Ik zie helemaal geen reden
om hier weg te gaan"
.Een
spelbepaler
zal ik nooit
worden
CRT LEIDEN
geidaeComa/nt
A
ior
BS LEIDEN CENTER BERT KRAGTWIJK:
Uitstekende reputatie
ZATERDAG 15 NOVEMBER 1986PAGINA15
rijf
DEN De kardinale
en: wat heeft Nèerlands
center in de eerste di-
te zoeken? En: wanneer
t hij terug op het hoogste
Zelf zegt hii inmiddels
eerste aanbod om in de
ivisie terug te keren al
slagen te hebben. Bert
gtwijk, 28 jaar pas, bas
alt in de eerste divisie bij
^iden, en lijkt volmaakt
eden. „Ik zie helemaal
reden om hier weg te
S aan
ctie
de Leidse club aan het
van dit seizoen vanwe-
ïet ontbreken van een
r noodgedwongen zijn
ts in de eredivisie moest
aan, vertrok de complete
die. Op Bert Kragtwijk
Ter verklaring toenter-
,Ik wist niet dat het zo
zat". Met die uitspraak
e Kragtwijk echter niet
ijn „liefde" voor Leiden,
op zijn aanvankelijke
om de basketbalschoe-
aan de wilgen te kno-
ICO S
Kragtwijk met dat plan
iliep, was misschien
smd (hij was tenslotte pas
zijn capaciteiten waren
nog ruim toereikend en de
aanbiedingen legio), maar
toch bij nader inzien wel be
grijpelijk. Op zijn 28ste ver
jaardag (21 januari 1986)
brak hij in Enschede een
knieschijf, wat Leiden naar
alle waarschijnlijkheid par
ten speelde bij de strijd om
de landstitel. „Ik zag toen
pas in, dat datgene wat ik
aan het doen was, niet geheel
zonder gevaar was. En ik
vond mijzelf nog te jong om
risico's te lopen'
Daar kwam de factor „verza
diging" bij. De in Amstel
veen geboren ex-internatio-
nal debuteerde al op 16 jarige
leeftijd bij het Amsterdamse
ASVU in de eredivisie,
speelde twee jaar voor het
Amerikaanse Old Dominion,
maakte deel uit van het suc
cesvolle Parker Leiden en
kwam zo'n 110 keer uit voor
de nationale ploeg. Van die
110 interlands werden er een
aantal in China afgewerkt,
tijdens een zeer indrukwek
kende trip in 1975. Een trip
waar het hart nog steeds vol
van is en dus de mond ook
nog immer van over stroomt
Ook een vervelend akkefiet
je deze zomer had invloed op
Kragtwijks aanvankelijke
beslissing om te stoppen. De
afspraken over de condities
voor zijn aanwezigheid in
het Nederlands Team tijdens
de Wereldkampioenschap
pen in Spanje werden in zijn
ogen geschonden en dus
bleef hij, niet zonder wroe
ging (met name over het na
trappen wat sommigen in de
pers naar hem deden), thuis.
Vandaar dat hij vriend en
vijand verbaasde toen hij
plotseling in augustus opdook
in de ploeg van Frans Broek
hof. En dat terwijl de aan
lokkelijke aanbiedingen niet
van de lucht waren. In eerste
instantie meldde zich Am
sterdam, maar de sympatie
(Kragtwijk speelde tenslotte
jaren voor Delta Lloyd) had
inmiddels plaats gemaakt
voor gereserveerdheid ten
opzichte van Canadians-
voorzitter Bram Brakel.
Niet rond
Vevolgens hing Nashua Den
Bosch aan de bel. De Bossche
ploeg, die Henk Pieterse
dreigde te verliezen aan con
current Hatrans Haaksber
gen, kwam echter financieel
niet hond met Kragtwijk,
waarna Haaksbergen, dat
uiteindelijk geen beslag kon
leggen op Pieterse, met een
zeer aantrekkelijk aanbod op
de proppen kwam. De beslis
sing moest echter op dermate
korte termiin genomen wor
den, dat Kragtwijk besloot
voorlopig een stap terug te
doen om misschien met de
tweede transfer-periode
(rond Kerst) de overstap te
wagen.
Die periode komt nu zo lang
zamerhand in zicht, maar de
Kudelstaarter ziet voorlopig
nog geen reden om Leiden te
verruilen voor welke eredi-
visieploeg dan ook. De clubs
hangen inmiddels wel al aan
de telefoon om de zeer gewil
de Leidse center te overre
den de overstap toch te ma
ken.
Maar het zou waarschijnlijk
niet eens in de planning pas
sen van Kragtwijk die ook in
zijn maatschappelijk positie
danig verandering heeft ge
bracht. Zo verwacht het ge
zin eind april een uitbreiding
en is Kragtwijk, nu nog za
kelijk kredietverlener bii de
NMB, in de tussentijd druk
bezig met een loodzware cur
sus, die hem uiteindelijk de
titel „makelaar" moet ople
veren. Daardoor moest hij
zijn trainigsarbeid noodge
dwongen al inkrimpen en is
ook de animo om zich nog
vol verve in de competitie
met tegenstanders en zich
zelf te manifesteren evenre
dig afgenomen.
Zwaar
Om een voor de hand liggen
de vergissing bij voorbaat
overigens maar uit de weg te
ruimen: hij moet nog wel de
gelijk iedere week zwaar aan
de bak, enerzijds omdat de
doelstelling van de ploeg ge
lijk met de resultaten opge
schroefd wordt en anderzijds
omdat de aanwezigheid in
dezelfde klasse van spelers
als Nico Boots, Cees Amama
en (vooral) Simon Bruyn
voor behoorlijke concurren
tie zorgdraagt.
Voorlopig echter blijft Bert
Kragtwijk trouw aan „zijn"
BS Leiden. „Ik zie geen en
kele reden om hier weg te
gaan. Het bevalt me uitste
kend. We draaien lekker, de
resultaten zijn goed en als
het zo door blijft gaan, dan
kunnen we zelfs nog een
gooi doen naar het kampi
oenschap". Want de winnaar
in hem verloochent zich
nooit. Zodat hij waarschijn
lijk ook in dit potje touw
trekken uiteindelijk wel zal
zegevieren.
JACOB BERGSMA
ver-BERE NOORDWIJK
Ren
>od<
ider
RDEDIGER MARC VINK WIL GELDROP
r BEKERSTRIJD „WERKEN"
Mare Vink: „Je
hebt als
verdediger
negentig minuten
lang een
dienende
functie".
:tiel
als
Tio-t
ede
)ORDWIJK Dat de
etbalvereniging Noord-
jk een nationale ama-
irtopper is, mag als be
nd worden veronder-
Id. Als één van de vele
betaalde clubs stelde de
«g van trainer John
lman vorig jaar dan ook
een plek in het „betaal-
bekertoernooi van dit
zoen veilig. Als één van
weinige amateurelftal-
i bereikten de zeekan-
rs in die bekerstrijd de
eede ronde door de eer-
divisionist Telstar
or deskundigen ook wel
ax 2 genoemd uit de
ker" te stoten.
het dan een tegenvaller, dat
opponent in de vandaag te
;len tweede ronde Geldrop
ït? Een elftal vol met (zon-
J)amateurs? Mare Vink, de
15jrhtsachter van Noordwijk
5 idt het enerzijds een tegen-
Her („Een aansprekende te-
nstander is natuurlijk nooit
g"), maar weet ook: „Nu
bben we een kans van vijf
procent om nog een ronde
Tder te komen. En dat is ook
l weer lekker."
h 22-jarige student geschiede-
hoopt in die derde ronde
dat Feyenoord als tegen-
jspenfoder van Noordwijk zal
dlenfOgeren („M'n favoriete club
dermate uit vorm is dat
Ifs Noordwijk nog een kans
takt"), maar beseft dat het
crh« 'an8 zo ver niet is De
toburgse hoofdklasser Geld-
P mag zich immers al jaren
it toonaangevende amateur-
•per noemen.
nwocfeperkingen bekend
are staat vanmiddag waar-
hijnlijk gewoon rechtsachter
i zal vermoedelijk als man-
ikker een van de drie Lim-
Rn irgse spitsen „onschadelijk"
M *nen te maken. En daar
JA aat de „oudste" van de twee-
^"6 Vink negen van de tien
ook voor. Hij voelt zich
gelukkig in die rol. In te-
istelling tot de meeste ande-
Noordwijkspelers ontbeert
de grote technische be-
fdheden, wat hem overi
gens volledig bekend is: „Ik
ken mijn beperkingen. Ik zal
nooit een spelverdeler worden,
zoals Klaa6 (het andere twee
lingkind) dat bijvoorbeeld wel
kan. Klaas is technisch veel
vaardiger". Marc's favorieten
zijn dan ook niet van die alle
daagse. „Siaak Troost of Adrie
van Tiggelen zijn voorbeelden.
Zijn alletwee een beetje het
zelfde type speler als ik. Of die
Birtles van Nottingham Forest,
die mist drie tanden. Dat is
nog eens een ideale voorstop
per". Waarmee Vink niet het
ruwe van het spel wenst te be
nadrukken. Maar op een spor
tieve manier de beuk erin, dat
ziet de broer van Klaas èn
acht oudere zussen toch wel
zitten. „Wat wil ie? Als je uren
hebt zitten blokken in een
stoffig archief en daar daas
Volwassener
De aankomende doctorandus
verhaalt net zo makkelijk over
commissaris-generaal Neder-
burg van de rond 1800 opgehe
ven Verenigde Oostindische
Compagnie als over zijn lot als
verdediger van een opportu
nistisch stelletje voetballers:
Je hebt als verdediger 90 mi
nuten lang een dienende fun-
tie. Zolang je ziet, dat de rest
ook bereid is te werken, is dat
alleen maar een prima taak".
Bijna iedereen is aanvallend
ingesteld bij de roodwitte
Duinweteringbewoners. „Ja,
zelfs keeper Dick Dortmundt.
Tijdens het onderlinge Pink-
stertoernooi staat hij altijd in
de spits". De jonge formatie,
LEIDEN Geldrop, een sinds 1977 in de hoofdklasse ver
toevende club van 700 leden, met ruim veertig elftallen,
heeft zich de laatste jaren een uitstekende reputatie verwor
ven. Driemaal werd het afdelingskampioenschap behaald
en, in 1984, voegde Geldrop daar ook nog eens het algeheel
nationaal amateurkampioenschap aan toe, mede door een 6-
4 zege op Rijnsburgse Boys.
Geldrop schakelde in de eerste ronde van de „betaalde" be
kercompetitie het Tilburgse Willem II uit. Geldrop won met
3-2, de drie doelpunten werden alle geproduceerd door lin
kerspits en ex-amateurinternational Peter Schepers. Deson
danks is centrumspits Gerard Brouns de meest gevreesde
goaltjesdief van Geldrop: hij scoorde dit seizoen al elf com-
petitiedoelpunten. De rechtervleugelspits heet Marius Me
thorst en mag zeker niet vergeten worden. De ploeg van
trainer Henk Ray er mist vanmiddag middenvelders Rob
Meulendijks (spierscheuring), ex-PSV-er Tonny Eikemans
(schorsing) en laatste man Anno de Kleine speelt NK drie
banden). Rayer over zijn kansen: „Het wordt moeilijk voor
Geldrop. Wij hebben twee nadelen: we spelen uit en we zijn
niet compleet". In de voorbereiding op het treffen, bezocht
Rayer het duel tussen Oostkapelle en Noordwijk. „Noord
wijk is me toen opgevallen als een goede, agressieve ploeg,
die met zijn neus in de richting van het vijandelijke doel
voetbalt. Met een goede rechterspits (Hermans) en een kei
hard werkende middenvelder (Smits). Eigenlijk vond ik ie
dereen sterk, behalve de doelman. Maar die zal wel een
slechte dag gehad hebben". Wat de Venlose trainer nog be
slist kwijt wil is: „Dat het zaterdag een flink spektakel
wordt. Noordwijk en Geldrop zijn twee aanvallend ingestel
de ploegen. Dus kunnen de toeschouwers een spectakelstuk
verwachten
Onder die toeschouwers vandaag beslist ook aanhangers van
Geldrop. Rayer, besluitend: Wij nemen in ieder geval drie
bussen met supporters mee...
die de sterrenploeg van een
iaar of vijf geleden opvolgde,
begint nu wat volwassen te
worden. Er wordt duidelijk
vaker op resultaat gespeeld:
„Klopt, Eelman heeft vooral
gehamerd op het positiespel.
Ons manco lag in het vaak te
vlug naar voren stieren. Met
als gevolg: te snel balverlies en
dus te weinig balbezit." Een
positieve ontwikkeling die de
tegenpool van broer Klaas te
vens met resultaten aantoont.
„Twee jaar geleden schakel
den we Veendam met 4-2 uit,
net zoals Telstar nu. Toen ver
loren de partij daarna van
Zwart-Wit onnodig met 2-0.
Dat is ons nu niet overkomen.
We speelden niet best tegen
RCL, maar pakten toch de
punten".
Kampioen worden
Het karaktermens noemt de
Noordwijkbrigade een vrien
denclub. En noemt dat tevens
de voornaamste basis voor de
Noohdwijkse prestaties. Uit
sluitend op zaterdag, na de
wedstrijd dus, gaat hij „stap
pen". Evenals de meeste ande-
eerste elftalspelers voert
zijn
daar
Alles dient te wijken voor het
resultaat: „Ik speel om kam
pioen te worden. Ik zou het
echt gigantisch vinden die titel
een keer te kunnen vieren.
Daar wil ik voor werken. Ik
kan er niet zo goed tegen als
er niet geknokt wordt. Als je
verliest omdat je loopt te „vio
len" is het je eigen schuld. En
ook als het niet gaat, kun je
toch werken", benadrukt de
het
vleugelverdediger nog
eens zijn voorliefde voc
Engelse voetbal.
Het gaat 'm niet in eerste in
stantie om fraai spel. De keuze
tussen „een slechte pot en
twee punten" en „een schitte
rende partij en een punt", is
voor Mare dus niet moeilijk.
Hij pakt die twee punten. Net
zoals hij vanmiddag uitslui
tend voor de overwinning zal
gaan. Geldrop zal dus zeker
ervaren wie Mare Vink is.
Daarna is het tenminste, als
het aan Noordwijks rechtsach
ter ligt de beurt aan Feye
noord...
TJEERD SCHEFFER
Paleisje
Precies vier jaar na de invoe
ring van shirtreclame lijkt het
in de voetbalwereld, alsof die
namen op die shirts er altijd
al waren. In het betaalde
voetbal, amateurvoetbal en in
de lagere elftallen is het alle
maal immers heel erg gewoon
geworden.
Maar, gelukkig, er kunnen
nog altijd ongewone zaken
worden gesignaleerd. Neem
nu de zaak „Leiden 6". Dat
elftal van de Mors-vereniging
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee
noemt zichzelf een gezellig
heidsteam. Menig speler hoort
hoger te voetballen, maar wil
het „zesde" niet uit. Vanwege
de bestaande vriendschaps
band vanzelfsprekend, maar
ook vanwege de absoluut on
gewoon te noemen sponsor:
de via rechtsachter Rob Rijs-
bergen ingehaalde Ton Rijs-
bergen.
Dat ongewone schuilt dan
overigens niet in de aankle
ding van het team. De kleren
mogen er zijn, zeker, maar
maken in dit geval toch niet
het team. Nee, dat doet het
vervoermiddel dat Leiden 6
voor haar uitwedstrijden ge
bruikt. Het „zesde jawel,
reist in een luxe touringcar
naar zijn tegenstanders.
Paleisje (2)
Die t
omgebouwd' tot een rijdend
paleisje. Met vloerbedekking,
een bar, koffiezetapparaat,
keukentje, stereo-installatie,
video en last but not least een
dakterras. Okee, voor dat
laatste is het in de winter wat
'te koud, maar toch...
De spelers zijn slechts aan één
strenge regel gebonden. Er
gaat namelijk geen (koel-)kast
open voordat er gevoetbald is.
Hetgeen dus wel is toegestaan
als de negentig minuten er
opzitten...
Zelfs de spelers van het „eer
ste" bekijken de bus vol jaloe
zie, op de momenten dat ze
weer eens in de eigen auto's
naar een lastige opponent af
reizen. Het keurkorps van
Leiden heeft echter een
troost. Ondanks de handicap
van het eigen vervoer, weert
de ploeg zich ijzersterk in de
„grote" KNVB. Het „zesde"
daarentegen won sinds de in
gebruikneming van de bus
geen uitwedstrijd meer...
Vier maanden
3-1 achterstand tegen
gewoon het veld uitgelo
pen?!", vroegen Wij van Hut-
spo(r)t twee weken terug aan
ZLC-trainer Kees Vermeulen.
„Nou nee, laten we maar zeg-
Paleisje..
gen dat ik hem gewoon gewis
seld heb", was het repliek van
de oefenmeester die zijn ploeg
uiteindelijk met 5-1 zag ver
liezen. Laten Wij van Hut-
spo(r)t dan maar zeggen dat
het ZLC-bestuur Scheepma-%
ker gewoonvoor vier
maanden heeft geschorst we
gens het „in de steek laten
van zijn medespelers".
Kansloos?
De strijd tussen Vlietwijk en
Flair werd dan toch nog een
echt duel. Hoewel door beide
(badminton)partijen aange
kondigd als een „snelle wed
strijd", bleek het treffen wél
lang en wél spannend en won
Flair uiteindelijk maar heel
nipt: met 6-5. Zo kansloos als
Flair dacht, was Vlietwijk dus
ook weer niet. En zo kort, als
vooraf was aangekondigd,
duurde deze ontmoeting dus
helemaal niet.
Het enige, wel kloppende, as
pect aan de voorbeschouwing
was de winst- en verliesreke
ning. Natuurlijk, ook Wij vari,
Hutspo(r)t weten nog wel dat
Flair en Vlietwijk beide een
overwinning voorspelden. En
dat dat ook bij badminton ge
woon niet kan. Wat echter bij
badminton wel kan, is win
nen als je verliest. De vijf
winstpartijen van Vlietwijk
leverden deze vereniging im
mers één wedstrijdpunt op.
En omdat Flair twee van die
wedstrijdpunten veroverde,
mogen beide teams zich vol
gens ons van Hutspo(r)t toch
winnaar noemen.
Precies zoals in beider voor
beschouwingen reeds tot ui
ting kwam...
Dollen
Zaterdag, precies een week
geleden nam Bram Wassenaar
een hele kudde jonge atleten
mee naar Harderwijk om eens
met z'n allen over de daar
aanwezige bospaadjes te gaan
hollen. Speciaal voor de gele-%
genheid had de bondscoach
ook Aart Stigter en Rien de
Wildt uitgenodigd, de win
naars van de Alphen Noord
en de Flora cross.
Wassenaar en de jongens dus
gezellig hollen. Of: werd het
gezellig dollen? De oude man,
al Nederlands kampioen op
het moment dat de meeste
Harderwijkse meehollers nog
niet eens naar de kleuter
school mochten, bleek immers
„onnavolgbaar" sterk...
Gevraagd naar de criteria
waarop hij de ploeg voor de
WereldKampioenschappen
cross selecteert, antwoordt de
man met de schijnbaar onuit
puttelijke reserves tegenwoor
dig dan ook: „Als ze voor deze
oude man zitten, mogen ze
mee"...
Zo'n tachtig mensen liepen
.zondag 3 november de ruim
61 kilometer lange Schiphol-
loop. Onder hen de Leidenaar
Jan Kerkvliet, die in een res
pectabele tijd van vier uur,
zeven en dertig minuten en
„iets van elf of twaalf secon
den" als beste deelnemer uit
de regio Leiden over de
streep ging.
Oud nieuws, zult u zeggen,
ware het niet dat het KNAU-
lid niet als zodanig in de ko
lommen van onze maandag
krant werd opgevoerd. En dat
nu, vinden Wij van Hutspo(r)t
triest. Meer dan zestig kilome
ter hard hollen en dan niet de
erkenning krijgen die je ver
dient?
Bij deze Jan...
Zelfwerkzaamheid
De Woubrugse sportvereni
ging S'70 is sinds 24 oktober
daadwerkelijk bezig met het
realiseren van een nieuw
clubhuis. Bij dat soort werk
zaamheden is zelfwerkzaam
heid natuurlijk nooit weg. In
het clubbericht van de Wou
brugse omnivereniging, staat
dan ook een oproep aan alle
tennissers, bridgers, tafelten
nissers, badmintonners en
volleyballers om met kwast,
schroeverdraaier of schep aan
de slag te gaan. Burgemeester
Brouwer de Koning ging hen
hierbij al voor, zo kan in die
zelfde oproep worden gelezen.
„Zoals jullie uit de regionale
pers hebben vernomen, en
sommige leden ook hebben
aanschouwd, is de eerste paal
voor ons nieuwe clubhuis op
24 oktober jl geslagen door
onze burgemeester, de heer D.
Brouwer de Koning. Daarmee
heeft hij duidelijk aangegeven
dat hij, als zeer betrokken
persoon bij onze vereniging,
zelfwerkzaamheid voor het
bouwen van een clubhuis
sterk stimuleert".
Een zeer bijzondere vorm van
zelfwerkzaamheid als u het
ons van Hutspo(r)t vraagt.
Zelfwerkzaamheid.
