I gg voor de 001* danhet be,aai'
aar ook voor de bekers"
§V Voorschoten:
en goed lopend bedrijfje
i^ERT JAN BREMAN KANSRIJK BIJ STUDENTEN SKIKAMPIOENSCHAPPEN
3
G»g
RT LEIDEN £eidóc@oirumt
1 "H Evert-Jan Breman: „We gaan met
zijn vieren In één auto naar Mau-
ZATERDAG 14 MAART 1987 PAGINA 19
Onder redactie van
Gert-Jan Onvlee
Bijdragen Erik Huisman.
Warm water
„Troosteloos. Ja, ik word er zo
langzamerhand beroerd van.
Over 14 dagen begint de zo
mertijd en nu zit je nog met 9
graden onder nul. De KNVB
had al keurig een bekerpro
gramma ingelast omdat de
competitie zo voorspoedig
verliep, maar dat kunnen ze
nu ook wel vergeten volgens
mij. Als je naar het le kijkt,
die moeten nu nog acht wed
strijden spelen en eer dat je
nu speelt is het al eind maart
en moet er niets meer afgelast
worden, anders zit je al in de
maand juni. En doordeweekse
wedstrijden vind ik puur
competitievervalsing, je zit nl.
altijd met jongens die dan niet
beschikbaar zijn (ploegen
diensten, militaire dienst,
etc.). Maar goed, het is nog
geen eind maart en misschien
gaat het wel warm water re
genen
Fred Bink in „Goal", het me
dedelingenblad van de w
Leiden.
Warm water (2)
„Heb je het al gehoord? De
KNVB heeft nu echt alle be
schikbare speeldagen voor
BCL volgepland. Vanaf nu tot
en met zestien mei zitten we
hellemaal vol. En wedstrijden
die worden afgelast, moeten
in het vervolg doordeweeks
worden ingehaald, ongeacht
de afstand. Nu hebben wij
daar weinig problemen mee,
maar de kans dat je als ploeg
op een dinsdagavond naar
Zeeland moet om daar tegen
Oostkapelle in te halen, zit er
nu dus dik in".
Teun Rietveld, secretaris van
RCL.
Warm water (3)
En als besluit in dit trieste,
troosteloze drieluik, Ruud
Moesman, secretaris van
SVLV in het clubblad van die
vereniging:
„Redden we het nog? Hoewel
we aan het einde van vorig
jaar bang waren dat de com
petitie 1986/1987 erg vroeg af
gelopen zou zijn, zelfs werden
al extra wedstrijdenreeksen
ontworpen en vastgesteld, nu
moeten we constateren dat
het vervolg van de competi
tie, met een enkele uitzonde
ring, al bijna drie maanden
stil ligt. Vanzelf komt dan
weer het onderwerp „winter
stop" om de hoek kijken
Naar mijn mening moet de
winterstop beperkt blijven tot
een korte periode rond de
Kerstdagen en de Jaarwisse
ling. Daarnaast zal de KNVB
een stringent afkeuringsbe-
leid moeten voeren
Het weekeinde van 16 en 17
mei is het laatste weekeinde
dat er gevoetbald kan wor
den, voordat het grote onder
houd van de velden begint.
We hebben nog tien weekein
den tot onze beschikking zon
der rekening te houden met
afkeuringen. Als we onze elf
tallen onder de loupe nemen,
staat onze B3 er het beroerdst
voor. Zij moeten nog elf wed
strijden spelen en komen dus
al een weekeinde tekort".
Daar helpt inderdaad zelfs
geen warm water meer aan...
Duidelijk?
„De Centrale, da's duidelijk
heid in verzekeringen", luidt
de slogan van bovengenoem
de verzekeraar. Nou zullen ze
daar bij De Centrale ongetwij
feld werken met de meest
glasheldere, duidelijke polis
sen, daar twijfelen wij van
Hutspo(r)t niet aan. Onduide
lijk is ons echter of de assura
deuren enige sjoege hebben
van het krijgen van naamsbe
kendheid via sportsponsoring.
Reden voor onze twijfel is de
persfoto die we aantroffen in
het informatiepakket over de
wielerselectie van het district
Zuid Holland I. Alles en ie
dereen staat namelijk in opti
ma forma op die gevoelige
promotieprent, met uitzonde
ring van, inderdaad, de spon-
sornaam...
Kwartet
Reeds een ruime, vrijwel
voetballoze maand geleden
meldden wij U de officiële
opening van het nieuwe club
gebouw van Alkmania. On
danks deze tijdsspanne, moe
ten Wij van Hutspo(r)t over
de door veel zelfwerkzaam
heid en vakmanschap tot
stand gekomen behuizing van
de Oude Weteringse club nog
iets kwijt.
De tijd daarvoor was er, met
het aanhoudende winterweer
en het daardoor veelvuldig
afgelast worden van wedstrij
den, tot nu toe nog niet rijp
voor. Maar nu de lente dreigt
te ontluiken en er binnen en
kele weken zeker weer zal
worden gevoetbald, lijkt ons
de tijd daar, om een laatste
Kwartet (2)
De officiële opening werd, zo
als bekend, voltrokken via
het onthullen van een fraai
kunstwerk, dat bestaat uit
drie panelen. Het drieluik is
dermate opvallend en mooi,
dat eenieder die voor het
eerst het clubhuis betreedt de
plaquette wel móet bewonde
ren. De drie werkjes én de
plaats waar ze zich bevinden,
worden daardoor in de geheu
gens der bewonderaars ge
grift.
En pas nu blijkt op welk een
slimme plaats het kunstwerk
is aangebracht. Want hoe help
je bezoekende toeschouwers
die in de pauze of na de wed
strijd van het veld komen of
zich in de kantine vloeibaar
versnaperd hebben en be
nauwd vragen waar het pri
vaat zich bevindt? Juist, die
zijn uit de brand met de aan
wijzing „Rechts van het
kunstwerk".
Voor hen wordt de plaats van
het kunstige trio, als de be-
Geheim
Die bewuste geheimhouding
paste toch zo aardig in het
plaatje: FC Den Haag in het
geniep op bezoek bij RCL. Wij
van Hutspo(r)t bedoelen
maar: als er tegenwoordig al
bewust moet worden gezwe
gen over een voetbalwed
strijd, dan is het er eentje
waar FC Den Haag mee te
maken heeft...
Voor wie niet weet waarover
wij nu schrijven, even terug
naar zaterdag. Omdat burge
meester Roozemond van Alk
maar het competitieduel met
AZ '67 had verboden, oefende
FC Den Haag die dag maar
tegen RCL. De eredivisionist
verloor het treffen op de Lei-
derdorpse Bloemerd door
twee doelpunten van Leo van
de Weteringh met 2-1. Doel
punten die niet door de redac
tie van deze rubriek konden
worden gesignaleerd, omdat
het bestaan van de wedstrijd
ons volledig onbekend was.
Waar oefeningen tegen Feye-
noord en de Deense derde
klasser Fremad Amager door
de Leiderdorpse vereniging
probleemloos en meer dan tij
dig bij de diverse sportredac
ties werden aangekondigd,
werd de komst van FC Den
Haag immers niet gemeld.
Geheim (2)
Toen het nieuws later toch
doorsijpelde, wisten Wij van
Hutspo(r)t genoeg. In verband
met alle Haagse narigheid van
de laatste tijd was door beide
clubs besloten geen rucht
baarheid aan het duel te ge
ven. Zo simpel was dat. Maar:
zo simpel was dat dus niet
RCL-secretaris Teun Riet
veld: „Nee hoor, er was geen
sprake van geheimhouding.
De wedstrijd was zaterdag
morgen pas om een uurtje of
tien officieel geregeld. Het
had toen geen zin meer om te
bellen, het bericht kon toch
niet meer in de krant Ja,
jammer, want ik had het er
graag wel in gehad. Dan had
den we aan het hek nog wat
entree kunnen vangen".
Roozemonds Leiderdorpse
collega Bruggeman was even
eens niet ingeseind over de
komst van de Hagenaars.
„Dat hebben we nog nooit ge
daan. Vorig seizoen, toen Ajax
kwam, niet. En bij Feyenoord,
dit jaar, ook niet. Waarom
zouden we het met Den Haag
dan wel doen? En ook bij die
clubs loopt er tuig onder de
supporters".
Geheim (3)
Met de Haagse aanhang („Ik
heb wel wat vreemde gezich
ten gezien, nee, geen jong op
geschoten tuig") waren zater
dag totaal geen problemen,
zoals RCL de laatste vijftien
jaar geen problemen heeft ge
had' Eigenlijk maakte Riet
veld zich alleen maandag
avond even zorgen. „Toen
kon je aan alle kanten horen
en lezen dat wij die wedstrijd
bewust geheim hadden ge
houden. En toen dacht ik wel
even: misschien komen ze
straks alsnog de zaak even
verbouwen. Omdat die wed
strijd niet was aangekon
digd...
ubbei^EN Met drie an-
studenten is Leide-
)vert-Jan Breman in
ht van donderdag
ijdag naar het Oos-
Mauterndorf af-
I; Daar worden van
en morgen de Ne-
Studentenski-
lioenschappen gehou-
met als onderdelen
Meei^m en reuzenslalom.
1 zesdejaars student,
ijks terug uit Oos-
waar hij als orga-
46945jur optrad bij de Open
gie Edïnationale Nederland-
Buithuijjeugdkampioenschap-
iën, maakt in Mau-
.00: ot^jorf een goede kans
(pihoög in het klasse-
te eindigen.
jieem dit jaar voor de
e keer deel aan de kam-
;chappen", vertelt rech-
dent Breman. „Twee
geleden heeft een groepje
e studenten het initiatief
ïen om deze studenten-
ioenschappen te gaan
n". Toch is het initiatief
1985 genomen werd niet
In de vijftiger en zesti-
aren namelijk, werden
kampioenschappen al
jaarlijks gehouden, maar rond
1970 kwam er een einde aan
de traditie. Breman: „Ik heb
begrepen dat het de bedoeling
is dat deze kampioenschappen
wederom een jaarlijkse traditie
gaan worden. En dat is hard
nodig, want we hebben in Ne
derland niet zo veel serieuze
skiwedstrijden". Een waarborg
om de Studentenkampioen
schappen tot een jaarlijkse tra
ditie te maken is een goede or
ganisatie. Volgens Evert-Jan is
dat zeker het geval: „De Delft-
se organisatoren, hebben spe
ciaal voor de jaarlijkse kampi
oenschappen de stichting Win-
terac opgericht en zich verze
kerd van twee sponsors. En de
organisatie gebeurt in samen
werking met de Nederlandse
Skivereniging".
Prachtig
Evert-Jan staat al een flink
aantal jaren op de lange latten.
„Ik ben van mijn dertiende tot
mijn twintigste actief geweest
als wedstrijdskiër. Ik zat in het
Nationaal Ski Team, dat door
de Nederlandse Ski Vereni
ging in stand wordt gehouden.
Doel van dat team is het wed
strijdskiën in Nederland op
een hoger niveau te brengen.
En dat is erg goed gelukt". Het
skiën vulde in die tijd vrijwel
alle beschikbare vrije tijd van
hem. „Het waren zeven heel
erg drukke, maar ook prachti
ge jaren. Van mijn ouders
mocht ik in het Nationaal Ski
team blijven, op voorwaarde
dat het op school goed zou blij
ven gaan. In het wedstrijdsei
zoen gebeurde het dan vaak
dat ik op donderdag na school
naar het station ging, waar
mijn moeder klaarstond met
mijn ski-uitrusting. Mijn
schooltas gaf ik aan haar en
met de skispullen en de trein
vertrok ik dan richting be
sneeuwde bergen. In de nacht
van zondag op maandag kwam
ik dan met de trein terug en
ruilde op het station de skis
pullen weer in voor de school
boeken en ging dan gelijk door
naar school". Het drukke be
staan vond hij helemaal niet
erg. „Van 1977 tot 1984 had ik
het altijd vreselijk druk en be
steedde ik mijn tijd voorname
lijk aan school en het skiën.
Andere dingen liet ik er voor
staan. Maar dat vond ik niet
erg, want op school ging het
goed en ik had gewoon heel
veel plezier in het skiën". Op
zijn twintigste is de bijna
meester in de rechten („ik
moet nog twee vakjes en een
scriptie") met het wedstrijds
kiën in het Nationale team ge
stopt. „Ik ben minder tijd aan
het skiën gaan besteden, want
natuurlijk, het kostte veel tijd
en het was nauwelijks met de
studie in Leiden te combine
ren. Wel ben ik, toen ik in
1984 stopte op topniveau, be-
stuurswerk voor de Neder
landse Skibond gaan doen. Ge
woon uit liefde voor de sport".
Sindsdien gaat Evert-Jan jaar
lijks een paar weken op win
tersport. „Ik ga elk jaar zeker
een keer, want skiën ls na
tuurlijk één van de mooiste
dingen die er zijn en het is
voor mij op die manier nog net
betaalbaar. Daarom ga ik nu
ook met drie anderen in één
auto naar Mauterndorf".
Kansen
Over zijn medaillekansen in
Oostenrijk dit weekeinde is
Evert-Jan optimistisch, maar
ook wel onzeker. „Je weet het
nooit met een kampioenschap
als dit, want elke student kan
in principe meedoen. Het ni
veau van de deelnemers ver
schilt dan ook enorm en tussen
de 170 mensen die zich hebben
ingeschreven kunnen altijd
heel erg goede skiërs zitten.
Het is dus afwach.ten", aldus
Breman. Als de winnaar van
vorig jaar, Peter van der Swa-
luw, en voormalig topskiër
Lody Pieters meedoen is hel
maximaal haalbare voor mij
de derde plaats. Maar dan
moeten ze natuurlijk geen
foutjes maken of vallen, want
foutjes ziin onvergeeflijk en
vallen is fataal".
In het verleden heeft de alpi
ne skiër al een aantal kampi
oenschappen gewonnen. „In/
ben in 1979 Benelux-kampioem
bij de jeugd geweest en in 1983
derde bij het nationaal kampi
oenschap. Ook heb ik diverse
tweede en derde plaatsen be
haald bij Nationale Jeugdkam
pioenschappen". Bij Evert-
Jan's skibeloningen zitten er
een aantal die er voor hem uit
springen. „De eerste keer dat
ik een skiwedstrijd won", ver
telt hij, „was het hartje zomer.
Ik deed toen in Zaalbach in
Oostenrijk mee aan een slalom
op een graspiste. De brand
weer hield de grasmat nat en
we moesten zeep onder onze
skies doen om te kunnen glij
den. Het veld werd, doordat de
brandweer bleef spuiten, één
grote schuimende blubber-
vlakte, waarin ik met het
snelst naar beneden wist te'
prikken".
Evert-Jan probeert dit week
einde zo hoog mogelijk te ein
digen, voor de eer en de bo
kaal. „Twee jaar geleden werd
ik bij de studentenkampioen
schappen tweede. Ik kreeg
toen als prijs een buitensporig
grote beker. Dat ding was
ruim 40 centimeter hoog en
was bepaald niet in overeen
stemming met de geleverde
prestatie. Toen ik 'm overhan
digd kreeg wist ik niet wat me
overkwam, maar leuk was het
wel. Wie weet dus wat we dit
weekend meemaken".
gh» (ifrste 'ustrum Is een feit. Het bestuur van SV Voorschoten vormt een aandachtig gehoor tijdens de feestelijke receptie.
(al); i
-9.#
15
drukt. Op het moment dat dét
punt bereikt wordt, is zater
dag-,en zondagvoetbal onder
één dak onmogelijk".
Zelfstandigheid
„Wethouder Marselis, die on
der meer sport in zijn porte
feuille had, zat toevallig met
de grasvelden achter de hoc
keyclub Forescate in zijn maag
en hij was niet onwillig deze
aan ons te vergeven. De af
splitsing was een emotioneel
besluit, waarbij de drang naar
zelfstandigheid en een eigen
filosofie op het voetbalgebeu-
ren en de mogelijkheid om die
te realiseren een rol speelden.
Wij hebben in feite alleen de
papieren constructie doorge
voerd, die de zaterdagafdeling
van Randstad Sport voor ogen
stond".
Hoe juist het besluit was, kan
nu, vijf jaar later, eenvoudig
worden geconstateerd. SVLV
is dan nog wel „de populairste
voetbalclub van Voorschoten",
SV Voorschoten bedreigt die
status nadrukkelijk. Illustra
tief hiervoor is de groei van
het aantal jeugdleden, die
steeds vaker de SV Voorscho
ten verkiezen boven de twee
„oudgedienden". Ook de elf
seniorelftallen spreken wat
dat betreft boekdelen.
De accommodatie wordt her
haaldelijk verfraaid, hetgeen
nog steeds als een beleidsuit
gangspunt gezien wordt. Eer
daags zal de gemeente Voor
schoten haar fiat al dan niet
geven inzake de subsidieaan
vraag van de SV voor de
nieuw te bouwen kleedkame
raccommodatie, die in augus
tus 1987 gereed moet zijn. Het
is de eerste keer, dat SV Voor
schoten aanklopt bij de ge
meente voor een financiële
ondersteuning, hetgeen impli
ceert, dat het huidige complex
met eigen middelen is gefinan
cierd.
Creatief
Creativiteit is een eerste ver
eiste voor een voetbalclub, in
dien die wil overleven. Dit be
tekent actie ondernemen, idee
ën lanceren én uitwerken en
over de juiste mensen beschik
ken om dit te realiseren. „SV
Voorschoten heeft in het korps
van 180 medewerkers vol
doende mensen die dat aan
kunnen", aldus voorzitter
Fleischeuer. „We streven naar
diversiteit. Daar bedoel ik
mee, dat er ruimte wordt ge
schapen voor nevenactivitei
ten als het organiseren van
toernooien, uitwisselingen met
buitenlandse verenigingen,
kaartavonden, de ouders be
trekken bij het wel en wee
van de club en ga zo maar
door. Wij proberen ook na te
gaan in hoeverre het haalbaar
is om sporten als honkbal, tri
athlon en hardlopen in georga
niseerde vorm binnen de vere
niging te halen".
Bestuurslid Piet Lagarde, te
vens lid van de sponsorcom
missie, stipt aan, dat het be
stuur er debet aan is, dat het
SV Voorschoten op dit mo
ment voor de wind gaat. „Het
bestuur bestaat uit mensen die
zelf niet voetballen, die vaak
van buitenaf komen en dus af
standelijker tegen het hele ge
beuren aankijken. Zij nemen
beslissingen op rationele gron
den en dat werkt goed". Flei
scheuer vult aan, dat „SV
Voorschoten een soort bedrijf
je is". Je hebt te maken met
concurrentie, je probeert je
produkt dus zo goed mogelijk
te verkopen en het de consu
ment naar zijn zin te maken.
Wanneer dat zo is, dan doet de
mond-op-mond-reclame de
rest".
Sportief gezien, kan er nog
wel het één en ander verbe
terd worden. Het vlaggeschip
acteert niet onverdienstelijk in
de vierde klasse KNVB van
het zaterdagvoetbal, maar de
tweede klasse is het doel waar
naar toegewerkt wordt. Daar
zijn goede spelers voor nodig,
maar aangezien de Voorscho-
tense clubs weinig talent van
„buitenaf" krijgen, moet de ei
gen jeugdopleiding daar garant
voor staan. Dit vereist een
goede basis en aan die basis
dient een juist beleid te staan.
En dat is nu precies datgene,
dat SV Voorschoten in huis
heeft
JELLE RAAP
'12' "|RSCHOTEN Vijf
jgeleden scheidde de
ige zaterdagafde-
'an het Voorschoten-
dstad Sport zich af
le rest van de club.
ie troebelingen, ja-
frustraties en spor-
prestaties ambities
ten grondslag aan
litsing, die destijds
;1 stof deed opwaai-
aet27binnen de Voorscho-
Ss°/f voetbalgelederen,
een half decennium
ato, kan worden vast-
lld, dat die beslissing
aiste was voor het te-
toordige SV Voor
uiten.
iverse voorzitter van
afeis,[00rsch°ten Arthur Flei-
af en toe gecorrigeerd
jevuld door bestuurslid
jarde, verwoordt de
ige drang naar zelf-
Tei fgheid als volgt: „De zon-
idëling van Randstad
had primair gezien de
No*eur. Het sportieve belang
vereni6inS la8 bij de
5/3y_»gtak, zeker in de tijd dat
irkoopde tweede klasse KNVB
inderi gespeeld. Langzaamaan
riandïr, werd de zaterdagafde-
'P2°!$prestatiegerichter en de
jaties groter, omdat die
lie de kop werd inge-
