Gorbatsjov geeft familie Ceauseseu v eeg uit de pan Sri Lanka opent grootscheepse aanval op Tamils Aanpak spookrijden krijgt geen voorrang Getuigen herkennen Barbie als folteraar Binnenland/buitenland Bondsregering in oorlog met vredesbeweging Aquino wil afschaffing van grootgrondbezit J Fietsenplan „succesvol" Massale desertie leidt tot wraak Af ghaans leger MONEY CaidócSouoaTit WOENSDAG 27 MEI 1987 PAGINA 9 PDR Iaat tachtig tevangenen gaan l^SSAU De DDR heeft giste- ;n t&chtig gevangenen laten ver- »kken naar West-Duitsland. Het jblad Passauer Neue Presse jreef vandaag dat het voorna- elijk politieke gevangenen be- of. Zij zouden zijn vrijgelaten bij grenspost Herleshausen. Vol- is de krant zaten de meeste ge- Brtgenen langdurige celstraffen pit Het Westduitse ministerie voor juits-Duitse betrekkingen weiger de commentaar te leveren op het - (ericht. Wel is bekend dat Bonn inds de jaren zestig honderden ge vangenen heeft vrijgekocht. (Van onze correspondent Rink Drost) BONN De Duitse Bondsregering heeft de vredesbeweging de oorlog verklaard. Op last van de Bonner hoofdofficier van justitie Wil helm heeft de politie gisteren een inval ge daan in het kantoor van de vredesbeweging. Na de zoekactip, waarbij het hele interieur van het kantoor overhoop werd gehaald, ver trok de politie met medeneming van een sta pel folders. Volgens de officier van justitie roept de vredesbewe ging in de folders op tot het plegen van een misdrijf. En zo'n oproep is in Duitsland een strafbaar feit. Het „misdrijf" waartoe wordt aangespoord is een „ge weldloze hermetische blokkade", morgen en vrijdag, van de Amerikaanse kruisrakettenbasis in Hassel- bach (deelstaat Rijnland-Palts). Voor zaterdag 13 juni staat een grootscheepse demonstratie in Bonn op het programma. Bonn, waar de CDU het voor het zeggen heeft, heeft de demonstratie verboden. Maar de orga nisatoren beroepen zich op het in de grondwet vast gelegde recht op demonstratie en vrije meningsuiting. In het politie-optreden van gisteren in Bonn zien ve len de hand van minister Zimmermann (CSU, bin nenlandse zaken). Als een „Lederhosen-Rambo" trekt de uit Beieren afkomstige minister sinds de totstand koming van de huidige regering van leer tegen aid- s-patiënten, communisten, boycotters van de volkstel ling, sportbeoefenaren die zich voor afschaffing van atoomwapens hebben verklaard en de vredesbewe ging- MANILA De Filipijnse president Aquino wil binnen vijf jaar het grootgrondbezit afschaffen. Zij zal binnenkort haar handtekening zetten on der een decreet over ingrijpende landhervormin gen waardoor grootgrondbedrijven van zeven hectare of meer worden verboden. Dat voorspelt grote veranderingen op het Filipijnse platteland, waar vroeger honderden pachters op uitgestrek te haciendas werkten. Deze plantages zijn tegen woordig in handen van multinationale onderne mingen. De Filipijnen tellen vandaag de dag daardoor acht miljoen landloze boeren; zestig procent van het land in handen is van twee pro cent van de bevolking. De bedoeling is dat de re gering met onmiddellijke ingang alle bedrijven van vijftig hectaren of groter onteigent en tegen een gunstige prijs aan arme boeren verkoopt. Bonn ontkent ruil Hamadi BONN De Westduitse rege ring ontkent dat er plannen zijn om de vermeende Libane se vliegtuigkaper Mohammed Ali Hamadi niet uit te leveren aan de Verenigde Staten, in een poging twee Westduitse gijzelaars vrij te krijgen uit Beiroet. De VS willen Hamadi berechten wegens zijn aandeel in een kaping van een Ameri kaans vliegtuig. Intussen is de socialistische parlementariër Hans-Jürgen Wischnewski nog in Teheran, waar hij pro beert steun te krijgen om de twee Westduitse zakenlieden vrij te krijgen. IOEKAREST De Rus- ische partijleider Gor- (ortiatsjov heeft tijdens zijn Jl«i lezoek aan Roemenië teeds openlijker kritiek en jeuit op de manier, waar- ip dit land tracht de eco- lomische problemen te 14 verwinnen. Het meest pi- iar. ante detail in de toespra- en van de Russische gast tras echter zijn verwijzing oil iaar vriendjespolitiek. tsti lij onderstreepte de noodzaak ge m „eerlijke mensen van hoge rincipes tot de hoogste posi- af' ies te promoveren, of zij com- lunisten zijn of niet" en ver- §rdeelde situaties, waarin be- lurders op hun plaats blijven or nepotisme en onderlinge rrijking. e laatste opmerking kan orden opgevat als een indi- cte veeg uit de pan aan het ;s van de familie Ceauses- Elena, de vrouw van de artijleider, is lid van het Po lbureau, eerste vice-premier ies. verantwoordelijk voor het artijkader. Zij geldt als de lummer Twee van het land. [un zoon Nicu leidt de Liga an Jonge Communisten. Ook ndere familieleden zijn door e Roemeense leidër op be- ingrijke posten onderge- racht. ladame Elena Ceauseseu, rier geboortedatum nooit offi- ieel genoemd wordt maar die een jaar of zeventig oud moet zijn, is voorwerp van een per soonlijkheidscultus die bijna die van haar man naar de kroon steekt. In de pers heet zij „Academica, doctor, inge nieur en geleerde van interna tionale faam". Zij heeft enkele specialistische scheikundige verhandelingen geschreven. Tijdens het vandaag beëindig de bezoek van Gorbatsjov speelde Elena Ceauseseu ech ter uitsluitend de rol van vrouw van de partijleider. In andere gevallen neemt zij aan de zijde van haar man deel aan de gesprekken en onder handelingen. De afgelopen da gen moest zij zich beperken tot het begeleiden van Raisa Gor- batsjova bij de afwerking van het aan de dames voorbehou den programma. Ook de por tretten van Elena Ceauseseu, die in Roemenië bijna even overvloedig voorhanden zijn als die van haar man, ontbra ken dezer dagen in de straten van Boekarest. Vrouwen Op haar beurt droeg Raisa Gorbatsjova een steentje bij aan de propaganda voor Gor- batsjovs hervormingsideeën. Gisteren hield zij voor de Roe meense Nationale Vrouwen raad in Boekarest een toe spraak over de rol van de vrouwen in de Sovjet-Unie, een rol die volgens de Russi sche first lady groter wordt naarmate de ideeën van haar man meer wortel beginnen te schieten. Volgens sommige waarnemers was het de eerste keer dat Raisa Gorbatsjov in het buitenland een toespraak hield. Haar man hield intussen de Roemenen andermaal de noodzaak van hervormingen voor. Hij beklemtoonde de „volledige onafhankelijkheid" van de socialistische landen in Oost-Europa, maar onder streepte tevens de „gezamen lijke verantwoordelijkheid" die zij dragen voor de toe komst van het socialisme. In een nationaal uitgezonden televisieprogramma gaf hij een gedetailleerd overzicht van de veranderingen die het Krem lin voorstaat en die worden verworpen door de Roemeense leider Nicolae Ceauseseu. Tij dens de toelichting van Gor batsjov bleven zijn toehoorders opvallend stil, terwijl zij de rede van hun leider Ceauseseu niet minder dan negentien maal met appalaus onderbra ken. De Sovjet-leider beklemtoonde het belang van voortgaande democratisering en het ver strekken van informatie aan de massa's. „Wij moeten niet pretenderen dat alles op wiele tjes verloopt. Het informeren van het publiek is niet altijd gemakkelijk". Eerder had Gorbatsjov al tegen de Ro- meense leider gezegd: „Zelfs als u zegt dat alles goed gaat in uw land en bij u thuis, zou ik u niet geloven. Er zijn proble men". M Rais; Isa Gor- latsjova bij een bezoek aan een jonge- irganisatie Boekarest. >rie dagen Helde zij Elena ïeausescu, de rouw van de toemeense Mer, in de chaduw. FOTO: AP De vijfhonderd gele fietsen die de Italiaanse gemeente Milaan gratis ter beschikking stelde om het autogebruik in het centrum tegen te gaan, is een doorslaand succes geweest: alle fietsen wa- reageeri wethouder van verkeer laconiek, „dat het gemeentelijk fietsen- program grote belangstelling heeft getrokken." De gemeente zet de actie voort met een nieuwe voorraad fietsen. FOTO: AP LYON De voormalige Gestapochef van Lyon, Klaus Barbie is gisteren onder dwang de rechts zaal binnengebracht om de confrontatie aan te gaan met vijf getuigen. Zij herkenden hem als de man die hen folterde en naar Duitse kampen heeft gedeporteerd. De voorzit ter Andre Cerdini liet de 73-jarige Barbie in een wachtcel van het ge- rechtsbouw plaatsnemen tot het einde van de zit ting, waarna de half uur durende confrontatie volgde met getuigen. Een van de getuigen, de 66-ja- rige Lucien Marpaine zei abso luut overtuigd te zijn dat het dezelfde man was: „Ik kan het niet fout hebben." Rechter Cerdini vroeg daarop aan Bar bie of hij wat te zeggen had. Barbie antwoordde formeel: „Ik wil eerst een verklaring afleggen. Ik ben hier illegaal en geweld naar toe gebracht. En ben ik dus juridisch hier niet aanwezig. Ik zal niet ant woorden". Ook na de confron tatie van de andere getuigen bleef Barbie hardnekkig en weigerde hij iets te zeggen. Overigens had zijn advocaat Vergès al aangekondigd dat zijn cliënt weigerde te spre ken. De zitting werd daarop verdaagd en Barbie werd met de boeien om weer weggeleid. ISLAMABAD Russische en Afghaanse gevechtsvliegtuigen hebben de provinciehoofdstad Baghlan in het noordwesten van Afghanistan in puin ge schoten na massale deserties van in die stad gelegerde rege ringssoldaten. Dat hebben westerse diplomaten gisteren in Pakistan gezegd. Volgens hen zijn eind april tussen de vijfhonderd en achthonderd soldaten overgelopen naar de moedjahedien, het Afghaanse verzet. De massale desertie zou zijn geleid door een zekere le- gerkapitein Rahmatullah. Na dat hij jarenlang in het leger zou hebben gespioneerd, keer de hij terug naar het verzet met medeneming van een paar pelotons soldaten, tanks en munitie. COLOMBO Meer dan 3.000 militairen van het Srilankaanse leger heb ben de aanval ingezet op opstandige Tamils, die het schiereiland Jaffna in het noorden van het land in hun macht hebben. Vol gens een woordvoerder van de regering zijn land-, zee- en luchtmachttroepen ingezet voor de „Operatie Bevrijding". De grootscheepse aanval van het Srilankaanse leger op Jaff na werd al verwacht sinds de aanslag door extreme Tamils in Colombo, eind april, waarbij meer dan honderd mensen om het leven kwamen. Aan het offensief is een waar schuwing voor de burgerbe volking voorafgegaan. Vlieg tuigen strooiden pamfletten uit, waarop de bewoners te kennen werd gegeven dat zij twee uur de tijd kregen zich veilig te stellen in speciaal aangewezen scholen, hindu- tempels en kerken. Via mega foons kregen zij bovendien te horen dat gedurende twee da gen op Jaffna een uitgaansver bod is ingesteld. Hoewel het leger van plan zou zijn ook de stad Jaffna in te nemen, is het zo ver nog niet gekomen. De afgelopen twee jaar is Jaffna in handen ge weest van extremistische Ta- mil-strijders, die vechten voor onafhankelijkheid. DEN HAAG Het voor- komen van spookrijden heeft in het beleid van n Rijkswaterstaat bij lange .(j la niet de hoogste priori teit. Daarvoor is de bete- "lll kenis van het spookrijden de verkeersveilig- leid niet groot genoeg. Er lijn andere problemen die irrang verdienen, zoals iet veiliger maken van de en langs autosnelwe- in. ikswaterstaat wil de bermen ipassen vanwege het grote wntal „eenzijdige" ongevallen waarbij auto's van de weg ra ken zonder dat er sprake is van een botsing met andere •uto's, aldus J. Boone, mede werker van de afdeling ver keersbeleid van Rijkswater staat. Dat de discussie vandaag in de Tweede Kamer over het be leid van de overheid op het gebied van verkeersveiligheid belangrijk is, bleek afgelopen weekeinde weer, toen bij een botsing met een spookrijder op de weg tussen Almere en Le lystad een dode en twee zwaargewonden vielen. Vol gens Boone worden de afritten van de autosnelwegen smaller en de opritten juist breder en „aantrekkelijker". De maatre gel is genomen na adviezen van onder meer de afdeling Geometrisch Ontwerp van de Dienst Verkeerskunde van Rijkswaterstaat en van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) in Leidschendam. De adviezen volgen op de plaat sing van de bekende „Ga te- rug"-bordjes, nu vijf jaar gele den. Het veranderen van de oprit ten betekent dat op veel plaat sen het aantal rijstroken wordt teruggebracht van twee naar één, zegt Boone. „Vooral op plaatsen waar de op- en afrit pal naast elkaar zijn gelegd de oplossing van het halve klaverblad is de verleiding voor weggebruikers om de breedste weg, de afrit, te pak ken té groot". Route-vaardigheid Naast het veranderen van de breedte van op- en afritten de den onderzoekers diverse sug gesties om spookrijden te voor komen. Zo zou bij rijlessen meer aandacht moeten worden besteed aan de zogeheten „route-vaardigheid". De rij- leerlingen moeten tijdens de lessen meer dan nu gebeurt zonder de aanwijzingen van de instructeur ergens heenrij den, zo luidde de aanbeveling. Training in deze vaardigheid kan later desoriëntatie op de autosnelweg voorkomen, zo vindt ook Boone. Minder enthousiast is hij over de suggesties om op op- en af ritten pijlen te plaatsen in de rijrichting. „Uit Amerikaanse literatuur is gebleken dat deze zogeheten Tamburri-pijlen veel minder effect hebben dan bordjes. De pijlen zijn voor Rijkswaterstaat ook niet zo handig, want ze moeten elk jaar onderhouden worden. Daarvoor moeten heel wat af ritten worden afgesloten, met alle rompslomp en opstoppin gen die daarvan het gevolg zijn. Bovendien kost het on derhoud ook nog behoorlijk1 wat geld". De budget-overwegingen gel den ook voor andere sugges ties die zowel door onderzoe kers als door het publiek zijn gedaan. Extra reflectoren, elektronische waarschuwings systemen („U rijdt fout") en zelfs bandenkervers (een in stallatie die bij foutrijders ban den leksteekt) worden daarom vooralsnog niet serieus over wogen. Boone: „De extra bord jes bij de afritten hebben ons al zes ton gekost. Voor dat geld kunnen we ook twee voetgan gerstunnels bouwen op ge vaarlijke wegen en daarmee vele levens sparen. Dat zal wel altijd de overweging blijven: geef je het beschikbare geld uit aan toeters en bellen of aan verbeteringen die voor zeer veel weggebruikers nuttig zijn", aldus Boone. Vrij regelmatig Ondanks de vaststelling van Boone dat spookrijden niet het grootste gevaar op de Neder landse wegen is, blijkt dat het verschijnsel zich vrij regelma tig voordoet. Het Nederlandse autosnelwegennet kent zo'n 1500 afritten. Dat zijn dus 1500 kansen om flink in de fout te taan, om mogelijk zelfs fatale rokken te maken. Hoeveel keer per jaar iemand per abuis een afrit oprijdt is volgens G. Hoeveman van de Algemene Verkeersdienst (AVD) van de Rijkspolitie moeilijk te zeggen. Het officië le aantal spookrijders daalde van 314 in 1985 tot 247 vorig jaar, maar dat zegt alleen iets over het aantal meldingen. „Het is heel goed mogelijk dat er valse meldingen worden ge daan of dat de spookrijder zelf zijn fout inziet en rechtsom- keerd maakt voordat de politie Na het plaatsen van de speciale „Ga Terug"-bordjes Is Rijkswa terstaat nu begonnen met het verbreden van de opritten en het versmallen van de afritten van de autosnelwegen. FOTO: PERSUNIE ter plekke is", zegt Hoeveman. Volgens de AVD zien de mees te spookrijders hun fout bin nen enkele honderden meters in. De Rijkspolitie treft wel re gelmatig automobilisten aan die de afrit als oprit gebrui ken, maar zij zijn meestal juist bezig hun vergissing te corri geren. Ook komt het wel voor dat een automobilist op de snelweg een afrit heeft gemist en dan via de vluchtstrook te rug wil. Hij zet daarbij de auto in z'n achteruit of keert en wordt welbewust spookrijder. Over het waarom van de daad van de spookrijder tasten ve len in het duister. Onderzoe ken hebben aangetoond dat het bij langere ritten aan de verkeerde kant van de weg gaat om mensen die zwaar on der invloed van alcohol zijn, of zeer weinig rij-ervaring heb ben. De rijders zijn moeilijk te karakteriseren; meer dan ge middeld gaat het om oudere mensen. Bij een onderzoek van de Bundesanstalt fur Strassenwegen in West-Duits land is vastgesteld dat alcohol in 36 procent van de gevallen de oorzaak is van het spookrij den; bij 29 procent gaat het om bewust fout rijden en bij 18 procent speelt een gebrek aan oriëntatie bij de automobilist een rol. De uitkomsten lijken goed toe pasbaar op de Nederlandse si tuatie. Uit de praktijk van de AVD zijn talloze voorbeelden bekend van problemen die de politie soms heeft om foutrij ders tot stoppen te dwingen. Zo reed iemand eens op klaar lichte dag twintig kilometer lang op de verkeerde baan van een snelweg zonder te reage ren op de signalen van een po litiewagen die al die tijd naast hem reed aan de andere kant van de vangrail. Uiteindelijk reed de spookrijder zich klem tussen tegemoetkomend ver keer. Hij bleek zwaar onder invloed van sterke drank te zijn. ARJEN VAN DER SAR door Jo Wijnen Een paar keer per dag luister ik, met een mengsel van verbijstering en meegevoel, naar een reclameboodschap op de radio. Een zeer opgewonden mannestem prijst de financiële voordelen aan die zijn verbonden aan het kopen van een bepaald merk auto. Aan het einde van de boodschap roept de man, die intussen in een vrijwel totale staat van opwinding verkeert: ..More money! More money! More money!". De woorden „dollar" en „money" worden in dit land meer gebruikt dan welk ander woord ook. De reclameboodschap is daarom alleen maar een wat opgeblazen weerspiegeling van dat feit. Toegegeven, de heng naar geld is hier zodanig, dat het een mens soms moeilijk valt de gemiddelde Amerikaan met warmte en mildheid tegemoet te treden. Daar staat dan wel tegenover dat het geld een blijvende terreur uitoefent op die Amerikaan. Zonder geld ben je hier niks, kom je nergens eq is er geen beginnen aan. Een Amerikaan is verplicht zich tegen alle mogelijk risico's in te dekken. Hij moet zichzelf zwaar verzekeren tegen rampen als ziekte, invaliditeit en werkloosheid. Hij moet zijn huis afbetalen en. zijn oude dag regelen. En hij moet het geld bijeen schrapen voor de studie van zijn kinderen. In de Europese welvaartsstaten zijn die dingen goeddeels onzichtbaar femaakt. De overheid en de aas betalen bovendien mee. De omzichtige systemen van allerlei „inhoudingen en „toeslagen" maken de lasten weliswaar niet veel minder, maar onttrekken ze wel aan het oog. De Amerikaan is daarentegen genoodzaakt al die dingen voor zichzelf te regelen. Vandaar ook dat in menig gezin de vrouw uitsluitend werkt voor de premies, voor de spaarrekeningen, voor de lijfrentes, voor de pensioenen, voor het studiegeld van de kinderen, voor de oude dag, voor de verzekeringen, voor de afbetalingen. Haar arbeid houdt de rampen op afstand en verhoogt de veiligheid van het gezin. Vader werkt voor de meer aardse dingen zoals het dagelijks brood, de auto en de kleding. Aan de Europese kant van de oceaan kunnen we ons enige afstandelijkheid voor wat betreft geldzaken permitteren. We kunnen zelfs volhouden dat geld stinkt en dat we er daarom maar beter niet te veel over moeten praten. Dat soort overwegingen houdt een Amerikaan er niet op na. Hij respecteert geld, hij staat er in feite volkomen onbevangen tegenover en hij doet dan ook geen enkele moeite zijn zorg en zijn enthousiasme over de pasmunt voor zich te houden. Vandaar ook dat iemand die in Amerika goed geld maakt op algemeen respect kan rekenen. Het doet er zelfs niet toe hoe dat geld is verdiend. Wij Europeanen kijken nog enigszins neer op de parvenu die zich in de rijen der rijken heeft weten te scharen met glazenwassen, een bedrijf voor het schoonhouden van toiletten, met een uitdeukerij of een dubieus incassobureautje. Hij hoort eigenlijk niet bij de rijken, hij heeft, naar ons gevoel, geen recht op het grote geld. Zijn geld stinkt nog meer dan al het andere geld. En och arm, hij bezit niet eens de cultuur en de stijl om er een welgevulde beurs op na te houden. In Amerika spelen dergelijke overwegingen totaal geen rol. Wie geld maakt, kan op respect rekenen. Wie géén geld maakt is een zielepoot, is iemand die het zelf maar moet weten. Het geroep van de man op de radio is dan ook een oprechte uiting van de passie voor geld. Het is een hartekreet Een blijk van vitaliteit, van levensdrang. Het heeft geen enkele zin de Amerikaan voor dit soort dingen hard te vallen. Zijn relatie met geld is een alleszins oprechte. En hij snapt van de besmuikte verhouding die de Europeaan met zijn geld heeft helemaal niets. Geld stinkt niet en is niet door de duivel uitgevonden, zo vindt de Amerikaan. Geld is een praktisch bezit dat een mens bovendien achting en respect en soms zelfs menselijk geluk oplevert. Daarom: „More money! More money! More money!".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1987 | | pagina 9