Pax Christi gaat Afghaans
Vredeskomitee oprichten
Ikonen: Spiegel voor het dagelijks geloofs)leven
aan tafel
£eidóe6ou4a/tit
kerk
wereld
weer
ACHTERGROND
Said&Qowuvnt
WOENSDAG 6 AUGUSTUS 1986 PAGINA 2 j
Indonesische bisschoppen niet tegen voorbehoedmiddelen
Hoewel de r.-k. bisschoppen van Indonesië aan natuurlijke ge
zinsplanning de voorkeur geven, keren zij zich niet tegen
kunstmatige voorbehoedmiddelen. Wel keuren zij uitdrukke
lijk sterilisatie en abortus af. Dat heeft John Riberu, woord
voerder van de Indonesische bisschoppenconferentie ver
klaard. Het verschil met de Kerk van bijvoorbeeld de Filipij-
nen of Latijns-Amerika is. dat in Indonesië confrontatie van
standpunten geen populariteit geniet. De bevrijdingstheologie
met haar aanscherping van tegenstellingen vindt daarom geen
aanhang. De R.-K. Kerk heeft te maken met door de overheid
bevorderde bevoordeling van de islam, zoals het sturen van is
lamitische onderwijzers naar een streek waar hat katholicisme
de boventoon voert. De kerk ziet achter zulke voorvallen een
politiek doel: de regering lokt religieuze conflicten uit om
daarna de rol van bemiddelaar te kunnen spelen. Daarmee legt
zij dan een onaantastbare basis onder de staatsideologie, be
kend onder de naam Pancasila en rustend op geloof aan God,
humaniteit, nationale eenheid, democratie en sociale gerechtig
heid. Indonesië is het land met de meeste protestanten in Aziè:
zo n twaalf miljoen. Na de 5 miljoen rooms-katholieken komen
de 4 miljoen buddhisten, meest Chinezen, en 2 procent hindu's
op Bali. Tenslotte zijn er «ook nog animisten die zich bij geen
der genoemde stromingen hebben aangesloten.
Het zijn meestal de
mensen die het minst
hebben te zeggen, die
het moeilijkst hun
mond kunnen houden
William Moore
JAN TER LAAK: DEMONSTRATIES TEGEN SOVJETS
De rooms-katholieke
vredesbeweging Pax
Christi gaat, samen met
andere Westeuropese
vredesbewegingen, een
Afghaans Vredeskomitee
oprichten en grote de
monstraties organiseren
om de Sovjet-Unie te be
wegen Afghanistan te
verlaten. Dat heeft secre
taris Jan ter Laak giste
ren gezegd na een reis
door Pakistan en Afgha
nistan, waar hij gesprek
ken heeft gevoerd met
leiders van het Afghaan
se verzet en vluchtelin
genkampen heeft be
zocht. De reis van Ter
Laak was voorbereid is
samenwerking met dit
komité. Zijn reiskosten
werden betaald door de
r.-k. hulporganisatie
„Mensen in Nood".
Doel van de vredesbeweging
is om de publieke opinie in
West-Europa te mobiliseren.
Sovjet-leider Gorbatsjov
heeft laten blijken gevoelig
te zijn voor de wereldopinie
en dat geeft volgens de Pax
Christi-secretaris de vredes
beweging de kans om invloed
uit te oefenen. „Afghanistan
is voor de Russen immers
een zwerende vinger". Dat
laatste verklaart volgens Ter
Laak waarom de Verenigde
Staten zich nooit al' te druk
om Afghanistan gemaakt
hebben.
De vredesbeweging. Pax
Christi incluis, heeft Afgha
nistan, dat in 1979 door de
Sovjets werd aangevallen, te
lang links laten liggen, zo gaf
Ter Laak toe. Hij zei dat dat
vooral komt omdat Afghanis
tan zo ver van ons bed ligt.
„Wij weten geen fluit van
deze islam-samenleving af en
het is moeilijk er contact mee
te krijgen". Ter Laak liet
doorschemeren dat de ver
loren strijd tegen de kruis
raket er ook iets mee te ma
ken heeft. Pax Christi heeft
daar veel tijd in gestoken,
terwijl Afghanistan „geen
prioriteit" had. Bovendien
was Pax Christi bang om na
protesten tegen de Russen in
Afghanistan in de „anti-Sov-
jet-hoek" gedrukt te worden.
Nu wil Pax Christi echter de
monstratie tegen de Sovjets
organiseren en aandacht vra
gen voor Afghanistan op de
eigen congressen en op de
komende wereldconferentie
voor de vrede. Pax Christi
gaat een werkgroep oprich
ten die zich met Afghanistan
bezig gaat houden. Ter Laak
vindt ook dat er meer aan
humanitaire hulp moet wor-
Jan ter Laak heeft uitvoerige contacten gehad met verzetsstrijders. Tijdens die ontmoetingen
maakte hij deze foto.
den gedaan. Sinds 1979 zijn,
als gevolg van Russische
bombardementen en beschie
tingen, een half miljoen Af-
ghanen gedood, terwijl mil
joenen Afghanen op de
vlucht zijn.
De Afghaanse verzetsstrij
ders (de Mudjahedien) zijn
overigens sceptisch over de nen) en de communistische
aangekondigde terugtrekking regering in Kaboel) die nu al
van een deel van de Russi- jaren vruchteloos gevoerd
sche troepen, zo meldde Ter worden over terugtrekking
Laak. Het verzet vindt dat van de Russische troepen
alle Russen direct moeten noemt het verzet „een la-
vertrekken. De onderhande- chertje".
lingen tussen het buurland
Pakistan (namens de Afgha-
„God zorgt wel eens te veel
voor Egyptenaren, maar heel
vaak veel te weinig voor de
westerse christen". Dat is heel
kort samengevat de ervaring
van de theoloog dr. Meindert
Dijkstra en zijn vrouw Coby
na zes jaar in Cairo te hebben
gewoond en gewerkt midden
tussen de Koptische (Egypti
sche) christenen. Ze zijn met
hun kinderen even in Neder
land; eind van deze week
gaan ze weer terug naar Cai
ro. Nog twee jaar duurt het
contract van Dijkstra als do
cent aan de Theologische Ho
geschool van de Koptisch
Evangelische Kerk met de
hervormde Raad voor de Zen
ding.
„In die zes jaar hebben we
veel geleerd. We hebben de
slogan: „gaven delen, wereld
wijd" aan den lijve ondervon
den. De westerling heeft al
heel gauw de neiging om zijn
inbreng, in ons geval in de
theologische opleidingen,
in een land als Egypte, veel
belangrijker te achten dan
wat de christenen daar óns
hebben te bieden. Maar dat is
onjuist. We hebben in Egypte
heel veel terug gevonden wat
we in Nederland kwijt waren
geraakt".
Bijvoorbeeld het vertrouwen
op God. „Een Afrikaan zei
eens: „Waarom bidden jullie
nog? Jullie kunnen alles en
jullie hebben alles al". Daar
zit een heel grote waarheid in.
In de westerse samenleving
wordt niets meer aan God
overgelaten; we plannen alles,
we gaan berekenend door het
leven. Maar we komen bedro
gen uit. De Egyptenaar (chris
ten én moslim) christen leeft
anders. Bij alles wat hij zegt,
volgt: „zo God het wil", of:
„geprezen zij God". Dat is erg
wennen, vooral als het om
„onbenullige" dingen gaat, die
ogenschijnlijk niets met God
hebben te maken. Zoals die
ervaring van Coby Dijkstra,
die meer dan een hele och
tend nodig had om een nieu
we autoruit te krijgen. De ga
ragehouder verwachtte dat
het karwei gauw gefikst zou
zijn. Er bleek echter geen pas-
Coby Dijkstra-Stutvoet
'sende ruit voor handen te
zijn. Maar. zo zei de garage
houder, zo God het wil, kan
ik ergens anders wel een krij
gen. En na diverse vergeefse
ritten, die uren duurden, ko
men de monteurs terug, mét
een ruit. „Geprezen zij God",
riep de garagehouder enthou
siast. Er was een hele tijd no
dig om het frame van de auto
passend te maken voor de te
grote ruit. Na de laatste klap
pen op het autoblik zat de ruit
eindelijk. De garagehouder en
het voltallige personeel drom
den samen rond de auto en
riepen om het luidst:?????
„Prijs de Heer! Hij zit".
Achter de gewoonte om over
al God bij te halen, zit bij de
Koptische christen volgens
Meindert en Coby Dijkstra
een diep besef van afhanke
lijkheid. „Voor veel Koptische
christenen is God een werke
lijkheid in hun dagelijks le
ven, een God die bij alles be
trokken is. In onze ogen is dat
wat naïef en soms hinderlijk.
We denken al gauw dat daar
door de eigen verantwoorde
lijkheid wat wordt wegge
drukt. En natuurlijk werkt
dat soms ook weieens zo
Maar onze ervaring is dat die
afhankelijkheid een aspect is
van een authentieke geloofs
beleving, dat wij zijn kwijtge
raakt. En dat wreekt zich. Je
ziet hun rijkdom aan heel
veel dingen, ook in het sociale
leven. Bijvoorbeeld de gast
vrijheid. Die is bij de Kopt
heel groot. Omdat hij het be
sef heeft dat God zich kan
aandienen als gast. De armoe
de van ons sociaal leven
steekt scherp af tegen dat in
Egypte. Hoe gaan wij met
onze gasten om. met de men
sen in onze straat, of met de
collega's?"
„In Egypte is het altijd de
mens die voorgaat, boven din
gen. Je merkt dat heel duide
lijk bij een sterfgeval. Als een
werknemer hoort dat zijn
neef is overleden, legt hij bij
wijze van spreken zijn hamer
neer en gaat direkt naar zijn
familie. Om mee te rouwen.
En dan niet stijf en formeel,
maar echt „nederzitten" om
het verdriet uit te huilen. Zijn
collega's nemen als vanzelf
sprekend zijn werk over.
Want iedereen weet dat de
hele familie dan bijelkaar
moet zijn, ook al gaat het
„maar" om een neef. Stel je
voor, hier in Nederland, dat
iemand op kantoor zo opstaat
en zonder nadere uitleg voor
onbepaalde vertrekt tijd om
samen met zijn familie het
verlies van een neef te ver
werken".
„Wij vinden in ons land vaak
dat het werk, de zaken, vóór
gaan. Een begrafenis die een
paar uur duurt, kan nog net.
Maar het is de vraag wie be
ter uit is: De Egyptenaar die
in de ruimte van zijn wijdver
takte familieverband troost en
bemoediging vindt, ook lang
na de dood van een verwant,
of de Nederlander, die, mét
zijn familie, de dood maar zo
gauw mogelijk wegdrukt. Ei
genlijk weten we het ant
woord wel. Want de eenzaam
heid, het stille verdriet en de
geestelijke nood groeien hier,
naarmate de samenleving
Dr. Meindert Dijkstra
verkilt en steeds meer dingen
en zaken boven mensen
stelt".
Een prachtig voorbeeld van
de totaal andere manier van
geloven van de Koptische
christenen is de traditie van
de ikonen. Vooral prote
stantse Nederlanders hebben
moeite met het in'ere houden
van soms maar wat kinderlijk
geschilderde schilderijen van
bijbelse figuren of van heili
gen. De Reformatie leerde im
mers dat het hebben ervan
„afgoderij" is.
„Een heel bekende ikoon is
die van de heilige Bisjooi, een
geloofsheld uit de vierde
eeuw. We zien hem lopen met
een kind op de schouder. Het
verhaal dat er bij hoort luidt
ongeveer als volgt: Leerlingen
van hem vroegen hem of ze
eens mee mochten naar de
plek waar Bisjooi geregeld vi
sioenen kreeg. Christus zelf
verscheen dan aan hem en zij
wilden Christus ook zo graag
zien. Bisjooi stemde toe. De
leerlingen, in hun haast om
Christus te zien, liepen de
heilige vooruit naar de be
wuste plek. Onderweg zagen
ze een mismaakt kind, dat,
toen het wist waarheen ze op
weg waren, smeekte mee te
mogen. Maar de leerlingen
hadden geen tijd; ze wilden
snel doorlopen. Bisjooi zag het
kind ook en kreeg medelij
den. Hij nam het op en liep
verder. Toen hij aankwam op
de plaats waar hij zijn visioe
nen kreeg, was het kind plot
seling van zijn schouder ver
dwenen. Het was Christus die
daar aan de kant van de weg
had gezeten en had gevraagd
om mee te mogen. De leerlin
gen, in hun haast, hadden
Hem niet herkend...".
Dit verhaal is, aldus dr. Dijk
stra, mee de achtergrond van
de grote gastvrijheid, die, zo
als gezegd, voor de Egypte
naar een heilige plicht is. Het
verhaal van Bisjooi moet
daarom worden bewaard. Een
ikoon helpt daarbij. Want wie
er naar kijkt, ziet het voor
zich: Christus is in de naaste
en wie alleen aan zichzelf
denkt, loopt aan Hem voorbij.
„Je kunt deze bijbelse waar
heid verwoorden in een dog
ma, of in een catechismus,
maar je kunt ook, zoals de de
Koptische christen, die waar
heid via verhalen, legenden,
steeds opnieuw tot leven laten
komen of er een plaatje van
maken, dat je jezelf steeds als
spiegel kunt voorhouden".
Veel westerse christenen la
ten in de praktijk zien dat ze
zich eigenlijk beter christen
voelen dan de Kopten. Dat
blijkt uit het feit dat er nog
steeds groepen christenen zijn
die naar Egypte komen om
daar het Evangelie te bren
gen. „Terwijl nota bene de
Koptische Kerk een van de
oudste kerken ter wereld is.
Je ktint helemaal niet meer
spreken van westerse zending
in Egypte. Toen wij hier nog
in berehuiden rondliepen en
de Germaanse goden vereer
den, bloeide de kerk daar. En
die kerk is er gebleven, tot
vandaag toe".
„Het „zich beter voelen" van
deze christenen is niet alleen
onterecht jegens de Koptische
kerken, maar is ook gevaar
lijk voor de toch al kwetsbare
verhouding tussen het chris
tendom en de islam, die in
Egypte veruit de grootste
godsdienst is. Want zulke
overijverige zendings-christe-
nen treden de islam meestal
zeer ongenuanceerd tegemoet.
En dat zet, terecht, kwaad
bloed".
LÜTSEN KOOISTRA
Kerkelijke instemming over thema Vredesweek
Het thema van de komende
Vredesweek van het IKV,
„ontspanning is ondeelbaar",
heeft de instemming gekre
gen van dr. R.J. Mooi, secre
taris-generaal van de Neder
landse Hervormde Kerk, en
van dr. H A. van Munster
OFM. secretaris-generaal van
de Rooms-Katholieke bis
schoppenconferentie.
„Een IKV dat zich met de
Oost-West-vragen gaat bezig
houden, vind ik pas echt inte
ressant worden," aldus ds.
Mooi in een vraaggesprek met
het IK V-kernblad. Pater Van
Munster zegt daarin dat het
thema hem zeer aanspreekt.
„De opheffing van de tweede
ling in Europa beschouw ik
als een geweldige bijdrage aan
de vrede in de wereld, al
moet er nog van alles voor ge
beuren: veel meer contacten,
toenadering, alles stap voor
stap."
Naar de mening van Van
Munster zouden er in het
Westen, ook in de kerken,
veel betere informatie over
en communicatie met Oost-
Europa moeten komen. Het
ontbreken daarvan wijt hij
niet alleen aan de gesloten
heid van het Oostblok. „In
het Westen hebben we altijd
met onze rug naar het Oosten
gestaan. We zijn niet echt ge
ïnteresseerd en weten er veel
te weinig van af."
Ds. Mooi waarschuwt ervoor
dat de kerken in Oost-Europa
slechts geduld worden. Daar
door lopen ze vaak „langs de
rand" van wat kan in de sa
menwerking met de overheid.
Aan de andere kant kunnen
Westeuropese kerken van hen
leren hoe je een echt evange
lisch geluid in de samenleving
kunt laten horen.
Kardinaal Simonis vraagt aandacht voor migranten
Kardinaal dr. A.J. Simonis,
voorzitter van de R.-K. Bis
schoppenconferentie, heeft
in een brief aan alle paro
chies aandacht gevraagd
voor de migranten in ons
land. „De laatste 25 jaar zijn
wij onze samenleving gaan
delen met vreemdelingen,
met vele landgenoten die uit
een geheel andere cultuur
komen. Daadwerkelijke
aandacht voor hun situatie
binnen onze Nederlandse sa
menleving is geboden.
De brief van kardinaal Si
monis ter gelegenheid van
migrantenzondag 28 septem
ber is gaat vergezeld van li
turgisch en gespreksmateri
aal, dat door de stichting
„Cura Migratorum" (zorg
voor migranten) is samenge
steld.
Het vele en waardevolle
werk van deze stichting en
van de vreemdelingenpasto
res ontslaat onszelf geens
zins van de plicht aandacht
te hebben voor de situatie
waarin migranten verkeren
en voor de problemen waar
voor wij in verband met
hun komst staan, aldus mgr.
Simonis.
Die problemen om
schrijft hij als volgt: „de op
gave dat zij hier een bestaan
kunnen opbouwen, in een
voor hen vreemde omge
ving, andere cultuur en taal,
maar ook de opgave oog te
hebben voor de specifieke
situatie van de mensen die
hun woonomgeving en hun
werk delen met migranten
en zich daardoor bedreigd of
minstens onzeker voelen".
Gepaneerd speklapje met gesmoorde spitskool en
aardappelen vla met aardbeien
Nodig voor twee: 2 speklapjes a 125 kg, 1 klein ei, pa
neermeel, zout, 30 g margarine, mespunt bloem, kerrie,
aroma
500 g spitskool, 1 lepel olie, uitje, knoflook, paprikapoe
der, zout, ketjap, selderij
0,5 tot 1 kg aardappelen;
100 g aardbeien, basterdsuiker naar smaak, 4 dl gele vla
(4 dl melk, 20 g custard, 24 g suiker), 1 lepel citroensap,
iets essence.
Klop het ei los met een lepel koud water, zonder dat het gaat
schuimen. Haal de speklapjes door het ei en vervolgens door
paneermeel. Bak het vlees in hete margarine met zout bruin,
houd daarbij het deksel zo veel mogelijk schuin op de pan
om de vetspatten op te vangen. Bak de lapjes op een kleinere
pit na, zodat ze gaar kunnen worden. Reken een totale bak
tijd van twintig minuten. Leg het vlees op een warm bord en
maak de jus afmet even gebakken bloem, kerrie, weinig wa
ter en aroma.
Snijd de van lelijk blad ontdane en afgespoelde spitskool in
smalle reepjes. Fruit de kleingesneden ui en knoflook goud
geel in de olie, bak vervolgens de kool al omscheppende een
paar minuten mee, voeg twee lepels water toe en laat de
groente in tien minuten gaar worden. Maak de spitskool op
smaak af met paprikapoeder, zout en ketjap en strooi er fijn
geknipte selderij overheen.
Was de aardbeien, laat ze uitlekken en ontdoe ze van de
groene kroontjes. Snijd de vruchten in plakjes en zet ze een
half uur weg met basterdsuiker. Meng een koude vla met ci
troensap en -essence en leg haar op de vruchten. Garneer de
vla met een paar achtergehouden stukjes aardbei.
JEANNE
Ommezwaai in FNV
ONDER de titel „De FNV over veertien jaar" is een studie
verschenen over de plaats van de vakbeweging in de veran
derende samenleving. Gezien die titel gaan de samenstellers
er kennelijk van uit, dat er in het jaar 2000 nog een vakbe
weging zal zijn. Dat moeten we ook vurig hopen, want de
vakbeweging vervult een duidelijke en onmisbare rol in de
samenleving. De vraag is echter wel hoe die vakbeweging er
over veertien jaar uit moet zien. De FNV, niet de enige maar
wel de grootste vakbeweging in ons land, verkeert door het
dramatische ledenverlies van de afgelopen jaren in grote
moeilijkheden en zal haar koers drastisch moeten bijstellen
om te kunnen overleven.
Een van de oorzaken van de malaise is dat velen die hun
baan verliezen uit teleurstelling ook de bond vaarwel zeggen.
Naarmate het leven voor velen duurder werd en het inko
men kleiner, vormde de hoogte van de vakbondscontributie
ook nog al eens een reden te kappen. Maar dat verklaart niet
alles. Als een bond werkelijk wat betekent voor de leden zul
len die wel degelijk zwaar tillen aan het lidmaatschap en
daardoor zullen jonge werknemers, die nu veelal de weg
naar een organisatie niet weten te vinden, zich ook aanslui
ten.
De samenleving verandert in snel tempo. Niet alleen ster
ven allerlei beroepen uit en komen er voortdurend nieuwe
bij, ook de vorm van dienstverband is aan grote wijzigingen
onderhevig. Bondsbestuurders wil het nog wel eens ontgaan,
dat menige werknemer zich tegenwoordig drukker maakt
over andere zaken dan de hoogte van het inkomen. Het klas
sieke beeld van de klassemaatschappij, waaruit de vakbon
den zijn voortgekomen en waaraan zij in zekere zin hun be
staan te danken hebben, is verleden tijd.
In de loop van de jaren negentig zal dat beeld nog meer ver
anderen. Vakbondsbestuurders zullen hun oude geloof moe
ten afleggen, dat alleen de koopkracht van belang is. De on
gezonde situatie, dat in onze samenleving bepaalde soorten
werk niet gedaan (kunnen) worden, terwijl tegelijkertijd
honderdduizenden werklozen aan de kant blijven staan,
vraagt om een oplossing. De vakbeweging moet daarbij het
voortouw nemen.
TERECHT wordt in de nota gesteld, dat van de vakbewe
ging gaandeweg een verkeerd beeld is ontstaan: in de publie
ke opinie is de nadruk komen te liggen op stakingsacties ter
wijl het merendeel van het vakbondswerk zich achter de
schermen afspeelt. Er zal een eind moeten komen aan de ru
zies tussen de bij de FNV aangesloten bonden. En er zal ook
een betere samenwerking moeten worden gezocht met ande
re vakcentrales. Dat is een opmerkelijke en hoopgevende
uitspraak. Tot dusverre was er met de centrales voor middel
baar en hoger personeel, die nu als gesprekspartners worden
genoemd, nauwelijks enig overleg.
OOK de verhouding met een aantal bonden van het Chris
telijk Nationaal Vakverbond (CNV) liet veel te wensen over.
De onbehoorlijke FN V-aanval op de Vervoersbond CNV
over het afsluiten van een cao met de Nederlandse Spoorwe
gen was daarjndèrtijd een triest voorbeeld van. De voorzit
ter van de Hout- en Bouwbond van het CNV, Dilo van Com-
menée, verweet bij zijn afscheid enige tijd geleden zijn FNV-
collega's, dat zij zich door hun opstelling niet alleen van de
werkelijkheid aan het vervreemden waren, maar ook van
een steeds groter aantal leden en potentiële leden. Dat is
kennelijk niet aan dovemansoren gezegd. De nieuwe voor
man van de FNV, Hans Pont, geeft blijk van een realistische
kijk op de situatie. Het is te hopen dat de meest radicale sec
toren binnen zijn FNV, de Voedingsbond en de AbvaKabo,
hem bij zijn hervormingsplannen niet te veel voor de voeten
zullen lopen.
Enkele buien
DE BILT (KNMI) Het ko
mende etmaal trekt een de
pressie van Ierland naar de
noordelijke Noordzee. Het bij
behorende koufront trekt de
komende nacht over ons land.
Dit gaat gepaard met veel be
wolking en enkele buien. Ach
ter het front stroomt koelere
lucht naar ons land. De mid-
dagtemperatuur loopt daarin
morgenmiddag op tot rond 21
graden.
De lucht is onstabiel van op
bouw. Dit betekent dat de
lucht in de hogere niveaus ten
opzichte van de grond erg
koud wordt. Bij een dergelijk
verschil kunnen zich buien
vormen. In de avond gaan
deze mogelijk vergezeld van
onweer. De genoemde depres-
sie bepaalt ook op vrijdag nog
ons weer. Daarna brengt een
nieuw hogedrukgebied stabie
ler weer met geleidelijk wat
hogere temperaturen. Na vrij
dag zijn de regenkansen weer
klein.
Weersvooruitzichten voor di
verse Europese landen, geldig
voor donderdag en vrijdag:
Zuid-Scandinavië: Morgen
vooral In het zuidwesten enige
regen, vrijdag veranderlijk be
wolkt en plaatselijk een bui.
Middagtemperatuur 17 tot 22
graden.
Denemarken: Wisselend be
wolkt. Enkele buien. Middag-
temperatuur ongeveer 18 gra
den.
Britse eilanden: Flinke zonni
ge perioden maar morgen in
het noorden en oosten bewol
king. Middagtemperatuur van
17 graden in het noorden tot
23 graden in het zuiden.
Noordwest-Duitsland en Bene
lux: Wisselend bewolkt. Voor
al op donderdag enkele buien.
Op vrijdag vanuit het zuidwes
ten meer zon. Middagtempera
tuur 18 tot 20 graden.
Zuidoost-Duitsland: Morgen Tei-Aviv
een enkele bui, vrijdag meer
zón. Temperatuur 18 tot 23
graden. I
Frankrijk: Morgen in het
noordoosten een enkele bui,
overigens zonnig, vooral in het
zuiden en westen. Middagtem
peratuur van 19 graden in het
noordoosten tot 27 graden in
het zuiden.
n
Alpengebied: Vooral in het
westen zonnig. Met name in
Oostenrijk aan de noordzijde
eerst nog bewolking.
Spanje en Portugal: Zonnig.
Middagtemperatuur van 21
graden langs de Spaanse
noord- en westkust en in
noordwest Portugal tot 25 a 35
graden elders.
Italië en Adriatische kust. In
de middaguren voornamelijk
in zuid-Italië een enkele loka
le onweersbui, overigens zon
nig. Middagtemperatuur tus
sen 28 en 34 graden.
Athene
Barcelona
Berlijn
Bordeaux
Brussel
Dublin
Frankfort
Helsinki
Innsbruck
Klagenfurt
Kopenhagen
onbew. 33 26
onbew. 28 20
>nbew. 25 U
20 12 0.8
inbew. 31 21
