North Sea Jazz Festival telt
opnieuw louter grote namen
MAUSCHWITZ: DE MUIZEVAL VAN ART SPIEGELMAN
KUNST
Extra
concert
Simply
Red
ONDANKS SUBSIDIEPERIKELEN:
21'15' fe
QeidwQowuvnt
DINSDAG 28 APRIL 1987 PAG}
ROTTERDAM Aangezien
het concert van de Engelse
groep Simply Red op 17 juni in
de Rotterdamse Ahoy vrijwel
direct was uitverkocht heeft
de groep in overleg met de
Delftse concert-organisator
Mojo besloten een dag later
een extra concert te geven. De
kaartverkoop voor het tweede
concert start morgen.
Pinkpop zonder The Smiths
GELEEN De Engelse
groep The Smiths komt niet
naar Pinkpop. Als vervan
ging komen de legendari
sche Amerikaanse ster Lou
Reed en het Engelse psyche
delische kwartet The Mis
sion opdraven. Hoewel de
organisatie nog geen officië
le afzegging heeft ontvan
gen van The Smiths, heeft
de groep laten weten op
geen enkel Europees popfes
tival te zullen optreden.
Spanningen binnen The
Smiths maken het ook met
een eventuele gerechtelijke
dwang onmogelijk de groep
nog langer te handhaven op
het 18e Pinkpop Festival.
Raad voor de Kunst:
Te weinig geld
voor dansgroepen
DEN HAAG Het budget
voor dansontwikkeling is vol
gens de Raad voor de Kunst
nog steeds veel te krap. In een
advies aan minister Brinkman
zegt de raad teleurgesteld te
zijn dat deze nog steeds niet
meer geld beschikbaar stelt,
ondanks alle aanbevelingen
hiertoe. Voor de kleinere
dansgroepen, zo'n vijftig in to
taal, is jaarlijks slechts 1,1 mil
joen gulden beschikbaar. Voor
nieuwe initiatieven is er geen
geld. De raad zegt te hopen dat
de minister in het nieuwe sei
zoen alsnog meer geld be
schikbaar stelt.
Kunstenaar H.E. Roodenburg overleden
WASSENAAR In zijn woonplaats Wassenaar is gisteren
op 91-jarige leeftijd de schilder en graficus H.E. Roodenburg
overleden. Roodenburg kreeg vooral bekendheid door zijn
etsen van oude stadsgezichten en Hollandse landschappen,
waarvan er vele duizenden werden verkocht. Hendricus Eli-
as Roodenburg begon al op jeugdige leeftijd met tekenen.
Daarnaast verdiende hij zijn brood met het drukken van et
sen bij de Haagse drukkerij Mouton, waar hij in contact
kwam met bekende Haagse kunstenaars als Willem Witsen
en Philip Zilcker. De laatste liet Roodenburgs werk ook zien
aan de Haagse Scholers Josef Israels, Mesdag en Willem Ma-
ris en gaf aanwijzingen. Via kunsthandelaar SchtlÜer werd
Roodenburgs werk, toen 23 jaar, verkocht. Later zou Rood
enburg ook werk maken voor bedrijven als Shell en de
staatsmijnen, wat hem ook internationaal bekendheid gaf. Zo
verkocht hij ook werk in de Verenigde Staten, Groot-Brit-
tannië en Australië. H.E. Roodeburg was zeventig jaar actief
lid van de kunstenaarsvereniging Pulchri en was onder meer
lange tijd kerkvoogd van de Ned. Hervormde Kerk in Was
senaar.
H.E. Roodenburg.
DEN HAAG Het is een
jaarlijks terugkerend ge
luid bij de presentatie van
het programma van het
North Sea Jazz Festival:
het ministerie van WVC
sponsort te weinig
(150.000 gulden, al jaren)
en. de gemeente Den
Haag zou óók wel iets
meer mogen geven
(300.000 gulden, waarvan
de helft via de huur van
het Congresgebouw weer
terugvloeit in de gemeen
tekas).
Het was gisteren tijdens de
persconferentie over het
twaalfde North Sea Jazz Fes
tival, dat op 10, 11 en 12 juli
gehouden wordt, al niet an
ders. Zoals het ook geen ver
bazing wekte, dat het pro
gramma niet echt lijkt te lij
den onder die magere subsidie
van nauwelijks 12 procent
van het budget. Misschien is
dat ook wel het probleem van
organisator Paul Acket c.s.,
dat alle verhalen over finan
ciële problemen ten spijt, het
festival elk jaar opnieuw weer
een succes is. Een constant
stijgende lijn in de bezoekers
aantallen, alle grote namen op
jazz-gebied en sponsoring
door JVC en Barclay dragen
er niet direct toe bij dat door
WVC en de gemeente Den
Haag vertwijfeld naar de sub
sidie-kas gegrepen wordt.
Die grote namen zijn er ook
dit jaar weer. Miles Davis,
Dizzy Gillespie, B.B. King,
Dexter Gordon, Herbie Han
cock, George Benson, Oscar
Peterson en Sarah Vaughan,
de organisatie van het twaalf
de North Sea Jazz heeft op
nieuw het toplaagje van de in
ternationale jazz-wereld afge
roomd. Waarbij dit jaar mee
speelde dat al die groten
slechts wilden komen als hun
gages werden aangepast aan
de dalende koers van de dol
lar. Wybe Buma, bestuurslid
van de organiserende stich
ting North Sea Jazz: „Sommi
gen hebben hun gage meer
dan verdubbeld, en verkeren
in de positie om te zeggen:
„take it or leave it". Daarbij
moeten we opboksen tegen
festivals in Italië en Spanje,
waarbij door enorme staats
subsidies zonder problemen
dat geld op tafel kan worden
gelegd. WVC geeft slechts
150.000 gulden. We willen dat
dat bedrag minstens verdub
beld wordt. En dat lijkt ons
gezien de bedragen die naar
andere kunstsectoren gaan
dan nog uiterst bescheiden".
Haagse Jazzweek
Voor het eerst tekent de orga
nisatie ook voor de Haagse
Jazzweek, zij het dat die een
uiterst bescheiden opzet
krijgt. In de week vooraf
gaand aan het festival worden
er in het Koninklijk Conser
vatorium workshops gegeven
door Frans Eisen en de Ame
rikaanse flugelhorn-speler
Clark Terry, zijn er optredens
van Amerikaanse universi
teitsbands, worden er jazz-
films- en video's vertoond in
het Haags Filmhuis en het
Kijkhuis en zijn er exposities.
Het lijkt allemaal nogal klein
schalig vergeleken met het
festival zelf, „maar we wilden
geen braderies en kroegen
tochten, zoals in andere ste
den", aldus Paul Acket. „De
voorbereidingstijd was boven
dien vrij kort. Voor volgend
jaar, als we ook gebruik kun
nen maken van het nieuwe
Muziektheater, Korzo en de
Nieuwe Kerk, willen we het
grootscheepser aanpakken.
Als de gemeente Den Haag
dan tenminste de kosten wil
dekken".
De wat magere indruk die de
jazzweek wekt wordt ruim
schoots vergoed door het pro
gramma van het festival zelf.
Met dit jaar als opvallend fa
cet de ruime aandacht voör de
tapdance, een onlosmakelijk
met de jazz verbonden onder
deel dat tot nu toe tevergeefs
gezocht moest worden op het
festival. Met als vermoedelijk
meest spraakmakend optre
den dat van Cab Calloway en
de Cotton Club Review, waar
bij The Williams Brothers de
tap voor hun rekening ne-
Herbie Hancock.
men. Calloway, die ooit de
voorpagina's haalde door
trompettist Dizzy Gillespie
(óók op het festival) uit zijn
band te knikkeren, behaalde
zijn grootste faam in de jaren
dertig, als bandleider in de
Cotton Club, de befaamde
prestigieuze Newyorkse jazz-
Sarah Vaughan.
club waarover later een min
stens even prestigieuze film
werd gemaakt.
Miles Davis
Het festival wordt opnieuw
geopend door Miles Davis, die
voor de bijna onmogelijke
taak staat zijn optredens van
B.B. King.
de afgelopen twee jaar te eve
naren. De op eenzame hoogte
opererende trompettist zal het
onder meer op moeten nemen
tegen de jonge maar aanstor
mende broertjes Branford en
Wynton Marsalis met hun ei
gen bands, Wilton Felder en
Joe Samplé met hun legenda
rische Crusaders en tegen
twee even legendarische an
dere musici: B.B. King en
Chuck Berry. En dan is er
ook nog George Benson, die,
onlangs nog in ons land, door
Paul Acket tegen „een vrien
denprijsje" van 50.000 dollar
kon worden gecontracteerd.
Het festival staat op 11 juli in
het teken van George Gersh
win, die die dag precies vijftig
jaar eerder zijn laatste adem
uitblies. Het „George Gersh
win Memorial Concert" door
het Metropool Orkest o.l.v.
Rogier van Otterloo en Adam
Makowicz op piano, draait on
der meer rond zijn befaamde
„Rhapsody in blue", die on
danks de eerste uitvoering in
1924 nog niets aan kracht lijkt
te hebben ingeboet.
Dexter Gordon
Dat lijkt niet te gelden voor
Dexter Gordon, de tenor
saxofonist die op sterven na
dood door filmer Bertrand
Tavernier uit de vergetelheid
werd gehaald voor de hoofd
rol in de film „Round Mid
night". Het werd een schitte
rende creatie, waarbij echter
vele jazz-liefhebbers met tra
nen in de ogen constateerden
dat de zieke Gordon geen
schim meer was van de grote
jazz-musicus die hij ooit was.
Het is het enige concert dat
Gordon, met dezelfde band
als uit de film, in Europa en
de VS zal geven. „Gordon is
niet meer wat hij geweest is,
maar dat hij hier optreedt
moet gezien worden als een
eerbetoon", aldus Paul Acket
op de vraag of je het de man
wel kan aandoen op het festi
val op te treden.
Voor wie het toch niet aan
durft: het festival heeft nog
vele tientallen andere histori
sche namen te bieden, buiten
de hierboven al genoemde.
Monty Alexander, Allen
Toussaint, Stanley Jordan,
Ornette Coleman, Taj Mahal,
de Manhattan Transfer, maar
ook The Dutch Swing Colle
ge, Willem Breuker, Loek
Dikker en De Gigantjes. Met
in de wandelgangen die be
faamde Amerikaanse street-
bands die het festival ook bui
ten de concertzalen zo'n unie
ke sfeer geven. Wie er niet bij
kan zijn, en wacht op uitzen
ding van de de TV-opnamen
die AVRO en NOS van het
festival maken, zal dat in ie
der geval node moeten mis
sen.
KOOS VAN WEES
Holocaust verteld via
de omweg van de strip
DEN HAAG De ver
schrikkingen die de joden
van Europa ondergingen
in de Tweede Wereldoor
log in getekende vorm.
Als een stripverhaal nog
wel. Met joden die er als
muizen uitzien, Duitsers
als katten en Polen als
varkens. Met Nazi-Duits-
land als de gruwelijkste
muizeval ooit bedacht.
Dat is „Maus", het strip
boek van de New Yorkse
tekenaar Art Spiegelman,
vandaag in vertaling in
Nederland gepubliceerd.
Met op het omslag twee
.joodse" muizen angstig
in afwachting van wat
komen gaat en een Swas
tika met daaraanvast Hit-
Ier als kattekop. De ver
ontwaardiging ligt op de
loer: Moet dat allemaal
nu nog eens? En moet dat
zó?
Een strip om bij stil te
staan.
Het Amsterdamse dagblad
Het Parool publiceert al enige
tijd afleveringen uit Spiegel-
mans stripboek. Een deel uit
een ingezonden brief aan de
redactie van dat blad, van de
hand van Henriëtte Boas: „Is
er, na het zeer vele dat er
vooral in 1985 en daarna -
men denke ook aan de film
Shoah - over de Holocaust is
getoond, nu ook nog behoefte
aan een stripverhaal hier
Twee „joodse" muizen,
angstig in afwachting van
wat komen gaat. Een
swastika met
daaraanvast Hitier als
kattekop. „Maus", een
stripboek over de
gruwelijkste muizeval
ooit bedacht, waarvan de
omslag al gemengde
gevoelens oproept.
over? En wie stelt u zich hier
bij als lezers-doelgroep voor
ogen?" Slot van de ingezon
den brief: „In elk geval: U
kunt deze serie beter zo spoe
dig mogelijk stoppen".
Een voorstelbare reactie. De
onmenselijke moord op mil
joenen als strip, in dezelfde
vorm dus waarin ook Mickey
Mouse, Superman, Dick Bos
en de Argonautjes tot leven
gewekt werden. Het lijkt bij
na moedwillig poken in de
nooit geheelde wonden van
wie overleefden. Toen de eer
ste afleveringen van „Maus"
in de krant verschenen, do
ken de twijfels inderdaad ook
bij mij op, versterkt door het
feit dat de zwart-wit strip met
z'n donkere tonen en z'n es
sentiële ballonteksten en on
derschriften moeilijk leesbaar
Glamourloze stijl
Het lezen van het complete
boek „Maus" bewijst nog eens
dat geduld beloond wordt. En
doet vermoeden dat de be
zwaren .bij de lezers van de
afleveringen in de krant ook
zullen verdwijnen. Kijk je
eerst wat bevreemd aan tegen
de mensen-in-diervorm, de
glamourloze stijl van tekenen
en Spiegelmans personages
(een jonge „muis" die vader
„muis" komt uithoren over
het boek dat hij nog altijd
over hem schrijven wil), na
een handvol pagina's veran
dert dat. Je ziet geen muizen
meer maar mensen en je gaat
terug in de tijd met de vader.
Terug naar Polen, naar Czes-
tochowa, naar Sosnowiec en
naar het voorspel van de tra
gedie die zou komen. En het
verhaal blijkt geen stripver
haal te zijn in de gewone zin
van het woord: vader „Muis"
heet Vladek Spiegelman, en
tussen de verhalen die hij
moeizaam, in wat gebroken
Engels (gebroken Nederlands
in de vertaling uiteraard) uit
het verleden opdiept door, zit
hij met zijn zoon aan tafel in
New York. Zoon „muis" is de
tekenaar Art Spiegelman zelf.
We zitten midden in een per
soonlijk verhaal, waar geen
potloodlijn fictie aan te pas is
gekomen. We luisteren en kij
ken mee met de na de oorlog
geboren zoon van twee „over
levenden": Zijn moeder heeft
zelfmoord gepleegd, de vader
is hertrouwd, tussen vader en
zoon heerst een ongemakke
lijke verhouding.
De vader draagt het trauma
van de overlevende met zich
mee: hij heeft geld genoeg
verdiend in zijn nieuwe va
derland Amerika, maar hij
wantrouwt, hij verzamelt,
gooit geen spijker over de
balk en lijkt meer om dingen
te geven dan om mensen. „Zo
lijkt hij wel het prototype van
de oude, vrekkige jood"
klaagt muis-zoon Art, tussen
de episodes van het stripboek
door tegen zijn stiefmoeder
Mala. Terwijl hij juist pro
beert een compleet oeeld van
de vader te geven. Door diens
verleden te leren kennen en
hem zo beter te leren begrij
pen.
Holocaust
In dat verleden gaat de „holo
caust" plaatsvinden. De Duit
sers vallen Polen binnen, de
muizeval wordt opgezet en de
strop sluit zich steeds dichter
om de joden heen. Alles met
die verbijsterende vanzelf
sprekendheid en logica, zoals
we die hebben kunnen zien in
Claude Lanzmanns „Shoah".
Vader Vladek Spiegelman,
een beginnende zakenman, is
getrouwd met een joods meis
je van rijke ouders. Hij wordt
door schoonouders op het
paard geholpen, komt in 1939
in het Poolse leger, wordt
krijgsgevangene van de Duit
sers, komt weer terug thuis,
ziet zijn zaak in handen van
een „Verwalter", en al kan
zijn familie zich via geld en
omkopem van Polen en Duit
sers lang staande houden,
langzaam tekent de catastrofe
zich af.
De ghetto's gaan gevormd
worden, tienduizenden wor
den opgehaald uit hun Poolse
stadje. Wat er rest is vluchten,
onzekerheid, doodsangst. De
Judenrat. Schuilplaatsen in
kolenhokken en afvalstort-
plaatsen. Vluchten van de een
naar de ander. Wie is nog te
vertrouwen? De eigen fami
lie? Normale menselijke ge
voelens sterven in het sy
steem. Overleven is het enige
dat telt. Ieder voor zich. Met
veel geluk en een stuk wan-
hoopswijsheid kunnen Spie
gelman en zijn vrouw uit de
handen van de Duitsers en
hun handlangers blijven, ter
wijl om hen heen de familie
leden één voor één verdwij
nen. Het platteland biedt ook
in Polen nog de meeste kans
te overleven. Tot Vladek en
Mala Spiegelman in '44 toch
nog in Auschwitz belanden.
Het is een verhaal zoals bijna
elke overlevende zou kunnen
vertellen. En zoals er al zo
vaak verteld is. Waarom dan
toch die strip van de in '48 in
Stockholm geboren Art Spie
gelman? Ik denk dat je het
belang van die strip voor een
groot deel moet terugvinden
in jüist het feit dat het een
strip is. Of je het nu graag ziet
of niet, strip is een medium
dat de jeugd kan bereiken.
Beter dan het geëmotioneerd
verhaal van de overlevende,
beter dan het geschiedver
haal-met-voetnoten. Een
hoofdredacteur van een krant
klaagt dat zijn jongste redac
teuren al „van niets meer we
ten". Schrijver - en overle
vende - G.L.Durlacher be
twijfelt (in een uitzending met
Adriaan van Dis) of het min
of meer via de school georga
niseerde kijken naar „Shoah"
voor de jeugd wel enige zin
heeft. Juist omdat het nauwe
lijks te bevatten is voor wie er
niet al iets van begrijpt. Voet
balsupporters scanderen dom
hun teksten zonder enig be
nul. Het vergeten dreigt.
Spiegelmans „Maus" lezende,
realiseer je je dat zijn werk
een unieke manier is om de
generaties van nu te bereiken.
Namelijk via het idioom dat
ze gewend zijn. In een ver
haal dat de kaders, de „came
ra-hoeken", de techniek van
de gewone strip heeft. Een
verhaal, én - hoe ongepast het
ook moge klinken - een span
nend verhaal. Niet in een saus
van emoties, want die verhin
deren juist de helderheid en
de toegankelijkheid voor dat
jongere publiek. Art Spiegel
man noteert de geschiedenis
en het joodse lijden in grau
we, maar koele lijnen. Hij ge
bruikt een andere emotie. Een
hedendaagse: die van de zoon
die zijn. vader niet begrijpt,
een haat-liefde verhouding
met hem heeft en hem pro
beert te vinden. Wat hij krijgt
is het verhaal. Want zijn va
der is het verhaal. Zoals elke
overlevende jood het joodse
lijdensverhaal is. En de lezer
leest het verhaal mee, eerst
bijna als fictie, ziet dan hoe
het grimmiger wordt en zal
uiteindelijk niet meer aan de
grauwe werkelijkheid kun
nen ontkomen.
Die omweg van Spiegelman
zou best eens kunnen werken.
In Amerika werden de eerste
afleveringen van zijn strip in
'82 al bekroond met Playboy's
Editorial Award. Spiegelman
werkte tussen '80 en '86 aan
het boek „Maus". Naast de
Nederlandse editie (goed ver
taald en duidelijk geletterd)
staan versies van deel èèn op
stapel in Duitsland, Frankrijk,
de Scandinavische landen en
Portugal. Spiegelman is bezig
met een vervolg: „Deel 2, van
Mauschwitz tot de Catskills,
winter 1944 tot nu".
Wie deel èèn eenmaal gelezen
heeft, móet wel verder met
Spiegelman mee.
BERT JANSMA
Art Spiegelman: Maus, ver
telling van een overlevende.
Uitgeverij Bruna. Prijs:
22,50. Vergrote afbeeldin
gen uit het beeldverhaal
„Maus" worden van 29 april
t/m 8 juni geëxposeerd in
het Stedelijk Museum
Schiedam. Toegang gratis.
Voor een uitgeb|
agenda, ook voor
mende dagen, raadp
men „UIT", de gratis
kelijkse bijlage van|J
krant. 1
ALPHEN AAN DEN RIJNP
ROCINEMA I (Van Boelj/
straat 6. tel. 01720-20800)i|
dren of lessor god (al); i
18.30, 21.15. EURQClNjl
Peggy Suo got marris
18.45, 21.15. EUROG
III: Over the Top (12); r
18.30, 21.00. EUROCL
IV: Golden Child; ma. dl. F
21.30. r'
LEIDEN LUXOR (Statif.
19. tel. 071-121239); Ovi
Top (al); 19.00. 21.15. wo.fc.
Nieuwe avonturen van dag
telbeertjes (al): wo. m
LIDO en STUDIO (Steed i
39. tel. 124130): Flodd#
14.30. A Room with a Vïsi
19.00, 21.15. Golden Chita;
Children of a leaser go';
Iris (12); Crocodile Dundil
14.30, 19.00, 21.15. TRIL]
(Breestraat 31. tel. 12387F
schooltijd (16); 14.30, B|
21.15 behalve ma. dl. wo.jp
The Mission (12); ma. 4
21.15. REX (Haarlemmer
52. tel. 071-125414); Pt«s
attraction (18); 14.30, j
NOORDWIJK LIDO TH(.
(Pr. Bernhardstraat 56»
01719-12800): Flodder (1ji€
vr. 19.00. di. 20.15. Dutchfe]
(al); vr. 15.00, 21.15. ma.:
Taran en de toverkete! (a 2
15.00. »r
KATWIJK CITY THEA^.
(Badstraat 30. tel. 01718-7| I
Heartbreak Ridge (12); lv
21.15.# CITY THEATER lir
der (al); ma. di. 19.00,
CITY THEATER III: F1
Buellers day off (al); tljdfe
City II. CITY THEATER IÏOI
Fly (16); 19.00, 21.15. Ie
VOORSCHOTEN GREEL
(tel. 01717-4354): Flodd{r
do. t/m wo. 19.00. wole
15.45. De aanslag; ma. da
21.00. je
KINDERVOORSTELLING
Troetelbeertjes; wo. 14.00^
WASSENAAR ASTRA3
01751-13269): The missitfir
20.00. fal
ZOETERMEER PROMBj,
1,2,3 (Promenade 7. tel"'
511313): The golden chil£r
t/m wo. 20.00. Bambin
14.00. Ovar the fop; ma. c\/
20.00. wo. ook 14.00. Lab»
wo. 14.00. Peggy Sue goln
ried; ma. di. wo. 20.00. ïn
DEN HAAG# ASTA 1 (SpJ
tel. 463500): The mo»n
coast (al); 14.00, 18.45, u
ASTA 2: Crocodile dK£
(al); 14.00. 18.45, 21.15. «dri
3: The fourth protocol^
14.00, 19.00, 21.30. BAB
1 (Winkelcentrum Babyliy
471656): Children of a fr l
God (al); 14.00, 18.45,
BABYLON 2: Little slw,
horrors (12); 19.00, 21.3T
di. ook 14.00. BABYL|0
Terug naar Oegstgeest J
14.00, 19.00, 21.30. CINfTI
(Buitenhof 20. tel. 630637)1
the top (12); 14.00. 18.45.^
CINEAC 2: No mercjij
18.45. 21.30. ma. di. ookH
CINEAC 3: The color M
ney (al); 14.00. 18.45.
EUROCINEMA (Leyweg—
tel. 667066): The voyage <f
(al); 13.30, 19.00, 21.30. [L
TROPOLE 1 (Carnegielaap
456756): The golden chili»
14.00, 18.45, 21.30. ML
POLE 2: Round midniglv
16.45, 21.30. ma. di. ook*-,
METROPOLE 3: A rooiw,
a view (16); 14.00, 18.45.La
METROPOLE 4: lrisfl°
14.00, 18,45, 21.30. MT,
POLE 5: De aanslag (al),
20.00. ODEON 1 (Herein
13, tel. 462400): The *ni
home (al); 13.45, 18.45, f
ODEON 2: Over the toid|
13.45, 18.45, 21.30. ODCJg
The golden child (12); rtrj
18.45, 21.30. ODEON 4:t|
der (al); 13.45, 18.45. ,,-j
LE PARIS ItKettingstra^c
tel. 656402): Carmen (18);(rj
15.00. 17.00, 19.00. 21.00W
PARIS 2: Between loveruH
v.a. 12.15. PARIS 3: W^#u
gaan we naar bed? (I6i.ni
12.30.# HAAGS FILB.
(Denneweg 56. tel. 4599O0LÓ
1: Desert hearts; 19.30, £rr
Zaal 2: True stories;
Tema; 21.45. Zaal 3: daj
di.) 19.30, 21.45. di.
22.00. The «even percent,
tion; ma. This property ityêi
demned; di. |fZI
chil<hc
3J2r
I.3!
GRATIS ELKE WOENSDAG
BIJLAGE BIJ UW KRANT M
INFORMATIE OVER FILMS.M'
THEATER. RECREATIE.EXPC
EN EEN COMPLETE AGENEi
ik;
'Laat lepra ookfi€
een zorg zijn1"11
- nf:
Stort uw bijdrage
postgiro 50500 ojb
bankgiro 70.70.709J°U
