Op sociaal overleg
rust een veel te
zware hypotheek
Kangoeroes
verdwijnen
in salami en
kattevoer
Paranormaal genezers
niet langer meer
duivelskunstenaars
BINNENLAND
Politiek
Partij
Parlement
£cidóc6ounant
ZATERDAG 30 MEI 1987 PAGINA 5
DEN HAAG Weken
lang wordt er al over ge
sproken en volgende
week dinsdag is het mo
ment eindelijk daar:
werkgevers, werknemers
en de overheid gaan weer
•met elkaar om de tafel
zitten om te praten over
het economisch beleid. De
bestrijding van de werk
loosheid, die per saldo
toch steeds stroever lijkt
te verlopen, en de bedrei
ging van het economisch
herstel zullen daarbij het
voornaamste onderwerp
zijn.
In de afgelopen maanden is al
zoveel op dit overleg vooruit
gelopen en van dit overleg af
hankelijk gemaakt, dat het er
op is gaan lijken dat de totale
economische ontwikkeling
van dit land min of meer staat
of valt bij wat het gezelschap
heren dinsdag in het SER-ge-
bouw aan de Bezuidenhoutse-
weg met elkaar wel of niet af
spreekt. De verwachtingen
van menigeen zijn hoog ge
spannen. Tè hoog, zo zal dins
dag blijken.
Afgelopen week werd het soci
aal overleg nog eens krachtig
opgewaardeerd in een rapport
van de Wetenschappelijke
Raad voor het Regeringsbeleid
(WRR). Deze geleerde advies
club van de regering analy
seerde dat het best mogelijk is
de groei van de nationale eco
nomie de komende tien jaar
zodanig op te krikken dat het
geheel wegwerken van de
werkloosheid tot de reële mo
gelijkheden behoort. Maar dan
moeten werkgevers, werkne
mers en overheid wel duidelij
ke afspraken maken over hun
respectievelijke bijdragen aan
een gericht beleid daartoe.
De vakbonden waren er als de
kippen bij om dat advies van
de WRR te omarmen en er op
te hameren dat er volgende
week echt zaken worden ge
daan, maar de werkgevers tap
ten uit een veel nuchterder
vaatje. Zij waarschuwden voor
te hoog gespannen verwach
tingen. Uit die reacties blijkt al
duidelijk dat door de verschil
lende partijen over het ko
mend overleg heel divers
wordt gedacht.
In feite is dat verschil histo
risch verklaarbaar. Van ouds
her hechten de werknemers
erg aan centrale afspraken,
ook al zouden die dan globaal
kunnen zijn en in de onderne
mingen nader moeten worden
ingevuld. De werkgevers had
den daar altijd al een broertje
dood aan. Zij zien niets in cen
trale afspraken. Hun stelling is
dat het Nederlands bedrijfs
leven zo verschillend is in al
zijn schakeringen dat centrale
akkoorden eerder verstarrend
en dus averechts werken.
Meevaller
Lopen we het lijstje van gesug
gereerde gespreksonderwer
pen eens langs dan kunnen we
nu al vaststellen dat over een
uitruil tussen loonmatiging en
belastingverlaging weinig of
geen resultaat te verwachten
is. Het kabinet is in het zicht
van nieuwe tegenvallers ui
terst behoedzaam geworden te
praten over een lastenverlich
ting. Vorige week hebben we
zelfs de kampioen-pleitbezor
ger daarvan, VVD-fractielei-
der Joris Voorhoeve, in een
vraaggesprek met deze krant
nog rigoreus zien inbinden.
Om maar over minister Onno
Ruding te zwijgen. Die heeft
er alle belang bij dat de belas
tingmeevaller van twee mil
jard gulden over 1986 verder
maar wordt doodgezwegen.
Des te makkelijker kan hij die
in zijn zak (lees: de schatkist)
houden. Over die meevaller
praat intussen vriiwel nie
mand meer. Nu de laatste be
cijferingen over de ontwikke
ling van de economie zijn ge
publiceerd en dus onderwerp
van discussie kunnen zijn zit
er op z'n best een gezamenlijke
poging in om de lastenverzwa
ringen voor 1988, die eigenlijk
nodig zijn, zo veel mogelijk te
beperken.
Anderzijds voelen ook werk
gevers en werknemers niets
voor het centraal aan de orde
stellen van de loonmatiging.
Ze hebben eensluidend duide
lijk gemaakt dat voor bezorgd
heid over een loonexplosie
abslouut geen enkele aanlei
ding is. De gemiddelde stijging
van de lonen komt dit jaar nog
niet boven het procent uit en
lijkt volgens de werkgeversor
ganisatie VNO zelfs minder
groot dan in de afgelopen ja
ren. Over volgend jaar kan
nog geen zinnig mens een
voorspelling doen. Dat kan op
z'n vroegst in het najaar als
ook meer helderheid is over
het koopkrachtplaatje van
1988, maar gelukkig is er dan
weer najaarsoverleg, een zelf
de soort happening als voor
dinsdag staat gepland.
Scholing
Waarover moeten de heren
het dan wel hebben? Scholing
lijkt het enige onderwerp te
zijn waar de drie partijen mis
schien met vrucht over zouden
kunnen praten. Elk van hen is
er immers van overtuigd dat
langs deze weg een wezenlijke
bijdrage kan worden geleverd
aan de bestrijding van de
werkloosheid. Waar de harde
kern van langdurig werklozen
(volgens sommige cijfers bijna
400.000 personen) steeds meer
tobt met onvoldoende oplei
ding voor de beschikbare ba
nen, lijkt dit inderdaad de enig
aangewezen weg. Ook het ka
binet zou een forse uitbreiding
van die scholing bijzonder
welgevallig zijn. Premier Lub
bers heeft al laten doorsche
meren dat hij de mensen die
via dat soort programma's
worden bijgeschaafd niet lan
ger als werklozen zou willen
aanduiden. Op die manier kan
hij misschien toch nog met een
truc zijn belofte waar maken
dat de werkloosheid jaarlijks
met zo'n 50.000 moet dalen om
aan het einde van deze kabi
netsperiode op 500.000 te zijn
beland.
Toch lijkt het er steeds meer
op dat ook op het punt van de
scholing het sociaal overleg
onder een te zware hypotheek
is komen te liggen. De vakcen
trales onderschrijven welis
waar de noodzaak van scho
ling, maar willen daarmee niet
volstaan. Zij tillen ook erg
zwaar aan de fase daarna: een
reële kans op een normale
baan. Maar dat gaat de werk
gevers weer te ver. Zij voelen
er niets voor garanties te ge
ven en flexibliteit staat voor
hen voorop.
Wrijvingen
Bovendien ontwikkelen zich
intussen wrijvingen met de
vakbonden op decentraal ni-
veau over de inhoud die aan
de scholingsprogramma's moet
worden gegeven. Vooral in de
metaalindustrie, waar tot rede
lijke tevredenheid van beide
partijen al geruime tijd met
scholingsprogramma's wordt
gewerkt, dreigen meningsver
schillen de sfeer te vertroebe
len. De industriebond FNV
verwijt de werkgevers scho
lingsprogramma's te veel op
eigen houtje in te vullen. De
bonden komen er nauwelijks
meer aan te pas. Volgens coör
dinator arbeidsvoorwaarden
beleid van de bond, Jan Scher
mer. komt er steeds minder te
recht van de eerder afgespro
ken en door het centraal ak
koord van 1986 onderstreepte
gezamenlijke aanpak van de
scholingsprogramma's. De
werkgevers zouden de scho
ling steeds meer beschouwen
als een zaak van hun eigen on
derneming, waarbij het belang
van de specifieke onderne
ming de doorslag geeft en het
belang van de werknemers
ondergesneeuwd raakt.
Daarmee wordt nu ook het
succes van afspraken over om-
bij-, en herscholing bedreigd
en wordt de kans steeds groter
dat het resultaat van het zo ge
roemde voorjaarsoverleg wel
eens erg mager kan uitvallen.
Voor wie de laatste weken
hooggespannen verwachtingen
heeft gehad betekent dat op
nieuw een koude douche,
maar de realisten onder de
gesprekspartners, waar zowel
FNV-voorzitter Hans Pont als
VNO-voorman Van Lede toe
gerekend kunnen worden,
hebben in hun hart nooit veel
anders verwacht En premier
Lubbers zelf gaf er woensdag
nacht blijk van ook niet zo'n
hoge pet op te hebben van het
overleg. Hij vond het zelfs no
dig er op te wijzen dat het ka
binet daar aan tafel zit op uit
drukkelijke uitnodiging van
werkgevers en werknemers.
Dat maakt nog eens duidelijk
dat het kabinet weinig te bie
den heeft en dat het meeste
werk van de andere gespreks
partners moet komen. Wie
zich zo zeer gast voelt zal im
mers hooguit een aardigheidje
meenemen, maar zeker niet de
goedgevulde envelop, die vice-
premier De Korte enkele
maanden geleden nog in het
vooruitzicht stelde.
ARJEN BROEKHUIZEN
ZELFS HIPPOCRATES HIELD ZICH BEZIG MET PRANORMAAL GENEZEN
ZWOLLE Woensdag
verschijnt het boek Para
normale geneeswijze, van
André Schimmel en Henk
Plugge. Daarin worden de
geschiedenis, de betekenis
van de aanraking, weten
schappelijk onderzoek, de
enezer en genezingen be-
hreven. Het volgt kort
de tv-uitzending over
dit onderwerp, naar aan-
eiding van een onderzoek
an de Universiteit van
trecht. Daaruit bleek dat
ensen er wel degelijk
aat bij kunnen hebben;
eederde van dat succes
te danken aan psychi-
he oorzaken, éénderde
wat onderzoeker At-
veld de onzichtbare
ergie noemde.
De twee auteurs zijn ondanks
positieve uitkomsten, niet
tevreden met de publicatie
van dat onderzoek. Ander op-
erkelijke detail in hun boek:
ippocrates, beschouwd als de
vader van de huidige genees-
unde, hield zich bezig met
paranormale genezing. Even
als trouwens de Haagse verlos
kundige Andries Hoek, die
aan de wieg van koningin
Wilhelmina stond.
„Er ligt een soldaat in uniform
in de goot en ie zegt: het hele
Nederlandse leger is dron
ken". Die vergelijking maakt
paranormaal genezer André
Schimmel uit Zwolle om aan
te geven hoe de resultaten van
het recente wetenschappelijk
onderzoek van de Utrechtse
Universiteit over magnetiseurs
in veel gevallen bij het pu
bliek is overgekomen: onvolle
dig, verwarrend en onjuist.
Henk Plugge en André Schim
mel, woordvoerders van de
grootste vereniging paranor
male genezers die Nederland
kent, hebben het allemaal met
lede ogen aangezien Plugge:
„Toen we de eerste berichten
over dat onderzoek ontvingen,
hadden we meteen al een aan
tal vragen. Waarom werd onze
organisatie er niet bij betrok
ken? Waarom moest alles op
korte termijn opgezet worden
en waarom kwam er geen ver
gelijkend onderzoek waarbij
de resultaten naast die van de
reguliere geneeskunde gelegd
konden worden?"
Hoge bloeddruk
Schimmel: „Onderzoeker At-
tevelt koos voor patiënten die
aan hoge bloeddruk leden. Die
worden regelmatig behandeld
door paranormale genezers,
waarna volgens hen vaak ver
betering optreedt. Bovendien
is de bloeddruk eenvoudig te
registreren. Je kunt het me
ten. Twee voordehand liggen
de redenen, maar wij hadden
toch liever gezien dat reuma-
-patiënten werden onderzocht.
Bij hen kun je de bloedbezin
king voor en na de behande
ling meten. Met röntgenfoto's
kunnen de opzwellingen in ge
wrichten, en een al of niet in
tredende genezing, zichtbaar
gemaakt worden'.
Onderzoeker drs. J. Attevelt
hield het dus op bloeddruk-pa
tiënten. Een deel van hen
werd in direct contact met de
paranormaal genezer gebracht,
een ander deel kreeg een be
handeling op afstand (de para
normaal genezer zat achter
glas) en een derde groep kreeg
geen behandeling, maar wist
dat niet. Bij de eerstgenoemde
groep was de bloeddruk na
vijftien „contacten' met een
paranormaal genezer gemid
deld tien procent lager, bij
groep twee negen procent en
bij groep drie zeven procent.
Alleen het idee al dat er wel
licht wordt behandeld, geeft
dus ook een positief resultaat.
Onderzoeker Attevelt sprak op
de televisie van een „verras
sende' uitslag. Uiteraard is het
duo Schimmel/Plugge blij en
tevreden met het resultaat,
maar toch blijven kritische
kanttekeningen niet achterwe
ge. Plugge: „We krijgen een
procentueel gemiddelde te
zien, maar ik wil graag weten
hoe de individuele spreiding
ligt. Daarnaast vind ik dat je
de situatie een half jaar na de
behandeling opnieuw moet on
derzoeken". Schimmel: „De
/paranormale factor moet nu
uiteraard ook nader worden
hekeken'.
Diagnose
Schimmel is ook zeer geïnte
resseerd in de vraag of para
normale genezers tijdens het
onderzoek een diagnose kon
den stellen. Ook die kwestie
kwam niet aan bod.
Als het aan Schimmel en
Plugge ligt komt er, zoals in
Duitsland het geval was, een
keer een avondvullend tv-pro-
gramma over paranormale ge
neeswijze. Schimmel: „Ik ben
ook wel eens in Rondom Tien
geweest. Dan dacht ik hele be
langrijke dingen gezegd te
hebben, maar die waren er
dan uitgeknipt. Alles moet
snel, snel, snel. De kijkcijfers
regeren. Het gaat met dit soort
porgramma's, en wat dat be
treft is Rondom Tien wél een
gunstige uitzondering, ook
nooit om de genezing, het ver
lichten van pijn. Nee, het gaat
om het paranormale, dat trekt
kijkers'.
Als het aan Plugge en Schim
mel ligt, wordt juist dat para
normale niet langer in ver
band gebracht met geesten die
tafels verzetten en soortgelijke
zaken, die dezer dagen in het
Haags Congresgebouw weer
alle aandacht krijgen in de Pa-
ravisie-manifestatie. Vandaag
worden daar voor het laatst le
zingen gehouden over zaken
als metaalbuigen, astrologie,
vuur- en handlezing, zendex-
Twee
paranormale
genezers
geneeskrachtig
aan het werk bij
twee patiënten.
Auteur Henk
Plugge daarover:
„Een
paranormaal
genezer is een
draad waar
energie doorheen
loopt, een
doorgeefluik".
perimenten en bandstemmen
uit het verleden.
Onderwerpen die Plugge en
Schimmel een gruwel zijn, ze
ker als ze in verband worden
gebracht met paranormaal ge
nezen. Hun Organisatie van
Paranormale Genezers
(NFPN), telt ruim tweehon
derd leden die aan* hoge eisen
moeten voldoen en een groot
aantal regels in acht dienen te
nemen. Zo mogen ze geen pa
tiënten in behandeling nemen
die nog niet bij een arts ge
weest zijn. Andere eisen: geen
medische aanwijzingen of
maatregelen van de behande
lende arts doorkruisen of af
keuren, de patiënten geen re
sultaat van de behandeling ga
randeren en alleen met toe
stemming van de arts patiën
ten met ernstige infectieziek
ten behandelen.
Naar goed Nederlands gebruik
zijn er nog een paar verenigin
gen van paranormale gene
zers: de NVGN (Nederlandse
Vereniging voor Geestelijke
en Natuurgeneeswijzen) en de
VPG (Vereniging voor Para
normale Geneeswijze). André
Schimmel: „Patiënten moeten
genezers of genezeressen heb
ben die bij één van deze drie
organisaties zijn aangesloten.
Anders heb je kans bij malafi
de figuren terecht te komen'.
Energie
Als het paranormaal genezen
geen hocus pocus is, geen oc
cultisme, hoe gaat het dan in
zijn werk? André Schimmel,
die in Zwolle een zeer drukke
praktijk bezit: „Een mens leeft
van eten, drinken en zuurstof.
Volgens paranormale genezers
is er nog een vorm van ener
gie. Een stof van onvergelijk
bare fijnheid, die alles door
dringt en verbindt. Het komt
je lichaam binnen via het ver
lengde (rugge)merg, wordt
grover van structuur, loopt
dan langs de energiebanen
waar de acupunctuur haar
naalden insteekt en voedt het
geestelijk deel van de mens.
Een paranormaal genezer
heeft een groter „instromings
vermogen' dan degene die be
handeld wordt, hij is een
draad waar de energie door
heen loopt. Een doorgeefluik.
De energie wandelt langs mijn
rug en armen naar mijn han
den. Ik kan er onbeperkt mee
aan het werk. Je hoeft er niets
aan toe te voegen, je kunt er
ook niets verkeerds mee doen.
Die energie is zeer intelligent.
Wat te veel plus is wordt nul,
wat te veel min is wordt nul.
Zo herstelt de harmonie in het
lichaam zich'.
Elfstedentocht
De behandeling kent drie mo
gelijkheden: bij aanwezigheid
van de patiënt met of zon
der aanraking en bij afwe
zigheid van de patiënt, het zo
genaamde behandelen op af
stand met behulp van een foto.
Uiteraard kunnen zowel
Schimmel als Plugge series
voorbeelden van geslaagde ge
nezingen aanvoeren.
De Zwollenaar, zonder een
zweem van trots: „Ik kreeg in
mijn praktijk een man met een
hernia, waar hij niet aan geo-
FOTO: SP
pereerd kon worden. Mijn be
handeling had alleen een ver
dovend effect, maar daarna
heeft hij nog wel een Elfste
dentocht gereden. Daarnaast
levert een paranormale behan
deling geestelijk ook vaak een
gevoel van bevrijding of een
geluksgevoel op'.
Sommigen noemen Schimmel
en Plugge „duivelskunste
naars". Eerstgenoemde:
„Godsdienstige minderheden
veroorloven zich dat soort uit
spraken. In mijn praktijk heb
ik patiënten uit alle belangrij
ke kerkelijke stromingen".
JOOP OFFRINGA
N.a v: Paranormale geneeswij
ze (Schimmel en Plugge); Uit
geverij: Karnak, Amsterdam;
Prijs: 16,50.
Kangoeroes worden in Australië bij duizenden afgeschoten en
vervolgens geëxporteerd naar Europa waar ze onder meer in de
salami verdwijnen. FOTO: SP
(Van onze correspondent
Roger Simons)
LONDEN In Groot-
-Brittannië leven 7,6 mil
joen honden en 6,1 mil
joen katten. Het kunnen
er ook meer zijn, want de
Britten weten het niet
precies. Zelfs fabrikanten
van ingeblikt voer kun
nen alleen bij benadering
vertellen hoeveel blaffen
de en miauwende huisdie
ren het bestaan van de
Britten opvrolijken. Maar
hun cijfers zijn toch vrij
betrouwbaar, want deze
heren kennen immers
hun jaarlijkse omzetcijfers.
De onderdanen van koningin
Elizabeth II en premier Mag
ie Thatcher besteden elk jaar
zo'n 2,7 miljard gulden aan
oer voor huisdieren. Neem
■nu Britse grasparkieten en an
dere kooivogels. Deze verslin
den jaarlijks voor 28 miljoen
gulden zorgvuldig geselecteer
de zaden, die afkomstig zijn uit
Nederland en West-Duitsland.
Ook Britse aquariumvissen
verorberen per jaar voor bijna
eenzelfde bedrag aan voedsel.
Maar het grootste profijt trek
ken de Britse fabrikanten van
dierenvoedsel toch van de mil
joenen honden en katten die
hun eiland helpen bevolken.
Deze handige zakenlieden
danken hun goede business
aan ene James Spratt, die in
1859 uit Amerika terugkeerde
naar het vaderlandse Devon.
Spratt bracht voor de aardig
heid enkele plakken gedroogd
bisonvlees mee. Tot zijn grote
verontwaardiging vond geen
enkele bloedverwant of vriend
dit lekker. John Spratt was
echter een vindingrijke knaap.
Hij legde beslag op moeders
grootste kookpot en stoofde
daarin zijn afgewezen borrel
hapjes samen met oude
scheepsbeschuiten goed gaar.
Dat was de geboorte van een
nieuwe industrie. John Spratt
bracht namelijk een kwalijk
riekende brij, die hij „Spratt's
Dog Cakes" (Spratts Hondeca
kes) noemde, op de markt.
Paardevlees
Dit eerste commerciële voer
voor huisdieren was onmiddel
lijk een groot succes. Sedert de
tijd van John Pratt gaat deze
bijval onafgebroken in stijgen
de lijn. Tegenwoordig zijn bij
de Britse vereniging van pro
ducenten van dergelijk voer
niet minder dan 57 fabrikan
ten aangesloten. Samen nemen
zij zo'n 95 procent van de lan
delijke markt van kost voor
huisdieren voor hun rekening.
Wat zit er in de miljoenen
blikjes waarmee de Britten
hun katten en honden ver
wennen? Hoewel deze huisdie
ren de inhoud meestal wel
lekker vinden, weten hun
baasjes nooit precies wat het is. Salami
De fabrikanten zeggen: „Vlees
en bijprodukten van vlees, uit
graan bereide voedingswaren
en vis". Maar zij treden niet in
details.
Zou het misschien paardevlees
zijn? Schande! Iedere rechtge
aarde Brit aanbidt immers het
paard. Alleen barbaren eten
paardevlees. Mevrouw Dee
Ivey, van de „Horses and Po-
nies Protection Association"
(Vereniging tot Bescherming
van Paarden en Pony's) ver
telt echter dat op de uitge
strekte heide van Dartmoor, in
het Engelse Devon, geregeld
wilde pony's worden gevangen
en verkocht. „De beste zijn be
stemd voor de Europese vlees
markt", zegt ze. „Paardjes van
mindere kwaliteit belanden
onvermijdelijk in Britse fa
brieken die hun vlees inblik
ken als voer voor huisdieren".
„Nietes!", ontkent Libby Ar
cher met klem. Libby is de se
cretaresse van de Britse vere
niging van fabrikanten van
ingeblikt honden- en katten
voer. „Wij verwerken nooit
paardevlees in onze produk-
ten". Libby moet dit wel zeg
gen, want miljoenen Britse
liefhebbers van het edele ros
zouden nog liever zelf dood
gaan dan hun hond of poes
een stukje paard te voeren. En
kangoeroevlees? Kangoeroe
schijnt tegenwoordig wel eens
rundvlees te vervangen.
Dit is bij de Britten een andere
zere plek. Zij hebben gehoord
dat in Australië ontzettend
veel kangoeroes worden afge
slacht voor de export. Afgelo
pen jaar bedroeg het officiële
cijfer 2,7 miljoen kangoeroes,
maar deze buideldieren wor
den ook gestroopt. In werke
lijkheid zouden de Australiërs
dan ook vier tot zes miljoen
kangoeroes hebben geslacht.
Australië exporteert kangoe
roehuiden naar Italië, Frank
rijk en West-Duitsland. Nie
mand weet echter precies wat
het land bijvoorbeeld afgelo
pen jaar deed met zo'n tien tot
twintig ton kangoeroevlees.
Verkochten de Australiërs dit
allemaal aan de Amerikaanse
hamburgerindustrie? Of is het
naar de Italiaanse en West-
duitse vleesverwerkende in
dustrie gegaan, met het gevolg
dat deze kangoeroes tegen
woordig in de gedaante van
salami op onze tafels komen?
Volgens Britse woordvoerders
van Greenpeace belandt het
kangoeroevlees dat door de
Australiërs naar Europa wordt
gestuurd echter allemaal in
Britse fabrieken van ingeblikt
voer voor katten en honden.
„Leugens", zegt Libby Archer
alweer, om de reputatie van
haar bazen te beschermen. „Ik
kan u verzekeren dat geen en
kel lid van onze vereniging
kangoeroevlees of enig ander
kangoeroemateriaal verwerkt
in zijn produkten".
