jTüja^oi^j
Rentree Jan Hogewoning bij
Rijnsburg eindelijk een feit
Jubilerend
Fiks besteedt
veel aandacht
aan jeugd
„Als je opruimt,
moet je het goed doen'?
NA ACHT MAANDEN VOL VAN BLESSURELEED:
SPORT £cidóc€otncwt ^^^^^^^^^^^^JZATERDAG^n^EBRUARn987^PAGINFU
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee
Doordacht
In Bodegraven wordt al meer
dan vijftig jaar gedamd. Dit
jaar echter, ging het wel heel
slecht met Ons Genoegen en
werd uit de eerste negen com
petitieronden slechts een punt
veroverd. Ook de bordpunten
spraken boekdelen (47 voor
en 97 tegen). Vorige week
vrijdag, de dertiende, jawel,
was het echter zover: OGB
won haar eerste wedstrijd van
dit seizoen. Geluk?
Bijgeloof aan de kant van de
tegenstanders?
De vreemde krachten in de
sport?
Niets van dat al. De nestor
van OGB, Niek Anker, had
de oplossing voor alle ellende
gevonden door de dag voor
die historische overwinning
alle spelers te voorzien van
zowel een nieuw bord als een
set nieuwe schijven. Winst
kon toen niet meer uitblijven.
Een gezien de omstandigehe
den uiterst positieve, zeer
doordachte en dus in een
denksport passende actie die
wij gaarne nog eens onder uw
aandacht brengen. Waarvan
acte.
Fotogeniek (14)
Er zijn van die momenten dat
je als rubrieksredacteur dat
vage gevoel bekruipt dat je
iets vergeet. Het kan vervol
gens wat langer duren, soms
ook wat korter, maar opeens
is het licht daar: de oorzaak
van dat vage gevoel staat dan
helder voor de geest. Bij ons
van Hutspo(r)t was dat even
eens het geval. Vandaar, bij
deze, een korfbalfoto.
Deze toch zo fotogenieke
sport had inderdaad al te lang
ontbroken in deze kolom
men...
Dorst
Dat de dames van Datateam
uit Voorhout zondag zouden
verliezen van Herschi V en L,
stond eigenlijk tevoren vast.
De Limburgsen leiden in de
eredivisie, terwijl de Voor-
houtse formatie puntloos lijdt
in de onderste regionen.
Maar zelfs de ergste pessimist
kon vóór het duel niet be
vroeden dat de limonade-da
mes met een vrijwel niet te
stelpen dorst naar doelpunten
naar Voorhout waren geko
men. De Geleense gasten
voerden immers de fruitig
frisse twee-akter „De Mon-
sterdorst" op, die pas bij der
tig Vlug en Lenige goals ge
lest bleek.
Wij van Hutspo(r)t raden Fo-
Compliment.
Fotogeniek (14)...
reholte voor de uitbeurt in
Geleen alvast dan ook maar
aan de reclameslogan van de
V en L sponsor zeer ter harte
te nemen: „Maak je dorst
maar nat".
Compliment
„Daar zakt m'n broek van af".
De opmerking wordt zeker
niet door iedereen gewaar
deerd. Maar is desondanks
meer dan gemeengoed gewor
den. En dan vooral in het we
reldje der voetballers.
Zaterdag bleek dat genoemde
opmerking tenminste aan een
speler uit deze regio niet is
besteed. Aan Noordwijker
Klaas Vink, om precies te
zijn. Direct nadat opponent
Excelsior uit Maassluis zater
dag de gelijkmaker achter
doelverdediger Dick Dort
mund t had geplaatst, vond
Vink de tijd voor actie geko
men. Vol verbazing keken de
tweehonderd koukleumende
toeschouwers toe hoe Vink
zich van zijn shirt ontdeed om
dat vervolgens uiterst nijdig
tegen de grassprieten te smij
ten.
De broek daarentegen, bleef
ondanks alle machteloze woe
de bij de Noord wijkse punt-
speler, keurig op z'n plaats.
En zou even later ook rond de
heupen blijven, toen Excelsior
de absoluut niet verdiende
winnende goal in het Noord-
wijk-doel deponeerde.
Pure klasse, menen Wij van
Hutspo(r)t. Zo nietsontziend
nijdig zijn en dan toch de al
gemeen aanvaarde normen
van beschaving in acht blij
ven nemen.
Een compliment waard.
OEGSTGEEST De korfbalclub Fiks viert dit jaar
haar zestigjarig bestaan, waarmee zij één .van de oudste
sportverenigingen in Oegstgeest is. „Wij zijn een mid
delgrote vereniging met onze honderdvijftig leden,
waarvan tweederde jeugdleden. Iedereen kent ieder
een en dat typeert gelijk ook de sfeer", karakteriseert
voorzitter Jeroen Huizing de jubilaris, die door een ge
richte begeleiding van haar jeugdafdeling een gezonde
basis beoogt te leggen voor de toekomst.
Op 19 februari 1927 werd Fiks opgericht door Piet en Jan Boek-
koi, Jan Gunst, Henk Lubach, Piet van der Steen, Wim Vletter
en Bart en Eb Bakels, leden van de Gereformeerde Jongelingen
vereniging. De nieuwe korfballoot sloot zich aan bij de Christe
lijke Korfbalbond en wist in deze kring altijd behoorlijk veel
successen te behalen. Als hoogtepunten mogen genoemd worden
de prestaties van het standaard team, dat in 1933 en 1938 het
landskampioenschap won en in 1934, 1938, 1939 en 1940 de
Bondsdag, een groot toernooi op Tweede Paasdag (later Tweede
Pinksterdag gehouden).
Tijdens de oorlog werd Fiks ontbonden, maar op 2 juli 1945
volgde alweer de heroprichting. De club kreeg in deze tijd een
vaste speelruimte aan de Laan van Alkemade, totdat zij op 14
augustus 1971 verhuisde naar de Van Houdringelaan. Ook op dit
huidige onderkomen heeft het haar nauwelijks aan sportieve
successen ontbroken. „Het eerste speelt op het veld en in de zaal
voor het eerst in de eerste klasse en kan zich daar uitstekend
handhaven. Ook over de prestaties van de andere senioren heb
ben ze niet te klagen, alleen bij de jongere teams moet er nog
meer lijn in gebracht worden", vertelt Jeroen Huizing, die bena
drukt dat de jeugd in zijn vereniging veel aandacht krijgt. „Dat
is eigenlijk gekomen doordat we bij het vorige jubileum hele
maal geen pupillen meer hadden. We hebben sindsdien veel
werk gemakt van het schoolkorfbal en van het welpenkorfbal,
waarbij vijf- tot zevenjarigen op speelde manier korfballen le
ren. Dat hebben we langzaam maar zeker uitgebouwd en bin
nenkort kunnen we met de eerste lichting welpen een tweede
pupillenteam beginnen. Bovendien heeft Fiks tegenwoordig een
speciaal jeugdbestuur om de jeugdafdeling goed te leiden en ge
lijk het nodige kader op te kweken. Dit jeugdbestuur houdt zich
bezig met technische zaken, met nevenactiviteiten van zwem
men tot pannekoeken bakken en met propaganda voeren".
Uit de jubileumviering blijkt overduidelijk, dat Fiks veel kracht
put uit de goed gekweekte clubgeest. De meeste activiteiten zijn
bedoeld voor de eigen leden, die de benodigde gelden ook zelf
bijeenbrachten door een sponsorloop op het korf bal terrein. Op
19 februari wordt de officiële receptie gehouden, die gevolgd
wordt door een feestavond. Daarna is er op 6 juni een reünie
gepland en wordt op 26 september nog een clubdag gehouden
met allerlei bezigheden, die de speciale jubileumcommissie ech
ter nog niet wil prijsgeven.
„Het zou de bobsleesport goed doen als we mochten deelnemen aan de Olympische Spelen
NEDERLANDSE VIERMANSBOB CONTRA BOBSLEEBON] pa
bovenbeen", vertelt de Oegst-
geestenaar.
Met de opgelopen blessure
leek het, na de zomerstop,
goed te zijn. De weer naar
Rijnsburg overgestapte Hoge
woning kreeg echter na vier
weken trainen weer last van
zijn been. Toen begon de el
lende pas goed. „Na wat rust
ben voorzichtig gaan lopen.
Het ging wel iets vooruit, maar
sprinten kon ik absoluut niet.
Rijnsburgse Boys wilde er alles
aan doen om me weer fit te
krijgen en er werd besloten
om de blessure in Rotterdam
te laten onderzoeken. De arts
in Rotterdam gaf me een spuit
met cortisonen en zei dat ik na
een week weer zou kunnen
spelen".
Opnieuw
Dat pakte echter heel anders
uit. In de spier ontstond een
gat en Jan kon helemaal niet
meer lopen. „Ik ben niet meer
naar Rotterdam gegaan. Met
de teambegeleiding is toen be
sloten naar de praktijk van Ri
chard Smit in Amsterdam te
gaan. „Daar kreeg ik te horen
dat ik weer helemaal opnieuw
moest beginnen met trainen.
De blessure zou herstellen,
maar ze wisten niet of dat
voor 100% zou gebeuren. Met
de fysiotherapeut van Rijns
burg ben ik vijf weken voor
Kerstmis weer voorzichtig
gaan lopen. We begonnen met
wat duurwerk en later kwam
daar wat intervaltraining bij.
Het ging goed en nadat ik
rond de kerstdagen twee we
ken niets gedaan had was de
blessure over".
Hogewoning kon de veldtrai-
ningen hervatten en ging ook
weer bij 'Glasbergen in de zaal
spelen. Hogewoning: „Ik heb
tot nu toe twee keer meege
speeld met Glasbergen en dat
is me goed bevallen". Vandaag
is de dag van zijn rentree op
het veld. Hogewoning over
zijn verwachtingen voor van
daag: „Over winst of verlies
durf ik geen voorspelling te
doen. We missen door schor
singen Hans Zwaan, Arie van
Dijk en Wim Driebergen. We
moeten afwachten hoe dat op
gevangen wordt. En wat me
zelf betreft hoop ik vanmiddag
lekker mee te draaien. Ik ben
erg benieuwd hoe het zal gaan.
Maar het belangrijkst voor mij
is dat ik fit ben en vooral dat
ik fit blijf". ERIK HUISMAN
LEIDEN „Het zou de
bobsleesport goed doen
als we mochten deelne
men aan de Olympische
Spelen. Maar zo lang het
NOC vindt dat een klasse
ring in de onderste regio
nen geen reclame is voor
het Nederlandse bobben,
zoeken we op andere ma
nieren publiciteit". Aan
de vooravond van de reis
van de Nederlandse vier
mansbob naar Lake Pla
cid en het „Olympische"
Calgary, geven de Leidse
studenten Kwakkelstein,
Broeyer en Douwes nog
eens opening van zaken.
Hun visie op het beleid
van de Nederlandse Bobs-
leebond, de concurrentie
in eigen land, de aandacht
in de media en de kansen
op kwalificatie voor de
Olympische winterspelen
van 1988. Het verhaal
komt neer op één lange ti
rade tegen de Nederland
se Bobsleebond.
De bond lijkt de viermansbob
alleen maar tegen te werken.
„Dat is ook zo," aldus medisch
student Marthin Kwakkel
stein, „Er is ons van alles be
loofd, maar medewerking krij
gen we of niet, of te laat. We
hebben het een tijd aangezien,
maar hebben nu besloten ons
tegen het bondsbeleid te ver
zetten. Tot nu toe krijgen de
twee Nederlandse tweemans
bobben alle prioriteit, terwijl
de koppels Geurts/Van der
Krogt en Mignon/Lange veld
nauwelijks vooruitgang boe
ken. Zij zijn in ieder geval he
lemaal niet bezig met het pro
moten van de bobsport; ze
starten alleen als er geld te ha
len valt. En dan ook nog in
slecht bezette wedstrijden, zo
dat ze het ANP kunnen mel
den dat de Nederlandse twee
mansbob de wereldtop haalt".
De normale procedure is dat
teams van een land zich in de
training plaatsen voor de offi
ciële start, maar de bovenge
noemde tweemansteams heb
ben een zodanige relatie met
de bond dat zij sowieso, zonder
„voorronde", mogen deelne
men als de Nederlandse af
vaardiging. „Dat betekent dat
andere Nederlandse t< kl€
nooit een kans krijgen, nai
maken ons dan ook sterk ggj
een Nederlands kampi j^e
schap; door de concurrenti -
de kwaliteit toenemen". J
Blijft het feit dat het hui ho
bestuur nauwelijks in va;
voor veranderingen. als
aantal bestuursleden is aa]
onwelwillend, maar 1
geen poot aan de grond. I(
een dekt iedereen. Gebeu „ej
iets tegen de zin van een Le
van het bestuur, dan dreig £a,
hele bestuur met opstap een
Eigenlijk is dat wel mooien
tuurlijk, want als je opri rui
moet je het goed doen. De ges
dige stijging van het aanfc £jer
den van de bond is alle< ma
danken aan de Leidse inbi
Bij de komende vergad<tiei
zijn we waarschijnlijk tiei
voor zo'n zestig zevi me
stemmen en we zien danFr£
de eerste algemene ledeiej^
gadering met vreugde |sne
moet". V0l
Deelnemen of winj^
Het Nederlands Olym] zigi
Comité eist van het viern erv
team een plaats bij de evar
acht tijdens een van de j
wedstrijden. „Een belacht St
eis, want je kunt wel st^a
dat de eerste vijftien plaij^
al vast staan. Maar we t Fr,
in ieder geval onze goedi^j
door zoveel mogelijk stai j
maken. Het NOC gaat e
uit dat als je meedoet de
taties goed moeten zijn.
bij deze, voor Nederlands!
grippen „jonge" sport, me
ergens beginnen. Dan is i
nemen belangrijker, al is
alleen maar om aandach
de bobsport te vestigen",
Erwin Douwes.
Door het ontbreken vai
steun van de bond en dl
ringe sponsoring kan de
derlandse viermansbob sl
vier of vijf wedstrijden pe
zoen meemaken. „Spoi
zijn alleen geïnteresseerd
ze ervan overtuigd zijn d
met een sport de publi
halen. Vandaar dat we nij
de media benaderen. We
den eigenlijk eens een
duizend gulden moeten ii
teren; gewoon een jouri
meenemen naar een e^
ment. Daarna ben je verze
van verslaggeving. Je
trouwens eens een keer
gaan naar Winterberg!" E.®'
de aandacht die Studio
besteedt aan bobsleeën la"®*
wensen over. Niek Br(eei
klaagt: „Joep van Oostron—
paalt daar wat er in I
wordt gebracht. Hij heef!
gebobd, maar door onze
prestaties hebben we hen
genlijk verdrongen. Var»
Als er al beelden worded*
toond zijn die van de wiii
de teams en van spectaci
crashes. Maar zeker niet
ons". |3
Nu de Wereld- en Euri
kampioenschappen achte
rug zijn, resteren er dit sel^r
nog twee belangrijke eée 1
menten. Dit weekeinde ua
viermansbob actief op deiaa]
ste baan ter wereld; diei__
Lake Placid. De bobslee"
zal daar niet aanwezig zijorc
baan is keihard en daa^Ct-
slecht voor het materac
Kwakkelstein, Broeyer, Iter
en Douwes zullen dan? e
starten in een gehuurde^..
Vervolgens gaat de reis
Calgary, waar dan de in5:
bob al gearriveerd is. K>or
kelstein en Douwes num
daar als „gelegenheids!
ook nog een start in de fcr p
mansbob. Eerder dit sebur
bleek in Sankt Moritz dêodi
een koppel wordt om rek&nii
mee te houden. „Het zoiivar
mooie inleiding van onzee i
zijn, als we in Calgary d$rt
ciële Nederlandse teamsarn
den verslaan". om"
CORIEN BOTize
Rijnburg-speler Jan Hogewoning, hier met de bloemen voor het kampioenschap van Oegstgeest, hoopt vanaf nu van het
blessureleed verlost te zijn
woning. „Tijdens de winter
stop werd ik, op grond van
wat ik op de training presteer
de, teruggezet naar het twee
de. Daar was ik het niet mee
eens en toen ben ik naar
Oegstgeest teruggegaan". Daar
namelijk begon Hogewoning
op 7-jarige leeftijd zijn voetbal
loopbaan. Hij bleef er tot zijn
18e, waarna hij in 1979 over
stapte naar Rijnsburgse Boys.
Gelukkig
Erg gelukkig was de overgang
naar zijn oude club overigens
niet. Hogewoning: „Ik kon
niet wennen aan het voetbal
bij Oegstgeest, aan het enorme
verschil in niveau. Geen won
der, want ik ging van de eer
ste klasse landelijk naar de
eerste klasse afdeling". Hij
werd er in zijn Oegstgeest-pe-
riode drie keer uitgestuurd.
„Per wedstrijd kreeg ik drie
verschillende mensen als be
waker. En dan werd ik con
stant onderuit geschopt. Ze
lokten me gewoon uit mijn
tent, want ze wisten dat ik dan
zou gaan praten en terug-
schoppen. Op die manier werd
ik er drie keer uitgestuurd".
De in totaal zeven wedstrijden
schorsing die Hogewoning op
liep waren de inleiding tot de
blessurelijdensweg. „Tijdens
die schorsingsperiode deed ik
voor de gein mee met een da
mesteam dat tegen een team
van Engelsen speelde. Ik had
een slechte warming up ge
daan en scheurde vlak na het
begin, toen ik aanzette voor
een sprint, een spier in mijn
heb ik in elk geval geen
last meer. Ik tob een beet
je met mijn lies, maar ik
hoop er vanmiddag tegen
Spijkenisse bij te zijn. Ik
kijk er erg naar uit", aldus
de 25-jarige Hogewoning.
De wedstrijd van vandaag te
gen Spijkenisse is voor Jan
Hogewoning zijn rentree bij
Rijnsburg. Anderhalf seizoen
geleden verruilde hij Rijns
burgse Boys voor zijn eerste
club Oegstgeest om er aan het
begin van dit voetbaljaar, ge
blesseerd en op aandringen
van met name Martin Toet, te
rug te keren. „Het elftal draai
de in het seizoen '84/'85 lang
niet zo goed als het jaar er
voor, toen we kampioen wa
ren geworden", vertelt Hoge-
LEIDEN Jan Hogewo
ning, speler bij Rijnsburg
se Boys, denkt vandaag
zijn rentree in het eerste
van Rijnsburg te gaan ma
ken. Hij zou daarmee een
periode van blessureleed,
die ruim acht maanden
heeft geduurd, afsluiten.
„De ellende begon aan
het eind van het vorig sei
zoen. Ik speelde bij Oegst
geest in een gelegenheids
team en liep een flinke
spierscheuring op. Vanaf
toen heb ik eigenlijk niet
meer gevoetbald", vertelt
de 25-jarige Oegstgeeste-
naar. Het gaat nu echter
weer goed met Hogewo
ning. „Van de blessure
