Verregend Pinkpop doet muzikaal
niet onder voor vorige edities
Prachtige Dosto jevski
in Holland Festival
De rijke verbeelding
van Yon Zemlinsky
Ovaties voor
Schönberg Ensemble
Charles de Wolff
jubileert in
Stadsgehoorzaal
'KUNST
Moskou ontneemt
dichteres
staatsburgerschap
CcidócSouoont
DINSDAG 9 JUNI 1987 PAGINA
Michael Jackson
in de ban bij
Jehovah's Getuigen
LOS ANGELES Het Ameri
kaanse hoofdkwartier van de Jeho
vah's Getuigen heeft geloofsbroe
der Michael Jackson in de ban ge
daan. Dit gebeurde nadat al maan
denlang geruchten circuleerden dat
Jackson voor veel Getuigen te ver
was gegaan met zijp al meer dan
twee jaar oude videoclip „Thriller",
waarmee hij de verdenking op zich
laadde zich met occulte zaken bezig
te houden. Jackson had in 1984 al
beloofd de tekst van enkele liedjes
te wijzigen, die Jehovah's Getuigen
hun kinderen liever niet ongekuisd
lieten meezingen.
Beeldhouwer
Rapoport overleden
NEW YORK In een ziekenhuis
in New York is overleden de
beeldhouwer Natan Rapoport,
vervaardiger van het monument
dat in Warschau staat ter herinne
ring aan de opstand in het getto
van Warschau. Hij werd 76 jaar.
Rapoport werkte in de Tweede
Wereldoorlog als beeldhouwer in
de Sovjetunie. Na de oorlog stelde
hij de Poolse regering voor een
monument te maken ter herinne
ring aan het getto van Warschau.
Hij maakte het uit een blok steen
dat Hitier oorspronkelijk had be
stemd voor een monument in Ber
lijn ter ere van de overwinning
van de nazi's.
MOSKOU De Opperste Sovjet heeft
de dissidente dichteres Iflna Ratoesjins-
kaja en haar man het Sovjetburgerschap
ontnomen wegens het aantasten van de
goede naam van de Sovjetunie. De dich
teres en haar echtgenoot zijn momenteel
met toestemming van de Sovjetleiding in
Groot-Brittannië, waar Ratoesjinskaja
zich medisch laat behandelen aan de ge
volgen van haar driejarig gedwongen
verblijf in een werkkamp. De 33-jarige
dichteres werd in 1983 tot zeven jaar ge
vangenschap veroordeeld. In oktober vo
rig jaar kwam zij na drie jaar werkkamp
vrij.
Nederlandse film
in VS bekroond
DEN HAAG De Nederlandse videofilm „Tech
nology assessment: an opportunity for Europe" is
in Chicago tijdens het US industrial film and vi
deo-festival" bekroond met de tweede prijs, de Sil
ver Screen Award. De film is gemaakt door Toon
der Studio's, in opdracht van de Nederlandse Or
ganisatie voor Technologisch Aspectenonderzoek
(NOTA). Deze organisatie werd in 1986 door minis
ter Deetman van onderwijs en wetenschappen in
gesteld om de maatschappelijke gevolgen van we
tenschappelijke en technologische ontwikkelingen
te bestuderen. De film laat zien hoe in de afgelo
pen decennia de behoefte ontstond aan onderzoek
naar de gevolgen van wetenschappelijke en tech
nologische ontwikkelingen en roept op tot Europe
se samenwerking bij dergelijk onderzoek. De film
is op 16 juni te zien in theater 't Spant in Bussum
tijdens de jaarlijkse film- en videomanifestatie.
AANMOEDIGINGSPRIJS
VOOR PIETER BOSKMA
DEN HAAG De dichter Pieter Boskma uit Amsterdam
is met het manuscript „Quest" de eerste winnaar geworden
van de aanmoedigingsprijs voor literair talent die de Stich
ting De Avonden in Den Haag heeft uitgeloofd. De prijs,
een volledig verzorgde uitgave bij een gevestigde uitgeve
rij, wordt 20 juni uitgereikt tijdens de Haagse Nacht van de
Literatuur in Het Paard. Voor de prijs waren 254 stukken
ingestuurd door auteurs uit Nederland en België. De jury
bestond uit: Adriaan Morriën, Howard Krol, Jan-Hendrik
Bakker, Adriaan Bontebal en RoberGJan Rueb. Van de in
zenders bleven er na een eerste beoordelingsronde tien
over, die in april hun werk in Het Paard voordroegen en
vervolgens nog manuscripten van ongeveer dertig pagina's
instuurden voor een nieuwe beoordeling. De jury vindt dat
de poëzie van Pieter Boskma zich kenmerkt door een grote
rijkdom aan vondsten, die veelal weergegeven wordt in
barokke beelden, weids, warmbloedig en vol beweging.
Het wezen van zijn poëzie is de voorkeur voor de opgeroe
pen suggestie boven de verduidelijking ervan.
BAARLOO Het zat Pink
pop-organisator Jan Smeets
dit jaar niet mee. Eerst moest
hij met zijn festival uitwijken
van het vertrouwde Burge
meester Damensportpark in
Geleen naar Recreatie-oord
De Berckt in Baarloo. En net
toen hij dacht dat zijn pro
gramma rond was, liet eerst
The Smiths het afweten en
liet daarna de Engelse groep
The Mission verstek gaan
omdat de bassist zich in zijn
vingers had gesneden, waar
door hij niet kon spelen.
De grootste spelbreker van
het achttiende Pinkpop Fes
tival werd echter het weer.
Dit jaar trof het publiek na
melijk niet een zonovergoten
terrein aan, zoals gebruike
lijk, maar een door constante
regen tot blubber vervormd
grasveld. En het duurde tot
na zevenen voordat het niet
langer met bakken uit de he
mel kwam. Hoewel de uitste
kende vervanging voor The
Mission, het uit Amerika af
komstige Lone Justice, na
vijfentwintig minuten moest
stoppen omdat de regen het
onmogelijk maakte om door
te spelen, liet een optimis
tisch Smeets het publiek we
ten: „In Woodstock regende
het veel harder en daar had
niemand een paraplu bij
zich". Captain Beefheart mag
op hetzelfde Pinkpop Festi
val in 1974 dan ook in de re
gen hebben gespeeld, in dat
jaar liet de zon zich nog vol
doende zien.
Pinkpop Festival. Met Fatal Flo
wers, Lone Justice, In Tua Nua,
HUaker DU, Chris Isaak, Iggy Pop,
The Communards, Echo and the
Bunnymen en Lou Reed. Recrea-
tie-oord De Berckt, Baarloo. Twee
de Pinksterdag.
De toeschouwers gingen het
slechte weer gisteren te lijf
met paraplu's, regenkleding
en vaak heel kunstig ver
vaardigde omhulsels van
plastic zakken. Andere mu
ziekliefhebbers hadden grote
plastic zeilen meegenomen
om onder te schuilen als een
zoveelste bui ziin natte drup
pels op de aarde liet neerda
len. Ook de tentjes aan de
rand van het terrein, waarin
etenswaren, kleding en oor
bellen te koop waren, bleken
een prima schuilplaats voor
degenen, die wel op regen,
maar niet op zoveel regen
hadden gerekend. Al snel
kwam iedereen tot de conclu
sie dat een festival heel leuk
is, vooral als er muzikaal zo
veel kwaliteit wordt geboden
als op deze achttiende editie,
maar dat als het terrein dan
verandert in een drassige
modderpoel, terwijl je tot op
je hemd nat bent, het ineens
een heel stuk onaangenamer
wordt. Bovendien ontnamen
al die paraplu's het zicht op
het podium waardoor van
een visueel spektakel nauwe
lijks sprake kon zijn. Smeets
was echter niet van plan te
stoppen en dus trokken alle
negen groepen aan de meest
gewillige oren voorbij. Van
een recordaantaal toeschou
wers was echter geen sprake.
Slechts 30.000 bezoekers pas
seerden de kassa's, wat bete
kent dat Pinkpop financieel
een flinke veer moet laten.
Muzikaal stond Pinkpop 18
als een huis. De uitschieters
waren het Ierse combo In
Tua Nua, de Amerikaan
Chris Isaak, de Engelse groep
Echo and the Bunnymen en
oudgediende Lou Reêd, die
met een lekkere rock roll-
show vanaf elf uur 's avonds
niets liet merken van het feit
dat hij al aardig de pensioen
gerechtigde leeftijd nadert.
Overigens waren de lange
wachttijden tussen de groe
pen ook niet bevordeljjk voor
een goede sfeer. Smeets had
dit jaar voor één podium ge
kozen, inplaats van de ge
bruikelijke twee, en als je
dan koud bent tot op het bot,
is elk half uur een behoorlij
ke aanslag op je gestel. De
groep die de meeste proble
men had met het publiek was
The Communards. Al na tien
minuten verlieten Jimmy
Sommerville co het podi
um. In die tijd had de zanger
alle losse spullen die op het
terrein waren te vinden,
naar zijn hoofd gekregen.
Jimmy kwam terug en pro
beerde een dialoog aan te
gaan met de gooiers waarbij
hij uitriep: „als je dan zo
flink bent, moet je hier op
het podium durven komen,
dan zal ik dat lieve gezicht
van je eens bewerken".
Bij werd natuurlijk door het
voltallige publiek uitgela
chen, maar hij besloot toch
de rest van zijn programma
af te werken. Er bleef een
vijandige stemming bestaan
tussen The Communards en
het publiek en toen hij na
vijftig minuten aankondigde
dat het de laatste song was,
werd dat met veel gejuich
ontvangen.
Dat was bij Echo and the
Bunnymen anders. Het
kwartet speelde een heel
sfeervolle set waarin veel
nieuwe nummers zaten zoals
het sentimentele „Ocean
Rain", waarbij vooral de
prachtige gitaarpartijen op
vielen. De nieuwe songs lig
gen in het verlengde van wat
The Bunnymen eerder op de
plaat zetten, maar ze doen
wel reikhalzend uitkijken
naar de nieuwe elpee. Dat zo
wel Echo and the Bunnymen
als het publiek even de tijd
en het slechte weer vergaten,
werd duidelijk toen ze een
volgend nummer in wilde
zetten, maar te horen kregen
dat hun tijd om was. „Oh we
moeten gaan", riep zanger
Ian McCulloch na een uur
wat verbaasd. „Tot ziens".
Het publiek, dat had genoten
van de warme, muzikale uit
straling van het viertal nam
er geen genoegen mee en
bleef net zo lang om meer
roepen tot ze terugkwamen.
Hun toegift bestond uit een
heel leuke uitvoering van het
oude Beatles-nummer „Twist
and Shout".
Eerder die dag hadden Lone
Justice en In Tua Nua veel
indruk gemaakt. Het optre
den van eerstgenoemde was
echt veel te kort Marie
McKee co stonden nog
geen half uur op het podium,
maar speelde met nun up
tempo rock country - ge
dreven gebracht en van soe
pele vocalen voorzien door
Marie - de sterren van de he
mel.
In Tua Nua zou wel eens net
zo groot kunnen worden als
landgenoten U2. Zangeres
Leslie Dowdall deed er alles
aan om het publiek de regen
te laten vergeten. Met veel
enthousiasme spoorde ze de
toeschouwers aan mee te zin
gen en kreeg dat ook gedeel
telijk voor elkaar, ondanks
de enorme plensbui. In Tua
Nua valt niet alleen op door
zijn sprankelende composi
ties, maar ook door het ge
bruik van de viool, die de
nummers een heel eigen tin
tje geeft. In „Seven Into The
Sea" zorgde het instrument,
bespeeld door de in witte
smoking gestoken Aingeala
De Burca, voor de melancho
lieke sfeer die bij Ierland
past
Chris Isaak overtuigde met
zijn Amerikaanse gitaarrock.
Hoewel hij achteraf liet we
ten niet zo tevreden te zijn
over het concert, vlamde zijn
creatieve gitaarpartijen als
geen ander die dag. Hij moest
Zo beleefden gisteren een groot aantal bezoekers het Pinkpop
festival in Baarlo: onder een groot plastic zeil, zich bescher
mend tegen de regen. foto: anp
dan ook terecht terugkeren
voor een toegift
Wat de toeschouwer zich
vooral van Iggy Pops optre
den zal herinneren, is zijn
voetenwerk. Waar anderen
al snel adem tekort kwamen,
bleef Iggy maar dansend als
een bokser over het podium
gaan. Zijn optreden was niet
slecht, vooral de vocalen wa
ren heel sterk, maar echt in
drukwekkend... nee. Zijn
muziek vertoonde overeen
komsten met die van HUsker
Dü. Dit trio trok met hun gi
taren ook een muur van ge
luid op, al kwamen ze vocaal
veel minder uit de verf.
Lou Reed sloot op geden-
kwaardigde wijze het festival
af. Op het terrein waren, tot
groot ongenoegen van de
brandweer en de beheerder,
op dat moment al de nodige
vuren ontstoken. Reed, die
werd begeleid door een strak
spelende groep had vooral
gekozen voor stevige rock
roll. De meester bleek hele
maal in zijn element te zijn
en putte muzikaal uit het
beste van zijn rijke verleden.
Hoewel de regen het even
had laten afweten, ontkwam
ook Lou Reed niet aan een
bui. Het publiek had er toen
echt genoeg van, waardoor
hij zijn optreden beeindigde
voor een handje vol mensen.
HANS PIËT
Met de woorden „Moordenaar!
Wie is dat? Jij!" wordt de.
voorstelling „Schuld und Süh-
ne" (Schuld en boete) van
Duitslands meest notabele ge
zelschap Schaubtlhne am Leh-
niner Platz uit Berlijn in een
flits geopend. Wie dat begin
mist, krijgt het gegeven van
Dostojevski alsnog zorgvuldig
uitgewerkt en prachtig ge
speeld aangeboden. De regie
van de Poolse cineast/theater
maker Wajda is er een die
niets aan het toeval overlaat.
„Schuld und Sühne" vergt
grote concentratie van de toe
schouwer. Dat is de voorstel
ling waard.
De student Raskolnikov (Step-
han Bissmeier) heeft een
fraaie filosofische omkleding
bedacht rond zijn roofmoord
op een oude vrouw: hij verlost
de maatschappij van een on
waardige luis. Het justitieel
onderzoek naar de moorde
naar lijkt hem onschuldig te
verklaren. Het levert in zeke
re zin twee doden op: de
vrouw en Raskolnikov, wiens
leven niet meer is zoals het
SchaubQhne am Lehniner Platz:
„Schuld und Sühne" naar Fjodor M.
Dostojevski. Bewerking en regie:
Andrzej Wajda. Decor en kostuums:
Krystyna Zachwatowicz. Met o.a.
Stephan Bissmeier, Jutta Lampe,
Udo Samel en Branko Samarovski.
Appeltheater, Den Haag, zaterdag 8
en zondag 7 juni.
was. Hij zal zichzelf moeten
aangeven om met zijn schuld
gevoel in het reine te komen.
Regisseur Wajda doseert de di
verse filosofische vraagstuk
ken in het stuk nauwgezet.
Binnen het in kamers inge
deelde decor van Krystyna
Zachwatowicz wordt steeds de
plaats van handeling met een
paar spots uitgelicht om de
aandacht te concentreren. Het
meest opvallende aan deze re
gie is de rust, waarmee de
handeling verloopt. Voor Jutta
Lampe als Sonja een passage
uit de Bijbel (over de wederop
standing van Lazarus) voor
leest, pauzeert zij. Wajda bena
drukt daarmee Dostojevski's
dilemma van geloof versus at
heïsme. De scenes vloeien als
het ware in elkaar over en dat
gebeurt niet via de flitsende
montage die theatermakers in
ons land zo vaak gebruiken.
De rechter van instructie die
Raskolnikov zal vertellen dat
hij moet bekennen, staat bij
voorbeeld al vijf minuten in
het donker, in de hoek die de
studentenkamer voorstelt. Zo
bereikt Wajda rust, die de con
centratie van acteurs en pu
bliek bevordert.
Dat „Schuld und Suhne" van
de Schaubtlhne een prachtige
voorstelling is, komt niet op de
laatste plaats vanwege de ac
teurs en de actrice van het ge
zelschap. Hun spel is super-na
tuurlijk, het wordt nergens
aangedikt, het lijkt nooit op
het acteren, dat wij hier zo
vaak zien. Naast dat sobere
werk van een fantastische Jut
ta Lampe en een indrukwek
kende Udo Samel valt de
hoofdrol van Stephan Bissmei
er op. Hij weet exact de juiste
toon en vaart te vinden, als
Raskolnikov in een woorden
waterval zijn bekentenis doet
Bijna fluisterend met de zach
te aandrang van iemand die
overloopt van de te lang bin
nengehouden geheimen,
spreekt hij zijn schuldgevoel
uit door de voorwerpen aan te
wijzen, die bij de moord een
rol speelden. Jutta Lampe
kijkt achter op het toneel zwij
gend toe.
„Schuld und Sühne" is tot in
details een geslaagde voorstel
ling te noemen, waarin Wajda
niet meer heeft gedaan dan
het publiek te confronteren
met vragen over geloof en
goed en kwaad. Wat de Neder
landse theatermakers en ac
teurs ervan kunnen leren, is
dat uiterste concentratie, je on
dergeschikt willen maken aan
de voorstelling en minder ac
teren en meer „zijn" loont.
Zou Eric Schneider, Ton Lutz,
Hans Croiset of Pierre Bokma
genoegen nemen met een
klein bijrolletje in zo'n stuk
De Duitse topacteur Branko
Samarovski heeft in „Schuld
und Sühne" in de rol van bur
german Koch misschien zeven
clausen uitgesproken. Dat ty
peert de inzet waarmee een
gezelschap een voorstelling tot
een succes wil maken.
PETER SNEL
Eerste Pinksterdag was Am
sterdam een ware operastad.
Een niet gering aantal liefheb
bers genoot 's middags in het
muziektheater van de verruk
kelijke Fledermaus, door Har-
noncourt op een hoger niveau
getild, om 's avonds in de
stadsschouwburg twee korte
opera's van Von Zemlinsky te
gaan zien en horen. Von Zem
linsky is lang uit de gratie ge
weest, zowel omdat zijn werk
in nazi-Duitsland verboden
was als omdat hij na de oorlog
te zeer in de schaduw van zijn
zwager Schönberg bleef staan.
Pas in de zeventiger jaren
kwam een doorbraak van zijn
opera's en instrumentale wer
ken langzaam op gang. De Ne
derlandse Operastichting gaf
in 1984/85 en 1985/86 zeer ge
slaagde uitvoeringen van „Der
Zwerg" en „Der Kreidekreis".
In het kader van het Holland
Festival geeft nu de Hambur-
gische Staatsoper voorstellin
gen van „Der Zwerg", vooraf
gegaan door een korte andere
opera van Von Zemlinsky
„Eine Florentinische Tragö-
die". Beide zijn gebaseerd op
verhalen van Oskar Wilde en
gesitueerd in de renaissance
van het welvarende Florence
Twee opera's: „Eine Florentinische
Tragödie" en „Der Geburtstag der
Infantin" (Der Zwerg) van Von Zem
linsky door de Hamburgische Staat
soper. Stadsschouwburg, Amster
dam, zondagavond. Herhaling, van
avond.
en van het Spaanse hof.
Het toneelbeeld bij de Floren
tijnse tragedie is eenvoudig en
roept beelden op van Rem-
brandts schilderijen door het
vertoon van veelkleurige stof
fen van de stoffenhandelaar -
Victor Braun - die de hoofdrol
speelt Een elegante vrouw die
zo uit een schilderij van Klimt
gestapt zou kunnen zijn, vindt
via een avontuurtje met een
edelman het respect en de lief
de voor haar man terug als
deze de medeminnaar tenslotte
heeft gewurgd. De psychische
ontwikkeling die man en
vrouw doormaken kon uit de
helaas grotendeels onverstaan
bare tekst niet worden afge
leid. Deze werd weliswaar in
de regie adequaat uitgedrukt,
maar kon alleen bij voorken
nis van de geschiedenis door
het publiek goed worden be
grepen. De muziek golft in
eindeloos opstapelende fasen
gelijkmatig en evenwichtig
voort en doet regelmatig den
ken aan Brahms, Mahler en
Wagner.
Zowel het toneelbeeld als de
muzikale structuur bij De
Dwerg zijn veel rijker en af
wisselender. Hier speelt de
verwende infante - Inga Niel
sen - geïnspireerd op de infan
tes van de schilderijen van Ve
lasquez, de hoofdrol. Zij speelt
met haar nieuwste speelgoed,
een dwerg, tot deze zo ge
schrokken is van zijn eigen
vreselijke spiegelbeeld dat hij
dat niet overleeft. De infante
kan daarna weer prettig ver
der spelen.
De muziek is hier in zijn veel
kleurige schittering een ple
zier voor het oor. Daarbij
blijkt de schrijnende rol van
de dwerg steeds weer zeld
zaam indrukwekkend. Hij
werd hier doorleefd neergezet
door Kenneth Riegel, die voor
de pauze ook reeds als edel
man op het toneel was gestor
ven. Met alle respect voor de
fave voorstelling van de Ham-
urgers is mij de dwerg van
Niel Rosenshein (nu Alfred bij
de Fledermaus) bij de Opera
stichting als hartverscheuren-
der bijgebleven dan die van
Kenneth Riegel.
Voor een ultgebreli
agenda, ook voor de ko-
mende dagen, raadplege i
men „UIT", de gratis we-®1^
kelijkse bijlage van deze n1
krant.
IEP
het
ikeir
de
de
ALPHEN AAN DEN RIJN Elir is
ROCINEMA I (Van Boetzelaer [jne
straat 6. tel. 01720-20800): Polk 5,
ïy 4 (al); 18.45, 21.30 'l
to :erS
Eu lag
ce Academy
wo. ook 13.45. Taran en
verketel (al); wo. 14.00.
ROCINEMA II: Police Acadeimlarva
4 (al); 18.45, 21.30. wo. ook rjn
13.45. EUROCINEMA III: PtofJ'
toon (12); 18.30, 21.15. wo. oolaen'
13.30. EUROCINEMA IV: Bad
to school (al); 18.30, 21.15.
ook 13.30.
iten
inen
de a<
LEIDEN I.UXOR (Stationswei
19, tel. 071-121239); Police Act Bi
demy 4 (al); 19.00, 21.15. wo
ook 14.30. UDO en STUDIO
(Steenstraat 39, tel. 124130):
de naam van de roos (12
14.30, 18.45, 21.15; Over the
Top (al); Golden Child (121
Children of a lesser god (al
Platoon (16); 14.30, 19.00, 21.15
TRIANON (Breestraat 31. to
123875): De aanslag (al); 14.30
19.00; Hannah and her sister
(al), 21.15. REX (Haarlemmer,
straat 52, tel. 071-125414); Sul
ka's daughter (16); 14.30, 19.00
21.15.
NOORDW1JK LIDO THEATE*
(Pr. Bernhardstraat 56,
01719-12800): Golden child (17
di. 20.15. De speurneuzen (a
wo. 15.00.
KATWIJK CITY THEATER
(Badstraat 30, tel. 01718-74075)
Over the top (al); wo. 14.4!
19.00, 21.15. di. 19.00, 21.15
CITY THEATER II: The gold*
child (12); tijden zie City
CITY THEATER III: Voyag
home (12); tijden zie City
CITY THEATER IV: Field
honor (12); di. wo. 19.00, 21.15
De speurneuzen (al); wo. 14.45
VOORSCHOTEN GREENWA
(tel. 01717-4354): Over the to;
(12); do. t/m wo. 19.00. Pegg
Sue got marriet (al); do. t/m wo
21.15. Labyrinth (al); 15.45.
KINDERVOORSTELLING
De speurneuzen (al); wo. 14.00
WASSENAAR e ASTRA (to
01751-13269): De aanslag (12)
20.00.
KINDERVOORSTELLING
Labyrinth; wo. 14.00.
ZOETERMEER PROMENAOj c
1,2,3 (Promenade 7, tel. 079
511313): Police Academy (al)21*
(12); di. 19.00, 21.30. wo. 14.01 1
20.00. The voyage home - Sto
Trek IV (al);di. 20.00. ChildrW11
of a leaser god (al); wo. 2O.0Q t
Bamby (al); wo. 14.00.
0
ile
b
DEN HAAGe ASTA 1 (Spul V
tel. 463500): Act of vengeanc
(16); 14.00, 19.00, 21.3
ASTA 2: Wanted dead or a
ve (16); 14.00, 18.45, 21.3 rw
ASTA 3: Stand by me
14.00, 19.00, 21.30. BABYU
1 (Winkelcentrum Babylon,
471656): Black widow
14.00, 19.00, 21.30. BABYLÖ
2: Children of a lesser god (i
14.00, 18.45, 21.15. BABYLO
3: Soul man (at); 14.00, 19.01
21.30. wo. 19.00, 21.30. CINE
AC 1 (Buitenhof 20. tel. 63063?
Police academy IV (al); 14.
18.45, 21.30. CINEAC 2: P
toon (16); 14.00, 18.45, 21.31
CINEAC 3: Tough guys (ai D1
18.45, 21.30. dl. OOk 14.01
EUROCINEMA (Leyweg 911
tel. 667066): The color purp
(al); wo. 20.00. over. dag. 13.31
20.00. METROPOLE 1 (Came V«
gielaan, tel. 456756): De nasi
van de roos (16); 14.00, 18.45
21.30. METROPOLE 2: Due
for one (12); 18.45, 21.30.
ook 14.00. METROPOLE
Platoon (16); 14.00, 18.45, 21.3f hi
METROPOLE 4: A room wil v<
a view (16); 14.00, 18.45, 21JC
METROPOLE 5: Flodder (al"
14.00, 18.45. De aanslag (a
21.00. ODEON 1 (Herengrad k<
13, tel. 462400): Police acadeitL
IV (al); 13.45, 18.45, 21.3Pi
ODEON 2: The golden chlfr—
(12); 13.45, 18.45, 21.30.
ON 3: Critical condition
13.45, 18.45, 21.30. ODEC
Over the top (12); 13.45, 11
21.30. LE PARIS 1(K<
straat 12b, tel. 656402):
hie's choice (16); 13.00, 11
19.00. LE PARIS 2: Taxi
deel 2; (18); v.a. 12.15. Pi
3: Daisy chain (18);
12.30.* HAAGS FILMI
(Denneweg 56, tel. 459900):
1: 19.30, 21.45. Zaal 2: Sid
Nancy; 19.30, 21.45. Zaal 3:
19.30, 21.45. En cas de
heur; di. Le sheriff; wo.
KINDERVOORSTELLINGEN:
BABYLON 3: De troetelbsi g
tjes 2; wo. 14.00. CINEAC
Bambi; wo.' 14.00. EURO
NEMA: Peter Pan; ma. 14.01
METROPOLE 2: Bambi; i
14.00.
14.30. zo. 13.30, 15.30.
gi
Het Schönberg Ensemble en
de Slagwerkgroep Den Haag
voerden onder leiding vanf
Reinbert de Leeuw eh met'
medewerking van zangsolisten
fisteravond twee recente wer
en van Steve Reich in Carré
uit. Bij het uit 1981 stammende
„Tehillim" zongen vier (mez
zo-) sopranen mee. Bij het
„Desert Müsic" uit 1984 zes
vrouwen en vier mannen die
deel uitmaken van de BBC
Singers. Steve Reich trad zelf
als de grote tovenaar op, d.w.z.
dat hij de klankregie of wel de
mixage in handen had en
daardoor via microfoons het
geluid van de zangers en in
strumentalisten continu kon
sturen, mengen en anderszins
manipuleren. Dat zijn dus de
zuiver technische aspecten van
zijn „Minimal Music", waarbij
een beperkt melodisch thema
met minimale verschuivingen
in timbre, textuur, ritme en
toonhoogten eindeloos her
haald wordt
Holland Festival. Het Schönberg-en-
aemble en de Slagwerkgroep Den
Haag voeren o.l.v. Reinbert de
Leeuw en m.m.v. zangaoliaten twee.
werken uit van Steve Reich. Carré,
Amsterdam. Vanavond in het Ko
ninklijk Conservatorium Den Haag.
Nieuw voor deze beide compo
sities is de herinvoering van
de menselijke stem en daar
mee van een bepaalde reli-
geuze of filosofische inhoud,
ij Tehillan waren dat vier
joodse psalmteksten, bij de De
sert Music vier gedichten o.m.
over muziek van William Car
los Williams. Het begin van
het middelste gedicht luidt
veelzeggend in een eigen ver
taling: Het principe van mu
ziek is het steeds weer herha
len van een thema, zoals het
hart klopt.
Bij het beluisteren van deze
beide stukken staat een im
mense bewondering centraal
voor de geconcentreerde disci
pline waarmee de vele musici
Het Schönberg-Ensemble, dat gisteren veel succes oogstte met werk van Steve Reich.
FOTO: BART MULDER
hun gescandeerde muzikale fi
guren perfect blijven repete
ren. De zangers zingen vibra
tieloos, hetzij met korte mid
denrif-stootjes, hetzij in lange
liggende noten. De verbinding
in deze hele onverbiddelijk
doordraaiende muziekmachine
met zijn vele korte radertjes
wordt grotendeels gelegd door
de doorzingende sinthesizers.
Tehillan vormt als het ware
een opmaat tot het veel groot
ser opgezette Desert-werk, dat
het publiek terecht luide ova
ties ontlokte. Vanavond is dit,
concert in het Haagse Conser
vatorium opnieuw te beluiste
ren.
BESIER
Jubileumconcert Charles de Wolff
met het Amsterdams Kamerorkest
en Bachkoor Holland. Zaterdag ge
hoord en gezien in de Stadsgehoor
zaal in Leiden.
Charles de Wolff herdenkt dit
jaar zijn vijfentwintigjarig ju
bileum als koor- en orkestdiri
gent en tevens zijn veertigjarig
organistenjubileum. Om deze
jubilea op gepaste wijze te vie
ren, werd een feestelijk con
cert gegeven in de Stadsge
hoorzaal. Onder leiding van de
jubilaris werd er een Mozart-
programma uitgevoerd door
het Amsterdams Kamerorkest
in samenwerking met het
Bachkoor Holland. Met het
Amsterdams Kamerorkest, dat
dit jaar overigens zijn dertigja
rig bestaan viert, werkt De
Wolff al jarenlang samen. Ook
in de Leidse Pieterskerk is het
al meermalen te beluisteren
geweest tijdens uitvoeringen
van het Bachkoor Holland.
Het jubileumconcert, dat ge
heel aan W.A. Mozart was ge
wijd, werd geopend met Di
vertimento in D (KV 136) voor
strijkers. Een bijzonder licht
voetig klinkend werk, dat in
hoog tempo heel luchtig ge
bracht werd. Het Amsterdams
Kamerorkest speelde helder
en genuanceerd en articuleer
de zeer accuraat.
De Symfonie nr. 41 in C (KV
551), de „Jupiter", viel na
zeer doorzichtige Divertimei
een beetje tegen. Het klai
beeld was minder helder, .j
op het laatste deel na
het geheel wat ingehouden n
iets aan de introverte k; y
terwijl het toch zo'n uitbun M
werk is. Met name de aam u
ten hadden wel wat feller
kund.
Na de pauze verscheen ooki
Bachkoor Holland op het po
um' om samen met het oris
de Mis in c (KV 427) uit
voeren. Zoals gewoon,
bracht De Wolff zijn
weer tot een prestatie op
hoog niveau, al moet ge
worden dat de gortdroge a
stiek van de Stadsgehoo
niet helemaal is berekend
een koor van zo grote omva
In de Pieterskerk is dit k
veel beter op zijn plaats,
solisten traden op Mariai
Koopman, Ute Frühaber, 1
ter van den Berg en Pi
Bartels. Vooral Mariai
Koopman dwong veel resj
af voor haar ongedwon
maar zeer overtuigende i
nier van zingen: heel soej
en moeiteloos virtuoos in
coloraturen. tl
ANNETTE JASPflf