Sean Kelly komt in
hooggebergte tekort
TUURDE FRANCE I
opni
favoriete
Dames
al
vooruit
naar
wereldtiteiöiiiju
Thurau
wil zich
eenmaal
voor eigen
publiek
manifesteren
DUBLIN Hoewel Sean Kelly
dit seizoen nog geen enkele
grote overwinning heeft be
haald, is de winnaar van het
super prestige-klassement
anno 1986 als officieuze we
reldkampioen bij de profren
ners toch nog altijd een ge
vaarlijke outsider voor de
Tour de France.
Zeker nu de absolute patroon ont
breekt. Natuurlijk wordt vaak ge
steld dat de Ier in het hooggeberg
te tekort komt, maar in de Ronde
van Spanje heeft hij recentelijk
toch aangetoond de steile hellin
gen behoorlijk aan te kunnen. Uit
eindelijk was hij door een steen
puist op zijn zitvlak genoodzaakt af
te stappen. Zo niet, dan was niet
Herrera, maar Kelly de grote win
naar geworden. Zelf is de door
gaans zo zelfverzekerde Ier er niet
van overtuigd zich te kunnen scha
ren in het exclusieve gezelschap
van de Tour-winnaars.
Ofschoon hij inmiddels een erelijst
heeft bijeen getrapt waarvoor ie
dereen eerbied mag hebben, be
schouwt Kelly een triomf in de
Ronde van Frankrijk toch nog wel
als iets heel bijzonders. Zelfs riep
hij eens uit dat de erelijst van een
toprenner een hiaat vertoont als de
Tour daarop ontbreekt. Kelly heeft
inmiddels zijn mening wat bijge
steld. Hij erkent een dergelijke
tekst eens te hebben geslaakt:
„Dat is echter gebeurd om mezelf
een beetje op te peppen. Er is een
tijd geweest waarin ik vermoedde
die wedstrijd te kunnen winnen. In
middels weet ik beter. In het hoog
gebergte kom ik tekort. Tot dui
zend meter gaat het wel. Daarna
wordt het te moeilijk. Verdwijnt de
soepelheid uit mijn lichaam. Moet
ik te veel forceren. Een Tour-zege
is voor mij niet weggelegd. Zeker
niet als de ronde zo zwaar is als dit
jaar".
Toch moet niemand verwonderd
kijken wanneer Sean Kelly in Parijs
toch op het erepodium verschijnt.
In de afgelopen jaren heeft hij aan
getoond tot grote dingen in staat
te zijn. Het meest opmerkelijke
daarbij is dat hij de lastige wieier-
klussen doorgaans in zijn eentje
opknapt. Waar andere toprenners
in de finale meestal de steun ge
nieten van één oT meerdere knech
ten, daar doet Kelly het alleen. Al
leen vorig jaar in de ronde van
Lombardije heeft hij in de laatste,
alles bepalende kilometers een
ploegmaat aan zijn zijde gevonden.
„En toen is het meteen mis ge
gaan", zegt hij lachend. „Je aarzelt
even omdat je ploegmaat niet snel
genoeg reageert op een demarra
ge. Voor je het dan weet ben je ge
klopt".
Schranderheid
Kelly ligt er niet wakker van. Hij
voelt er niets voor zijn taktiek te
wijzigen en benadert elke koers op
dezelfde manier. ,,lk rijd constant
voorin. Blijf attent. Voer een schif
ting door en probeer het daarna af
te maken". In de klassiekers is het
hem dit jaar niet meer gelukt. Hoe
wel zijn prestaties menig collega
tot juichen zou hebben gebracht,
lijkt dit seizoen aanzienlijk minder
uit te pakken. Het komt misschien
ook wel door het overlijden van
burggraaf Jean de Gribaldy, de
man die hem heeft ontdekt. Het
verscheiden van deze ploegleider
heeft hem enorm aangegrepen.
„Zonder De Gribaldy was er van
mij als renner geen sprake ge
weest. Hij heeft me alles bijge
bracht. Van schranderheid in de
wedstrijd tot het nauwgezet volgen
van een bepaald dieet".
De inmiddels 31-jarige Ier weet dat
het leven verder gaat. Ook voor
hem. Hij heeft zich voorgenomen
nog drie jaar in de top mee te
draaien. Jaren waarin hij van plan
is steeds in de Tour aan de start te
komen. Ook in West-Berlijn dus
hoewel de voorbereiding door de
operatief verwijderen van de fikse
steenpuist aanzienlijk in het ge
drang is gekomen. Als hij de eerste
moeilijke dagen echter doorkomt,
wordt de Ier voor de klassements
rijders toch een geweldige gevaar
lijke rivaal. Hij komt volledig uitge
rust aan het vertrek. Bovendien
komt hij door zijn klasse snel in
vorm. De klimmers moeten niet
denken dat zij hem met een voor
sprong aan het hooggebergte kun
nen laten beginnen. Doen zij dat
wel dan kunnen zij wel eens van
een koude kermis thuiskomen.
OSIMO Nog één keer vlam
men. Nog één keer de voor
pagina's halen. Did! Thurau is
vast van plan In West-Berlijn,
als het Tour-circus daar de
tenten heeft opgeslagen, zich
nog eenmaal te manifesteren.
Hoewel hij eerder heeft uitge
roepen nooit meer in de Tour
te zullen starten nadat hij we
gens een handgemeen met
een medewerker van Felix Le-
vitan de laatste keer uit de
wedstrijd werd gezet, is die
mening inmiddels herzien.
„Ja", zegt Thurau. „ik heb het
inderdaad gezegd. Ik krijg nu
echter een unieke kans voor
eigen publiek mijn carrière
een nieuw hoogtepunt te ge
ven".
Daardoor zal de man, die bij het
zwakke geslacht zo prima in de
markt ligt, een nieuwe poging wa
gen de befaamde gele trui te vero
veren. In 1978, toen nog onder het
regime van Peter Post, mocht hij
een week lang als de leider van het
peloton over de Franse wegen rij
den. Lang is hij beschermd om een
toppositie veilig te stellen. Hennie
Kuiper, die zelf het één en ander
voor ogen had staan, denkt er nog
wel eens met gemengde gevoelens
aan terug. Thurau was in die perio
de echter amper te stuiten. De
blonde Westduitser heeft dat on
der meer in Luik-Bastenaken-Luik
getoond.
Niets was in die beginfase van zijn
carrière te gek. Dat is ook ondub
belzinnig gebleken in West-Duits->
land. Blonde Didi heeft tussen
1978 en 1980 ongelooflijk
veel geld verdiend. Al die zo ge
makkelijk verkregen muntjes, voor
al door te starten in zesdaagsen,
hebben Thurau echter niet geluk
kig gemaakt. De man met de ge
weldige talenten heeft het in spor
tief opzicht trouwens nooit echt
waargemaakt. Zo af en toe is met
name tijdens de Ronde van Italië
nog even gebleken waartoe zijn
mogelijkheden kunnen reiken.
Zelfs in een knechtenrol voor de
Italiaanse vedetten is het hem ge
lukt nog uit te blinken. In 1983
werd hij bijvoorbeeld nog eens
vijfde in de Giro.
De laatste jaren kwam hij evenwel
vaker in het nieuws door privé-pro-
blemen. Zelfs is hij ooit voor de
rechter gedaagd in verband met
door hem uitgeoefend telefoon-ter-
rorisme. Alle negatieve kritiek heeft
hem kennelijk aan het denken ge
zet. In de Ronde van Italië maakte
hij, rijdend voor de ploeg Swerts,
een goede indruk. „Ik heb daar
zuinig gereden. De Tour is mijn
hoofddoel. Ik wil in Berlijn in opti
male conditie aan de start verschij
nen. Ik ben pas in april met mijn
conditie-opbouw begonnen. Ik ben
bijna weer op mijn oude gewicht.
Geloof me maar, Didi Thurau zal
zich nog één kéer echt 'manifeste
ren".
i
GOES Voordat er ook
maar één meter is gereden is
de winnares van de komende
Tour de France voor vrouwen
eigenlijk al bekend. Het door
de Franse organisatie in el
kaar gedraaide etappeschema
geeft aan dat ook in deze
wedstrijd de nadruk ligt op het
klimwerk. Zelfs zijn drie ritten
buiten categorie in het sche
ma opgenomen hetgeen wil
zeggen dat zij als extra slo
pend mogen worden betiteld.
Voor Rinus Verboom staat
dan ook vast dat Maria Ca-
nins in Parijs zal zegevieren.
De trainer/coach van de Ne
derlandse selectie zegt: „Als
er niets bijzonders met haar
gebeurt, wint zij met meer dan
vijftien minuten voorsprong.
Voor de Tour is dat eigenlijk
geen goede zaak".
Het Franse rondespektakel voor
vrouwen zal trouwens ook dit keer
worden gekenmerkt door de vele
verplaatsingen. Van de ongeveer
3500 af te leggen kilometers zitten
de sportvrouwen er ruim duizend
op de fiets. De rest wordt per auto
afgelegd. Rinus Verboom: „En dat
is bijzonder vervelend. Dat slinge
ren op die Franse binnenweggetjes
is geen pretje. In deze vorm is de
Tour eigenlijk te lang. Het zou be
ter zijn de vrouwen méér te laten
fietsen".
De internationale regels willen ech
ter anders. Het is al opmerkelijk
dat de vrouwen-tour zestien wed
strijddagen telt. In ieder geval kan
daaruit worden afgeleid dat de UCI
het belang van het vrouwenwiel-
rennen aardig onderkent. De groei
van deze tak van sport lijkt inder
daad onstuitbaar. Alleen al in de
Verenigde Staten zijn momenteel
acht gesponsorde vrouwenwielren-
ploegen. Verboom: „De vrpuwen
worden daar betaald. Ze krijgen
contracten op basis van acht
maanden, hetgeen minimaal 2400
dollar betekent. Daarnaast worden
ook steeds vliegtickets beschik
baar gesteld. Sommige rensters
hebben reeds een contract van
-vijftigduizend dollar. Ook het aan
tal wedstrijden neemt sterk toe.
Amerika is in de breedte dan ook
duidelijk sterker geworden".
Kansloos
Ondanks die ontwikkeling acht
Verboom ook de Amerikaanse ren
sters kansloos in de Tour die op 8
juli met een proloog in Sables sur
Sarthe van start gaat. Toch kan de
Tour interessant worden, omdat dit
jaar voor het eerst de Sovjet Unie
een formatie inzet. De definitieve
samenstelling is nog onbekend
maar vermoedelijk zullen Taine Zil-
porite, Kibardina en Tamara Poli-
kowa deel uitmaken van de ploeg.
De uitstraling die het dameswiel-
rennen heeft gekregen is inmiddels
ook merkbaar in Oost-Duitsland.
Daar worden momenteel enkele
jongeren klaargestoomd voor de
Tour van 1988. Het eerste talent
heeft zich al aangediend: Angela
Raft. Dit is vooral een gevolg van
het promoveren van het vrouwen-
wielrennen tot Olympische sport.
Ook voor Rinus Verboom is het re
den vooruit te kijken. Hij onderkent
het belang van de Tour, de WK én
de Spelen. Daarom ook benadert
hij de Tour anders dan in het verle
den. In Frankrijk wordt gereden
om te pogen een enkele etappe te
winnen, en Heieen Hage zo hoog
mogelijk in het eindklassement te
krijgen. De nadruk voor de Oranje-
ploeg komt dit jaar te liggen bij de
wereldkampioenschappen in Oos
tenrijk. Nederland wordt namelijk
kans toegedicht bij de voor het
eerst te houden ploegentijdrit. Ver
boom: „Je mag natuurlijk niet alles
aan één wedstrijd ophangen. Om
voor Seoel in aanmerking te ko
men zullen prestaties moeten wor
den geleverd. Moeten in internatio
nale wedstrijden ritten worden ge
wonnen. Hoe meer goede resulta
ten, des te meer kans om een vol
ledige ploeg naar Korea af te vaar
digen".
De Zeeuw heeft het vanaf het be
gin van dit seizoen met zijn vrou
wen niet slecht gedaan. In de sterk
bezette ronde van Texas zijn zes
van de twaalf ritzeges weggekaapt.
Naast een handvol ereplaatsen is
door Monique Knol ook de groene
trui veroverd. In de Tour de l'Aude
zijn twee ritzeges behaald en is
Knol opnieuw in het groen gesto
ken. Ook in de ronde van het Mo-
lenheike is het prima verlopen
(tweemaal eerste plus Mieke Havik
als winnares van het eindklasse
ment), terwijl die lijn in de onlangs
afgelopen ronde van Noorwegen is
doorgetrokken.
In grote lijnen staat de formatie
van Verboom dan ook vast. Het zit
er dik in dat Verboom naar Frank
rijk reist met Connie Meyer, Heieen
Hage, Mieke Havik, Monique Knol,
Rita Timpers, Gonnie van Koert,
Monique de Bruin en Petra de
Bruin. Alleen de negende positie
vormt nog onderwerp van discus
sie. Jolanda Kool en Christa Jan-
se'n zijn daarvoor de grootste
kanshebsters. Het is overigens
jammer dat de Tour slechts vier
vlakke'etappes kent. Monique Knol
wordt namelijk beschouwd als de
sterkste internationale sprintster,
terwijl ook Connie Meyer en Mieke
Havik zich in dit soort wedstrijden
vaak hebben onderscheiden.
In een poging de wielersport in ons
land wat breder te maken is inmid
dels besloten meer aan de oplei
ding van de jeugd te doen. Ver
boom: „Ik zie nog geen echte ver
vangers voor de leden van mijn se
lectie. Peter Nieuwenhuis gaat ech
ter een eerste aanzet geven om
voor opvolging te zorgen. Voor het
eerst wordt dit jaar deelgenomen
aan de WK voor junioren In Berga
mo. We gaan eens kijken of er bij
die jeugdopleiding ook een coach
kan worden ingezet. Als het lukt
hebben we daarna dezelfde op
bouw als bij de amateurs". De uit
straling van door Nederlandse
wielrensters behaalde internationa
le successen moet vervolgens de
rest doen.
AMERSFOORT Hoe raar het
ook mag klinken: het grootste in
ternationale wielerspektakel, de
Tour de France, geldt voor de Ne
derlandse damesploeg voorname
lijk als voorbereiding op het we
reldkampioenschap, dat in septem
ber in Oostenrijk wordt afgewerkt.
Omdat een hoge klassering in de
Tour niet voor hen is weggelegd,
concentreren de rensters van
bondscoach Rinus Verboom zich
van 8 tot 27 juli hoofdzakelijk op
dagsuccessen. Slechts in vier, be
trekkelijk vlakke etappes valt er
voor de dames enige eer te beha
len, omdat ze bergop in de regel
ver achterop raken bij de Italiaanse
kleimgeit Maria Canins, die nu al
zeker lijkt van een nieuwe Tour
triomf. Mieke Havik (30) uit Soest
en de Hooglandse Monique de
Bruin (21) gaan de Tour in met het
predikaat „beste Nederlandse",
omdat ze vorig jaar met exact de
zelfde tijd (I) de twintigste plaats in
de eindrangschikking deelden. Mo
nique Knol uit Amersfoort (22) de
buteert dit jaar in de zwaarste
etappewedstrijd voor dames.
Frustrerend vinden de dames de
overheersing van Canins, de Fran-
gaise Longo en de Amerikaanse,
Thompson echter nauwelijks. „Het
is maar net hoe je je doelen stelt",
zegt Monique de Bruin. „Ons doel
is het pakken van etappes. Het zou
pas echt frustrerend zijn als Canins
en Longo ook op het vlakke alles
wonnen. Wat dat betreft was de
vorige Tour inderdaad wel enigs
zins frustrerend".
Sprint
De etappe-oogst viel vorig jaar bit
ter tegen. Het bleef ondanks de.
heftige jacht op dagsuccessen bij
een zege van Conny Meijer. Deze
ronde verwachten de dames vaker
prijs te rijden, omdat het interna
tionale peloton dit seizoen al enke
le malen is bezweken onder het
sprintgeweld van de 22-jarige
Amersfoortse Monique Knol, die
aan haar eerste ronde van Frank
rijk gaat beginnen. Mieke Havik:
„De vorige Tour controleerden we
de koers vaak in de vlakke etap
pes, maar in de laatste kilometers
lieten we er dan toch één ontsnap
pen, zodat we het in de sprint niet
af konden maken".
Het Oranje-trio Knol-Meijer-Hövik
moet in staat worden geacht dit
keer de geboden kansen wel af te
maken. Monique de Bruin: „Tij
dens de vlakke etappes In de laat
ste Tour moest de rest van de
ploeg de koers op het vlakke waar
maken en zat Conny Meijer op het
vinkentouw. Dat liep te vaak mis.
Met nog een sprintster als Knol er
bij zal het nu anders gaan. Moni
que kan de sprint bijvoorbeeld
aantrekken voor Conny Meijer. Het
is zelfs al gebeurd, dat niemand
meer over Knol heen kwam. Als die
motor eenmaal op gang komt is 'ie
nauwelijks meer te houden", weet
De Bruin van haar vriendin.
Monique Knol is niet bang voor de
sprong in het diepe en heeft na de
etappesuccessen in de rondes van
Texas en Noorwegen de Amers
foortse tekende al voor veertien
triomfen het volste vertrouwen
in haar eindschot. „Ik heb de Fran
se favoriete Longo bijvoorbeeld al
zo vaak verslagen, dat ik denk rap
per te zijn", meldt de Amersfoortse
spontaan. „Maar in de eerste
plaats ga ik natuurlijk naar de Tour
om ervaring op te doen. Ik kan dan
ook absoluut niet zeggen waar ik
sta en zal dus niet echt voor het
klassement rijden. Toch ging het
bergop in de Tour de L'Aude rede
lijk, al waren dat verhoudingsge
wijs cols van de tweede categorie.
Maar misschien dat ik in de toe
komst toch een behoorlijke klasse
mentsrijdster blijk te zijn".
Vooralsnog heeft de Amersfoortse
andere prioriteiten. „Ik richt me in
de eerste plaats op de sprints en
de tijdritten. Een proloog ligt me
wel, maar ook ritjes tegen de klok
van tien of vijftien kilometer kan ik
goed aan. In de Tour rijd je echter
ook een tijdrit van 25 kilometer. Ik
vraag me af hoe ik me daarin
houd". Voor Knol is dat ook van
belang met het oog op de WK,
waar voor het eerst een ploegen
tijdrit (over vijftig kilometer) wordt
gereden. „Ja, want dat blijft voor
ons toch het belangrijkste doel dit
seizoen".
Mieke Havik gaat
winnend over de
eindstreep
tijdens een rit
van de
damestour in
1984.
