academy IV (aly. 14.00, 1| 21.30. a CINEAC 2: Platoon 14.00, 18.45, 21.30. a CINEA Dangerously does (16); 21.30. ma. dl. ook 14.00. a CINEMA (Leyweg 910, tel. 6670 The color purple (al); wo. 20 over. dag. 13.30, 20.00. a MET POLE 1 (Carneglelaan, 456756): The morning after 14.00, 18.45, 21.30. a METRÖI LE 2: 14.00, 18.45, 21.30. 14.00, 20.30. Filmzomerfsa 87. A passage to India (12Y, 1 (al); di. Ruthless wo. a METROPOLE 3: Da nd., de rooe (16); 14.00, upK LJ 21.30. a METROPOLE 4: I (16); 14.00. 18.45, 21.30. a I lijst TROPOLE 5: A room with a TROPOLE 5: A room with a i (16); 14.00, 18.45, 21.30. a I 1 (Herengracht 13, tel. 4624< rewalker (12); 13.45. 18.45, 21 a ODEON 2: Police (al); 13.45, 18.45, 21.30. a ODE| als 3: Black moon sising (16); 13 iVa< 18.45, 21.30. a ODEON 4: The V 1 child (12); 13.45, 18.45, 21 LE PARIS l(Kettlngstraat i gere tel. 656402): 8periamo che i - d' femmina (aly, 12.15, 14.30, 18, j D cijfe: 19.00, 21.15. a LE PARIS 2: I vers lane (18); dag. v.a. 12 c a LE PARIS 3: Every woman hi W 6' r (18); dag. v.a. 12.30. rwijl KINDERVOORSTELLINGEN "7 BABYLON 3: Da IroaMba* gel 2; wo. 14.00. a CINEAC 3: BM mm wo. 14.00. EUROCINEMA: R L, Ram wo. 14.00. lph nieu' de ag :at leker VA Jgran Holland Festivalconcert met de uitvoering van de Massa Solan na van Roesini door het Teatro Comunale di Bologna mjn.v. Susan Dunn, Margarita ZJmmermann, Chris Msrritt an Hel mut Berger-Tune. Dirigent Riccardo Chsilly. Herhaling hedenavond in de Nieuwe Kerk te Voor vele koorzangliefhebbers zal de 'uitvoering van de Messa §olenne van Rossini tegen het einde van het Hol land Festival het effect hebben gehad van het aloude snoepje als beloning na het innemen van de zo langzamerhand historisch geworden lepel levertraan. Rossini's Messa Solenne door het Tea tro Comunale de Bologna onder muzi kale leiding van Riccardo Chailly in de Amsterdamse Nieuwe Kerk moet toch wel aan hooggespannen verwachtingen kunnen voldoen, zo zullen de vele koorminnaars gedacht hebben. Het werd echter een tegenvaller zaterdaga vond in de hoofdstad. Operacomponist Rossini schreef zijn Messa in 1863 na een mentale inzin king. Vier jaar later herschreef hij het weA met tegenzin tot een symfonische mis. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, het resultaat was een thea traal werk met een geestelijke tekst Voor de uitvoering van een Mis is de kerk de aangewezen plaats maar in het kader van het Holland Festival vormde de Mis geen onderdeel van de eredienst maar werd een gewoon concert. Het oog kwam veel te kort. Werd dat goed gemaakt door het oor? Zeker niet, alleen in het middenschip van de kerk kwam de uitvoering in de juiste ver houding, in de zijbeuken werd het klankbeeld vertekend. Het leek alsof Chailly, toch een vakman, met één feen raad wist. De bezieling ontbrak of wam niet over en het koor had met name in de aanvang zwakke momen ten. Italië is het land van bel canto, de solisten kwamen echter stuk voor stuk niet uit Italië. Onbegrijpelijk en alleen te verdedigen als zij grote sterren zou den zijn. Dat zijn zij niet, tenminste niet in deze uitvoering. Wellicht dat de her haling vanavond meerdere pluspunten te bieden heeft ADRIAAN HAGER Da Munt-Opara utt Brutaal paalt „La Finta Gi ardinira" van Mozart ondar (aiding van Sylvaln Cambarling, Stadaachouwburg Amstardam, zaterdagavond. De uitvoering door de Opera van Brus sel, zaterdagavond in de Schouwburg van Amsterdam van „La Finta Giardi nira", een jeugdwerk dat Mozart op 18- jarige leeftijd schreef, valt alleen in su perlatieven te beschrijven. Het verhaal echter van de vermomde tuinierster heeft niets om het lijf. Drie vrouwen doen moeilijk tegen drie mannen, die alles in het werk stellen om hen te ver overen. Een koboldje, elegant gespeeld door een dwergmeisje, betovert en ont tovert de paren in het bos, in de bomen en zelfs zwevend in de lucht. Regisseur en decorontwerpers Karl-Ernst en Ur sula Herrmann ontwierpen een koste lijk stukje bos, bestaande uit jonge po pulieren op een soort grasveld met ech te zwarte aarde aan de achterzijde en een beekje als afscheiding met de or kestbak. Daar werd naar hartelust in gepoedeld, met name door Serpetta - door Elzbita Szmytka - die qua uitbeel ding associaties opriep met de badende kuise Suzanna. De belichting van dit bos suggereerde perfect de stemmingen vanaf de aller vroegste morgen, met allerlei natuurge trouwe vogelgeluiden en krekels, via het heetst van de dag tot de avond en zelfs de nacht De zangers die dit tragi-komische lief desspel droegen, waren allen even goe de acteurs als zangers en beeldden nun veelvuldige vervoeringen en woede aanvallen vol vuur en dwaasheid uit De drie jonge Polen, Elzbita Szmytka, Joanna Kozlowska en Marek Torzews- ki waren daarbii de primi inter pares. De régie zit zo boordevol vondsten en kleinigheden dat men, - aldus Mortier, en ik ben geneigd hem te geloven -de eerste keer nog niet de helft opmerkt. Het Italiaans werd daarbij zo duidelijk uitgesproken, dat het voor de kenners te volgen was. Omdat toch het acteren en zingen heel direkt de taal en de mu zikale wendingen volgde, waren een vertaalde projectie-tekst ergens boven of naast het toneelbeeld, geen luxe ge weest, zij het dat het natuurlijk afbreuk doet aan het totaalbeeld. In deze opera zit eigenlijk alles wat men later in Mozarts veel bekendere opera's terugvindt, met misschien als hoogtepunten de septetten die de eerste en de tweede acte afsluiten. Het enige punt van kritiek geldt niet de verruk kelijke uitvoering, maar wel de jonge componist zelf, die zich weinig beper kingen oplegde, en een simpel vernaai wat al te lang uitwerkte. Dinsdagavond volgt de enige herhaling. ERIK BESIER Het Teatro Comunale di Bologna •peelde La Rondine van Puccini in het Muziektheater. Zondagavond. Gisteravond speelde het Mu ziektheater, badend in het late zonlicht, nog eens zijn sterke architectonische troeven uit Deze avond werd door het or kest, koor en solisten van het Teatro Comunale di Bologna de opera „La Rondine" van Puccini uitgevoerd. Deze uit voering aan het einde van het Holland Festival had tevens tot doel het feit, dat Amster dam dit jaar culturele hoofd stad van Europa is, extra luis ter bij te zetten. Van de uit 1917 stammende opera is de derde acte recente lijk omgewerkt naar een latere versie van het libretto om de operette een opera-allure te geven. Voor twee in de orke stratie ontbrekende aria's is een pianobegeleiding gemaakt. La Rondine, de zwaluw, was geheel in de schaduw geraakt van de veel bekendere opera's van Puccini, waar de muziek herhaaldelijk naar verwijst. Het wordt ook in deze oer-Ita- liaanse uitvoering van de ope- ra uit Bologna geen sterk werk, met name omdat de ba lans toch nog al eens doorslaat naar erg gemakkelijke en sen timentele wijsges. De hele aan pak was er éen van het grote f ebaar naar een oude succes- ormule, en viel als zodanig buiten de Belgisch-Nederland se door regisseurs gedomineer de Muziektheater-trend. De Italianen hebben het gegeven niet getracht meer gewicht te geven dan het heeft en er een vrolijke romantische kermis van gemaakt. Ze hebben zon der meer de prijs van de rijks te en kleurigste decors van dit jaar verdiend. Alle drie de ac- tes kregen een uitbundige fin de siècle uitbeelding, die het publiek terecht tot applaus verlokte. Ook de massa-iY in de meer Siciliaanse dan al rijse nachtclub met zijn gasten was levensecht. Di ^vi gie was overigens puur t m tioneel met van achter grote souffleurshok recht net publiek toe gezongen [rtpi a's. En natuurlijk waren i sterren, die hun belang heid bewezen door zo luid gelijk te zingen en die n^er mee hun stem hoorbaar sc hadden berokkend. De sol ,t j^C waren zoals dat betaamt i amiT Italianen, met uitzonde ,n jj, van de Roemeense Ileana Qrc|e, trubas, die de hoofdrol, na n(jer minder gelukkig begin, ^ei overtuigend zong. Als in a ramn re opera's van Puccini gin ook hier om een vrouw jncj, door haar grote liefde iur verlaten. Op het tweede zong Lucetta Bizzi een p|^ en knap geacteerde dief De overige zangers, op 1 Coni, als Rambaldo na, den wat minder en mu den, net als het orkest, Thomas Fulton, eerder a kommerd dan met veel gi voor nuancering en ai king. ERIK BES DEN HAAG Parkpop is met zijn zevende editie een festival geworden dat niet meer mag worden ge mist. Het biedt de ideale combinatie tussen gezel ligheid, zon en muziek. Bovendien begin je zo langzamerhand tot een minderheid te behoren als je besluit niet naar dit gratis toegankelijke festijn te gaan. Zo brak het grootste familiefeest ter wereld gisteren alle re cords toen meer dan 200.000 bezoekers kozen voor de muzikaal meest gevarieerde springplank voor ontluikend talent Zelfs de organisatoren wa ren overrompeld en kon den na afloop alleen nog maar uitbrengen dat ze vreselijk gelukkig waren. Als ze vandaag bijgeko men van de emoties zichzelf een schouder klopje geven, is dat volko men terecht, want wat het publiek kreeg voorgescho teld stond als een huis. Muzikaal was het een aan eenschakeling van hoog tepunten terwijl aan de gezelligheid geen einde leek te komen. Kwalitatief sprongen vooral de groepen op het eerste podi um eruit. Daar overtrof Dea con Blue, als eerste, alle ver wachtingen. Het uitbrengen van een goede elpee wil name lijk nog niet zeggen dat die be lofte ook in levenden lijve wordt waargemaakt De vijf Schotten leverden echter de te opening, val ooit heeft gehad en veel organisatoren moeten met ja loerse blikken hebben toege keken hoe de muzikanten het publiek overrompelden met hun combinatie van sentimen tele ballads en up tempo-num mers. Zou de rest van het pro gramma die groep nog kunnen overtreffen? Het Zuiderpark stond op dat moment al bol van de mensen, terwijl het festival nog geen uur oud was. Van een lang zaam aangroeiende menigte, was dit jaar dan ook absoluut geen sprake. Even rustig over de markt slenteren, behoorde in die vroege uren al tot de onmogelijkheden. Hoewel Parkpop vooral een jong pu bliek trok, waren alle leeftijds groepen vertegenwoordigd. Vaders en moeders kozen met hun peuters de nog behoorlijk drasige grasmat voor een al ternatieve picknick, terwijl de ouderen, gewapend met stoe len, een ideaal plekje kozen om het gebeuren eens op hun gemak gade te slaan. Voor wie niet in het koude gras wilde gaan zitten, bood de dikke fes tivalkrant de ideale oplossing. Zomer Nu had Parkpop wel alles mee. Niet alleen net program ma zag er aantrekkelijk uit. ook de weersomstandigheden waren de meest ideale voor een festival. Je zou kunnen zeggen dat met Parkpop de zo mer begon. Hoewel de zon vol op scheen, werd het door een licht briesje niet te warm. Toch was het bier in een re cordtijd uitverkocht 's Mid dags om vier uur was er op de drie verkooppunten in het park geen druppel meer over en moest de exploitant alle zei len bijzetten om nieuw bier aan te laten rukken. Zoals elk jaar voltrok het ge beuren zich in een uiterst ge moedelijke sfeer. Hoewel het af en toe behoorlijk moeilijk was om je door de mensenmas sa van het ene naar het andere podium te wringen, viel er geen onvertogen woord. De enige keer dat het een klein beetje uit de hand liep, was tij dens Def Leppard. Daar speel de zich voor het podium een kortstondige knokpartijaf. Een teveel aan bier en wat flauw- fevallen mensen waren daar e oorzaak van. De EHBO had overigens een rustig dagje. Slechts zo'n vijftig mensen be hoefden te worden behandeld in verband met snij- en schaafwonden en een klein meisje werd als gevolg van een val naar het ziekenhuis ge bracht De organisatie verliep verder vlekkeloos. De actie om geen blik mee te nemen, wierp zijn vruchten af en de sluizen die aan de ingangen waren aangebracht voorkwam dat illegale handelaren het fes tivalterrein konden betreden. Alle lof ook voor de honder den vrijwilligers, die er mede voor zorgden dat het publiek optimaal van het gebeuren kon genieten. Collectanten De organisatie was niet zo blij met de collectanten, die bij de ingangen geld ophaalden voor Parkpop. Het was een illegale actie, die een halt werd toege roepen toen een aantal veilig heidsmensen er achter kwam wat er gebeurde. Hoeveel geld er is opgehaald is onbekend, maar dat het niet in de Park pop-kas terecht komt is zeker. De „collectanten" verdwenen net zo vlug als ze gekomen waren, zonder een cent achter te laten. Het festival kreeg niet alleen een recordaantal mensen te verwerken, ook de belangstel ling van radio en televisie was optimaal. Zowel de IKON, de VARA als het NOS-journaal maakten opnamen. De IKON brengt in september of oktober een programma op het scherm waarin het kleinste (Pyramide Pop in Winterswijk) en het grootste festival (Parkpop) met elkaar worden vergeleken. De VARA-tv, die razend enthou siast was over het gebeuren, besteedt aan het festijn ruim schoots aandacht in de uitzen dingen van „Zomerpop". Het programma verliep keurig op tijd totdat de Amerikaan Steve Earle (gewapend met achttien gitaren) het podium wilde betreden. Hij had zijn ei gen (buizen)versterkers mee gebracht en omdat er een de fect zat in de omschakeling van 110 naar 220 volt, ging er iets mis. Het gevolg was een twintig minuten durende ver traging. Heel erg was dat niet want op het eerste podium speelde op dat moment The Sound de sterren van de he mel. Het viertal zette een ge dreven concert neer en be hoorde met Deacon Blue, de Bombitas, Curtis Mayfield, Ka- trina Se The Waves en Los Lo bos tot de hoogtepunten van Parkpop 1987. Voor wie er oren naar had, werd er overigens behoorlijk wat politiek bedreven door de muzikanten. Deacon Blue stip te de werkeloosheid aan, Cur tis Mayfield trok fel van leer tegen drugs en wapenbezit en That Petrol Emotion stortte de ene na de andere politieke boodschap over de hoofden van het publiek uit. De clowns Pico Se Paco ston den er ondertussen in hun ei gen tent wat verloren bij. Ze vertoonden hun grappen veel al voor slechts een handje vol De enorme mensenzee, gezien vanaf een van de podia. mensen. Dat niet veel kinde- um twee. Hoewel Icicle Works ren de tent opzochten, had met de ouders te maken, die hun kroost scherp in de gaten hiel den. Roest Hoewel het uit Engeland af komstig Def Leppard geen on verdienstelijk concert speelde (roest van een paar jaar niet spelen moest even worden weggewerkt), koos het meren deel van het publiek voor Cur tis Mayfield op het andere po dium. Bij de Amerikaan swingde het de pan uit met een combinatie van jazz, soul, funk en gospel. Gesteund door een fantastisch spelende groep, waarin vooral bassist Billy Scott opviel, kweekte hij met zijn prachtige stemgeluid en niet onverdienstelijke gitaar spel, de intieme sfeer van een klein zaaltje. Het gevolg was dat de massa aan zijn lip hing en hij moest dan ook, net als The Sound voor hem was overkomen, terugkeren voor een toegift. De Bombitas (lek kere sax, perfecte combinatie van stemmen) hadden eerder die dag met vrolijke, strak ge speelde rock Se roll de menigte behoorlijk opgehitst. Zij speel den een aanzienlijk beter con cert dan Icicle Works op podi- icle Works muzikaal doortimmert in el kaar stak, is de groep geen fes tival act. Dat kan van Katrina The Waves niet worden ge zegd. Katrina had er duidelijk zin in. Ze liet niet alleen blij ken over een gouden stem te beschikken, maar ook een ge weldig gitariste te zijn. Hoewel de platen wat mat klinken, zorgde de groep met hun zon nige powerpop, voor heel wat opwinding. Aparte afsluiting Los Lobos en Trouble Funk boden ieder op eigen wijze een heel aparte afsluiting van een uiterst geslaagd Parkpop. Aals laatste te moeten optreden is nooit leuk omdat een groot De popster Curtis Mayfield, tel van leer trekkend tegen drugs en wapenbezit. FOTO'S: CEES VERK deel van het publiek het )$5 meestal voor gezien ha Maar zoals Parkpop 1987 alle fronten de bestaande i ten doorbrak, gebeurde ook bij Los Lobos en Tra Funk. Het publiek bleef gewoon nog even hangen werd als dank getracteerd dansmuziek. Voor podium 1145 op Mexicaanse wijze, voor 2.1S dium twee op de Amerikai funk-manier met Go Go. publiek verliet dan ook d send het Haagse Zuiderpar^ En wat uiteindelijk overbl |J| was een enorme berg romi die vandaag dogr de jutter opgeruimd. De enige concli die na afloop kon wordep trokken, was dat de Parkc 900 organisatoren zichzelf had 903 overtroffen. Vooral John Vueren (verantwoorde voor de groepen) had zijn tl ven uitgespeeld met de hl van een meester. Hij had 1 alleen een uiterst aantrek lijk pakket samengesti maar het bovendien uitge* lanceerd over de twee po verdeeld. Het zal niet geiffl kelijk zijn dit een volg» keer te evenaren, maar zeiden we na de vorige afle ring ook. Verrassingen zijn 121 wereld nog niet uit Parkpo daar het beste voorbeeld v; HANS PT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1987 | | pagina 8