Wetenschapscentrum heeft nog geen vorm l antserglas houdt Overval niet tegen Lager personeel ambassades schrijft angst met heel grote A" Gezondheidszorg krijgt steeds minder vakmensen WIT 120.000 GULDEN Gasprijs tuinbouw twaalf cent omhoog Emigranten van belang oor Nederlandse economie IGI ifNNENLAND* QeidóaQowuwt DONDERDAG 8 JANUARI 1987 PAGINA 7 ervolg van voorpagina) LFT De Delftse po- was om tien over elf 2flarmeerd na een over- op de Rabo-bank aan Minervaplein. Twee inen, vermoedelijk 24 ij oud, waren kort daar- r de bank binnenge- ngen, waar zij vier per- ïeelsleden en een klant hun vuurwapens be- igden. De cassière, die !jte achter gepantserd zat, nam geen risico en liet een van de twee bij de kas. De man nam 120.000 gulden mee. Buiten loste een van hen een schot in de lucht, waarna de twee in een BMW stapten die voor de deur klaar stond en richting Vulcanusweg reed. Een voorbijganger die in het bankgebouw vreemde dingen zag gebeuren, snelde naar de overkant en waarschuwde bij de ABN-bank de politie. De vluchtauto werd tien mi nuten na de overval door de politie aangetroffen voor een flat bij de Nicolaas Beetslaan. De auto bleek op 29 december in Den Haag te zijn gestolen. De politie van Voorburg heeft gistermorgen op de A 4 (Am- sterdam-Kijswijk) een niets vermoedende automobilist aangehouden die met dezelfde kentekenplaten reed als de auto die bij de overval was ge bruikt. De man had niets met de zaak te maken. Pompbediende Den Uyl van een benzinestation aan de Vul canusweg verklaarde tegen over de politie dat hij twee mannen een woning had zien binnengaan. Met behulp van het arrestatieteam van de rijkspolitie drong de politie de bewuste woning binnen. Daar bij werd de voordeur gefor ceerd. Binnen bleek alleen een 27-jarige vrouw aanwezig. Zij ontkende dat er iemand aan de deur zou zijn geweest. De vrouw is meegenomen naar het politiebureau, omdat de mannen die de pompbediende heeft gezien wel vaker bij haar in huis zouden zijn ge weest. Volgens een politie woordvoerder is de vrouw weinig mededeelzaam. Op grond van materiaal dat in haar woning werd aangetrof fen, besloot de politie rond twee uur een verdieping lager een huis binnen te dringen. Volgens de politie kende de vrouw de man die daar woon de. In dit huis bleek echter al leen een vrouw en kind aan wezig. De man die er zou moe ten wonen, bleek inmiddels beneden te staan. Hij is aan- ghouden, maar bleek niets met de zaak te maken te hebben. Het arrestatieteam vertrok na de tweede inval onmiddellijk en de politie gaf de straat weer vrij. Een wat onbevredigende afloop voor de toeschouwers, maar de politie vond het niet verantwoord alle huizen te doorzoeken. „Je moet nuchter blijven en de zaak niet over trekken. Ze hadden overal kunnen zitten. En als ze even tueel iemand gegijzeld hadden, was dat vast en zeker door ie mand gezien". De 27-jarige vrouw die is aangetroffen in de eerste woning moest mee naar het politiebureau. Zij zit nog vast. DEN HAAG De gasprijs voor tuinders gaat met ingang van 1 juli met twaalf cent extra omhoog. Oorzaak hiervan is een ver hoging van de accijns op zware stookolie met 25 gulden per ton. De gasprijs voor tuinders is gekoppeld aan de prijzen van stook olie. Het Landbouwschap heeft dit in het jaarverslag 1986 be kend gemaakt. Volgens het schap is dit niet de enige bedreigende ontwikkeling voor de tuinbouw. Steeds meer boeren blijken, nu hun produk- tie door EG-maatregelen wordt beperkt, over te stappen op de teelt van tuinbouwprodukten, vooral groenten. Volgens het schap leidt dit tot lagere prijzen voor de traditionele producen ten in deze sector. Daar komt nog bij dat boeren die op de teelt van tuinbouwpro dukten overstappen deze veelal verhandelen buiten veilingen om. Het schap meent dat deze ontwikkeling gestopt moet wor den. De tijd voor verboden acht men nog niet rijp. Wel wil het schap een dringend beroep op betrokkenen doen hun produkten via veilingen te verhandelen. Tevens wil het schap meer aan dacht voor de kwaliteit van groeten die boeren telen. Zorgen leven er bij het Landbouwschap ook over de fruitteelt. De strenge vorst van eind 1985 heeft er mede toe geleid dat er 430 bedrijven verdwenen. De hoeveelheid gebruikte grond nam met 1500 hectare af. De produktie van appels en peren daalde als gevolg van de vorst en de schade die dit aan bomen oplever de. Van de appelen haalde nog 30 procent topkwaliteit. In 1985 was dat percentage 50 procent. Ter bestrijding van de vorstscha- de- werd 17,5 miljoen gulden uitgekeerd aan 433 bedrijven. De bloembollenteelt bleef in 1986 vrijwel stabiel met een opper vlakte van 15.000 ha. Het aantal bedrijven daalde tot bijna 4000. Er werden meer gladiolen en minder irissen geteeld. In teelt van boomkwekerijgewassen en vaste planten groeide met 100 ha. tot 6700 hectare, aldus het schap. EGIONAAL CENTRUM BUITENLANDERS ZET SCHRIJNENDE PROBLEMEN OP EEN RU 19 4 Vervolg van voorpagina) HAAG Werkweken zeventig tot tachtig uur, salaris dat schommelt tus- een paar honderdjes tot 1700 gulden per maand, 5 welijks of geen vrije da- laat staan vakantie, door ken bij ziekte uit angst Jir ontslag of van de ene op li andere dag de laan uitge- 39urd worden. Anno 1987 3nt dit soort misstanden in Ierland nog voor. Het gaat i meestal om het lagere am- ii sadepersoneel uit niet-Eu- 3 ese landen. Het huisperso- il om precies te zijn: huis- ichten, kamermeisjes, 32 uffeurs, koks, tuinlieden, t Regionaal Centrum Bui- landers in Den Haag 5 rok zo van de vele schrij- IQ ide problemen waarmee dit van het ambassadeperso- heeft te kampen, dat het loot de zaken eens op een je te zetten. Achter de scho- m schijn van CD-wagens en I bassadeschilden blijkt hier daar een minder rooskleu rige werkelijkheid schuil te gaan. Paolo Giuseppin van het Re gionaal Centrum Buitenlan ders (RCB) begon een jaar ge leden met z'n verkenning van de problemen van ambassade personeel, na al vele malen in zijn werk hiermee geconfron teerd te zijn geweest. Met hulp van drie studenten in de rech ten van de Leidse Rijksuniver siteit een professor en advoca ten uit Den Haag, Amsterdam en Rotterdam is hij in de ma terie gedoken. Paolo Giusep pin werd er niet vrolijker van. Hij kwam in aanraking met overheidsinstanties die elkaar op het punt van de rechtsposi tie van buitenlands ambassa depersoneel bleken tegen te spreken. Het Gemeenschappe lijk Administratie Kantoor in Den Haag bleek in verband met uitkeringen een andere uitleg aan een bepaald Ko ninklijk Besluit te geven dan er uiteindelijk mee bedoeld werd. De betreffende perso neelsleden van bepaalde am bassades bleken te bang om iets negatiefs over hun werk omstandigheden te vertellen. Niet voor niets merkt Paolo Giuseppin in verband met dit laatste op: „Angst wordt in die wereld met een heel grote A geschreven". In de publicatie die naar aanleiding van het onderzoek verschijnt zijn dan ook de namen van de betrok ken werknemers veranderd. „Het aan de kaak Itellen van een en ander zal effectief kun nen zijn, maar brengt voor de mensen om wier situatie het gaat, het risico mee dat zij hun baan kwijt raken", luidt de verklaring. Naar de rechter stappen om recht te halen is er voor dit personeel helemaal niet bij. Wie dit zou doen, staat in het diplomatenwereldje on middellijk als „radicaal" te boek en kan een betrekking bij een andere ambassadeur wel vergeten. Den Haag is vooral een ambas- sadestad. Het is daarom niet verwónderlijk dat Paolo Giu- seppin denkt dat in deze stad de meeste misstanden onder dit soort personeel voorkomen. Hij weigert echter om explicie te voorbeelden te geven, we derom vanwege de risico's voor het personeel dat met al lerlei rechtspositionele proble men te kampen heeft. Wel wil Giuseppin kwijt dat het om een algemeen probleem in de diplomatenwereld gaat. „Di plomaten die zich aan de door het RCB geregistreerde prak tijken schuldig maken, komen uit alle landen. Ten onrechte wordt nog wel eens veronder steld dat het hier vooral zou gaan om diegenen die afkom stig zijn uit de ontwikkelings landen. Men vindt de betref fende diplomaten echter even zeer onder vertegenwoordigers uit landen van, de EEG". Slavenarbeid De horeca in Nederland heeft wat arbeidsvoorwaarden be treft ook niet zo'n beste naam. Maar toch zal in dit verband niet gauw het woord „slave narbeid" vallen. „Deze komt pas aan de orde wanneer er sprake is van een grote mate van afhankelijkheid van de werknemer, gekoppeld aan willekeurig optreden van de werkgever. De eerste kan zich onder zulke omstandigheden niet op gepaste wijze tegen de tweede verdedigen". In het onderzoeksrapport wordt op gemerkt dat van deze afhan kelijke positie wel bij uitstek sprake is bij huispersoneel in dienst van diplomatieke en consulaire ambtenaren. De werknemers zijn meestal in tern gehuisvest en daarom dag en nacht oproepbaar. Bij het aanvaarden van de baan is nauwelijks of helemaal geen sprake geweest van onderhan delen. Waarom niet? Omdat het meestal een kwes tie is van „graag of niet". De mensen om wie het in het on derzoek meestal gaat komen uit arme landen met grote werkloosheid. Met het geld dat zij kunnen verdienen hoe weinig ook kunnen zij hun familie thuis een minimumbe staan verschaffen. Een doorn in het oog van de mensen van het Regionaal Centrum Buitenlanders is het feit dat de afhankelijkheid van deze werknemers alleen maar groter wordt, omdat zij net zo lang in ons land mogen blijven als het dienstverband bij hun buitenlandse werkgever duurt. Via hun baas krijgen zij een identiteitskaart, die wordt af gegeven door het ministerie van buitenlandse zaken. Zodra dit dienstverband afloopt, ver valt ook het recht om in Ne derland te verblijven, onge acht hoe lang men hier heeft gewoond. „Langer in Neder land verblijven doet de kans op het verkrijgen van een ver blijfsvergunning dus niet toe nemen", aldus de RCB'ers. Geen onderzoek is compleet zonder conclusies en aanbeve lingen. In dit verband merkt het RCB op dat er na deze ver kenning van de specifieke problemen van het ambassade personeel een degelijk weten schappelijk onderzoek moet komen. Dit zou dan als basis kunnen dienen voor de verbe tering van hun rechtspositie, zowel nationaal als internatio naal. Verder acht het RCB het noodzakelijk dat de Neder landse vakbeweging voor deze „uiterst kwetsbare groep werknemers" gaat opkomen. De Nederlandse overheid en de uitvoeringsorganen zouden met een duidelijk standpunt en met duidelijke voorlichting over allerlei sociale voorzie ningen voor deze groep naar buiten moeten komen. Want, zo merkt het RCB op, „het is een niet te verteren zaak dat op betrokkenen enerzijds wel het Nederlandse stelsel sociale verzekering van toepassing kan zijn, maar dat zij daar, vanwege het vreemdelingen beleid, geen feitelijk gebruik van kunnen maken". Ook zou volgens het RCB het ministerie van justitie het am bassadepersoneel, dat al lange re tijd in ons land verblijft, bij voorbeeld een jaar of tien, een verblijfsvergunning moeten geven. Bij de pogingen om de rechts positie voor met name het la gere ambassadepersoneel te verbeteren is er een taak voor Nederland weggelegd, aldus het RCB. Buitenlandse Zaken zou de staten die in ons land een ambassade of een consu laat hebben, kunnen wijzen op de normen die hier gelden voor een goed werkgever. Dit zou moeten gebeuren door het geven van duidelijke richtlij nen van Buitenlandse Zaken aan haar eigen ambtenaren, hoe die in den vreemde met het lokale personeel moeten omgaan. TOM VAN RIJSWIJK 10 ITTERDAM In het 'ig jaar gepresenteerde rkhavenplan („een con- ïtratiepunt met stedelij- t/m internationale po- ities!") ging Rotterdam [vol overtuiging uit van Én wetenschapscentrum, theorie en in maquette d de uit het bedrijfs- 'en voortgekomen initi- efgroep Rotterdam- >rgen al het „Cité des lences" opgenomen, een itenschapscentrum van (maat en belang. Toch zoals bekend afgelopen ïsdag pas door de com- ssie-Aardenne aan de nisters Deetman en De irte geadviseerd dat Rotterdam de gunstigste vestigingsplaats is voor een nationaal Science Centre, en niet één van de andere zes verontwaar digde kandidaat-ste den. Rotterdam stelt op de Müllerpier tegenover de Euromast gratis 6,5 hecta re oppervlakte beschik baar voor het nationaal wetenschapscentrum, dat men Scientopia wil noe men. In de hoogdravende bewoor dingen van de Rotterdamse plannenmakers klonken de eerste plannen als een barokke- klok: „Een wetenschapscen trum waar het heden ver bleekt en de toekomst in al haar mogelijkheden, verwach tingen en dromen wordt ver beeld. Een wereld van tech niek en wetenschap, een „édu- cation permanente", die een ontsnapping uit de hedendaag se werkelijkheid mogelijk maakt. Een spiegel van weten schap, waar heden en verier den een reflectie bieden op een mogelijke toekomst, een noodzakelijke drijfveer voor de evolutie van de samenle ving. Een complex waar uit wisseling van kennis, promotie en marketing van produkten en wetenschappelijke manifes taties op internationaal niveau plaatsvinden". Woorden die waargemaakt moeten worden, mocht het ka binet daadwerkelijk besluiten Rotterdam het nationale we tenschapscentrum toe te wij zen. De niet gedetailleerde Rotterdamse plannen (goede verhouding tussen recreatie en wetenschap) zullen echter niet onverkort worden gehand haafd. Alle zeven kandidaat steden hadden aardige ele menten in hun plannen en alle goede plannen te zamen plus eventueel van nieuwe zij de moeten nu nog worden bekeken en later in elkaar ge past. Hoe Scientopia er uiter lijk en inhoudelijk uit zal zien, weet niemand nog. Volgens woorvoerster Trix Verhulst van de gemeente Rotterdam is er nog geen architect aan te pas gekomen. In de eerste ma quette van het Parkhavenplan („Rivoli") zijn wel bouwmo- dellen aangebracht, maar vooral met de bedoeling de plaats van het wetenschaps centrum te markeren. In dit toch nog prille stadium wordt eerst het definitieve besluit Op een vorig jaar gemaakte maquette was al plaats ingeruimd voor het wetenschapscentrum. Rot terdam stelt voor dit centrum 6,5 hectare oppervlakte beschikbaar op de geheel door water omge ven Mullepier tegenover de Euromast. van het kabinet afgewacht, waarna de overheid een natio nale initiatiefgroep zal samen- echter heel goed voorstellen dat de mensen die zich voor die steden hebben ingezet er itgever,, Windmill Herald"alarmeert Tweede Kamer IN HAAG „Elke 3g ïd begeleide en positief i j informeerde emigrant 1 in principe een econo- isch en cultureel ambas sadeur voor Nederland. r zuinigen op steun aan sw tellingen die er voor g :gen dat de emigranten banden met Nederland ijven onderhouden, is a arom onverantwoord". ia irinus van der Weg de Pest het, voordat hij Er- ns elo weer ruilde voor het ;x inadese Surrey, toch 'ften kwijt. /r hijgende ergernis hadden rill en uitgever Albert van der van de emigrantenkrant •he Windmill Herald", ge liefd onder de naar Canada ge ëmigreerde Nederlandse boe ren, geconstateerd dat de Ne derlandse regering steeds min der geld over heeft voor dit soort promotie-activiteiten. Zij hebben daartegen protest aan getekend bij de vaste kamer- commisssies voor buitenlandse zaken en van sociale zaken en werkgelegenheid. „Het is een uiterst negatieve ontwikkeling, die haaks staat op de beloften die de politici hebben gedaan aan de stemge rechtigde Nederlanders in het buitenland", aldus Van der Weg. „We hebben er begrip voor dat het kabinet-Lubbers moet bezuinigen, maar de emi granten willen een band met hun vaderland onderhouden. Denk maar eens aan de reac ties van de emigranten toen het Kasteel van Coevorden in rrees. Hat was toch schitterend. Emigranten praten met trots en vreugde over hun vaderland. Steun aaan de instellingen die die band intact houden en zelfs verstevigen moet daarom op peil blijven". Economische kracht „Nederland", aldus Van der Weg, is bewogen over de minderheden in de wereld, en terecht. Maar men moet in Den Haag de „eigen zonen en dochters" in den vreemde evenmin vergeten. Wij zijn er van overtuigd dat emigranten met elkaar een groep vormen die over een potentieel econo mische kracht beschikt en voor de Nedserlandse econo mie, in geldwaarde uitgedrukt, van veel groter belang kan zijn dan het bedrag dat de re gering op deze groep meent te moeten bezuinigen". Marinus van der Weg stelt vast dat de emigranten steeds meer geneigd zijn hun Neder landse nationaliteit te behou den. Als ze maar even de kans krijgen maken ze tegenover Amerikanen, Canadezen en Australiërs als het ware propa ganda voor Nederland. „Zij zijn het die de Nederlandse produkten en diensten, zoals de KLM, warm kunnen aan bevelen. Zij kunnen de pro dukten als geen ander in het emigratieland introduceren door hun kennis van plaatse lijke omstandigheden. De Ne derlandse emigranten kunnen ook een bezoek aan Amster dam stimuleren en vormen dus een schakel in de toeris tenindustrie. Kortom", aldus Van der Weg, „daarop moet zo min mogelijk worden beknib beld". Samen met Albert van der Heide doet hij ook een drin gend beroep op de Tweede Kamer om het experiment met het verlenen van stem recht aan in het buitenland woonachtige Nederlanders niet te beëindigen. ALEX SNELLEMAN stellen waarvan de leden en nou niet zoveel voor voelen de directeur nu ook nog niet zich voor Rotterdam in te bekend zijn. Alle krachten spannen, ook al gaat het om moeten dan worden gebun- een nationale zaak. Dat het deld. In verband met de ministerie van onderwijs en bruikbare goede elementen wetenschappen een grote van de plannen van de voorlo- plaats zal innemen in het cen- pig afgevallen kandidaat-ste den zouden vertegenwoordi- trum is zeker, maar van ande re overheidsinstellingen en het gers van die kant geen overbo- bedrijfsleven is de deelneming dige luxe zijn in zo'n initiatief- nog een groot vraagteken. Rot- groep. Trix Verhulst kan zich terdam heeft natuurlijk de scheepvaart achter zich, mèar zo had bijvoorbeeld Utrecht de interesse van de NS. Alle plaatsgebonden en andere ge ïnteresseerde gebruikers van het centrum moeten nog wor den warm gemaakt voor de uiteindelijke vestigingsplaats ervan. Pas dan kan vorm en inhoud worden gegeven aan waarschijnlijk Sciento pia. HERMAN JANSEN DEN HAAG Voorzitter J.P.M. Hendriks van de Natio nale Raad voor de Volksge zondheid vreest dat de tekor ten aan hoog gekwalificeerde beroepsmensen in de gezond heidszorg steeds groter zullen worden. Hij zei vandaag in zijn nieuwjaarsrede dat de gezond heidszorg een toekomstige concurrentieslag op de ar beidsmarkt om de jonge schoolverlaters zeker zal ver liezen. De salarissen in deze sector blijven namelijk steeds verder achter bij die van werknemers in het bedrijfs leven. De bezuinigingen van de afge lopen jaren zijn volgens Hen driks voor een niet onaanzien lijk deel ten koste gegaan van de beroepsbeoefenaren en via hen ook ten koste van de kwa liteit van de zorg voor de pa tiënt. Hij wees erop wat een patiënt met kanker moet door maken die weet dat dit proces voortwoekert, maar die te ho ren krijgt dat hij weken op be straling moet wachten, omdat er onvoldoende hulpverleners zijn om die behandeling uit te voeren. De Raad voor de volksgezondheid adviseerde vorige maand het kabinet nog extra geld vrij te maken om het tekort aan radiotherapeu tisch laboranten op te hëffen. Stichting: Controle op registratie moet doorzichtiger DEN HAAG Het wer ken met gegevensbestan den moet doorzichtiger worden. Volgens de Stich ting Waakzaamheid Per soonregistratie is het voor buitenstaanders nauwe lijks na te gaan of de con trole op misstanden vol doende is. De stichting reageert daarmee op de mededeling van de Rijksdienst voor het Wegver keer dat binnenkort door het samenvoegen van gegevensbe standen van iedere automobi list kan worden nagegaan of hij is verzekerd, de auto is ge keurd en of het kenteken is geregistreerd. Als blijkt dat de auto niet is gekeurd, heeft de dienst de mogelijkheid de eige naar daarover aan te schrij ven. Inhoudelijk bestaat er volgens woordvoerder R. Ketelaar geen enkel bezwaar tegen deze gang van zaken. „Het is duide lijk dat de groep onverzeker- den grote schade toebrengt aan anderen en dat het rijden in wrakken levensgevaarlijk is. Het algemeen belang kan hierbij voldoende worden aan getoond". Waakzaamheid is volgens Ke telaar echter wel op z'n plaats. .Waar we moeite mee hebben is dat er geen zekerheid is dat misbruik van de gegevens bo ven water komt De Rijks dienst voor het Wegverkeer heeft weliswaar een privacy beschermend reglement, maar als daar geen voldoende con trole op is dan houdt alles op. Bovendien is het voor de bur ger allemaal veel te ondoor zichtig. Men weet niet welke gegevens er zoal worden vast gelegd, wie er over kan be schikken en wat er met de ge gevens gebeurt. Tientallen boetes voor organiseren balletje-balletje AMSTERDAM De Amsterdamse kan tonrechter W.F. Dubois heeft gisteren en kele tientallen mensen veroordeeld we gens het spelen van het gokspel balletje balletje. Hij legde hen straffen op van 250 gulden per overtreding, terwijl enkele zeer hardnekkige recidivisten daarbove nop nog een voorwaardelijke gevangenis straf van maximaal vier weken kregen „Het moet hen duidelijk worden dat er een eind aan moet komen", aldus Dubois. Totaal werden 75 verdachten gedaagd tij dens deze „opruimzitting", zoals officier van justitie B. van der Aa het omschreef. Het betrof de mensen die het spel organi seren. De officier zei dat de zaken gelden als grensmarkering tussen het oude en het nieuwe beleid dat het openbaar ministerie in de hoofdstad inzake het balletje-balle tje-spel gaat voeren. Dat betekent dat de mensen die zich aan het spelen van het spel schuldig maken geldboetes van mini maal duizend gulden te wachten staan, zo kondigde Van der Aa aan. Rechter mr. Dubois gaf echter te kennen het opleggen van extra hoge boetes weinig zinvol te vinden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1987 | | pagina 7