Omwegen De Zoeterwoudse Weipoort krijgt een eigen kwartetspel Vis eten is gezond HOOG NIVEAU TRIO ALLIANCE Wie gaat er 10 dagen lang naar Canada? a .EIDEN& OMGEVING CaidaeSouta/ni DINSDAG 30 DECEMBER 1986 PAGINA 11 EEN SAMENSPRAAK TUSSEN HET BUURTHUIS EN BEN VAN LEEUWEN Zowat iedereen in de be trokken Zoeterwoudse buurtschappen is het ero ver eens: zoiets is nog niet eerder vertoond. De Wei- d poort gaat stevig aan de weg timmeren en hangt zichzelf aan de grote klok! Een idyllisch stuk Hollands poldergebied gaat zich, in al zijn schoonheid, promoten. Zie ze al gniffelen, de Weipoortse buurtschap- pers van de Ommedijk, de Noord Aa, Uiterdijk en Gelderswoude, die her en der met hun opstallen en beboomde percelen ver spreid liggen tussen de moddervette weilanden, ver van het moederdorp verwijderd. „Dat we Wei- poorters zijn dat willen we weten", zingen ze bij- 'i na in koor, rijdend op het stokpaardje van mede- Weipoorter Ben van Leeuwen. Kwartetten-Ben, de bezoldig de promotor van één van Neerlands meestgeliefde ge zelschapsspelen. Al jaren diri geert Ben P.M.van Leeuwen vanuit Zoeterwoude een niet aflatende stroom van kwar tetten tot in alle uithoeken van ons land. Hij is zelfs vast van plan om, als hem de tijd en de mogelijkheden gegeven li worden, met zijn glanzende ii en gedocumenteerde produk- 5i ten grenzen te overschrijden en zich internationaal te ma nifesteren. Het is niet voor ti niets, dat we Ben de kwartet- ij tenpotentaat mogen noemen, t En dat allemaal ten dienste te van gemeenten, sociale, cultu rele en maatschappelijke in stellingen. De opper-invuller van welkome relatiegeschen Toen de Weipoort nog als Wijpoort werd geschreven en de Wijpoorters graag met z'n allen voor een kiek wilden poseren. ken. Bespeler van de huiselij ke knusheid. Opererend on der een leeuwekop als logo. Een vriendelijke leeuw, zo te zien, die zelden brult, maar z'n zegeningen telt, één voor één. Hulde aan Ben Ik vind, dat het best een beet je hulde mag zijn, gericht aan Ben van Leeuwen. Gehandi capt door lichamelijke onvol komenheden die slechts door een sterke geest verwerkt kunnen worden, speelt hij het steeds klaar aan zijn bezighe den een idealistische wending te geven, steunend op zijn er varingen in de marketing- sfeer. Betaald, uiteraard, maar men moet zich daarvan geen overdreven voorstelling ma ken. Ben kan een kwartet- kaart zoenen, alleen omdat ie 'm mooi vindt. Ze zijn ook mooi, die spellen, onder Van Leeuwens regie tot standge- komen. Wie zou er anders iets kun nen weten van, bijvoorbeeld, het Steenhuis te Niebert, be horend tot het Marum-kwar- tet? „Het enige steenhuis voorloper van de borgen in de provincie Groningen, date rend van omstreeks 1350. Is opgetrokken uit baksteenmu ren met een dikte van 65 cm." En kijk eens naar de rietdek ker uit het Nieuwkoop-kwar tet: Heer Kranenburg aan het werk, in de serie Oude Beroe pen. Hoe zouden we zonder Van Leeuwens begeesterde inzet ooit iets kunnen bevroe den van de Teenschillers die eertijds omtrent Nieuwegein (toen er nog geen Nieuwegein bestond, maar alleen Fokkes- teeg en Doorslag? Dankzij zijn bemoeiingen weten we nu, dat „hele families werkten als teenschillers. Van het geschil de hout werden manden en zinkstukken gemaakt". Dit is geen wetenschap van Ben zelf; de gegevens werden van zelfsprekend geleverd door deskundigen. Maar als Ben er niet was geweest, had de rest van Nederland buiten Nieu wegein nooit iets geweten van die teenschillers van de Fok- kesteeg en Doorslag. Of van die masten makerijen en kaa stransporten, en ook de aan sprekers (en dat in Nieuwe Gein) waren allicht aan onze aandacht ontsnapt. Maar wat is er nu weer aan de hand? Ben van Leeuwen,, op zijn Weipoortse basis, ver telt (bijna met een understate ment op die korte termijn) er over: „Het zal in 1985 of daar omtrent zijn geweest, dat ik de idee kreeg om ooit nog Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk Vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 ■■HF. - 12 22 44 op toestel 10. dour Ton Pii-n-rs eens een kwartet over onze fraaie woonomgeving te ma ken. Een gezellig spelletje met foto's en teksten". Hij vond het een nog aardiger idee om bij zo'n uitgave de namen van de „intekenaren" op te ne men: „Een verbazend aardig en origineel cadeautje". Ik hoor het Ben zeggen: ontzet tend aardig. Enfin, hij legde zijn idee voor aan het Buurthuis de Wei- poort, een bijna legitieme bij zit van het gemeentehuis op het dorp waar de gemeente raad zetelt. Buurthuis enthou siast, dat kan men zich voor stellen! Een Weipoort kwar tet! Gossiepietje! Zoeterwoude extra boven Jan. En de werk groep stak de koppen samen met het hoofd van Ben van Leeuwen. Een samenspan: Annie Berk, Nel van Velzen, Bertus Oostdam en Ben P.M.van Leeuwen, coördina tie. Onder een rustiek ge sternte. Gezamenlijk boog rnen zich over een „Nieuw ei van Columbus, met meer dan één dooier: het Weipoort Kwartet", van opperbeste kwaliteit en nagenoeg onver woestbaar. Een „waardevol kwartetprodukt en een herin nering voor de huidige bewo ners". Cadeau krijgen Maar wat is nou het bijzonde re, het specifieke, aan dat Weipoort Kwartet? Ben van Leeuwen, nagezeid door het Buurthuis: „Het nog nooit vertoonde schuilt in het feit, dat de Weipoorters nu een produkt kunnen aanschaffen waarin de namen van dege nen die het Weipoort Kwartet van u cadeau krijgen zijn af gedrukt". Teken in voor 10 ja nuari, en uw Weipoortse iden titeit is verzekerd. Ben (goed voor het raamwerk) was geestdriftig en het Buurthuis evenzeer. Het worden sets van 32 kostelijke kaarten, met „alles over de Weipoort". En daarenboven worden, nota bene, de namen op de kwar- tetkaarten vastgelegd van de genen die intekenen. „Dat kost u geen cent extra". „Geen cent teveel hoor!", zou het verfoeilijke Zeeuws meisje op de buis zeggen. Ben en Buurthuis nemen die gerust stelling graag over, ten behoe ve van de poorters van de al eerder genoemde Weipoortse vlekken. „Als dat niet uniek is!", kraait het Buurthuis. Op het Weipoortse Kwartet komt alles te staan wat uit zonderlijk is: toen en nu, het wonen, weg en pad, de boer derijen en bedrijven, de na tuur, de buurtplaatjes en - praatjes, het hele Weipoortse gebeuren. Ben en het Buurt huis vatten „dit tè gekke idee" nog eens tezamen: „Nog nooit vertoond, ontzettend leuk en origineel cadeautje, en bovendien de eigen naam erop". „Da's enorm verras send en origineel!", zegt men, volgens de da's-trend in de commercie. Intekenen voor familie en bekenden in het buitenland. Wie zou er niet erg blij zijn met zo'n Weipoort kwartet? Iedereen toch zeker! Op naam Ben van Leeuwen en het Buurthuis hebben het wel goed gezien, dacht ik: een ei gen Weipoorts kwartet met de namen van al die begunsti gers en nabestaanden, althans toebehorenden. Eenmaal zo'n kwartet in huis en je ziet met een wie heeft meegedaan, en wie niet... Rond de 450 in schrijvingen worden er ver wacht. Minstens. Je komt je eigen naam tegen. En die van sommige anderen niet. Zoiets moet tot veel vertier leiden. Het recht tot intekenen is be houden tot de poorters van eerder genoemde Zoeter woudse vlekken. Belangstel lenden van daarbuiten beta len iets meer dan dat onnoze le tientje dat door Ben en het Buurthuis gevraagd wordt. Intekening sluit op 10 januari van het nieuwe jaar. Daarna 15 gulden. Betaald wordt pas in juni '87, als de kwartetten bij de aanvragers en inteke naars thuis worden bezorgd. In een gewatteerde envelop. Bij de Rabobank Zoeterwoude kan men zonder enig bezwaar de bijdrage storten. En men kan net zoveel kwartetten be stellen als men belieft. De Weipoort „for ever"! En wat ook mooi is: „Iedereen „con tacten" buiten Zoeterwoude aan wie u geen kwartet ca deau gaat doen. doch waarvan u zeker bent dat ze een Wei- poort Kwartet willen heb ben". Als ze er hun naam maar bij willen zetten. Wat je met een kwartet van Ben al lemaal niet kunt doen.... LA. TAAL VAN KEURINGSDIENST: I' ATWIJK „In tegen- telling tot wat vaak rordt gedacht, is vis een emakkelijk en veilig pro- ukt. Met name verse vis i micro-biologisch niet nel schadelijk voor de rolksgezondheid. En aan- ezien vis zeker niet waarder belast is dan lees als het gaat om scha- elijke stoffen, kan met echt gezegd worden, dat iet eten van vis meerdere eren per week een ge rande zaak is". Dit zegt de eer K.A. Taal. Hij is ver- ntwoordelijk voor de be- eidsmatige uitvoering 'an alle keuringsactivitei- en in Nederland als het |aat om vis en visproduk- en. let produkt vis, dat op de Ne- erlandse markten verschijnt 'ordt dusdanig gekeurd, dat len er zeker van zijn kan dat e in de winkels aangeboden isprodukten zonder enig be waar gegeten kunnen wor- en, zo zegt Taal. Sterker nog, et voornamelijk uit eiwit op- ebouwde visvlees bindt zich agenoeg niet met schadelijke toffen, terwijl de meervoudig nverzadigde vetzuren in ooral vette vis een gunstige itwerking zouden hebben op et bestrijden of voorkomen an hart- en vaatziekten, an oudsher zijn Nederlan- ers viseters. Logisch lijkt dat oor een land dat niet alleen en lange kustlijn kent, maar ok bedekt is met sloten en lassen. In vroegere tijden erkozen vele stammen of leine gemeenschappen al de isvangst in plaats van het be merken van het land. Menig lorp of stad in Nederland draagt in haar wapen een te ken, dat verwijst naar de rijke visstand en de daaruit voort vloeiende bestaansmogelijkhe den. Gekoppeld aan de traditie van visvangen en verwerken is het keuren van de vispro- dukten, vooral als het gaat om een exportartikel. Vroeger was dat voornamelijk de haring, maar tegenwoordig wordt vrij wel de gehele visstapel gecon troleerd, die via de markten of de import Nederland binnen komt. Verantwoordelijk voor deze keuring is de Rijksdienst voor de keuring van Vee en Vlees (RVV), waar twee jaar geleden de haring controledienst (HCD) in opgegaan is. De RVV is onderverdeeld in vijf secto ren, die weer zijn ingedeeld in kringen, geografisch verspreid over Nederland. Naast de keu ring van levende dieren, dier lijke produkten, rood vlees en pluimvee keurt deze dienst vis en visprodukten. Voor dit laat ste segment draagt de heer K.A. Taal de verantwoording. Streng Over de kwaliteit van de aan gevoerde vis kan de heer Taal kort zijn. „De keuring is streng, dus alle vis en vispro dukten die in de winkels of bij de verkooppunten komen zijn kwalitatief goed. Verse vis is, bekeken uit de normen van volksgezondheid, nog goed te eten, ook al oogt ze duidelijk minder in kwaliteit". Deze laatste opmerking wil niet zeg gen, dat de zorg rondom het produkt vis derhalve minder nauwkeurig mag zijn. „Juist de kwaliteit is bepalend voor de goede naam van de vis en de daarvan afgeleide produk ten". De heer Taal hamert zo wel bij de vissers als verwer kers en verkopers van de vis produkten op deskundige be handeling. Naast de behande ling van het produkt pleit hij ook voor goede inrichtingsei sen van de verwerkende be drijven en verkooppunten. „Scherpe inrichtingseisen ge ven mede een garantie voor een prima produkt en derhal ve een verbetering van de concurrentiepositie van de Ne derlandse visprodukten in het buitenland". Daarnaast vindt Taal het noodzakelijk dat er voldoende kennis in huis is. Vandaar dat hij zich persoonlijk inspant voor speciale branche-oplei dingen en zonodig mentali teitsverandering. Dit laatste geldt enigszins voor de scheepsbemanningen, die als eersten met het produkt vis in aanraking komen. Hij is der halve een voorstander van strengere inrichtings- en be- handelingseisen aan boord van de visserschepen. Vooral de mechanisering echter heeft ook daar geleid tot een duide lijke kwaliteitsverbetering. Toch wordt de internationale druk steeds groter, aldus Taal, wil Nederland derhalve een goede naam behouden dan dient men te voldoen aan in ternationale eisen. De berichten van de laatste weken hebben vis in het ver dachtenbankje geplaatst. Zo werd onlangs in potjes zure haring de haringworm aange troffen. Taal ontkent niet, dat er sprake was van een duide lijk verontreiniging van de Rijn en dus indirect de Noord zee, maar hij bestrijdt het idee, dat de kwaliteit van de vispro dukten daardoor aangetast wordt. „Theoretisch mogelijk is het wel, maar de controle is dermate scherp dat verdacht makingen onterecht zijn". De kwaliteit van het zeewater wordt met grote regelmaat ge- 'keurd door het Rijksinstituut zuivering afvalwater (RIZA) De heer Taal: „Het eten van vis meerdere keren per week is een gezonde zaak". en het Rijksinstituut voor Vis- serijonderzoek (RIVO), terwijl de keuring van de vis op zich een garantie voor goede kwali teit inhoudt. Met name gebie den die (tijdelijk) „verdacht zijn" worden zeer goed gecon troleerd om elk risico te ver mijden, aldus Taal. „Mocht blijken dat er wel enig risico is, dan worden er direct maat regelen getroffen. Dat dit geen loze kreet is blijkt dit jaar overduidelijk bij de mosselcul tuur. Mossel De mosselteelt is dit seizoen een verhaal apart. „Na een langdurig warme zomer, zoals het afgelopen jaar, kwam in het water van de Noordzee en de Waddenzee een plankton soort („dinoflageilaten") tot explosieve groei. Aangezien de mossel niets anders doet dan het water filteren komt in het vrij vette weefsel een door dat plankton geproduceerd gif voor. Dit „diaretisch schelp diergif" maakt de mossel on geschikt voor menselijke con sumptie. Vandaar dat de be smette mosselen niet voor ver koop in aanmerking komen. Voor de duidelijkheid onder streept Taal, dat het hier gaat om besmette mosselpercelen die door de Algemene Inspec tie Dienst (AID) en de RVV goed bewaakt worden. De wel in de winkéls aangeboden mosselen zijn vrij van deze plankton besmetting. Ten aanzien van mogelijke ra dio-actieve besmetting vindt Taal dat de controle voldoende is. Na Tsjernobyl houdt de RVV nog steeds een actief on derzoek, met name onder schelpdieren en garnalen. Mo gelijke radio-actieve besmet ting slaat namelijk neer in het sediment, waar van nature deze visprodukten zich ophou den. Het resultaat van het per manente onderzoek leert, dat de vis en ook de schelpdieren en garnalen ver beneden het nog acceptabele niveau van besmetting liggen. Vlees en vleesprodukten zijn wat dat betreft kwetsbaarder geble ken, zij het beslist ook binnen de geldende norm. „Gelet op de intensieve vor men van onderzoek en keu ring kan terecht geconclu deerd worden, dat vis een goed en gezond produkt is. Door nog strengere eisen te stellen aan procesbewaking, inrichting, aanvoer en verwer king plus een constante vorm van scholing en de mogelijke invoering van door de over heid beschermende kwaliteits- en keurmerken, zal de popula riteit van vis bij de consument nog sterker stijgen. Een goede zaak", meent Taal. AAD VAN DUIJN BURGERLIJKE STAND CETERWOUDE Geboren: Joost q; Lotje de Jong; Johanna Maria tn Blanken; Eva Marije Bruines; Lin- Maria Heemskerk; Ronaldus Cor- Is Petrus Noordermeer; Antonius heodorus van der Maat; Laura Jaco- a Wllhelmina Wijsman; Petronella acoba Maria Mooljman; Marlies >sé Schamper; Annemarie Loeters. 'itrouwd: Bernardus Waarsenburg Adriana Luiten. Overleden: Josep hs Margaretha Anna Zoetemelk; «melis Jacobus van Leeuwen. ALKENBURG Geboren: Yolentha Slootweg; Erwin van Rijswijk. Verleden: Dirk Tijsterman. Ge- wiwd: H G P van Delft en S van Klaveren; G. J. D. Goekoop en F. M. M. Sepers; W. Benthem en M. C. Portengen. VOORSCHOTEN Geboren: Menno Taal; Billy van der Valk; Dirk Schip per; Margot Pont; Marjolljn Valk; Ed gar Steinebach; Emilie Sudgen; Maartje Wierstra; Elisabeth Wlllemse; Sander Wolf; Wouter Gathier; Rlkkert van der Meer; Mlsha Hosman; Laura Berkel. Getrouwd: R.A.J.J. Hooij- mans en S. Melchers; J.Th.C. Heijne en B.C. Verhoog; C.L.D. Anker en A.M. Borst; A.A. Gerring en M.M. Zonneveld; J.P. van der Werf en M.J.M. Oudshoorn; E.J. Daalder en S.W.E. de Ruiter; E B. Schildwacht en J.C. Politiek; J.G.M. Kooloos en M.C. Groothoff. Overleden: P.C.A.J. Beek mans; W.C. Pasman; Th. L. vap der Meer; K. Holterrnan; A.W. van der Hoeven; H.C.A.Ch. van den Nieuwen- hof; J. Terlaak; A.A. van Hattum; S. de Vries; E. Zoetemelk; W.J.K. Cor- tenbach; M.C. Baars; E.S. Roose boom. G. Keehnen; J. Blankman; J W Barmentloo LEIDEN Bij een zeer bevre digende publieke belangstelling, werd gisteravond in de Kapel zaal het derde concert in de K O- serie „Romantisch Pia notrio" gegeven. Het optredende gezelschap was het Trio Allian ce, Destaande uit de pianist Her man Uhlhorn, de cellist Herre Jan Sfegenga, en de violiste Ro saline Piveteau. Twee grote romantische trio's stonden op het programma: het Pianotrio in c-klein, opus 66 van Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809-1847), en het Pianotrio in B-groot, opus 8 van Johannes Brahms (1833-1897). Het trio van Mendelssohn bestaat uit vier de len, waarvan het eerste en derde heftig van karakter zijn, het tweede en vierde daarentegen zijn zangrijk en worden geken merkt door een spel van grote lijnen. Het eerste deel klonk het meest heftig met zijn felle, korte motieven, die slechts af en toe even door een rustige passage afgewisseld werden. In dit deel schitterde vooral Uhlhorn met zijn sierlijke vertolking van de briljante pianopartij. Andante espressivo, het tweede deel, neemt even in tempo terug: het is veel melodieuzer dan het springerige eerste deel. Het klonk in de vertolking door het Trio Alliance zeer lyrisch en werd met ingehouden spanning bijzonder geconcentreerd ge speeld. Het derde deel, Scherzo, wordt gekenmerkt door vlugge zestienden-figuren en kleine be wegingen, terwijl de finale, alle gro appassionato, weer heel me lodieus is, en ook zeer gepassio neerd werd gespeeld. Het Pianotrio in B-groot van Brahms heeft ook vier delen, waarvan de hoekdelen niet al te snel zijn (allegro) en de midden delen respectievelijk zeer snel (scherzo) en zeer langzaam (ada gio). Als geheel klinkt het werk van Brahms rijper dan dat van Mendelssohn: romantiek op zijn misschien wel tegen het overrijpe aan. In alle vier de de len is een prachtige, diepgevoeli- ge melodie te horen. De melo dieuze en harmonische intensi teit werd door Trio Alliance uit- gestekend aangevoeld en naar voren gebracht. Overigens was het perfekte sa menspel van het Trio prachtig om te horen, en om te zien! Zo wel wat betreft de grote lijnen, als waar het gaat om momenten van muzikale overgang, en in details als de afwerking van een streek, was er sprake van een uitstekende timing en een alerte manier van op elkaar reageren. ANNFTTF TACPVT?<;F UITSLAG OMNIVERSUM-PRUSVRAAG DEN HAAG Wanneer verwacht het Omniver- sum, Europa's eerste ruimtetheater en digitale planetarium in Den Haag, zijn 1 miljoenste bezoeker? Die vraag vormde de voornaamste opgave voor de prijsvraag, die het Haagse Omniversum in samenwerking met onze krant en een aantal ande re regionale dagbladen heeft georganiseerd. Er kwamen vele honderden inzendingen binnen en ui teraard was er maar één antwoord goed: 19 decem ber. Twee jaar en bijna twee weken na de ope ning op 7 december 1984 begroette de Omniver- sum-directie de 1 miljoen ste bezoeker, die was ge komen om de film „Dar win op de Galapagos" te zien. De 1 miljoenste werd, zo is bij de opgave vermeld, verwacht in de periode van 1 tot en met 21 december. Onder de inzen ders bleek 20 december de meest gekozen datum te ziin. De 19e december, de juiste da tum, bleek naar verhouding kennelijk minder voor de hand te liggen. In totaal had den slechts 22 van alle inzen ders deze datum goed gekozen. Bijkomende opdracht was een slagzin te maken van maxi maal twintig woorden, waarin tenminste eenmaal het woord Omniversum voorkwam. Wie zowel de juiste datum had ge raden en de meest geslaagde slagzin, kwam in aanmerking voor de hoofdprijs, een geheel verzorgde 10-daagse reis voor twee personen naar Toronto in Canada. Behalve een bezoek aan de Niagara watervallen, staat tijdens die trip een excur sie op het programma naar de Imax-fabrieken (vlakbij To ronto), waar de apparatuur (camera's en projectoren) worden gemaakt die gebruikt worden voor de vertoning van de films in het Haagse Omni versum. De winnaar van deze hoofdprijs is geworden: Eddy Meuwese, Molenbossen 162, 5923 AC Venlo. Zijn slagzin luidde: „Uw droomreis door het machtige Universum, is nu alleen mogelijk in het Omniversum". Eddy Meuwese mag met ie mand naar zijn keuze tien da gen lang naar Canada, het thuisland van zo'n 600.000 Ne derlanders, en meer in het bij zonder naar de miljoenenstad Toronto, de modernste stad van Canada met veel luxe winkels, indrukwekkende wolkenkrabbers en uitsteken de uitgaansmogelijkheden. Alle overige prijswinnaars hebben gezinsjaarkaarten voor het Omniversum gewonnen. Die gaan naar onder anderen: E. van Ruiten, Dijkstraat 26. 2371 VG Roelof arendsveen; M. Jansen, Fred, van Eeden pad 8, 2343 DL Oegstgeest; J. Hes-Giling, Mozartstraat 8, 2324 XW Leiden. De prijswinnaars krijgen rechtstreeks van het Omniver sum nader bericht Over de uitslag kar. niet worden gecorrespondeerd. MEAO in Alphen dringend gewenst ALPHEN AAN DEN RIJN- LEIDEN De vestiging van een school voor middelbaar economisch en administratief onderwijs (MEAO) in Alphen aan den Rijn is dringend ge wenst. Dit schrijft de Kamer van Koophandel voor Rijnland aan de staatssecretarissen van onderwijs en economische za ken. De brief is een reactie op het besluit van staatssecretaris N. Ginjaar de Leidse MEAO geen toestemming te geven in Schilderij gestolen NIEUWVEEN Uit een wo ning aan de Oud Nieuwveense- weg is gisteravond een schilderij gestolen. De dieven kwamen binnen via een bovenlicht aan de achterzijde. De waarde van het schilderij is nog onbekend Alphen een dependance te openen. Volgens de Kamer van Koop handel (die zich baseert op de uitkomsten van het zojuist af gesloten regionaal-economisch onderzoeks- en adviesproject Rijnstreek-Oost) is er in de Rijnstreek onvoldoende aan- siuiting tussen (beroepskinder wijs en bedrijfsleven. De Ka mer merkt op dat zowel het onderwijs als het bedrijfsleven het hiermee eens is. De ondernemers vinden ech ter dat de MEAO wél goed aansluit bij het bedrijfsleven en zeggen het daarom extra jammer te vinden dat er geen MEAO in Alphen is. Dit gemis wordt het sterkst ervaren in bedrijfstakken als de groot handel, de bouw- en vastgoed- sector en het bank- en verze keringswezen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 11