Langs
Omwegen
Vrouwengilde Zoeterwoude neemt
nog altijd belangrijke plaats in
Jloogste smakelijke lof voor
tie Stichting Museumjaarkaart
jicht slibben
iroene hart
ijnvermi
&üdtëQowaird
JET NEUSJE VAN DE BANKETBAKKERSZALM
^AAKTE EEN DUIDELIJKE MUSEALE KEUZE
excursie:
SUNLIGHT IIS FABRIEKEN
^IDEN OMGEVING
VRIJDAG 13 FEBRUARI 1987 PAGINA 13 -
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij.telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
- tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 .op toestel 10.
Jtn
|de
!t museum slaat aan in
Ierland: de toeloop
n bezoekers is groei
de. Je moet zelfs met
(handen van het mu-
jim afblijven. Ook al
p je een minister die
j de kleintjes moet let-
h en dan het mes in
jiseale activiteiten
ld zetten. Gisteren
jrd evenwel het Ne-
jrlands museumwezen
Sirectelijk, en de
Ichting Museumjaar-
lart directelijk, met er-
mtelijkheid overladen,
•t bijna twee jaar be-
tnde Patisserie Colle-
eerde op bijzondere
de Stichting Mu-
imjaarkaart voor haar
rkzaamheden. Een
iendelijk gebaar, on-
;treept met een kos-
ijk banketbakker-
odukt plus eervol
ificaat dat de lof-
impet steekt over een
itelling die haar best
t om steeds meer Ne-
Irlanders, onder wie
loral ook veel jonge-
|n, de vaderlandse mu-
a te doen ontdekken,
at wordt, terecht, als
»n nationaal belang ge-
Anen. Het was overigens
se^uter toeval, dat het
1 ^tkennen van het be
rrie^
van
'Xp£
Het onderscheidend produkt wordt in De Lakenhal in Leiden overgedragen: museum en top-
banketbakker hebben elkaar gevonden
wijs van erkentelijkheid
plaatsvond in de dagen
dat onze museumwereld
in rep en roer is over de
eventuele sluiting van
het Openluchtmuseum
in Arnhem. De beslis
sing van het College om
de Museumjaarkaart een
pluim od de hoed te ste
ken was al eerder geval
len.
Het was een kleine, korte
plechtigheid, gistermiddag
in het Gemeentelijk Mu
seum De Lakenhal in Lei
den, waar niet alleen het
stichtingsbestuur zetelt: Lei
den is bovendien de Mu-
seumstad bij uitstek, met een
stuk of dertien „showende"
gekwalificeerde prach
texemplaren op cultureel
terrein. Met hun onderschei
ding van het baanbrekend
werkv van de Museumjaar
kaart begonnen de Patissiers
aan wat zij tot een traditie
willen maken: elk jaar
aan de vooravond van Va
lentijnsdag een zoete in
val om een instituut of wat
voor baanbrekende instel
ling ook te eren. Verrassend
uit de hoek komen; dat wil
het hoogwaardig Patisserie
College, gistermiddag verte
genwoordigd door zijn presi
dent J.J.Petri, die nota bene
in het Krampgebied" Arn
hem vakbekwaam dagelijks
specialistische hoogstandjes
verricht als het op banket
bakken aankomt. Ook de
heer F.Verbaas, voorzitter
van de Stichting Museum-
jaarkaart, nam daar zijn
Leidse petje voor af. De koe-
kebakkers komen er niet
meer aan te pas.
Meneer Petri legde, in de
(bruine) Gele Papezaal van
de Lakenhal, waar geconter-
feite regentenfamilies uit de
18e eeuw vanaf de donker
getapisseerde wanden op de
bezoeker neerkijken, een be
ginselverklaring af namens
het doorluchtig College,
waartoe slechts amper hon
derd banketbakkers „van
wege hun ambachtelijk vak
manschap zijn toegelaten".
Deze banketbakkers, een eli
tekorps vormend, voelen
zich namelijk „nauw ver
want met de schone kunsten
(zoals die in musea worden
aangeprezen en getoond).
Ook deze patissiers wenden
al hun artistieke talenten
aan bij de vervaardiging van
hun produkten". Ruim 30
jaar beijveren de „toegela
ten" kwaliteitsbanketbak
kers zich om van het gemid
deld patroon van „de bak
ker" los te maken. Sinds een
jaar of twee als College. Het
werd hoog tijd. Enkele jaren
geleden waren er in ons
land nog ruim duizend ban
ketbakkers, vandaag zijn het
er nog amper achthonderd.
Geen wonder, dat de „bete
re" banketbakkers „Te
genwoordig", zo verzuchtte
een College-staflid, „gaat
men vaak voor gebak naar
„de bakker" zich in een
corporatie aaneengesloten
hebben. De vervaardiger
van het vererend „ge
schenkstuk" aan de Mu
seumjaarkaart, de heer
J.W.Énglebert (met „ate
liers" in Leiderdorp), zou
het zó kunnen zeggen: „Je
moet jezelf kwalitatief steeds
zien te verhogen. Ook de
kwaliteit van je presentatie.
Je moet eruit durven sprin
gen met een verrassende
compositie. Daarom is er de
selectie van Het Patissier
College; samen ben je sterk.
Samen liggen we in de slag
om kraak en smaak in de
Nederlandse huishoudens".
Alles ten dienste van de fijn-
proevende consument, die
eventueel in gezinsverband
ook gezellig moet kunnen
natafelen het vorig jaar
legde het College een accent
op „Le Grand Dessert": het
verrassende toetje na het di
ner. In elk geval is Het Pa
tisserie College telkenjare
uit op huzarenstukjes die het
grote publiek op de knieën
moeten zien te krijgen. Het
zal een paar centen meer
kosten. Als het maar de
moeite waard is.
Artiesten bij elkaar
Museum en College: arties
ten bij elkaar. Het museum-
met-de-jaarkaart was giste
ren verguld, maar het Colle
ge netzogoed. Er was een
witte (inclusief hoge muts)
vertegenwoordiging van vijf
zonen van hooggeachte le
den van het College in De
Lakenhal aanwezig. Er was
een „taart gecreëerd", een
heel grote vierkante; net
zoals je in de Angelsaksische
landen birthday- en wed
dingcakes aan het vierend
volkje voorzet. Alleen niet
zo mierzoet. En ook dat is
een winstpunt. Laat ik het
kunstwerk „aux Musées"
trachten te beschrijven: een
enorm in chocolade ingelijst
carré met decoraties in crè
me. Een stilleven bij uitstek.
Een „bloemstuk" in herfst
kleuren; en zoet, dat wel.
Met „museumkaarten" van
marsepein in de beneden
hoeken. Een cake met deco
ratie en een korststondig be
staan. Voila; er was een am
bachtelijk wondertje bekok
stoofd, met vele uren arbeid
die erin gingen zitten en met
bestanddelen als Cointreau,
witte rozijnen, bitterkoekjes.
„Hartelijk dank", zei meneer
Verbaas van de Stichting, en
hij sneed de zaak aan ter
consumptie. „Waar halen we
de schoteltjes vandaan? Zon
de eigenlijk; haal die theek
opjes er maar vanaf".
De Museumjaarkaart was in
1980 begonnen (met de kaar
ten voor ongeveer 160 mu
sea; nu zijn het er ongeveer
350), „kritisch gevolgd door
de achterban. Maar nu zijn
onze musea toch minder
subsidiegevoelig geworden.
Het bezoek neemt toe; ik zeg
het nogmaals. Er is ook
meer vrije tijd. En dat
scheelt". Toen sneed hij de
vererende museumtaart aan.
Er kwam geen eind aan; je
kon er een heel oudetijds
weeshuis mee plezieren. Het
moest allemaal op. En me
neer Englebert uit Leider
dorp, met z'n ateliers, keek
toe en zag, als gepurperde
patissier, dat het goed was.
Men vond dat aansnijden
van de feestkoek „eigenlijk
zonde van het werkDat
was het ook.' Maar meneer
Verbaas had een weder
woord. Hij bood het hoogge
acht college van patissiers
een stel museumkaarten
aan. Daar konden de colle
gae bakkende kunstenaars
hun voordeel mee doen: er
zijn in het land ongeveer 20
musea op bakkerijgebied, en
daarbij is banketbakkersmu
seum in de Flevohof in Fle
voland.
atid
DEN „Het is verve-
edej om te constateren,
het groene hart zal
'r ®le loop der jaren on-
ijdelijk dicht slib-
Dit zei L.E. Stolker,
ok\è*nemend fractievoor-
ïmijr van de PvdA in de
lleérinciale Staten gister-
tijdens een forum-
jjïssie van de JOVD af-
5 uPg Leiden.
litbi
Stolker is de woning-
efte in het „open cen-
van de randstad te
om de woningbouw daar
naai stop te zetten en zo
roene hart groen te hou-
„Het streven naar behoud
het groene hart leidt er
ts toe. dat het langzamer
'ordt gebouwd, dan wan-
dit uitgangspunt niet zou
an".
erekeningen blijkt dat als
ouwtempo tot nog toe zou
en aangehouden, de
tad rond het jaar 2000
cht zou zitten met huizen,
chuyer, lijsttrekker van
beklaagde zich over de
eelheid geld die de over-
jaarlijks ter beschikking
voor het afgraven van
üilde grond. Hij vond de
iljoen gulden veel te wei
de
t d
nig. „Ik besef dat het onmoge
lijk is om alle 1.250 vervuilde
stukken grond in Zuid-Hol
land af te graven. Dat is veel
te duur. Maar de overheid be
seft op haar beurt niet dat het
afgraven van vervuilde grond
niet alleen geld kost, maar ook
geld oplevert: schone grond is
meer waard dan vervuilde.
Het is een investering in de
toekomst".
Stolker sloot hierbij aan met
de opmerking dat de overheid
op dit punt „een kans had ge
mist om de milieutechnologie
op gang te brengen". Toch kan
er volgens haar een, weliswaar
trage, kentering ten goede
worden gesignaleerd in het
milieubeleid van de overheid.
VVD-er T. Jansen wees op de
samenwerking van bedrijven
in Rijnmond, die gezamenlijk
een oplossing voor het afval
probleem proberen te vinden.
„De overheid zou zulk onder
zoek meer moeten stimuleren.
Het bedrijfsleven is denk ik
ook best bereid daaraan mee te
betalen, maar de overheid
moet zich actiever opstellen".
Jansen zelf gelooft dat een be
tere organisatie van de vuil-
verwerking een stap in de goe
de richting kan zijn. Hij denkt
daarbij aan het meer toepassen
van recycling, het opnieuw ge
bruiken van afval. Dit zou
echter beter gecoördineerd
moeten worden.
ïiden wil vuilverbranding
n banden leggen
)EN Wat de gemeente Leiden betreft, krijgt de Leidse
erbranding van de provincie Zuid-Holland een vergunning
log maar vijf jaar open te blijven. De provincie Zuid-Hol-
heeft de vuilverbranding een vergunning gegeven waarin
>eriode van tien jaar wordt genoemd, maar dat is volgens B
van Leiden veel te lang. Omdat de vuilverbranding teveel
ast voor omwonenden veroorzaakt, zal de gemeente dat be-
van de provincie bij De Kroon aanvechten. Het bestuur
le vuilverbranding gaat ook in beroep tegen de nieuwe hin-
'etvergunning, omdat men vindt dat een aantal andere ei-
lie de provincie stelt juist te zwaar is. De positie van wet-
er F. Kuijers is in deze opmerkelijk. Hij is voorzitter van
estuur van de vuilverbranding en wil in die hoedanigheid
Ier eisen van de provincie. Als lid van het college van B en
an Leiden is hij daar juist tegen. Overigens heeft de ge-
iteraad van Den Haag deze week als standpunt ingenomen
Ie nieuwe vuilverbranding voor Den Haag, Leiden en Zoe-
eer in Zoetermeer gebouwd zou moeten worden.
ei
KfS
cord hoevéelheid gas in januari
erkocht. Totaal werd ruim 97 miljoen kubieke meter gas
en. Dat is ruim 20 miljoen meter meer dan in de maand
ri van 1986. Gemiddeld is in januari per aansluiting 22 a 23
nt meer gas gebruikt door de strenge kou dan een jaar eer-
In januari zijn geen gebruikers van het net afgesloten we-
iendt wanbetaling. Gemiddeld sluit het EBR per jaar dertig ge-
I akers af en het grootste deel daarvan betreft Leidenaars. Vol-
het EBR heeft de vorst geen invloed op de conditie van
luizen.
ZOETERWOUDE
„Het is erg belangrijk
dat ook de vrouwen hun
eigen organisatie krij
gen". Deze woorden
sprak de Zoeterwoudse
pastoor Jansen in 1927.
Hij nodigde enkele voor
aanstaande dames uit
waaronder de vrouw van
burgemeester Smeets en
de vrouw van hoofd-
meester Schouten en
na een goed gesprek
werden de plannen uit
gewerkt om te komen tot
de oprichting van een
rooms-katholieke vrou
wenbond. Zo'n 20 jaar la
ter werd de naam gewij-'
zigd in Vrouwengilde en
dat gilde bestaat nog al
tijd. Op dinsdag 17 fe
bruari wordt het 60-jarig
bestaan gevierd. De
vrouwenorganisatie
neemt voor meer dan 100
Zoeterwoudse vrouwen
nog altijd een belangrij
ke plaats in.
De initiatiefneemsters
naast de dames Smeets en
Schouten waren dat de da
mes Vlasveld, Paardekooper
en De Boer namen contact
op met de RK vrouwenbond
van het bisdom Haarlem (het
bisdom Rotterdam bestond
toen nog niet). Met de nodige
hulp was de Zoeterwoudse
vrouwenbond spoedig een
feit. De animo was, mede
door de zachte aandrang van
uit de kerk, groot. De lede
nadministratrice kon al spoe
dig 190 leden registreren en
dat aantal groeide zelfs enke
le jaren later tot 227. Overi
gens werd gelijktijdig met de
vrouwenbond een toneelclub
en missienaaikring opgericht,
later zou daar een breiclub
aan worden toegevoegd. Eén
van de eerste informatie
avonden ging over uitleg
over het verkiezingsstelsel.
In de crisisjaren droeg het
gilde een steentje bij aan de
bestrijding van de werkloos
heid en gaf het steun aan het
Hollandse bedrijfsleven. De
leden werd op het hart ge
drukt uitsluitend Nederland
se produkten te kopen.
Nachtmis
Zestig jaar geleden al was de
doelstelling van de vrouwen
bond de „ontplooiing en be
wustwording van de vrouw".
Het bestuur was dan wel vrij
in het organiseren van bij
eenkomsten. de kerkelijke
leiders hielden de bond
nauwlettend in de gaten en
de geestelijk adviseur was
vaak aanwezig. In 1959 richt
te het bestuur zich tot de
geestelijkheid met het ver
zoek twee nachtmissen te
houden in plaats van één, zo
dat alle gezinsleden een
nachtmis konden bijwonen.
De toenmalige pastoor Juf
fermans had daar bezwaar
tegen omdat dan het man
nen-zangkoor tweemaal zou
moeten opdraven en dat was
teveel van het goede. De da
mes van het gilde boden toen
aan zelf voor de 'gezangen
zorg te dragen, maar pastoor
Juffermans stelde dat zingen
in de kerk een mannelijke
taak was. De tijden zijn ver
anderd. Aan het einde van
de jaren veertig moest de
geestelijk adviseur overigens
ook een keer corrigerend op
treden nadat hij had gecon
stateerd dat niemand van het
bestuur had meegelopen in
de processie. Het excuus dat
er géén vaandel was van de
vrouwenbond wer<j niet aan
vaard en bij de volgende pro
cessie was het voltallig be
stuur aanwezig.
In het programma van het
huidige vrouwengilde nemen
discussie- en thema-avonden
een belangrijke plaats in. De
vrouwen hebben steeds meer
opleiding en willen zich
graag verdiepen in allerlei
onderwerpen. Het is dan ook
niet verwonderlijk dat the
ma's als „Vrouw" en Werk"
en „Erfrecht en testament",
om er maar twee te noemen,
een grote belangstelling ken
den. Het lidmaatschap van de
kring Rijn en Gouwe bete
kent dat ook kan worden
deelgenomen aan activiteiten
bij zusterverenigingen uit de
regio. Hierdoor ontstaan on
derlinge uitwisselingen en
verruiming van de blik. Ook
het tweemaandelijks blad
„Doorkijk" verschaft veel
nuttige en interessante infor
matie. Omdat 60 jaar geleden
al werd opgekomen voor de
belangen van de vrouw me
nen de huidige bestuursleden
dat in 1927 al een stap is ge
zet in de richting van de
emancipatie. Naast discussie-
en thema-avonden staat ook
de gezelligheid hoog in het
vaandel. Bijeenkomsten met
bingo, fietsen, strandwande
lingen, excursies en zo meer
worden goed bezocht.
Eén van de leden, mevrouw
H. G. C. Versteegen-de
Groot, is al lid vanaf de op
richting in 1927. Zij is bijna
87 jaar en is nog regelmatig
van de partij. „Ik vind het
nog altijd gezellig en leer
zaam. Er worden veel leuke
dingen georganiseerd waar ik
graag bij ben als het even
kan. Een van de eerste acti
viteiten was destijds een cur
sus voor aanstaande en jonge
moeders. Dat was heel wat
voor die tijd. Ik kan me ook
nog wel excursies herinneren,
naar de. Sunlight zeepfabriek
en de boterfabriek van Jur-
gens. Ja, ik was toen al graag
van de partij", zo stelt me
vrouw Versteegen. die op
haar 80e verjaardag werd be
noemd tot erelid en een bloe
menhulde kreeg. „Maar als je
het toch in de krant zet, ik
ben niet het oudste lid, dat is
mevrouw Van Rooijen, want
die is een paar jaar ouder,
maar nog niet zo lang lid van
het gilde", vult mevrouw
Versteegen aan
Het 60-jarig jubileum wordt
dinsdag 17 februari gevierd.
Om 9.00 uur is er in de kapel
van Huize Emmaus een eu
charistieviering, waarna ge
zamenlijk koffie wordt ge
dronken. 's Avonds zijn alle
leden, met hun echtgenoot of
partner, welkom in het mu
ziekcentrum. De cabaret
groep van Wieke Mulder
voert dat het programma
„Spiegeltje, spiegeltje aan de
wand" op. Aanvang 20.00
uur.
De dames van de vrouwenbond gingen in 1939 een dagje naar de Sunlight-fabrieken.
