„H^t is de vraag
of de kerk zich
moet aanpassen
aan de menselijke
zwakheden"
rs
Selectie maakt mensen niet beter
kerk
wereld
}wee
Vaderdag
beroepingen
JONGERENPROTEST IN PYJAMA
99
99
naar een
anderescha
van dijk's p'
schoolboe:
kampen
1 bonvoor^
schoolboeke
informatie
tEESTELIJK leven/opinie
£cidóe6oti/icmt
ZATERDAG 20 JUNI 1987 PAG!
door Marinus van der Berg
,,lk zou me er niet gemakkelijk
toe laten verleiden om te de
monstreren voor het behoud
van een kerkgebouw, een
school of voor het niet sluiten
van een zwembad. Maar in dit
geval heb ik het ervoor over -
en dat is een enorme stap voor
mij - met een spandoek de
straat op de gaan „Vader moet
blijven!"
De schrijfster Joke Forceville-
Van Rossum heeft in haar ei
gen gezin gemerkt wat het is
als kinderen hun vader moeten
missen. Zij schreef daarover
een boekje: „Een eiland kan
niet huilen" en daarin schreef
zij: Vader moet blijven! Ook
juist morgen op vaderdag zul
len zowel moeders als kinde
ren dat weer voelen. Op school
wordt er met enthousiasme ge
werkt aan een surprise voor
vaderdag, maar hoe moet dat
dan met de kinderen die geen
vader meer hebben. Of van wie
de vader niet meer in hun huis
woont? Misschien is er een
vervangende vader, een oom,
een broer, een buurman. Hoe
wel vader natuurlijk nooit hele
maal vervangen kan worden.
Er zijn op het ogenblik ver
schillende inzichten als het
gaat om opgroeien zonder va
der. Als Joke Forceville de
straat op wil gaan met haar
bord: „Vader moet blijven",
dan is het niet ondenkbaar dat
er een tegendemonstratie ont
staat. Het begrip „vader" is
niet eenduidig. Veel hangt sa
men met onze eigen herinne
ringen en ervaringen. De
schrijver Franz Kafka schrijft in
zijn: „Brief aan mijn vader"
wat voor een angst hij voor zijn
vader heeft. Alleen al het den
ken aan zijn vader, doet zijn
hand trillen. Hij kan haast geen
letter op papier krijgen. Er
klinkt weinig genegenheid voor
zijn vader in door. Vaders voor
wie kinderen wel ontzag heb
ben maar die niet door hun
kinderen worden bemind. Bazi
ge vaders met tyrannieke trek
ken. Zulke vaders zal Joke
Forceville niet bedoelen. Ik
vermoed dat ze zich zal aan
sluiten bij een demonstratie te
gen zulke vaders. Zou zo'n de
monstratie tegen „bazige va
ders" veel deelnemers trek
ken? Ik weet het niet. Ik heb
de indruk dat het vaderschap
de laatste jaren een nieuw ge
zicht heeft gekregen.
Wie op een boerderij is opge
groeid, zoals ik, heeft het voor
recht gekend van een altijd
aanwezige vader (en moeder).
Ik noem dat een voorrecht. Zo
wel voor mezelf maar ook voor
mijn vader. De meeste vaders
verkeren veel buitenshuis.
Sommige vaders zien hun klei
ne kinderen nauwelijks op
groeien. „Ze lagen nog in bed
als ik wegging en sliepen al als
ik weer thuiskwam," zei een
oudere vader me eens. „Ik heb
het daar nu soms moeilijk
mee." Het lijkt me een voor
recht om veel van de kleine
momenten in het opgroeien
van een kind van dichtbij te
mogen meemaken. Het is voor
een kind een voorrecht om een
aanwezige vader te kennen.
Sommige vaders zijn wel aan
wezig, dat wil zeggen in huis,
maar niet echt. „Je bent er
nooit voor de kinderen", krij
gen ze wel eens te horen. Ik
zou willen zeggen „vader moet
niet alleen blijven", „vader
moet er ook echt zijn". Er is de
laatste jaren gelukkig veel ten
goede veranderd als het gaat
om bezoekregelingen voor kin
deren na een echtscheiding.
Maar soms worden allerlei on
verwerkte gevoelens tussen de
partners over de hoofden van
de kinderen heen uitgevoch
ten. De een of de ander palmt
het kind in. Voor een kind kan
er zo een groot innerlijk con
flict ontstaan en een onveilig
levensgevoel. Het gaat mij er
niet om lichtzinnig te oordelen
over de vaak pijnlijke en moei
lijke beslissing van twee men
sen om uit elkaar te gaan,
maar er is wel een groeiend
besef hoe diep dit kan ingrij
pen in het leven van kinderen.
Nieuwe partners worden soms
juist door de kinderen afgewe
zen. Ze kunnen soms wel „als
een vader" worden maar zel
den „vader". Vaderdag en
moederdag zijn niet voor ie
dereen een feestdag. Integen
deel soms. Met Joke Forceville
denk ik: „vader moet blijven",
maar dan hoop ik vooral op
vaders voor wie je als kind ge
voelens van genegenheid kunt
hebben. Een vader die naar je
uitkijkt, die op je wacht, die je
nieuwe kansen geeft, als je het
verknoeit hebt, die je vertrou- i
wen geeft, die je stimuleert.
Het woord „vader" roept dan
geen „afstand" op, maar een
„thuis-gevoel".
MARINUS VAN DEN BERG
Avondmaalsverbod Rotterdamse homoseksuelen blijft
DOORN De hervormde
synode kan er niets tegen
doen dat de beroepsinstantie
van de kerk de Schotse ge
meente in Rotterdam het
recht heeft gegeven om twee
homoseksuele mannen van
het avondmaal te weren. Dat
bleek uit de woorden van se
cretaris-generaal dr. R. Mooi,,
gisteren bij de behandeling
van de geruchtmakende
kwestie-Rotterdam. „Kerkor-
delijk is alles goed gegaan",
aldus dr. Mooi, „maar inhou
delijk vind ik het een bijna
ondenkbaar besluit". Synode-
praeses ds. H. Huting zei dat
de Generale Commissie voor
het Opzicht door de synode is
ingesteld om finale uitspra
ken te doen in kerkelijke be
roepskwesties. Het komt de
synode niet toe de uitspraken
van deze commissie nog weer
eens te beoordelen. Overi
gens heeft de Rotterdamse
kwestie tot een versnelde
hervormde meningsvorming
over homofilie geleid. Totnu-
toe is er geen synodale uit
spraak over de vraag of ho
moseksualiteit in de bijbel
wordt veroordeeld of niet. De
synode besloot gisteren nu zo
snel mogelijk tot een uit
spraak te komen.
Slechts een doodt de
olifant, maar het hele
volk eet ervan.
Soedanees spreekwoord
JONGE PRIESTER NA STUDIE OP ROLDUC:
TEGELEN Even wa
nen we ons terug in het
Rijke Roomse Leven. Je
roen Berkemeijer (30),
zwart kostuum, priester
boord, heeft plaats geno
men in een fauteuil, si
gaartje in de ene, kopje
koffie in de andere hand.
Een kapelaan op huisbe
zoek. Inderdaad, Jeroen
Berkemeijer, telg uit een
gegoede Zwolse familie,
zou onmiddellijk kunnen
figureren in het „Dag
boek van een herders
hond".
De tijd lijkt even stil te heb
ben gestaan, al kan de pas
gewijde priester realiteitszin
niet worden ontzegd.
„Vroeger stond een priester
op een voetstuk. Die tijd is
voorbij. Ook in Limburg. Je
gaat nu veel meer op voet
van gelijkheid met elkaar
om. Dat betekent niet dat ik
tijdens een huisbezoek, als
het ter sprake komt, de men
sen het kerkelijk standpunt
onthoud, maar vaak weten ze
dat dikwijls toch wel. Het
grote probleem van deze tijd
is de ontkerkelijking. De zon
dagse gang naar de kerk is
verdwenen. Daar moet iets
aan gedaan worden. Het mid
delpunt van het christelijk
leven is en blijft de eucharis
tieviering. Wanneer dat weg
valt, valt ook het geloof
weg".
Vorige week werd Jeroen
Berkemeijer na een studie
van negen jaar aan het semi
narie Rolduc in Kerkrade
door bisschop Gijsen tot
priester gewijd. Een zeer be
wuste keuze. Bisschop Gijsen
schenkt klare wijn en Rolduc
kan worden gezien als zijn
paradepaardje. En hoe men
ook over de persoon van de
bisschop denkt, niet ontkend
kan worden dat het bisdom
Roermond elk jaar een stij
gend aantal priesters afle
vert, in een tijd waarin het
aantal roepingen sterk af
neemt. Toen Jeroen Berke
meijer zich tien jaar geleden
aanmeldde telde Rolduc 50
studenten, nu 70, een langza
me doch gestage stijging.
Goudschaaltje
De kersverse kapelaan hij
is in die hoedanigheid werk
zaam in Tegelen kan ove
rigens niet worden be
schouwd als een Gijsen-
adept. Hij weegt z'n woorden
op een goudschaaltje; dege
nen die krasse uitspraken uit
z'n mond verwachten, ko
men bedrogen uit. In zijn vi
sie is er voor vrijwel iedereen
plaats in een grote katholieke
kerk. „Ik wil niet polarise
ren", stelt hij nadrukkelijk,
nadat hij een trekje van zijn
sigaar heeft genomen. Zelfs
na veel omtrekkende bewe
gingen van de interviewer
laat hij zich niet uit de tent
lokken. Wel wil hij kwijt dat
er van bisschop Gijsen in de
media een onjuist beeld
wordt geschetst. „Hij kwam
regelmatig op bezoek en ken
de alle studenten. Maar de
één komt voor de buitenwe
reld pastoraler over dan de
ander. De bisschop bekijk ik
echter niet alleen van de
menselijke kant, maar vooral
vanuit m'n geloofsvisie".
En die geloofsvisie houdt in
dat hij trouw is aan de bis
schoppen als opvolgers van
de apostelen. „In geloofsza
ken dragen de bisschoppen
de verantwoordelijkheid.
Christus heeft de apostelen
de opdracht tot verkondiging
gegeven. En dat is door de
eeuwen heen doorgegeven.
Van geslacht op geslacht. Dat
is voor mij van doorslagge
vende betekenis".
Maar de bisschoppen zijn
toch verdeeld. Mgr. Ernst
van Breda is een heel andere
persoon dan dr. Gijsen.
„Ja, nu licht je twee steentjes
uit het mozaïek. De één
houdt van rood, een ander
van groen en een derde geeft
de voorkeur aan een blauw
steentje. Samen vormen ze
echter een geheel, de wereld
kerk. Een veelkleurig mozaï
ek".
Bisschop Gijsen is van me
ning dat homoseksuelen, on
gehuwd samenwonenden, ge
scheiden mensen, vrouwen
die de pil gebruiken en belas
tingontduikers, niet ter com
munie kunnen gaan. Deelt u
die visie?
„Ja, die visie deel ik, maar ik
weet dat dit heel gevoelig
ligt. Men moet niet per se re
gelmatig ter communie. Het
is geen plicht. Een ieder zal
voor zichzelf moeten uitma
ken of hij aan de communie
deelneemt. Christus geeft
zichzelf helemaal in de eu
charistie onder de gedaante
van brood en wijn, dat bete
kent dat men héél voor hem
moet verschijnen. Daar moet
je naar toe groeien. Je moet
je leven zo inrichten dat je op
een verantwoorde wijze ter
communie kunt gaan. De
weg die de kerk daarvoor
aanwijst, is het sacrament
van boete en verzoening".
Maar wanneer al die catego
rieën worden uitgesloten,
blijven er maar weinig over.
„De kerk verkondigt eeuwi
ge waarden. Het is de vraag
of de kerk zich moet aanpas
sen aan de menselijke zwak
heden. Zij heeft als taak dat
gene wat Christus verkon
digd heeft, onverkort aan de
mensen voor te houden. De
mens moet groeien in z'n ge
loof, dat is geen gemakkelij
ke weg. En dat gaat gepaard
met vallen en opstaan. Maar
we moeten wel steeds het uit
eindelijke doel voor ogen
houden".
Volgens berichten zou er in
Limburg sprake zijn van
twee kampen: pro en contra
Gijsen.
„Dat valt reuze mee. De
mentaliteit in Limburg is an
ders dan in de rest van ons
land. Problemen worden niet
zo op de spits gedreven. Men
probeert in alle gevallen de
onderlinge solidariteit te be
waren".
Terug naar het begin. Want
hoe is Jeroen Berkemeijer,
middelste zoon uit een gezin
van vier kinderen, in Rolduc
terecht gekomen?
Min of meer bij toeval, zo
blijkt. Na een werkweek in
Rolduc en een gesprek met
Jeroen Berkemeijer: „Je moet je leven zo inrichten dat je op
verantwoorde wijze ter communie kunt gaan. De weg die de
kerk daarvoor aanwijst, is het sacrament van boete en ver
zoening".
FOTO: PERSUNIE
mgr. Gijsen aldaar rijpte de
gedachte om priester te wor
den. In september 1977 zette
hij z'n eerste schreden op
Rolduc, een studie die, inclu
sief een stoomcursus Grieks
en Latijn en een stage van
een jaar in de parochie, 10
jaar in beslag zou nemen.
Hoe kijkt u terug op die pe
riode?
„Het eerste jaar heb ik me er
echt thuis gevoeld. Daarna
werd het moeilijker met de
studie. Het was voor mij een
zware opleiding. Soms heb ik
het heel moeilijk gehad. Ik
heb niet opgegeven, omdat ik
voelde dat ik door moest
gaan en daarvoor ook de
kracht kreeg. Ik wilde pries
ter worden, dat zou je een
roeping kunnen noemen".
Naast de studie worden de
studenten ook door middel
van gebed en meditatie voor
bereid op hun latere werk.
Jeroen Berkeméijer, voor de voorgrond, tijdens de plechtigheden rond zijn priesterwijding vorige
week in Kerkrade.
De studenten moeten zich
houden aan een strikte da
gindeling, van een onbezorgd
studentenleven is geen spra
ke.
De dag begint om zeven 's
morgens met een morgenge
bed, meditatie en een mis.
Om kwart over acht staat het
ontbijt op het programma,
gevolgd door colleges van ne
gen tot één uur. Middageten
en daarna is tot de vesper
van 10 voor zes gelegenheid
voor studie en persoonlijk ge
bed.
„Er heerst geen kadaverdis
cipline hoor", relativeert Je
roen Berkemeijer. Iedereen
heeft een sleutel van het
huis. Maar, en dat moet ik
ook toegeven, het is voor
deze tijd wel strenger dan
men gewend is".
Tijdens z'n diakenwijding,
een jaar geleden, legde hij de
celibaatsgelofte af.
Een zware opgave?
„Ik zie het zelf als een lo
gisch uitvloeisel van het feit
dat ik Christus wil volgen;
Christus was immers zelf ook
ongehuwd. Daarnaast ben ik
meer beschikbaar naar alle
mensen toe. Maar dat is meer
een praktische overweging.
Het celibaat is ook een ver
wijzing naar een leven dat
over de dood heengaat. Het
huwelijk is een goede instel
ling, maar daar heb ik be
wust afstand van gedaan om
Christus te volgen, zoals hij
van me vroeg".
Bisschop Gijsen zei dat een
priester 24 uur per dag be
schikbaar moet zijn, z'n hele
leven lang. Dat is een hele
opgave.
„In je mens- zijn ben je ver
anderd. Je deelt in het pries
terschap van Christus. Dat
heeft enorme consequenties.
Het zal niet eenvoudig zijn.
Met vallen en opstaan zal ik
Christus proberen te volgen,
daar heb ik Ja" op gezegd.
Maar ik hoef het niet alleen
te doen. Ik zal kracht ont
vangen van God om m'n roe
ping te volbrengen".
KEES VAN OOSTEN
SYNODE
HERVORMDE KERK:
Meer inzicht
in achtergrond
standpunten
over euthanasie
DOORN De hervormde
kerkleden moeten duidelij
ker inzicht krijgen in de
theologische keuzen die ten
gronslag liggen aan de stand
punten over euthanasie
van een absoluut nee tot een
ja, mits in hun kerk.
Een motie met deze strek
king werd gisteren door de
synode van de Hervormde
Kerk aangenomen. Het mo-
deramen had voorgesteld de
gereformeerde rapporten
over euthanasie, vergezeld
van reacties van een her
vormde commissie naar de
gemeenten te sturen. Naar
het oordeel van dr. S. Meijers
uit Leiden worden in die
rapporten de geestelijke ach
tergronden van het euthana
sieprobleem niet duidelijk ge
noeg getekend. Verduidelij
king daarvan dient het ge
sprek over euthanasie, waar
toe de synode de hervormde
gemeenten wil oproepen.
Het verschijnsel euthanasie is
naar het oordeel van dr.
Meijer vooral een gevolg van
het geseculariseerde denken.
Daarover had hij echter niets
gelezen, evenmin over de
theologische visie die steekt
achter de in het gereformeer
de rapport gehuldigde opvat
ting dat „euthanasie onder
bepaalde voorwaarden in het
licht van het evangelie niet
onverantwoord behoeft te te
zijn".
Hii en andere leden van de
behoudende Gereformeerde
Bond, spraken hun absolute
„neen" uit over euthanasie.
Het leven is een gave Gods
en alleen Hem komt toe de
grens van het leven te bepa
len, aldus woordvoerders van
de Bond. Dr. K. Gunning,
arts, vroeg van de kerken
meer aandacht voor de mo
gelijkheden van pijnbestrij
ding, waardoor pijn als mo
tief voor euthanasie minder
voor komt. Een zorgvuldige
persoonlijke begeleiding van
lijdende en stervende men
sen doet de vraag om eutha
nasie ook verminderen,
meende hij: „de vraag om
euthanasie is een schreeuw
om hulp".
Dr. H. Vreekamp, studiese
cretaris voor de relatie joden
christenen vroeg meer aan
dacht voor wat joden te zeg
gen hebben over euthanasie.
„Orthodoxe en liberale joden
hebben bij hun afwijzing van
euthanasie »een maximale
eerbied voor het leven en
een maximale zorg voor de
menselijke nabijheid van
mensen die stervende zijn of
ernstig lijden. Bij de vragen
van leven en sterven is het
in de joodse traditie niet de
medicus die de finale beslis
singen neemt, maar eerder
de rabbijn, in overleg met de
arts. Naar ziin oordeel dienen
de kerken deze uitgangspun
ten te betrekken in hun oor
deelsvorming. Volgens dr. F.
Mooi, secretaris-generaal,
past deze vraag in de motie-
Meijers die werd aangeno
men.
De synode besloot uiteinde
lijk de gereformeerde rap
porten ter bespreking naar
de hervormde gemeenten te
sturen, waaraan toegevoegd
het nog te schrijven rapport
over de achterliggende keu
zen bij de verschillende
standpunten.
Nederlands* Hervormd* K*rfc
Aangenomen naar Rotterdam-zuid,
parttime, J.de Heer te Gemert en
Boekei.
Gereformeerd* K*rk*n
Aangenomen naar Amsterdam-Slo-
tervaart-Kadorp, parttime,
drs.H.Spoelstra, bijstand in het pas
toraat, kandidaat te Amsterdam.
Gereformeerde Gemeenten
Beroepen te Oosterland, A.Bac te
Bodegraven.
Bedankt voor Katwijk aan Zee en
Nieuwerkerk (Zld), J.Mijnders te
Veenendaal. Bedankt voor Barne-
veld en Wageningen, G.Mouw te
Genemuiden.
HILVERSUM Selectie
kost mensenlevens, het
maakt mensen niet be
ter. Daaroih zijn wij te
gen selectie voor de ge
boorte. Dat zegt de groep
„Jongeren voor het Le
ven", die vandaag in
Utrecht een zogenaamde
Genenmanifestatie
houdt. Deze manifestatie
richt zich vooral op de
negatieve gevolgen van
genetisch onderzoek op
ongeboren kinderen. Ge
kleed in pyjama en ge
wapend met wekkers
om aan te geven dat de
samenleving in slaap is
gevallen bood de
groep vanmorgen een
petitie aan bij het Kli
nisch Genetisch Centrum
in Utrecht.
„De normen die de samenle
ving aanlegt voor het aborte
ren van kinderen met afwij
kingen worden steeds rui
mer", zegt woordvoerder
Bernard van den Bosch. „Zo
blijkt dat de druk van artsen
en onderzoekers op ouders bij
wie een kind met een sterke
afwijking geconstateerd
wordt, groot is. Bij 95 tot 99
procent volgt inderdaad
abortus. Er is uitgerekend dat
de kosten van de levenslange
verzorging van een gehandi
capt kind gemiddeld veertig
keer zo hoog zijn als die van
onderzoek en abortus. Wij
vrezen dat de overheid in de
toekomst prenataal onder
zoek verplicht gaat stellen en
dat bijvoorbeeld een genen-
paspoort wordt ingesteld,
waarin van ieder mens staat
wat hij erfelijk „waard is".
Momenteel heeft de regering
nog geen standpunt over dit
soort dingen ingenomen. Wie
bepaalt dus welke kinderen
mogen blijven leven? Begrijp
me goed, wij onderschatten
de problemen van echtparen
die een verhoogde kans op
een gehandicapt kind hebben
niet, maar we vragen hen
wel met nadruk om hierbij
stil te staan".
De organisatie Jongeren voor
het Leven bestaan twee jaar
en hebben van zich laten
spreken door ongewone pro
testmethoden. Ze delen bij
hun acties jonge boompjes uit
en houden stille tochten. Ze
organiseerden onder meer
tandemtochten, nachtwakes,
handtekeningenacties en
voorlichtingsavonden. Ook
de tientallen plaatselijke co
mités hebben hun eigen acti
viteiten. Hoewel de discussie
rond abortus verstomd lijkt,'
blijft deze groep ertegen age
ren. Ze noemen zich echter
geen protestgroep: „We wil
len niet ergens tégen zijn,
maar ergens voor", zegt be
stuurslid Petra Blokhuis.
„Ons doel is op te komen
voor het leven van ieder
mens, ook voor dat van men
sen die nog niet geboren zijn.
Maar daarbij proberen we al
tijd het positieve te bena
drukken".
De groep ontstond in 1985 na
een stille tocht langs de abor
tuskliniek Bloemenhove. Ze
willen de problemen niet
ontkennen, maar pleiten
voor maximale hulp aan
moeder èn kind. „We zijn
geen specifiek christelijke
groep", vertelt Petra Blok
huis. Iedereen die vindt dat
het leven beschermd moet
worden, kan lid worden".
Af en toe zon
DE BILT (KNMI) Eet
pressie die gisteren en j1
afgelopen nacht met vee
gen ons land passeerde lj
boven West-Duitsland en
verder in oostelijke ricl
weg. Vanmorgen is er in**
wel het gehele land nog
bewolking en kan er hieV"
daar nog wat regen of eei
kele bui vallen.
In de loop van de middag
er ook opklaringen en is j
toe de zon te zien, vooral i
westelijk provincies. Het i1
loopt vanmiddag op tot
veer 16 graden. De wi
meest matig en komt
noordwest tot noord. Aa:
Hollandse en Zeeuwse ku3al
de wind eerst nog af ec'nt
krachtig. Morgen zijn er p. 1
den met zon en is er r-"®1
kleine kans op een enk
Het wordt morgenmiddag
graad of 17.
WEERRAPPORT HEDENMORGQ
Eelde
Eindhoven
Den Helder
Rotterdam
Twente
Vlissingen
Zd. Limburg
Aberdeen
Athene
Barcelona
Berlijn
Bordeaux
Brussel
Dublin
Frankfort
Genève
Helsinki
Innsbruck
Klagenfurt
Kopenhagen
Lissabon
Locarno
Londen
Luxemburg
Madrid
Malaga
Mallorca
Malta
Moskou
Mtlnchen
Nice
Oslo
Parijs
spT
Stockholm
Warschau
Wenen
Ztlrich
Casablanca
Cyprus
Istanbul
Las Palm as
Beiroet
Tel-Aviv
Max
temp
regenbui
regen
zw.bew.
h.bew.
rw.bew.
zw.bew.
regen
zw.bew.
Lbew.
regen
regen
h.bew.
regen
l.bew.
regenbui
regenbui
zw.bew.
zw.bew.
zw.bew.
regenbui
h.bew.
ADVERTENTIE
JEN
Moetje zelf
voor je schoolboel
zorgen en betale
erl
In de boekenlijst van de schthe
staat welke boeken je moet
ben. Van Dijk's Schoolboeèud
Kampen kan je het benodigi on
boekenpakket vlot en keurij oe
thuis bezorgen. Er zijn amt
meerdere mogelijkheden, iejet j
natuurlijk alleen nieuwe bo 'de
kopen, maar ook gebruikte aa
boeken. Dat scheelt Je kunt m
boeken huren bij Van Dijk's
Schoolboekhuis. P
Bij VAN DIJK'S SCHOOLÖ
HUIS weten ze alles van sc >°r
boeken en ze kopen ook o*enl
dige boeken.
WEES WIJS... en vraag dn»
de Schoolboekeninformatie!
aan... die is gratis... bij:
ÏKHli
SN l
Dat is wjjsheid!.
Dieselstraat 1,8263 AE Ka"
Stuur deze bon op voor meer infr^
Want daar word je wijzer van! InL—
envelop, adresseren aan: Van Dijk'f
Schoolboekhuis, Antwoordnumn»
8260 VB Kampen. (Postzegel hoef: fcn
Bellen kan ook:
05202-157
BI
i-Hierlangs afknippen
Ik wil meer weten over
Schoolboeken huren
Nieuwe en Gebruikte
Schoolboeken kopen
Overbodige boeken verkopen
Fl
Ik ga naar klas
(naam
school)
(adres
school)
(plaats)
