Nieuw kerkelijk wetboek
versterkt positie leek
kerk
wereld
brieven
lezers
>weer
GEESTELITK LEVEN/OPINIE
Herkennen
Voortbestaan bijbelverenigingen in gevaar
KRO in het nauw
De scheiding der geesten in de Nederlandse rooms-katho
lieke kerkprovincie voltrekt zich momenteel in rap tempo.
Het kan niet anders of ook een instelling als de KRO onder-
vindt daarvan de gevolgen. In de eerste na-conciliaire jaren
had de KRO, daartoe gestimuleerd door de toenmalige bis
schoppen, een belangrijke stem in de kerkvernieuwing. Het
is duidelijk dat die erfenis doorwerkt in de manier waarop
de KRO nu de gebeurtenissen in de rooms-katholieke kerk
begeleidt. De omroep is in zijn huidige samenstelling in hoge
mate het produkt van die kerkvernieuwing en de weerstand
tegen een nieuw integralisme moet dan ook bijzonder sterk
zijn. Dat was in het begin van deze eeuw een beweging die
alle vragen van het leven vanuit het geloof alleen wilde op
lossen en de profane gebieden elke vorm van zelfstandigheid
ontzegde.
HeT is eveneens zonneklaar dat een aantal bisschoppen hei
liefst zou zien dat de KRO die beperkte spreekbuis-functie
wél zou vervullen. Enkelen maken er geen geheim van dal
ze ontevreden zijn met de manier waarop de KRO thans
functioneert. Tot een openlijke breuk met de. KRO zal hei
episcopaat het uiteraard niet willen laten komen, want dat
zou de zaak van de katholieke kerk in Nederland ongetwjj-
feld te zeer schaden. Van de kant van de bisschoppen zal er
dus wel worden aangedrongen op verandering van het beleid
van de KRO.
Ccid^Soumnt
ZATERDAG 9 MEI 1987PAGINA2
door Marinui van dor Berg
In de voordeur van mijn flat zit een
kijkglaasje. Ik kijk er zelden door
heen. De mens die voor je deur
staat, leer je niet kennen door een
kijkglaasje. Je leert elkaar kennen
door je hart voor elkaar te openen.
De tweede zondag na Pasen, als ik
dit schrijf, is de zondag van de
Emmaüsgangers. Het verhaal van
twee mensen die met een zwaar
hart onderweg zijn. Ze zijn de zin
en de richting van hun leven kwijt,
omdat die ene mens die hen zo
boeide er niet meer is. Onderweg
voegt zich een onbekende bij de
twee. Hij vraagt hen wat er is. Hij
laat hen vertellen. Mensen met een
zwaar hart. We kunnen het zelf
zijn. We kunnen zelf mensen zijn
die zwaar van verdriet zijn. Soms
heeft iemand niemand die met
hem optrekt. Er kan een bijzonde
re kracht uitgaan van iemand die
mee-optrekt, die luistert en jou se
rieus neemt. Die iemand weet mis
schien ook wel niet precies waar
de weg naartoe leidt, maar hij laat
je niet alleen. Een verpleegkundige
die in een groot ziekenhuis werkt,
zei: „Alles is hier zoveel groter ge
worden.
De leiding kent je niet
meer. Met persoonlijke dingen
wordt nauwelijks nog rekening ge
houden. Als er bijvoorbeeld iets in
de familie is gebeurd. Het moet al
lemaal met papiertjes". Een mens
hoopt in zijn hart en bij naam ge
kend te worden. Het komt leider
schap alleen maar ten goede als je
weet wat er leeft in de harten van
de mensen. Wat zou het toch een
teken van hoop en bemoediging
zijn als ook onze kerkelijke leiders
de moed hadden om mee op te
trekken en te luisteren naar het
hart van de mensen. Wie luistert,
weet dat een mens steeds zoekend
is, onderweg is. Zoals een jongere
die me zei: „Ik kom op het moment
bijna niet in de kerk. Ik voel me
een ongelovige Thomas.
Maar ik
kom er misschien over tien jaar
wel. Ik zoek en voel dat er meer is,
maar ik kan het nog niet precies
zeggen". Een andere jongere zei:
„Je wordt er zo weinig in bevestigd
dat je God kunt vinden in de goed
heid van mensen". Beide jongeren
ken ik als warme en betrokken
mensen. Er is zoveel te horen in de
harten van de mensen. Pijn, ver
driet, twijfel, maar ook hoop, ver
langen en goedheid. Ik ontmoet
door mijn werk veel jongeren die
niet „kerks" zijn, maar die wel heel
respectvol met mensen omgaan.
Ik hoop de laatste tijd steeds vaker
dat ouders vooral het goede in hun
kinderen kunnen zien, ook al leven
ze anders en nemen ze bekende
vormen niet over. Ouders hebben
minder gefaald dan ze zelf denken.
Als we eens meer naar eikaars hart
zouden kunnen luisteren, soms stil
worden en eikaars ogen zien. Als
welbespraakte monden en gladde
tongen en vlugge redeneringen
eens meer plaats maakten voor
het eerbiedige zwijgen. Een zwij
gen dat het hart opent. „Heb jij het
gevoel iets op te bouwen?" vroeg
een jongere me. Ik zei: „Ja". „Ik
hoor veel verhalen van mensen en
ik merk dat dat goed doet". Ik zie
het als een pastorale taak dat
„mensen op verhaal kunnen ko
men" en dat doet mezelf goed.
Daarom houd ik ook van mijn
werk. Het is mijn leven.
Maar onderweg, als de tocht zwaar
is, verdriet drukt, zie je het niet al
tijd. In de avond kom je thuis, tot
jezelf en dan kunnen je de ogen
open gaan. Ik vind het erg jammer
dat onze bisschoppen menen dat
ze er vandaag in Zwolle niet bij
kunnen zijn. Ze willen eerst meer
duidelijkheid. De duidelijkheid in
het Emmausverhaal komt pas in de
avond. Bij het breken en delen van
het brood. Hoe goed smaakt het
brood na een dag van zwoegen,
luisteren, met elkaar optrekken. Ik
heb het gevoel dat de bisschoppen
zichzelf tekort doen door thuis te
blijven. Het was macht die Jezus
ter dood bracht. Het waren luiste
rende mensenharten In wie Hij her
leefde en nieuwe kracht werd.
DRIEBERGEN Het
voortbestaan van Bijbel
Kiosk Vereniging (BKV)
en de Vereniging tot Ver
spreiding van de Heilige
Schrift (WHS), die begin
dit jaar zijn gefuseerd en
110.00 leden en donateurs
hebben, loopt gevaar om
dat de fusiepartners een
duidelijke visie en identi
teit missen.
Aldus drs. C. Ton in zijn doc
toraalscriptie „Van BKV tot
Vereniging....en verder?". Bei
de verenigingen hielden zich
bezig met het ter beschikking
stellen en verspreiden van
evangelisatielectuur of bijbel
gedeelten ten bate van ker
ken, verenigingen en particu
lieren. De belangrijkste be
dreigingen voor de nieuwe
vereniging zijn volgens Ton
de achteruitgang van de ker
ken en de verwarring die er
bestaat rond inhoud en doel
stelling van evangelisatie. De
Bijbel Kiosk Vereniging werd
in 1933 opgericht, de VVHS
werd in 1913 opgericht en tel
de 80.000 leden.
Het is niet
verdienstelijker
duizend boeken te
hebben gelezen dan
duizend akkers te
hebben geploegd.
William Somerset Maugham
Van het Latijnstalige
Wetboek van Canoniek
Recht van de paus is
deze week een Neder
landse vertaling in de
handel gebracht. Daarin
staat de oorspronkelijke
latijnse tekst steeds naast
de vertaling afgedrukt.
Het vorige pauselijke
wetboek, dat in 1917 uit
kwam, is nooit in enige
moderne taal omgezet.
Dit tweede wetboek van
onze eeuw, dat sinds 1983
voor de Latijnse, katho
lieke kerk geldt, is al ge
publiceerd in veel mo
derne talen. Dat is een
opmerkelijk feit. Men
wil de rechtskennis dus
niet alleen meer voorbe
houden aan een paar in
gewijden, die Latijn ken-
Dat is juist: wil recht ingang
vinden, dan moet men er toe
gang toe hebben. Maar er
spelen vermoedelijk ook an
dere redenen mee. Meer dan
vroeger zijn katholieken ac
tief betrokken bij de ontwik
kelingen van kerk en pasto
raat. Er studeren nu ook in
veel landen heel andere
mensen theologie dan een
tijd geleden, toen voorname
lijk priesters en seminaristen
dat deden. Bovendien wil het
wetboek een instrument van
eenheid zijn in de over de
wereld verspreide kerk. Het
legt immers vast, hoe de ka
tholieke kerken in de bis
dommen en in de verschil
lende landen en culturen met
elkaar verbonden dienen te
blijven. Tevens bepaalt het
enigszins hoe zelfstandig zij
daarbinnen mogen zijn. Ten
slotte, een wetboek kan ook
een middel tot verzoening
zijn in een kerk, waarin op
velerlei wijzen naar de toe
komst wordt gezocht. Door
dat het voorlopig vaststelt,
waar ieder zich aan heeft te
houden, komt men niet in
oeverloze discussie terecht.
Dat vormt de bemiddelings
functie van het recht. Door
dit alles heen speelt, dat ieder
nu min of meer kan weten,
waar wij met elkaar aan toe
zijn. Zo'n rechtszekerheid is
volgens sommigen op een ge
geven ogenblik nodig. Dit
waren allemaal redenen om
een volledige vertaling van
het pauselijke wetboek in de
handel te gaan brengen. In
opdracht van de Nederlandse
en Belgisch-Vlaamse bis
schoppen is er door vakmen
sen uit beide landen een paar
jaren aan gewerkt. Nu ligt er
een vertaling, die zoveel mo
gelijk letterlijk bij het Latijn
aansluit. Die keuze is begrij
pelijk. Een gevolg is wel, dat
een Nederlander dit boek
niet gemakkelijk zal kunnen
lezen. Het Latijn is beknopt
en kernachtig, en wij lezen in
onze taal meestal dingen die
soepel lopen en met wat
meer woorden worden uitge
zegd. Bovendien moesten het
Vlaamse en meer Noordelijke
Nederlandse taaleigen wor
den verzoend.
Stromingen
De huidige paus noemt zijn
wetboek een 'grote krachts
inspanning' om de leer van
het laatste concilie (1962-
1965) over de kerk in kerke
lijk recht om te zetten. Ieder
een kan aanvoelen dat dat
niet gemakkelijk is. Want dat
concilie heeft de vele stro
mingen niet tot een alomvat
tende, nieuwe synthese kun
nen brengen. Dat is geen ar
moede; dat kan evengoed ge
tuigen van rijkdom. 'O rijk
dom van het onvoltooide',
zegt de dichter. Bovendien
zijn er sinds dat concilie al
weer twintig jaren verstre
ken: er ziin nu andere vragen
en problefnen bijgekomen.
De tijd gaat snel, zeggen wij.
En de katholieke kerk is niet
meer alleen een Europese
kerk, zoals eeuwen lang. In
middels zijn er levenskrach
tige kerken in heel andere
landen en culturen, die wij
vroeger missiegebieden
noemden, gegroeid. De ka
tholieke kerk is pas sinds
kort bezig echt wereld-kerk
te worden, zei de Westduitse
theoloog Karl Rahner.
Het concilie zelf en de ont
wikkelingen daarna nood
zaakten tot juridische erken
ning van enige veranderin
gen. Ik wil ze kort noemen.
Een kerk, langdurig gemo
delleerd als kerk van pries
ters en bisschoppen, diende
er een te worden van gelovi
gen, van mannen en van
vrouwen. De leken als vol
waardige rechtssubjecten van
de kerk en hun aandeel in de
zending van de kerk dienden
nieuw geformuleerd te wor
den. Soms wat aarzelend
heeft het wetboek daar een
begin mee gemaakt. De van
uit de conciliebesluiten opge
stelde twee lijsten van ver
plichtingen en rechten van
alle gelovigen en vervolgens
van leken dienen mede daar
toe. Maar hun juridische hel
derheid is gering. Zij lopen in
twistsituaties de kans een te
weinig duidelijke basis voor
de oplossing van conflicten te
bieden. De ondergeschikte
positie van vrouwen is gro
tendeels opgeheven. Dat zij
niet gewijd kunnen worden,
kan door een rechtsherzie-
ning niet veranderd worden,
als het geloofsverstaan dat
niet toestaat. Voor de leiders
van de kerk, de paus, de bis
schoppen en de priesters,
bracht dit alles ook verande
ringen mee. Naast een ander
zicht op hun ambt meer
dienst dan heerschappij
moest het recht hen weer
wat gaan invoegen in de ge
meenschap, zonder hun ge
zag aan te tasten. Het wet
boek doet dit beginnender-
wijs: door adviesraden voor
hun ambtsuitoefening in te
stellen; door in algemene
woorden soms samenwerking
met anderen aan te raden;
door vaker te stellen, dat de
geestelijken de anderen in
hun taken hebben te stimule
ren; door uit te laten komen,
dat zij aan de leken niet alles
gedetailleerd hebben voor te
schrijven, maar zich tot be
ginselen en algemene lijnen
dienen te beperken.
Door dr.
R.W. G.
Huysmans
Eigen koers
Een ander uiterst gevoelig
punt in onze internationale
kerkstructuur is, hoever de
kerken in een land of in een
bisdom een eigen koers mo
gen varen. Hoe groot is hun
eigen beslissingsbevoegd
heid? Het gaat hier niet om
een puur binnenkerkelijke
gezagskwestie. Hier is meer
in het geding: of en in welke
mate een kerk ter plaatse of
in een gebied of in een cul
tuur echt kerk van en voor
de daar levende mensen mag
zijn. Internationaal noemt
men dit wel het vraagstuk
van de inculturatie, de nood
zakelijke verworteling van
de evangelische boodschap in
de eigenheden van een volk
of een cultuur.
Voor Europa speelt dat, maar
voor de kerken in andere
werelddelen nog veel meer.
Want zij ontvingen vanuit
ons een kerk, die overwe
gend Europees was gevormd.
In de wensen van de bis
schoppen, voor de aanvang
van het concilie in 1962 naar
Rome gezonden, stond heel
vaak voorop: meer eigen be
voegdheden ten opzichte van
Rome, minder betutteling
door de Romeinse Curie. Het
wetboek heeft op last van het
concilie daar inderdaad ver
andering in gebracht. De
kerk in een bisdom is erkend
als ten volle kerk, niet
slechts filiaal van een Ro
meins bestuurscentrum. Een
bisschop heeft alle bestuurs
bevoegdheden, die nodig zijn,
behoudens een aantal pun
ten, die aan de paus of een
concilie voorbehouden blij
ven. De landelijke bisschop
penconferenties zijn erkend
en bezitten beperkte be
voegdheden, zij het onder
strikte controle van Rome.
Niettemin blijken de regelin
gen niet te voldoen. De Bui
tengewone Bisschoppensyno
de van december 1985 te
Rome, twintig jaren na het
concillie, vroeg om een nieu
we studie over de bestuurs-
verhoudingen in de kerk.
Want de bestuurspraktijk is
vaak zo, dat het hogere ni
veau het lagere in de kerk
zwaarder in de greep houdt
of controleert dan wenselijk
is voor de oplossing van re
gionale of plaatselijke proble
men. Het bestuursrechtelijke
deel van het wetboek laat dit
toe, omdat het nog onvol
doende scherp de onderschei
den bevoegdheden omschrijft
en vastlegt. Dit moet op basis
van ervaring nog groeien.
Al deze punten zijn ook oecu
menisch van belang. Naar
mate de gescheiden kerken
dichter bij elkaar komen, kij
ken de andere ook, hoe de
gelovigen in onze kerkelijke
regelingen gewaardeerd wor
den; hoe er leiding gegeven
wordt alleen of dank zij de
inbreng van velen in wel
ke mate het pausschap een
centraal bestuurscentrum
vormt of vooral een dien
stambt van waarheid en een
heid is. Voor ons als katholie
ken valt voorlopig met dit
wetboek te leven. Veel is
evenwel aan de goodwill van
mensen in de kerk overgela
ten. Als daarom wij of de lei
ders in onze kerk eng den
ken en handelen, valt er
minder goed mee te leven. Er
blijft dan te weinig ruimte
over, zoniet voor de Heilige
Geest, dan toch voor de rijk
dom van de wijsheid van ve
len, die ook in onze kerk
aanwezig is.
Dr. R.G. W. Huysmans is
hoogleraar kerkelijk recht
aan de Katholieke Theologi
sche Universiteit van Am
sterdam en part-time pastor
in Voorburg.
Koningin
bij het
Leger
Koningin Bea
trix woonde
gisteravond in
het Conceert-
gebouw het
eeuwfeest bij
van het Leger
des Heils. Bij
aankomst
kreeg de vor
stin bloemen
van de elfjari
ge Kelly Dijk
stra, onder het
goedkeurend
j van terri
toriaal com
mandant kolo
nel R. Schu-
rink.
Universiteiten
willen praten
over bio-ethiek
NIJMEGEN De vier
rooms-katholieke universitei
ten in Nijmegen, Lille, Lou-
van-la-Neuve en Leuven
willen een gesprek met het
Vaticaan over de afwijzing
door de leiding van de RK
Kerk van andere dan na
tuurlijke vormen van voort
planting. Het episcopaat in de
drie landen is gevraagd het
verzoek te ondersteunen en
te bemiddelen voor een ge
sprek. De bisschoppen in Ne
derland hebben dat de Ka
tholieke Universiteit in Nij
megen inmiddels toegezegd.
De rectores van de universi
teiten onderschrijven de be
zorgdheid van het Vaticaan
dat een aantal beginselen bij
sommige vormen van weten
schappelijk onderzoek met
voeten dreigt te worden ge
treden of reeds geschonden
is. Maar dat hoeft niet te be
tekenen dat daarom alle me
dische handelingen op het
gebied van onvruchtbaarheid
achterwege moeten worden
gelaten.
Brieven graag kort en
duidelijk geschreven De^
redactie behoudt ziph
het recht voor ingezon
den stukken te bekorten
Pausbezoek (3)
In ziin reactie op een verwijt
van bisschop Bomers aan het
adres van de KRO speelt me
dia-directeur Schoonhoven
verbazing. Is hem niet verteld
dat zijn omroep indertijd zak
ken vol kritische brieven ont
ving n.a.v. de uitzendingen
over het pausbezoek? Schoon-
hoven noemt Bomers' reactie
„wel erg laat". Mijns inziens
kwam hij op een voor de hand
liggend moment. Immers, we
hadden de verslaggeving juist
kunnen vergelijken met die in
Duitsland. West-Duitsland
heeft geen KRO, maar hun
staatstelevisie bracht een punt
gaaf beeldverslag, met goede
informatie en zonder negatie
ve tweede-rangs commentaar.
Als begrip wordt gevraagd
voor het feit dat het „omstre
den" pausbezoek indertijd
moest worden verslagen bin
nen een aanmerkelijk „span
ningsveld", dan wenst Schoon
hoven een beetje te vergeten,
dat de KRO door jarenlange
eenzijdigheid een moeilijk te
ontkennen rol heeft gespeeld
bij het ontstaan van bedoelde
spanning en tweespalt. En dat
is wel iets anders dan alleen
maar een vervelende bood
schap over moeten brengen.
Een beetje jennerig klinkt
Schoonhoven, als hij toegeeft
dat sommige groeperingen
vonden dat de KRO „wat
meer had moeten juichen". En
als hij ons „gerust stelt" dat hij
de bedoelde kritiek niet erg
vindt en er wel mee heeft le
ren leven, dan beluister ik iets
van de arrogantie van iemand
die alléén aan de macht is in
de ether.
A. Fransen, 'DEN HAAG.
Maria
Mevrouw Halkes vraagt naar
de bekende weg wanneer zij
de Kerk vraagt Maria dichter
bij de mens te brengen. Maria
zou altijd onnavolgbaar zijn
voorgesteld. Als huisvrouw
heb ik altijd van de Kerk ge
leerd dat Maria altijd naar
Gods wil geluisterd heeft Iets
wat voor ieder navolgbaar is.
Zo deed Maria voor haar nicht
Elizabeth tijdens diens zwan
gerschap drie maanden het
huishouden, heel gewoon en
navolgbaar. Zij was een per
fecte huisvrouw, een goed
echtgenote en een lieve moe
der. Voor ieder gezin niet te
hoog gegrepen als een onwe
zenlijk ideaal. Trouw aan de
godsdienstige wetten van haar
volk was en is zij eveneens een
goed voorbeeld. Zij schuwde
evenmin het lijden dat haar
voorspeld was, zoals ook ieder
mens te dragen krijgt. En hoe-
velen onder ons vinden daar
bij in Maria een sterkend
voorbeeld. Haar deugdzaam
leven tenslotte was van dien
aard dat zij zowel een voor
beeld is voor gezinnen door
haar echtelijke trouw als voor
priesters en religieuzen door
haar zuiver leven; zo univer
seel christelijk en navolgbaar
dat Maria rekening houdend
met Gods wil in dat alles op
aarde tussen mensen volbracht
als verwezenlijkbare idealen
en daarom ons tot moeder ge
schonken is op het meest dra
matische uur op de Calvarie
berg. Is er een lieflijker naam
als „moeder", om aldus troos
teres te ziin van bedroefden,
hulp der christenen, toevlucht
der zondaren? Maar wil me
vrouw Halkes soms iets van
Maria maken wat zij niet was?
Mevr. A.M.P. van Drunen,
DEN HAAG.
31 Augustus
Nadat vele jaren voorbij zijn
gegaan is men het tenslotte
eens geworden over een stand
beeld in Den Haag ter ere van
onze grote vorstin wijlen Ko
ningin Wilhelmina. Keuze van
en plaats voor het monument
is na veel gekibbel tenslotte
vastgesteld. En hoewel velen
een andere keuze zouden heb
ben gedaan en een andere
plaats zouden hebben verko
zen, wordt het de hoogste tijd
dat het standbeeld op korte
termijn wordt onhuld. Men is
van plan dat in november te
doen, maar 31 augustus, de ge
boortedag van Koningin Wil
helmina, zou een veel betere
datum zijn. Vele verzetsstrij
ders, militairen uit de tweede
wereldoorlog en nabestaanden
van slachtoffers van nazi-
Duitsland zouden graag bij de
plechtigheid aanwezig willen
zijn. Daarom is 31 augustus
een betere datum. Niet alleen
is dan het weer nog behage-
lijk, maar bovendien zou een
onthulling op de geboortedag
van Koningin Wilhelmina een
groter eerbetoon vormen aan
deze onvergetelijke vorstin.
P de Jong, DEN HAAG.
NlET te ontkennen valt dat de KRO oprecht probeert aan
de huidige verscheidenheid binnen de rooms-katholieke
kerk recht te doen. Een nieuwe getto-mentaliteit ontwikke
len, waarbij die omroep zich zou moeten afschermen van de
moderne samenleving, ligt daarbij niet op zijn weg. De Ka
tholieke Radio Omroep probeert te laten zien hoe het evan
gelie in onze samenleving gestalte krijgt en acht het terecht
niet zijn taak uitsluitend aandacht te besteden aan één enke
le gesloten kerkopvatting. Dat zou trouwens waarschijnlijk
alleen maar averechts werken.
DAARNAAST willen de bisschoppen kennelijk graag laten
bloeien, wat zich van onderen zo gezagsgetrouw aanbiedt
Het initiatief bijvoorbeeld van multi-miljonair Piet Derksen
Zou hij er inderdaad in slagen een nieuwe omroep van dt
grond te tillen hetgeen ernstig betwijfeld moet worden -
dan kan er nog altijd van zijn initiatief geprofiteerd worden.
Het is dus afwachten geblazen en ondertussen zullen KRO
én Evangelische Omroep mogelijk de hete adem in de nek
voelen van de nieuwe concurrentie.
De manier waarop katholieke christenen elkaar in dit jor
ste conflict bejegenen stemt ondertussen opnieuw droevig,
plaats dat er pogingen worden gedaan tegenstellingen ti
overbruggen, lijken sommigen gezien hun uitspraken de ver
schillen eerder te willen aanwakkeren. Steeds sterker teken:
zich daarbij het beeld af van een rooms-katholieke kerkpro
vincie waarin het ontbreekt aan voldoende bruggenbouwen
om een verdere scheiding der geesten tegen te gaan.
Vrij zonnig
DE BILT (KNMI) Een ho-
gedrukgebied boven ons land
en West-Duitsland verplaatst
zich langzaam richting Alpen.
Vanmorgen is er plaatselijk
wat laaghangende bewolking,
maar die verdwijnt vrij snel in
de loop van de ochtend. Het
wordt vrij zonnig. De middag-
temperatuur loopt uiteen van
10 graden vlak aan zee tot 18
graden in het oosten van het
land. Op de nadering van een
storing boven Engeland,
neemt tegen de avond van het
noordwesten uit de bewolking
iets toe. Er komen dan in de
loop van de avond en zondag
nacht wolkenvelden binnen
drijven, maar het blijft vrijwel
overal droog. De wind is eerst
zwak veranderlijk, in de loop
van de dag matig uit zuidwest.
Zondag draait de wind naar
west en neemt iets toe. Er is
dan ook meer bewolking en af
en toe een bui. De tempera
tuur komt niet hoger dan een
graad of 13.
Weersvooruitzichten voor di
verse europese landen, geldig
voor zondag en maandag:
Zuid-Scandinavië, Denemar
ken: Veel bewolking en af en
toe regen. Middagtemperatuur
rond 11 graden.
Duitsland, Benelux, noord-
Frankrijk: Wolkenvelden en
af en toe buien. Middagtempe
ratuur ongeveer 13 graden.
Britse Eilanden, Ierland: Wol
kenvelden en in het oostelijk
deel af en toe regen. Middag-
temperatuur rond 13 graden.
Midden en zuid-Frankrijk: Pe
rioden met zon en vrijwel
droog. Temperatuur van 14
graden in midden-Frankrijk
tot 22 graden in het zuiden.
Alpengebied: Half tot zwaar
bewolkt en af en toe regea
Middagtemperatuur van 1'
graden aan de noordzijde tol
21 graden aan de zuidkant
Nul-graden-grens rond 2500
meter.
Spanje, Portugal: Overwegend
droog en zonnig. Middagtem
peratuur van 20 graden in hel
noorden tot 25 graden in hel
zuiden.
Italië, Joegoslavische kust
Zonnig en middagtemperatuur
rond 22 graden, maar maan
dag in het noorden af en to«
regen en temperatuur rond 19
graden.
Eelde
Eindhoven
Den Helder
Rotterdam
Twente
Vlissingen
Zd. Limburg
Aberdeen
Athene
Barcelona
Berlijn
Bordeaux
Brussel
Dublin
Frankfort
Genève
Helsinki
Innsbruck
Klagenfurt
Kopenhagen
Lissabon
Locarno
Londen
Luxemburg
Madnd
Malaga
Mali o re a
Malta
Moskou
Munchen
Nice
Oslo
Parijs
Rome
Split
Stockholm
Warschau
Wenen
Zürich
Casablanca
Cyprus
Istanbul
Las Palmas
Beiroet
Tel-Aviv
onbew
onbew
onbew
l.bew
onbew.
onbew.
lbew.
onbew.
onbew.
regenbui
onbew.
