Sneeuwkanonnen garanderen lange, witte winter Telefoongerinkel luidt voor ANWB winterseizoen in Vergelijking van reisgidsen verwarrend Verkeerspolitie en helmen op de piste? Complete Informatie bljANWB In toenemende mate durven wintersportplaatsen, vooral in Frankrijk en Italië, het aan om in hun brochures de vermel ding „honderd procent sneeuwzeker" op te nemen. Dat betekent in veel gevallen dat deze plaatsen zijn overge gaan tot de aanschaf van ma chines die kunstmatig sneeuw produceren. Investeringen waarmee vaak veel geld is ge moeid, maar die zich wel laten terugverdienen. Met name wintersporters die vroeg of laat in het seizoen gaan skiën la ten hun keuze mede afhangen van de aanwezigheid van sneeuwka nonnen. Die kunnen namelijk in betrekkelijk korte tijd voor een min of meer aanvaardbare piste zorgen als Moeder Natuur het laat afwe ten. En aangezien dat laatste de afgelopen jaren nog als eens is ge beurd en trouwens niet alleen in het voor- en naseizoen heeft de piste met een sneeuwkanon een streepje voor. Overigens loopt Eu ropa op dit terrein ver achter op de Verenigde Staten, waar langs vrij wel elke piste sneeuwkanonnen staan opgesteld. In met name Frankrijk en Italië hebben niet alleen de laaggelegen plaatsen, maar ook tal van middel hoog- en hooggelegen ski-oorden in hoog tempo kunstsneeuwinstal laties aangeschaft. Zo willen zij de skiër de garantie bieden, dat hij bij een afdaling niet opeens een paar honderd meter voor het dalstation strandt op rotsen en keien of in het modderige gras van een bergwei. De lengte en de kwaliteit van de kunstsneeuwpistes loopt sterk uit een. Een en ander hangt natuurlijk af van de capaciteit van de machi nes. De ene plaats heeft maar een paar kanonnen staan voor het be handelen van enkele sneeuwarme plekjes en in andere plaatsen staan tal van kanonnen opgesteld, waar mee vele hectaren kunnen worden besneeuwd. Uiteraard speelt ook de temperatuur een belangrijke rol. Als deze onder nul Is en dat is in het hooggebergte 's winters al gauw het geval maar het wil niet sneeuwen, dan bieden sneeuwkanonnen een ware uit komst. Wanneer de temperatuur eenmaal boven nul is, wordt ook het produkt van de kunstsneeuwin- al gauw papperig en vormt het bepaald geen ideale ba sis om plezierig over omlaag te we- delen. Van ruime bochten draaien kan dan helemaal geen sprake zijn. De kunstsneeuwpistes zijn in de meeste gevallen namelijk toch al veel smaller dan wenselijk is en er moet uiteraard ook door vrij veel skiërs tegelijkertijd gebruik van ge maakt worden. Al valt de beschikbare ruimte soms ook wel mee. In Les Menuires bij voorbeeld, een van de modernere Franse wintersportplaatsen dat deel uitmaakt van de in Haute Sa- voie gelegen Les Trois Vallées, zijn dit jaar voor maar liefst dertien miljoen gulden 126 sneeuwkanon nen aangeschaft die dertig hectare kunnen bedekken met kunst sneeuw, een piste dus van pakweg van twaalf kilometer lengte en 25 meter breedte. Mede dank zij de sneeuwkanonnen in Courchevel, Meribel en Val-Thorens kan er in Les Trois Vallées vanaf begin de cember worden geskied. In Val- Thorens wordt bovendien aan de voet van de Plecet-gletscher waarop aan de top het hele jaar kan worden geskied een opper vlakte van circa veertigduizend vierkante meter onder het witte goedje gespoten. Sinds begin ok tober wordt daar al geskied. In Oostenrijk behoort de „konink lijke" wintersportplaats Lech thans tot de sneeuwzekerste skigebieden van Europa. De Lechter Hausberg en de Schlegelkopf (populaire af- dalingen voor beginners en gevor derden) kunnen binnen een week worden bedekt met circa veertig centimeter sneeuw. Dit biedt niet alleen perspectieven voor sportie ve vakantiegangers, maar ook ze kerheid voor de professionals die hier straks mee doen aan de FIS- Reuzenslalomkampioenschappen. In Zwitserland waren de Nandro Bergbahnen in Savognin (Graubun- den) de eerste met een kunst sneeuwinstallatie. Ze beschikken thans nog steeds over de grootste installaties van Europa. In Savog nin kan men 3650 meter piste be sneeuwen over een breedte van tachtig tot honderd meter. Hieronder een overzicht van de wintersportplaatsen met kunst sneeuwinstallaties in Duitsland, Frankrijk, Italië, Oostenrijk en Zwit serland, verstrekt door de ver keersbureaus van deze landen. DUITSLAND: Sankt-Andreasberg. FRANKRIJK: Allos-le-Seignus, Au- trans, Auron, Avoriaz, Chamonix, Courchevel, Flaine, Font-Romeu, Gourette, La Bresse-Hohneck, Le Grand-Bornand, Le Bonhomme, Les Menuires, Les Orres, Méribel, Metabief/Mont-d'Or, Morzine, Or- cières-Merlette, Pralognan-la-Van- oise, Saint-Franpois-Longchamp, Saint-Lary-Soulan, Val-Cenis, Val d'lsère, Valloire, Villard-de-Lans en Val-Thorens. ITALIË: Andaio, Alba, Bressanone, Brunico, Canazei, Cor Vara/Colfos- co, Courmayeur, Dobbiaco, Friuli- Venetizia/Giulia, Folgarita, Forni di Sopra, Laces, La Villa, Madonna di Campiglio, Maranza, Marilleva, Obereggen, Ortisei, Piancavalla, Pontechianale, Pozza di Fassa, Plöse, Racines, Riscone, Sansica- rio, Sauze d'Oulx, Selva, Sestriere, Sesto, S. Candidi, S. Cristina, S. Vigilio di Marebbe, St. Rè di Viola, Valdora, Vititeno. OOSTENRIJK: Gaschurn (Vorarl- berg), Hinterglemm, Klein Walzer- tal (op de helling van de Kanzel- wand), Lech, Saalbach, Sankt An ton am Arlberg en Schladming. ZWITSERLAND: Bad Scuol, Flum- serberg, Jakobsbad-Kronberg, Rougemont, Saas Fee, Saas Grund, St. Moritz, Thyon-Les Col- lons, Zermatt. JAN LEUNË Telefoongerinkel vormt op 15 de cember voor José Noordman,, hulpverleenster bij de ANWB- Alarmcentrale in Den Haag, het of ficiële begin van het wintersport seizoen. Vanaf het moment dat de sneeuw de berghellingen wit kleurt en de skiliften beginnen te draaien staat zij, als hoofd van het winter sport-steunpunt in Innsbruck, klaar om in moeilijkheden geraakte win tersporters in Oostenrijk te hulp te schieten. Omdat Pasen volgend jaar laat valt, gaat het seizoen voor de Haagse José Noordman bijna vijf maanden duren. Begin december verhuist zij met haar hele hebben en houwen naar een dorpje in de buurt van Innsbruck, om pas eind april weer naar de Lage Landen af te dalen. „Natuurlijk is het leuk om vijf maanden in een ander land te wonen", zegt zij, „anders zou ik niet gaan. Maar je moet niet den ken dat er elke dag geskied kan worden. We werken in Innsbruck met twee vaste en een halve kracht. Dat betekent vijf dagen per week hard werken, waarbij je aan het eind van de middag niet voort durend op de klok moet zitten kij ken. En tijdens de krokusvakantie is het een enorme drukte. Op je vrije dagen kun je natuurlijk wel gaan skiën. Maar ik ben niet zo ie mand, die dan om acht uur naast zijn bed staat om maar zoveel mo gelijk afdalingen te kunnen maken. Vorig jaar heb ik acht weken in Oostenrijk gezeten. In die tijd ben ik, geloof ik, een keer of acht we zen skiën". Omdat het Oostenrijkse ANWB- kantoor in de zomermaanden is gesloten, staande komende weken voor José Noordman in het teken van de meer administratieve voor bereidingen. Weliswaar is het op starten van het steunpunt een jaar lijkse routine geworden, maar e moet toch van alles worden geor ganiseerd en uit Den Haag meege nomen, om alles de gehele wintei op rolletjes te laten verlopen. Zo gaat er onder meer een fax-appa raat mee, voor het razendsnel naar Nederland overseinen van de ge gevens over een ongelukkige win tersporter. In Oostenrijk zelf volgt begin december nog een ronde langs bekende artsen en zieken huizen: „De meeste contacten ver lopen telefonisch, maar het kan geen kwaad van tijd tot tijd je ge zicht te laten zien". Wanneer ver volgens de bureaus zijn afgestoft en de fax is geïnstalleerd, kan wat José Noordman betreft het winter seizoen beginnen: honderden tele foontjes afhandelen, waar nodig hulp bieden, vervoer regelen en, zo rond de krokusvakantie, een of meer gipsvluchten organiseren. „Over die gipsvluchten bestaat nog wel eens onduidelijkheid. De meeste patiënten worden door ons gewoon op lijndiensten vanuit Inns bruck, München of Zürich af hankelijk van de plaats waar men ligt naar Nederland gevlogen. Alleen als er niet meer voldoende stoelen beschikbaar zijn komt er een „Gipsbomber", zoals de Oos tenrijkers onze gipsvluchten noe men", aldus José Noordman, die daarbij overigens benadrukt dat gebroken benen allang niet meer de meest voorkomende winter sportblessure zijn. Op de eerste plaats staan tegenwoordig de pro blemen met de kniebanden. JOS TIMMERS GEDRAGSREGELS STEEDS VAKER VERKEERSREGELS De politie in Oostenrijk en Zwitser land gaat er in toenemende mate toe over de gedragsregels voor skiërs van de Internationale Skife deratie (FIS) als heuse verkeersre gels te gebruiken. Wie, doordat hij zich niet aan de regels houdt, een ongeluk veroorzaakt op de skipis te, wordt op dezelfde wijze behan deld als een verkeersovertreder. Wie daarbij een ander schade be rokkent, kan rekenen op een forse schadeclaim, waar bovendien niet zelden de rechter aan te pas komt. In sommige gevallen kunnen die schadeclaims hoog oplopen: am bulance- en ziekenhuiskosten, in komstenderving en smartegeld. In dergelijke gevallen biedt een aan sprakelijkheidsverzekering particu lieren (AVP) iets geheel anders dan een reisverzekering uit komst. Ook zo'n AVP is voor win tersporters onontbeerlijk en wie er een heeft, doet er goed aan te kij ken of de polis ook geldt in het buitenland en bij het beoefenen van gevaarlijke sporten. Overigens: ook bij botsingen tussen Nederlan ders onderling is in principe het recht van het land waar het onge luk gebeurt van toepassing. De wintersportindustrie doet alle moeite ae nog steeds groeiende aantallen wintertoeristen de baas te blijven en steeds nieuwe gebie den te ontsluiten. Maar in de druk ste maanden van het jaar wil het in sommige oorden een waar gekrioel zijn, waar beginners, gevorderden en zeer ervaren skiërs langs elkaar heen razen. Dat zich daarbij onge lukken voordoen is bijna onvermij delijk, zelfs als iedereen zich aan de FIS-regels zou houden. Feit is echter, aldus Wim de Koning van de Nederlandse Skivereniging, dat de meeste Nederlandse winter sporters de regels niet of nauwe lijks kennen. Het zal volgens hem in Europa niet zo ver komen als in de Verenigde Staten. In een aantal Amerikaanse skigebieden fungeert het personeel van de liften als een soort ski-ver- keerspolitie. Wie zich op de piste misdraagt, wordt tot de orde ge roepen en wie zich daar niets van aantrekt, kan de skipas ontnomen worden. Er zijn volgens De Koning veel ef fectievere methodes om de veilig heid bij het skiën te vergroten. De belangrijkste daarvan is een betere controle van de bindingen. Veel verwondingen van wintersporters zijn immers het gevolg van niet juist afgestelde bindingen. Het gaat daarbij niet meer om voor al enkel- en beenbreuken. Ver rekte kniebanden waren de afgelo pen winter de meest voorkomende blessure. In samenwerking met onder meer het Normalisatie Instituut in Delft werkt de Nederlandse Skivereni ging momenteel aan een landelijke norm voor de afstelling van skibin dingen. Zodra die norm eenmaal is vastgesteld, zullen verzekerings maatschappijen die norm als voor waarde in hun polissen kunnen op nemen. Het ligt voor de hand dat zij dat zullen doen. Zeker wanneer later dit jaar de uitslag bekend wordt van een onderzoek naar de omvang van de economische scha de als gevolg van wintersportonge- \lukken; kosten waar verzekerings maatschappijen en ziekenfondsen uiteindelijk voor opdraaien. Wie niet kan aantonen dat zijn bindin gen op de juiste wijze waren afge steld, zal in de toekomst mogelijk zelf moeten betalen. JOS TIMMERS Onbegrijpelijk Als God gewild had dat de mens kon vliegen, had hij hem wel vleu gels gegeven, zegt de groep gelo vigen die tegen het bestaan van vliegtuigen is. Anders gezegd: als God gewild had dat de Nederlan der kon skiën, had hij in ons land wel een paar fatsoenlijke bergen neergezet. Dat heeft Hij niet ge daan, integendeel zelfs. Nederland is een uiterst vlakke demonstratie van Zijn scheppingsdrift geworden. Zelfs de meest trotse Limburger kan niet ontkennen dat Neerlands recordheuveltje niet hoger is dan 320 meter en grote delen van Hol land liggen zelfs onder zeeniveau. Denk niet dat een Nederlander het daar bij laat zitten. Deze laat zich nimmer uit het veld slaan. Met de zelfde bravoure waarmee hij in de loop der eeuwen diverse exotische volken aan zijn wil heeft onderwor pen, probeert hij nu de bergvolkjes van Oostenrijk en Zwitserland voor de latten te skiën. Stapje voor stapje verovert hij op de vele pis tes terrein op de autochtonen en veel buitenstaanders zijn verbaasd dat in die landen niet het Neder lands maar het Duits (denk aan ,,après-ski") nog de voertaal is. Als Nederlander die al jaren de vele voordelen van een zonnige zo mervakantie aan den lijve heeft on dervonden, vraag je je telkens weer af wat die honderdduizenden plattelandgenoten er toe brengt toch te gaan skiën. Wie met skiën valt, breekt moeiteloos een been of een arm, terwijl kniegewrichten nog maar bij enkele dappere maat schappijen te verzekeren zijn. De weerkaatsing van de zon op de spierwitte velden van een helling maakt je sneeuwblind. De dagen zijn kort en de avonden ook, want nachtelijke uitspattingen schijnen de volgende skidag te verpesten. En altijd die onzekerheid: ligt er te weinig sneeuw of juist te veel. En: kunnen mijn kennissen beter skiën dan ik of niet? Hoe koud zal het dit jaar weer zijn tijdens het lange wachten op de skilift. Niet-skiërs wordt vaak wijsgemaakt dat je zelfs kunt zonnen in het hoogge bergte, maar dat optimisme moet beslist worden toegeschreven aan de bijwerkingsverschijnselen van pillen tegen hoogtevrees. En was het allemaal nog maar goedkoop, maar nee, alles kost geld. Dat begint al in de zomer met ski-aerobic, want zonder gymnas tieklessen overleef je de heenreis op dure sneeuwkettingen niet eens. Droogskiën op omgekeerde haarborstels hoort er ook bij. Maar wie heeft ooit een zwemmer 's winters met z'n buik op een ta fel zien spartelen? Daarna volgt de jaarlijkse aanschaf van modieuze skikleding, merkski's en rand-attri- buten. Reis, hotel en eten schijnen meestal nog wel betaalbaar te zijn, maar ter plaatse komen daar nog bij: skilessen, skipasjes, drankjes en romances. En wat dat laatste' kost hoef je als man niet te vragen. Nog altijd heeft zich geen aanlei ding aangediend om daadwerkelijk met plezier en uit eigen vrije wil te gaan skiën. Drankjes en romances kunnen ook een zomervakantie veraangenamen, dus daar is de skisport niet per se voor nodig. Lekker actief bezig zijn, heet ook het grote voordeel van de winter sport te zijn. Niet dat dat niet waar is, maar veel skiërs zeggen het op een toon alsof een zomervakantie dat voordeel niet kent. Met hun in gesneeuwde hersentjes zien skiërs gemakshalve surfen, zwemmen, fietsen, wandelen en kanovaren over het hoofd. Dat je het een keer probeert, dat skiën, is tot daar aan toe. Maar de meeste strandgangers keren van hun eerste sneeuwvakantie terug met een bekeerde smoel waar je zonnebrandolie van gaat koken. „Jij moet óók gaan skiën", zeggen ze dan predikend. „Als je het een maal hebt gedaan, wil je niet an ders meer". Hun zwembroek han gen ze voortaan aan de wilgen en naakt huppelend brengen ze thuis de zomertijd door, in afwachting van de volgende skivakantie. Als een (gips)vlucht uit de werkelijk heid. HERMAN JANSEN Evenals voorgaande jaren brengt de ANWB voor de wintersportlief hebbers een complete informatie map uit. Met name diegenen die dit jaar voor het eerst deze vorm van actieve vakantie beoefenen vinden veel nuttige informatie in deze ANWB-brochures. In de win tersportmap onder meer uitgebrei de informatie over wintersportarti kelen als ski's, skibrillen, schoe nen, bindingen, stokken, kleding en de veiligheid. Diverse ski's wor den met elkaar vergeleken. Verder tips over wintercampings, sneeuw kettingen, spijkerbanden, voor- rangsregels in de bergen en auto rijden op de gladde bergwegen. Er zijn diverse koopgidsjes beschik baar met onder meer technische informatie over wintersportuitrus tingen. Ook is er het boekje „Uit en thuis in de Wintersport" met nuttige tips voor sneeuwzoekers. Tenslotte brengt de ANWB drie kaartjes uit over de ski-mogelijkhe den in Duitsland, Zwitserland, Oos tenrijk en (dit jaar voor het eerst) Frankrijk en Italië. De winterspor tinformatiemap is voor ANWB-le- den gratis op de kantoren te ver krijgen. ANWB SNEEUWLIJNEN: Oostenrijk: 06-910.910.30 Frankrijk, Italië en Zwitserland: 06- 910.910.40 Ardennen, Eifel, Sauerland en Harz: 06-910.910.20 ANWB-verkeersinfo Buitenland: 070-262626 ■W1986/1987^^ Wie voor zijn wintersportva kantie een aantal reisgidsen heeft gehaald, dreigt het spoor danig bijster te raken. Uit een onderzoek van het toeristische vakblad Travel- Trend bleek onder meer, dat er nog veel onnodige fouten en onduidelijkheden in de gid sen staan. Zelfs objectieve ge gevens over aantallen skilif ten, prijzen van passen en de hoogte van bergtoppen blijken verschillend. Zo is een zes daagse liftpas in St. Johann in Tirol bij de ene touroperator twee maal zo duur als bij een ander. Op veel kaarten in reis gidsen is het piste-overzicht onduidelijk. Oostenrijk blijft, mede door de ge ringe taalbarrière en de relatief la gere prijzen, het geliefdste winter- sportland. Dr. Winkler, directeur van het Oostenrijks Verkeersbu reau in Amsterdam, heeft weinig noviteiten te melden. „Wij zoeken het niet meer in uitbreiding van be- staandê voorzieningen, maar in een verbetering van de kwaliteit. De liften worden sneller, de pistes veiliger. Ook de hotels doen mee. Meer kwaliteit voor vrijwel hetzelf de geld als vorig jaar. In sommige gevallen is men zelfs goedkoper uit", aldus dr. Winkler. Van belang voor de meer draagkrachtige win tersporter is de rechtstreekse vlucht van Schiphol naar Inns bruck, die voortaan elke zaterdag wordt uitgevoerd. Maar omdat het vliegtuig slechts 48 plaatsen heeft, moeten geïnteresseerden er wel snel bij zijn. West-Duitsland is na Oostenrijk met 120.000 Nederlandse winter sporters een goede tweede. Dat aantal is voor een belangrijk deel het gevolg van de vele korte win- tervakanties die wij bij onze oos terburen doorbrengen, met name in Sauerland en de Eifel. Het Duits Verkeersbureau in Amsterdam zal dit seizoen met name de Harz en Oost-Beieren onder de aandacht gaan brengen, gebieden die goede •mogelijkheden koppelen aan lage prijzen. Yuppies Frankrijk heeft ook deze winter veel geld gestoken in een campag ne om meer Nederlandse winter sporters aan te trekken. Hoewel de mogelijkheden voor het hele gezin daarbij niet onder stoelen of ban ken worden gestoken, heeft Frank rijk meer nog dan in het verleden de zinnen gezet op het sportieve, financieel draagkrachtige publiek. „Wij zijn niet op zoek naar de feestvierders. Die mogen de ande ren hebben. Dat wil niet zeggen dat er bij ons geen après-ski is. Maar Frankrijk is en blijft anders. Meer voor de sportieve skiërs, de yuppies onder de wintersporters", aldus de directie van het Frans Verkeersbureau in Amsterdam. Een van de wapens daarvoor is de Ski Club de France. Het lidmaat schap is gratis en biedt in Neder land en in Frankrijk onder meer kortingen op skikleding, ski aero bic, verblijfskosten, restaurants en skipassen. Met name de taal zal in Frankrijk echter voorlopig een hindernis blij ven, ook al meldt het Frans Ver keersbureau vol trots dat in vijf Franse skistations deze winter Ne derlandse skileraren aan de slag gaan, Franse skileraren in Neder land geweest zijn om vertrouwd te raken met de Nederlandse skiter-1 minologie en de meeste Franse VVV-kantoren een Nederlandstali ge receptionist achter de balie hebben. Maar de achterstand op dit terrein op Oostenrijk blijft te groot om aanzienlijke aantallen Nederlanders tot de zoveel méér skimogelijkheden biedende Franse Alpen te bekeren. JOS TIMMERS Eifel zijn bij Ne derlanders bekend als doel voor een korte wintersportva kantie. Maar ook in Beieren, waar deze foto is ge nomen, is het goed toeven.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 33