Omwegen
Leiden en de Bollenstreek
met hondepoep, ouderenhulp
en kunstuitleen op de buis
Noten van de Babassu in plaats van kerncentrales
Taak van Eerste Kamer
blijft partijen verdelen
Op mijn omwegen door stad en land I
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk\eftellen ^Hj
wie u graag in deze rubriek zou willen I
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 WÊÊÊÊÊr**
- 12 22 44 op toestel 10. door Ton Picu-rs
EN OMGEVING
fjeidö&Qowuvnt
DINSDAG 17 MAART 1987 PAGINA 13
LEIDEN „De Eerste Kamer moet zich niet al te terughou
dend opstellen. Als een meerderheid tegen een door de rege
ring voorgestelde wet is, dan moet tegen gestemd worden. De
Eerste Kamer moet haar eigen verantwoordelijkheid kennen
en mag onder sommige omstandigheden een kabinet naar
huis sturen. Het gaat er daarbij niet om de regering dwars te
zitten. Dergelijke praktijken krijg je later, als je eigen partij in
de regering zit, op je brood".
Dit stelde L. de Rijk, lid van de PvdA-fractie in de Eerste
Kamer, gisteravond tijdens een door de VVD georganiseerd,
matig bezocht forum in de Stadsgehoorzaal. De Rijk deed zijn
uitspraak in een betoog over de functie van de Eerste Kamer.
De Rijk verwoordde het PvdA-standpunt dat het tweekamer
stelsel zou mogen verdwijnen. Hij pleitte wel voor het hand
haven van een mogelijkheid tot heroverweging van Tweede
Kamerbesluiten, een visie die niet algemeen leeft bij de soci
aal-democraten.
De Rijk kreeg tegengas van J. Christiaanse, voorzitter van de
CDA-fractie in de Eerste Kamer. Christiaanse ontpopte zich
als een warm voorstander van de Eerste Kamer en van een
kiesstelsel waarbij de kamerleden gekozen worden door de
provinciale staten. „Je krijgt door dit getrapte kiessysteem
andere mensen in de Kamer, mensen die niet in de frontlinie
staan en brede maatschappelijke contacten hebben". Christi
aanse ageerde scherp tegen het VVD-voorstel om directe ver
kiezingen voor de Eerste Kamer in te voeren. „Dan krijg je
echte doublures omdat de samenstelling van beide Kamers
min of meer gelijk wordt".
De CDA-er maakte zich sterk voor een terughoudende opstel
ling van de Eerste Kamer bij het verwerpen van wetsvoor
stellen. In het geval dat de regeringspartijen hun meerder
heid verliezen in de Eerste Kamer na de verkiezingen van
morgen dan zou dat, volgens de CDA-fractievoorzitter, moe
ten betekenen dat de regering al in de Tweede Kamer sterk
rekening moet houden met de wensen van de oppositie. „De
verhoudingen binnen de Eerste Kamer hebben dan indirect
invloed op de wetsvoorstellen van het kabinet".
De VVD, die gisteravond vertegenwoordigd was door de
voorzitter van de fractie in de Eerste Kamer G. Zoutendijk,
meende dat de gevolgen van de statenverkiezingen voor de
landelijke politiek niet onderschat mogen worden. „Als de
VVD relatief sterk verliest ten opzichte van het CDA, dan
betekent dit een verzwakking van onze positie in het kabinet.
De grotere machtspositie van het CDA is slecht voor het land
want we horen CDA-voorman B. de Vries nu al roepen om
minder bezuinigingen. Een versterking van de VVD is nodig
om de dreigende bezuinigingsmoeheid Dij het CDA te keren".
De discussie spitste zich na de pauze toe op het functioneren
van de Eerste Kamer. Een vragensteller uit de zaal vroeg hoe
de partijen zich zouden opstellen bij een eventuele linkse
meerderheid. „Er komt geen verdeel-en-heers politiek", zei
Christiaanse stellig. „Er zal wel veel overlegd moeten worden
met de oppositiepartijen. Een tussentijdse aanpassing van het
kabinet bijvoorbeeld door D66 bij de regering te trekken, lijkt
mij niet juist". Zoutendijk voorzag meer problemen ondanks
geruststellende woorden van PvdA-er De Rijk dat alleen bij
cruciale voorstellen afwijzing zou voorkomen. „Op sociaal-
economisch terrein komen de kabinetsvoorstellen nog wel
door de Eerste Kamer. Op het levensbeschouwelijke gebied
lukt het, denk ik, niet meer", bracht hij enigszins somber
naar voren.
lovember van het vorig
begon de stichting Tele-
n samenwerking met een
tatyal regionale dagbladen,
v<3 een interessante en vaak
jrerende serie. Men
'n nde het: de Ideeënbank.
de deze bank, die soms ter
ke met efi helikopter
lei J neergelaten, werden uit
gehele land nieuwe idee
initiatieven en activitei-
op cultureel en vooral
M maatschappelijk gebied
iari de kijkers voorgesteld,
jut Teleac-presentator Bob
iren, van wie zoveel rust
1 jaat dat iedere ideeënaan-
het^er al gauw op zijn of
gemak is gesteld. In-
lels nadert de reeks haar
e. Volgende week wordt
de Ideeënbank afscheid
imen in Maastricht, maar
gen 18 maart om 18.30
is Leiden en de Bollen-
>k als op één na laatste
de beurt. Met een herha-
van de uitzending ko-
de zondag om 10.00 uur.
leze regio werd aan het
seren van de ideeën me-
erking verleend döor de
se Courant. Vorige week
#rien de opnamen van ze-
onderwerpen gemaakt.
een indruk van een
dag vol spanning, kijken
nachten. Het kwam op de
uut aan.
kun je beter nieuwe,
|e ideeën en vondsten
[ouwen dan in onze na-
ile bloementuin De Keu-
iof in Lisse, waar op het
blik vol ongeduld ge
it wordt op het voorjaar,
zo vurig verbeide lente,
•n is het er nog kaal en
maar door de bruine
lolm heen zijn de bollen
ilend bezig met uitlopen,
itgelegde patronen voor-
en de eenzame wande-
dat het weer feëriek
worden op De Keuken-
Overal is men in de
malige kruidentuin van
ba van Beieren bezig
het leggen van de laatste
aan van alles en nog
er wordt gebouwd en
merd en gebouwen en
ire opstallen krijgen een
lik verf. Er moet wor-
opgeschoten, want over
^irhalve week gaan de
;en van de 38ste enorme
instelling open. Ruim 5
tn bloembollen liggen
in bedden klaar om door
ireld bewonderd te wor-
ligt nog ijs
is bar koud in dit gebied
[oude duinen, waar op de
lende grond nog weinig
te bekennen valt. De
irs zijn nog met ijs be-
Een Vlaamse gaai had
lopen donderdag het rijk
zich, vloog van tak tot
en kwetterde een lelijk
terwijl toch de zon
en. Maar binnen was het
stuk aangenamer, in het
jaar oude Koningin
rix paviljoen met een
rekkelijke architectuur,
de opnamen van „Lei-
3rf
„Iedereen stil nu; stilte
graag". Als u volgende week
kijkt ziet u een prachtig ge
heel met inventieve mensen.
Ze kwamen allemaal op de
bank, zonder al te veel in de
zenuwen te zitten: Loes van
Beek en Maria Steenvoorden
uit Katwijk met hun unieke
poppenkastproject voor men
sen zonder baan; Henny Ver
maas van de Leidse Gezond
heidsvoorlichting en Opvoe
ding, met het gemeentelijk
medicijnpaspoort („een com
pliment voor de gemeente
Leiden", vond Bob Loeven
terecht). Het was een minuut
te lang, met Henny. Een klei
ne ramp; het moest over.
Henny Vermaas bleef echter
glansrijk overeind en nam de
hindernis zonder enige moei
te.
Daar was ook Rob Beuk uit
Noordwijk, initiatiefnemer
van de actie tegen de overlast
van hondepoep in de wijk
Middengebied Noord. Een
succesvolle wijkactie met ze
ker 60 procent positief resul
taat. Er was zelfs een kunst
matig model „hondedrol"
aanwezig, waarvan de „opna
me" door Rob met een aan
iedere hondenbezitter in de
wijk uitgereikte poepschep
„handig" werd gedemon
streerd. Straks ook ten aan-
schouwe van kijkend Neder
land. Een serieuze oplossing
van een netelig probleem
alom. In den lande kan men
er een voorbeeld aan nemen.
Toch wel interessante gege
vens, die door een recent
rapportzijn geopenbaard:
„Op de drie daarvoor be
stemde „uitlaatplaatsen" voor
Noordwijks Middengebiedse
honden, wordt wekelijks
door vrijwilligers ongeveer
60 procent van de hondepoep
verzameld en opgehaald met
scheppen en zakken. Met een
totaal gewicht van circa 50
kilo. Positief resultaat". Bob
Loeven had er even moeite
mee, met de drol en de ver
lossende gegevens. Maar het
komt in de uitzending, vol
gende week.
Kunst in ziekenhuis
Daar was ook Jacqueline
Kleijsen, kunsthistorica, ver
bonden aan het Academische
Ziekenhuis Leiden; in de
nieuwbouw. Ze hoefde geen
enkele doublure te maken.
Het ging in één moeite door:
het verzamelen van kunst in
een ziekenhuis. Om de saai
heid te verdrijven; een beetje
gezelligheid om patiënten
zich weer mens te laten voe
len. Daar in het nieuwe AZL
is een galerie ingericht, met
tentoonstellingen; ook voor
de mensen van buitenaf. Zo
wordt het nog leuk om naar
het ziekenhuis te gaan.
Straks is er ook nog een kun
stuitleen voor patiënten en
geneeskundig personeel. Wie
doet dat het AZL na: een stil
leven aan het voeteneind, of
een Mondriaan of een weel
derige Koekkoek, eventueel?
Uit Warmond kwam het goe
de nieuws voor de ouderen
onder ons die vaak geen weg
weten met de papieren romp
slomp van deze samenleving.
Het invullen van formulie
ren kan voor velen (en niet
alleen ouderen) fnuikend
zijn. Vaak is de drempel naar
het gemeentehuis te hoog.
Daar kan Jan Timmermann,
chef Sociale Zaken in War
mond, van meepraten. Veel
oudere mensen komen in de
problemen met vragen en
kwesties. Maar nu is er een
„meisje uit het dorp", een
Christien Duynhoven, die ie
dereen kent: „Dat is er een
van Duynhoven", zeggen ze
dan. Maar dat is al voldoen
de. Zij is de belichaming van
de Vraagbaak voor Ouderen
die vertrouwen weet te
scheppen. Ouderen weten
haar te vinden, zonder de
drempelvrees ten raadhuize.
Men kent haar, en ze is te
spreken voor iedereen. Ge
woon bij haar thuis. De hele
dag door, zonder spreekuur.
Thea van der Meel verkon
digde de lof van de Bollen-
streekse kerkeveilingen. Te-
leac heeft daar, zo heb ik be
merkt, bijzondere aandacht
voor gekregen. Uitzonderlij
ke activiteiten van de onder
scheiden parochies (meestal
in het najaar, soms in de len
te). Kerkeveilingen zijn er
om de kerken in stand te
houden. Dat gebeurt al sinds
een jaar of 30. Naast de (te
rugvallende) collectes moes
ten er ook andere bronnen
worden aangeboord. Kwe
kers stelden hun bollen be
schikbaar voor een veiling,
met notaris, veilingmeesters
en al. Daar zijn andere goe
deren bijgekomen: worsten,
flessen jenever, geiten, een
poes en een kanarie in een
kooitje. Maar ook aangebo
den diensten als een oppas
worden geveild. In de paro
chie Maria ter Zee in Noord-
wijk loopt zo'n jaarlijks pro
ces ten bedrage van 30.000
gulden op tot een ton. En ie
dereen heeft plezier. „Het is
een echt sociaal en parochi
aal gebeuren voor elke beurs.
Jaarlijks, en in elke paro
chie". Teleac was daarvan
zwaar ondèr de indruk. Ik
zie Bob Loeven en Betty
Kool van Teleac nog wel een
keer terugkomen op dit on
derwerp.
Het slot was in handen en op
adem van een aantal onver
moeide studenten, die zich
elk jaar in januari steevast
manifesteren tijdens de on
volprezen Leidse Jazzweek.
Dan wordt er gemusiceerd
van 's morgens vroeg tot 's
avonds laat. Zonder onder
breken. Dergelijke onver
vangbare kampioenen zijn
ook te zien en te beluisteren
bij de Ideeënbank. Niet de
hele nacht door, maar toch
wel een minuut of drie, vier.
Ik heb nu alles wel in wit-
zwart verteld, maar u zult
het zelf morgen in de voora
vond of op zondagmorgen 22
maart op Nederland 2, in
kleur en verve moeten zien.
DE TELEAC-IDEEËNBANK ZIT ER ZO GOED ALS OP
den en de Bollenstreek op de
Ideeënbank" werden gehou
den. Voor deze gelegenheid
was het centrum van het pa
viljoen in de stemming ge
bracht: naaldbomen stonden
er alsof ze er altijd al hadden
gestaan. Blauwspar, ceder,
cypres in een mini-land
schap. De enig echte
„Ideeënbank", in de felste
kleuren uitgevoerd, stond er
klaar, waarbij de geplante
gele en witte narcissen en
andere schalen met een bloe
menweelde prachtig contras
teerden. Dit moest waarlijk
de Bollenstreek zijn. Dat kon
niet anders.
Het was efficiënt werken.
Eerst even terwijl ieder
een al beet in een broodje
kaas, ham of rosbief, of z n
vingers brandde "aan een
plastic bekertje met gloeien
de koffie (het was immers
lunchtijd, zo tussen half
twaalf en half twee) werd
de chef-redacteur van de
L.C. geïnterviewd door Bob
Loeven, die hem „de sloot"
over hielp. Men was even te
voren door de kapper ge
schminkt, in de teint van de
sporen van een wintersport
zonnetje, want die lampen
zijn genadeloos. Wim Buijte-
weg klaarde het karweitje
van 3 minuten grandioos. Hij
bibberde niet eens met het
spiekbriefje dat hij achteloos
in z'n hand hield. Collega
Buijteweg annonceerde ze
ven „items" en hij deed het
voorbeeldig, hoewel hij beter
schrijft, maar daarom is hij
waarschijnlijk ook journalist
geworden.
De achtergrond van het in
troductiegesprekje, tussen
een bosschage, was ook ge
raffineerd: een ingenieus ge
construeerde fontein met
tientallen klaterende straal
tjes die van beneden naar bo
ven leken te spuiten. Maar in
feite gleden ze van boven
naar beneden, langs kunstve
zeldraadjes. En dat alles ge
reflecteerd door lange spie
gels die er een kermis van
het zuiverste water van
maakten. Het was allemaal
erg exotisch, moet ik zeggen.
En maar tellen
Toen kwamen de echte opna
men. Een netwerk van val
len en opstaan, wachten en
weer overdoen. En maar tel
len. In de directiewagen bui
ten het paviljoen huisde de
regisseur, die in verbinding
stond met de floor manager
aan het front. Het waren
draadloze dialogen die door
niemand van de vele toe
schouwers (meegekomen
fans van de ideeënaandra-
gers) gevolgd konden wor
den. Bob Loeven, toch een
routinier, moest steeds weer
dezelfde zinnen zien te pro
duceren. Maar ook voor hem
was het om wanhopig van te
worden. Zo gaat dat nu een
maal bij de televisie, terwijl
de kijker meent dat alles
gladjes verloopt. Maar dit
medium bedient zich nu een
keer van kunstgrepen die
geen leek bevatten kan. Maar
alles bijeen wordt het een
compositie die Teleac (en de
L.C) alle eer aandoet.
Aldus wordt een uitzending
van een half uur met allerlei
kunstgrepen aan elkaar ge
plakt. Daar wordt dan wel
uren over gedaan. Steeds
weer de zaak opnieuw; om
wanhopig van te worden:
„Kan 't weer?", vroeg de
floor manager menigmaal.
D VAN DOEVEREN:
ledans om de stembus is begonnen. Lubbers, Kok en
ante politieke kopstukken trekken door de provincies om
'k ierlei clubgebouwtjes en café-zaaltjes te vertellen hoe
ttij het met ons voor hebben. Daarbij vergeten deze na-
•n He partij-mannen nogal eens dat op 18 maart „slechts"
voée provinciebestuurders worden gekozen. In Zuid-Hol-
ideknokken twaalf partijen voor 83 beschikbare stoeltjes
ie iff Provinciehuis in Den Haag. Daarom komen in deze
'nijek lijsttrekkers en andere „provincialen" aan bod.
er laag als laatste Aad van Doeveren van de Groenen.
Doeveren is milieu-activist,
vice-voorzitter. van de Neder
landse afdeling van de We
reldbond tot Behoud van Mens
en Milieu en natuurlijk, lijst
trekker van de „enige echte
milieupartij" de Groenen.
„Ik ben bij de milieu-bewe
ging terecht gekomen omdat
ik me druk maak over kern
energie. Niet alleen het radio
actieve fval is een ramp, ook
zo'n centrale raak je nooit
meer kwijt. Daar zitten meta
len in die tachtigduizend jaar
radio-actief blijven. Je kunt
natuurlijk wel tegen kerncen
trales zijn, maar dan moet je
ook voor alternatieven zorgen.
Via mensen van de Wereld
bond tot Behoud van Mens en
Milieu kwam ik in contact met
die alternatieven. Zoals de
ecologische methode van Van
der Meulen. Deze Nederlandse
lanbouwkundige heeft bedacht
dat met de energieinhoud van
de keiharde, massieve houten
noten van de Braziliaanse Ba-
bassu-palm de hele wereld van
brandstof kan worden voor
zien. Door deze noten om te
zetten in alcohol, houtgas of
houtskool. Dat hoef je natuur
lijk niet heel extreem toe te
passen. Want er zijn nog vol
doende andere mogelijkheden:
zonne-boilers, windenergie,
warmtekrachtkoppeling, het
Lijsttrekker Aad van Doeveren: „I
produceren van waterstofgas
of via zonnecellen elektrolyse
toepassen. Ach, er is zoveel.
Dat moet gewoon groots wor
den aangepakt", zegt Van
Doeveren.
Op een gestencild A-4'tje zijn
de uitgangspunten van De
Groenen genoteerd. „Het le
ven, de aarde, het heelal vor
men één groot geheel, waarbij
alles met alles samenhangt:
geen simpele milieupolitiek
maar een brede integrale aan
pak", staat er onder meer te
lezen.
Van Doeveren: „Er wordt door
de andere partijen alleen ge
rommeld in de marge. Als de
grootste gemene deler het er-
maar mee eens is. Maar de
grootste gemene deler heeft
het niet altijd bij het rechte
eind. Je scheept mensen op
et toepassen van alternatieve ene
met problemen voor de toe
komst. Door de ramp in Tsjer-
nobyl staan er bijvoorbeeld
nog altijd 252 treinwagons met
zevenduizend ton radio-actief
besmet melkpoeder". Aan de
ideeën van de diverse milieu
organisaties wordt geen aan
dacht besteed. Noch door de
PPR. noch door andere partij
en. Daarom heeft „het groene
platform" zelf een politieke
partij opgericht.
„De BPR is volgens ons alleen
„Groen", dus voor het milieu,
omdat dit goed in de markt
ligt. Het interesseert ze eigen
lijk geen fluit", zegt de lijst
trekker van de Groenen in
Zuid-Holland.
„Wanneer we met een paar ze
tels in de Staten komen gaan
ie moet groots worden aangepakt
we heel scherp opletten. In de
streekplannen van de provin
cie staan bijvoorbeeld wel hele
mooie verhalen over het be
houd van natuur en landschap,
maar die worden voortdurend
ondergraven door de voor
waarde dat ze economisch
haalbaar moeten zijn. Die
voorwaarde moet van tafel.
Het is gewoon bijzonder kort
zichtig om eerst je water te
vervuilen en dat vervolgens
met allerlei dure technieken
schoon te maken. Om maar
eens een voorbeeld te noemen.
Of zoals nu in Maassluis. Daar
gaan ze de vervuilde bodem
anderhalve meter afgraven.
Maar om geld te sparen laten
ze de weg liggen. Op het mo
ment dat het begint te regen
sijpelt het water door de klin
kers van de weg en vervuilt
opnieuw de tuintjes. Dan kun
nen ze over een paar jaar weer
gaan graven. Dat is toch niet
te geloven".
Aad van Doeveren rekent op
een paar zetels voor de Groe
nen. Volgens hem zijn de men
sen in deze provincie de rot
zooi en de gifbelten inmiddels
goed zat. „Het probleem met
onze partij is natuurlijk de on
bekendheid. We zijn maar een
hele kleine partij en hebben
nauwelijks geld om reclame te
maken. Daarom moet jij maar
een goed verhaal schrijven. En
zo niet: dan gooi ik een brand
bom bij je in de bus. Want ik
weet je te vinden", voegt de
lijsttrekker er enthousiast aan
FRANS BOTHOF
~*JEN Aan onzinni-
'etjes en regels hou ik
«iet. In de stille nacht
ik bijvoorbeeld graag
I een rood stoplicht
n. Zo werkt dat nu
iaal bij mij. Regels
mensen maar pas
en bekrompen. Ze
>den bang om iets te
lemen. Ik voel mij
ig nog steeds vrij
doen wat ik wil".
dofan intiatieven heeft het
Reljertigiarige beeldend kun-
'ir Aad van Doeveren
intbroken. Momenteel is
kefcttrekker van de Groe-
de provincie Zuid-Hol-
In Delft heeft hij ooit
igdhonk vol randgroep-
n beheerd. Totdat het
itebestuur erachter
dat hij niet de vereiste
a's bezat. Vervolgens
lij naar Maassluis. Kocht
een slagerij en wist van
zaak in korte tijd een,
>et<| lopende koffieshop te
i». Twee jaar geleden is
'eer teruggekeerd naar
Daar is Van Doeveren
jn igenaar van het vervallen
-theater aan de Verwers-
Hij is eigenhandig deze
itiende eeuwse schouw-
aan het verbouwen. Van
