Katholieke leken brainstormen over hun taak Kritiek GEESTELIJK LEVEN/OPINIE kerk wereld Fries verzoent zich met Japanse bisschop Ratzinger wil „uitwassen concilie corrigeren £ctdóe weer k Qeidóc (EWumt ZATERDAG 21 MAART 1987 PAG1 door Marinus van der Berg Het is in je leven gemak kelijker kritiek te hebben op anderen dan kritiek van anderen te ontvangen. Al thans zo lijkt het vaak. Het kan ook moeilijk zijn om kritiek te geven. Wie ie mand of iets kritiseert komt met die persoon op gespannen voet te staan. Je kunt zelfs de angst heb ben om haar of hem te verliezen. In de eerste ontluikende liefde tussen twee mensen is er vaak nog geen kritiek op elkaar. De relatie is nog zo teer. In de dubbele zin van het woord. Ze kan nog niet teveel hebben. Kritiek is daarom ook altijd een uiting van vertrouwen én van betrokkenheid op elkaar. Mensen die kritiek hebben op elkaar, hebben ook iets met el kaar. Ze laten elkaar niet koud. Tegelijk blijft kritiek een ge voelig gebeuren tussen men sen. Dit ligt niet alleen zo tus sen twee mensen, maar het ligt ook zo in de verhouding tussen kerkmensen en de Kerk als in stituut. Op het instituut en de uitspraken is regelmatig veel kritiek. Uit veel blijkt dat dit moeilijk ligt. Al gauw wordt die kritiek gezien als „trappen te gen". Het lijkt moeilijker te zijn om te zien dat degene die kri tiek heeft ook 'iets' heeft met die kerk. Dat kan een band zijn. Dat kan verwachting zijn. Wie in zijn leven kritiek toelaat, kan daar rijker van worden. De relatie kan er door gezuiverd en verdiept worden. Wie zich afsluit voor kritiek komt op een eiland te zitten. Op een eiland is het niet moeilijk om altijd gelijk te hebben. Er is niet alleen kritiek op de Kerk van binnenuit en van bui tenaf, maar de Kerk zelf heeft ook kritiek. Pauselijke docu menten en uitspraken kritise ren regelmatig ontwikkelingen in de wereld, in de maatschap pij. De Kerk die zichzelf wil zien als behoeder van de menselij ke waardigheid in naam van Jezus Christus, kan niet anders dan ook kritisch spreken. Soms zou de stijl anders kun nen, meer bescheiden en min der vanuit de hoogte. Dat zou Haar boodschap alleen maar ten goede komen. Wie kriti seert, doet er goed aan zelf kritisch te luisteren naar de toon. Alle eeuwen door is er vanuit het geloof kritiek uitge oefend op de samenleving. Alle eeuwen door is er ook kritiek geweest op de godsdienst. Ook de godsdienst kan dwaal wegen inslaan. Samenleving en godsdienst gaan dwaalwegen in als het recht van de sterkste het wint van het recht van de weerloze en de kwetsbare. Als de ene mens de ander zo de baas is, dat die ander niet meer zichzelf kan zijn. Kritiek is een levensnoodzaak om te zorgen dat leven niet dood loopt. De derde figuur die we in de reeks voor pasen ontmoeten, is de persoon van Kajafas, de hogepriester. Het ambt van hogepriester heeft een hele ge schiedenis doorgemaakt. Aan vankelijk stond het hogepries terschap dicht in de buurt van Mozes. De profeet die het volk wegleidde uit het land van de onderdrukking. Mozes die de machthebber niet uit de weg ging. Later werd het hoge priesterschap veel meer poli tiek geladen en waren de ho gepriesters meer staats-man- nen dan mensen van de gods dienst die omzien naar kwets bare mensen. De hogepriester was meer de stem van de heersende macht dan van God. Godsdiensten en zij die haar vertegenwoordigen staan steeds weer in de verleiding om meer de machten te dienen dan de machtelozen. Toen bis schop Oscar Romero meer de stem werd van de machtelozen dan van de machtigen in El Salvador schoten die machti gen hem dood. Althans dat dachten ze. Kajafas is meer pen handlanger van de mach ten dan een stem voor de machtelozen en zo kiest hij meer voor behoud dan voor toekomst. Kajafas leeft ook in onszelf en om ons heen. Onze eigen behoudzucht, ons eigen „je weet wat je hebt en niet wat er komt" kiest soms ook meer voor wat macht heeft dan voor de machteloze. Kritiek op de figuur van Kajafas is ook zelfkritiek. Hoe kies ik zelf en voor wie kies ik? Kritiek kan ons helpen om zuiverder te ho ren en te zien. Aanslag op kantoor Zuidafrikaanse Raad van Kerken LEUSDEN In Johannes burg is in de nacht van woensdag op donderdag een poging gedaan in te breken of schade toe te brengen aan het Khotso-huis, het kantoor gebouw waarin onder meer het hoofdkantoor van de Zuidafrikaanse Raad van Kerken is gevestigd. Om streeks drie uur hoorde een nachtwaker een oorverdo vend lawaai aan de voorkant van het gebouw. Daar bleek hem dat twee blanke man nen met hamers probeerden de ruiten van gewapend glas stuk te slaan. Zij vluchtten per auto toen zij bemerkten dat ze ontdekt waren. Vijf minuten later kwam de politie informeren wat er was gebeurd. De Raad van Kerken heeft inmiddels offi cieel aangifte gedaan van de aanslag, waarbij alle acht rui ten van de ingang van Khot so-huis schade opliepen. Eén en ander blijkt uit een bericht dat kerkelijke relaties in Nederland ontvingen van dr. C.F. Beijers Naudé, secre taris-generaal van de Zuida frikaanse Raad van Kerken. Idealen meet men wellicht het beste af aan de offers die zij vergen C.F. von Welzsflcker AMSTERDAM In het Amsterdamse Okura-hotel vond gisteren een emotionele ontmoeting plaats tussen de Fries Leo Geleijnse (links) en de Japanse aartsbisschop Pe ter Shirayanagi, die op door reis was naar Rome. Geleijn se heeft zijn jeugd in een jap penkamp doorgebracht, waar hij verschrikkelijk werd mis handeld. De ontmoeting was het gevolg van een briefwis seling tussen Geleijnse en de aartsbisschop. Jarenlang liep Geleijnse rond met gevoelens van haat. Maar uiteindelijk had het geloof hem de kracht gegeven zijn beulen te verge ven, zo vertelde hij gisteren in Amsterdam. "Ik heb het heel moeilijk ge had met de ontmoeting. Het heeft me diep geraakt Wij hebben samen gebeden. Dat is zo indringend dat je geen verstoppertje kunt spelen." Aartsbisschop Shirayanagi deed speciaal Nederland aan om Geleijnse te spreken. „Ik ben blij, dat de heer Geleijn se ons heeft willen vergeven. En die boodschap zal ik mee nemen naar Japan". Geleijnse gaf de aartsbis schop een krans om de slachtoffers te gedenken, die op 6 en 9 augustus 1945 zijn omgekomen tijdens de atoomaanvallen op Japan. „Ik ben gaan begrijpen dat ik mijn vrijheid dank aan die atoombommen. De strijd had niet langer mogen duren. De oorlog kon alleen zo beëin digd worden. Ik betreur dat er tienduizenden zijn, die net als ik de oorlog niet hebben gewild, maar die er toch het slachtoffer van zijn gewor den. Uit solidariteit met de mensen, die daar nu nog van te lijden hebben, bied ik u deze krans aan". De aartsbis schop beloofde de krans te zullen overhandigen aan de burgemeester van Hiroshima. TILBURG „Och, laat hem eerst even naar de kerk toe gaan". Kanun nik Van Tichelen had de kanttekening geplaatst als nuttige aanvulling bij een nieuwe druk van het reilen en zeilen van die wel zeer heidense Pallie ter van Felix Timmer mans, die in die betref fende passage nou net op weg was naar de kermis. De (Belgische) bisschop pen waren niet erg inge nomen met dat boek en hadden het aan de ka nunnik ter hand gesteld om het in christelijke zin te kuisen. Het voorval werd gisteren verteld door Michel van der Plas op het driedaagse con gres in Tilburg van een aan tal rooms-katholieke organi saties die intensief praten over de rol van de leken: zijn zij niet deskundigen bij de gratie Gods? De titel van het congres doet dit althans wel vermoeden en die deskundig heid wilde men ook betrek king laten hebben op het ter rein van de kunst: de gelovi ge en de kunst. Op elk ter rein wilden die leken trou wens meespreken en niet al leen meer over versleten the ma's als de wereldvrede en de sociaal-economische orde. Ook die kwamen uiteraard aan de orde en dat gebeurde steeds hoe kan het ook an ders met de nodige des kundigheid. Maar opmerke lijk nu was het feit dat er ook weer kunstenaars of althans kunstzinnige deskundigen aanwezig waren die een Profetie Voor wat Van der Plas be treft bleef die poging toch voornamelijk steken in een al dan niet amusante be schrijving van het verleden, toen de clerici de toon aanga ven. Kunst als vorm van pro fetie maakt nu een nele slechte tijd door, aldus Van der Plas. Hij wees als voor beeld op het vorig jaar ver schenen Katholiek Gebeden boek, waarin de gezangen en gebeden die na het concilie ontstonden, volkomen zijn genegeerd, zijn eigen bijdra- fen incluis. Mr. Ton Fren- en, beeldend kunstenaar en cultureel adviseur van de provincie Noord-Brabant, be treurde het dat het ontbreekt aan artistieke hoogtepunten die een verbinding laten zien tussen religie en moderne tijd. „De kerk is er nooit toe gekomen opdrachten te ver strekken aan kunstenaars als Picasso en daarom is de kloof tussen kerk en kunst ook zo groot". Toch is volgens hem juist kunst bij uitstek in staat het religieuze gevoel te ver tolken. Voor figuratieve kunst meende hij dat de tijd voorbij is. Toch bleek het verleden voor hem en de an dere aanwezigen inspirerend genoeg. De schitterende ro- maanse kerk van Vézelay gold als voorbeeld van een ruimte waar een grote inspi ratie van kan uitgaan. Maar, aldus Frenken, Ook in mo derne kunstenaarsateliers worden werken aangetroffen die sporen vertonen van „de adem van de Schepper". Prof. Walter Goddijn herin nerde eraan dat het congres. en dus ook de kunstenaars, „vota" (wensen) kunnen uit brengen voor de komende synode over de leken in Rome, waar bisschop Gijsen van Roermond naar wordt afgevaardigd. Maar gelet op dat feit, weten we niet „of er veel mee gebeurt" stelde hij laconiek vast. Voor de theo loge Ilse Bulhof was dat geen bezwaar: Wat we hier doen, doen we ook voor ons zelf. Nadat de filosoof en francis caan Peperzak een briljant verwoorde samenvatting had gegeven van de schizofrene positie waarin een gelovige zich bevindt die deel wil ne men aan de moderne cultuur, mocht een andere franscis- caan, Th. Zweerman, de dag besluiten. Hij sprak over het spannende van het gelovig leek-zijn in onze maatschap pij Vandaag praat het congres, dat tevens luister moet bijzet ten aan het twintigjarig be staan van de Tilburgse theo logische faculteit, verder over de wensen die de Ne derlandse leken voor de sy node in Rome hebben. Van de voormalige Portugese christen-democratische pre mier Maria de Lourdes Pin- tasilgo en de directeur van de Duitse uitgeverij Herder, Da vid Seeber, wordt een inspi rerende bijdrage verwacht. Opmerkelijk zijn trouwens de vele Belgische en Duitse theologen die het congres be volken. Tenslotte zal de Gro ningse bisschop Ben Möller een slottoespraak houden en voorgaan in de eucharistie. De organiserende instanties hebben, ondanks de over vloedige kritiek de bisschop pen niet uit het oog willen verliezen. PAUL VAN VELTHOVEN (Van onze correspondent Gerard Kessels) ROME Als geen ander heeft hij het oor van de paus. Net als de paus vindt hij dat de wijze waarop het Tweede Vati caanse Concilie geïnter preteerd is de katholieke kerk in de toestand van verwarring en crisis heeft gestort. Beiden hebben tot doel de kerk weer op het juiste spoor te zetten. Kardinaal Rat zinger spreekt daarbij openlijk over „restaura tie" de paus gebruikt het woord „reformatie". Maar beiden bedoelen het zelfde. Een feit is in elk geval dat de strijdbare Poolse paus Karol Woityla in de Duitse kardinaal Joseph Ratzinger een formidabele rechterhand heeft. „Net als Woityla is Ratzinger meer een man van zekerheden dan van twij fels", schrijft de Spaanse journalist Juan Arias in een recent boek over de paus. Ratzinger (59) is als prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer, de vroegere in quisitie, de machtigste kardi naal van de Romeinse Curie. De vastbeslotenheid waar mee de paus en Ratzinger hun koers uitzetten, heeft van de Congregatie voor de Geloofsleer weer een ge duchte instantie gemaakt. Ratzingers voorganger als prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer, de even eens behoudende kardinaal Ottaviani, bestempelde zich zelf steeds als „een eenvoudig soldaat" van de kerk. Een dergelijke betiteling voor Ratzinger is niet goed voor stelbaar. Met de Duitser is voor het eerst in de geschie denis een theoloog van we reldfaam aan het hoofd van de belangrijkste Congregatie van de kerk gekomen. De man die ruim tweehonderd theologische studies op zijn naam heeft staan, geldt als uiterst intelligent. Hij deed al vroeg van zich spreken. Het was Ratzinger die op 35-jari- ge leeftijd op uitnodiging van kardinaal Frings aan de vooravond van het concilie voor de Duitse bisschoppen een uiteenzetting gaf over de implicaties van het Concilie. Tijdens het Concilie was hij de rechterhand van Frings en gold hij nog als een pro gressief. De ommekeer kwam echter al snel. In de jaren ze ventig toonde hij zich steeds sceptischer over de ontwik kelingen in de kerk. Hij er gerde zich over de verwar ring en de onzekerheden. Ratzinger sprak openlijk over een crisis. In 1974 ging hij hard in de clinch, niet al leen met de Romeinse Curie, maar ook met de paus. „Het is volstrekt duidelijk dat de instanties die de kerk leiden in deze situatie niet eenvou digweg kunnen blijven zwij gen, maar op grond van hun taak moeten proberen de cri sis te overwinnen. De nood zaak van een duidelijke rich ting wordt van dag tot dag acuter, terwijl de paus en de bisschoppen tot nu toe niet in staat zijn een oplossing te vinden", schreef Ratzinger. Aan de beroemde universi teit van Tübingen was Rat zinger de tegenpool van de befaamde Zwitserse theoloog Hans Küng. Beiden doceer den er enige jaren. Terwijl Küng opriep verder te gaan in de geest van het Concilie, maande Ratzinger tot bezin ning. In 1979 werd Küng de bevoegdheid ontnomen nog langer in de leer van de ka tholieke kerk te onderwijzen. Ratzinger klom intussen steeds hoger op de hiërarchi sche ladder. In 1976 werd hij aartsbisschop van München en een jaar later werd hij door Paulus VI tot kardinaal benoemd. In München viel hij vooral op door zijn bril jante preken. „Mijn vader", vertelt Uschi Izzo,, een Mün- chense die in Rome woont, „was zo weg van de preken van Ratzinger dat hij met een kleine bandrecorder elke zondag naar de kerk ging waar de kardinaal preekte. Hij heeft zowat alle preken van Ratzinger op band staan". Minderwaardigheid Ook Woityla is van oudsher een warm aanhanger van de opvattingen van Ratzinger. De Poolse theologen kijken traditioneel nogal op tegen de vakbroeders uit Duitsland. Sommigen spreken in dit verband zelfs van een Pools minderwaardigheidscomplex ten opzichte van de Duitsers. Belangrijker lijkt echter dat beide precies dezelfde in schatting hebben van de cen trale gebeurtenis uit hun loopbaan: het Tweede Vati caans Concilie. Hoezeer de Eaus Ratzinger waardeert leek ten overvloede in 1980. De kerk van Ratzinger in München vormde de laatste etappe in het pausbezoek aan de Bondsrepubliek. Een iaar later haalde Woityla de kar dinaal naar Rome als prefect van de congregatie voor de geloofsleer en maakte hem daarmee tot de machtigste van de curie-kardinalen. In een lang interview met een Italiaans journalist, dat in boekvorm is verschenen, maakte Ratzinger geen ge heim van zijn opvatting dat de „verkeerde interpretatie" van het Concilie de bron is geweest van alle verwarring in de katholieke kerk. Niet het Concilie was slecht, maar de uitleg die er aan is gege ven. Ratzinger: „Een katho liek die zich rekenschap geeft van de rampen die voor de kerk zijn voortgevloeid uit de ontsporingen van het Tweede Vaticaans Concilie, moet in datzelfde Concilie op zoek gaan om de crisis op te lossen". Tegelijkertijd relati veert hij het belang van het Kardinaal Ratzinger Concilie en knoopt hij aan bij de tradities van de tijd daar voor. „Er bestaat geen kerk van voor het Concilie en geen van na het Concilie. Er bataat slechts een unieke kerk die op weg is naar de Heer". Pessimisme Ratzinger en Woityla koeste ren een diep pessimisme ten aanzien van de moderne cul tuur. Abortus, euthanasie, worden gezien als uitingen van een moderne cultuur die doortrokken is van zondig heid. Beiden prediken in fei te een afkeer van deze we reld. Precies het tegendeel van wat velen als de kern van het concilie beschouwen: een proces van voorzichtige aanpassing van kerk aan de (moderne) wereld. Amerika, zowel Noord- als Zuid-Ame- rika, zal de komende jaren ongetwijfeld het voornaamste werkterrein zijn van Ratzin gers Congregatie. De Noorda- merikaanse kerk lijkt de voortrekkersrol op het ge bied van de sexuele moraal over te hebben genomen van de Nederlandse. Het strijdtoneel van het an dere grote conflict is het zui delijk deel van het Ameri kaanse continent. De bevrij dingstheologie,, die pleit voor een radicaal engagement van de kerk met de armen, zal de gemoederen zeker bezig blij ven houden. De eerste In structie van het Vaticaan over de bevrijdingstheologie was nog zeer afwijzend. De bevrijdingstheologie is te zeer geïnspireerd door het mar xisme, zo heette het. De tweede Instructie toonde meer begrip. Niettemin zal de discussie verder gaan. Ratzinger heeft er geen twij fel over laten bestaan, wie zinger en Woityla is geloven synoniem met gehoorzamen. Ratzinger: „De kerk van Christus is geen partij, geen vereniging en geen club. Haar onvervreembare struc tuur is niet democratisch, maar sacramenteel en dus ook hiërarchisch". Problemen bij WD en Pv< Alle drie de grote partijen hebben bij de deze weei houden Statenverkiezingen kiezers verloren. De interi volgen voor die partijen zijn zeer verschillend. Het Cl het minst in de problemen geraakt. Dat geldt zeker vi provincie Zuid-Holland, waar de partij in tegenstelling rest van het land fraaie resultaten heeft geboekt. Het is zins redelijk dat CDA-lijsttreker Van der Meer da< recht aan ontleent met drie, in plaats van twee gedepi den in de Staten van Zuid-Holland terug te keren. poj Maar als we de resultaten van de Statenverkiezingen! delijk bezien en ze bovendien interpreteren alsof het onU^ merverkiezingen zou zijn gegaan, dan verliezen de chrif democraten drie zetels. Niettemin houdt het CDA zes jJTE overeind van de winst, die de partij bij de Kamerverkip gen van vorig jaar heeft geboekt. VEEL ingrijpender worden de problemen voor de Die valt nu terug van 36 Kamerzetels in 1982, via 27 zet^ 1986, tot 24 zetels nu (bij de Statenverkiezingen). Sinds i jaar waait er een nieuwe wind bij de VVD, die vooral i aangewakkerd vanuit de integere persoonlijkheid van tievoorzitter Voorhoeve. Hij heeft de teruggang van de t echter niet kunnen stuiten en is daarmee ook voorwerj een interne VVD-discussie geworden. VOORHOEVE heeft deze week nadrukkelijk zelf bijgit gen aan zijn eigen omstredenheid binnen de VVD, door lopen maandag een koersverlegging van zijn partij aj kondigen. De VVD moet naar het centrum van de pol| wellicht zelfs links van het CDA, aldus Voorhoeve. I dat twee dagen voor de verkiezingen, dus niemand VVD durfde vlak voor de dag des oordeels Voorhoeve bliekelijk tegen te spreken. Het is echter duidelijk daJ VVD na de slechte verkiezingsresultaten een harde inljfi discussie tegemoet gaat over de te volgen koers. De eerste schermutseling stond al voor vandaag op hetr^ gramma van een liberaal top-beraad, dat zich echt nia beperken tot een discussie over het aanvankelijk enige 3 ee dapunt: de omstreden positie van dr.G. Zoutendijk binn^l- dagelijkse VVD-leiding. Ook Voorhoeve zal wel op het ij worden geroepen. Afgaande op de diverse individuele jj ties binnen de VVD zijn de uitspraken van de fractievo* ter binnen zijn partij op zijn minst omstreden. ïPil Daar blijkt het elan van de nieuwe leider Wim Kok imt^_ ook niet aan te slaan. Ondanks de tegenover de kiezers \wa fortabele positie als oppositie-partij die op alle regeringsrf regelen ongezoute kritiek kan uitoefenen en in weerwil het verfrissende element van een nieuwe aanvoerder,ng Wim Kok zijn partij niet verder te brengen dan een |j verlies. Het ligt voor de hand dat daarom in de Pvdiu] strategie van Kok volop in discussie komt. IIP Die strategie gaat uit van een constructieve oppositie e gericht is op toekomstige regeringssamenwerking, met nscl met het CDA. Klein links blijkt echter voor het eerst tde stemmen uit de PvdA weg te zuigen. Dat verschijnsel ge^ke bineerd met het verlies van de PvdA, zal de socialist^ linkervleugel er toe brengen Kok onder grote druk te zfppj om zijn „loyale" oppositie te laten varen. De afloop vaiüe interne discussie wordt bepalend voor de positie vaitwi PvdA, maar vooral ook voor de persoon van Kok. &ee Eerst zon, later neerslag DE BILT (KNMI) Vanmor gen is om acht minuten voor 5 de lente begonnen. Buiten was daar niets van te merken, want op veel plaatsen wees de thermometer dan temperatu ren rond de min twee graden aan. Overigens begint de dag vrij zonnig. Op de nadering van een volgende storing neemt in de middag de bewol king van het westen uit snel toe, gevolgd door regen of sneeuw. De middagtempera- tuur wordt ongeveer 6 graden. De wind komt uit zuid tot zuidwest, is eerst zwak of ma tig, later wordt zij matig, aan de kust nu en dan krachtig. Ook morgen nog geen lente weer. Dan is het half tot zwaar bewolkt, met nu en dan buien, bij een stevige bries uit het westen. Weersvooruitzichten voor di verse europese landen, geldig voor zondag en maandag: Zuid-Scandinavie: Verander lijk bewolkt, af en toe sneeuw. In de nacht lichte en plaatse lijk matige vorst. Middagtem- peratuur enkele graden boven nul. Denemarken: Half tot zwaar bewolkt, vooral op maandag af en toe sneeuw. In de nacht rond, in de middag enkele gra den boven nul. Britse eilanden: Vooral in het westen en noorden nog enkele maartse buien. Maandag in het zuiden mogelijk regen. Mid- dagtemperatuur van 5 graden in het noorden tot 9 in het zui den. Benelux: Af en toe regen, mo gelijk ook natte sneeuw. Mid- dagtemperatuur rond 7 gra den. Duitsland: Af en toe neerslag, in het zuidwesten voorname lijk regen, meer naar het noor den en oosten ook sneeuw. Middagtemperatuur van 4 gra den in het noorden tot 9 in het zuidwesten. Frankrijk: In het zuiden over wegend zonnig bij middagtem pera turen van 12 tot 17 gra den, meer naar het noorden bewolking en af en toe regen. Middagtempertuur daar van 7 tot 12 graden. Alpengebied: Noordzijde af en toe sneeuw, beneden 1000 me ter ook regen. Nul-graden grens in de middag op 1200 meter. Zuidzijde droog en flin ke perioden met zon. Nul-gra- eurl den grens overdag op 150Q ter. is e Spanje, Portugal: In het nïen westen nu en dan wolkef den, overigens aanhouf zonnig. Middagtemperl van 14 graden in het nocf tot 21 in het zuiden. JU Italië, Adriatische kust zuid-Italië een enkele bi£* ders vrij zonnig. Middag'1 peratuur van 12 graden ii. noorden tot 17 in het zu%r zo: g< Eindhoven Den Helder Rotterdam Vlissingen Zd. Limburg Aberdeen Bordeaux Brussel Dublin Helsinki Innsbruck Klagenfurt Kopenhagen »olg< inje Inal: Luxemburg l.bew. Malta Moskou München Zurich Casablanca h.bew. 'Laat lepra ook jo een zorg zijn'. 1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1987 | | pagina 2