Leidse Courant | 1987 | 11 februari 1987 | pagina 10

Residentie-Orkest en NDT met
aparte opening Muziektheater

Halve eeuw Cinecitta:
alleen Fellini is gebleven

'KUNST

fieidae (Soman!

Eerste „Tango" na
elf jaar in Rome

Medewerkers van Rijksmuseum zijn tegen
bezuinigingen laboratorium kunstonderzoek

Djazzex

verrast

opnieuw

,GEEN SPRAKE VAN ONENIGHEID

SPEELGOED EN SPELLETJES BIJ DANSGROEP MOMIX

Geslaagde musical Gymnasium
Haganum In Circustheater

WOENSDAG 11 FEBRUARI 1987 PAGIN^

ROME Een rechter in Rome heeft
gisteren na elf jaar het verbod op de
vertoning van de film „Last Tango in
Paris" opgeheven. Volgens de rechter
is de film van Bernardo Bertolucci niet
langer „aanstootgevend". De film met
in de hoofdrollen Marlon Brando en
Maria Schneider, werd in 1976 wegens
zijn „obscene" karakter verboden.
Met deze uitspraak eindigde een proces
dat in 1982 tegen Bertolucci werd aan
gespannen wegens het ontduiken van
het verbod op zijn film. De rechter
sloot zich in zijn vonnis aan bij het oor
deel van filmkenners die betoogden dat
de uit 1973 daterende film een kunst
werk is en dat de gewraakte seks-scè-.
nes niet pornografisch zijn.

AMSTERDAM Eenenveertig
wetenschappelijk medewerkers
van het Rijksmuseum in Am
sterdam hebben zich in een
brief aan minister Brinkman
van WVC gekeerd tegen de af
slanking van het Centraal La
boratorium voor Onderzoek
van Voorwerpen van Kunst en
Wetenschap in de hoofdstad.

Het ministerie heeft onlangs laten
weten dat er 18 van de 28 hoogge
kwalificeerde medewerkers van dit
Rijkslaboratorium, zoals restaura
teurs, gespecialiseerde medewerkers
van de analytische afdeling, een
kunsthistoricus en natuurweten
schappelijke medewerkers, in het
kader van de bezuinigingen moeten
verdwijnen.

Volgens de medewerkers van het
rijksmuseum betekent de verdwij
ning van het laboratorium dat de ei

gen conservatie- en onderzoeksafde
lingen van de musea uitgebréid moe
ten worden. De afslanking van het
laboratorium zou volgens hen direct
in strijd zijn met het behoud van cul
tureel bezit, waar de minister zich
zelf groot voorstander van heeft ge
noemd. Het is ondenkbaar dat grote
grensverleggende restauratie- en
conservatieprojecten zonder het
Centraal Laboratorium hadden kun
nen worden voorbereid en uitge
voerd. De Rijksmuseummedewer

kers noemen in dit verband de res
tauratie van historische vlaggen,
goudleerbehang en grote gietijzeren
objecten en de conservatie van Nova
Zemblapapieren, bronzen en histo
risch geschut. Het Centraal Labora
torium ontwikkelt de modernste
conservatie- en restauratiemethoden
en zorgt voor kennisoverdracht op
dit punt ten behoeve van zo'n 600
musea en andere instellingen voor
kunst en cultuur in ons land.

Djazzex in klaina bezetting in het
Kon. Conservatorium

Jazzdans wordt langzamer
hand de volksdans van onze
eeuw. Begrijpelijk, waar de
oude, streekgebonden bewe-
gingsfolklore aan terrein ver
liest en het grotere aantal jon
geren toch veelal meer wil
dan alleen maar een verruk
kelijk uurtje wekelijkse uitput
ting. Djazzex vulde een gat in
de markt op, maar het begin
bleef lange tijd, mede door
choreografische armoede,
moeilijk. Daar is de laatste ja
ren gelukkig verandering in
gekomen. En nu scoort de
Haagse groep wederom hoog,
niet alleen door de kwaliteit
van het dansen, waarin de
technische ongelijkheid tussen
mannen en vrouwen goed
deels is verdwenen, maar
vooral ook door het program
meren van balletten voor klei
nere podia.

Djazzex danst om het dansen,
maar daarbij gaat weinig diep
gang verloren. Niet inhoude
lijk, maar wat de variatie aan
vormen betreft, afgestemd op
een compositorische veelheid
die verrassend is. De artistieke
leider Glenn van der Hoff,
zelf een watervlugge danser
wiens isolatietechniek een lust
voor het oog is, tekende giste
ren in een dicht bezet Konink
lijk Conservatorium voor drie
van de vier choreografieën.

Sazzex leunt praktisch niet op
assiek ballet, maar juist hier
is dit geen gemis aangezien de
lichamelijke impulsen scènisch
zo functioneel worden gebun
deld, dat elke choreografie op
zichzelf binnen de gave rand-
vorm nog een maximum aan
vrije creatieve improvisatie
toelaat. Zo is „Passing
through" een eindeloze bewe-
gingsstroom met een sterk
Indiase inslag. Toch

i geen

maak-moedra's, maar wel op
vallend fraai gebruik van de
armen. „Street life", dat tussen
de begrippen jazzy en showy
een juist podiumevenwïcht
vindt, bleek een perfecte uit
smijter en „After the night"
laat zien, dat het verhalende
element nu ook anders en be
ter kan dan vroeger. Leslie
Watanabe's „Cantes de ida y
vuelta" bleek ook in deze
kleinschalige zetting zeer te
voldoen. Een apart woord van
lof voor de kostuumrealisaties
van Annekari.

FRANK DELBOY

DEN HAAG Residen
tie-Orkest en Nederlands
Dans Thater hebben ieder
voor zich een programma
ontworpen waarmee het
Muziektheater aan het
Spui op 9 september
wordt geopend. Koningin
Beatrix zal eerst, een half
uur, het orkest beluisteren
en daarna het Danstheater
bezoeken dat dan aan een
avondvullend programma
begint. Het R.-O. gaat ver
volgens, na een korte pau
ze, verder met het eigen
programma voor een ei
gen publiek.

Overleg om tot een gezamen
lijk openingsprogramma te ko
men is op niets uitgelopen,
omdat het NDT in verband
met het Internationale Dans-
festival een avondvullend pro
gramma brengt, dat zowel op 9
als op 10 september moet wor
den uitgevoerd.

Zakelijk directeur van het Re
sidentie-Orkest, mr. H.B. van
der Meer: „Er is geen sprake
van onenigheid en als er
wordt beweerd dat de stem
ming in het nog te openen Mu
ziektheater nu al is verziekt
omdat we gescheiden openen,
dan is dat flauwekul. Over een
gezamenlijke opening is des
tijds wel uitvoerig overleg ge
weest, maar dat bleek gewoon
niet realiseerbaar".

Uniek

Carl Birnie, directeur van het
Nederlands Dans Theater:
„Van het begin af hebben wij

een gebouw met twee zalen
bepleit, omdat anders noch het
ene, noch het andere gezel
schap goed uit de verf kan ko
men. De opening van dit Mu
ziektheater is een uniek ge
beuren, dat we maar één keer
zullen meemaken. Daarom
hebben wij gekozen voor een
uniek, avondvullend program
ma, dat niet te combineren
viel met een uitvoering van
het Residentie-Orkest. Aan
vankelijk werd gedacht aan
een uur orkest, een pauze en

dan een uur dans, maar daar
zijn we op teruggekomen, ove
rigens in uitstekend overleg.

In het thans voorgenomen, ge
scheiden openingsprogramma,
kunnen we ons heel goed vin
den. Dat de koningin nu eerst
naar het Residentie-Orkest
gaat en dan bij ons komt, prik
kelt ons eergevoel allerminst.

Zelfs een koningin kan zich
niet in twee delen splitsen en
het dubbele openingsprogram

ma van het Muziektheater be
valt zowel bns als het orkest.
Beide gezelschappen hebben
een eigen publiek en de zalen
zijn verschillend. De muziek
zaal heeft een capaciteit van
tweeduizend stoelen, de dans
zaal kan éénduizend bezoekers
hebben. We hebben gekozen
voor ieder een eigen huis en
dat betekent dat straks twee
duizend mensen kunnen ho-,
ren hoe de muziekzaal klinkt,
waarna duizend mensen naar
ons gezelschap kunnen komen

Het in aanbouw
zijnde

muziektheater
aan het Spui, dat
op 9 september
officieel zijn
deuren opent.

kijken. Als het Residentie-Or
kest zégt, dat een gezamenlijke
presentatie niet mogelijk is,
dan kan ik dat alleen maar be
vestigen. Ik zou ook niet we
ten hoe dat eruit zou moeten
zien, als de nadruk wordt ge
legd op de mogelijkheden van
beide Zalen. Daar gaat het im
mers om. Aan een gezamenlij
ke opening in de foyer bij
voorbeeld heeft niemand iets.

Voor een uitgebreide agen
da, ook voor de komende
dagen, raadplege men
„UIT", de gratis wekelijkse
bijlage van deze krant.

bioscopen

ALPHEN AAN DEN RIJN EURO
CINEMA I (Van Boetzelaerstraat 6,
tel. [phone]): Flodder (al):
18.30. 21.15. wo. ook 13.30. EU
ROCINEMA II: Down and out in
Beverly Hille (al); 18.45, 21.30. De
Speurneuzen (al); wo. 14.00.

EUROCINEMA III: Ferrie Buel-
ler'e day off (al); 18.45, 21.30. wo.
ook 13.45. EUROCINEMA IV: La
byrinth (al); 18.30, 21.15. wo. ook
13.45.

LEIDEN e LUXOR (Stationsweg 19.
tel. 0*1 -121239); Labyrinth (al);
19.00, 21.15. wo. ook 14.30.

LIDO en STUDIO (Steenstraat
39. tel. 124130): De Duivel in het
Bloed (16); 19.00, 21.15. ma. dl.
ook 14.30. De Ratelrat (12); The
Fly (16); Crocodile Dundee (al);
Flodder (al); 14.30, 19.00, 21.15.
De speurneuzen (al); wo. 14.30.

TRIANON (Breestraat 31, tel.
123875): Emanuelle IV (16); 14.30,
19.00. Mission (12); 21.15. REX

'(Haarlemmerstraat 52. tel. 071-
125414); Meisje met stijl (16);
14.30, 19.00, 21.15.

KATWIJK CITY THEATER I
(Badstraat 30, tel. [phone]):
Top Gun (al); wo. 14.45, 19.00,
21.15. ma. di. 19.00, 21.15. CITY
THEATER II: 9'A Weeks (16); tijden
zie City I. CITY THEATER III: The
man wit one red shoe (al); tijden
zie City I. CITY THEATER IV: Ho
ward (al); tijden zie City I woens
dagmiddag. Pink Panther Festival
(al); wo. 14.45.

VOORSCHOTEN GREENWAY (tel.
01717-4354): Heartburn (al); ma. t/
m wo. 20.15.
KINDERVOORSTELLING
Troetelbeertjes; wo. 14.00.. Peter

Pan; wo. 15.45.

WASSENAAR ASTRA (riC)
01751-13269): Hannah and f1
sisters (al); ma. t/m wo. 14.00. i

DEN HAAG* ASTA 1 (Spui 27,P'n
463500): Crocodile Dundee Pc
14.00, 19.00, 21.30. ASTAjBIl C
Peggy Sue got married (al); 14gt g'
18.45, 21.15. ASTA 3: Labyri(WOi
(al); 14.00, 19.00, 21.30. n1f
LON 1 (Winkelcentrum Babyt ni,
tel. 471656): The fly (16); 14 oJ
19.00, 21.30. BABYLON 2: Rjen
less people (al); 14.00. I9fcrie
21.30. BABYLON 3: Top gunuml
14.00, 18.45, 21.15. CINEAc
(Buitenhof 20. tel. 630637): De
telrat (12); 14.00, 18.45, 21L,_j
CINEAC 2: Clockwise (al); 18 enu
21.30. ma. di. ook 14.00. CM en
AC 3: 52 Pick-up (16); 14 tC
18.45, 21.30. EUROCIN^ndi
(Leyweg 910, tel. 667066): Ait,ost,

i-H

It 23'

>m with a w

21.30. i
ma Lisa (jf

METRO*
il); 14.00, 20|f

(Carnegielaan, tel. 456756):
der (al); 14.00, 18.45, 21.30.
TROPOLE 2: A room with a
(16); 14.00, 18.45, 21.30.
TROPOLE 3: Mona
14.00, 18.45, 21.30.

LE 4: De aanslag (al);

METROPOLE 5: Ferris Buell»*
day off (al) 18.45, 21.30. ma.
ook 14.00. ODEON 1 (Hertrr,
gracht 13, tel. 462400): FlodivL

(al); 13.45, 18.45, 21.30. ODEncH

2: Wise guys (al); 13.45, ie|,„„
21.30. ODEON 3: Out ot Alitor
(al); 13.45, 20.00. ODEON 4: jlm
deerhunter (12); 13.45, 20lrirK

LE PARIS 1 (Kettingstraat

tel. 656402): Eaten alive (18); ?e I
12.00. LE PARIS 2: The stan-Li;
ker (18); v.a. 12.15. PARISflsJ
Too naughty to say no (18); ft
12.30. HAAGS FILMHUIS fflLR
neweg 56, tel. 459900): Zaalt-.
Vroeger is dood; 15.00, 19]..^
Ludwig; 21.15. Zaal 2: The trifle
bountiful; 19.30, 21.45. Zaalu.
19.30, 21.45. Detour; ma. The f1'
i in the window; di. Obsestjl

Itei

KINDERVOORSTELLINGEN:

ASTA 3: Labyrinth; 14.00. i
NEAC 2: De speurneuzen; za

14.00. EURO CINEMA: Ast£
contra Caesar; wo. 14.00. -
TROPOLE 5: De speurneuzen;Pe 1

wo. 14.00.

Japanse kunst in Gemeentemuseiiïc

DEN HAAG De Vereniging voor Japanse Kunst viert
vijftigjarig bestaan met een expositie van honderden vooirnl
pen die van 21 maart tot 25 mei wordt gehouden in het Hvr(
Gemeentemuseum. De tentoonstelling heet „Meiji, Jap?1
Kunst in beweging". Het thema ervan is de moderniserinj
Japan" in de negentiende eeuw. Uniek op de expositie i
bruikleen van de fameuze Collection Baur uit Genève.
De vijftigjarige vereniging telt zeshonderd leden in 22 laiffaa;
Musea en particuliere verzamelaars uit onder andere Groot-bne
tannië, West-Duitsland, de Verenigde Staten van Amerikke 1
Zwitserland stonden voor de expositie voorwerpen af. Veefeud(
het getoonde was niet eerder voor een groot publiek te zien. D
de ongeveer 500 voorwerpen op de tentoonstelling behore(ge
der meer schilderingen, prenten, kamerschermen, lakkunjur
keramiek. in z

Kunstmanifestaties over Japan waren tot nu toe steeds göas
aan de Edo-periode, het tijdperk van 1603 tot 1868 waarin Jfker
afgesloten was van de buitenwereld en een feodale regfe
had. Hieraan kwam een einde met het herstel van het keiz» n<
gezag in de Meiji-periode (1868 - 1912). Japan importeer!
hoog tempo Westerse kennis en technologie. De kunst uipert
turbulente periode bleef tot dusver onderbelicht en wordt nden
weinig gewaardeerd.

Dansgezelschap Momix, Koninklijke
Schouwburg, Den Haag, gister
avond.

Over 50 jaar, zei de revolutio
naire danseres Isadora Duncan
aan het begin van deze eeuw,
word ik wellicht serieus geno
men. Wij weten nu dat dit al
veel eerder is gebeurd, maar
dat haars ondanks vooral in
Amerika de kloo.f tussen het

klassieke ballet en de moderne
danskunst steeds smaller is ge
worden.

Een van de resultaten van
deze sterke integratie tussen
de verschillende bewegings
vormen was het ensemble Pi
lobolus, dat in december vorig
jaar zijn Nederlandse tournee
startte. Een afsplitsing van Pi
lobolus is de kleine groep Mo
mix, die wij dezer dagen in

Tilburg zagen en waarvan de
Haagse voorstelling gister
avond in de Koninklijke
Schouwburg plaatsvond.
Momix is als dansgroep eigen
lijk niet in een hokie te stop
pen. Gedanst wordt op het
snijvlak van absurdisme en ar
geloosheid. Op basis van een
schier ongebreidelde fantasie
wordt het lichaam voertuig
van musculair meesterschap

en van een ongewoon speelse
geest. Vrijwel nooit staan er
meer dan twee dansers tegelijk
op het podium.

Als ensemble is Momix verge
lijkbaar met wat het orkest
van de Mannheimers in de 18e
eeuw voor de muziek beteken
de: een legertje van louter ge
neraals, elk met een eigen spe
cialisme op het gebied van o.a.
variété, slapstick, schaduw

dansen en schijnbare improvi
saties. Het lijken trucs, maar
in wezen gaat het om louter
theatrale werkelijkheid, boor
devol bruisend dansersleven.
Korte stukken nu eens con
fronterend met silhouetteren-
de charme of herinnerend aan
mechanische uitprobeersels
van Leonardo da Vinei, dan
weer verbazend door de durf
op stelten of op ski's te dansen,

waarbij een fragment uit het
Stabat Mater van Vivaldi in
barokke overdaad wordt ge
plukt als ware dit liturgisch
motet een slachtkip. Resume
rende: een galerij van bijzon
der beeldende, surrealistische
bewegingsportretten, voortge
sproten uit een creativiteit die
uit een droomwereld schijnt te
stammen.

FRANK DELBOY

ROME In de halve
eeuw van zijn bestaan
heeft Italië's belangrijkste
filmstudio Cinecitta zijn
ups en downs gekend. De
grootheden van de inter
nationale film zijn geko
men en gegaan. Maar een
man is altijd gebleven,
verliefd als hij was op
Rome en Cinecitta: Frede-
rico Fellini. Zijn fameuze
studio 5, waar hij al zijn'
films gedraaid heeft, is
zijn tweede huis gewor
den.

Onverstoorbaar temidden van
de feestelijkheden voor het
vijftigjarig bestaan van Cine
citta, heeft Fellini net zijn
nieuwe film „Het Interview"
afgemaakt. In de hoofdrollen
twee oude getrouwen van de
beroemde meester: Marcello
Mastroianni en Anita Ekberg.
Nee, aan Fellini heeft het niet
gelegen dat het filmstadje aan
de oostkant van de miljoenen
stad jarenlang zware verliezen
heeft geleden en dat de staat
flink bij moest passen. Want
de laatste tijd zitten de finan
ciën weer aan de goede kant
van de streep. Ironisch genoeg
is het televisie geweest, de gro
te vijand van de bioscoop, die
de ergste financiële nood gele
nigd heeft. Grote televisiepro-
dukties, videoclips en reclame

films bieden enig soelaas voor
de weggevallen films. Niette
min zijn de gouden jaren van
Cinecitta definitief voorbij.

Mussolini

Het begint allemaal met Beni
to Mussolini, die in film „een
formidabel wapen van de pro
paganda" ziet. Hij wil een 'Cit-
tè della Cinema', die de con
currentie met Hollywood aan
kan gaan. Vanuit het nieuwe
filmcomplex moet de Italiaan
se film aan een triomftocht om
de wereld beginnen. De zaken
wordt voortvarend aangepakt.
Na een jaar en drie maanden
staan er veertien filmstudio's,
ligt er een groot zwembad en
zijn er wegen, pleinen en tui
nen aangelegd. Een modern
complex dat nu vijftig jaar na
de opening nog steeds precies
hetzelfde is.

De films die tijdens het fascis
tische regime in de nieuwe
filmstad gedraaid worden, zijn
niet veel bijzonders. De grote
bloeitijd van Cinecitta begint
in de jaren vijftig. Amerikaan
se regisseurs ontdekken dat ze
in Rome goedkoper kunnen
draaien dan in de States, met
dezelfde of betere faciliteiten.
De eerste Amerikaanse spek
takelfilm die in 1952 in Cine
citta geproduceerd wordt is
„Quo Vadis", die het voor die
tijd enorme bedrag van negen
miljoen dollar kost. Temidden
van de duizenden Italiaanse
mannen en vrouwen is ook de
zestienjarige Sophia Scicolone,
die een ster wordt en haar
naam verwisselt voor een an

dere die beter in het gehoor
ligt: Loren.

Cleopatra

De werkzaamheden voor Quo
Vadis duren twee jaar. Voor
Cinecitta betekent de film de
doorbraak op de Amerikaanse
markt. Andere massa-produk-
ties, zoals „Ben Hur", „Oorlog
en Vrede" en „Cleopatra" vol
gen. Bij deze spektakelfilms
bewijzen de Italiaanse technici
van Cinecitta dat zij hun vak
tot in de puntjes verstaan.
Voor Ben Hur wordt midden
op het studiocomplex een gro
te Romeinse renbaan perfect
nagebouwd; voor Cleopatra
verrijzen tempels en grafmo

numenten van het oude Egyp
te. Het zijn de jaren dat we
reldberoemde Amerikaanse
sterren door Rome flaneren en
de Via Beneto zijn faam van
uitgangscentrum voor de elite
1 krijgt. Fellini bouwt de Via
Beneto na op de set in Cinecit
ta voor een film die.de tijd
geest precies weergeeft: „La
Dolce Vita" (1960), een van de
beste films ooit gemaakt.

Voor het grote publiek een
beetje in de schaduw van de
Amerikaanse massaprodukties
stuurt een aantal briljante re
gisseurs de Italiaanse films
naar een ongekend niveau:
Fellini, Antonioni, De Sica,
Rossellini. Cinecitta bruist van
leven. In de studio's is ook
plaats voor Sergio Leone met
zijn spaghetti-westerns. Na So
phia Loren is er roem voor an
dere Italiaanse sterren, zoals
Gina Lollobrigida en Claudia
Cardinale.

Na de gouden jaren heeft de
crisis hard toegeslagen. De op
komst van de televisie en de
uittocht van de Amerikanen
hebben Cinecitta in grote pro
blemen gebracht. De Amerika
nen zijn vertrokken omdat de
grote filmmaatschappijen er
meer en meer toe zijn overge
gaan in eigen studio's te draai
en. Bovendien is Cinecitta al
lang niet meer goedkoop in
vergelijking met de Ameri
kaanse studio's. Rond Fellini is
het steeds stiller geworden.
Tot verdriet van de Italianen
zijn de zwaartepunten van de
internationale filmwereld naar
elders verschoven.

Leontien Vermeul
en Dennis van
den Anker in
„Lucius, Lucius"
door het Gymna
sium Haganum.

Enthousiasme, veel humor en
goede solo-zang. Zo kan de
musical „Lucius, Lucius" die
leerlingen van het Haagse
Gymnasium Haganum gister
avond in een uitverkocht Cir
custheater opvoerden, het bes
te getypeerd worden. Regiseur
en dirigent Joe Raphael heeft
met dit stuk opnieuw bewezen
de nodige kwaliteiten in huis
te hebben om mensen met
nauwelijks of geen toneelerva
ring toch behoorlijk te laten
spelen.

Raphael ontleende de tekst
van de musical aan het boek
De Gulden Ezel van de vierde
eeuwse Afrikaanse schrijver
Lucius Apuleius. Dit boek is
een gedeeltelijke autobiografie
van het leven van de schrij
ver. Raphael heeft die stukken
uit De Gulden Ezel gebruikt,
waarin Lucius als mens of ezel
een rol speelt.

De humor en de eigentijdse in
breng die de regiseur gebruikt
heeft, is zeer geslaagd te noe
men. Het verhaal blijft tot het
einde toe boeien. Niet in het
laatst door de mooie muziek,
die componist Michael Woud
stra in drie maanden tijd bij de
teksten schreef. De muzikale
noten werden tijdens de op
voering op een enthousiaste
manier door het zeventig man
sterke symfonie-orkest ge
speeld.

Maar ook de toneelspelers en
zangers mogen tevreden zijn
over de door hen opgevoerde
musical. Hoofdpersoon Lucius
(Dennis van de Anker), speel
de zijn rol met veel overtui
ging. Niet alleen bewoog hij
zich vrij natuurlijk op het to
neel, hij wist ook de humoris
tische teksten met veel over
tuiging te brengen. Bovendien
beschikt de hoofdpersoon over

een goede dictie. Jammer dat
hij tijdens het koorwerk iets te
opvallend naar de dirigent
keek. Maar als je je tekst in
drie maanden tijd moet instu
deren, valt het niet mee om
ook de factor onzekerheid ge
heel uit te schakelen.
Complimenten voor het uitste
kende zangwerk van de drie
dames (Leontien Verheul,
Linda Léon en Tanja van
Boxel), die samen de godin Isis
moesten voorstellen. Het was
duidelijk te merken dat de
drie zangles hebben genoten.
Bovendien bleek Leontien
Verheul als het slavinnetje Fo-
tis even goed te kunnen acte
ren als ze kan zingen. Met veel
overtuiging zette ze tijdens het
liedje Voor jou ben ik slavin
een sensuele dans aan het pu
bliek voor.

MARGUERITE FEENSTRA

Stuttgarter
piano-trio
meeslepen

rpi ik

Leug

Hot Stuttgarter Piano-trio apfr°S
Diligentia trio's van Van B
Brahms en Schubert.

Het Stuttgarter piano-triefcwin
in 1968 voor het eerst vafciekl
horen en maakte sin< U**
veel naam. Voor het pi F"
van de Vereniging voofcn»i
mermuziek is dit Trio, dient
teravond in Diligentia JlPt:
nieuw, tenzij men het v
plaat kent. s(g

In het programma vanvan
avond zat een duidelijk* Zw
bouw. Begonnen werd mM'
trio in c op. 1 nr. 3 van cT1*1
ge Beethoven die mer-
twaalf trio's Brahms en 2
bert, die er ieder drie
ven, ruim slaat. Van de^,
Beethoven ging het naOaui
gerijpte Brahms met zijn le
de trio in C op. 87 en sP®®
sluiting naar het trio in
100 dat Schubert éen jaaDein
zijn dood schreef. Dit ldoor
trio werd ook afgelopen
dag op dit podium gesp»
wel door het Nederlands
arneri Trio. Kwk

Net als bij het Guarneri Hi
bij de Stuttgarters de ce !of«
pianopartij aan een v
Monika Leonhard, toebe$en,
Zij wordt geflankeerd ault
Rainer Kussmaul, viocCary
Claus Kanngiesser, cellonenl
wijl bij het Guarneri T
pianiste met haar helde nisd
doordringende spel zeer «2.3C
lijke aanwezig is, is henuzi
van Monika Leonhard y
onnadrukkelijk en tree et
zelden op de voorgrond. Cht
Over de hele linie valt d lazi
gelijking helaas in het r1 9'
uit voor het eigen „eqi Jt0u(
en boden de Stuttgarter (oz.
van internationale alluikayc
vormen een hechte een
zowel in spel, toonkleur^-
muzikale beleving. De rir
tiek in al zijn geledingei
teder tot gepassioneerd
heerst hun spel. Wat hitsrr
beetje ontbreekt is soi#o«r
lichte humor en de esp 1
met name hun Schubert,"^
pretatie wat afdempte. I%uta
solute hoogtepunt vajnag
avond was de meesle |'w
vertolking van Brahm:
met zijn Hongaarse ritm
zijn bijkans heroische dfcarj
sies. fiere

BI

3.2!