Boodschappen
moet je zelf halen
Chris Rea bedient zich
van swingend jasje
Gemeentemuseum in gebreke bij expositie Marthe Wéry
STEUN
ONS
WERK
CeidaeSoiwa/nt
Wieteke van Dort
Meezingen
tegen wil en dank
Toonkunstenaars willen heffing op recorders
gehandicapten
kunnen vaak
méér
dan-velen
denken
KUNST
WOENSDAG26NOVEMBER 1986PAGINA 1(
Jeanne Oosting
Prijs
voor Ten Hoopen
en Den Ouden
AMSTERDAM De Jeanne
Oosting Prijs voor de figuratieve
schilderkunst is dit jaar gewonnen
door Paul Hugo ten Hoopen uit
Amsterdam en Willem den Ouden
uit Varik. Zij ontvangen ieder
3.000 gulden. De onderscheiding
bestaat uit een prijs voor het beste
olieverfschilderij en één voor de
beste aquarel. Ten Hoopen maakt
olieverschilderijen en Den Ouden
aquarellen. De prijs wordt jaar
lijks ter beschikking gesteld door
de 87-jarige kunstenares Jeanne
Oosting.
Schrijver William
Bradford Huie
overleden
GUNTERSVILLE De Ameri-
kaanse auteur William Bradford
Huie, die heeft geschreven over het
geweld in het zuiden van de Vere
nigde Staten in de tijd van de strijd
om de burgerrechten, is in Alabama
overleden. Hij was 76 jaar. Onder de
boeken van Huie zijn „The Klans-
man", „Three Lives for Mississippi"
en „He slew the Dreamer", een bio
grafie van de moordenaar van Mar
tin Luther King, James Earl Ray.
Van twee boeken van de auteur
werden film- en televisiescripts ge
maakt: „The execution of Private
Slovik" én „The Americanization of
Emily".
CLINT EASTWOOD GRIJPT
NAAR MACHTIG WAPEN
CARMEL De filmacteur Clint Eastwood, die in zijn
films volgens zijn chefs wat al te gauw naar wapens grijpt
om de slechterikken naar de andere wereld te helpen,
probeert een nieuw wapen dat „machtiger dan het
zwaard is": de pen. Eastwood is burgemeester van Carmel
in Californië en vorige week schreef hij zijn eerste kro
niek in de weekkrant van de gemeente, „The Pine
Cone". Hij wil „af en toe" een artikel bijdragen. In zijn
eerste column viel „Dirty Harry" met „magnum force"
zijn tegenstanders aan en verdedigde enkele omstreden
besluiten. Clint Eastwood zei over zijn commentaar: „Je
moet weten waar je beperkingen liggen en ik ga mij niet
opwerpen als de beste columnist". Maar hij zei het wel
leuk te vinden het publiek op deze manier over de ge
meentezaken te kunnen inlichten. In zijn column schreef
hij o.a. dat er een gemeenteraadslid was dat „voor zolang
ik hem ken geen poging heeft ondernomen om „team
player" te zijn".
Drie miljoen gulden voor
oude meesters op veiling
AMSTERDAM De veiling van schilderijen van
oude meesters van Sotheby Mak van Waay in Am
sterdam heeft gisteren drie miljoen gulden opge
bracht. Topstukken waren een bebost rivierland
schap van Jacob van Ruisdael, dat 483.000 gulden
opbracht, twee panelen van Isaac Ouwater, voor
stellend de Munttoren en de Oude Kerk in Am
sterdam, die samen voor 345.000 gulden onder de
hamer gingen en een bloemstilleven van Jacob
Marellus, dat voor 276.000 gulden naar Londen
ging. De „afdanking van de militia door prins
Maurits op de Neede te Utrecht" geschilderd door
Joost Cornelisz Drooghsloot ging voor 96.000 gul
den naar een nieuwe eigenaar, een paneel van de
Vlaamse schilder Joachim Beuckelaer met boeren
die hun marktwaren verzamelen, werd verkocht
voor 85.100 gulden en van Jan Steen was er een
minnend paartje dat voor 69.000 gulden de deur
uitging.
Franse literaire
prijzen voor Zweed
en Amerikaan
PARIJS De Franse prijs Médicis voor de
beste buitenlandse roman 1986 is gisteren
verleend aan de Amerikaanse auteur John
Hawkes voor zijn boek „Avonturen in de
handel in huiden in Alaska". De prijs voor
het werk van een Franse auteur ging naar
Pierre Combescot voor zijn boek „Les Fu-
nérailles de La Sardine". De prijs Fèmina
buitenland 1986 door een jury bestaande uit
vrouwen ging naar de Zweed Torgny Lind-
gren voor de roman Bethsabe en de prijs
voor een Frans werk naar de auteur René
Belletto voor zijn roman „De hel".
WINNAARS CAMERETTEN '86
OVER INHOUD PROGRAMMA:
DEN HELDER Bert
Schuiling en Herman
Boon krijgen de smaak
nu pas goed te pakken.
Het afgelopen weekeinde
werd het tweetal, dat al
enkele jaren met wisse
lend succes onder de
naam „Zindroom" werkt
aan een avondvullend ca
baretprogramma, op het
Camerettenfestival in
Delft de eerste prijs toe
gekend voor het pro
gramma „Bekijk 't maar".
Een eer die zo'n diepe in
druk heeft gemaakt dat
Bert (25) en Herman (28)
er nu serieus over denken
cabaret tot hun hoofdbe
roep te maken.
Voor de twee „Jutters", zoals
mensen die geboren en geto
gen zijn in Den Helder graag
worden aangeduid, betekent
de prijs een flinke duw in de
rug op de moeilijke weg naar
landelijke erkenning. Bert,
onderwijzer op een lagere
school in Den Helder en Her
man, leerkracht op een
LEAO, timmeren al vier jaar
lang aan de weg, zonder dat
dat tot nu toe veel zoden aan
de dijk zette. Een eerder op
treden tijdens Cameretten, in
1983, ging ten onder in de
massaliteit van de TH-aula.
Wel een finaleplaats, maar
geen eerste prijs dat jaar. Die
ging naar Brigitte Kaandorp.
Dit jaar, in de misschien wat
gezelliger atmosfeer van de
Delftse Stadsdoelen, lukte het
dan wel.
De jury onder leiding van
zangeres/actrice Gerda Ha
vertong had lovende woorden
voor het programma van
„Zindroom". Enig punt van
kritiek betrof het nogal over
dadige décor, dat de aandacht
van de productie zelf nogal
eens afleidde. Bert Schuiling:
„Terechte kritiek. Het decor
hebben we vooral gekozen om
niet helemaal verloren op het
podium te staan, maar daarbij
gaan we uit van ons totale
programma. Aangezien je met
Cameretten niet meer dan
een half uur hebt om jezelf te
presenteren, hadden we veel
te veel meegenomen, ook za
ken die anders wel, maar nu
helemaal niet aan bod kwa
men. Die tijdsbeperking bete
kent ook dat je niet echt diep
kunt gaan: het blijft wat aan
de oppervlakte. Ons eigen
programma duurt vijf kwar
tier en daarin kun je dat wel".
Het programma van „Zin
droom" bestaat uit liedjes,
Herman Boon
en Bert
Schuiling van
cabaretduo
„Zindroom"
met jury
voorzitter
Gerda
Havertong
(rechts) tijdens
de
prijsuitreiking
van
Cameretten
sketches en conferences, alles
in razendsnel tempo en met
raffinement gebracht. Het
laat zich nauwelijks met al
bekende cabaretgroepen ver
gelijken. „We zijn een beetje
een eigen stijl aan het ontwik
kelen", aldus Bert Schuiling,
„waarin een groot gedeelte
vermaak is, maar waarin ook
de meer serieuze dingen dui
delijk uit moeten komen. Dat
is best moeilijk. Zo hebben we
er een stukje in zitten over
een zwakbegaafde jongen en
zijn zeer dominante vader. De
jongen krijgt een vriendin,
die echter door zijn vader
wordt afgepakt en zelfs
trouwt met zijn vader. De jon
gen wordt uitgenodigd voor
de receptie. Een grappige,
maar tegelijk heel ontroeren
de sketch. Over de vorm
waarin we dat gegoten heb
ben, hebben we zeker een jaar
nagedacht. Het was met name
moeilijk om die jongen accep
tabel gestalte te geven, zonder
mensen tegen het hoofd te
stoten. We proberen niet te
kwetsen".
In deze krant stond gisteren
dat de definitie van cabaret
herzien moet worden, dat de
traditionele formule van een
liedje en een praatje verdwe
nen is. Bert Schuiling: „Dat
klopt, maar het is al jaren zo.
Kijk eens naar het verschil
tussen Toon Hermans, Wim
Kan en bijvoorbeeld Youp
van 't Hek en Freek de Jonge.
Het is allebei cabaret, maar er
zit een wereld van verschil
tussen. Wat is cabaret? Voor
mij is dat samen werken aan
een programma met een leuk
verhaal, waarin je ook in
speelt op actuele gebeurtenis
sen. Mensen moeten kunnen
lachen, maar als ze thuis ko
men toch zeggen: héé, daar
zat wel wat in. Het gaat ons
niet om een boodschap; bood
schappen moet je zelf halen,
zeggen we altijd. Dat betekent
dat iedereen die er iets als een
boodschap in ziet die er zelf
uit moet halen. Vandaar ook
de naam van het programma:
„Bekijk 't maar". Iedereen
moet het zelf maar zien".
Cameretten '86 betekent voor
de twee een heel andere toe
komst. Bert zegt in ieder ge
val zijn baan als onderwijzer
helemaal op, terwijl Herman
voorlopig slechts een dag in
de week les blijft geven, in
muziek. Alles wordt nu ge
richt op een toekomst als ca
baretier. De twee hopen daar
bij op steun van gevestigde
namen, want dat er nog heel
wat te leren valt is ze duide
lijk. Zo spraken ze na afloop
van Cameretten met Haye
van der Heijden, de man die
zijn sporen onder meer ver
diende met cabaretgroep
„Purper" en momenteel zijn
steun geeft aan Ramses Shaf-
fy en Liesbeth List en het duo
„Frisse Jongens". Bert Schui
ling: „We hopen dat hij ons
gaat begeleiden. En anders
een van de „Frisse Jongens".
Eerst gaan we nu razendsnel
ons programma uitbreiden tot
het avondvullend is. Daar
naast gaan we op zoek naar
een professioneel manage
ment, dat ons zakelijk en
technisch kan begeleiden.
Want dat is een gebied apart".
KOOS VAN WEES
Doordat Marjol Flore, geveld
door de griep, niet aanwezig
kon zijn, is er snel naar een
vervangende artiest gezocht
om het lunchconcert in Dili-
gentia gistermiddag toch door
gang te laten vinden. Wieteke
van Dort toonde zich bereid
om Marjol's plaats in te ne
men. Wieteke toert al jaren
door ons land, langs alle be
jaardentehuizen, met het pro-
gramma:„Kun je nog zingen,
zing dan mee". De titel ver
klaart al enigszins dat het hier
om een programma gaat voor
de bejaarde bevolking onder
ons, die nog even opgepept
wordt om liederen uit zijn
jeugd uit de oude longen te
persen. Wieteke presenteert
zich als de onschuld zelve, die
gezellig als braaf kind al deze
liedjes uit het hoofd heeft ge-
Een optreden van Wieteke van Dort
met aan de piano Eduard Koning in
het kader van het „Haags Lunch
Theater" in Diligentia, gistermiddag
Weer vogelshow
bij De Vliet
niging
vrij
dag, zaterdag en zondag
een grote vogelshow met
ruim 450 vogels in de zaal
van postduivenvereniging
de Blauwkras bij zwembad
De Vliet. Er zullen diverse
onderscheidingen worden
uitgereikt. De show is vrij
dag geopend van 20.00 tot
22.00 uur, zaterdag van
10.00 tot en met 22.00 uur
en zondag van 10.00 tot
16.00 uur. De toegang is
gratis.
leerd. Zelfs de tweede stem
moest zij foutloos voor haar
moeder ten tonele voeren an
ders zwaaide er wat! Wat erg
als zo'n groep bejaarde mensen
als kinderen wordt behandeld.
Hebben zij totaal geen gevoel
voor eigenwaarde meer
Wieteke brengt met een brede
lach nummers als: „Met een
blauwgeruite kiel" en „Langs
berg en dal". Na lang proberen
mompelt iemand uit de zaal
een verzoeknummer. Wieteke
pakt dit gemompel met beide
handen aan om heel enthou
siast te suggereren dat het pro
gramma weldegelijk in een be
hoefte voorziet En dit alles
om een boek met bijbehorende
grammofoon-plaat aan de man
te brengen. Voor mij was het
een heel beklemmend gevoel
om te weten wat mij op latere
leeftijd te wachten staat.
ROB VAN DER MIJL
Sportpaleis Ahoy', Rotterdam. Chris
Rea (zang, gitaar, piano) met Max
Middleton (piano), Eoghano O'Neill
(bas). Dave Mattacks (drums), Mar
tin Ditcham (percussie), Robert Ah-
wai (gitaar) en Kevin Leach (toet
sen, saxofoon). Gisteravond.
Soms is het alsof Chris Rea
even vergeet dat hij voor een
publiek staat te spelen. Dan
wordt hij een met zijn instru
ment en klinkt vooral passie
en plezier door in elke noot
die de zaal vult. Gisteravond
in een goed bezet Ahoy' in
Rotterdam gebeurde het meer
dere malen en het gevolg was
vaak verrassend.
Chris Rea wordt vaak verwe
ten dat hij slaapverwekkende
muziek maakt. Wie echter
naar zijn elpees luistert, zal
moeten vaststellen, dat het
dromerige element in zijn
composities voortkomt uit het
feit dat Rea een romanticus is.
Het is dan ook niet zo vreemd
dat een groot deel van zijn
fans uit geliefden bestaat, dje
het gevoel dat hun hart om
klemt, graag muzikaal ver
woord zien. Rea reikt ze de
songs zoals „I Can Hear Your
Heart Beat", „Just Passing
Through" en „Hello Friend"
op een presenteerblaadje aan.
Daarbij geeft hij de composi
ties met zijn geraspte stem en
subtiel spel ook nog eens de
juiste lading mee.
Neemt Chris in de studio alle
tijd om zijn songs in een vooral
sentimenteel sausje te dopen,
op het podium maakt hij er,
mede onder invloed van pia
nist Max Middleton, een swin
gende, jazzy gebeurtenis van.
Hij bouwt zijn composities mu
zikaal uit of steekt ze in een
ander, vaak wat ritmischer
jasje. Een concert van Rea is
dan ook een lust voor het oor,
al hadden zijn slide-gitaarsoli
gisteravond een verdovende
werking op het gehoororgaan
omdat ze overstuurd de luid
sprekerboxen uitkwamen.
Toch bewees Chris Rea, net als
in april van dit jaar in het
Utrechtse Vredenburg, dat hij
nog altijd een meestergitarist
is, waarvan je eigenlijk nooit
genoeg krijgt. Hij werd niet
voor niets twee keer terugge
roepen.
E)e man uit Middlesbrough ge
bruikt geen uitgekiende licht
show of een fantasievol decor
om de fans aan zich te binden.
Zijn stem, songs en spel blij
ken voldoende. Ook gisteren
kreeg het concert al snel iets
van een vakantie met een
stralende Rea als middelpunt.
Maar misschien werd die
feeststemming versterkt door
het witte petje dat onafschei
delijk verbonden lijkt te zijn
aan pianist Max Middleton
met wie Rea overigens regel
matig stuivertje wisselde. Er
waren heel veel mooie mo
menten („Candles" en „Auf
Immer Und Ewig" bijvoor
beeld), die nu alleen nog in de
herinnering zullen blijven
voortleven. Dat is jammer...
Het wordt dan ook tijd dat
Chris met een live-elpee komt.
Al was het alleen maar om
aan onwillige oren te laten ho
ren dat in slaap vallen bij Rea-
live heel moeilijk gaat.
HANS PIËT
Laatste maanden
van Van Gogh in
Metropolitan
NEW YORK Het Metropo
litan Museum in New York
wijdt sinds deze week een ten
toonstelling aan Vincent van
Goghs vijftien laatste maan
den. „Van Gogh in Saint
Rémy en Auvers" volgt bijna
stap voor stap het pad dat de
schilder is gegaan tussen 8 mei
1889, dag van zijn vrijwillige
opneming in Saint Rémy in de
Provence, en 29 juli 1890, de
dag van zijn dood in Auvers,
dorpje ten noorden van Parijs,
twee dagen nadat hij zich een
kogel in de borst schoot. De 15
laatste maanden waren verba
zingwekkend vruchtbaar, on
danks de aanvallen van
krankzinnigheid die waar
schijnlijk het gevolg waren
van epilepsie: een 200-tal
schilderijen waarvan meer
dan 70 in de laatste 70 dagen.
De expositie is samengesteld
uit particulier bezit en talrijke
musea, waaronder museum
Van Gogh in Amsterdam en
Kröller-Müller in Otterlo.
AMSTERDAM De Neder
landse Toonkunstenaarsbond
(NTB) vindt, dat niet alleen bij
aankoop van lege beeld- en
geluidsbanden auteursrecht
moet worden geheven, maar
ook bij de aanschaf* van opna- ken. De NTB stelt, dat belang- °P apparatuur en op banden
me-apparatuur. Vorige week hebbenden steeds was toege- bestaat overigens al jaren in
maakte minister Korthals Al- zegd dat er heffing zou komen verschillende landen in West
tes van Justitie bekend, dat op bandjes én op apparatuur. en Oost-Europa,
het kabinet alleen een heffing Daarvan ging ook het wetsont- Dat minister Brinkman van
op bandjes mogelijk wil ma- werp van 1983 uit. Een heffing cultuur de opbrehgst van de
heffing ook nog het liefst aan
zijn eigen budget ziet toege
voegd en niet aan de directe
belanghebbenden, noemt de
NTB „uniek". De bond is voor
collectief gebruik van de gel
den door uitvoerende kunste
naars, voor zover die hen toe
komen.
Voor een uitgebreide
agenda, ook voor de ko
mende dagen, raadplege
men „UIT", de gratis we
kelijkse bijlage van deze
krant.
bioscopen
ALPHEN AAN DEN RIJN EU
ROCINEMA I (Van Boetzelaer-
straat 6, tel. 01720-20800):
Aliens (12); 18.30. 21.15. wo.
ook 13.45. EUROCINEMA II:
Top Gun (al); 18.45, 21.15. wo.
ook 13.45. 6UROCINEMA III:
9% Weeks (16); 18.30. 21.15.
wo. ook 13.45. EUROCINEMA
IV: The Protector (12); 18.45,
21.00. wo. ook 14.00.
KINDERVOORSTELLINGEN
EUROCINEMA IV: Feestelijke
Revue van Tekenfilmsterren
(al); wo. 14.00.
LEIDEN LUXOR (Stationsweg
19, tel. 071-121239); Running
Scared (al); 19.00, 21.15. wo.
ook 14.30. LIDO en STUDIO
(Steenstraat 39, tel. 124130):
The Color Purple (al) 20.00; The
Mission (12); 14.30, 18.45,
21.15. Heartburn (al), Top Gun
(al). Down and out in Beverly
Hills (al) 14.30, 19.00, 21.15.
TRIANON (Breestraat 31, tel.
123875): Emanuelle IV (16);
14.30, 19.00, 21.15. REX
(Haarlemmerstraat 52, tel. 071-
125414); Sex achter tralies (16);
14.30, 19.00,21.15.
KINDERVOORSTELLINGEN
LIDO: Sneeuwwitje en de zeven
dwergen (al); wo. 14.30.
NOORDWIJK LIDO THEATER
(Pr. Bernhardstraat 56, tel.
01719-12800): Geen voorstellin-
KATWIJK CITY THEATER I
(Badstraat 30, tel. 01718-74075):
FX made by illusion (12); wo.
14.45, 19.00, 21.15. ma. di.
19.00, 21.15. CITY THEATER
II: Jewel of the Nile (al); tijden
zie City I. CITY THEATER III:
Commando's vallen aan (al) tij
den zie City I. CITY THEATER
IV: Drie mannen en een wieg
(al); Tijden zie I, behalve wo-mid-
dag. Pink Panther Festival (al);
wo. 14.45.
VOORSCHOTEN GREENWAY
(tel. 01717-4354): Terms of en
dearment (al); ma. di. wo. 20.15.
The goonies (al); wo. 15.45.
KINDERVOORSTELLING
De fluit met de zes smurfen;
wo. 14.00.
WASSENAAR ASTRA (tel.
01751-13269): The jewel of the
Nile; 20.00.
KINDERVOORSTELLING
Donald Duck in het wilde wes
ten; wo. 14.00.
DEN HAAG* ASTA 1 (Spui 27,
tel. 463500): Heartburn (al);
14.00, 19,00, 21.30. ASTA 2
(Spui 27, tel. 463500): Aliens
(12); 14.00, 20.15. ASTA 3:
The man with one red shoe (al);
14.00, 18.45, 21.15. BABYLON
1 (naast Centraal Station, tel.
471656): The color purple (al);
13.45, 20.00. BABYLON 2:
Top gun (al); 14.00, 18.45, 21.30.
BABYLON 3: Sophie's choice
(16); ma. di. wo. 13.45, 20.00.
CINEAC 1 (Buitenhof 20. tel.
630637): Psycho III (16); 14.00,
18.45, 21.30. CINEAC 2: Legal
eagles (al); 14.00, 18.45, 21.30.
CINEAC 3: Down and out in
Beverly Hills (al); 14.00, 18.45,
21.30. EUROCINEMA (Leyweg
910, tel. 667066): Aliëns (12);
wó. 20.15. overige dagen 14.00,
20.15. METROPOLE 1 (Carne-
gielaan, tel. 456756): The mis
sion (12); 14.00, 18.45, 21.30.
METROPOLE 2: About last
night (12); 14.00, 18.45, 21.30.
METROPOLE 3: Hannah and
her sisters (al); 14.00, 18.45,
21.30. METROPOLE 4: Walt
Disney's Fantasia (al); 14.00,
18.45. Abel (al); 21.30. ME
TROPOLE 5: Diavolo in corpo
(16); 14.00, 18.45, 21.30. ODE-
ON 1 (Herengracht 13, tel.
462400): Youngblood (al); 13.45,
18.45, 21.30. ODEON 2: Band
of the hand (16); 13.45, 18 45.
21.30. ODEON 3: Running
scared (12); 13.45, 18.45, 21.30.
ODEON 4: Camorra (16);
13.45, 18.45, 21.30. LE PARIS
1 (Kettingstraat 12b, tel.
656402): De peep-show (18);
v.a. 12.15. LE PARIS 3. Dixie
ray (18); v.a. 12.30. HAAGS
FILMHUIS (Denneweg 56. tel.
459900): Zaal 1, 2 en 3: V.a. za.
22 nov. t/m za. 29 nov. Image
and Sound '86; In 3 zalen dage
lijks v.a. 12.00.
KINDERVOORSTELLINGEN:
Odeon 4: Assepoester; wo.
13.45. EURO CINEMA: Taran
en de toverketel; wo. 14.00.
BEZOEKER BLIJFT IN HET DUISTER TASTEN
DEN HAAG Drie maan
den'lang is het werk van de
Belgische kunstenares Marthe
Wéry in het Haags Gemeente
museum te zien. Het is voor
de eerste keer in Nederland
dat haar monochrome schil
derijen op deze schaal in een
solo-tentoonstelling gepresen
teerd worden. Ondanks haar
deelname aan belangrijke in
ternationale exposities als Do-
cumenta 6 in Kassei (1977) en
de Biënnale in Venetië (1982),
is haar werk, zeker bij een
breder publiek, nog weinig
bekend.
Marthe Wéry (1930), die in
Brussel woont en werkt, deed
in het Stedelijk Museum in
Amsterdam mee aan de
groepstentoonstelling „Funda
mentele schilderkunst" (1975).
Er waren doeken te zien van
kunstenaars die het schilde
ren als schilderen in strikte
zin centraal stelden. De fun
damenten van de schilder
kunst werden onderzocht.
Men concentreerde zich op
materiaal, vorm, formaat,
kleur, afmeting, lijn, struk-
tuur e.d. en verbande de illu
sie of het verhaal. De concre
te bestanddelen van een schil
derij waren belangrijker dan
de traditionele opvatting dat
een schilderij „een venster op
de wereld" was.
Dit waren geen nieuwe denk-
Haags Gemeentemuseum, „Marthe
Wéry - schilderijen 1971-'86" tot 16
februari 1987, dinsdag t/m zaterdag
10-17 uur, zondag 13-17 uur. Prijs'
catalogus 29,50.
beelden, want een kunstenaar
als Theo van Doesburg for
muleerde in 1930: „Het schil
derij moet helemaal gecon
strueerd zijn uit zuiver beel
dende elementen, dat wil zeg
gen, vlakken en kleuren. Een
pikturaal element heeft geen
andere betekenis dan „zich
zelf" en bijgevolg heeft het
schilderij geen andere beteke
nis dan „zichzelf".
Hoewel deze opvattingen uit
de jaren zestig en zeventig dus
al een langere geschiedenis
hadden, was de expositie
„Fundamentele schilder
kunst" voor het publiek geen
gemakkelijke tentoonstelling.
Om de toegankelijkheid
enigszins groter te maken was
er voor een goede informatie
ve begeleiding gezorgd in de
vorm van een leestafel, dia
programma en tekstborden.
Geen begeleiding
Ruim tien jaar later permit
teert het Gemeentemuseum
het zich om de tentoonstelling
van Marthe Wéry zonder be
geleiding te presenteren. Er is
Marthe Wéry: installatie Biënnale Venetië, 1982, opgesteld in het Gemeentemuseum.
geen tekstbord te vinden,
noch een leestafel, laat staan
een diaprogramma. Gaat men
er in dit museum vanuit dat
het publiek in die tien jaar
vertrouwd is geraakt met
deze kunst en ruimschoots de
kans heeft gekregen om zich
de gouden doeken van Tho
mas Rajlich en witte schilde
rijen van Robert Ryman eigen
te maken, of bemoeit de edu
catieve dienst zich niet meer
met exposities over moderne
kunst?
De geïnteresseerde bezoeker
'wordt zelfs geen vouwblad
aangeboden en kan alleen in
formatie krijgen door het aan
schaffen van de overigens
fraaie catalogus a 29,50.
Verwacht men nu werkelijk
dat de kijker zelf een relatie
legt tussen de abstracte schil
derijen van Wéry en de col
lectie Mondriaan en Van
Doesburg elders in het ge
bouw?
haar werken hier naar toe te
halen is immers de aanwezig
heid van de representanten
van „De Stijl". Wéry past
kennelijk in deze geometrisch
abstracte richting, die door de
afdeling moderne kunst van
het Gemeentemuseum als
vertrekpunt van het beleid is
genomen. Na de Amerikaanse
Nancy Haynes en de Zwitser
Helmut Federle dan nu de
Belgische Marthe Wéry, maar
het blijft bij al deze éénman-
stentoonstellingen volstrekt
onduidelijk hoe zij zich ver
houden met de steeds geroem
de kunstenaars van „De Stijl".
Uit een interview met Wéry
in de catalogus wordt mij al
leen duidelijk dat zij in haar
geometrische periode (1967-
1970) sterk verbonden was
met „De Stijl". Formele over
eenkomsten zijn misschien
nog wel aan te wijzen, maar
hoe zit het met de inhoudelij
ke kant? De illusie mag dan
verbannen zijn, maar hoe zit
het met de idealen? Hoopt
Wéry de kijker via haar mo
nochromen in aanraking te
brengen met „de universele
harmonie" of „het absolute
evenwicht", zoals Mondriaan
dat voor ogen stond en dat hij
keer op keer verwoord en uit
gelegd heeft. Kan de kijker
het individuele, het tijdelijke
en het plaatselijke achter zich
laten door zich te concentre
ren op die panelen van roden
en blauwen die schuin tegen
de witte museumwanden leu
nen?
Zulke idealen vragen grote
inspanningen, niet alleen van
de kant van de kunstenares
en het publiek, ook van de
kant van het museum, dat de
voorwaarden voor een ont
moeting schept. Die voor
waarden waren de afgelopen
week minimaal aanwezig
door een grondige verbou
wing die in de aangrenzende
zalen plaatsvond: het tijdelijke
en het plaatselijke traden na
drukkelijk op de voorgrond
door de geluiden van de ha
mer en de radio.
INGRID VAN SANTEN
antwoordnr. 201
3800 VB Amersfoort
Tel.:033-63 52 14
giro 625.000
Vraag inlichtingen
