Publiekstheater sterk
in „Largo Desolato"
Toenemende Amerikaanse
kritiek op restauratie
van Sixtijnse Kapel
SCHUBERT-KWARTET STERK IN JANACEK
Zes Césars voor
film Thérèse
Brüggen gebruikt beits
in plaats van boenwas
Solisten schitteren ii£j
Meesterserie concert!
KUNST
CeidacSomcmi
MAANDAG 9 MAART 1987 PAGIN&J
SPAANSE SCHILDER
VIOLA OVERLEDEN
EL ESCORIAL De abstracte schilder Manuel
Viola, die in de jaren '60 een belangrijke rol
speelde in de Spaanse kunststroming „El Paso",
is gisteren op 68-jarige leeftijd aan een hartaan
val overleden. Viola, van wie werken in galeries
in de hele wereld hangen, werd in 1919 in Zara-
goza geboren. Als tegenstander van de dictatuur
van generaal Franco vluchtte hij na de Spaanse
Burgeroorlog (1936-39) naar Frankrijk. Daar
maakte hij tijdens de Duitse bezetting deel uit
van het verzet. In zijn zelfgekozen ballingschap
in het noordelijke buurland werkte Viola samen
met zijn balling-landgenoot Pablo Picasso en
deed hij zijn intrede in de wereld van de kunst.
In'1957 keerde Viola naar Spanje terug, waar hij
samen met Antonio Saura en Jaime Millares de
„El-Paso"-school voor abstracte kunst stichtte.
Archieffoto van Manuel Viola.
Sovjetfilmer
valt dood in
Mozambique
MAPUTO De Sovjetfilmprodu
cer Joeri Tsjoeljoekin is zaterdag
in de Mozambiquaanse hoofdstad
Maputo overleden na een val in
een hoog trappenhuis van het ho
tel waar hij logeerde. De 58-jarige
Tsjoeljoekin viel van de negende
verdieping naar beneden. De
plaatselijke politie en Sovjetdiplo
maten stelden een onderzoek in.
De overleden producer heeft in
een loopbaan van 30 jaar in de
Sovjetfilmindustrie 15 films ge
produceerd. Hij vertoefde in Ma
puto om de Sovjetfilm te propage-
Eddi Durham
overleden
NEW YORK De
Amerikaanse jazz
musicus Eddie
Durham is dit
weekeinde op 80-
jarige leeftijd in
New York overle
den. Niet alleen
speelde de trombo
nist-gitarist in een
aantüd bands; hij
componeerde ook
veel, o.m. voor
Count Basie, Basie
Moten, Jimmy
Lunceford, Andy
fl11
Composities Huygens
in première
op herdenkingsdag
DEN HAAG Op de nationale herdenking
van de 300ste sterfdag van Constantijn Huy-.
gens, zaterdag 28 maart in de Kloosterkerk in
Den Haag, zullen voor het eerst twee composi
ties van de dichter/staatsman worden ge
speeld. Van Huygens was bekend dat hij meer
dan 800 stukken heeft geschreven, maar van
dit werk is alleen de bundel „Pathodia" (met
psalmen, Italiaanse aria's en Frans airs) terug
gevonden. De nu herontdekte werken, een
lied en een allemande, worden op de herden
kingsdag uitgevoerd door Camarata Trajecti-
PeauD'Ane
sprookje in
barokstijl
Thèatre du Nombr* D'Or met „Peau
D'Ane" (Ezelsvel) door Charles Per-
rault. Regie: Roland Jullien. Gezien
in het Circustheater op 8 maart.
Verder 10 en 11 maart in Theater
Carré te Amsterdam.
Met behulp van kleurrijke
kostuums en muziek in barok
stijl is de regisseur Roland Jul
lien er gisteren in geslaagd
even de tijd van de Zonneko
ning Lodewijk de veertiende
te doen herleven. De overdaad
aan versiersels, het verheven
taalgebruik en het vormelijke
ballet waren helemaal in stijl
van de zeventiendeeeuwse ba
rok. Alles ten dienste van het
bekende sprookje „Ezelsvel"
van Perrault, waarin een
beeldschone prinses, vermomd
in een ezelsvel, vlucht voor
haar vader die met haar wil
trouwen. Een verhaal voor
veertig personages, gespeeld
door slechts negen (Franse) ac
teurs.
Belichting en decor gaven een
mysterieus tintje aan de uit
voering. De doorzichtige en
bewerkte gordijnen waarach
ter de spelers optraden had
den, in combinatie met de be
lichting, het effect van een
kijkdoos met driedimensioneel
effect.
Hier en daar was de regisseur
duidelijk van de oorspronkelij
ke tekst afgeweken om het
sprookjesachtige en tragische
element te benadrukken. He
laas kwam het niet altijd de
duidelijkheid van het verhaal
ten goede. Zo was de peettan
te, die in het begin van het
stuk onzichtbaar was voor de
koning, op het eind zijn dans
partner. Ook waren droom en
werkelijkheid in het tweede
gedeelte moeilijk te onder
scheiden.
Het tempo van het stuk was
na de pauze veel sneller ge
worden. Na een uitgebreide
presentatie van de intrige had
men de indruk dat het eind af
geraffeld werd. De verwachte
climax ontbrak. De bruiloft
van de jonge prins en de prin
ses vond met zoveel vanzelf
sprekendheid plaats dat alle
tragiek vergeten leek.
Het Frans was duidelijk te vol
gen. Dat sprookjes niet alleen
voor kinderen bedoeld zijn,
bleek uit de samenstelling van
het (voornamelijk Franstalige)
publiek, waar alle leeftijds
groepen waren vertegenwoor
digd.
JEANNETTE VOORBIJ
„Largo Desolato" van Eras-
musprijs-winnaar '86, de Tsje
chische schrijver Véclav Ha-
vel, is een bijzonder mooi stuk
en dat blijkt nu pas goed in
deze regie van Peter de Baan.
In de versie van Bristol Old
Vic, die wij eerder dit seizoen
konden zien, kwam slechts
een fletse beklemming tot ui
ting. Bij het Publiekstheater is
vooral de psychologie van de
hoofdpersoon Netelmans mi
nutieus geanalyseerd: hij is de
gevangene van zijn eigen pa
radox, niet van een onder
drukkend systeem.
Professor in de filosofie Leo
pold Netelmans wacht thuis
vrijwillig op zijn arrestatie.
Hij acht zich gevaarlijk voor
het regime en wil bij een
eventuele huiszoeking aanwe
zig zijn. Suzanna, met wie hij
samenwoont, haar vriend Jan,
Netelmans vriendin Lucy en
zijn vriend Johan proberen
hem op te peppen. Hij zou im
mers, zo blijkt uit het bezoek
van twee arbeiders van een
Het Publiekstheater: „Largo Deso
lato" van Vaclav Havel. Vertaling:
Sjoerd de Jong en Kees Mercks.
Regie: Peter de Baan. Decor Ju
dith Lansink. Kostuums: Geke
Oosterhof. Dramaturgie: Ben Hurk-
mans. Met Rense Royaards en o.a.
Rik van Uffelen, Wim Meuwissen,
Mies de Heer en Catherine van
Bruggencate. Koninklijke Schouw
burg, zaterdag 7 en zondag 8
papierfabriek, het symbool en
de spreekbuis kunnen zijn
van iedereen die kritiek wil
leveren op hetgeen in de
maatschappij gebeurt.
Netelmans is er volslagen
door geblokkeerd. Hij is de
vrijblijvendheid, die hem het
essay „De ontologie van het
menselijk ik" deed schrijven,
verloren. Waar zijn zijn over
zicht, zijn humor, ironie en
zelfironie, zijn vermogen er
gens warm voor te lopen en
zijn ijver gebleven nu ieder
een daar aanspraak op maakt
Hij moet zich vermannen,
volhouden en weer de oude
zijn. „Kop op", maant men
hem.
Juist die zware claims drijven
hem in het nauw. Hij weet dat
hij niet zo moedig is, zou het
liefst weer onbekend willen
zijn, maar beseft dat hij nu
niet mag versagen.
Regisseur Peter de Baan heeft
vooral Ha veis gevoel voor hu
mor ruimte gegeven. Het stuk
wordt niet largo desolato,
traag als van levensmoed ver
laten, maar bijna allegro, op
gewekt, gespeeld.
De tegenspelers van Rense
Royaards (Netelmans) zijn be
hept met een soort olijkheid,
die hun vurige wensen aan
het adres van de professor
nogal relativeren. Netelmans
kan zich echter niet losmaken
van zijn zelf opgelegde marte
laarschap, hij zwelgt daarin.
Royaards speelt zijn rol
prachtig. Wij horen zijn huis
bel als een gruwelijk harde
alarmschei, die veel emotio
nele momenten afbreekt en
nieuwe ontij aankondigt. Zijn
murw geslagen afgepeigerde
houding contrasteert mooi
met de vitaliteit van de ande
ren. Die willen vrijen (minna
res Lucy, Catherine van
Bruggencate), dansen en naar
de bioscoop (Suzanna, Mies de
Heer, en Jan, Rik van Uffe
len). Netelmans is alleen nog
maar in staat zijn bezoekers
gelijk te geven, hij heeft zijn
identiteit zonder dat daarom
gevraagd is, reeds afgestaan.
Vandaar ook dat hij als de po
litie hem zegt, dat dat nu
voorlopig niet meer hoeft, in
woede uitbarst.
De Baan ensceneert Havels
pleidooi voor moed en geeste
lijke veerkracht scherp en
met weinig mededogen voor
de hoofdpersoon. Wie omwille
van martelaarschap zijn iden
titeit opoffert, verdient niet
beter. Netelmans' schreeuw
om met rust gelaten te wor
den, misschien nog een po
ging tot bezinning, komt te
laat, het is de laatste strofe
van het stuk. PETER SNEL
ROME De Amerikaan
se kritiek op de wijze
waarop de Sixtijnse kapel
in Rome wordt gerestau
reerd, wordt steeds ster
ker. Vijftien van de meest
gerenommeerde Ameri
kaanse kunstenaars heb
ben in een open brief ge
pleit voor een „denkpau-
ze" om de resultaten van
de restauratiewerkzaam
heden onder de loep te
nemen. De Amerikanen
zijn ervan overtuigd dat er
onherstelbare schade
wordt toegebracht aan de
fresco's van Michelangelo.
De fresco's gelden als het
meesterwerk van de fa
meuze Renaissance-kun-
stenaar.
Tot de ondertekenaars van de
brief behoren kunstenaars als
Christo, Rauschenberg en de
onlangs overleden Andy War
hol. Eerder al kwam de Ame
rikaanse hoogleraar kunstge
schiedenis John Beck in het
geweer tegen de wijze waarop
Luigi Colalucci, hoofd van de
restauratie-afdeling van het
Vaticaan, zijn werk doet.
Bij het gigantische schoon
maakproject dat in 1980 begon
en nu op de helft is, wordt de
lijm- en vernislaag die de fres
co's een doffe glans gaf, milli
meter voor millimeter verwij
derd. Tevoorschijn komt een
Michelangelo van verbluffen
de helderheid en kleurenrijk
dom.
Volgens de Amerikanen is de
schoonmaak echter veel te ri-
goreus. Zij menen dat veel van
de oorspronkelijke Michelan
gelo verdwijnt. Zij zijn ervan
overtuigd dat de restaurateurs
ook retoucheringen 'a secco'
van de grote kunstenaar ver
wijderen. Dat zijn retoucherin
gen die Michelangelo op de
droge muur aangebracht zou
hebben na het opdrogen van
de fresco en het pleisterwerk.
De restaurateurs van het Vati
caan houden vol dat deze re
toucheringen niet door Miche
langelo, maar door latere
kunstenaars zijn aangebracht.
Het Vaticaan is in elk geval
niet erg onder de indruk van
de Amerikaanse kritiek. De
werkzaamheden in de kapel
gaan gewoon door.
Vier jonge studenten van de
Wiener-Musik Hochschule
vormden in 1974 het Franz
Schubert Kwartet, d.w.z. dat
Florian Zwiauer, Harvey
Thurmer, Harmut Pascher en
Vincent Stadlmair hun 12 '/$-
jarig jubileum kunnen vieren.
Gistermiddag stelden zij zich
voor aan het Diligentiapubliek
met Mozart, Janécek en Verdi,
een duidelijk visitekaartje.
Weners benaderen muziek
van Mozart anders, zegt men.
Sterker nog, beweert wordt
dat de Weners überhaupt mu
ziek anders interpreteren,
overgieten met dat abstracte
begrip dat „Weens" wordt ge
noemd. Het mag dan zo zijn,
het Schubert Kwartet zon
der Schubert op het program
ma maakte in Mozarts
Strijkkwartet in A, KV 464
een zoete om niet te zeggen
weke indruk. Technisch uit-
Voor derde keer
kunst en antiek
in Maastricht
MAASTRICHT In de Maas
trichtse Eurohal is dit week
einde de derde internationale
antiek- en kunstbeurs officieel
geopend. Dit evenement,
waaraan meer dan tachtig
kunst- en antiekhandelaars uit
diverse landen deelnemen,
gaat voor ,het eerst gepaard
met een bijzondere expositie
van middeleeuwse, religieuze
sculpturen. Dertig beelden van
Christus, Maria en verschillen
de heiligen uit het Maas- en
Rijnland zijn door de musea
van Luik, Aken en Maastricht
tentoongesteld. Het ligt in de
bedoeling om voortaan elk jaar
een museade van religieuze
kunst te houden, zo deelde in
richter drs. P. Hustinx mee,
maar dan wel groter van opzet
dan nu.
stekend, daar niet van, maar
met meer spiritualiteit heeft
Mozart meer te zeggen, weet
hij ook beter en overtuigender
te boeien. Die prachtige mu
ziek kwam wat stijfjes over,
vier uitstekende strijkers die
ernstig en serieus musiceerden
maar die zoveel moeite had
den om de brug naar het pu-
Concert in de internationale kwar
tetserie van de Kunstkring Diligen-
tia door het Franz Schubert Kwartet
met werken van
Mozart, Janécek en Verdi. Diligen-
tia. Den Haag.
bliek te slaan.
Niet alleen Beethoven schreef
een Kreutzêr Sonate, ook Ja
nécek geeft zijn eerste strijk
kwartet die bijnaam. Composi
torisch een ongewoon werk,
de componist geeft de vier on
derdelen stuk voor stuk een
„con moto"-onderdeel. De uit
voerenden spraken een gehele
andere taal dan in hun Mo-
zartbenadering, Janécek kreeg
gloed en glans, kreeg die uit
straling waarop het publiek
zat te wachten. Als afsluiting
van deze boeiende program
mering het enige strijkkwartet
dat ut Verdi's pen vloeide. Be
doeld als studie groeide de
compositie uit tot een kleurrij
ke partituur door de jeugdige
musici met élan neergezet.
ADRIAAN HAGER
Sean Connery (links), hoofdrolspeler van „De Naam van de
Roos", feliciteert regisseur Jean-Jacques Annaud met de César
voor de beste buitenlandse film.
V>
PARIJS De film „Thérèse"
van Alain Cavalier heeft za
terdagavond zes Césars in de
wacht gesleept op de 12de uit
reiking van deze Franse film
prijs. „Thérèse", over het le
ven van de heilige Theresa,
werd tevens uitgeroepen tot
beste film van het jaar. De Cé-
sar is de belangrijkste filmon
derscheiding in Frankrijk,
vergelijkbaar met de Ameri
kaanse Oscar en het Neder
landse Gouden Kalf.
„De Naam van de Roos", een
Frans-Italiaans-Westduitse
produktie naar de roman van
Umberto Eco, kreeg een César
als beste buitenlandse film.
Regisseur Jean-Jacques An
naud gaf de trofee aan Sean
Connery, die de hoofdrol
speelt in de film en tot voorzit
ter van de jury voor deze prijs
uitreiking was gekozen.
Verder waren er prijzen voor
Sabine Azema in „Melo" van
Alain Resnais, die als beste ac
trice werd uitgeroepen, voor
Daniel Auteuil voor zijn rol in
„Jean de Florette" van Claude
Berri, en voor Herbie Han
cock, die volgens de jury de
beste filmmuziek had gecom
poneerd voor „Round Mid
night" van Bertrand Taver-
nier. Een aparte ere-César was
er voor Jean Luc Godard, die
met deze prijs werd onder
scheiden voor zijn hele oeuvre.
Kijk eens in de
'Üit'bijlage,
dan krijgt u de
L smaak f
te pakken! I
Ton Koopman, dirigent
van „The Amsterdam
Baroque Orchestra", stelt
in een interview in het
tijdschrift voor Oude
Muziek, dat als je alleen
maar op veilig blijft spe
len er nooit iets nieuws
ontstaat. Hij meent dat
Frans Bfüggen, dirigent
van het Orkest van de
18e eeuw, met zijn pro
grammering altijd wel
aan de veilige kant zal
blijven zitten.
Bruggen zelf, zaterdagavond
met zijn orkest in de Rotter
damse Doelen, heeft geen
kennis genomen van de uit-,
spraken van Koopman. „Als
Koopman meent dat we zo
langzamerhand het Orkest
van de 19e Eeuw zijn gewor
den, dan ga je uit van jaartal
len en niet van muziek. Zou
ik een steek onder water wil
len geven omdat ik in 1988
met de Ned. Opera „Die Zau-
berflte" ga doen terwijl die
opvoering van Koopman in
1982 niet slaagde? Onzin".
„Zo is 't zeker niet" valt di
recteur Sieuwert Verster
Orkest van de 18e Eeuw o.l.v.
Frans Brüggen met werken van
Carl Ph. E. Bach, Haydn en Men
delssohn. De Doelen, Rotterdam.
hem bij. „Frans had eigenlijk
veel liever Don Giovanni. Ik
geloof niet dat je kan spreken
van twee elkaar beconcurre
rende orkesten, zij kunnen
even goed naast elkaar func
tioneren als Residentie Or
kest en Rotterdams Philhar-
monisch".
Gedacht in jaartallen: het
Doelenprogramma vermeld
de de symfonie in Bes door
Carl Ph. E. Bach in 1773 ge
schreven, de symfonie nr 101
„De Klok", door Haydn in
1794 gecomponeerd en de
Italiaanse symfonie door
Mendelssohn in de jaren
1832-1833 op papier gezet. De
Sinfonia van Bach's tweede
zoon werd gespeeld zonder
dirigent, dat wil zeggen con
certmeester Lucy van Dael
leidde staande het ensemble.
Brüggen daarover: „Bij wer
ken voor strijkers gebeurde
dat vroeger altijd. Soms zat
de concertmeester, maar bij
een groot ensemble gaf hij
staande leiding". Opwindend,
enerverend, vitaal en na
drukkelijk, zo kan de weer
gave van Haydn's Kloksym-
fonie worden getypeerd. Veel
nadruk op de pauken, veel
virtuositeit bij de snelle delen
en veel beter afgewerkt dan
bij Bach. Heb je bij Nikolaus
Harnoncourt wel eens de in
druk dat hij werken in de
boenwas gezet heeft, bij
Brüggen is dat glans-beits.
Is het toeval dat hij vlak voor
de Italiaanse tournee Men
delssohn's Italiaanse symfo
nie uitvoert? „Ja" zegt Brüg
gen, „dat is puur toeval.
Even toevallig is 't dat alle
drie uitgevoerde werken een
Presto-deel kennen". Maar
het effect in die delen wordt
wel optimaal benut, al kreeg
juist het Andante om de één
of andere reden een open
(storend) doekje. Of die Men
delssohn klonk? Eigenlijk
niet, met name de blazers op
hun oude instrumenten had
den er hoorbaar moeite mee.
De grens van de 18e en 19e
eeuw is ook in de muziek
niet alleen een kwestie van
jaartallen maar van tijdper
ken.
ADRIAAN HAGER Frans Brüggen.
Voor een uitgebré
agenda, ook voor de|
mende dagen, raadp
men „UIT", de gratis
kelijkse bijlage van
krant.
ALPHEN AAN DEN RIJN
ROCINEMA I (Van Boetze
straat 6, tel. 01720-20800):
der (al); 18.30. 21.15. wo. i
13.30. EUROCINEMA II:
Treat (al); 18.30. 21.00. wo.
13.45. EUROCINEMA III:
rit Bueller'a day oil (al);
21.30. wo. ook 13.45. I
CINEMA IV: De Ratelrat
18.45, 21.30. De Speurneui
(al); wo. 14.00.
LEIDEN LUXOR (Station;
19, tel. 071-121239); Blo
Dolly (16); 19.00, 21.15.
speurneuzen (al); 14.30. L
en STUDIO (Steenstraat 39.
124130): A Room with a V
(16); Heartbreak Ridge (12);
byrinth (al); Crocodile Dun
(al); Flodder (al); 14.30. 19
21.15. TRIANON (Breest
31. tel. 123875): Dutch T
(al); 14.30. 19.00, 21.15.
(Haarlemmerstraat 52, tel.
125414); Gluren (18); 1
21.15.
NOORDWIJK LIDO THEA1
(Pr. Bernhardstraat 56,
01719-12800): Top Gun (al);
di. 21.15. Jumpin' Jack Flw,
ma. dl. 19.00. Peter Pan (al);
15.00.
rde<
alti
en
KATWIJK CITY THEATESar h
(Badstraat 30, tel. 01718-740fei
De Ratelrat (12); wo. V
19.00, 21.15. ma. di. 15
21.15. CITY THEATER II:
Cats (al); tijden zie City I.
THEATER III: Top Gun (al); tljf 2"
zie City I. CITY THEATER |en
Secrets of Love (16); 19f<
21.15. Feestelijke r
kenfilmsterren (al); wo. 14.4$den
VOORSCHOTEN GREENW a]
(tel. 01717-4354): Top gun
wo. 15.45. Legal eagles (al);
t/m wo. 20.15.
KINDERVOORSTELLING
Assepoester; wo. 14.00.
WASSENAAR ASTRA
01751-13269): 9'A Weeks
ma. wo. 20.00.
KINDERVOORSTELLING
Assepoester; wo. 14.00.
DEN HAAG* ASTA 1 (Spui
tel. 463500): Blonde Dolly
14.00, 19.00. 21.30. ASTA
Crocodile Dundee (al); 14
18.45. 21.15. ASTA 3: Ri at
less people (al); 19.00, 21
BABYLON 1 (Winkelcenti
Babylon, tel. 471656): Child
of a lesser God (al); 14 «al
19.00, 21.30. BABYLON
The Fly (16); 14.00, 18.45. 21
BABYLON 3: Peggy Sue
married (al); 14.00, 19.00, 21,
CINEAC 1 (Buitenhof 20,
630637): Dutch treat (al); 14
18.45, 21.30. CINEAC 2
color of money (al); 1
18.45, 21.30. CINEAC 3: CI
kwise (al); 18.45, 21.30.
OOk 14.00. EUROCINE 05-
(Leyweg 910, tel. 667066): Ai
deus (al); wo. 20.00. overige
gen 16.00, 20.00. METROP*
LE 1 (Carnegielaan, tel. 45675,
Flodder (al); 14.00, 18.45, 21 K
METROPOLE 2: The color ai
money (al); 14.00, 18.45, 21 it il
METROPOLE 3: A f
a view (16); 14.00, 18.45, 21
METROPOLE 4: Mona
(16); 14.00, 18.45. 21.30.
TROPOLE 5: De aanslag
20.30. ma. di. 00k 14
ODEON 1 (Herengracht
tel. 462400): Flodder (al); 1311
18.45, 21.30. ODEON 2: r
to school (al); 13.45, 1
21.30. ODEON 3: Heartbrl
ridge (12); 13.45, 20.00.
ON 4: Out of Africa (al); 1311
20.00.
Op
idel
1
ihc
RT
Het op één na laatste concert
in de Meesterserie van K O
was met recht meesterlijk te
noemen. Het Residentie Or
kest, dat deze keer gedirigeerd
werd door Otmar Maga, had
de eer op te treden met twee
uitnemende solisten: de twin
tigjarige, bijzonder getalen
teerde violist Joshua Bell, en
de wereldberoemde celliste
Aurora Natola-Ginastera, die
soleerde in het Concert voor
cello en orkest van haar man,
de componist Alberto Ginaste-
ra (1916-1983).
Voor de pauze klonk als op
warmertje de Sinfonia in D-
groot opus 18 nr.3 van Johann
Christian Bach, een stuk in de
galante stijl van de 18e eeuw.
Het is geschreven voor dubbe-
lorkest: twee ensembles beant
woorden of versterken elkaar
afwisselend. Over het alge
meen werd er zeer helder ge
speeld, maar soms, als de twee
ensembles tegelijk speelden,
ging de articulatie een beetje
verloren in de klanksterkte.
In het Vioolconcert in G groot,
KV 216, van W.A. Mozart trad
Joshua Bell op als solist. On
danks zijn jonge leeftijd is zijn
spel bijzonder rijp. Hij speelt
zeer virtuoos, maar schittert in
de eerste plaats door een onge
lofelijke muzikaliteit, waaraan
de virtuositeit totaal onderge
schikt is: een prima uitgangs
punt om Mozart te spelen. On
gekend subtiel en licht klon-
K O. Met Joahua Bell en a£5 I
Natola-Ginastera. Gezien op 1 1
dag 7 maart.
10 I
ken de loopjes en melodho j
waaraan dit werk zo rij i
Aan het eind van het et45 j
deel speelde Bell een pra10
ge, schijnbaar eenvoudige
dens met een even schijr
natuurlijk gemak. De or
begeleiding was eveneens
delicaat en alert.
Hoogtepunt van het coi 10
was wel het Celloconcert
van Ginastera, uitgev
door Aurora Natola-GinasJA
aan wie het werk ook is
dragen. Het is een heel
end werk, met een fascine
spel van klankkleuren er 5
mes. Er wordt als het
door middel van klankenL
bepaalde stemming ges p*]
derd, bijvoorbeeld die van
oerwoud. Aurora Natoli
nastera bespeelde de
werkelijk meesterlijk
maakte er een majestu
vertolking van: prachtig
klank, en superieur in n
kaliteit en techniek.
Na dit hoogtepunt was e
genlijk geen ruimte meer
nog een volgend stuk.
werden er nog Drie Palesl
Voorspelen van Hans Pfit
uitgevoerd, maar die koi
na het voorgaande nauwe
meer indruk maken.
ANNETTE JASPE
Computer centraal op dag
van Koninklijke Academie
DEN HAAG De Koninklijke Academie van Beeldende 1
sten in Den Haag houdt vrijdag een Academie-dag voor stui
ten en docenten. Op deze dag, van 11.30 's morgens tot 20.30
's avonds, staat de (ontwerp)computer centraal. Een disci
wordt gehouden over de plaats die de computer kan en/of 1
innemen binnen de beeldende kunst. De Academie-dag wf-30
zaterdag gevolgd door een open dag van 10.00 tot 16.00 uurB0Q
De Academie-dag omvat lezingen van prof. F. van der Bli
Peter Jansen, films en video. Dit jaar heeft de 305-jarige Ac loo
mie gekozen voor een duidelijk hoofdprogramma, waarin
en avondopleiding in elkaar overgaan. De organisatie vreest
hierdoor de uitwisseling van de diverse opleidingen wat in
gedrang komt, maar meent dat informatie over de afdelii loj
beter aan bod zal komen. De afdelingen bestaan uit Schil
kunst en grafische kunst; Monumentale vormgeving; Grafis
en typografische vormgeving; Textiel en modevorming; Ach
tonische vormgeving en Plastische vormgeving boetseren /be
houwen. De open dag biedt videoprogramma's over de ac
miedagen 1986, het 300-jarig bestaan van de Academie en in ï.OC
matie over de afdelingsactiviteiten.
