zestig jaar hulppost Politieke moraal van VVD ligt CDAer Frinking niet Twijfels over rol ABP bij financiering Poot-tennishallen brieven uan lezers £eidóe<3otnont Gezondheidszorg heeft meer concurrentie nodig Fleur Bourgonje krijgt Ezelsoor BROKX MOEST WEG, VAN EEKELEN MAG BLIJVEN VERDACHT BEDRIJF NIET LANGER VERVOLGD BINNENLAND WOENSDAG 12 NOVEMBER 1986 PAGINA 5 ZEIST Ziekenfondsen zouden niet meer aan landelijke overeenkom sten vast moeten zitten, ze zouden weer met eigen instellingen moeten kunnen gaan werken. Ook zouden ziekenfondsen het afsluiten van over- eenkomsten met hulpverleners moeten kunnen laten afhangen van de kwaliteit van de geleverde diensten. Deze suggesties deed de voorzitter van de Nationale Raad voor de Volksgezondheid, J. Hendriks, vandaag in Zeist. Wat meer concurrentie in de gezondheidszorg kan volgens Hendriks geen kwaad. Als er in plaats van op landelijk op regionaal niveau wordt onder- handeld, kan er meer „marktgericht" worden gewerkt. Eigenlijk is er |§f niets op tegen, zo zei Hendriks, het huidige fijnmazige regelsysteem ten aanzien van prijzen en tarieven te vervangen door een systeem dat alleen maxima vastlegt. Binnen de grenzen van de budgetten per regio ontstaat er dan meer onderhandelingsvrijheid. Hendriks acht „zeer opmerkelijke resultaten, met name op het punt van de kosten", niet uitgesloten. AMSTERDAM De boekenprijs Het Gouden Ezelsoor is dit jaar toe gekend aan Fleur Bourgonje. Het Gouden Ezelsoor, bestaande uit een plastiekje met bijbehorende oorkon de en een geldbedrag van 2.500 gul den, wordt jaarlijks uitgereikt aan. die debuterende schrijver van wie in één jaar de meeste boeken zijn ver kocht. Fleur Bourgonje krijgt de prijs voor haar bij uitgeverij Meulen- hoff verschenen roman Spoorloos. Van dit boek werden vorig jaar 8.898 exemplaren verkocht. Na haar de buut met de roman Spoorloos ver scheen in 1986 de novelle „De terug keer" van haar hand. Erasmusmaal Dit middel eeuws ogende feestmaal werd gisteren gehou den in een van de gangen van het Erasmus Gymnasium in Rotterdam. Daar herdach ten zeshonderd leerlingen en docenten, ge kleed in Erasmi aanse stijl, dat de naamgever van hun school 450 jaar gele den overleed. Staatsloterij: foute trekking nooit eerder zo laat ontdekt ÖEN HAAG „Het is tot gis- iteren nog nooit gebeurd dat zo laat ontdekten dat een lot waarop een prijs van een Tkwart miljoen gulden was ge tallen nog niet verkocht was", zégt directeur J. Berkhout van [de Staatsloterij. „Het gebeurt jemiddeld eens in de twee maanden dat tijdens de uitzen- Iding van de derde trekking [blijkt dat een lot nog niet ver- [kocht is. Er wordt dan direct [opnieuw getrokken. Deze keer s gewoon niet goed op de con trolelijst gekeken". De 23 mensen die met de okto- lertrekking van de Staatslote rij een troostprijs van 2500 gul- Jden hebben gewonnen kunnen Jtot maandag dus nog even in ipanning zitten: één van hen tal nog 250.000 gulden winnen. „Wij geven elke maand 20 tot series van elk 100.000 loten uit", legt Berkhout uit. „Bij elke serie hoort een vast pak ket van 50.000 prijzen die be lastingvrij geïnd kunnen wor den. Na afloop van de loterij komen alle onverkochte loten naar ons terug. We kunnen dan precies uitrekenen wat onze omzet is. In de week na de loting worden de niet-ver- kochte loten iri een logische volgorde opgeschreven in een zogenaamd „proces verbaal". Aan de hand van deze lijst controleren we dan bij de der de trekking of de loten ver kocht zijn of niet". ,Bij die derde trekking is niet het lotnummer belang- maar ook de serieletter Ie ervoor staat. De mensen lie wel het goede nummer iebben, maar de verkeerde letter, krijgen een troostprijs van 2500 gulden. Degene met de goede letter krijgt het kwart miljoen. Deze prijs moet er nog altijd uit en moet dus op een verkocht nummer val len. Degene die de 250.000 gul-, den wint, moet zijn troostprijs teruggeven, maar ik kan me nauwelijks voorstellen dat dat iets zal uitmaken op zo'n groot bedrag". DEN HAAG Een paar weken na het gedwon gen vertrek van Gerrit Brokx uit de politiek, staat opnieuw de positie van een bewindsman ter discussie. Moet de 55-jari- ge dr. Wim van Eekelen aftreden als minister van defensie? Hij is immers mede-verantwoordelijk voor de affaire rond de twee Walrus-onder zeeërs, die de Nederland se belastingbetalers een bedrag hebben gekost (bijna één miljard) dat twee maal zo groot is als waarvoor hun vertegen woordigers in de Tweede Kamer toestemming hadden gegeven. Hoewel het debat over de Walrus-affaire vanavond pas wordt afgesloten, is het ant woord op de bovengestelde vraag al bekend. De VVD ziet geen enkele reden waar om Van Eekelen weg moet en coalitiepartner CDA ziet geen aanleiding zich anders op te stellen. Ton Frinking, defensiespecialist van de christen-democraten en woordvoerder in het Walrus debat: „Wij hebben geen be hoefte Van Eekelen als enige zondebok aan tp wijzen. De politieke verantwoordelijk heid voor de Walrus-affaire ligt bij alle betrokken be windslieden, dus ook bij Ste- merdink van de PvdA en Van Mierlo van D66". Is deze redenering niet wat vreemd, nadat CDA-fractie- Minister Van Eekelen van defensie en zijn staatssecretaris Van Houwelingen tijdens het debat over de Walrus-affaire gister avond in de Tweede Kamer. leider Bert de Vries de stel ling heeft geponeerd dat de politieke moraal strenger moet worden? Volgens De Vries mag het niet meer zo zijn dat een bewindsman zich élles kan permitteren. Brokx heeft dat aan den lijve moe ten ondervinden. Waarom worden nu wat betreft Van Eekelen andere maatstaven aangelegd? Die vraag klemt te meer, omdat de VVD'er als staatssecretaris van defen sie (1978 - 1981) nog andere ernstige fouten heeft ge maakt. Frinking: „Allereerst is dat de verantwoordelijkheid van de VVD. Die draagt haar ei gen ministerskandidaten voor. Maar let wel: de RSV- affaire was vóór de formatie van het tweede kabinet-Lub- bers al behandeld in het par lement en daarbij was nie mand tot de conclusie geko men dat Van Eekelen moest verdwijnen. Hij was in die kabinetsperiode staatssecreta ris van buitenlandse zaken en heeft zich in die positie gehandhaafd. Het enige wat je je tijdens de vorming van het tweede kabinet-Lubbers had kunnen afvragen, was: werpt de Walrus-affaire een ander licht op Van Eekelen?" „Tijdens het debat over de regeringsverklaring heeft minister-president Lubbers gezegd dat Van Eekelen het als staatssecretaris van bui tenlandse zaken prima had gedaan, dat hij zijn fouten als staatssecretaris van defensie had erkend, dat hij ervan had geleerd en dat hij dus als gewaarschuwd man voor twee telde. De CDA-fractie heeft zich tegen die redene ring niet verzet". Is het toch niet wrang voor u dat de VVD Van Eekelen rustig laat blijven, vlak nadat het CDA de eigen Gerrit Brokx op straat heeft gezet. „Onze argumentatie in de af- faire-Brokx was los nog even van het feit dat hij zelf al had toegegeven dat hij fou ten had gemaakt dat deze staatssecretaris zaken zou moeten corrigeren, waarvoor hij zelf verantwoordelijk werd gesteld. In het geval van Van Eekelen is de zaak afgedaan, compleet onder zocht en tot een oplossing ge bracht. Vervolgens moet je dan vragen: heeft iemand nog het vertrouwen om een departement te leiden. Wel nu, dat vertrouwen geven wij hem. Een andere vraag is: wat zou er gebeurd zijn als Van Eekelen lid van het CDA was? Misschien hebben wij in dit soort zaken toch andere opvattingen dan de VVD". Het CDA legt strengere nor men aan ten aanzien van de eigen bewindslieden dan de VVD? „Ja, dat blijkt alleen al uit de manier waarop de VVD (in de RSV-affaire) rond Van Aardenne ging staan. Die po litieke moraal vinden wij niet zo goed. Laat ik het heel duidelijk zeggen. Iemand die politieke verantwoordelijk heid draagt, zal te allen tijde over zijn beleid verantwoor ding moeten afleggen en de 1 consequenties daarvan moe ten trekken als daarbij essen tiële fouten zijn vastgesteld. Maar ik voeg eraan toe: dat moet dan gebeuren op het moment dat de zaak actueel Lering trekken Wat voor lering is er uit de Walrus-affaire getrokken? „Allereerst dat er bij Defen sie heel veel moest verande ren. De Marine bleek daar een eigen rijkje te hebben op gebouwd. Landmacht en Luchtmacht kopen alleen materieel; de Marine bouwt het zelf ook en trok daar heel vreemde conclusies uit. Mi nisters en staatssecretarissen van defensie moeten kunnen vertrouwen op elk van de krijgsmachtonderdelen. Wat de Marine betreft was dat in elk geval niet voor honderd procent mogelijk. De Marine heeft in de zaak van de Wal rus-onderzeeërs een soort rompen-politiek bedreven. Zo van: als je maar eenmaal de romp hebt, dan komt de rest vanzelf wel. Dat was de grote fout en de verantwoor delijke bewindslieden had den daaraan iets moeten doen. Dat is helaas niet ge beurd". Tast dat de geloofwaardig heid van de regering niet „Ja, als zij werkelijk geloof waardig wil blijven, dan mo gen dit soort affaires niet meer voorkomen. Die zijn dodelijk voor eeh bezuini gingsbeleid. Aan de ene kant vraagt de regering de men sen te bezuinigen maar aan de andere kant blijkt diezelf de regering niet in staat de eigen controle op grote uitga ven voldoende te verzekeren. Die spanning tussen het een en het ander is mijn belang rijkste boodschap naar het kabinet. Het moet nu echt af gelopen zijn met ongecontro leerd geld uitgeven". RIK IN 'T HOUT MAASTRICHT In het proces tegen de geschorste directeur beleggingen van het ABP, Masson, zijn gis teren twijfels ontstaan over de rol die het ABP als instelling speelde bij beleggingen in tennishal len. Een NMB-topman en een accountant, lid van het onderzoeksteam, zet ten vraagtekens bij de volgens hen onduidelijke manier waarop het ABP opereerde bij de financie ring van tennishallen van de Nuenense ondernemer A.F. Poot. „Ik ben ervan geschrokken dat niemand, ook het ABP niet, zich kennelijk ooit heeft afgevraagd hoe de tennishal len zich zouden ontwikkelen en hoe de financiële aanloop verliezen gedekt zouden moe ten worden. Wanneer het ABP contact zou hebben opgeno men met de NMB waren mis schien problemen voorkomen. De NMB moest echter zelf contacten leggen met Masson toen het al te laat was". Dit zei mr. C. Benschop, ad junct-directeur van de NMB in Zuid-Holland, die gisteren als getuige a décharge was opge roepen. Door de affaire met Poot kwam de ABP-zaak drie jaar geleden aan het rollen. Poot bouwde zes hallen en in vier gevallen werd een con structie bedacht waarbij het ABP in ruil voor de financie ring onder meer de helft zou opstrijken van de ruim drie miljoen gulden premie die Poot in het kader van de Wei Investerings Rekening zou krijgen. Masson bedacht die constructie en kreeg volgens eigen zeggen daarbij de goed keuring van de centrale beleg- gingsraad binnen het ABP. Volgens officier van justitie mr. Laumen is het WIR-ver- haal bewust op een andere manier in akten neergelegd omdat het ABP als niet-belas- tingplichtige instelling hele maal niet gerechtigd is WIR- premie te innen. Masson zou zich volgens de officier hebben schuldig gemaakt aan het doen vervalsen van deze vier schuldbekentenissen. De tennishallendroom van de inmiddels failliete Poot ging in 1980 in rook op toen het ABP de financiering stopte. Volgens Poot gebeurde dit omdat hij niet langer de in zijn ogen on nodige bemiddelingsgelden wilde betalen aan Van Zon, die door Masson tussen Poot en het ABP geschoven was. Volgens Masson was de slechte financiële situatie van Poot in 1980 de oorzaak van het stop zetten van de financiering. Uit de verhalen van de NMB-top- man echter zou ook de conclu sie getrokken kunnen worden dat door de te trage betalingen door het ABP aan Poot diens overschrijding van zijn krediet- bij de NMB zo hoog was opge lopen dat ook de bank hem uiteindelijk in augustus 1980 in de steek liet De zaak-Masson wordt hoe langer hoe ingewikkelder en Masson en zijn verdediger mr. Pfeil proberen de zaak al drie jaar lang te vertragen. Een van de manieren is het oproe pen van tientallen getuigen. Gisteren moest een bankier uit Roelofarendsveen uren wach ten om vervolgens weer naar huis te worden gestuurd omdat hij nooit iets met de Poot-af faire te maken had gehad en daar ook niets over kon ver tellen. DEN HAAG Het aannemingsbedrijf MUWI (Muys en De Winter) zal niet langer worden vervolgd wegens zijn aandeel in de steekpenningenaffaire rond het ABP. De Maastrichtse offi cier van justitie mr. J. Laumen heeft het bedrijf deze week hier van in kennis gesteld. Aan het besluit van mr. Laumen lagen twee overwegingen ten grondslag. In de eerste plaats is hij van mening dat er sprake is van „onvoldoende aanwijzing voor schuld" en ten tweede vindt hij dat het onderzoek tegen MUWI te veel tijd opslokt. Andere zaken hebben volgens mr. Laumen een veel grotere prioriteit. MUWI, de bouwer van het ABP-hoofdkantoor in Heerlen, is er indertijd onder meer van beschuldigd smeergelden aan ABP- functionarissen te hebben gegeven en voor een lage prijs ver bouwingen te hebben uitgevoerd bij werknemers van het ABP. DEN HAAG Meer dan 330.000 schoolkinderen zijn de afgelopen maand weer langs de deuren ge weest om bestellingen voor kinderpostzegels op te nemen. Gewoontege trouw. Bijzonder is echter dat de kinderzegels dit -rj jaar zestig jaar bestaan. Een jubileum, ook voor de Stichting Nederlands Co mité Kinderpostzegels die belast is met het verdelen van de opbrengst. Het thema van de zegels is dit jaar „Kind en Cultuur". Vandaar dat vandaag de eerste zegels officieel ge kocht zijn door kunstken ner Pierre Janssen in de Rotterdamse Gemeentebi bliotheek. Het geld dat door de verkoop binnenkomt, wordt besteed aan allerlei hulpprojecten voor kinderen, zowel in ons eigen land als in de Derde Wereld. Jaarlijks is er ongeveer 14 mil joen gulden te verdelen. „Ruim 'zestig procent van de verkoop gaat via schoolkinde ren", zegt directeur N.J. Prin sen van de stichting; „verder zijn er meer dan vierhonderd plaatselijke comités die zegels verkopen. Sommige mensen doen het al vijftig jaar. We zijn erg blij met dat enthousiasme". De eerste kinderpostzegels werden verkocht in 1924. Ze werden toen „weldadigheids zegels" genoemd. In 1926 kwa men daar ook de ansichtkaar ten bij. De toeslag die de ko pers betaalden, werd besteed aan de financiering van onder meer kindertehuizen en medi sche centra voor kinderen. In het begin sloeg het idee niet zo aan, maar vlak voor de Twee de Wereldoorlog bedroeg de opbrengst toch jaarlijks ruim 2 ton. In de oorlog werd de ze gelverkoop enige jaren door de Duitsers verboden. Vandaar dat nu pas het zestigjarig jubi leum wordt gevierd. Daarna kwam het werk echter weer volop op gang en in 1947 gin gen voor het eerst schoolkin deren meewerken in de ver koop. Aanvankelijk werd het werk georganiseerd doof de Nederlandse Bond voor de Kinderbescherming. In 1951 werd echter het Comité voor Kinderpostzegels opgericht, dat nu nog bestaat. Startsubsidies Over de besteding van het geld zegt Prinsen: „In Neder land geven we tegenwoordig veel „startsubsidies" aan nieu we projecten. Later wordt de financiële zorg voor die pro jecten vaak overgenomen door de overheid. De Vereniging te gen Kindermishandeling bij voorbeeld bestaat dank zij de kinderpostzegelverkoop. En ook de speel-o-theken voor ge handicapte kinderen zijn met geld van de stichting gestart. Verder gaan er bedragen naar zaken als kinderopvang, scho len, spelvoorzieningen en voorlichting. Het geld dat naar de Derde Wereld gaat, wordt vooral besteed aan projecten voor hulp aan straatkinderen, gehandicapte kinderen, vluch telingen en slachtoffers van kindermishandeling. We krij gen erg veel aanvragen voor financiële steun, maar geluk kig hebben we goede contac ten met een aantal internatio nale hulporganisaties, die ons kunnen helpen om te beoorde len welke aanvragen gegrond zijn". Tekeningen Over de kinderzegels zelf zegt Prinsen: „Het kiezen van een ontwerp voor de zegels is niet. ons werk. Dat wordt gedaan door esthetische dienst van de PTT. Er wordt echter wel overleg met ons gepleegd. Vol gend jaar is het thema „Kind en Beroep". Over twee jaar wordt het „Kind en Water". Er zal dan een tekenwedstrijd voor kinderen worden uitge schreven en de winnende te keningen komen op de postze gels. Voor het kind en door het kind dus". Ter gelegenheid van het jubi leum heeft prinses Margriet vandaag in de Gemeentebi bliotheek in Rotterdam de ten toonstelling „Het Verzegelde kind" geopend. Deze expositie geeft een overzicht van zestig jaar kinderpostzegels en de daaraan verbonden acties en is gemaakt door twee studentes van de Reinwardt Kunstaca demie. Verder wordt op 26 no vember in Huizen een sympo sium gehouden onder de titel „Halfwas voor vol gezien". Hef is bestemd voor deskundigen op het gebied van de kinder hulp. Ook de kinderen zelf worden niet vergeten: voor hen komt er een jubileum boekje uit, dat via de scholen verspreid zal worden. Duizenden school kinderen gaan jaarlijks langs de deuren om kinderzegels te verkopen. SUSKE EN WISKE DE HELLEGATHONDEN (c> Standaard Uitgeverij, Antwerpen-weesp. Brieven graag kon en duidelijk geschreven De redactie behoudt zich het recht voor ingezon den stukken te bekorten Homoseksuelen (6) Enkele punten mijnerzijds vooraf. l.Ik ben rustend Pries ter, leeftijd 77'/2 jaar. 2.1k ben geen homofiel. 3.1k wens niet te polemiseren noch te polari seren, immers polemiek noch polarisatie, zijn relevant voor de waarheid. 4.1k wens mij er van te weerhouden iemand, wie dan ook, te kwetsen of on aangenaam te behandelen. Wat betekent in de berichtge ving over de brief van kardi naal Ratzinger, de zinsnede: „Homo's mogen zich niet aan duiden als katholiek"? Wat Urordt dan gezien als noodza kelijke voorwaarde om katho liek te zijn? Betekent dit dat prostituées en dieven zich ook niet als katholiek mogen aan duiden? Hoe moet, met het oog gericht op dit document, de uitspraak van Christus begre pen worden, dat Hij geroepen is voor de zondaars en dat „de stervenden en zieken de ge neesheer nodig hebben en niet de gezonden"? Mij komt het over alsof dit do cument een geest uit, die niet de Geest van Christus is. Uit eindelijk meen ik dat er nim mer een juiste status quaestio- nis gebruikt is in de realiteit van de homofilie. In gewone woorden gezegd: Na eeuwen weet men nog niet waar men het over heeft. Noch theolo gisch, noch philosophisch, noch bijbels, noch physisch, noch psychisch. Zou men ooit ernstig zijn ge dachten hebben laten gaan over Matt. 19, 12: „Er zijn on- huwbaren, die zo geboren zijn van de moederschoot af, er zijn er die door de mensen on- huwbaar gemaakt zijn, en er zijn onhuwbaren, die zichzelf onhuwbaar hebben gemaakt om het rijk der hemelen?" Dan vervolgt de Evangelist: „Wie het vatten kan, hij vatte het". Alsof hij voorzien heeft dat dat wel enkele eeuwen op zich zou laten wachten. Hoort hier ook niet ergens thuis de distinctie: physisch niet in staat zijn de huwelijkse daad te stellen, en psychisch niet in staat zijn? Of een van beide mogelijkheden tot de ac tus bezitten of geen van beide mogelijkheden bezitten? Ruimte voor studie genoeg. Natuurlijk daar waar de homo zijn relatie op pseudo-hetero- fiele wijze wil beleven, daar pleegt hij of zij verraad aan haar of zijn eigen aard. Maar men weet te weinig van dit probleem om wijs en voorzich tig raad te geven en de weg te wijzen. Men lost niets op door te zwaaien met niet-katnoliek, zonde en geen sacramenten. Dit vind ik er naast en onjuist. Ik meen, dat ik met dit schrij ven niemand heb gekwetst, en niet als een ongelovige heb ge schreven, maar ^k meen als priester van de Katholieke Kerk in geweten verplicht dit. naar voren te brengen. F. Fafié em. pr. DEN HAAG. Homoseksuelen (7) De tien geboden zijn alle tien door God gewild en gegeven en omdat God eeuwig is en on veranderlijk blijven zij voor alle eeuwigheid. De kerk is dus geen democratie waar de basis volgens de mode van de tijd regeert. De gelovigen moe ten hun rentmeesterschap over de schepping Gods er kennen volgens Zijn wil. Het is beter dat die waarheid dui delijk uitgesproken wordt dan bij nooit eindigende discussies verdoezeld. En dat eerste deed kardinaal Ratzinger bij een van die geboden. De waarheid verdoezelen maakt de mens niet gelukkiger, maar onzeker. De uitspraak van de kardinaal moet echter tegelijk naast an dere uitspraken van de Kerk worden gelegd waar het gaat over het begeleiden van iedere gelovige bij welk gebod ook. Totdat men de wil heeft Chris tus te volgen, ten koste van zelfs zeer grote offers. Ieder een zal dat met gebogen hoofd moeten aanvaarden. Belijden we niet regelmatig onze schuld, onze grote schuld, onze allergrootste schuld?. H. Rutges, DEN HAAG. GRATIS ELKE WOENSDAG DE BIJLAGE BU UW KRANT MTT INFORMATIE OVER FILMS,MUZIEK THEATER. RECREATIE, EXPOSITIES EN EEN COMPLETE AGENDA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 5