vss&
m
p
1
1
li
ma
Ie
Wanneer de buikloop van zwijmel, afgelopen jaar
door Harlequin in boekvorm op de wereldmarkt
geworpen, achter elkaar werd gezet, zouden de beide
oevers van de Nijl en de Amazone te kort zijn. Bij
zo'n succes kon het niet uitblijven. „Nu ook op
video", luidt de nieuwe leus. „Films waarin de kijker
wordt meegenomen naar een wereld waarin de liefde
alles overwint, een wereld van exotische lokaties,
glamour, gepassioneerde ontmoetingen,
adembenemende vrouwen en hartveroverende
mannen". Voornaamste kenmerk echter: nooit
rottigheid.
nr'di-"
V erslingerd
Ccidóc SouAcmt'
ZATERDAG 2 MEI 1967
Cloud
„Bouqu^.-
films" d\e
te vinden VJn'
WOERDEN - „Jij, dwaas! Jij, zot
tin!". Met één grote stap was hij bij
haar. Met een wervelende beweging
lichtte hij haar van de grond. Blin
delings, als een bezetene kuste hij
haar. „Lieve hemel, heb je me dan
nooit begrepen?". Hij nam haar ge
zicht tussen zijn handen en dwong
haar hem aan te zien. „Begrijp je
dan helemaal niets van me? Vanaf
het eerste moment dat ik je ont
moette, was ik gek van je! Alleen
om die reden heb ik je uitgedaagd,
getergd, gekwetst, opgesloten in een
kasteel! Hoe durf je te beweren dat
het voor mij niets betekende je in
mijn armen te nemen? Hoe durf
je!".
Lezeressen met de vereiste antenne
(mannen veel minder) weten in één oog
opslag waar deze vorm van proza te vin
den valt. De Bouquet Reeks. Zevendui
zend verkooppunten doorheen het land;
elke maand zes nieuwe titels. „Het geluk
zit in een klein boekje", fleemt de vlag
die de betrokken letterindustrie dekt.
Veel kleine boekjes maken een miljoe
nenoplage, luidt de onderliggende ge
dachte. Daarom niet alleen Bouquet,
maar ook Intiem, Jasmijn, Tiffany, d'A-
mour, Love Affair, allemaal in de prijs
klasse van een mokkapunt, allemaal ge
schreven met een in mierzoet gedoopte
pen, allemaal uitgegeven door het con
cern Harlequin dat zijn hoofdzetel in
Canada heeft, met een uitstraling echter
over meer dan negentig landen. Harle
quin, 's werelds sterkste, invloedrijkste
en meest succesvolle producent van ge
drukte romantiek.
Happy endings
Maar nu het nieuws. Te beginnen op 20
mei zal deze buikloop van zwijmel zich
ook per video gaan verbreiden. „De fir
ma Atlantic Video Ventures", zo wordt
in een persbericht de komende epidemie
aangekondigd, „heeft met Harlequin
Books een langlopend contract gesloten
voor de produktie van een serie totaal
nieuwe romantische films. Films waarin
de kijker wordt meegenomen naar een
wereld waarin liefde alles overwint, een
wereld van exotische lokaties, glamour,
gepassioneerde ontmoetingen, afscheid
vol droefenis, adembenemende vrouwen
en hartveroverende mannen, maar bo
venal happy endings. In nauwe samen
werking met de uitgeverij zijn de produ
cers in staat gebleken het vakmanschap
van Harlequin Books te combineren met
dat van de filmmakers. Dit garandeert
dat elke videoband de sfeer draagt van
de traditionele romantiek. De verhalen
over liefde en emoties bezitten, net als
de boeken van Harlequin, een magie die
internationale grenzen doet vergeten".
Voor Nederland en Belgié zijn de rech
ten op de banden verworven door Essel-
te CIC Video, te vinden op een van elke
romantiek gespeend industrieterrein in
Woerden. Peter Landers is de man die
het initiatief lanceert. Met de deur in
huis vallend: „Wat onze films zal onder
scheiden van de romantiek die Peyton
Place, Dallas, Dynasty, Falcon Crest in
de huiskamers hebben gebracht? Om het
grof te zeggen: in onze films zal geen en
kele rottigheid zitten. Het wordt een
genre dat op de televisie nog nooit te
zien is geweest. Want laten we eerlijk
zijn: zelfs series als The Carsons of Sons
and Daughters zitten vol rottigheid. De
ene gemene streek na de andere. Dat zal
in onze videofilms totaal ontbreken.
Misschien slaan we de plank mis. Dat
kan. Misschien willen de kijkers die rot
tigheid. Of wij, mocht dit zo blijken te
zijn, alsnog rottigheid in onze films zul
len gaan doen? Nee. Dan houden we er
mee op. Het zou tegen onze filosofie
zijn. Wij hopen nu juist met ons roman
tische produkt de video uit zijn sfeer
van groezeligheid te halen".
Hier lijkt nadere toelichting geboden.
Het komt er volgens Peter Landers oa
neer dat videotheken nog steeds de
naam hebben hoofdzakelijk te handelen
in seks en geweld. Dit steekt hem als
zijnde de grootste video-distributeur van
Nederland, iftrf,' eigen woorden: ..De
marktleider en dus toonaangevend".
Vijf, zes jaar geleden, geeft hij grif toe,
stond de videobranche niet geheel ten
onrechte in een kwade reuk. Omzichtig
formulerend: „Toen vond je de mensen
die een videoapparaat hadden, in
eh zeg maar de lagere milieus. Het
klinkt gek. maar toch was het zo De eer
ste video's werden gekocht door de men
sen met het minste geld. Nou, in die tijd
kon het bloed niet hoog genoeg spatten.
Actie en porno beheersten de vraag. Dat
is geleidelijk veranderd. Op het ogenblik
staat er al in dertig procent van de huis
houdens een video en ik schat dat we
naar een verzadigingspunt van vijftig
procent gaan. Het betekent dat de video
een vrij algemeen apparaat wordt; ook
binnen de betere milieus".
Verschuiving
Parallel daarmee voltrekt zich een ver
andering in het kijkgedrag. Landers al
thans, die het als marktleider weten kan:
„De mensen gaan niet meer met zakken
vol banden de deur van een videotheek
uit. Dat is echt voorbij. Nu nemen ze
voor het weekend twee, drie films. Het
geen betekent dat ze selectiever worden
m hun keuze. Op het ogenblik ziet de
verdeling er globaal als volgt uit. Actie
komt met dertig procent op de eerste
plaats, maar comedy is met vijfentwintig
procent een goede tweede. Porno volgt
met twintig procent en op de vierde
plaats - daar heb je hem - staat roman
tiek. Tien procent nog slechts, inder-
Rozegeur, maneschijn, de diepe blik in eikaars ogen en nooit enige onvertogenheid bepalen het recept van een nieuw genre videofilm
dat in mei op de markt komt.
daad, maar ik zie wel degelijk een ver
schuiving en die gaat in de richting van
wat fk zou willen noemen de familiefilm
- de videocassette waar ook de vrouw en
de kinderen plezier aan beleven. Ge
jaagd door de Wind, Love Story, Dr.
Zhivago, dat genre. En musicals begin
nen het te doen. Singing in the Rain.
Showboat. Op die manier krabbelt de vi
deotheek uit het kwade daglicht om
hoog. Onze romantische films zijn een
volgende stap. Moeder de videotheek in
om naar Cloud Waltzer te vragen of
naar In Love with a Perfect Stranger, de
eerste twee titels die we uitbrengen. Pre
cies zoals moeder in de supermarkt
Groeiend Vertrouwen uit de Bouquet
Reeks of Gevangen Schoonheid van In
tiem pakt. Pas dan zal de videobranche
een gezonde branche zijn met voor elk
wat wils, een bedrijf waar het hele gezin
terecht kan".
Uit de titels blijkt al dat de romantische
films in het Engels zijn. Bij de romanti
sche boekjes is dat anders. Die komen
weliswaar ook alLmaal uit dezelfde Ca
nadese Harlequin-koker. maar worden
tenminste vertaald. „De video's zijn on
dertiteld". legt Landers uit. „Daar zijn
de mensen aan gewend. Ook al verstaan
ze Engels, toch stellen ze ondertiteling
op prijs. Nasynchroniseren in het Neder
lands? Nou. nee. In onze films spelen
beroemde acteurs en actrices mee - Ma-
rilu Henner, bekend uit de televisieserie
Taxi bijvoorbeeld, of de Britse ster Da
niel Massey - en ik geloof niet dat het
publiek die graag Nederlands zou willen
horen spreken. Maar voor de rest is het
recept precies hetzelfde als bij de boek
jes". Hetgeen neerkomt op een dubbele
portie romantiek en emoties, met de
mayonaise van een vleugje humor erbij.
De romantiek van de betere kringen, wel
te verstaan, niet het moois dat er kan
opbloeien tussen, zeg, een demonstrante
bij de vliegbasis Woensdrecht en een al
daar gelegerde militair. Niet de roman
tiek van Robin Hood of Ivanhoe, nee,
eigentijdse romantiek, de romantiek van
de jet-set. „Zonder dat de hoofdperso^
nen van de ene ellende in de andere rol
len, zoals op de televisie te doen gebrui
kelijk is", preciseert Landers. „Er mag
een traantje bij worden weggepinkt,
maar er zal in onze films niet veel of
dramatisch gestorven worden, en aan
het eind krijgt men elkaar altijd. La vie
en rose, daarmee vat je het aardig sa
men. Daar is onze presentatie ook op ge
richt. Rozegeur. maneschijn en het diepe
blikken in eikaars ogen".
De doelgroep? Uitgeverij Harlequin
heeft dat eens onderzocht en de uit
komst was niet mis. Vrouwen boven de
vijftien jaar uiteraard, maar daarbinnen
een verrassende vertegenwoordiging van
vrouwen met een middelbare of hogere
opleiding (veertig procent), vrouwen met
een gezinsinkomen boven het gemiddel
de (zesendertig procent). Peter Landers
blijkt nauwelijks verbaasd over deze cij
fers. „Mijn vrouw is ook verslingerd aan
de Bouquet Reeks; ze leest elke maand
alle zes de titels, hoewel ze een middel
bare opleiding heeft. Het zijn heus niet
de huissloven die de boekjes kopen, dat
merk je als je eens om je heen kijkt.
Maar voor de romantische films ligt de
markt ietsje anders, denk ik. Niet de
heel jonge groep. Meer de vrouwen van
vijfentwintig tot veertig jaar. De maat
schappelijke middengroep, modaal of
daaronder; zeker niet erboven en ook
niet de werkende vrouw. Echt de groep
die thuis zit, even een uurtje niets te
doen heeft en dan weg wil dromen in
een andere wereld, bij wijze van tussen
doortje".
Dure films zullen het nauwelijks wor
den, want romantiek vergt, in tegenstel
ling tot spektakel of avontuur, weinig at
tributen. Een restaurantje met kaarslicht.
Een maanovergoten baai. Een terrasje
tegen de achtergrond van een beroemd
bouwwerk. En natuurlijk de onvermijde
lijke slaapkamers, liefst met hemelbed.
„Maar daarin zal nooit iets onvertogens
gebeuren", haast Landers zich te verze
keren. „Op precies de juiste momenten
gaan de kaarsen uit of de gordijnen
dicht". Hoeveel succes van zo'n formule
verwacht mag worden? Bij de boekjes
van Harlequin is dat geen vraag. Het af
gelopen jaar over de hele wereld 220
miljoen exemplaren verkocht, heeft de
Canadese hoofdzetel van de uitgeverij
becijferd. Dat is bijna zes boeken per se
conde. Achter elkaar gezet zouden ze de
beide oevers van de Nijl beslaan, de bei
de oevers van de Amazone en een oever
van de Rio Grande op de koop toe.
Maar over de videoversie van zo'n ro
mantische diarree durft Landers geen
enkele voorspelling te doen. „Het is nog
te vers, te nieuw". Voorlopig gaat hij
rond de achthonderd videotheken met
het produkt bevoorraden. „En dan maar
hopen dat het van de grond komt. Want
wat ik probeer, dat is de videobranche
steeds professioneler te krijgen. De vi
deotheek een steeds beter gezicht te ge
ven. Het zal wel moeten. Als ik zie hoe
veel er al gedwongen zijn geweest te slui
ten, zeg ik: het is de enige manier om te
overleven".
PIET SNOEREN
4
