(„Als de instelling
(maar goed blijft"
EeidócGotncwi
HANS VAN LEEUWEN OPTIMISTISCH
OVER MOGELIJKHEDEN UVS:
PORT
ZATERDAG27SEPTEMBER 1986PAGINA IS
één wel te bieden heb is erva
ring, een redelijke techniek en
regelmatig een grote mond".
Zeuren
De mededeling zal voor de in
voetbal geïnteresseerde lezer
van deze rubriek niet als een
verrassing komen: de zater-
dagtak van de voetbalvereni
ging Meerburg voelt zich ach
tergesteld bij de rest van de
club. Aan de zondagteams
wordt veel meer aandacht be
steed. de jeugd komt eveneens
aan z'n trekken, maar zo is
het verhaal voor de „zater
dag" kan nooit eens wat wor
den geregeld. Zelfs geen trai
ner voor zaterdag één.
Wij van Hutspo(r)t vinden dat
de zaterdagvoetballers van
Onder redactie van Geri-Jan Onvlee en Pieter Evelein
Meerburg niet zo moeten zeu
ren. Bestuur en pr-man van
Meerburg denken wel degelijk
met de zaterdag mee, zo bleek
ons uit een aantal teksten, zo
als die in het vorige week in
onze brievenbus verschenen
speciale nummer van „De
Meerburger" konden worden
gesignaleerd. Een zestien pagi
na's tellend nummer, waarin
de vereniging uitgebreid
wordt voorgesteld. Wij citeren
uit „Aan de vooravond van
een nieuw voetbalseizoen
door pr-man J. W. Kliffen:
We kunnen ons voorstel
len, dat verschillenden uwer
inderdaad eerst en vooral zijn
geïnteresseerd in het eerste
(zondag)elftal. Dit elftal is ge
promoveerd naar de 4de klasse
KNVB en speelt eens in de
veertien dagen thuis tegen di
verse clubs uit dc naaste om
geving (o.a. LDWS, DOCOS,
Unitas, VTL allen Leiden,
Randstad Sport, SVLV, beide
Voorschoten en ROAC uit
Rijpwetering/Oud Ade). U ziet
het keus genoeg en stuk voor
stuk waarborgen voor sportie
ve spanning en sentiment!"
Zeuren (2)
En de heer Kliffen vervolgt:
„Maar er is méér, het houdt bij
zo'n eerste elftal niet op... De
zondagafdeling kent daarnaast
nog zo 'n zeven elftallen waar
in zowel fanatiek (2e en 3e
team) als recreatief (5e enz.)
wordt gestreden, ieder naar
z'n aard".
Verder zijn er de zaterdag- (3
teams) en jeugdafdeling, be
staande uit diverse jeugdelftal-
len-naar-leeftijd, alsmede een
damesafdeling. Steeds meer
vrouwen en meisjes vinden
voetbal een hoogst aantrekke
lijke sport, óók om zelf te doen
U ziet het: de op de resterende
vijftien pagina's van dit infor
matieblad verder compleet ge
negeerde zaterdagvoetballers
worden ook in dit schrijven
keurig genoemd.
En moeten derhalve gewoon
niet zeuren...
Zonder baan
Het groots opgezette onderlin
ge toernooi van de tennisvere
niging Zuid West vond nood
gedwongen overdekt plaats.
Na de zangeres én de band
zonder naam, kennen we nu al
enige tijd immers ook een
Bevers
Het is bij de voetbalvereniging
Noord wijk een goede gewoon
te geworden jarenlange rood
witte trouw toepasselijk te be
lonen. Zo ook in het geval Si
mon van Beveren. De voor-
stopper moest het na tien jaar
trouwe dienst wegens slecht
functionerende knieën voor
gezien houden en dus werd
voor hemeen ^fscheidswed-
strijd tussen Noordwijk één en
Noord wijk oud geregeld. Nu is
zo'n wedstrijd pas echt aardig
als alle „oudjes" zich melden.
In Noordwijk bleek dat maan
dag het geval. Sommigen
mochten dan geblesseerd aan
de kant blijven (John van
Dijk, Frans van der Veen), ze
waren er wel. Eén speler van
het oude kampioensteam ont
brak echter: Jan Willem Bo-
gers. De via ARC in het niets
verdwenen linkerspits werd
eigenlijk ook niet verwacht.
Behalve dan door elftalbege
leider Jan „Ouwe Dirk" -
Vieveen. Voor hem was het
dan ook geen verrassing dat
Jan Willem, kort na aanvang
van het duel, als Willem Bever
het veld kwam inwandelen
om de afscheid nemende voor-
stopper de hand te schudden.
Voor de op deze plaat zeer toe
passelijk met Bever Bogers po
serende Bever Van Beveren
duidelijk wel.
SIETO SCHALKERS (NU ARC) OVER Tl 1 1a1
'"(CONFRONTATIE MET OUDE CLUB RCL: Ik probeer het als een gewone wedstrijd te zien
1 Jrote mond
"'(Ie „roep om routine" die al
4 anaf de voorbereiding op het
,n eiderdorpse Sportpark De
ig Iloemerd kon worden ge-
Moord. is ook door RCL's oe-
mmeester Laurens Mouter
.pgevangen. Dick van der Bijl,
tu al weer zo'n anderhalf sei-
oen een minimaal trainende
I leler van het tweede team
an de Leiderdorpse Racing.
T iaar daarvoor wel goed voor
n\ in kleine 300 wedstrijden in
B er eerste, is de „geroepene"
3( ie vandaag in de basis van
g CL staat in de niet onbelang-
- jke streekderby met ARC.
9 en opmerkelijke rentree van
1 e speler die wegens veran-
arde werkzaamheden te wei
nig tijd overhield om serieus
o de A-selectie mee te draai
en. Opvallend, vindt hij zelf
ok. „Hoewel het op zich niet
o vreemd is dat de trainer nu
p routine terugvalt. Met een
ïugdige, betrekkelijk oner va-
en groep spelers in vier wed-
rijden geen punten halen, is
atuurlijk een competitiebegin
r at om actie schreeuwt". Actie
ie vorige week vrijdag door
louter werd ondernomen, en
- ié door Van der Bijl met een
i( ositieve reactie werd „be
loond". „Niet omdat ik nu zo
n odig weer hoef, ik heb het in
d et tweede heel erg best naar
t<Tn zin. Maar gewoon omdat
K (c een roodwit hart heb en dus
ij 'il helpenlaat Van der Bijl
'eten. Over de speltechnische
aken waar hij de helpende
t and aan het dolende team
,tou kunnen toesteken, is Van
e 'er Bijl eveneens heel duide-
r jk. „Ik kom bepaald niet in
,,ên terug om negentig minu-
'e ?n lang over de lengteas te
Renderen. Dat heb ik vroeger
ok nooit gedaan. Wat ik RCL
■JOORDWIJKERHOUT
m- „Als we met dezelfde
^Instelling blijven spelen,
lunnen we nog ver ko-
ïnen". Hans van Leeu
wen, aanvoerder van
jÉVS, blikt met vertrou-
Hven in de toekomst van
1de blauwwitte ploeg die
dit seizoen onverwacht
terk is gestart in de
loofdklasse. Met zeven
>unten uit vier wedstrij-
ien telt UVS slechts één
bunt achterstand op kop-
oper DWV, dat morgen
n de Kikkerpolder aan-
reedt. „Ik weet eigenlijk
liets van die ploeg af",
lid us Van Leeuwen,
,maar dat maakt niet zo
|ek veel uit. Net als in de
doorgaande wedstrijden
baan we uit van onze ei-
f ben kwaliteiten. Tenslot-
jte is gebleken dat we
§woor niemand bang hoe-
Ijfcren te zijn".
|S)ie laatste uitspraak zou Van
Leeuwen vier maanden gele
den beslist niet aangedurfd
hebben. Want direct na het
behalen van het kampioen
schap in de eerste klasse rees
in de Kikkerpolder de vraag
of het jonge UVS wel opge
wassen zou zijn tegen de meer
geroutineerde hoofdklassers
Ploegen ook die „professione
ler" (lees: harder) zouden spe
len Laatste man Fred Filip-
po, één van de weinige UVS-
ers met ruime ervaring in de
hoofdklasse, noemde de basis
daar „te smal" voor.
Vechtlust
De eerste vier wedstrijden
van de competitie hebben
echter aangetoond dat UVS
wel degelijk in de hoogste
zondagklasse mee kan. Van
Leeuwen over de routine:
„Met de terugkomst van Paul
en Marcel van der Blom en
Leon Meijs hebben we er drie
spelers bij gekregen die weten
wat het is om op dat niveau te
spelen Fred Filippo, Cock
van Weerlee en Theo van
Seggelen hadden die ervaring
ook al, net als Aad Neute
boom en ik". Van Leeuwen
denkt dat een dergelijke in
breng aan geroutineerde spe
lers voldoende moet zijn om
spelers als Arthur van Orssa-
gen eri Hans de Kruys de weg
te wijzen. „Dat is juist ons
sterke punt: die mix van rou
tine en jeugd. Vooral Fred
kan de taak van coach in het
veld overnemen en dat bevalt
uitstekend".
Maakte niemand in Leiden
zich zorgen over de speltech
nische kwaliteiten van UVS,
voor de aanvang van de com
petitie rees wel de vraag of de
pupillen van Arie Lagendijk
fysiek niet te licht waren; of
zij wel „professioneel" kon
den voetballen. Van Leeu
wen: „Ik geloof niet dat er in
de hoofdklasse zo veel harder
wordt gespeeld, al zijn we zul
ke ploegen misschien nog niet
tegengekomen. Afgezien
daarvan heeft Melbi Raboen
ons de nodige vechtlust bijge
bracht. Vroeger waren we in
derdaad snel aangeslagen als
er werd geschopt, nu vechten
we terug. Het is eigenlijk heel
eenvoudig: je kunt tegen
woordig niet meer alleen op
techniek winnen, een sliding
hoort er gewoon bij. Je gaat
zelf inzien dat als je daar niet
aan meedoet, je zelf het haasje
bent".
Die „winnaarsmentaliteit"
heeft echter wel zijn tol ge
ëist: in vier wedstrijden vie
len reeds acht boekingen aan
Leidse zijde, waar Leon Meijs
zelfs twee maal werd geno
teerd. „Daar moeten we goed
rekening mee houden", beseft
Van Leeuwen. „Het heeft ze
ker nut om als verdediger je
visitekaartje af te geven, maar
alles heeft zijn prijs. Leon be
ging vorige week bij Wilhel
mus een zware overtreding,
vlak nadat Aad Neuteboom
mondeling was gewaar
schuwd. Dan denk ik: wacht
nog even met zo'n ingreep".
Twee spitsen
De hardere aanpak van UVS
is niet de enige verandering
ten opzichte van vorig sei
zoen. De nieuwe oefenmeester
Lagendijk besloot het aantal
spitsen terug te brengen van
drie tot twee. Een spelwijze
die UVS in de eerste klasse
tevergeefs uitprobeerde. Van
Leeuwen, terugkijkend: „Die
Hans van
Leeuwen: „Als
de Telegraaf
zegt: UVS
kwam niet
verder dan 0-0,
dan stel je toch
wat voor".
spelwijze lag ons niet. We
konden er toen de concentra
tie ook niet voor opbrengen
en die heeft Lagendijk ons
met succes bijgebracht. Hij
ging er vanuit dat we regel
matig onder druk zouden ko
men te staan en dan is zo'n
systeem ideaal; je hebt meer
ruimte bij balverlies van je te
genstander, dus meer moge
lijkheden in de counter". De
invoering van de 4-4-2 opstel
ling was mede debet aan de
zwakke oefenperiode van
UVS, die het ergste deed ver
moeden. Van Leeuwen: „In
de voorbereiding op het sei
zoen hebben we eigenlijk al
leen maar tegen vrij zwakke
ploege.< gespeeld. Een 4-3-3
opstelling was toen logischer
geweest, maar we hebben be
wust steeds met twee spitsen
gespeeld om ervaring op te
doen. De eerste competitie
wedstrijd bij EDO bewees het
gelijk; toen klikte het".
De 0-2 overwinning op de
Haarlemmers was weliswaar
een goede start, het was geen
wedstrijd om voorbarige con
clusies uit te trekken gezien
de geringe tegenstand die
UVS daar ondervond. Nadat
ook RVC (3-2) en een gere
nommeerde ploeg als AFC'34
(2-0) zonder punten naar huis
moesten, was de conclusie
echter gerechtvaardigd dat de
debutant het ver kan schop
pen. Tot verbazing van onder
anderen Van Leeuwen: „In
derdaad, dit hadden we zeker
niet verwacht. Dat ploegen nu
al blij zijn als ze tegen ons een
punt pakken en dat de Tele
graaf schrijft: UVS kwam niet
verder dan 0-0 bij Wilhel
mus... dan stel je toch wat
voor. Terwijl wij van tevoren
verwacht hadden dat wij in
zo'n geval blij moesten zijn.
Blijkbaar hebben wij onze
mogelijkheden te laag inge
schat".
De wedstrijd van morgen kan
UVS alleen aan kop brengen.
Om dat te bereiken moeten de
pupillen van Arie Lagendijk
de Amsterdammers verslaan.
Van Leeuwen ziet de wed
strijd optimistisch tegemoet
(„We kijken niet naar de te
genstander, maar gaan uit
van onze eigen kwaliteiten"),
maar weet ook dat DWV
makkelijk scoort en, net als
UVS, nog maar twee doelpun
ten tegen heeft. „De spelers
weten bijna niets over DWV,
maar daar maak ik me geen
zorgen over. Lagendijk komt
altijd het nodige te weten en
als we dat tijdens de wed
strijdbespreking horen, is het
vroeg genoeg. Tussen twee en
vier moet het gebeuren, niet
eerder".
„En mochten we verliezen,
dan is de wereld echt niet
vergaan. Het kan nu eenmaal
niet altijd goed gaan. Maar,
zoals het op dit moment
draait, loopt het lekker. Als
we net zo geconcentreerd en
gedisciplineerd blijven spelen,
kunnen we hoge ogen gaan
gooien. Alleen die boekin
gen... die moeten we in de ga
ten houden".
PIETER EVELEIN
fa
,EIDERDORP Het
erkleden alleen al zal
andaag voor Sieto Schal-
;ers een merkwaardige
ebeurtenis zijn. Waar de
4-jarige Leiderdorper in
ijn RCL tijd slechts
tleedkamer één bezocht,
zal de tegenwoordig na-
nens ARC voetballende
Ichalkers nu op de Lei-
lerdorpse Bloemerd met
Ie overige spelers van de
Uphense Racing onge-
wijfeld in nummer twee
/orden ondergebracht.
,En die kleedkamer heb
k nog nooit van binnen
ezien, wat dat betreft
%ordt dat inderdaad al
^jjien hele ervaring", lacht
k Ichalkers. Om vervol-
<j ens serieuzer te vervol-
ji en: „Het is natuurlijk
d en emotievolle wed-
f3 trijd. Ik heb per slot van
ekening zeventien jaar
t(>ij RCL gespeeld, dus is
iet niet onlogisch dat
-o'n confrontatie met je
lude club je dan iets doet.
34aar ik probeer het wel
3 oveel mogelijk als een
lle;ewone wedstrijd te zien.
''h-J
i£n waarom zou ik het
ook niet nuchter mogen
beschouwen? Ik heb aan
het eind van vorig sei
zoen voor ARC gekozen,
nou op zo'n moment kies
je er dus ook voor om
twee keer tegen RCL te
spelen".
Dat de op zevenjarige leeftijd
„op RCL" gekomen Schalkers
aan het eind van de vorige
jaargang het Leiderdorpse
nest verliet, had een aantal
oorzaken. „Ik was het spelen
tegen degradatie op zich al
een beetje moe. Daarbij wilde
ik eigenlijk ook wel eens ge
woon wat anders. Nou, toen
er ook nog eens een stel jon
gens mee stopte, besloot ik
voor mezelf ook de knoop
maar door te hakken"
De keuze bleek vervolgens
geen probleem: ARC dus. „Ik
kende daar een paar jongens
uit m'n middelbare schooltijd.
Nico Oosterlee, Ruud van Es.
Dat, gecombineerd met de
overbrugbare afstand en de
proirtotie van de club naar de
eerste klasse, maakte het kie
zen inderdaad niet echt moei
lijk".
Kwaliteiten
Toen Schalkers naar Alphen
aan den Rijn afreisde, had hij
een positie als goede midden
moter voor de Alphense Ra
cing in het hoofd. Een plaats
die er in de competitie-ope
ning niet inzat. Met twee
winstpunten uit vier wedstrij
den bevindt ARC zich
„slechts" twee punten boven
z'n oude club op de ranglijst.
Toch ziet Sieto Schalkers de
situatie niet somber in. „Ik
blijf erbij dat ARC de kwali
teiten bezit om probleemloos
in de middenmoot mee te
draaien. Ook dit seizoen, ja.
De resultaten mogen dan wat
tegenvallen, we zijn in die
eerste vier wedstrijden geen
moment van de mat gespeeld.
En dat terwijl de ploeg nogal
wat spelers moest missen.
Ruud van Es, Riny Oosterlee,
Paul Kluivers. Toch niet de
minst belangrijke. Nee, het
kan dit seizoen alleen maar
beter gaan met ARC, daar ben
ik van overtuigd".
Schalkers is ook niet bang dat
de teleurstellende start 4iet
Alphense moreel zal aantas
ten. „De saamhorigheid in de
groep is groot, de inzet ook.
Er hangt echt een stemming
van: „Rustig blijven, het komt
allemaal wel". De groep ge
looft daar echt in. Tegensla
gen, zoals in die wedstrijd te
gen DSVP bijvoorbeeld, wor
den eigenlijk nog heel gemak
Sieto Schalkers, hier op archieffoto en dus in RCL-shirt: „Het
kan alleen maar beter gaan met ARC".
kelijk geïncasseerd". Tegen
DSVP zag ARC in de laatste
tien minuten een 1-0 voor
sprong in een 1-2 nederlaag
omgebogen worden. Iets wat
eigenlijk niet mag gebeuren,
beseft de in die partij „te
recht" gewisselde Schalkers.
„Maar, aan de andere kant:
het blijft natuurlijk wel voet
bal. Het gebeurt gewoon.
Trouwens, een week eerder,
tegen Barendrecht, kwamen
wij vlak voor tijd geflatteerd
aan de volle winst. Dat com
penseert dan wel weer".
Wennen
Het moge overigens duidelijk
zijn: het bevalt Sieto Schal
kers uitstekend bij zijn nieu
we club. „Al was het in het
begin zeker heel erg wennen.
Ik kwam van een club waar
ik werkelijk iedereen kende,
de spelers, het bestuur, ja elke
supporter. Wat dat betreft
was het zeker een grote over
gang. Maar ik leg gelukkig
nogal gemakkelijk contacten,
dus aanpassingsproblemen
heb ik eigenlijk nauwelijks
gehad".
Zijn prestaties op het veld
zelf, stemmen Schalkers niet
direct tot ontevredenheid.
„Het gaat niet slecht", laat de
spitsspeler weten. „Al ging
het tegen DSVP dan echt
voor geen meter. Maar het
kan natuurlijk altijd beter.
Daarbij is ARC de laatste ja
ren met de drie Oosterlee's.
gewend geraakt aan balvaste
aanvallers, terwijl ik een heel
ander type spits ben. Ik hoef
die bal niet zo nodig in m'n
voeten, m'n grote kracht ligt
nu eenmaal in m'n snelheid.
Maar ik moet zeggen dat het
elftal wat dat betreft steeds
beter ingespeeld raakt. Ik
word tegenwoordig al veel
vaker op het goede moment
diep gestuurd".
Sieto Schalkers, zo'n drie jaar
geleden nog eens enkele
maanden als amateur in het
C-team van Middelsborough
uitkomend („Ik ging toen om
te werken, maar ik heb daar
alleen maar gevoetbald"), gaat
ervan uit dat hij zaterdag in
ieder geval ook een paar keer
op tijd zal worden weggezon
den. „Al weet ik dan absoluut
niet hoe RCL tegenwoordig
speelt. Met al die nieuwe na
men in de ploeg is RCL voor
mij eigenlijk een onbekende
tegenstander geworden". Een
tegenstander die naar de me
ning van Schalkers de laatste
jaren overigens wel hoger had
kunnen meedraaien dan de
ploeg in werkelijkheid deed.
„Hoe dat komt? Ech geen
idee. Maar ik zelf heb RCL de
laatste jaren qua capaciteiten
altijd steeds een stuk hoger
ingeschat dan de gemiddelde
degradatiekandidaat in de
eerste klasse".
Hetgeen weer niet wegneemt
dat de in Leiderdorp veelal
als „pinchhitter" en dus niet
als basisspeler actieve Schal
kers vandaag zijn uiterste best
zal doen niet RCL, maar ARC
aan de volle buit te helpen.
„Niet omdat ik die rotclub
nou zo nodig moet terugpak
ken. Ik ben in vrede wegge
gaan, het zijn nog steeds m'n
vrienden die daar voetballen.
Maar gewoon omdat wij de
punten ook heel goed kunnen
gebruiken. Of we inderdaad
gaan winnen? Werkelijk geen
idee. Gezien de stand zijn
RCL en ARC op dit moment
alletwee geen toppers. Dus
wat dat betreft kan het echt
alle kanten op. Ik geloof er
wél heilig in dat ARC zich na
dit seizoen nog altijd eerste
klasser kan noemen. En RCL?
Natuurlijk hoop ik dat RCL
zich dit seizoen ook weer
handhaaft. Dat spreekt van
zelf. Maar, nogmaals, dat be
tekent niet dat RCL vandaag
maar moet winnen. De pun
ten zijn daarvoor echt wat te
belangrijk..."
GERT-JAN ONVLEE
