GEJO
KOUSENHUIS
TENNISS0KKEN
Gewoon
spelen om
te winnen
Unicum één
sterker dan ooit
terwegen
sport
Voor al uw
Haarlemmerstraat 8 Leiden
9 TENNISBANEN
7 BADMINTONBANEN
TERWEGEN SPORT
SALONS
Tennispark v. Leeuwen
LEIDEN De afsluiting,
zondag 29 maart in het Al-
phense Nieuwe Sloot, is
even waardig als passend.
En verwacht. Gezien de
klasse van de deelnemende
teams aan het Lancia Team
Tennis Circuit, moest er im
mers wel een ,,Nivo-1" fina
le ,^op niveau" uitrollen. Een
finale op A-niveau, beter ge
zegd. Want zowel Unicum
één (met Jan Siemerink,
Jacco Eltingh, Eveline Buër-
mann en Margot van Over
loop) als de opponent, de
Districts Topselectie Gronin
gen (Jack Liewes, Hans Erik
Zwaagstra, Trudy Torringa
en de nationale indoorkam-
pioene tot en met 14 jaar,
Marlies Reinders), telt nogal
wat A-spelers in de gelede
ren.
Het feit dat een team uit
Groningen zich een plaats in
de eindstrijd (inzet een eer
ste prijs van 1500 gulden)
heeft verworven, maakt
eveneens duidelijk dat de
tweede editie van dit winter-
circuit bepaald niet meer re
gionaal te noemen is. Peter
Klein, hij noemt zichzelf niet
ten onrechte het „manusje
van alles" achter deze wed
strijdenreeks: „De Nivo-1
wedstrijden zijn zeker natio
naal te noemen. Dat moet
bijna ook wel. Ik bedoel
maar, er zijn in de poules
zo'n 240 jeugdige B- en A-
spelers en speelsters in ac
tie geweest. Dat is een aan
tal dat je niet zomaar even
uit Leiden haalt. Nee, dan
praat je echt over een deel
nemersveld tussen Goes en
Groningen". Een verschil
met de eerste uitgave van
het circuit, weet Klein, al be
strijdt hij de mening dat het
in het winterseizoen '85-'86
slechts een Leids onderons
je betrof. „Het was toen al
lemaal veel minder groot
van opzet, natuurlijk. Maar
het circuit mocht er qua ni
veau zeker al zijn. We had
den sterke teams uit de hele
Randstad. En in Jaagpad
ook een sterke winnaar".
Terug
Even terug naar het begin.
Naar de aanleiding van het
hele gebeuren, die voor het
grootste gedeelte kan wor
den gevonden in het nieuwe
beleidsplan van de KNLTB.
Een plan waarin voor tennis-
Winter Team Tennis Circuit
krijgt waardige afsluiting
talenten van zestien jaar en
ouder nauwelijks meer ruim
te is. „Er werd voor die
groep toch al weinig ge
daan. En zeker in de winter
niet. Het was dus een logi
sche gedachte om juist met
en voor die groep spelers en
speelsters iets te gaan
doen". Ook al omdat het
aspect coaching een be
langrijke rol kreeg toebe
deeld binnen de, circuitop-
zet, zag de Vereniging van
Nederlandse Tennisleraren
wel heil in het plan. En toen
ook de naar aantrekkelijke
en originele objecten zoe
kende VNT-sponsor Lanim
BV geïnteresseerd bleek,
stond niets het opstarten
van het circuit meer in de
weg. Behalve dan misschien
tijdgebrek. „Dat eerste cir
cuit", herinnert VNT-lid
Klein zich, „moest snel tot
stand komen en kwam ook
snel tot stand. In één week
end, om precies te zijn". De
plaats van handeling was
het KNLTB Wintercircuit in
Waalwijk. Klein begeleidde
daar niet alleen zijn pupil
Kees Jan Schuilenburg,
maar probeerde tevens een
„onpeilbaar gat van afme
tingen te voorzien". Die af
metingen werden al snel
duidelijk. De interesse voor
het circuit was groot, erg
groot. En het kostteKlein
dan ook absoluut geen
moeite tien sterke teams
bijeen te brengen voor de
winterse sessies in het
Noordwijkse Casino.
Gezelschap
Datzelfde Casino kreeg voor
de tweede uitgave als speel
hal gezelschap van de Sas-
senheimse Terwegenhal.
Het circuit had immers een
forse uitbreiding ondergaan.
Niet alleen kwamen de al
gememoreerde 240 Nivo-1 -
spelers in actie, maar ook
werd vanaf begin november
op regionaal niveau (Nivo-2)
en in een experimentele
30+ competitie strijd gele
verd. Desondanks moest or
ganisator Klein ook voor
deze tweede uitgave weer
clubs teleurstellen. Reden
voor hem om aan een nog
verdere uitbouw te denken
in de nabije toekomst. „Niet
wat de Nivo-1-competitie
betreft. Ik geloof niet dat die
veel uitgebreider moet of
kan. Maar Nivo-2, speel-
sterkste tot maximaal over
gangsklasse A, kan nog dui
delijk worden uitgebouwd.
We moeten op dat niveau
dan wel gaan spreiden. De
Nivo-1-ploegen kunnen hun
wedstrijden gewoon in
Noordwijk en Sassenheim
blijven spelen. Maar de min
der sterke teams zouden
dan regionaal moeten gaan
spelen. Met een landelijke
finaledag tot slot natuurlijk".
Een niet onwaarschijnlijke
ontwikkeling die er toe zou
kunnen leiden dat dit win-
tertenniscircuit uitgroeit tot
een officiële (KNLTB) in-
doorcompetitie, compleet
met heuse - kampioenen.
Klein zou daar een voor
stander van zijn. Al neemt
dat niet weg dat< het voor
Nederland in deze omvang
unieke circuit in zijn huidige
vorm al zeer wel aan de ge
stelde doelen voldoet. Ta
lentvolle tennissers kunnen
nu ook in de winter op ni
veau tennissen en clubs
wordt met dit circuit een
aantrekkelijk en ook uiterst
betaalbaar winterprogram-
ma aangeboden.
Indoortennis en badminton op komfortabel sporttapijt, onder
indirekte verlichting.
Gezellige bar/restaurant
Seizoentarieven
TENNIS va 455.-
BADMINTON va 245.-
Mogelijkheid tot tennislessen.
JAGTLUSTKADE 12, SASSENHEIM
Telefoon 02522-19122*
Levendaal 104 - 071-1236121
Doezastraat 13 -071-123666
Hoogmadeseweg Leiderdorp tel. 895214
7 buitenbanen Geen competitie op zat. en zond.
Jaarkaarten van 1 april 1987 tot 1 april 1988 OCH
iedere dag spelen 'wv>"
Jeugdkaarten van 1 april tot 15 oktober
maandag t/m vrijdagv."
Ochtendkaarten of middag 130.-
Losse verhuur.
Tennislessen ingroep
Gol/lessen 0,Privé
Prijs op aanvraag
WARMOND Freek Tanis
mag zonder meer een
„sportfreak" worden ge
noemd. Judo, taekwondo,
zeilen, hockey en tennis; zo
maar een paar van de tallo
ze sporten die Tanis beoe
fende. Uiteraard sprong er
één sporttak uit, waarmee
Tanis zich wel héél nauw
verbonden voelde: juist ja,
het aloude tennisspel. De
echte tennisliefhebber kan
zich ook prima in die keuze
vinden, omdat Freek Tanis
garant staat voor leuk, snel,
attractief en aanvallend ten
nis op het gemalen bak
steen.
De in Curagao geboren Ta
nis betreurt het, dat hij heeft
moeten kiezen: „Ja natuur
lijk, want ik wil het liefst alle
sporten tegelijk doen. In Cu-
rapao waren we dag-in,
dag-uit bezig, al gebeurde
alles een beetje oppervlak
kig door die enorme hitte.
Toen wij in 1980 naar Ne
derland kwamen, ben ik di
rect gaan tennissen bij de
Merenwijk. Dat beviel mij
goed, zeker toen ik een jagr
later al werd gekozen voor
de districtstraining".
Tanis behoefde nooit het
onderète uit de kan te ha
len, omdat hij begiftigd was
met een behoorlijk portie
aanleg. Onder het regime
van districtstrainer Peter
Klein maakte Tanis een
enorme sprong. „Ik zat in
de groep Regio 3 en Klein
plaatste mij van daaruit in
Fase 3. Na dat jaar stapte ik
uit de districtstraining, hoe
wel dat niets met Klein te
maken had. Ik vond hem erg
goed; hij besteedde veel
aandacht aan je, trainde pri
ma, leerde je een hoop. Ja,
soms was ik eigenwijs.
Dacht het dan beter te we
ten. Achteraf bleek Klein
bijna altijd gelijk te heb
ben". „Vervolgens kwam ik
dus bij Dekker Tennis te-
FREEK TANIS
MET DEKKER IN
EERSTE KLASSE:
recht. Ik kreeg daar meer
persoonlijke aandacht. Lo
gisch, want de groep is klei
ner. Ik train hier met Step-
han Faas, Erik Snellenberg
en Matthijs Glastra onder
Freek Tanis: „In de
competitie speel ik
altijd goed".
Carel de Bruyn. Hij heeft mij
op technisch en tactisch ge
bied geschoold. Mentale
training wordt spelenderwijs
gedaan, zonder dat je dat
echt beseft. Voor mij per
soonlijk is de combinatie
district-Dekker Tennis de
beste situatie. Ik hoop, dat
dat ooit nog eens gereali
seerd gaat worden".
De 18-jarige Freek Tanis
hoopt dit jaar zijn VWO-di-
ploma te halen en dient der
halve de nodige tijd boven
zijn studieboeken door te
brengen. Dit heeft gevolgen
voor zijn trainingsuren, die
voorlopig sterk in aantal zijn
teruggebracht. Toch heeft
ook Tanis zich weer onder
worpen aan het met zorg
uitgestippelde trainings
schema van De Bruyn.
„Techniek, intervaloefenin-
gen, probeersels, conditie
en vastheid. Zo ziet de trai-
ningsopbouw er in grote lij
nen uit. Pas één en maand
voor de start van het tennis-
seizoen gaan we fanatieker
partijen spelen".
Vorig jaar speelde Dekker
Tennis een ijzersterke com
petitie in de overgangsklas
se A, waarin de titel spelen-,
derwijs werd binnengehaald.
Nadat ook promotie een feit
was geworden, wacht de
Warmondse formatie nu de
eerste klasse. Op papier
moet handhaven het devies
worden. „Pech en geluk lig
gen dicht bij elkaar", aldus
Tanis, die bekend staat als
een positief denkend per
soon. „Wij moeten gewoon
proberen het hoogste te be
reiken. Iedere sporter speelt
toch om te winnen? Wat
mijzelf betreft, heb ik er veel
vertrouwen in, omdat ik tij
dens de competitie altijd
goed speel".
„Ons kent ons" in de Leidse
tennistop, dus iedereen kent
eikaars kwaliteiten. Freek
Tanis staat bekend om zijn
wisselvallige spel. Als hij op
dreef is, zijn er weinigen die
een passend antwoord heb
ben op zijn knallende servi
ce, hoge tempo, riskante
topspin-forehand en harde
vlakke backhand. In zijn
aanvallende spel is echter
ook opgesloten dat hij op
een mindere dag ogen
schijnlijk domme fouten
maakt. Al stelt hij zelf, dat
dat laatste minder is gewor
den. „Vroeger miste ik de
ervaring en nam ik op slech
te dagen onverantwoorde ri
sico 's. Dat gebeurt mij nu
niet meer".
LEIDEN Van de acht
competitie spelende ge
mengde teams werden er
vorig seizoen zes kampioen.
Van die zes slaagden vijf
ploegen er vervolgens ook
in de promotiewedstrijden
succesvol af te sluiten. Op
het eerste gezicht derhalve
alle reden om van een ge
slaagd seizoen te spreken.
Bij Unicum deed men dat
echter niet. Tot de twee
teams die geen kampioen
werden, behoorde immers
ook het eerste team. Ster
ker nog: het vlaggeschip
van de Leidse vereniging
duikelde roemloos uit de
één seizoen eerder bereikte
hoofdklasse. En dat deed
toch pijn, daar aan de Haar
lemmerweg.
Lodewijk Kallenberg, binnen
het bestuur van Unicum be
last met het wedstrijdtennis,
zegt het iets anders. „Als
het eerste zich ook nog
eens had kunnen handha
ven, was het een grandioos
jaar geweest". Kallenberg
heeft de degradatie uit de
op een na hoogste tennis-
klasse in Nederland overi
gens niet uitsluitend als
„negatief" ervaren. „We
hebben wel degelijk een
hoop geleerd. Nu weten we
voor een volgende keer wat
ons op dat niveau te wach
ten staat". En dat is niet
mis, stelt Kallenberg: „Om
op hoofdklasse niveau mee
te kunnen doen, moet je ge
woon over ontzettend goede
tennissers beschikken. Als
je aan pure klasse tekort
komt, zoals Unicum vorig
jaar, dan is het vrijwel on
mogelijk je in de hoofdklas
se te handhaven. Tenzij echt
alles meezit".
Unicum weet dus bij een
volgende promotie wat het
team te wachten staat. En
dat is maar goed ook. An
ders gezegd: het Unicum
dat dit seizoen in de eerste
klasse acteert, is sterker
dan ooit. Het team telt dit
seizoen maar liefst vier' A-
spelers/sters (Jan Sieme
rink, Jacco Eltingh, Eveline
Buërmann en de wellicht tij
dig uit Amerika overkomen
de Jacqueline van Wijk) plus
een top B-speelster (Margot
van Overloop); voldoende
reden om aan te nemen dat
Unicum zich normaal ge
sproken na deze competitie
weer in de hoofdklasse blijkt
te hebben gemeld.
Kallenberg weet dat Unicum
„heel sterk" mag worden
genoemd. Maar weigert zijn
club nu al als vaststaande
promovendus te zien. „In
tennis gaat het vaak om
kleine dingetjes. Een blessu
re op een ongelukkig mo
ment kan je al drie punten
en een promotie kosten.
Wat dat betreft zal ik zeker
geen voorbarige uitspraken
doen. Unicum behoort tot
de sterkere eersteklassers,
dat is zeker. Maar die plek
in de hoofdklasse moet
eerst nog wel worden vero
verd".
Dat Unicum tot de favoriete
ploegen behoort, heeft de
club met name te danken
aan de inbreng van buiten
het Leidse district: Eltingh
en Buërmann. Vooral de
overkomst van de in de
buurt van Zwolle wonende
jeugdinternational Jacco El
tingh, doet dan ook vermoe
den dat Unicum fors met de
geldbuidel heeft gezwaaid
om haar streven een zo
sterk mogelijk team te
creëren kracht bij te zetten.
Kallenberg wil daar niet aan.
„Wij proberen er voor te
zorgen dat tennis geen geld
kost voor de spelers en
speelsters die voor Unicum
uitkomen. Wij vergoeden
trainingsuren en reiskosten,
dat is alles". Eltingh trok
derhalve niet naar Leiden
om het financieel aantrekke
lijke aanbod. Kallenberg,
duidelijk makend dat he.'
mes ook in dit geval aan
twee kanten sneed: „Dat El
tingh bij Unicum speelt,
heeft alles te maken met het
feit dat Siemerink ook na de
degradatie bij ons is geble
ven. Voor Jan was de eerste
klasse op zich niet zo aan
trekkelijk. Wat dat betreft
waren er voor hem beter
betaalde alternatieven op
hoger niveau. Hij vond het
echter toch het leukste en
ook voor zijn studie het
meest praktische om in ie
der geval nog een jaar bij
Unicum te blijven. Zeker nu
hij bij ons met vriend Jacco
kon spelen".
Het tweetal en sponsor
Noorlander maken het Uni
cum dit seizoen mede mo
gelijk de doelstelling van de
club „hoog tennis spelen"
waar te maken. Een doel
stelling waarvoor de club
echter niet alles over heeft,
laat Kallenberg weten. „Wij
vinden het prettig de talen
ten uit de Leidse regio zo
lang mogelijk in het district
te houden. Maar wij zullen
daarvoor nooit de toekomst
van de club op het spel zet
ten". Heeft Unicum derhalve
niet alles over voor een po
sitie op het hoogste plan,
ook Kallenberg weet dat het
huidige team het ook na een
eventuele promotie nog heel
aardig zou kunnen doen.
„Hoofdklasse is mooi, eredi
visie is mooier", denkt hij
vooruit. „We hebben dan
ook met Jan en Jacco de af
spraak gemaakt dat we bij
een eventuele promotie
weer om tafel gaan zitten
om te zien of we het eens
kunnen worden over nog
een jaar..."
Lodewijk
Kallenberg:
„Hoofd
klasse is
mooi,
eredivisie is
nog mooier"
