is
Teun van Vliet
nog niet verzadigd
1
mal
Ie f
Waterdrager
Jan Wouters
rekent af
met sceptici
ZATERDAG 25 APRIL 19
door Frank Werkman
BAARLE-HERTOG - De meest I
gestelde vraag aan Teun van Vliet
na zijn klinkende overwinningen
in de Omloop Het Volk en Gent-
-Wevelgem is of er veel in zijn le
ven is veranderd. „Ja, mijn con
tract", antwoordt hij dan meesten
tijds met een olijk gezicht. Om er
zakelijk aan toe te voegen: „Je
moet het ijzer smeden als het heet
is".
Het gaat Teun van Vliet goed. Ook geen
wonder, want de ex-Westlander heeft
zich de afgelopen maanden tot de ko
ning van de voorjaarsklassiekers ge
kroond door als enige van het profpelo
ton twee vooraanstaande klassiekers te
winnen. Het kostte de voor prestaties ge
voelige Peter Post dan ook geen moeite
om Van Vliets verzoek om opslag te ho
noreren.
Teun van Vliet mag dan inmiddels spin
nend zijn bankafrekeningen begroeten,
sporiief is hij nog niet verzadigd. De
vrolijke Panasonic-renner heeft de
smaak van het succes nu pas goed te
pakken. „Het seizoen is voor mij nu al
geslaagd, maar ik wil meer", meldt hij.
Teun van Vliet denkt voor wat de eerst
komende weken betreft aan de Amstel
Goldrace (vandaag in Zuid-Limburg), de
Grote Prijs van Frankfurt en het kampi
oenschap van Zurich. Later in het jaar
hoopt de tegenwoordig in Baarle-Hertog
wonende Van Vliet nog vorm te hebben
om een etappe in de Tour de France te
winnen of in de najaarsklassiekers te
vlammen. Maar vooral dat hij zijn dag
heeft tijdens het wereldkampioenschap
in het Oostenrijkse Villach.
Schlemiel
Ambities die passen bij de status van
een wielerberoemdheid. Een positie
waarop de 25-jarige Van Vliet twee en
een half jaar heeft moeten wachten en
waarvoor hij veel teleurstellingen heeft
moeten slikken. Teun van Vliet leek de
schlemiel van de beroepsrenners te wor
den nadat hij zich in 1985 in Milaan-
-San Remo de kaas van het brood liet
eten door zijn toenmalige ploegmaat
Hennie Kuiper en vorig jaar in een
Tour-etappe de gele trui misliep na een
door Jan Raas ingefluisterd kluchtig op
treden van landgenoot Henri Manders.
Teun van Vliet heeft er veel van geleerd
en is gelouterd uit die ontgroening als
prof tevoorschijn gekomen. „Ik ben er
vooral harder door geworden", blikt hij
terug. „Ik was een type dat iedereen te
vriend wilde houden, maar inmiddels
ben ik er achter dat je daarmee als prof
geen wedstrijden wint. Ik ben nu zo ver
dat ik ook voor anderen onaangename
beslissingen durf te nemen, ook al kost
me dat vrienden. Dat goeiige is er in
middels wel af'.
Ten minste zo leerzaam voor de nu zo
succesvolle Nederlander waren zijn er
varingen in de Belgische ploeg van Ro
ger Swerts waarin Teun van Vliet als
prof debuteerde. „Bij die ploeg was er al
tijd wel wat", herinnert hij zich. „Met
werd hij gebombardeerd tot kopman die
de kleine Belgische ploeg aan successen
moest helpen. „Die taak kon ik toen niet
aan", zegt Teun van Vliet. „Daarvoor
was ik nog veel te onervaren. Maar ja,
hoe gaat dat in België? Als je een keer
iets presteert ben je al snel belangrijk.
Trouwens, nu ben ik nog niet geschikt
voor de rol van kopman en ik zal dat
ook nooit worden. Daarvoor ben ik een
voudigweg niet goed genoeg".
„Sean Kelly is de enige echte kopman in
het peloton, omdat de gehele ploeg in
dienst van hem rijdt. Maar hij wint dan
ook zowel klassiekers als etappewedstrij-
den. Dat is slechts weinigen gegeven.
Nee, dan voel ik me prima thuis in de
ploeg-Post. Het systeem van koersen is
ook op mijn lijf geschreven. We hebben
een aantal beschermde renners, onder
wie mijn persoontje, voor wie de rest
werk verzet. In de wedstrijd wordt pas
duidelijk wiens kaarten moeten worden
uitgespeeld en vervolgens krijgt die ren
ner de steun van alle overige ploeggeno
ten".
T rainingsschema's
De Post-tactiek mag dan zijn vruchten
hebben afgeworpen, Teun van Vliet, het
kleine ambitieuze mannetje is ook dank
verschuldigd aan de Belgische conditie
trainer Ludwig Vandenputte. Sinds afge
lopen winter volgt Van Vliet diens kei
harde trainingsschema's om vervolgens
als eerste van zijn ploeg succes te oog
sten. „Ik heb dat gedaan omdat ik beter
wilde overwinteren. Andere jaren train
de ik die periode altijd wat voor mezelf,
maar in de zesdaagsen kwam ik er ver
volgens niet meer aan te pas. Dat wilde
ik veranderen. Het ging op de baan in
derdaad beter en vervolgens lukte het op
de weg ook. Of de aanpak van Vanden
putte nu zaligmakend is, zal ik niet zeg
gen. Er zijn ook renners in onze ploeg
die er nog geen baat bij hebben gehad. Ik
vind echter dat je als beroepsrenner
open moet staan voor nieuwe ontwikke
lingen, zeker op trainingsgebied. In mijn
geval pakte het goed uit, maar de sche
ma's zijn wel loodzwaar om uit te voe
ren".
Teun van Vliet heeft dit jaar alle reden
om te lachen, iets dat hij graag en vaak
doet. Zijn gezicht betrekt echter als het
woord omkoping valt. Van Vliet, voor
zijn doen ongewoon fel: „Van die verha
len word ik doodziek. Natuurlijk worden
renners wel eens voor hun diensten be
loond, maar absoluut niet in grote wed
strijden. Die koersen zijn niet te koop;
daarvoor zijn de belangen veel te groot.
Dacht je nu werkelijk dat Rudy Dhae-
nens Parijs-Roubaix heeft verkocht aan
Eric Vanderaerden, terwijl die jongen
aan een zege zeker drie tot vier ton had
kunnen verdienen? Laat de mensen toch
eens logisch nadenken. Ja, in de kermis-
koersen, en dan met name in België, ge
beurt dat wel, maar ook weer niet in die
mate als wel wordt verondersteld. Kapi
tale bedragen gaan er zeker niet over ta
fel".
HENK STOUWDAM
AMSTERDAM - Binnen één sei
zoen mag Jan Wouters zichzelf al
als onmisbaar voor Ajax beschou
wen. Daarmee heeft de ex-Utrech
ter meteen afgerekend met zijn
sceptici. Als opvolger van goochel-
doos Gerald Vanenburg werd de
„kromme" middenvelder aan het
begin van dit seizoen door velen,
beschouwd als een vreemd, lelijk
eendje in de bijt. Maar alle twijfels
zijn inmiddels weggepoetst.
Johan Cruijff acht Wouters zelfs zo'n be
langrijke schakel, dat speciaal voor hem
een competitiewedstrijd tegen Sparta
werd ingelast zodat hij van de partij kon
zijn in de topper tegen PSV. Zondag
hield Cruijff de licht geblesseerde inter
national bovendien langs de kant tegen
Fortuna S, om hem rust te gunnen voor
de belangrijke Europa-Cupwedstrijd te
gen Zaragoza. Wouters reageert beschei
den: „Ik denk dat niemand onmisbaar
is. Maar aan de andere kant mag ik best
voldoening hebben dat ik het nu al zo
ver heb geschopt".
Wouters bestrijdt ook geenszins, dat er
een zeer gewichtige taak voor hem is
weggelegd in deze ploeg. Samen met de
oude rot Arnold Mühren, die de linker
flank van de middenlinie voor zijn reke
ning neemt, vormt Wouters een belang
rijk deel van het fundament waarop de
dit seizoen zo succesvolle speelwijze van
Ajax is gebaseerd. Het devies van tech
nisch directeur Johan Cruijff is kortweg,
dat Ajax zowel uit als thuis de tegenstan
der zijn wil moet opleggen en daarin
heeft Wouters een voorname opdracht.
„We moeten de tegenstander vast zetten.
In dat kader speel je vanuit een op
dracht; Arnold en ik moeten altijd die
positie houden waar de ballen uit het
strafschopgebied van de tegenstander
vallen. De bal moet dan elke keer voor
ons zijn. Alleen zo kun je een tegenstan
der onder druk houden. Ik heb zeker
meer verantwoordelijkheid gekregen. Je
moet je aan je taak houden; ik kan niet
zomaar wat rond gaan hobbelen of bui
tenom gaan, wanneer onze buitenspeler
alleen tegenover een verdediger staat. Ik
moet rugdekking geven. Amold en ik
hebben een belangrijke controlerende
opdracht. Maar in feite speelt iedereen
met een taak. Dan is het sowieso verve
lend als er iemand uitvalt, al is het zo
dat een buitenspeler eenvoudiger is te
vervangen dan een verdedigende mid
denvelder".
Een ondankbare taak vindt Wouters het
beslist niet, hoewel hij zelf nauwelijks
voor spektakel zal zorgen. „Je moet ten
eerste in de gaten hebben hoe je zelf het
beste functioneert in een team. Voor mij
is dat het innemen van belangrijke posi
ties, bijvoorbeeld als Rijkaard naar vo
ren gaat. Daarnaast kom ik ook nog wel
aan wat aanvallend werk toe. Alleen
bleef de afwerking tot voor kort heel erg
achter. Tot de wedstrijd tegen Veendam
twee weken geleden, had ik maar twee
doelpunten op mijn naam staan, een
score van nog geen tien procent. Door
die twee treffers tegen Veendam zijn het
er, afgezien van een doelpunt in de Eu
ropa Cup tegen Olympiakos Piraeus,
vier. Het werd tijd. Maar het zijn er nog
te weinig. Ik mis eenmaal in het straf
schopgebied plots de rust en het over
zicht".
Intuïtief
Het tactisch inzicht van Wouters elders
op het veld wordt daarentegen alom ge
roemd. „De aanleg daarvoor moet er in
eerste instantie natuurlijk wel zijn. Intuï
tief heb ik altijd wel aangevoeld waar ik
moest gaan staan, maar onder Cruijff is
dat verder ontwikkeld en ben ik het me
meer bewust geworden. Cruijff geeft aan
hoe je je op moet stellen en leert, dat je
met minder loopwerk ook in je positie
kunt komen".
De rol van waterdrager, die Wouters bij
Ajax en in Oranje vertolkt, wordt vaak
vergeleken met de speelwijze van de
vrijwel teruggetreden „stofzuiger" Willy
van de Kerkhof. „Vooropgesteld: ik
hoop dat ik hetzelfde mee mag maken
wat Willy in al die jaren heeft gepres
teerd. Inderdaad Jcun je mijn functie ver
gelijken met de zijne. Maar er zijn wel
verschillen. Willy corrigeerde meer op
snelheid en maakte meer meters. Ik grijp
meer op kracht in en ben wat meer
plaatsgebonden".
Dun gezaaid als brekers als Van de
Kerkhof en diens voormalige evenknie
Johan Neeskens momenteel zijn, mag
het aantrekken van Wouters een zeer be
wuste keuze heten van Johan Cruijff.
„Met Danny Blind en mij is inderdaad
meer evenwicht in de ploeg gebracht. Ik
wist toen ik hier kwam, dat ze bij Ajax
geen type speler hadden zoals ik. De an
dere aankopen, Scholten, Tiainen en Pe
tersen, zijn spelers van wie ze er bij Ajax
al genoeg hebben rondlopen. Ik ben dus
nooit bang geweest dat ik op de bank te
recht zou komen".
Aanpassing
De aanpassing bij Ajax, na zes jaar FC
Utrecht, verliep op het oog vlekkeloos.
„Er zit wat mentaliteit betreft niet veel
verschil in FC Utrecht en Ajax. De be
nadering is hier wel professioneler. En
dat vind ik een stuk fijner. Als je in
Utrecht een keer verloor, werd daar niet
zo'n probleem van gemaakt. Bovendien
leer ik hier echt, word ik op m'n fouten
gewezen. Bij FC Utrecht lag dat toch wat
anders. Ik had daar ook nooit het idee,
dat ik nog hogerop zou komen. Een jaar
of drie geleden werd er daar vaak tegen
me gezegd, dat ik weg moest, omdat ik
meer in m'n mars had. Er was ook wel
wat belangstelling, Feyenoord werd ge
noemd, maar ik dacht: ik kom hier nooit
weg. Toen Straatsburg niet doorging,
was ik ook even flink ziek. Maar ik
hoorde toen al zijdelings van de interes
se van Cruijff'.
Wouters mag zich in korte tijd al zeer
waardevol hebben getoond voor Ajax,
vlak na de winterstop kampte hij toch
enkele weken met een vormcrisis. „Aan
de bal ging het een paar wedstrijden in
derdaad een stuk minder. Maar een ech
te reden heeft dat niet. Het drukke pro
gramma, dat we de laatste weken hebben
gehad, vind ik juist fijn. De momenten
van rust kun je zelf wel bepalen. De ex
tra druk van de Europa Cup is ook geen
probleem. Het is toch grandioos, dat we
nu in de finale zitten?".
£eiclóc(3ou4am
Het scenario klopt
beweer ik dat het
op het hoofd heeft en een etmaal
Luik-Bastenaken-Luik krijg ik het
geleverd dat er nog zaagsel in zit
Er kan veel worden gezegd over de
van die klassieker, maar niet dat
volgens afspraak wordt te werk
De ontknoping met Argentin als
en Criquielion en Roche, het duo
Kruk, als ontluisterde partij is
Hoe gaat het? Twee man rijde
met voorsprong. De één wil de
naar de meet brengen, zoals dat zo
heet. Gevolg: het tempo valt stil, de
gaan overeind zitten, maar verzuimen tw£
.één ding: achterom kijken.
Dat is niet dom, dat heeft te maken nf"
zaagsel. Het is weer een bewijs dal dé win
heren er zich aan de ene kant op late\
voorstaan echte profs te zijn en daarvo$-\
zeer goed mogen worden betaald (Phil
Anderson in een interview), maar Q-:
anderzijds een instelling hebben van e
liefhebber, die achteruitkijkspiegels opk-:
z'n fiets nodig heeft.
Cri'q en Kruk kunnen een voorbeeld
nemen aan Gerrit Pomp, die in krij
Rotterdam in zijn supersonisch ,tuui
geconstrueerde karretje de hele mondi\
marathon wereld geweldig te kijk zet dé
als driewielige sneller te gaan dan all^m
tweebenigen. Pomp rijdt voor wat hij mm
waard is, met het bloed in de handen. T
Criq en Roche, de Jut en Jul van het f Jg
fietspeloton, zijn te beroerd om een bee
door te trappen. Dat noemt zich prof.
In een fauteuil naar de streep brengei
heet zoiets in het wielerjargon. Het is /,ail
laatste dat de heren willen. Dat ze j
daarmee de meest elementaire spelregf1**
van de sportieve confrontatie met voet\ he
treden zal ze worst zijn. Ze vergeten e]
ze zichzelf opnieuw een brevet van j r0
onvermogen opplakken. Misschien in f
idee dat zo'n etiket toch niet zichtbaar fra;
tussen alle reclameboodschappen a| a
waarmee ze toch al zijn behangen? 0p
Zaagsel en boter. Waar is een mooierl te
combinatie tussen twee natuurprodukt^r
waarneembaar?
Genoeg over fietsen. Even terug naar e
marathon van Rotterdam, waarin gel\
en dranghekken de belangrijkste rol zu
spelen. Jos Hermens, een geflipte lope
die meer bekendheid vergaarde in de r(ja]
ziekenboeg dan op de kunststofpiste, (j
klaagt steen en been over het luttele mvi
bedrag dat hij mag besteden aan het Ljt
samenstellen van een deelnemersveld. Br
Let wel, het gaat om atleten die strak
ook onder de amateurregels van het ICjAl
in Seoel van start gaan. Over hypocriteste
gesproken. 2-2
Geen geld geen deelnemers, zo simpel 4.4
dat tegenwoordig in het volslagen dol- ,ge\
doorgedraaide marathonwereldje. Er /oeki
tegenwoordig geen week voorbij gaan y;
er wordt wel ergens op deze aardklootiree
een wedstijd over ruim 42 kilometer j p,
afgeraffeld. Wereldsteden ontlenen bijtyr,
hun reputatie aan het in huis halen v^jj
een atleet, die onder de twee uur en ti, 14.
minuten kan lopen. ;t
Maar, en dat is meteen het grote «/v^dt
van een fenomeen als een marathon, ey]-
beetje loper kan als hij verstandig is or
slechts één zo'n race per maand lopet\i-1
En het aantal mannen dat de streejtijd.26
de benen heeft is beperkt. Dus hoe me4Q.
marathons hoe magerder de *22
deelnemersvelden. Maar ook hoe hogqkk
de startgelden. De marathon is zichz&j
zo langzamerhand voorbijgelopen. De 42
spoeling is te dun geworden. Zo magtjkb
dat een rolstoeler de hele meute voor an.21
kan zetten. 21
Ik gun die gehandicapte sporters alle sp
goeds. Ik heb bewondering voor de
manier waarop zij hun gedeeltelijk ni\
goed functionerende lichaam zodanig
prepareren dal ze in staat zijn tot
prestaties waar hun gezonde en compl
medemens slechts van kan dromen. II
kan me ook heel goed voorstellen dat
Gerrit Pomp zich afgelopen weekeind*
het bloed in de handschoen draait aa
die wieltjes. Hij ziet een unieke kans 6JJ
de wereldpers te halen. Dat en passantI
schijnwerper ook op de minder validel
sporter wordt gericht is voor hem moe 51
meegenomen. Reclame dus voor 0
doorzettingsvermogen, karakter en //l*™
Mij bekruipt toch een wat tweeslachtig
gevoel als ik Pomp vóór de Ethiopiër 've
Densimo over de streep zie rijden. Eé? v
mengeling van bewondering en Pr
verbijstering. Een gevoel dat zich I1
moeilijk onder woorden laat brengen}'
maar iets heeft te maken met de
gedachte: moet dit nu eigenlijk wel? r?1
Overdaad schaadt. Overal en altijd. J
Laten we wel zijn: in voetbal-, basketb..-
en badmintonwedstrijden wordt ook n
gemengd" gesport. Dat gaat nu
eenmaal niet, zal de gehandicapte
sporter zeggen. Maar waarom dan ut.'
samen in een loopwedstrijd, kun je dL
even eenvoudig tegenover zetten. Oma*
we net zo hard gaan, zal de minder
valide reageren. Dat klopt ook.
Maar mag ik een vraag stellen? Zijn JT
commercie die het mogelijk maakt etx
marathon te organiseren en de reclank.
die een rolstoeler daarin wil maken vc
zijn categorie op één lijn te krijgen? r.
mag het zeggen, maar ik vind van nil
Topsport is hard, luidt het credo. Da/s
geldt ook voor rolstoelers.
i
Teun van Vliet in de lauwerkrans na zijn overwinning in de Omloop Het Volk
Jan Wouters is niet bang
dat hij bij Ajax op de
bank zat belanden.
name financieel. Afspraken over premies
werden niet nagekomen of je moest lang
op je geld wachten. Dat zou nog niet zo
erg zijn geweest als me eerlijk de reden
was verteld. Maar je kreeg steeds maar
I te horen dat het wel goed kwam. Ik
houd niet zo van dat gedraai om de hete
brij, maar wil weten waaraan ik toe ben.
Dan is het bij Post stukken beter gere-
I geld. Die houdt zich keurig aan zijn af
spraken en dat is een geruststellend ge
voel".
Bij de ploeg Swerts leerde Van Vliet ook
wat het is om hoge verwachtingen te.
moeten inlossen. In zijn tweede jaar
