Nederlandse katholieke zuil was geen uniek verschijnsel GEESTELIJK LEVEN/OPINIE CeidoeSomcmt Daklozen Helena is zuinig op zi jn priesters kerk wereld DPR Utrecht betreurt artikel kardinaal Simonis Borssele en de veiligheid p >e >weer c r ZATERDAG 10 JANUARI 1987 PAGIN, De man met de dozen lijkt wat warmte gevonden te hebben in de wachtkamer van het Eindhovense station. Hij is een van de zwervers die me be kend voorkomen op een van de Nederlandse stations. Dit jaar is het jaar van de daklo zen. Ik reis deze eerste dag van het jaar even op en neer om mijn familie een zalig nieuwjaar toe te wensen. Ik gebruik nog deze oude wens. maar ik leer dat het uit de tijd aan het raken is. „Ik wens de mensen liever een gelukkig nieuwjaar. Zalig zijn de do den". Zo had ik het nog niet gezien. 'Nog een gelukkig nieuwjaar', zegt de ober. Aan het tafeltje bij het raam voor niet-rokers in de sfeervolle Deventersta- tions-restauratie steekt een oude man een dikke sigaar aan. Hij bestelt een biertje en vraagt om een asbak. Aan de toon is te horen dat hij voor de ober geen onbekende is. Zijn haar is grijs en zijn hoofd haast kaal. Zijn vingers wit zonder ring. Keurig gekleed. Hij houdt zijn gehoorapparaat als een microfoon voor de mond van een andere man die met hem een praatje begint over het weer. 'Je kunt maar beter wat lichte vorst hebben en wat sneeuw dan dit weer'. Ze zijn het hartroerend met el kaar eens. Het is een donkere miezerige dag. Jan Pelleboer heeft niet veel goeds voor speld. De oude man lijkt me geen zwerver of dakloze, maar wel iemand die thuis niemand heeft, die hem gelukkig nieuw jaar toewenst (of zalig). Over het perron sjokt een andere zwerver. Ook hij is voor mij een bekende verschijning. Moet je medelijden hebben met dit bestaan? Jaloers ben ik er niet op. Op een buiten staander maakt het een wei nig benijdenswaardige indruk. Zelf kunnen ze vaak niet of niet meer anders. Het is hun manier van leven geworden. Onze samenleving kent een steeds groter wordende nieu we generatie daklozen: de verslaafden, de heroïneprosti- tueès, de jonge alcoholver slaafden, de thuis-weggelope- nen. Heel anders is nog het verhaal van de opgejaagden, de vluchtelingen. Het nieuws van deze eerste dag van het jaar bericht over de Tamils in Assen die in elkaar zijn gesla gen. De Tamils hebben mini male voorzieningen in ons land. Vorig jaar heeft dat tot een explosie van geweld ge leid. De stemming rond de Ta mils is er niet beter op gewor den. Er zijn Nederlanders die hen zien als profiteurs van ons systeem. De verdraagzaam heid is niet gegroeid. Terug van de nieuwjaarsvisite loop ik snel terug van het sta tion naar mijn huis. Ik ben dankbaar dat ik de sleutel in de deur van mijn huis kan ste ken. Een verwarmd huis. Het licht van de kerstster begroet me. Je beseft maar zelden wat het is om niet een zwervend bestaan te hoeven leiden. En tegelijk kan dit gevestigde be staan je ongevoelig maken voor het leven van al die men sen die nauwelijks een dak boven hun hoofd hebben of blij moeten zijn met een vrien delijke ober die je een geluk kig nieuwjaar toewenst. Ik moet denken aan een vers uit het gedicht 'gedachten' van Judith Herzberg uit haar bun del, Zeepost: Troost voor daklozen komt nooit in de vorm van huizen maar uit de mond van zwer vers Schuilt hierin niet dezelfde ge dachte: 'Wie het goed heeft, gevestigd is, beschouwt dat al gauw als vanzelfsprekend en als norm(aal). Huizen kunnen zo gemakkelijk tot burchten worden, onneembare vestin gen en mensen in die huizen tot mensen vol zelfverzekerd heden en vanzelfsprekendhe den. Maar zwervers waarde ren de warmte van een huis. Het licht dat hen begroet. De deur die openstaat. Zwervers weten van daklozen. En Mo- zes, de aanvoerder van een groepje zwervers in de woes tijn, waarschuwt hen bij het bereiken van het nieuwe land: „Zorg ervoor Jahwe niet te vergeten, die U uit Egypte heeft geleid, dat slavenhuis. Staande voor Jahwe God moeten jullie zeggen: 'Mijn va der was een zwervende Ara- meër' (Deut). Vergeet je af komst niet. Onze huizen zijn slechts voorlopige onderko mens. MARINUS VAN DEN BERG NEW YORK Onder het motto „Laten wij zuinig zijn op onze priesters, er zijn er al zo weinig" is in het diocees Helena in de Amerikaanse staat Montana een steeds ver der gaande medische zorg op gebouwd voor de diocesane clerus. Het gezondheids- en welzijnsprogramma is in mei 1984 begonnen met het onder de loep nemen van stressver schijnselen, bloeddruk en rookgewoonten van de pries ters. Tevoren had een door bisschop Elden F. Curtiss (54) voorgezeten adviescommissie vastgesteld welke gezondheid sperikelen in elk geval moes ten worden aangepakt. Daar toe werd samenwerking ge zocht met een medisch ad viesbureau. Gaandeweg werd het onderzoek uitgebreid naar cholesterolgehalte, hartcondi- tie, aandacht voor gymnastie koefeningen en naar eetge woonten der priesters die vaak een eenzaam leven lei den. Er werd vervolgens een serie lezingen opgezet om de priesters gelegenheid te geven informatie op te doen over verschijnselen van stress en wat daartegen te doen valt, en een telefonische hulpdienst Dit jaar wordt de kroon op het werk gezet met een op de computer gezette analyse van priesterlijke eetgewoonten, waarna heropvoeding begint om ingesleten gewoonten door gezonde voeding te ver vangen. Mensen zijn elkaar altijd nader dan systemen en regeringen. Richard von Weizsacker De verzuilde Nederlandse samenleving, nu groten deels voltooid verleden tijd, blijft sociologen en historici in hoge mate in teresseren. Waren er al leen in Nederland organi saties op geestelijke grondslag of is het ver schijnsel ook in het bui tenland bekend? Wat wa ren de oorzaken voor hun ontstaan en hoe werkten ze met elkaar samen? De Leidse hoogleraar A. Lijp- hart vroeg zich in de jaren zestig af hoe het mogelijk was dat Nederland gekenmerkt werd door een buitengewone stabiliteit ondanks de aanwe zigheid van een katholieke, protestants-christelijke en so cialistische zuil. Het bleek hem dat er aan de top van de zuilen altijd genoeg bereid heid was met elkaar samen te werken. Het nationale belang wisten de ongekroonde lei ders van die zuilen altijd goed in te schatten. Lijphart kon in zijn studie concreet aangeven welke personen voor de bun deling van elke zuil afzonder lijk verantwoordelijk waren en wie de contacten naar bui ten wisten te onderhouden. De studie, die herdrukt is, heeft niettemin nu vrijwel al leen nog maar historisch be lang. De zuilen zijn openge broken en hebben geen dui-. delijk gezicht meer. Zij heb ben niet meer als in het tijd perk van Romme en Drees vlaggendragers die in moeilij ke omstandigheden te raad plegen zijn. De huidige poli tieke partijen en hun verwan te organisaties herinneren ui teraard nog wel aan het ver- zuilingstijdperk, maar richten zich in principe tot de hele bevolking. Overeenkomsten De verzuilingsproblematiek is lange tijd als een typisch Ne derlandse aangelegenheid be schouwd. Inderdaad kennen de buurlanden België en West-Duitsland bij lange na niet die graad van verzuild heid die Nederland kenmerkt. Toch zijn er genoeg landen waarin dezelfde verschijnse len te signaleren zijn. Dit blijkt uit de studie van de Nij meegse historicus Hans Rig- hart naar de katholieke zuil in Europa. Daarvoor onder zocht hij de situatie in vier landen: Oostenrijk, Zwitser land, België en Nederland. Verzuiling hoeft niet noodza kelijkerwijs op te treden wan neer een groep in de samenle ving een minderheid vormt, zoals voor de Nederlandse ka tholieken gold. In landen als België en Oostenrijk vormen ze de overgrote meerderheid van de bevolking. Toch ont stonden ook daar op het einde van de vorige eeuw organisa ties die op levensbeschouwe lijke grondslag waren geba seerd. Vóór die tijd was het nog nooit vertoond dat de kerk zich organisatorisch be zig hield met louter profaan geachte levensterreinen. De stoot daartoe vormde in alle vier door Righart onder zochte landen de positie van de arbeiders op het eind van de negentiende eeuw. Zij raakten los uit de oorspronke lijke verbanden waar de kerk als het ware vanzelfsprekend Leo XIII eeuwenlang haar stempel op had weten te drukken. Zor gen over het verlies aan ge loof en zedelijke normen die door de kerken werden uitge dragen, vormden het hoofd motief om de arbeiders in ei gen organisaties onder te brengen, waarbij geestelijke leidsmannen supervisie zou den uitoefenen. Dat gebeurde overigens pas, nadat de socia listen op succesvolle wijze daarin waren voorgegaan. Eensgezindheid over zo'n aanpak onder de negentiende- eeuwse katholieken was er namelijk allerminst. Lange tijd gaven de liberalen onder hen de toon aan. Zij wilden volstaan met armenzorg en niets weten van een vermen ging tussen godsdienst en po litiek. Wel wilden zij een kli maat waarin de uitoefening van godsdienst vrijelijk be leefd kon worden. Het was, naar het liberale motto, ieder voor zich en God voor ons al len. Die liberale aanpak zou hal verwege de vorige eeuw in pauselijke uitspraken al te to lerant tegenover de maat schappij worden bevonden en daarom fel gelaakt worden. Er ontstond een aggressiever katholicisme, dat zich van de wereld wilde afschermen. Maar doorheen doken als ge volg van de opkomende in dustrialisatie de problemen met de arbeiders op. Tegenzin De hogere geestelijkheid in de vier onderzochte landen wil de overigens bijzonder weinig weten van eigen organisaties voor de arbeiders. Dat zou in hun ogen een toegeven zijn aan de moderne maatschappij. Velen in het katholieke mi lieu wilden daar nu juist front tegen maken. In de woorden van de Belgische bisschop Rutten: „Laat de arbeider be grijpen dat hij de gevolgen moet dragen van de inferieu re staat waarin God hem heeft geplaatst. Alleen de godsdienst kan hem daarvan overtuigen." Voordat de verzuiling een succes kon worden, moest dus het conservatisme bij de ka tholieke bovenlaag en bij de hogere hiërarchie overwon nen worden. In België waar die bovenlaag zeer machtig was, was die strijd het felst. Priesters en leken aan de ba sis namen het initiatief om de arbeiders op te vangen en zij kregen de onverwachte steun in de rug van de progressieve paus Leo XIII die tegenover het drama van de arbeiders niet alleen maar goede wer ken wilde plaatsen. Hij hoopte hen voor de kerk te kunnen behouden door voor opvang en ondersteuning te zorgen. Als compromis probeerdé- de hogere geestelijkheid de ar beiders onder te brengen in organisaties waarin patroons en arbeiders zouden samen werken. Dat paternalisme bleek geen haalbare kaart. Concurrentie Toen de arbeiders eenmaal hun eigen organisaties had den, volgden organisaties voor andere standen (boeren, mid denstanders en werkgevers) tamelijk snel. Het eerst kwa men de boeren. Net als bij de arbeiders waren er concurre rende organisaties op neutrale basis waarin de boeren zich organiseerden om hun eigen werkomstandigheden te ver beteren. Wanneer dit besef eenmaal goed in kerkelijke kringen was doorgedrongen, was de stichting van eigen or ganisaties snel een feit. Op in terconfessionele organisaties die van onderop ontstonden voor behartiging van de werknemersbelangen hadden de bisschoppen het niet begre pen. Zij probeerden dat om wille van de bescherming van het geloof zo veel mogeljk te gen te gaan, desnoods door uitsluiting van de sacramen ten. De auteur plaatst vraagtekens bij de stelling dat de verzui ling in Nederland het gevolg was van een emancipatiestre ven. Dat was overduidelijk niet het geval in België en Oostenrijk. Ook voor Neder land lag het niet zo voor de hand. Tot de jaren zestig werkten katholieken en libe ralen in de politiek nauw sa men. Die samenwerking werd verbroken toen de katholie ken eenmaal alle rechten ver worven hadden. Van veel groter belang voor het ont staan van de katholieke zuil acht Righart dan ook het be schermingsmotief. De be scherming van de katholieken tegen de boze wereld die aan het begin van de industriali satie zich van zijn slechtste kanten liet zien. Een groot deel van de geestelijkheid wilde zich daar het liefst aan ontrekken. Er was een klein aantal uitzonderingen, man nen als Ariëns en in België Daens en Pottier. Toen die af wachtende houding van de hogere geestelijkheid op groot verlies onder de katholieke gelederen kwam te staan, aanvaardden zij eigen organi saties. Daarmee werd die boze wereld alsnog schoorvoetend geaccepteerd. PAUL VAN VELTHOVEN Hans Righart: De katholie ke zuil in Europa. Het ont staan van verzuiling onder katholieken in Oostenrijk. Zwitserland, België en Ne derland. Uitgave Boom, Meppel. Prijs 59,50. A. Lijphart: Verzuiling, pa cificatie en kentering in de Nederlandse politiek. Prijs 29,90. Onderscheiding voor Toon Toon Hermans heeft gisterochtend uit handen van de Haarlemse bisschop Bomers de hoogste pauselijke lekenonderscheiding ontvangen. Volgens de bisschop kreeg Toon het ridderschap in de Orde van St. Silvester voor de bijzondere manier waarop Toon zich voor de R.K. Kerk ver dienstelijk heeft gemaakt. Rechts mevrouw Rietje 'Hermans die de medaille bewondert. ZEIST „Het getuigt ons inziens niet van een wijs en goed bestuurlijk beleid wanneer de RK-geloofsgemeenschap in Ne derland middels een internationaal tijdschrift moet vernemen dat u zich ernstige zorgen maakt over de ontwikkelingen die er gaande zijn in de feministische theologie". Met deze woor den richtten de gekozen leden van de Diocesane Pastorale Raad (DPR) van het aartsbisdom Utrecht zich gisteravond tot aartsbisschop kardinaal Simonis in een gezamenlijke verkla ring. In deze verklaring spreken zij hun zorg uit over de ontwikke lingen rond het artikel „Enige beschouwingen over de femi nistische theologie" dat de kardinaal medio december in het tijdschrift „Communio" publiceerde. „Wij willen niet ingaan op de inhoud van uw artikel", zo zegt de verklaring, „wel willen wij u kenbaar maken dat wij ons gekwetst voelen door de wijze waarop u serieuze feministische theologen benadert. „Waar wij als raad onze grote zorg over uitspreken, is dat een dergelijk artikel in een internationaal tijdschrift het beleid in de kerk zal beïnvloeden en misschien wel zal gaan bepalen in de toekomst". De kardinaal verwees in zijn korte antwoord naar de brief die hij op 6 januari aan de DPR-leden heeft geschreven en waarin hij zegt dat het zijn bedoeling niet is geweest mensen pijn te doen. Hij benadrukte dat het hem erom was gegaan een theologische onderbouwing te geven van naar zijn me ning gevaarlijke elementen in de feministische theologie. Het Osar-team van het Internationale Atoom Enerf'jg Agentschap heeft in zijn rapport over de bedrijfsvoering de kerncentrale Borssele niet alleen de directie van de trale, maar ook de Nederlandse overheid de mantel uit|e i veegd. De controle op de verrichtingen van het persont- ik het testen van veiligheidsvoorzieningen en de interne cflig municatie en verslaglegging schieten ernstig te kort, zo cj|ra£ cludeert het Atoomagentschap onder meer. J'o* GELUKKIG neemt de PZEM, de beheerder van de cent le, de aanbevelingen van het Osar-team serieus. Dit mag IJ ken uit het besluit de centrale vroegtijdig stil te leggenl het personeelsbestand van de centrale met liefst tien proc^-. uit te breiden. Voor de langere termijn worden maatregcr voorbereid die een kleine tien miljoen gulden gaan kost^ DaT alles laat onverlet dat Nederlandse overheidsinstan| en zeker de PZEM-directie zelf, de laatste jaren ernstig] kort zijn geschoten bij de controle op de gang van zaken de centrale. Hoewel de Kernfysische Dienst en de Diej H voor het Stoomwezen al sinds 1973 belast zijn met de contvar le op de veiligheid, hebben zij de tekortkomingen die |®n' Osar-team constateert niet opgemerkt. De PZEM-directief .t' kende gisteren tijdens een persconferentie dan ook „welli, te goed van vertrouwen" en „te zelfgenoegzaam" te zijn |He weest. trer loei Het is niet voor het eerst dat technici een groter vertiL1" wen in hun apparatuur stellen dan op grond van veiligheyei studies gerechtvaardigd is. De Groningse kernfysicus Ij all Smith heeft wat dat betreft eerder in onze krant opgemever dat het vertrouwen in de apparatuur juist toeneemt naarn^^ deze ingewikkelder en ontzagwekkender wordt. TsjernoLjj heeft geleerd dat dit merkwaardige psychologische prin<foe, bij een uiterst complexe installatie zoals een kerncentrale,|>en tastrofale gevolgen kan hebben. ver I e Toch zou het voorbarig zijn te concluderen dat de ke0n energie-industrie na het vernietigende Osar-rapport nu ten geloofwaardigheid verloren heeft. Het tegendeel zou zfna wel eens het geval kunnen zijn. De milieubeweging W* zi meermalen gesuggereerd dat het Atoomagentschap en kernindustrie twee handen op één buik zijn. Het Atoo^te gentschap heeft echter laten blijken op het punt van de I drijfsvoering onafhankelijk en kritisch te kunnen oordefê1- Het wantrouwen dat zijn inspecties in het verleden begeli de, kan daarmee voor een belangrijk deel zijn weggenonru TT IjLET zou een goede zaak zijn als het Atoomagentschap in de toekomst ingeschakeld wordt bij het toezicht op de 1 zu derlandse kerncentrales. De geloofwaardigheid van PZEM en zeker de veiligheid van de centrale zouden <^ncj bijzonder bij zijn gebaat. jesl jelc Duitsland af en toe snee1 Middagtemperatuur van tot min 10 graden, 's na| i' strenge vorst. fs®* Frankrijk: In het noord we!toe perioden met zon en vrijva; overal droog. In het miq, T en zuiden veel bewolking-) 1 af en toe regen of sneé"" Middagtemperatuur van mP°e graden in het noordoosrer rond het vriespunt in p°a: noordwesten en midden. I#"® nacht lichte, in het noordeipr01 midden matige vorst. Lichte tot matige vorst DE BILT (KNMI) Boven Skandinavie ligt een krachtig hogedrukgebied dat het weer de komende dagen zal beïn vloeden. Een storing die lang zaam van het noordoosten uit over ons land is getrokken, heeft er voor gezorgd dat op de meeste plaatsen waar nog geen sneeuw lag de wereld er ook wit uitziet. In de ochtend is er vooral in het zuiden nog af en toe sneeuw. Overigens is het half tot zwaar bewolkt en blijft het verder droog. De wind is ma tig uit een oostelijke richting, langs de kust en op het IJsseï- meer is de wind krachtig, 6. Na morgen wordt het nog kou der. 's Nachts kan het streng gaan vriezen, terwijl het over dag ook matig tot licht blijft vriezen. Wel blijft het tot na het weekeinde droog. Weersvooruitzichten voor di verse Europese landen, mede gedeeld door het KNMI, geldig voor zondag en maandag: Zuid-Skandinavie en Dene marken: Opklaringen en vrij wel overal droog. Middagtem peratuur tussen min 6 en min 13, 's nachts min 15 tot min 20 graden. Groot-Brittanie en Ierland: Perioden met zon en slechts een enkele bui. Middagtempe ratuur van rond 6 graden in het westen van Ierland en Schotland, tot om het vries punt elders, 's Nachts bijna overal lichte tot matige vorst. Benelux: Droog en perioden met zon. Middagtemperatuur van min 2 graden aan de kust tot min 6 graden langs de oost grens, 's nachts matige tot strenge vorst. Duitsland: Af en toe zon, plaatselijk mist en in Zuid- Spanje en Portugal: wolking en maandag regen. Middagtem^ van 10 graden in het i tot rond 16 in het zuiden. de Italië en Joegoslavische |e h Half tot zwaar bewolkt en|e c rioden met regen of biabri mogelijk met onweer. Midfriet temperatuur van nul tot 6 jien den in het noorden tot otdei veer 14 in het zuiden. Iitit c Povlakte 's nachts lichte vond lek Alpengebied: Wisselend wgi wolkt, in de Noord-Alpen 'lati bewolking en af en ld c sneeuw. Middagtemperatoil; tussen nul en min 10 gradj Innsbruck Klagenfurt^ dnftsneeuw -12 Stockholm onbew. a 1ST :t h m itie Flodder (3) Een naam is een teken, zeiden de oude Romeinen al. Er zijn inmiddels dus eigenlijk veel te veel briefjes over de film „Flodder" in uw gewaardeer de lezersrubriek verschenen. Desondanks een aanvulling n.a.v. de opmerkingen over de verschillen tussen de filmru- brieken van de Nederlandse efMle Belgische tv wat de ver strengeling van belangen be treft. De presentator van de Belgische filmrubriek, Jo Röpcke, is getrouwd met de dochter van een van de groot ste bioscoopeigenaren van Bel gië. Men kijkt hem daar al ja ren op de vingers, maar ge zegd moet worden, dat hij nooit is betrapt op zulke onge geneerde reclame als de Flod- aerpromotor. Relschoppers Tevergeefs heb ik gezocht naar een samenvatting van de nieuwjaarstoespraak van de burgemeester van Den Haag. In plaats hiervan trof ik een uitvoerig relaas aan van een bende onruststokers die de nieuwjaarsreceptie voor de goedwillende burgers vergal de. De vraag rijst welk belang met dit soort journalistiek is gediend. Ik ben van mening dat vooral de onruststokers er door in hun ego gestreeld wor den en er een aanmoediging in vinden door te gaan met hun schandalige praktijken. P.J. Vermeulen, DEN HAAG. (Naschrift: Indien burgemees ter Ha vermans een nieuwjaar stoespraak zou hebben gehou den, zou onze verslaggever die zeker hebben samengevat. Al sinds enkele jaren gebeurt dat niet meer tijdens de nieuw jaarsreceptie, omdat het ka rakter van die bijeenkomst zich daartoe niet leent. Dat ge beurt wel tijdens de eerste raadsvergadering in het nieu we jaar. Redactie.) Body-buildster Hoe komt body-buildster Erica Mes er bij, dat iedere vrouw het fijn vindt als er naar haar gefloten wordt? Toevallig zie ik er ook niet zo gek uit, maar ik hou er helemaal niet van, als die zogenaamde macho's weer eens iets naar me roepen als „Waar gaat al dat lekkers naar toe?". Ik zou natuurlijk typisch onvrouwelijke slobber- broeken kunnen gaan dragen of veel te grote truien, maar die vind ik niet mooi. Ik wil gewoon in de kleren kunnen lopen waar ik zelf zin in heb en een compliment is altijd fijn. Maar dan niet op zon platvloerse manier, als Erica Mes blijkbaar op prijs stelt. S. Bakker, VOORSCHOTEN Politie Het is terecht als u in uw com mentaar stelt dat de politie eens haar eigen tekortkomin gen moet gaan onderzoeken, zonder steeds maar weer te roepen dat er te weinig man kracht is. Zoals de laatste jaren gebruikelijk is maakt de poli tie van een diefstal uit een auto nog slechts een proces verbaal en daarmee houdt het onderzoek naar de gepleegde misdaad meestal wel op. Als dat toch de gewoonte is, waar om trok de Rijswijkse politie er dan enkele weken geleden 's nachts met maar liefst twaalf man op uit om te con troleren of de automobilisten hun wagen wel hadden afge sloten? Als dat al moet gebeu ren, zijn twee man toch wel genoeg? De overige tien had den dan elders ingezet kunn- nen worden. En als dat niet nodig was, dan moet men niet zeuren over gebrek aan man kracht. P. van Dijk, SCHEVENINGEN. van meer politie er gevaar dreigt voor een politiestaat. Degene die dat beweert moet uit voorbeelden uit het verle den toch beter weten. Ik vind een staat, die langzamerhand geregeerd dreigt te worden door criminelen van allerlei slag een veel angstiger voor uitzicht. Chr. Huizinga, LEIDERDORP. Politie (3) Politie (2) Ik ben het niet eens met de stelling dat met het inzetten Steeds weer wordt, als er eens een fout wordt gemaakt bij de politie, verwezen naar de ge beurtenissen rond Hans Kok. Hoe triest ook: waar wordt ge werkt worden fouten gemaakt, ook bij de politie. Een en an der had overigens gemakkelijk voorkomen kunnen worden als Hans Kok er voor had ge zorgd dat het niet nodig was hem op te sluiten. J. Mooiman, ZOETERMEER. Van derMeyden Henk van der Meyden staat alom bekend als een akelig su jet dat er genoegen in schept andermans privéleven in druk te doen verschijnen. Nu hij evenwel gehuwd is met een miss-Holland nog wel, wat ziet zo'n vrouw in zo'n manneke? valt hij me weer mee. Im mers: hij biedt nu zelf in veel ruimere zin dan voorheen het geval was gelegenheid tot het ontstaan van aardige, pikante anekdotes omtrent zijn eigen huwelijk. Een geste, die waar dering verdient. Het duurt zonder twijfel niet lang meer of wij worden geconfronteerd met artikelen met koppen als: „Van der Meyden slaat echtge note met stofzuigerslang", „Ex miss-Holland ontzet over voet schimmel Van der Meyden" en „Monica en Henk halen echtscheidingspapier in huis". In onze krant zal men geluk- -gel kig van dergelijke aardifj?1* den verschoond blijven. Van der Meyden (2) Z" bou Een van de redenen wa^t v ik geabonneerd ben opden krant is, dat u alle roddelen, halve waarheden over bef de Nederlanders altijd 1^ u geweerd. Maar nu de koC K van de roddel, Henk van Meyden zelf in het huv^j treedt acht u het nodig vaL' huwelijk zelfs een fottf' plaatsen. Foei! ïfvj J. Willemsen-v.d. Dungen. DEN HAAG. W Geen krant ontvangen r oei 18.00 en 19.00 uur, zaterdags 14.00 en 15.00 uur, telefoon 122248 en uw krant wordt nog de avond nabezorgd. Bol tj erdags W slefoonn(^- dt nog d

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1987 | | pagina 2