De Enige Ware ÉAmateurs... ;port ^ides Pacta, Pernix en TOP op zoek naar hoofdklasse... C&idaeSouaant 'ZATERDAG 22 NOVEMBER 1986 PAGINA 15 LEIDSE STUDENTEN VORMEN NEDERLANDS BOBSLEETEAM: ,;uS6' „JE KOMT WEL EENS OP DE ZUKANT TERECHT, MAAR MEER DAN BLAUWE PLEKKEN ZUNER NIET TE MELDEN" Het Nederlandse vier-bob team neemt deze week deel aan wedstrijden op de Olympi sche baan van Calgary. Van links naar rechts: remmer Erwin Douwes, Cees Broek, Niek Broeyer en piloot Marthin Kwakkel- stein. LEIDEN Meer met spijt dan met trots mel den de leden van het Ne- lerlands bobsleeteam dat ze door de concurrentie ;ezien worden als de Eni- Ware Amateurs. In de wereld van „staatsama- teurs" en goed gesponsor de bobbers staan de Leid- se studenten hoog aange schreven. Tot nog toe meer door hun doorzet tingsvermogen dan door de prestaties. Dit jaar ech ter, denken Marthin Kwakkelstein, Niek Broeyer, Cees Broek en Erwin Douwes on danks de zware eis van het NOC uitzending naar de Olympische Spe len van 1988 te kunnen afdwingen. .Hoewel we gesponsord wor den, moeten we per persoon toch jaarlijks zo'n 3000 gulden bijleggen", weet piloot Mar thin Kwakkelstein op de Marthin is de avond voor het vertrek naar Calgary, waar de ploeg als eerste Nederlands team zal deelnemen aan wedstrijden op de Olympische baan. De materiaalkosten zijn hoog en de trainingsmogelijkheden in Nederland beperkt. Ook het deelnemen aan wedstrijden is een kostbare zaak. „Er raken weliswaar steeds meer bedrij ven geïnteresseerd, maar onze bijdrage wordt niet minder omdat we steeds hogere eisen stellen. Als er geld beschik baar komt, besteden we dat aan het perfectioneren van de trainingen, de aanschaf van tijdmetingsapparatuur, het maken van video-opnamen of het inschakelen van een trai- Tot nu toe blijft het behelpen. De Nederlandse bobbers wek ken regelmatig hilariteit met hun aanpak. „Vooral de Oost- blokteams zijn erg goed uitge rust. Ze weten zich begeleid door artsen, fysiotherapeuten, technici en monteurs. Als ze vragen naar onze achterban, dan wijzen we elkaar Erwin Gevaarlijk De derde man in de slee, Cees Broek, heeft een deel van de public relations op zich geno men. In zijn persbericht naar aanleiding van de „uitverkie zing" tot Nederlands team schrijft hij: „Het hoogtepunt van dit seizoen zal ongetwij feld worden gevormd door de Wereldkampioenschappen op de gevaarlijke baan van Sankt Moritz waar vorig jaar de Zwitser Heinz Schmidt nog verongelukte". Het lijkt een wat lugubere benadering. Broek lachend: „De één zijn dood is de ander zijn publici teit". Op de dodelijke onge lukken wordt lakoniek gerea geerd. „Ja, de piloot wil nog wel eens dood gaan, maar echt gevaarlijk? Dat valt wel Een paar jaar geleden vond iemand van een concurreren de équipe langs de baan een wang met een stukje lip er aan. „Hij heeft toen nog één start gemaakt om zijn teamge noten niet te duperen, maar daarna heeft hij nooit meer gesleed". Over de gevaarlijke kanten van hun sport zijn de Leidenaars het eens; het ma teriaal moet in orde zijn en als er voldoende getraind is, loop je weinig risico. Tot nu toe zijn er dan ook geen ongeluk ken gebeurd. „Je komt wel eens na een paar bochten op de zijkant terecht, maar meer dan wat blauwe plekken en bloedingen kunnen we niet melden". Kwakkelstein en Broek hebben, toen nog in de tweemansbob, tijdens de We reldkampioenschappen van 1985 een afdaling gemaakt op de „dodenbaan" van Cervinia in Italië. „De bobbers van het eerste en tweede team van Nederland durfden niet naar beneden, zodat wij de kans hadden een start te maken". Eenmaal afgedaald bleek de toch al ranke slee één centi meter smaller geworden en bloedde er één neus. „Maar we hebben de rit zonder val len overleefd en sinds die tijd is men ons bij de Bond serieus gaan nemen". Bond De vier bobbers opereren sinds 1985 nagenoeg onafhan kelijk van de Nederlandse Bobsleebond. „In de zomer van dat jaar kondigde de Bond aan viermansbobs te ko pen, een werkplaats in te richten en monteurs aan te stellen. Wat we vreesden kwam uit; men liet de zaak totaal versloffen. Omdat we verder wilden hebben we toen zelf voor 9000 gulden een tweedehands slee gekocht". Tweede man Niek Broeyer en remmer Erwin Douwes had den inmiddels hun vereiste li centie behaald en bleken draagkrachtig genoeg om het tweetal aan te vullen tot een kwartet. „Sindsdien regelen we eigen lijk alles zelf. Er zijn sporters die klagen dat hun bond de verkeerde beslissingen neemt; de Bobsleebond neemt géén beslissingen en dat is mis schien nog erger. Het enige wat er gebeurt, is dat de con tributie steeds verhoogd wordt. En die wordt trouwens niet eens geïnd. We draaien inmiddels al zo lang mee dat we gewoon meer weten en- ef fectiever werken. Wij leggen de contacten met buitenlandse bonden en we verzorgen zelf het onderdak en het transport van de slee". Met de slee was het op het laatste moment nog bijna mis gegaan. De kap alles behal ve het frame wordt elke twee jaar vernieuwd om niet achter te blijven bij de laatste technische ontwikkelingen. Twee dagen voor het vertrek naar Calgary bleek de Ooster- ijkse ingenieur aan wiens handen de slee was toever trouwd een ernstige fout ge maakt te hebben. „Kort ge zegd komt het erop neer dat de stuurinrichting te laag bij de bodem zat. Als we dat niet ontdekt hadden, waren er vreselijke ongelukken ge beurd. Gelukkig zijn we in middels volleerde frezers, draaiers en schroevers gewor den, zodat we de slee net voor het transport nog hebben kunnen repareren". Training In Nederland zijn er geen ge legenheden om een volledige training te doorlopen. Wat wel in eigen land afgewerkt kan worden zijn kracht-, con ditie- en starttrainigen. Vanaf mei trainen de bobbers vijf keer per week. Bij AV Hol land werken ze twee maal per week aan de sprint en op i Zandvoort is een stukje smal spoor aangelegd, waardoor er met een bob op wieltjes ge traind kan worden op de start. Ondanks het gebrek aan trai ningsfaciliteiten acht het Leidse bobteam het wel dege lijk mogelijk een respectabel niveau te bereiken. „Je kunt ons natuurlijk nooit vergelij ken met teams die een bob baan naast de deur hebben, maar door het hoge peil van technologie en medische we tenschap in Nederland kun nen we daar iets tegenover stellen". Ook het feit dat drie van de vier bobbers medicij nen studeren draagt bij tot ccn effectieve voorbereiding. „We weten hoe we blessures kunnen voorkomen en be handelen en zijn beter op de hoogte van het al dan niet nuttig zijn van bepaalde trai ningen Het Nederlands Olympisch Comité eist van het vier-bob team grote prestaties voordat ze toestemt in deelname aan de Spelen van 1988. „We moe ten bij de EK of WK bij de eerste tien eindigen. De Zwit sers, Oost- en Westduitsers, Oostenrijkers en de Russen zijn zeker niet te kloppen en die komen met twee sterke teams. Dat zou betenenen dat we voor Roemenië. Joegosla vië en Canada moeten eindi gen. Het is onredelijk om te eisen dat we teams verslaan die dagelijks kunnen sleeën". „Aan die zware eis ligt ten grondslag dat het NOC nega tieve reclame vreest als we laag eindigen. Ik denk niet dat dat ook voor minder be kende sporten opgaat. Op deze manier steunt het Comi té in ieder geval niet de Olympische gedachte. En ook de bobsleesport niet", bekriti seert Broeyer de stellingname van de „hege heren". „Vol gens mij zijn ze bang voor een „Gomez" van de bobsleesport, maar die vergelijking gaat mank. Absoluut." CORIEN BOTMAN aen- op MIDEN Het is op] i ler J wrang te constateren dat uit- rekend in het seizoen at Leiden de zaalfinale uisvest, er verder geen korfbal in deze regio te ên valt. Fides Pacta is nmers vorig jaar gede- ideerd uit de hoofd- lasse, maar werkt aan en snelle terugkeer. De yerige overgangsklassers, irnix en TOP, willen wenzeer doorstoten naar et hoogste niveau. Be- ïoedigend is verder, dat oor de bevordering van iks naar de eerste klasse e korfbaltop weer wat ergroot is. De debutant oopt zich net als Zuider- wartier alleen te hand- aven, terwijl De Danaï- en voorzichtig denkt aan hogere eindklasse- ng- eeds enige malen heeft Per- ix de felbegeerde promotie de hoofdklasse op het ippertje gemist, maar Jasper ngel houdt moed. „Wij zou- :n best weer hoog kunnen ndigen, wanneer we steeds ted taakgericht en met volle izet blijven spelen", stelt de Zenmeester uit Abbenes, om team samen met KVS en SO de grote titelgegadigden noemen. „Vorig seizoen ibben we geleerd een inzin- ing te overwinnen, zonder er wijzigingen in het acht- nodig waren. Pernix kan nu veel bereiken, maar oet het lef hebben haar kwa- eiten te gebruiken". De eni- onzekere factor vormt nog aria Kuipers door een enkel- ëssure; zij wordt voorlopig irvangen door Sandra Bak- tebuut LEIDEN De indeling voor de zaalkompetitie seizoen 1986-1987 luiden als volgt: Overgangsklasse A: Anti lopen, HKC (Ha), KVS, Pernix, Rust Roest, SMS, VEO en VES. Overgangsklasse B: Ar chipel, Blauw Wit '51, Deto, Die haghe, Kwiek (Hg), Luto, SDO en TOP. Overgangsklasse C: Asko, Drachten, Fides Pacta, HKV, Pams, Rito- la, Rodenburg en Trek vogels. INDELING Eerste klasse A: Animo, Fiks, Kinderdijk, Oranje Wit, Snel, Swift (M) en Vriendenschaar (H). Eerste klasse B: De Da naïden, Hoogvliet, Olympiaan, Ons Eiber nest, Ready, Sperwers, Het Zuiden en Zuider kwartier. Tweede klasse A: KOAG, De Meervogels, ODO (M), Oranje Nassau, Tempo, Tjoba en Veloci- tas. Tweede klasse B: Alba tros, Avanti, Excelsior, Fuks, Merwede, NIO, Ons Eiland en IJsselvo- gels. Tweede klasse D: De al gemene, ALO, De Ber men, Crescendo, DKV, De Overkanters, Ten Donck en Zwijndrecht. Derde klasse A: Dubbel Zes, Eureka, KNS, Mer- wic. Phoenix, Quick, Ventura Sport en Vrien denschaar (B). TOP-coach Hans Oele: „We behoren tot de sterkere ploegen in de poule". (2A tegen Nieuwe opzet competitie LEIDEN Vanaf 1987-1988 zal de zaalkorfbalcompetitie een nieuwe opzet krijgen, die identiek wordt met die op het veld. Dit komt erop neer, dat er twee hoofdklassen zijn en vier overgangsklassen, met daaronder interregionale eerste tot derde klassen. Het komende seizoen wordt de overgang naar deze opzet voorbereid door een aparte promotie/degra datieregeling. De nummers zeven van IA en acht van 1B degraderen en worden vervangen door zes clubs uit de tweede klassen. Dit zijn de vier kampioenen van de beslissingsduels tussen de nummers 2C en 2B tegen 2D). De nummers zes en zeve. en zes tot en met acht van 2B en 2D degraderen. De kam pioen van 3A speelt tegen die van 3C om een plaats in de tweede klasse, net als die van 3B tegen 3D. Ook de nummers zeven zullen op deze manier strijden om lijfsbehoud in de derde klassen. De verliezers zullen met de nummers acht namelijk afvloeien naar de afdelingscompetities. Entreegeld Een andere wijziging betreft de toegangsregeling tot korf bal duels in de Vijf mei hal in Leiden. Nu de afdeling Rijn- delfland het omslagsstelsel heeft afgeschaft, zal er niet al leen bij Fides Pacta en Pernix, maar ook bij eersteklassers De Danaïden en Zuiderkwartier entree worden geheven. Deze bedraagt voor personen van 15 jaar en ouder twee gul den en voor personen jonger dan 15 jaar of ouder dan 65 jaar één gulden. De Leidse Korfbalfederatie heeft in verband met deze verandering speciale seizoenskaarten ingevoerd, die respectievelijk twintig en tien gulden kosten. naam een harde ploeg te zijn en dat willen we veranderen door ons correct en sportief op te stellen tegenover scheids rechter en tegenstander. Ver der is besloten om alle ver trouwen te geven aan de oude re spelersgroep en niet koste wat kost te verjongen. En ten slotte willen we niet op fysie ke kracht spelen, maar sterker worden op technisch en tac tisch gebied", legt de trainer dt? hoofdlijnen kort uit. Hij re kent zijn selectie, waarin René de Dick Onderwater is opge volgd, met Drachten tot de kampioenskandidaten, „want deze groep heeft al tweemaal de hoofdklasse gehaald en is gemotiveerd genoeg om het nog een derde keer te preste- Net als op het veld hoopt Fiks haar debuut in de eerste klasse met handhaving te bekronen. „Een aantal tegenstanders kennen w,e al van het veld, dus plankenkoorts hoeven we niet meer te hebben", blikt heeft vastgehouden aan de oude basisacht, al vormt Rei- netta de Mooy met een blessu re nog een vraagteken en mis te Theo Vreeken door militai re dienst de hele oefenreeks. „Fiks heeft aardig technische spelers en het zelfvertrouwen is flink gestegen na de over winningen op Snel en Vrien denschaar, die we straks ook in de zaal ontmoeten, en dat kan doorslaggevend zijn in deze poule, die weinig krachts verschil kent". Gewijzigd Met vier nieuwelingen (Anne- rnarie van Dijk, Kitty Dool, Heiko Locher en Enrico Mud) heeft Kees van Vliet de keur- groep van De Danaïden aan merkelijk gewijzigd. „Wij heb ben door de late veld wedstrijd tegen Rozenburg weinig kun nen oefenen, maar beide vak ken zijn gebaseerd op die van het veld en dus enigszins inge speeld. Het ene vak bevat alle nieuwelingen en speelt aan vallend sterk, maar verdedi gend nog te gretig", oordeelt de trainer, die een titelstrijd met Ready en Ons Eibernest verwacht. „De ploeg heeft meer kwaliteit gekregen en er zijn met Monique Slingerland, Cees Christiaanse en Erik Kromhout ook sterke wissel spelers voorhanden en dat is natuurlijk een geweldigde luxe". Daarentegen heeft poulege- noot Zuiderkwartier alle moeite om genoeg fitte spelers voor het eerste te vinden. „Els van Lunteren (rug), Christa Metselaar (knie) en Dirk Jan de Kreek (verrekt beenspier tje) tóbben nog met blessures, zodat wij gehandicapt en toch wel verzwakt van start gaan", somt Hen Zierikzee de zieken boeg op. Hij zal trainer Simon Boot ads „zeg maar directeur sportief" terzijde staan in de te verwachten strijd om lijfsbe houd in de eerste klasse. „Wij hopen ons natuurlijk te hand haven, maar lukt het niet dan lukt het niet: je hoeft een de gradatie niet te dramatiseren zolang je voor jezelf maar weet, dat je er op de trainin gen en in de wedstrijden Miss(ter) Zestig jaar zijn Alfred Ver hoef, Nico Volker en Dirk Maassen van den Brink al at- letiekvriend van Holland. Bij elkaar wel te verstaan. Om dit prachtige lustrum te' vieren bieden de drie vrijge zellen hun mede atletiek- vrienden op 13 december een feest aan met liefst drie live bands èn een heuse verkie zing. In het clubblad van Holland, Spaaik geheten, la zen Wij van Hutspo(r)t dat zij nu eindelijk een eind willen maken aan de al jarenlange onzekerheid over wie zich Mister en wie zich Miss Hol land mag noemen. Daarom verzoeken zij eenieder, ook van buiten Holland, om een briefje in de copybus van Holland te deponeren met daarop een suggestie voor de Miss en de Mister Holland. Toch benieuwd wie door Ba taven-leden als miss en mis ter naar voren zullen worden geschoven... Morrend Het eerste zaterdagteam van de Zoeterwoudse voetbalver eniging Meerburg boekte vo rig weekeinde de eerste over winning in het eerste klasse afdelings) seizoen. Wou brug ge werd nipt met 1-0 geklopt. Een prestatie, zoals dat zo mooi heet, om „over naar huis te schrijven". Dat werd dan ook gedaan; en op be paald originele wijze. Derhal ve een paar voorbeelden uit het proza dat door ons van Hutspo(r)t in een van de vele huis-aan-huis-bladen die in de Leidse regio verschijnen, werd gesignaleerd. Over invaller-spelverdeler And ré van der Wal: „De Leidse leraar boekhouden behaalde een dikke voldoen de en bleek na afloop zelfs modder aan zijn broekje te hebben Over de fase, direct na de 1- 0: „De door bakker Tijssen gesponsorde helden creëer den zich een handvol kan- Onder redactie van Gert-Jan Onvlee Over het door Woubrugge uitgevoerde beleg: Wou brugge kon echter geen gaat je vinden, mede doordat Jo- han van der Wal met zijn fla poren de vijandelijke spitsen alle wind uit de zeilen nam". En, tot slot, over de afloop: „Een woordvoerder van de Zoeterwoudse politie toonde zich na afloop tevreden over de gang van zaken rond het duel, dat als een wedstrijd met een verhoogd risico was aangemerkt. De drie pelotons Mobiele Eenheid die achter de hand waren gehouden, be hoefden niet in actie te ko men. De Woubrugse dorpe lingen keerden morrend, maar gedisciplineerd huis- Scherp Diverse malen al werd in deze rubriek de op de gevoe lige plaat vastgelegde, benut te strafschop behandeld. Wij vatx Hutspo(r)t zijn verheugd u, gewaardeerde lezer, lieve lezeres, bij deze nog een exemplaar aan te kunnen bieden. Het betreft hier de door Ivan Hermans genomen strafschop die Noordwijk in het betaal de bekertreffen met Geldrop weer (even) langszij bracht. Mooi scherp, als u het ons vraagt... Uniek l. Een nederlaag met gevolgen. Nu immers, zal het derde zondagteam van de Noord - wijkerhouters de kampioens- vlag vrijwel zeker niet vóór de winterstop kunnen uit hangen. Indien VVSB ook LDWS „gewoon zou hebben geklopt, was die kans wel de gelijk reëel aanwezig ge weest. Een voorsprong van negen winstpunten met nog slechts zes wedstrijden te gaan duidt zeer nabij kampioenschap. Wat Wij van Hutspo(r)t ei genlijk willen zeggen: het gaat gesmeerd met de voet balcompetitie, dit seizoen Vanaf het eerste weekeinde (eind augustuskon, op een incidentele afgelasting na, voortdurend worden ge speeld. Het gaat zelfs uniek. Ten minste, administrateur Cor van Steijn kan zich een der gelijke competitiestart niet herinneren. „Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Als we dit jaar nog twee weekends kun nen spelen, heeft vrijwel elk lager voetballend elftal twaalf, dertien wedstrijden gespeeld. Een unieke situa tie". Uniek (2) Een unieke situatie die om unieke maatregelen voor unieke problemen vraagt. Moet in de regel aan het eind van het seizoen doordeweeks worden ingehaald om de competitierit af te kunnen rijden, nu is de kans dat de meeste lagere elftallen begin april al uitgevoetbald zijn, heel erg groot. En: wat dan? Welnu, het doet de redactie van deze rubriek deugd u te kunnen melden dat in het af delingsbureau in de Leider- dorpse Bloemerd nu al hard op wordt gedacht aan een be kertoernooi voor lagere elf tallen om het seizoen de nor male lengte tot half meite laten behouden. De gedach ten gaan dan naar een com- petitie per klasse èn in poule- vorm. Poultjes van vier, bij voorbeeld. waardoor het be- keravontuur voor elk deelne mend team uit minimaal drie wedstrijden zal bestaan. Een aantrekkelijk idee. zo denken Wij van Hutspo(r)t, dat ech ter natuurlijk geen doorgang zal vinden als het weer be sluit dat enige tegenwerking geboden is. Een winter met een derde elfstedentocht zou derhalve roet in het bekere ten kunnen gooien. Hoe uniek de situatie op dit moment ook mag zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 15