Omwegen
ALLERLEI(DS)
/der
wet
Arie van der Ham bemaalt de
Stevenshofpolder al 40 jaar
Nieuwkoopse belastingen twee procent omhoog
Benoeming nieuwe
gemeentesecretaris
Koudekerk een feit
Tamboerania in teken van geschreven woord
LEIDEN OMGEVING
CckbcSotvuvnt
DINSDAG 30 SEPTEMBER 1986 PAGINA 1
Korting
Hel gebeurde op een avond
in december vorig jaar '1
Was rond half iwaalf, toen
de jongen de deur van zijn
lijdelijke werkgever in
Oegslgeest achter zich dicht
deed. Deze stagedag zat er
ook weer op Nog enkele
honderden malen de trap
pers van zijn fiets rond
draaien, en dan zou hij zijn
moede ledematen te ruste
kunnen leggen op zijn Leid-
se bed. Toen de jongen bui
ten kwam, zag hij iets tegen
de muur staan, wat ver
draaid veel weg had van zijn
fiets. Sterker nog: Het was
zijn fiets. Zijn „half gesloop
te" fiets. De schrik sloeg de
jongen om het hart. Want in
deze vermoeide toestand,
leek Leiden hem een tweede
Rome. Er konden dan wel
een heleboel wegen naar toe
lopen, het was ver. en het
bleef ver. Groot was de op
luchting toen hij bemerkte
dat hij met het danig toege
takelde vehikel nog vooruit
kon komen. De jongen stap
te op en trapte een eind weg
Tot hij op een gegeven mo
ment door politie-agenten
werd aangehouden omdat
„hij vóór geen helder licht
uitstraalt". De jongen vertel
de zijn verhaal. Dat hij had
stage gelopen, dat hij moe
was, te moe om te lopen, dal
hij al heel gedupeerd was
omdat zijn fiets de vernie
ling was ingeholpen. dat-
...Maar de agenten waren
niet om te praten. Zij waren
overtuigd van hun eigen ge
lijk en hadden de wet aan
hun kant De jongeman
fietste zonder een deugdelij
ke verlichting op de openba
re weg, was een gevaar voor
zichzelf en voor zijn omge
ving, en verdiende dus een
bekeuring. „Flauw, heel
flauw", vond de stageloper
dat, vertelde hij gisteren te
gen rechter De Haan. Hij
stond voor het hekje bij het
kantongerecht omdat hij het
gele bonnetje van de politie
niet had betaald en de ac
ceptgirokaarten die hij later
ontving van het openbaar
ministerie al evenmin. Voor
de kantonrechter verscheen
hij gisteren wel. „Wie had
de fiets eigenlijk vernield?",
wilde de rechter weten
Tja, dat hadden die verve
lende jongetjes op hun gewe
ten. van de instelling waar
hij stage liep. „O", zei De
Haan, „vonden ze je niet
aardig dan". „Ja, ik liep
daar stage", was het niet ge
heel logische antwoord van
de jongen. „En zat er wel
een koplamp op die fiets?",
vroeg de rechter verder.
„Ja. ja. maar die was al ka
pot voordat de fiets werd ge
sloopt", antwoordde de jon
geman. er blijk van gevend
dat hij niet elke dag bij de
rechter voor het hekje staat
Dat hij een domme opmer
king had gemaakt, besefte
hij zelf ook. Want toen de
officier van justitie een mi
nuutje later stelde dat „toen
u de fiets parkeerde, de kop
lamp het ook niet deed",
antwoordde de jongen dat
daar geen sprake van was.
„Toen deed de lamp het
wel". Ach, het deed er ei
genlijk helemaal niet toe. Op
het moment dat de Leide-
naar werd aangehouden,
reed hij zonder verlichting.
De officier van justitie acht
te de overtreding „wettig en
overtuigd" bewezen en eiste
een boete van twintig gul
den.
De rechter was het wel met
officier Van Ek eens, „want
rijden op een onverlichte
fiets is gevaarlijk, ook als je
moe bent en stage loopt".
Met het verhaal van de ver
dachte was hij het niet eens,
maar toch kreeg de jonge
Leidenaar „een tientje kor
ting" van de rechter.
Een kwantumkorting gaf
rechter De Haan aan een
moeder en een zoon. beiden
werkzaam in hun eigen ho
tel in Katwijk en aan een
ex-werkneemster en ex-
vriendin van de zoon. Bij el
kaar hadden ze al een aardig
stapeltje bonnen verzameld.
Parkeerbonnen. Want sinds
de invoering van de par-
keerschijf op de plek waar
de verdachten hun auto par
keren. werden er nogal wat
bekeuringen uitgeschreven
„U gebruikt geen parkeer-
schijf omdat u de termijn
overschrijdt omdat u daar
werkt". De rechter begreep
het volkomen. Officier Van
Ek eiste zestig gulden boete
per overtreding „omdat de
automobilist steeds meer is
geneigd zijn eigen gedrag te
bepalen". Gelukkig voor de
daders, gaf de rechter kor
tingen van vijftien gulden.
De moeder en de zoon, die
een machtiging van de an
dere dame had, verdwenen
met een vriendelijk „Tot
ziens". De rechter kan hen
binnenkort weer begroeten.
Of hij dan weer zo gul is met
zijn kortingen, valt te be
zien.
JANET VAN DIJK
,GEEN WIND? OKEEDAN IS HET MAAR AFWACHTEN
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 Op toestel 10. I Hoor Ton Pielen-
60 uur achter elkaar gema
len, en toen was het allemaal
nóg nat en was het water
niks gezakt". Vrouw Jo, die
aardappels voor het middag
maal zit te jassen en onder
wijl ook nog koffie op
schenkt: „Het moet een echte
hobby zijn om dat vol te hou
den". „Ja zeker", beaamt
Arie, „Al^ de wind omschiet
moet je er als de kippen bij
zijn. Een prachtig leven is
het, dat echter niet altijd
door anderen op z'n waarde
wordt geschat. Maar ik wil
niet kankeren. Bijna 35 jaar
heb ik met een wrakke mo
len moeten draaien, met een
scheve kap die bijna niet op
de wind te zetten was. Je was
al doodmoe als je dat ding
eenmaal zover had gekregen.
Ik heb nu een prachtige mo
len. maar m'n polder ben ik
praktisch kwijt".
Voor Arie van der Ham, mo
lenaar, was zijn malen een
spel met de natuur: „dat kol
kende water, de wind die je
door de wieken heen hoorde
gieren. Dat is muziek van
Hollands oude glorie. Ik had
het niet graag willen missen,
al is het 't ondankbaarste vak
dat er bestaat. Als het water
10 cm. hoger stond, werd je 's
nachts uit je bed gehaald. De
boeren kunnen die molen
wel wegkijken. Die hebben
liever een machine die niet
van de wind afhankelijk is.
Boeren en tuinders zijn de
vijanden van de molenaar".
Zoals ook in de stenen van de
molen gegrift staat: „Zo God
doet met de zondaren, doen
de boeren met de molena
ren..." Arie weet het inmid
dels wel: „Dan is het te laag,
dan weer te hoog en een an
dere keer draai je niet hard
genoeg. Al dat soort dingen
meer. Als er veel water in de
polder staat ben je een slech
te molenaar en als er te wei
nig is ben je een goeie. Je
maalt net zolang tot je op peil
bent, maar steeds die kwaaie
gezichten".
Arie moet de zaak met wind
kracht droog zien te houden,
bij weer en geen weer, in ha
gelstormen en noordwester
buien. Half november, in de
cember „vol gevaarlijke win
den met hozen (weet vrouw
Jo), en toch maar malen. Met
een noodgang naar die molen
vliegen. Nou nou, daar gaat
Arie weer". Het gezin be
schikt intussen over vele
tientallen molen- en plakboe
ken met alles over molens en
wat er wiekt en weegt. Er
zijn maar weinig molens in
Nederland die de van der
Hammen uit Wassenaar niet
bezocht hebben.
Eng domein
Binnen in de molen van de
Stevenshofpolder sinds '74
eigendom van de Rijnlandse
Molenstichting is het een
eng domein, met een impo
sante maalinrichting die van
keihard azijnhout aan elkaar
zit. Arie heeft er nachten in
doorgebracht. Dan verbrand
de hij ook afvalhout in de
„open haard", terwijl z'n rug
ijskoud bleef. Aan een balk
hangt een lugubere vettige
sliert. Volgens mij het lange
karkas van een omgekomen
haas. Maar nee, het is reuzel.
Net zo onsmakelijk van aan
blik. „Dat smeren wij op de
water-as en de boven-as die
door het draaien warm lopen.
Door die warmte smelt de
reuzel en loopt het géVal
weer soepel". En de warmte
van het haardvuur was weer
goed voor het conserveren
van het hout boven in de mo
len. Dan trok de walm naar
boven en rookte de molen,
als het ware. Op de grond
kleine bruine veertjes. Ook
uilen weten de molen uit te
buiten. De wieken staan op
het moment in de rouw;
„voor m'n broer, die enkele
weken geleden plotseling
hier op het land gestorven is,
nadat hij geprobeerd had een
zwaar schaap weer recht te
trekken. Zoiets overvalt een
mens wel. Zou je die sigaret
nu wel opsteken? Man, denk
toch aan je longen. Maar ik
rook zelf ook", monkelt Arie
relativerend.
„Waar de wieken van de mo
len lustig slaan..." Arie van
der Ham heeft daar nu veer
tig jaar weet van. Arie heeft
•nog nooit brokken gemaakt;
alleen heeft eens een hond
een tik van een wiek meege
kregen. Hij wenst geen jubi
leum, maar wil best wel we
ten dat hij molenaar is bij de
gratie van polderbestuur en
getij. En bij dat alles heeft hij
nog een jaar of 25 een „mel-
krit" gehad: „Van 's morgens
half 5 tot 's avonds half 12
melkbussen bij boerderijen
ophalen en ze vervoeren
naar de zuivelfabrieken.
Toen waren er die tanks nog
niet Dan had je ook nog
Arte als „seinmolenaar"
„voor een grijpstuiver" ge
durende een aantal jaren. Als
het boezemwater te hoog
dreigde te geraken, moest
Arie van zijn molen overdag
een grote zwart-witte vlag
uitsteken en 's nachts een
brandende petroleumsein-
lamp om een aantal omlig
gende polders, die hem in de
gaten hielden, te waarschu-
Waal en t raampje
Arie is, als molenaar, ook een
man van wijsheden, grappen
en grollen. Toen enkele jaren
geleden de gerestaureerde
molen weer aan de toekomst
werd prijsgegeven, was daar
ook het Leids gemeentebe
stuur vertegenwoordigd.
Wethouder Cees Waal
huidig burgemeester van De
venter was er met z'n
vrouw. Ergens boven in de
molen keek heer Waal door
een raampje naar buiten,
want hij vond het uitzicht
over de polder wonder
schoon. Arie dacht toen di
rect aan een molenaarswijs
heid en hij vroeg heer Waal
(„Die ik een beetje bekakt
vond"): „Waarom, heer Waal,
loert u, kijkt u nu door dat
raampje?" „Omdat ik het uit
zicht zo ongemeen boeiend
vind", antwoordde de wet
houder. met dat ironische
lachje om z'n lippen. „Nee",
repliceerde Arie, „nee, heer
wethouder, dat doet u omdat
u niet door de muur kunt kij
ken". Cees Waal kon de wijs
heid niet onmiddellijk onder
kennen en de grap niet erg
waarderen en grijnsde, bijge
volg, zoetzuur. Molenaars,
dat zijn er een slag apart.
Arie van der Ham is er één
van. Veertig jaar, nu alweer.
„En nu even inspannen. Dat
is leuk om te zien. Er staat
genoeg wind...!"
HUUR SPORTVELDEN 10 PROCENT DUURDER
NIEUWKOOP De ge
meentelijke belastingen,
huren en tarieven gaan in
Nieuwkoop in 1987 met
twee procent omhoog. De
huren van de sportvelden
stijgen met tien procent.
Dit stellen B en W van
Nieuwkoop in hun aan
biedingsbrief aan de raad
die bij de ontwerp-begro-
ting voor volgend jaar is
gevoegd. De onroerend
goed-belastingen en de
reinigingsrechten gaan
niet omhoog.
Ondanks deze lastenverzwa
ring zijn B en W verheugd dat
twee plannen mogelijk worden
gemaakt; de vervanging van
de telefooninstallatie in het ge
meentehuis en de bouw van
een overdekt zwembad, biblio
theek en sporthal. „Hiermee
gaat een lang gekoesterde
wens in vervulling", aldus het
college. De sporthal en de bi
bliotheek komen op het trap
veldje naast sportzaal De Steu-
pel; het nieuwe zwembad
wordt bij het huidige open
lucht bad gebouwd. Het trap
veldje moet dan verhuizen
naar het braakliggende terrein
tegenover boerderij De Zon.
Het veldje kan wellicht tevens
als „evenemententerrein" ge
bruikt worden.
Met het verwezenlijken van
deze „grote wensen" is het
geld voor verdere investerin
gen grotendeels op. Enerzijds
door gebrek aan geldelijke
middelen, anderzijds als ge-,
volg van de steeds verder
gaande bezuinigingen op de
gemeenten door de rijksover
heid.
Rioleringen
Enkele wensen wil het college
echter volgend jaar wel reali
seren. Een bedrag van 12.500
gulden wordt gestort in het
fonds toekomstige riolerings-
obiecten en renovatie riolerin
gen.
Na de reconstructie van het
Noordse Kruis, staat in 1987 de
Milandweg op het programma.
De Bosweg en enkele wegen
tussen de Roerdomplaan en de
Nieuwveenseweg krijgen vol
gend jaar een onderhouds
beurt.
Een belangrijk punt van aan
dacht volgend jaar is het ge
brek aan woonruimte voor al
leenstaanden in Nieuwkoop.
Er is voor deze groep prak
tisch geen huisvesting aanwe
zig. „Wij achten het gewenst
dat op korte termijn in het wo-
ningbeleid meer aandacht
wordt besteed aan de bouw
van kleine woningen", aldus
het college. Daarbij tekenen zij
aan dat die woonhuizen ook
voor apdere groepen woning
zoekenden geschikt moeten
zijn. Daarbij denkt zij vooral
aan starters, vroeg-bejaarden
en onvolledige gezinnen. In
totaal staan er 379 mensen in
geschreven die op zoek zijn
naar een woning in Nieuw
koop. Van dit aantal vraagt
meer dan de helft een kleine
woning en wel 151 alleen
staanden, 40 bejaarden en 25
önvolledige gezinnen.
KOUDEKERK AAN DEN
RIJN Met een stemver
houding van 8 tegen 3 is
de heer B. Marinussen uit
Oostzaan gisteravond door
de gemeenteraad gekozen
tot gemeentesecretaris. Hij
gaat per 1 januari 1987 aan
het werk.
Mevrouw Vorenkamp (VVD)
toonde zich in hoge mate te
leurgesteld over het verdeel
de standpunt van de raad.
„Dit kan niet worden getole
reerd. Vooral openbaarheid
over deze verdeeldheid geeft
een zeer zware verantwoor
delijkheid. Benoemingen
door de raad dienen als „ha
merstukken" te worden be
handeld", aldus mevrouw
Vorenkamp. Ook de heer
Tensen (PvdA), die deel
heeft uitgemaakt van het ad
viescollege inzake de benoe
ming, toonde zich verbaasd
en betreurde het verdeelde
advies. Voor de PvdA echter
had een andere kandidaat
een lichte voorkeur.
De heer Van Bostelen (CDA)
betreurde het, dat het fiets
pad aan de Hogezijde nog
steeds gestremd is. Volgens
Bostelen wordt er te luchtig
met de belangen van de fiet
sers omgesprongen. Burge
meester Elfers zal hierover
contact opnemen met zijn
collega in Hazerswoude-Rijn-
dijk. Zoals het er nu uitziet
zullen de werkzaamheden
aan dat weggedeelte nog tot
april 1987 voortduren.
De riolering in de Prinses
Marijkestraat zal wegens
ernstige betoncorrosie wor
den vervangen. In maart
1987 zal met de herstelwerk-
I zaamheden worden begon-
Gedeeltelijke ontruiming hervormde begraafplaats
OUDE WETERING Om bij
te dragen in de kosten van
ontruiming van een deel van
de hervormde begraafplaats in
Oude Wetering, wil het college
van B en W van Alkemade
3.685 gulden beschikbaar stel
len. Het plan komt vanavond
aan de orde in de vergadering
van de raadscommissie open
bare werken. Bovendien wil
het college jaarlijks 1.175 gul
den bijdragen in de kosten van
onderhoud van de begraaf
plaats. Het ruimen van een
aantal graven is noodzakelijk,
omdat er op de begraafplaats
van de hervormde gemeente
nog nauwelijks plaats is. De al
gemene begraafplaats van Al
kemade is gelegen op een ter
rein dat aansluit op de her
vormde begraafplaats. De bei
de begraafplaatsen zijn in de
loop der jaren in elkaar over
gegaan. Omdat de hervormde
gemeente uit piëteit nooit
heeft geweigerd om personen
die niet tot de kerkgemeen
schap hadden behoord te be
graven, heeft zij die taak van
de gemeente Alkemade voor
een deel overgenomen. Om die
reden is de gemeente dan ook
bereid financieel bij té dragen.
Straatverlichting Kaag is aan vervanging toe
DE KAAG Een aantal
lichtmasten en armaturen in
verschillenden straten op
Kaag moet nodig vervangen
worden. Vooral de armaturen
verkeren in slechte staat en
kunnen niet meer worden ge
repareerd. Bovendien zijn ze
niet meer in de handel. Door
dat de armaturen niet meer
waterdicht zijn. ontstaat er
vaak kortsluiting. Enkele
lichtmasten zijn ondergronds
aangetast, waardoor gaten in
de masten zijn ontstaan. Het
gaat hierbij om de Beatrixlaan,
Irenelaan, Nassaulaan, Wilhel-
minalaan, en gedeelten van de
Julianalaan, Emmalaan, Marij-
kelaan en Margrietlaan. Het
plan voor vervanging van de
straatverlichting komt van
avond aan de orde in een ver
gadering van de raadscommis
sie openbare werken. In totaal
kost het plaatsen van nieuwe
lichtmasten 39.800 gulden.
Computer
Leren omgaan met een com
puter, en zelf ook program
ma's maken. Dat kan op
twaalf dinsdagavonden bij
jongerencentrum Stats aan
de Haarlemmerstraat. De
kosten van de computercur
sus bedragen 45 gulden. De
eerste les is 7 oktober van
18.30 tot 20.00 uur. Opgeven
via tel. 071-142136.
Massage
In de cursusruimte aan de
Morsweg 18 start dinsdag 7
oktober een ontspannings- en
massagecursus. Deelname
kost 200 gulden. Aanmelden
en inlichtingen: 140111. De
cursus bestaat uit acht bijeen
komsten op dinsdagavond.
Thema
Het Leids Volkshuis en
Vrouw en Werkwinkel Lei
den houden op 8 oktober een
thema-ochtend voor vrou
wen, die weer betaald werk
willen gaan doen. De bijeen
komst worden gehouden in
het Volkshuis aan de Apo-
thekersdijk 34 en begint om
half tien. Er is kinderopvang.
Indonesië
De Stichting Indoe houdt
vanaf komende woensdag
een serie lezingen over Indo
nesië. Op de eerste bijeen
komst houdt Ir. Paul Terweel
een inleiding over zijn erva
ringen met projecten voor
plattelandsontwikkeling op
Lombok. De lezingen hebben
plaats in het Rijksmuseum
voor Volkenkunde aan de
Steenstraat 1. Aanvang 20.00
uur.
Vrijwilligers
De Interkulturele Jongere-
nuilwissehng zoekt vrijwilli
gers om een uitwisseling met
jongeren uit Spanje. Italië.
Frankrijk, Duitsland en
Groot-Britanië te begeleiden.
De buitenlandse jongeren ko
men in mei naar Nederland.
De doelgroep van de uitwis
seling bestaat uit jongeren in
de leeftijd van 18 tot en met
28 jaar met maximaal een
MBO-opleiding. Het thema
van het uitwisselingspro
gramma is bloemen en
groenteteelt onder glas. Be
halve een aantal algemene
onderdelen zal dit program
ma bestaan uit excursies naar
organisaties die te maken
hebben met het verbouwen
van groente en bloemen on
der gras. Vrijwilligers kun
nen zich aanmelden bij Paul
van Oers, 123480 of het AFS-
kantoor, 020-269481.
Volkshuis
In het Leidse Volkshuis
(Apothekersdijk 33a) start op
donderdagavond 9 oktober
een kursus zelfverdediging
voor vrouwen. De kursus
duurt 15 avonden en is be
doeld voor gevorderden en
duurt steeds van 20.15 tot
21.15 uur. Opgave via tel.
149180.
NIEUW VEEN Het jaarlijkse school
feest De Tamboerania van de openbare
basisschool de Tamboerijn in Nieuw-
veen heeft als thema „Tekens en let
ters". De winnaar van de zilveren reis-
microfoon 1986 Ivo de Wijs onder
meer bekend van het programma
Vroege Vogels, zal zaterdagmiddag tus
sen 14.45 en 15.30 uur samen met het
-publiek spelen met taal. Kaarten' voor
zijn beide presentaties zijn gratis af te
Om 15.00 en om 19.00 uur wordt er een
opvoering gegeven van de Musical
Tamboeraria waarin met behulp van
spel en zang wordt duidelijk gemaakt
dat de hele maatschappij van letters en
tekens aan elkaar hangt. Het idee voor
de musical is ontleend a*ön het boekje
van Kees Stip „Wat een taal". Peter
Sips, Kees Wijnands en het schoolor-
kest zorgen voor de muzikale begelei
ding. Het Oudercabaret zorgt ook voor
twee optredens, om 16.30 en 21.15 uur
presenteren zij „Een veeg teken aan de
wand". Zij volgen vanaf het eerste le
vensteken de loop van een kinderrijk
gezin. Verder is er een expositie „van
'rotstekening tot computer", waarin een
overzicht wordt gegeven van de ont
wikkeling van het schrift.
Bezoekers kunnen ook actief deelne
men aan kalligraferen, place-mats ma
ken, zeefdrukken, met onzichtbare inkt
schrijven en een fiets graveren. Het
programma loopt van 13.00 tot 17.00
uur en wordt heropend om 19.00 uur.
waarna om 22.00 uur de uitslagen be
kend worden gemaakt van de diverse
activiteiten. Basisschool de Tamboerijn
is geveegd aan het Conradpar)-18 te
Nieuwveen.
Elke dag dat de Heer een
gunstige wind geeft staat hij
met enorme zwaaien te
draaien. Bezwerend bijna;
alsof hij aan de opmars van
de huizenmassa van de nieu
we Leidse stadswijk een halt
wil toeroepen. Het is de mo
len van de Stevenshofpolder
die daar wiekt. De nieuw
bouw kruipt naderbij in de
richting van de Wassenaarse
gemeentegrens. Het polderle
ven wordt hier geschokt.
Verse grond, afkomstig van
de Vlietlanden, wordt met
tonnen en karrevrachten te
gelijk aangevoerd en over
het ten dode gedoemde wei
land uitgestort. Voor het ene
project na het andere. Maar
de Stevenshofmolen staat
langs de Schenk of Veenwa-
tering nog onwrikbaar met
z'n in '81. '82 prachtig geres
taureerde stenen lijf en z'n
kop in de wind op een ei
landje en slaat, als hij een
maal is ingespannen en ont
ketend, het schuimend pol
derwater in Rijnlands boe
zem. Dan is Arie van der
Ham in z'n element, net zoals
de molen die zijn troeteldier
is geworden in de veertig
jaar dat hij nu als molenaar
met windkracht aan water
huishouding doet. gedurende
gemiddeld 1000 tot 1200
maaluren per jaar: „Ik heb al
die tijd met de wind gemaald,
maar ook al die jaren van de
wind geleefd. Ik ben nu een
maal gek van molens, ook al
kwam ik hier nog niet aan
twee kwartjes per uur".
Adrianus Theodorus van der
Ham (58). oprechte Wasse
naarse landbouwer, is mor
gen. 1 oktober, veertig jaar
molenaar. Uit pure hobby.
Wat dat betréft is Arie niet
stuk te krijgen. Zijn veehou
derij bestuurt hij vanuit de
kapitale boerderij „Zonne
veld", een pronkstuk van
zo'n 350 jaar oud, aan de
Rijksstraatweg. Met als „op
rijlaan" de hobbelige met
scherp steenslag beslagen
„Avenu van Maaldrift", waar
je altijd hoopt geen lekke
band te zullen krijgen. „Zon
neveld" is een van oorsprong
„Van der Hulstenboerderij"
(„Van moederskant; en ik
ben hier geboren") die nu in
een stichting, die in Delden
huist, is ondergebracht. Arie
woont er al weer heel wat
jaartjes met z'n zorgzame
vrouw Jo Onderwater („Mijn
'vader was ook molenaar, van
de Zwetmolen in Zoeterwou-
de, tot 1928; we zijn dus alle
maal molengekken"), zoon
en dochter en twee trouwe
Honden die niettemin dol op
hazen zijn. Maar als het wa
ter wast en in de Stevenshof
polder de pan uit dreigt te
Arie van der Ham, 40 jaar begaan met het lot van de Stevenshofmolen, zijn „troeteldier".
rijzen, haast Arie zich als mo
lenaar en als de gesmeerde
wind naar zijn stenen boven
kruier van 1797; opvolger
van de houten wipmolen die
in 1796 was afgebrand om
de waterstand op peil te hou
den. En zo bemaalde hij tot
voor enkele jaren een gebied
van 167 ha. Daarvan wordt
straks 100 ha. door de ge
meente Leiden met een eigen
bemalingsinstallatie geregu
leerd en over twee jaar heeft
Arie nog slechts 67 ha. onder
zijn beheer. „Die doe ik hele
maal op windkracht. Geen
wind? Okee. Dan is het maar
afwachten en roeren zich
weer de boeren". Tegenwoor
dig ad 3000 gulden 's jaars.
Boeren en tuinders
Met „de boeren en tuinders"
in het poldergebied lijkt de
jubilaris op enigszins gespan
nen voet te leven. En ook het
polderbestuur loopt zich niet
uit de sloffen om Arie in ere
te houden „Toen ik 15 jaar
geleden een zilveren mole
naar was, hielden we thuis
een aangekleed feestje met
hapjes en drankjes. Daar
kwam ook het bestuur, met
een boek en een envelop.
Mijn vrouw en ik zaten daar
na te gissen naar de inhoud
van het couvert. Nou, zei ik,
een tientje voor elk jaar; dat
zou dan 250 gulden zijn. Toch
niet te gek hè? Er zat 75 gul
den in die brief. We hadden
een gezellig avondje gevierd,
maar er moest wel geld bij".
Niet dat ze hem nu helemaal
het leven zuur hebben ge
maakt, maar de agrariërs, die
Arie al malende bedient,
hebben altijd wat te vitten
gehad. „Dag en nacht heb ik
gemaald, in de periodes van
begin september tot begin
mei, als het veel regende. Dat
most ik malen bij het leven.
Menige nacht heb ik doorge
draaid. Zo heb ik in '56 bijna
