'runswijk aan Pravda bekritiseert glasnost in de media FISCAAL kn zi »*Boui ILMANSEILAND - ;en!". Ronnie Bruns- een twintigtal Jun- Commando's en vier huurlingen stuiven kanten op. Volgt een knal en veel lamp. Daarna: diepe telling. Binnen een uur ziet Ronnie ijk zijn hoop let- jenijk in ro°k opgaan. De igeè zelfgemaakte dub- lops mortieren, waar de Britse huurling „Panzer" Finch ape- was komen aanzet- blijken volstrekt on- baar. Ze zijn zelfs le- ;evaarlijk. pogingen er een gra- jmee af te vuren, zijn alle «rbuizen uit elkaar ge- Wat achterblijft is een verwrongen staal. „Mis- zijn ze nog te gebruiken iuterse zich er dood om ten lachen", zegt cynisch i el van Rey, de militaire irlav ®ur van Brunswijk. vas een onwerkelijke scè- eze week op de guerrilla- Stoelmanseiland, diep in Surinaamse binnenland. Britse huurlingen, John irds, John „Mad Dog" en Joe Moslelhadden incipepanning zitten wachten echt Ie aankomst van Karl 1 wi die in St. Laurent was icht( rgebleven om daar eigen- erke ig op zijn kamer in hotel I Toucan een bazooka en mortieren in elkaar te manfcelen. /ise« azooka was echter al bij i jroefneming in St. Lau- ?leg< uit elkaar gesprongen en lemt as Finch op Stoelmansei- ds o gearriveerd met de twee sch rende mortieren. De in loorl camouflagekleuren ge- dagf derde installaties oogstten i miJungle Commando's gro- nimi êwondering. Daar waren )ldo< eindelijk de zo lang ont- wetfde zware wapens. iroefneming begint in de namiddag. De mortieren len opgesteld op het verla- diegveldje van Stoelman- hd. De granaten worden teillld niet los kruit. Een lan- wordt aangestoken. Rey staat op een afstandje isch toe te kijken. Als het militair en ex-minister g b defensie heeft hij kenne- roep weinig vertrouwen in het i (Cl i van de huurlingen. nds< ne lanceerbuis na de an- enlj explodeert. De granaten n er gewoon inzitten, lts één keer verlaat een ctiel op wonderbaarlijke het wapen en valt drie- ?rd meter verderop weer s Brunswijk is ontgoo- I: „Ik zeg er liever niets zegt hij. Wel poseert hij lig voor een foto, „Krijg in afdrukje?". dag later vertrekken we via Langetabbetje naar •aurent. Karl, die ineens ngevraagd naast me in :orjaal komt zitten zegt: kruit was niet goed. Maar a nieuwe mortieren ma- hoor. Nu gaan we eerst Cessna ophalen die op jetabbetje staat. Kunnen Ubina uit de lucht born eren". Hij zet alvast een -prei vliegeniersbril op. Achter ons zit Jean, een zwijg zame Fransman, die zich als huurling-piloot bij Brunswijk heeft aangemeld. Naast hem nog een Fransman, een meca nicien, maar die ziet het Jun gle Commando niet meer zit ten en vaart door naar St. Laurent, vanwaar hij een vliegtuig naar huis wil nemen. Bevel Dat de huurlingen bij ons in de korjaal stapten gebeurde op bevel van Brunswijk zelf, maar zeer tegen de zin en ontsteltenis van de afge vaardigden van het Zeister Zendingsgenootschap die met het vaartuig naar Stoelmansei land waren gekomen om daar de hulporganisatie te inspecte ren. Op dit eiland, gelegen in de Marowijne-rivier, ver bui ten het bereik van Bouterses aanvalshelikopters, bevindt zich behalve Brunswijks hoofdkwartier ook de belang rijkste post van dit zendings genootschap, bemand door het artsenpaar Lukas Paanakker en Karin Scholten. Het was een reis die de afge vaardigden van het Zeister Zendingsgenootschap nog lang zal heugen. Jan Overduin, ad junct-secretaris van het ZZG, de arts Theo Hiemcke en zijn vrouw Els, vielen van de ene verbazing in de andere. Dat begint al op de heenreis, kort na het vertrek uit St. Laurent als we stoppen bij St. Jean. Daar wordt een Win- chester-geweer aan boord ge nomen. De afgevaardigden kij ken wat ongemakkelijk. Maar Eddy Dap, de Tilburgse leraar die de hulp-operatie van het ZZG hier coördineert en die meereist, zegt: „Dat geweer hebben we nodig tegen een eventuele aanval van een heli kopter". Een jachtgeweer te gen een helikopter? Dap lacht: „Die mannen van Bouterse zijn lafaards. Als je een schot op hen lost, smeren ze hem". En verder gaat de lange reis naar Stoelmanseiland. Onder weg, bij Moppiekondre, varen we vlak langs het wrak van Ronnie Brunswijk, zijn vrouw en twee kinderen poseren gewillig. 3ÏTËNLAND EeidóeSouwmt ZATERDAG 14 MAART 1987 PAGINA 5 door Bert van Velzen In het schemerlicht van het cafe kreeg Dennis, een Brit die zich belastingplichtig voelde en naar globale troost zochtfiscologische tips van Jan, die naast hem aan de toog hing. Dennis beheerst het Nederlands vrij aardig, maar Jan wilde hem met zijn eigen verbluffende talenkennis royaal tegemoet komen. Yes, I spiek zes spietsnes, zei Jan. Six teels. Je parle franzais. Mio hablo espanjol. Man spricht deutsch. Ik spiek Vlaams Italiano. En Duts. Twee pivo's, Henk. Wel Dennis, you loek somber. Trubbel? Ik wil belasting betalen. No, no you not spiek duts. We spiek englis. Okay? -1 want to pay taxes. Wat? -1 want to pay taxes. Why? - I am an ex-patriate... Wat? Ik ben een buitenlander die hier woont en werkt en dus belasting moet betalen. Momentje, plies. I loek in de boek. You work? - Jazeker. Your wijf work? - Ja, die werkt ook. Dat is not so bjoetifoel. You are tweeverdieners and also fron tdeurdealers. - Pardon? Fron tdeurdealers. - Maar ik handel niet in voordeuren. Ik zit in de kunstmest. You deal de same frontdeur with your wiif. Dat cost you your big taxfree foei Wattapitty. - Is dat erg? Not if you transplant a pies of de taxfree foet of your wijf on your own halve taxfree foet. We call this foet-transputation. It is very, very difficult. Very. Wat is de salaris of your wijf, Dennis? - Rond 94 duizend gulden. Dan you get nozzing of de foet of your wijf. She gets half of your foet. - Is het pijnlijk? It goos wel. Do you have - we noemen dat hier buitengewone lasten special loads? - Wat bedoelt u? Wel, catastrofal sickness, mouth full of crowns, dure kinderen? - Nee. Wattapitty. You must have many pull off posten in Holland. We say: aftrekposten. Ik think you call them jerk off posts. - Pardon? Jerk off posts. Everybody has them in Holland. The car, a work corner at home, maybe the train to work. The longer the list, the more money back. But it is for the thunder not easy. - Wat zijn de beste aftrekposten? Not elastic socks or your hairpiece. Stickpennings are very good or when you have to be transformed into a woman on orders of the psychiater because you will get crazy of they don't do it You really have to suffer great pains before you get something back. - Het is een uniek systeem. Yes. You will need help. By the fiscus they have a problem for every solution. But we have a sharp eye for holes in the systeem. We are all experts in paying too little. (Dennis ziet er moe uit Zijn fiscologische leermeester glimt van tevredenheid. Niet iedereen is in staat het fenomeen der voordeurdelers, de mystiek van de voetoverheveling, de magie van de aftrekposten, kortom de essentie van het fiscale complex, in het Engels over het voetlicht te brengen. Hij bedenkt dat hij nog kan uitleggen waarom kloosterlingen geen voordeurdelers zijn). Wel Dennis, now we will discuss the details. - Nee, asjeblieft niet, ik heb een barstende hoofdpijn. Wattapitty. SKE EN WISKE—DE HELLEGATHONDEN P1 m tub je h p mjiimti doen 'Ue tuiden zett n mnuhien no$ hunnen MOSKOU Na een jaar van energiek glasnost-beleid (openheid) in de Sovjet-media is het karakter van de Sovjet- journalistiek en de openbare discussie daadwerkelijk veran derd. De Pravda suggereerde begin deze week echter dat de tijd is aangebroken deze kwes tie opnieuw te bezien. De Pravda, de officiële partij- krant, drukte een groot redac tioneel commentaar af op de voorpagina, waarin de journa listen werden gewaarschuwd niet te ver te gaan in hun glas nost. In het artikel werd on derstreept dat „benaderingen en overmoedig schrijven, waardoor feiten verdraaid worden en van de werkelijk heid afgeweken wordt" ontoe laatbaar zijn. „Accuraatheid, precisie en het weergeven van de realiteit zijn onschendbare, Leninistische principes van de journalis tiek", legde de Pravda uit en zodoende moet de Sovjet-pers zich niet uitsluitend bezig hou den met sensaties. De partij krant beoogt geen opheffing van de glasnost, maar wil de journalisten slechts op de hoogte stellen van de voor waarden waaronder het glas nost-proces zich voort kan zet ten. „De partij ziet de pers als een actieve deelnemer aan de pe- restroika (het Russische woord voor herstructurering, waar mee Gorbatsjov's hele pakket van hervormingen aangeduid wordt). We kunnen en mogen niet toestaan dat er mensen of aspecten in de samenleving zijn die immuun zijn voor kri tiek", aldus de Pravda. Open heid in de media als zodanig is niet het gewenste doel. Het is meer een methode waardoor de hervormingen van de partij beter gecontroleerd en toege past kunnen worden. Regiona le partij-organisaties moeten juist gebruik maken van de kritische artikelen en zich op die manier laten inlichten door de pers. Eén van de vragen omtrent Gorbatsjovs hervormingspro gramma betreft de grens van het glasnost-beleid: Wat is pre cies de bewegingsvrijheid van de Sovjet-pers? De Leninisti sche definitie van de pers luidt als volgt: „Een uiterst machtig wapen voor de Leninistische partij, die dienst kan doen als organisator en als volksmen ner..." Het Westen hoopte dat glasnost zou betekenen dat de pers in de Sovjet-Unie de vrij heid zou hebben om een onaf hankelijke positie in te nemen en partijbesluiten zou kunnen bekritiseren of uitdagen. Die hoop blijkt echter ongegrond. Igor Jakovlev, de hoofdredac teur van het weekblad Mos- kovskie Novosti, dat momen teel als vlaggeschip van de glasnost'geldt, benadrukte dat de meeste Sovjet-journalisten nu wel van mening waren dat er een einde was gekomen aan. het simpelweg aanvallen van het systeem en het belichten van negatieve verschijnselen. „We zijn deze periode van ne gativisme allemaal zat", zei hij. „Ik ben het in ieder geval beu om voortdurend te lezen over films die eindelijk na twintig jaar vertoond worden". MARTIN WALKER Copyright The Guardian Na de test bleef van deze dubbelloopsmortier slechts onbruikbaar staal over. De Tilburger Erwin Mac- Donald (links) met enkele junglecom mando's op de veranda. een helikopter, die inderdaad door Brunswijk met een jacht geweer is neergehaald. Weken nadien dreven hier nog de lij ken van de soldaten in de ri vier. Stroomversnellingen en ondiepten worden gepasseerd. Bij Apatoe, een dorpje aan de Franse kant, wordt een bezoek gebracht aan de gevluchte granman grootopper hoofd Forster. De hoogbe jaarde man zegt dat hij niet wil dat Bouterse 'gedood wordt. „Hij moet blijven leven om te zien wat hij ons land heeft aangedaan". Bij de Armiia-watervallen is een controlepost van het Jun gle Commando. De korjaal van het ZZG kan ongehinderd pas seren. Na vele uren bereiken we Langetabbetje, een van de guerrillabases van het Jungle Commando. Hoofdcomman dant hier is de 34-jarige reus achtige Tilburger Erwin Mac- Donald, die zijn woonplaats ruim drie maanden geleden verliet om zich bij Brunswijk te voegen. Dap stelt de ZZG-afgevaardig- den aan hem voor. Ze kijken weer wat onwennig. Er is het ZZG alles aan gelegen om de hulpverlening gescheiden te houden van de activiteiten van het Jungle Commando. Langetabbetje is een gevaar lijk punt. „We verwachten elk moment een aanval van Bou terse", zegt Erwin. En vol ver trouwen: „Het mag hoor, we zijn er op voorbereid. We heb ben dan wel niet de bewape ning, maar wel de inzet". Hij is er zeker van dat het Jungle Commando de strijd uiteindelijk zal winnen. „Elke keer dat Bouterse een nieuw offensief aankondigt, komen wij dichter bij Paramaribo in actie. Als Bouterse zegt dat hij een gebied controleert, bewij zen wij onmiddellijk het te gendeel. De groeten aan Til burg. Ik kom pas terug als dit alles afgelopen is". Hij loopt mee naar de aanlegsteiger en trommelt wat manschappen op voor een foto. De tocht gaat verder. De rivier wordt smaller en gevaarlijker, de natuur woester. Sommige stroomversnellingen kunnen alleen te voet worden gepas seerd. Dan ineens: Stoelman seiland. Ronnie Brunswijk loopt, in korte broek, met rode baret op, te wandelen met zijn dochtertje. Maar de ZZG-afge- vaardigden zijn hier gekomen om de puntjes op de i te zetten. Er zijn berichten over zakken rijst, bestemd voor de honge rende bevolking, die door het Jungle Commando zouden zijn geconfisqueerd. En over vaten benzine die zouden zijn „ge leend". Dat kan absoluut niet, vinden de afgevaardigden. Een dag nadat ze getuige wa ren geweest van de proefne ming met de ondeugdelijke' mortieren, hebben zij een ver gadering met Ronnie. Hem wordt aan het verstand ge bracht dat de hulpverlening wordt betaald met gegeven geld van de Nederlandse over heid en van de Evangelische Broederschap. „Je blaast de hulp op als je niet van onze spullen afblijft", wordt Ronnie gewaarschuwd. Er wordt een afspraak gemaakt. Het Jungle Commando zal voor zijn eigen voedselvoorraden moeten zor gen. En als het zou voorkomen dat Brunswijks mannen een vat benzine .Jenen", dan dient dat vat zo snel mogelijk gevuld te worden teruggegeven, of anders te worden betaald. Ronnie belooft dat hij zijn mensen zo zal instrueren. Er zullen geen banden zijn tussen het Jungle Commando en het Zeister Zendingsgenootschap. De ZZG-afgevaardigden tonen zich tevreden. Bij het vertrek, een uur later, ordonneert Ronnie dus ineens de huurlingen in de ZZG-kor- jaal. „Jullie komen toch langs Langetabbetje. Daar moeten zij ook heen", is zijn argument. Protest lijkt aanvankelijk niets uit te halen, maar na een poos je varen komt toch Ronnies persoonlijke korjaal langszij om de huurlingen over te ne men. Overduin en het echt paar Hiemcke halen verlicht adem. De rest van de reis va ren de korjalen gelijk op. Er wordt niet gezwaaid. ROB RUGGENBERG

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1987 | | pagina 5