Vrijheid van Hongaren door Sovjets platgewalst Shamir blijft ook als premier liever op de achtergrond BUITENLAND 4lt~, V. Eis van dertig jaar in Nicaragua tegen Amerikaan Hasenfr ïieidóa<3owuvnt DINSDAG 21 OKTOBER 1986PAG1NA| BOEDAPEST De Hon- gaarse opstand is feitelijk met een begrafenis begon nen. Op 6 oktober 1956 werd Laszlo Rajk, in 1949 wegens hoogverraad ('Ti- toisme') in een show-pro ces veroordeeld en ver volgens opgehangen, na een afgedwongen rehabi litatie plechtig herbegra ven. Het was een bizarre vertoning, want Rajks moordenaars liepen rou wend in de lijkstoet, wel ke begeleid werd door 200.000 Hongaren die van de begrafenis een indruk wekkende betoging tegen het communistische re giem maakten. Laszlo Rajk was de populaire leider geweest van de groep communisten die niet als Ma- tyas Rakosi de oorlog in Mos kou hadden doorgebracht, maar die het ondergrondse verzet tegen de fascisten had den georganiseerd. De val van Rajk en zijn naaste medewer kers was door Rakosi zorgvul dig voorbereid en vormde slechts het begin van een ar restatie-golf die over anti-com munisten en communisten, vooral over alle tegenstanders van Rakosi, heen kwam. De huidige partijleider Janos Ka- dar behoorde in 1950 tot de tweede lichting arrestanten. De executie van Rajk in sep tember 1949 had het ware ge zicht van een gedegenereerd communistisch regiem laten zien. Zijn plechtige begrafenis in oktober 1956 was de genera le repetitie van de Hongaarse opstand die zeventien dagen later zou uitbreken. Kleine Stalin Aan de plechtige begrafenis van Rajk waren vele wbelige maanden voorafgegaan. Eigen lijk was Hongarije sinds de zo mer van 1953 het grote zor genkind van het Kremlin. De erfgenamen van Stalin wilden zich al lang van de kleine Sta lin uit Boedapest, Rakosi, ont doen. Begin juni was hij naar Moskou ontboden samen met onder andere de „nationaal- -communist", Imre Nagy die drie jaar later de premier van de opstand zou worden. In het politieke testament van Nagy, dat pas in 1959 bekend werd, staat gedetailleerd beschreven hoe Rakosi, die zich „de wijze vader van het Hongaarse volk" liet noemen, door de Sovjetrussische leiders werd ontvangen. Anastas Mikoyan verweet Rakosi: „De misluk kingen en misdaden van jullie regiem hebben zulke afmetin gen aangenomen, dat het volk elk ogenblik in opstand kan komen om zich van zijn lei ders te ontdoen". Nikita Kroetsjov zei het op zijn wijze: „Ze zullen jullie met mestvor ken het land uit jagen!" En Molotov vroeg geïrriteerd aan Rakosi: „Wanneer zult u ein delijk begrijpen, dat u niet eeuwig met de steun van Sov jetrussische bajonetten kunt blijven regeren?" Dertig jaar geleden kwamen de Hongaren in opstand tegen een onmenselijk stalinistisch regiem. De poging om een de mocratisch, onafhankelijk en neutraal Hongarije te realise ren werd in bloed gesmoord. Sovjetrussische tanks walsten de Hongaarse revolutie plat. Nu, dertig jaar later, is Honga rije het meest liberale land in het Oostblok, maar de idealen van 1956 zijn nog steeds niet verwezenlijkt. Onze redacteur Leo van Vlijmen dook in het tragische verleden en het zon niger heden van Hongarije. Vandaag een terugblik. LOS VAN STALIN MAAR NIET VAN MOSKOU Vanuit de deur van een bakkerij kijkt het personeel mee, hoe ..vrije Hongaren" het opnemen tegen de geheime politie. Toen de Russische troepen ingrepen, namen duizenden Hon- Pal Maleter, garen de wijk naar het Westen. zich bij de aansloot. de kolonel die opstandelingen ven, doch Imre Nagy keerde als nieuwbenoemde premier uit Moskou terug. Eenmaal uit het gezicht van het Kremlin begon Rakosi het liberalise- rings-program van Nagy ech ter te dwarsbomen. Kroetsjov zat nog niet vast genoeg in het zadel en sloeg tevergeefs met de vuist op tafel: „Ik verlang van u de vrijlating en de reha bilitatie van de onschuldige slachtoffers van de stalinisti sche processen. U bent de hoofdverantwoordelijke voor deze arrestaties. U wilt de ge vangenen niet vrijlaten omdat u heel goed beseft dat ze on schuldig zijn en dat ze u zullen aanklagen." Nog een keer lukte het Rakosi een tegenstander beentje te lichten. Terwijl Nagy thuis in bed lag met een zware griep slaagde Rakosi er in diens po litiek in het Centrale Comité eenstemmig te laten veroorde len en Nagy werd, na veertig jaar lid te zijn geweest van de partij, wegens „rechts-revisio- nisme" geroyeerd. De-stalinisatie Spoedig daarna kwam de aardbeving; Kroetsjovs destali- nisatie-rede op het 20e partij congres sloeg ook in Boedapest in als een bom. En enkele da gen na zijn toespraak eiste Kroetsjov van de Hongaarse partijleider dat Rajk onmiddel lijk gerehabiliteerd zou worden. Het Hongaarse Op perste Gerechtshof had de re visie van het proces binnen enkele uren rond. Op 19 juni eiste de weduwe van Laszlo Rajk op een bijeen komst van de Petofi-kring, een club van jonge intellectue len, wraak voor hetgeen haar man was aangedaan. Zij was bevriend met Imre Nagy, doch deze wachtte zijn tijd af. Uiteindelijk grepen de Russen zelf in. Mikoyan werd naar Boedapest gtstuurd, waar hij Rakosi dwong alle functies neer te leggen en Erno Gero als opvolger aanwees. Het was een ongelukkige keus, want Gero had weliswaar tegen Ra kosi geïntrigeerd, doch hij was zelf een oude stalinist. Ook het feit dat Janos Kadar na zijn rehabilitatie weer in het Polit buro werd opgenomen kon de gemoederen in Hongarije niet meer bedaren. De oppositie werd sterker en openlijker, sloeg van de intellectuelen over naar de studenten en ar» beiders en beleefde een hoog tepunt tijdens de plechtige be grafenis van Laszlo Rajk. Overslaande vonk Inmiddels was in Hongarije op ruime schaal bekend gewor den wat er in Polen aan de hand was. De Hongaren, die traditioneel sympathiek tegen over de Polen stonden, raak ten diep onder de indruk van de vasthoudendheid waarmee de Polen hun onafhankelijk heid verdedigden. Erno Gero deed een vertwij felde poging om te voorkómen dat de Poolse vonk zou over springen. Op 14 oktober reha biliteerde hij Imre Nagy en be noemde hij Janos Kadar tot vice-premier. Zelf vertrok hij, samen met Kadar, naar Bel grado om zich op bevel van Moskou met Tito te verzoe nen. Dit lukte maar ten dele en toen hij acht dagen later op de trein stapte om naar Boeda pest terug te keren, liep in Hongarije de politieke thermo meter al naar het kookpunt. In alle universiteitssteden hadden studenten vergaderingen be legd waarop resoluties werden aangenomen. Op de avond van de 22e oktober vond zo'n bij eenkomst plaats in de Techni sche Hogeschool van Boeda pest. Ook arbeiders namen aan deze massa-vergadering deel. Er werd een lijst met zestien eisen samengesteld. Daarin stond onder meer, dat de Sov jetrussische troepen onmiddel lijk uit Hongarije moesten worden teruggetrokken. Voorts wilde men dat de partij haar kader geheel zou ver nieuwen, dat er algemeen stemrecht, geheime verkiezin gen en een meerpartijenstelsel zouden worden ingevoerd, dat het economische systeem en de verplichte handel met de Sovjet-Unie zouden worden herzien en dat er vol ledige vrijheid van meningsui ting zou komen. Er werd ook feëist, dat het standbeeld van talin „het symbool van stalinistische tirannie en poli tieke onderdrukking" zo snel mogelijk zou worden ver wijderd. Bovendien werd afge sproken dat er de volgende dag een stille tocht door het centrum van Boedapest zou worden gehouden als teken van sympathie voor de Polen. Geen van de aanwezigen op die 22ste oktober had het ver moeden dat deze stille tocht het begin van de volksopstand zou worden. Eerste schoten De demonstratie begint op de Pester Donau-oever bij het standbeeld van de nationale dichter van de Hongaarse op stand tegen de Oostenrijkers, Sandor Petofi. Hier wordt zijn gedicht „Hongaren, staat op!" voorgedragen en vervolgens verplaatsen de demonstranten zich naar het standbeeld van de Poolse generaal Bem. Dan trekt de stoet door de straten van Boedapest. Er worden pamfletten uitgedeeld met de „zestien eisen" en wanneer 's avonds zich ook veel arbei ders bij de demonstranten heb ben aangesloten bevindt de menigte zich voor het gebouw van de Hongaarse staatsradio en eist dat de „zestien eisen" voor de radio worden voorge lezen. De directrice van de omroep, Valeria Benke, wei gert. Na lang aandringen laat ze een ómroepster vanaf het dak van een radio-wagen langzaam het manifest voor een microfoon voorlezen. De demonstranten juichen, maar uit de huizen in de omgeving wordt geroepen dat de radio alleen maar zigeunermuziek uitzendt. De omroepster blijkt een losse microfoon in de hand te houden. De truc van Valeria Benke maakt de menigte woedend. Voor het eerst klinkt de kreet „Ruszkik Haza!" (Weg met de Russen). De radio-wagen wordt omvergeduwd; het ge bouw van de staatsradio wordt bestormd. Dan lossen agenten van de gehate geheime politie, AVO, de eerste schoten. De opstand is begonnen. Militairen die naar het gebouw van de staatsradio worden ge stuurd weigeren op te treden en sommigen geven hun wa pens af aan de demonstranten. Het garnizoen van de Killian- -kazerne schaart zich aan de zijde van de betogers. De wa penfabrieken Lampart en Da- nubia openen hun poorten. De demonstranten zijn nu opstan delingen geworden en ver spreiden zich over de hele stad. Het wordt al donker als zich op het Stalin-plein een grote menigte verzamelt rond het vijftien meter hoge beeld van Stalin. Met behulp van enkele trucks probeert men de ijzeren kolos omver te trek ken. Dan komt er een jonge man met een snijbrander. Ten slotte lukt het 't standbeeld omver te halen. Alleen de laarzen blijven nog op de sok kel staan. In de holte van de kop die bij de val is losgeraakt, worden partijboekjes ver brand. Vlaggen zonde* ster Op de 24e oktober trekken tanks en pantserwagens van het Rode leger de Hongaarse hoofdstad binnen. Tegelijker tijd wordt het standrecht afge kondigd. Het werk ligt stil. Ie dereen lijkt zich op straat te bevinden. Een vijftal tanks .worden met molotov-cocktails onschadelijk gemaakt. Kolonel Pal Maleter. die opdracht krijgt de muiters in de Killian- - kazerne te overmeesteren sluit zich bij de opstandelingen aan. De Russen reageren in paniek. Wanneer Mikoyan en Soeslov op 25 oktober in allerijl in Boedapest arriveren zien, zij de stad vol hangen met Hon gaarse vlaggen waar de rode ster in het midden is uitge knipt. Terwijl het Sovjetrussi sche duo nog bezig is de stand van zaken op te nemen, rich ten de AVO en Sovjetrussische tanks een bloedbad aan bij het parlementsgebouw. Het aantal doden ligt bij de zeshonderd. Mikoyan en Soeslov nemen nu snel een besluit. Gero wordt afgezet en vervangen door Ja nos Kadar; Imre Nagy wordt tot premier benoemd. De volgende dagen worden ge kenmerkt door enerzijds een algemene verwarring, ander zijds een merkwaardig opti misme. De nieuwe regering neemt de meeste van de „zes tien eisen" over en de commu nistische partijpers schrijft over een „nationale en demo cratische beweging". Op 30 oktober zijn Mikoyan en Soeslov opnieuw in Boedapest en dan voltrekt zich het „won der aan de Donau". De Russen accepteren alles: het terug trekken van Sovjetrussische troepen uit Boedapest en uit heel Hongarije, algemene vrije verkiezingen en vrijwel alle andere van de „zestien eisen". In de namiddag wordt kardi naal Mindszenty, in 1949 even als Rajk in een showproces veroordeeld, uit zijn cel be vrijd. Op de avond van de 30e oktober beëindigt premier Nagy zijn radiotoespraak met de uitroep: „Leve het vrije, de mocratische en onafhankelijke Hongarije!" De bevolking van Boedapest viert feest tot diep in de nacht. Suez-crisis Op 31 oktober om tien uur 's- ochtends komt het kabinet onder leiding van premier Nagy bijeen. Kort na het begin van het kabinetsberaad brengt een bode een telegram binnen. Nagy bestudeert de tekst zwij gend. Dan staat hij op en leest voor: „Britse en Franse strijd krachten bombarderen Egyp te". Na een lange stilte klinkt uit de mond van een van de ministers luid: „Verdomme!" Elk van de aanwezigen beseft dat de aandacht van de wereld nu op het Suez-kanaal is ge vestigd en dat niemand zich nog om het lot van Hongarije zal bekommeren. Bovendien biedt het ingrijpen in Suez de Sovjet-Unie een vrijbrief om zelf ook orde op zaken te stel len. Op 1 november beginnen Sov jetrussische tanks de vliegvel den te omsingelen. Wanneer premier Nagy zich bij de Sov jetrussische ambassadeur Joeri Andropov (de latere partijlei der) hierover beklaagt stelt deze hem gerust: dit gebeurt om de evacuatie van Sovjet burgers sneller te kunnen af wikkelen. 's Middags heeft Nagy opnieuw contact met ambassadeur Andropov omdat nieuwe Sovjettroepen zijn aan gevoerd. Nagy zegt formeel het lidmaatschap van het War schau Pact op, waarvoor hij twee uur later de instemming .an Janos Kadar en van i ministerraad krijgt, 's Avonds houdt Kadar een i dio-toespraak en zegt onj meer: „Wij willen niet lans afhankelijk zijn". Kort daarl wordt hij op eigen verzoj door de Russen naar de Oe| raine gesluisd. Is hij een ven der of een realist die begrepj heeft, dat Nagy en de opsü delingen een illusie najag wanneer zij denken dat Kremlin Hongarije werkejj helemaal zal loslaten? Rustige dag Op 2 november beleeft Boed pest de eerste rustige dag sin 23 oktober. De Sovjetrussisd aanval is uitgebleven en alq is de hoop teruggekeerd,^ alles goed zal aflopen. Ook| 3e november begint rustig, een persconferentie van j kabinet wordt meegedeeld,} er bij de Russisch-Hongaai onderhandelingen reeds i een viertal punten overee stemming is bereikt. Pal Maj ter, inmiddels tot minister y defensie benoemd, zal nogi diezelfde zaterdag op de So jet-kommandantoera in To) ly de details bespreken ov het terugtrekken van het Rq leger. Pal Maleter rijdt teg de avond inderdaad naar 1 koly, dineert met de Sovjetn sische commandant en diq staf en dan beginnen de i sprekingen. Twee uur lal stormen manschappen van| KGB het vertrek binnen i voeren Pal Maleter af. j wordt korte tijd later geëxa teerd. Het is 4 november wanneer de nationale zender radio-K suth om tien over vijf in ochtend het volkslied gespeeld. Dan klinkt de si van premier Nagy: „Sov' sische troepen hebben ochtendgloren een aanvi onze hoofdstad ingezet mei duidelijke bedoeling de we de Hongaarse Volksrepul ten val te brengen. Onze daten zijn paraat. De regei is op haar plaats. Ik bn deze feiten ter kennis van land en van de gehele reld." Tegen twaalf Sovjetrussij divisies kunnen de ruim tv tigduizend mannen van dei tionale garde die zich in B dapest bevinden geen sb houden. In de Killian-kaza en op de Citadel zullen dei standelingen zich nog drie malen lang verdedigen. M nen, vrouwen en kindei werpen zich met molol -cocktails in de ongeüj strijd. Om drie minuten voor achl de vrije radio-Kossuth vi het laatst in de lucht: „0| tijd is beperkt. Iedereen ■de feiten; we hoeven ze meer uit te leggen. Help garije! Help het Hong volk! Help de Hongaa schrijvers, studenten, arl ders, boeren en intellectue Help! Help! Help!". Dan zv radio-Kossuth. Drie dagen ter zwijgt het hele Hongal volk, dat nog slechts zijn den kan betreuren en zijn wonden kan verzorgen, gens de Hongaarse statistie 16.000 in totaal. Imre Nagy, die ondanks officieel toegezegde vrijgel wordt opgepakt, wordt in na een geheim proces geëx teerd. Tweehonderdduizend Ha ren slagen er in nog op naar het buitenland te vli ten. Dan worden de grei hermetisch gesloten. Terwijl de Verenig over de Suez-crisis debattï gaat voor Hongarije voor) de voorhang neer. LEO VAN VLIJN JERUZALEM Yitzhak Shamir, de leider van het conservatieve Likoed- blok, is gisteren voor de tweede keer in zijn loop baan premier van Israël geworden, maar hij blijft toch enigszins een raadsel achtige figuur. Communi-. ceren in het openbaar gaat Shamir nog niet zo gemakkelijk af. Reden hiervoor is waarschijnlijk het feit dat hij het grootste gedeelte van zijn 71 jaar oude leven achter de schermen heeft gewerkt. Eerst nam hij deel aan terro ristische activiteiten tegen de Engelsen in Palestina, daarna werd hij lid van de Mossad, de Israëlische geheime dienst. In tegenstelling tot zijn voorgan ger Peres, die publiciteit niet schuwt en altijd vlot over komt, probeert Shamir inter views te vermijden. Als hij echt niet kan ontkomen aan het geven van commentaar be perkt hij zich tot korte, niets zeggende antwoorden. Zijn stopwoord in zulke gevallen is het Hebreeuwse woord „ka- cha", dat „daarom" betekent. Shamir werd pas laat in zijn leven politiek actief. Hij groei de op in Polen. Daarna trad hij toe tot de harde wereld van de extremistische Zionistische terroristen-groeperingen, die de Britten in Palestina bestre den in plaats van met hen sa men te werken tegen de Pales- tijnen. In het midden van de jaren veertig maakte Shamir deel uit van de groep van drie, die zich „Vechters voor de Vrijheid van Israël" noemde, maèr waar de Britten nog *steeds met afkee^ aan terug denken als de Stern Groep. Shamir, bekend als „Michael", was verantwoordelijk voor de „operaties", oftewel het uit de weg ruimen van mensen. Ontsnapt Menachem Begin, leider van de grotere rivaliserende Ir- goen-groep, voerde een meer gematigde vrijheidsoorlog. Terwijl Begin ondergedoken in Tel Aviv donderpreken zat voor te bereiden, organiseerde Shamir schietpartijen en bom bardementen. De Britten na men Shamir twee maal gevan gen. maar hij slaagde erin om te ontsnappen uit de gevange nis van Eritrea en keerde in 1948 terug naar een onafhan kelijk Israël. Shamirs „ondergrondse perio de" is van grote invloed ge weest op zijn verdere loop baan. Shamir's gelukkigste ja ren waren ongetwijfeld die van 1955 tot 1965 toen hij werkzaam was bij de Mossad, de Israëlische geheime dienst, waar hij het uiteindelijk bracht tot hoofd van de Euro pese beweging in Parijs. Er werd gebruik gemaakt van valse namen, vervalste pas poorten, vuurwapens en alles was uiteraard strikt geheim. Dit was ook de tijd dat Frank rijk en Israël in het huwelijks bootje stapten; de wittebroods weken begonnen met de hero pening van het Suezkanaal. Shamir's ogen schitteren als hij vertelt over deze periode in zijn leven. Hij leest nog steeds liever Le Monde dan de New York Times. Wat Shamir's preciese taak was bij de Mossad zal nooit he lemaal duidelijk worden. Over het algemeen wordt echter aangenomen dat hij achter de serie bombrieven zat, die be stemd waren voor de Duitse wetenschappers die zich bezig hielden met het ontwikkelen van raketten voor President Nasser van Egypte. Nasser was indertijd de meest onverzoen lijke vijand van de staat Israel. Zakenman Toen Shamir vijftig werd ver liet hij de inlichtingendienst. Vier jaar lang ondernam hij pogingen om naam te vestigen in de zakenwereld, maar hij had geen succes. In 1973 trad hij toe tot de politiek; hij werd parlementslid voor de Heroet- partij van Begin, die vier jaar later aan de macht kwam. Shamir's kracht lag in zijn or ganisatievermogen en het ves tigen van partij-afdelingen. Verder had hij een neus voor nieuw talent. Zijn krachtige en gehaaide manier van optreden bleef onveranderd. Shamir mist het theatrale en demago gische dat zo typerend was voor Begin. Hij manifesteert zich als niet-gelovig, maar zijn gevecht voor een Groter Israël is er niet minder om en hij is evenmin bereid gebied prijs te geven aan de Arabieren. Nog niet zo lang geleden ont stond er een schandaal over Shamir's vermeende aandeel in de moord op twee Pale stijnse terroristen door leden van de binnenlandse veilig heidsdienst Shin Bet, begin 1984, toen Shamir net premier was. Hierbij toonde hij-wel dat hij zelfs onder hevige kritiek zijn kalmte kan bewaren, maar dat moraal geen grote rol in zijn leven speelt Shamir's vermogen om zich onder alle omstandigheden te handhaven is misschien wel het duidelijkst binnen zijn ei gen partij. Hij moet voortdu rend aanvallen incasseren van uiterst rechts in de persoon van Ariel Sharon, de „archi tect" van de oorlog tegen Li banon in 1982. Verder onder vindt hij tegenstand van de in Marokko geboren opportunist David Levy, die door velen gezien wordt als het toekom stige gezicht van het Likoed- blok. Erfenis De nieuwe Israëlische premier kan zich in vele opzichten een gelukkig man prijzen. 'Peres In Israël zijn de rollen gisteren omgedraaid. Shamir (links) is nu premier, Peres minister van buitenlandse zaken. In de Knesset zaten de voorgangers/opvolgers gisteren broederlijk naast el kaar. heeft hem een erfenis van handige formules nagelaten, die een doorbraak in de vast zittende vredesonderhandelin gen voor het Midden-Oosten zullen moeten bewerkstelli gen. Er is een goede kans dat deze formules succes zullen boeken. Met het oog op de voortdurende wanorde in de Arabische wereld en de tegen zin van zowel de Arbeiders partij als het Likoed-blok om concessies te doen, zal het voor Shamir betekenen dat hij niet al te vaak „nee" zal hoeven te zeggen. Wanneer dit wèl het geval zal zijn, zal Shamir daar geen moeite mee hebben. Hij is namelijk niet anders ge wend. IAN BLACK Copyright The Guardian MANAGUA De Nicaraguaanse minister van jus Rodrigo Reyes, heeft de maximale gevangenisstraf dertig jaar geëist tegen de Amerikaan Eugene Ha fus, voor het leveren van wapens aan de Contra's, senfus werd op 6 oktober gearresteerd nadat het vli tuig waarin hij zat en dat wapens en munitie vervoe voor de Contra's in het zuiden van Nicaragua was m gestort. Hasenfus staat terecht voor een volkstribunaal, een rechtbank dat in 1983 werd opgericht voor het behandi van misdaden die verband houden met de activiteit var Contra's. De volkstribunalen hebben bij diverse mensenrs tenorganisaties een slechte naam, omdat de gebruikelijk ridische normen worden genegeerd. Maar tegen de gewa in zal het proces tegen Hasenfus niet achter gesloten dei worden gevoerd. Hasenfus verklaarde gisteren dat hij dacht te werken vofl Amerikaanse regering. Hij was gerecruteerd iemand dit kende van de oorlog in Vietnam, toen deze man werkte' een luchtvaartbedrijf dat eigendom is van de Amerika lichtingendienst CIA. Volgens Hasenfus werden de vlud gecoördineerd vanaf de Salvadoraanse luchtmachtbasis pango door een zekere Max Gomez, die „kennelijk w voor de CIA" en „een vriend is van George Bush", de A rikaanse vice-president Het Witte Huis, de CIA en het Amerikaanse ministerie buitenlandse zaken hebben tegengesproken dat Washin betrokken is bij het leveren van wapens aan de rebellen, geen in 1984 door het Congres werd verboden. De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties houdt van< een spoeddebat over de jongste klacht van Nicaragua ove Amerikaanse hulp aan de Contra's. Het is de dertiende in vier jaar dat Nicaragua de V-raad om een dergelijk d heeft gevraagd. llllllllllllllllltlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllK

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 8