'finale
ah
V^ll
R
CcidócSouAcmt1
Records
ZATERDAG 3 JANUARI 1987
Voetballiefhebber Arie Andries (André) van der
Louw vervult sinds mei 1983 de onbezoldigde functie
van voorzitter van de sectie betaald voetbal van de
KNVB. Formeel dient hij in 1987 af te treden, maar
dat lijkt er niet van te komen. „Het einde is voor mij
nog niet in zicht", zegt de 53-jarige in Den Haag
geboren Van der Louw, die als maatschappelijke
functie „voorzitter van de Omroepraad" opgeeft. Hij
heeft twee commissariaten en is daarnaast onder
meer voorzitter van de Stichting Sponsors voor
Kunst, van een commissie voor de Rotterdamse
haven, van het Salvador Allende Centrum in de
Maasstad en bestuurslid van het Foster Parents Plan.
De PvdA'er beweegt zich derhalve op een breed
terrein, dat evenwel de politiek niet meer beslaat. Zijn
„Haagse" loopbaan beperkt zich tot twee korte
periodes in de Tweede Kamer (1971 en 1982-1983)
en tot het ambt van minister van, zoals het toen
heette, cultuur, recreatie en maatschappelijk werk
(1981-1982). Voor de ministerspost die hij zo kort
bekleedde, gaf hij het burgemeesterschap van
Rotterdam op, dat hij vanaf 1974 had vervuld. Het
einde van het tweede kabinet-Van Agt betekende ook
het (voorlopige) einde van Van der Louws politieke
carrière. Ook pech had hij, toen hij als voorzitter
tenonderging met het Openbaar Lichaam Rijnmond.
Natuurlijk trok Van der Louws rol in de PvdA,
waarvan hij van 1971 tot 1974 voorzitter was, veel
aandacht. Hij behoorde in de jaren zestig tot de
stroming „Nieuw Links". Hij was mede-auteur van
„Tien over rood". Na de mulo, de middelbare
handelsavondschool en een avondcursus
maatschappelijk werk was hij in dienst bij de VARA,
onder meer als redacteur van de tv-gids en als
perschef. Zijn journalistieke behoefte vervulde hij
ook als redacteur van het jongerenblad Twen/Taboe
en van Hitweek/Aloha. De schrijfervaring helpt hem
bij het samenstellen van de goed gedocumenteerde
toespraken voor de algemene vergaderingen betaald
voetbal, die altijd gevuld zijn met kunstig verpakte
woordspelingen.
ZEIST - André van der Louw
nee.mt, na een competitiehelft
waarin het voetbalvandalisme meer
dan ooit in de belangstelling stond,
eindelijk de tijd voor zijn verhaal.
„Ik geef toe, dat mijn verwijzing
naar de vijftien miljoen gulden be
lasting die de overheid uit het be
taald voetbal ontvangt, een tikkel
tje ordinair was" en „In het eerste
kwartaal van 1987 moet de rege
ring eindelijk een besluit nemen
over het doorberekenen van poli
tiekosten aan clubs" zijn kenmer
kende uitspraken voor de persoon
lijkheid, die Van der Louw nu een
maal is. De voorzitter van het sec-
tiebestuur betaald voetbal van de
KNVB heeft, ook gezien zijn overi
ge werkzaamheden, nauwelijks tijd
om over het grootste probleem bin
nen zijn bedrijfstak te praten. Als
hij het uiteindelijk toch doet,
spaart hij niemand, zichzelf niet
uitgezonderd.
De voormalige minister blikt terug op de
afgelopen, hectisch verlopen maanden,
en spreekt zijn verwachtingen uit over
de nabije toekomst: met zijn sectiebestur
vergadert hij dezer dagen over het door
de KNVB-veiligheidscommissie opge
stelde concept over de mogelijke invoe
ring van een pasjesregeling bij stadion-
bezoek. Begin deze maand, verwacht
Van der Louw, kunnen de clubs in het
betaald voetbal rekenen op een aantal
voorstellen: ,,Ik weet nu al, dat er een
flinke discussie zal losbarsten. En ik
moet zeggen, dat de KNVB feitelijk al
tot op de bodem is gegaan. De laatste
stap was het wijzigen van het tuchtregle-
ment, waardoor clubs eerder aansprake
lijk kunnen worden gesteld voor ongere
geldheden in de stadions. Toch gaan we
verder. Ik hoop in januari of februari
een informele bijeenkomst te kunnen be
leggen met de veiligheidscoördinatoren
van de clubs, zodat we overeenstem
ming kunnen bereiken".
Gezien de gevoelige materie is het vol
gens Van der Louw onmogelijk te praten
over „de" pasjesregeling. „Er zijn, nog
afgezien van de technische problemen,
zo veel nuances. Als ik zeg, dat ik er
geen moreel bezwaar tegen heb, omdat
mensen zich in veel andere gelegenhe
den ook moeten identificeren, spreek ik
niet automatisch mijn voorkeur uit.
Moeten alle clubs de pasjes invoeren?
Hoeft het alleen bij wedstrijden met ver
hoogd risico? Of moet je ze alleen uitrei
ken aan jongeren tot 18 of 21 jaar. Ster
ker nog, moeten we niet afzien van pas
jes en een actief ontmoedigingsbeleid
ontwikkelen voor het bezoeken van uit
wedstrijden? Dat zijn allemaal zaken,
die de moeite van het bespreken waard
zijn".
Bovendien wijst Van der Louw op de
enorme vindingrijkheid, die de vandalen
aan de dag leggen. „Als je het probleem
op het ene terrein hebt weggewerkt,
duikt het elders weer op. Een tijdlang is
er in de stadions en treinen niets van
enige omvang voorgevallen. Dan krijg je
de ellende met Excelsior-FC Den Haag.
Wat er ook gebeurt: relschoppers gaan.
zoals bij PSV-Feyenoord, al een dag
voor de wedstrijd naar de stad van de
tegenstander. Of ze gaan zelfs, zoals de
Bossche aanhangers, ellende schoppen
bij een duel waar hun club niet eens
speelt. Voor mij trouwens eens te meer
het bewijs, dat vandalisme niets te ma
ken heeft met ruwe taferelen op het
veld". De inventiviteit kan er zelfs toe
leiden, dat supporters op de een of ande
re manier een pasjesregeling ontduiken,
beseft Van der Louw.
Steun
politie
Daarom is volgens hem de steun van de
politie hard nodig, waarmee hij meteen
het volgende gevoelige punt aansnijdt:
de kosten van de inzet van agenten. De
ministers Korthals Altes (justitie) en
Van Dijk (binnenlandse zaken.) bena
drukten half december nog eens het
doorberekenen aan de clubs niet uit te
sluiten. „Daarin staan zij alleen", vindt
oud-politicus Van der Louw, die het
KNVB-standpunt onlangs tijdens een
hoorzitting in de Tweede Kamer heeft
verdedigd.
„Ik heb sterk de indruk, dat de bewinds
lieden hun redevoeringen louter voor
het politieke en publieke effect houden.
Zij hebben geen idee van de werkelijk
heid. De kamerleden hebben hen tot de
orde geroepen". Maar dat deden zij pas
nadat Van der Louw minister Korthals
Altes tijdens de sectievergadering, eind
november, ongekend fel had aangeval
len. „Ik heb heel lang geaarzeld dat te
doen", bekent Van der Louw. „Het leek
immers op het wegschuiven van de pro
blemen. Maar ik ergerde me buitenge
woon aan de losse flodders die Korthals
Altes in het rond schoot. Oppervlakkig
heid was troef'.
De sectievoorzitter wierp de liberale mi
nister voor de voeten dat het betaald
voetbal aan belastingen jaarlijks vijftien
miljoen gulden oplevert. „Voor politie
bescherming is dus ten minste een finan
cieel argument", luidde Van der Louws
redenering. „Eigenlijk wil ik niet meer
over geld praten", zegt hij nu. „Het be-
lastingverhaal zal ik voortaan alleen nog
gebruiken tegen degenen die de discussie
over vandalisme verengen tot de vraag
hoe hoog de kosten zijn. Voor de techni
sche kant van de beveiliging is inder
daad geld nodig. We kunnen echter beter
nu investeren, zodat de politiekosten in
de toekomst kunnen dalen. Dat stadions
ooit zonder politie kunnen, is een illusie.
Steeds vaker moeten suppoosten toe
schouwers fouilleren. Deze vrijwilligers
hebben amper -sanctiemogelijkheden,
maar dat mag je ze niet kwalijk nemen.
Typische politietaken moeten niet wor
den uitgevoerd door anderen".
V erschuiven
De vraag dringt zich op of Van der
Louw het probleem inderdaad niet ver
schuift van degenen die geweld plegen,
naar de overheid die toch het nodige
tracht te dqen. Er zijn momenteel tal
van commissies bezig met onderzoek
naar oplossingen: het actieplan Samenle
ving en Discriminatie, dat bestuurlijke
maatregelen van justitie en binnenlandse
zaken moet opleveren, de interdeparte
mentale werkgroep contra vandalisme,
die zoekt naar landelijke veiligheidsnor
men voor stadions, het supportersplan
van het ministerie van welzijn, volksge
zondheid en cultuur (WVC) en het Lan
delijk Overleg Voetbalvandalisme
(LOV), waarin de KNVB met alle (over-
hcids)partners overleg pleegt. Toch geen
verontachtzaming van het supportersge-
weld, dat naar kosten berekend „slechts"
vijf procent uitmaakt van de landelijke
hoeveelheid vandalisme. „Dat is zo",
zegt Van der Louw. „Maar ik hoop wH
dat alle draden in het LOV samenko
men. Het LOV moet immers in de zo
mer met de eindrapportage komen".
„Het relatief lage percentage is zeker
geen reden niets te doen. Vooral de ver
jonging van de relschoppers baart mij
zorgen. Je ziet jongens van dertien, veer
tien jaar zich al misdragen. Het vanda
lisme is schadelijk voor het voetbal en
de gehele maatschappij. Sterker nog: ik
meen dat er keihard moet worden opge
treden tegen de ernstigste oproerkraaiers
in het voetbal. Niet alleen in de vorm
van alternatieve straffen, maar ook door
de bekende justitiële sancties. De rech
terlijke macht is onafhankelijk, maar ik
hoop dat er gebruik zal worden gemaakt
van een breed scala van strafmaatrege
len. Tegen vandalen moetje niet vergoe
lijkend optreden. Bij de eerste overtre
ding kun je misschien volstaan met een
alternatieve straf in de sfeer van de ma
nier waarop schade is toegebracht, zoals
de meldingsplicht wanneer de favoriet
club speelt. De KNVB heeft al de moge
lijkheid de betrapte vandalen uit te slui
ten van stadionbezoek".
acisme
Van der Louw stelt zich helemaal hard
op. als het om de racistische uitingen
gaat, die er dit seizoen bijna toe leidden
dat FC Den Haag voorgoed uit Amster
dam werd geweerd. „Racisme is. in
woord en geschrift, een duidelijke vorm
van voetbalvandalisme en dient over
eenkomstig te worden aangepakt. Ik
word des duivels als ik iets van racisme
zie of hoor. Tegen discriminatie kun je
niet hard genoeg zijn. Dan geldt niet
meer het verhaal dat die kinderen niet
weten wat ze roepen. Ze willen bewust
kwetsen, al zullen zij nooit begrijpen hoe
grievend ze zijn".
Na deze heftige uitval laat de sociaal-de
mocraat in Van der Louw zich toch weer
gelden. Hij plaatst het voetbalvandalis
me in de context van de maatschappelij
ke onrust. „Als burgemeester merkte ik
al de ellende van het vandalisme op vele
terreinen. Ik ben ervan overtuigd dat de
maatschappij meer moet doen. Maak de
jeugd bewust van de morele en financië
le aspecten van vernielzucht. Geef voor
lichting in plaatsen waar jongeren elkaar
ontmoeten. De voetballerij heeft zelf de
actie „Het is weer fijn langs de lijn", die
toch van verbroedering uitgaat"..
Hoe fijn het langs de lijn is. kan mede te
maken hebben met het al dan niet nutti
gen van alcoholhoudende dranken.
Naast de uitlatingen van ministers over
de politiekosten ergert Van der Louw
zich aan de voortdurende onduidelijk
heid over een landelijk alcoholverbod in
stadions.
Wvc
denkt mee
„Het ministerie van WVC denkt de laat
ste tijd goed met ons mee. Toch begint
staatssecretaris Dees ineens over een
mogelijk nationaal alcoholverbod. En
dat in de wetenschap dat ik hem half no
vember, op de avond na Nederland -
Polen, nog heb gesproken. Ik zei hem.
dat het voetbal natuurlijk niet mag wor
den uitgezonderd in een ontmoedigings
beleid dat moet leiden tot vermindering
van consumptie van alcoholhoudende
André van der Louw:
„Ik zal van de vijftien
miljoen die het betaalde
voetbal de overheid
oplevert niet al te vaak
meer melding maken".
dranken. Maar als hel om veiligheid
gaat, kun je niet spreken van een verbod
dat altijd moet gelden. Ik zal blijven
pleiten voor een selectieve aanpak bij ri
sicodragende wedstrijden. Dees heeft nu,
wonderlijk genoeg, alles door elkaar ge
klutst. Ook hier zie je dus een te sterke
overheidsbemoeienis. De staat mag geen
albedil zijn".
Anderzijds kunnen de vertakkingen van
de sectie betaald voetbal jaarlijks reke
nen op een vaste WVC-bijdrage van
rond de 1,2 miljoen gulden, waarvan het
merendeel is bestemd voor de clubs. De
sport heeft het ten opzichte van de be
zuinigingen in andere WVC-sectoren
toch al niet slecht getroffen. Van der
Louw: „Natuurlijk ben ik blij met de
WVC-gclden. Die hang naar een hoge
mate van bemoeizucht moet echter ver
dwijnen. Het betaald voetbal mag niet
meer te veel leunen op subsidies, al mag
je de gemeentelijke bijdragen niet uit
vlakken. Nee. de eigen inkomstenbron
nen moeten diep worden aangeboord.
Daarom is het essentieel meer veiligheid
te garanderen, zodat de toeschouwers
aantallen eens een keer gaan stijgen. Ook
het zoeken naar sponsors staat hoog ge
noteerd. Gelukkig participeert het voet
bal daarin al bovenproportioneel".
Voorgrond
Van der Louw zal ook bij hei zoeken
naar meer geld een rol op de voorgrond
niet schuwen. Als sectievoorzitter heeft
hij een Toerige tijd meegemaakt, waarin
het betaald voetbal aan tal van proble
men bloot stond: de sponsoraffaire
Sony-Philips, het mediabeleid rond de
mislukte overeenkomst met FilmNet en
het „inkrimpen" van de eredivisie van
achttien naar zestien clubs.
„Al moet je mijn invloed niet overdrij
ven", waarschuwt hij, om er onmiddel
lijk aan toe te voegen: „Wel is het zo,
dat ik tijdens ledenvergaderingen vooral
bij belangrijke momenten een charisma
tische aanpak hanteer waarin ik een be
roep doe op het gezond verstand van de
afgevaardigden. Dat is evenwel geen
blanco cheque voor de toekomst. Nu
heeft iedereen het van mij geaccepteerd.
De voetballerij is een opportunistische,
grillige wereld - dat bedoel ik niet le
lijk - waarin succes en het ontbreken-
daarvan hand in hand gaan met emoties.
Daarom heb ik geen enkele garantie dat
de vergadering mij blijft accepteren.
Vandaar dat ik in het vervolg niet altijd
te ver moet gaan met mijn redevoerin
gen".
ROB SEBES
Je zult toch worden gedwongen om zes
weken met dominostenen te spelen. Dat
wens je je ergste vijand nog niet toe. In
China en Japan schijnen ze er dol op te
zijn met dit soort speeltuig urenlang in
de weer te zijn. Maar dat als redelijk in
telligent te boek staande jongelui zich lot
een dergelijke, tijdrovende onbenullig
heid zouden laten verleiden ging mijn
voorstellingsvermogen te boven. Je zou
toch zeggen dat studenten of wie daar
voor willen doorgaan belangrijker zaken
omhanden hebben dan met dominoste
nen spelen. Studeren bijvoorbeeld. Of
protesteren tegen de bezuinigingen op het
onderwijs. Of beide.
Maar niets van dit al. Zes weken lang
steentjes op een rij zetten. Het zou tot
lachlust aanleiding geien als het niet zo
triest was. En dan nog worden gespon
sord door onze Nationale Luchtvaart-
trots. de NLT. Te gek voor woorden.
Eerst probeert die NLT een hotelketen in
de wacht te slepen om daar handel in te
gaan drijven. En als dat niet lukt wordt
een dominoketen van Madurodam-for-
maat geadopteerd. Waar een nationale
trots al niet klein in kan zijn.
Holland-promotie heette het bij de NLT.
Nou. als je je op deze manier in het bui
tenland moet verkopen kun je er maar
beter meteen een eind aan maken. Want
de wereldrecordpoging die geen wereldre
cordpoging was omdat er nog nooit eer
der een wereldrecordpoging was onderno
men was in knulligheid niet te overtref
fen. Holland-promotie op zijn smalst zo
gezegd.
In den vreemde staan we na de afgang
van Lausanne, waar Amsterdam zoals
bekend met een luttel aantal punten al in
de voorronde afviel als olympische kandi
daat, al weer te boek als een klein land.
Een vlek op de wereldkaart. Maar als ie
mand gaat proberen die wereldrecordpo
ging die geen wereldrecordpoging wa$
over de grenzen te slijten loopt hij het ri
sico voor eeuwig te worden nagewezen
als degene die Inet molentjes loopt. En
zou zich via een moderne zij het omge
keerde variant van de salami-tactiek zijn
eigen domino-complex hebben aangeme
ten.
De domino-studenten zullen er niet mee
zitten. Die liggen op dit moment lekker
ergens in de zon, want ze kregen voor
hun inspanningen een gratis ticket van
de NLT. Maar als ze hadden geweten
dat hun moeite zo belabberd in beeld zou
worden gebracht door de omroep die niet
nalaat te zeggen er voor u te zijn hadden
ze zich misschien wel een keer bedacht.
Het vtas natuurlijk ook wel vragen om
moeilijkheden om met twee nationale
trotsen, die van de luchtvaart en (zoals ze
dat daar zelf vinden) die van omroep
land. in zee ie gaan. Inmiddels zijn er al
weer (zichzelf vindingrijk vindende lie
den bezig met het bedenken van nieuwe
ideeën om het Guinness-boek te halen.
En om deze lieden na het paalzUten, kla
verjassen en dominoën wat ideeën te ge
ven hierbij enige tips.
Daar gaat-ie: lucifers doorzagen, oliebol
len bakken, klompzeilbootjes maken, tul
penbollen pletten, kuilen graven, met mo
lentjes lopen, plakjes kaas afsnijden,
scheve schaatsen rijden, hut spot ten ko
ken. Kortom, voorlopig kunnen de stu
denten van technische en huishoudscho
len en aanverwante opleidingen uit de
voeten. Waarbij ze zelfs nog kunnen den
ken aan het pingpongrellen creëren. Hoe
wel voor wat betreft dat laatste waar
schijnlijk beter een beroep kan worden
gedaan op Gerard Bakker. Diens pupil
Vriesekoop heeft nog niet bekendge
maakt het na haar tiende titel nationaal
voor gezien te houden of hij heeft de weg
geëffend voor zijn dochter om Vriesekoop
op te volgen als Nederlands kampioene.
Zoveel verstand van pingpong heeft die
Bakker we! dat-ie weel dat zijn dochter te
weinig talent heeft om het ook buitens
lands een beetje te maken. Dan maar in
eigen land, moet Bakker hebben gedacht.
Alleen was er een sta-in-de-weg: Mirjam
Kloppenburg. Die kan er ook wel een
houtje van, speelt bij Bakkers Avanti met
Vriesekoop en zou volgend jaar zeker
haar eerste nationale titel hebben vero
verd.
Daar heeft Bakker een heel slim stokje
voor gestoken onder het motto geestelij
ke beschadiging pingpongster" en „wie
niet sterk is moet slim zijn". Kloppen
burg, op afstand na Vriesekoop Neer-
la nds beste pingpongster, werd gepas
seerd voor het WK. Als het niet via het
batje van je dochter lukt dan maar met
een mattenklopper, moet Bakker hebben
gedacht. Met in het achterhoofd de hoop
dat die arme Mirjam er nu ineens zo ge
noeg van krijgt dal ze het biiltje er ook
bij neergooit. En daarmee de weg vrij
maakt voor een nieuwe kampioene uit de
Bakker-stal.
Van dit soort onverkwikkelijk geiojo
slaan ze elkaar in het buitenland gillend
van de lach op de schouder. Over Hol
land-promotie gesproken. Je kunt je hier
niet een beetje afwijkend gedragen of je
kunt het vergeten. Ooit diende Bakker
een opponent een kopstoot toe. Maar ook
heetgebakerde Bakkers worden een dagje
ouder en kennelijk sluwer. Geen kopstoot
voor Kloppenburg maar een geestelijke
nekslag. De vraag is slechts wat harder
aankomt.
Ooit leerde Bakker Vriesekoop niet al
leen zeer goed tafeltennissen, maar
- toen dat alleen niet tot hel gewenste
doel leidde - ook allerlei merkwaardige
fratsen aan. Onder het motto: het doel
heiligt de middelen. Vriesekoop werd
achter een tafel een onuitstaanbaar crea
tuur. dat alleen nog maar Chinezen
mocht opvreten. Dan kun je toch nog be
ter gaan dominoën. Met of zonder we-
reldrecordpogi ng.
BUYS
