Omwegen
\,Het Blesse Paardin Stompwijk ruikt na
300 jaar nog steeds de haver van de toekomst
Voor Willem is bouwlifttrekken
een bloedserieuze aangelegenheid
CcidócSoumnl
WIM EN ANNIE VERGEER
GAAN ER ONVERDROTEN
HUN EIGEN GANG
Engelsen werpen graag een
hengeltje uit in Nieuwkoop
£fPEN OMGEVING
DONDERDAG 24 JUU 1986 PAGINA 11
Op mijn omwegen door stad en land 1
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 HHHR# ImHHI
- 12 22 44 op toestel 10-. Hoor Ton Pirlcrs
e vanouds en van nature
e ;ten de Stompwijkers met
e arden om te gaan; er werd
e or hen zelfs mee „gejaagd".
,r ns trokken ze schuiten
ïgs de Vliet en als ze dan
rstig waren streken ze
er in de een of andere her-
rg die het dorpje onder de
>idschen Dam bezat. Zo'n
1 rberg stond er ook in het
sntrum" van Stompwijk,
hij staat er nog steeds,
ids 1686. Wat betekent, dat
et Blesse Paard" nu echt
i in alle gloria driehonderd
,r oud is. Daar mogen wij
rust wel even bij stilstaan,
mag er ook bij gaan zitten.
eerste man die daar aan
streekse geschiedschrij-
ig g'ng bijdragen was de
nbachtsbewaarder van het
rhtsgebied van Stompwijk.
rek Dirckszoon van Roon,
in die dagen een mateloze
wondering en eerbied had
i or „onze" stadhouder, later
rjl rens koning van Engeland,
g,illem III. Daarom noemde
z'n uitspanning „De jonge
|ns", die toen ouder begon
1 worden. En zo is het geko-
n.
n kostelijke historie met
:v 5 en downs, draverijen en
u rmissen en in De Jonge
v ins, later in Het Blesse
)4ard. bleef het een drukke
%ing. Families en eigena-
>ah wisselden elkaar af, maar
h Stompwijkers bleven er
tjn vertier vinden. In 1727,
hfn Willem III allang ter
Ie was en er ook geen
bt|anje meer op de Britse
i. ion zat, was de vrolijke uit-
it^nning „een hegte, sterke
J neringrijke Herberghe
iti t een groote stallinghe
ipiuur, barg item een Kolff
I '<le Kaatsbaan met een
i kje land daar agteraan,
lil ande ende gelegen int
stende van Stompwijk aan
i Hoek van de Meerlaan
laamt de Jonge Prins". De
tfck moest weer eens (voor
iati prik) verkocht worden
atyde verkoop geschiedde ge-
glhtelijk, aangezien alles
rilaten en verwaarloosd
>.E. Nog altijd liggen delen
n de kaatsbaan onder de
ter van wat in 1892 „Het
HÏsse Paard" ging heten. Die
inpm hebben de Stompwij-
fs te danken aan Martinus
■an Rijn, die behalve café-
i uder ook een groot paar-
Mpliefhebber moet zijn ge
niest. De Prins zei niemand
trier wat. maar het paard
Ié te meer.
,le/i café meer
is Het Blesse Paard, het
vorig jaar voorzien van een
fikse verbouwing en uitbrei
ding, al geruime tijd geen
café meer, en als je er een
hapje wilt eten. of een slokje
drinken, moet er van tevoren
ordentelijk gereserveerd
worden. Nieuwe heren, nieu
we tijden. Sinds 1970 is Het
Blesse Paard, of De Bles in
de volksmond, toevertrouwd
aan de uitnemende zorgen en
het management van Wim
en Annie Vergeer. Onder
hun regime werd „De Her
berg" een Party Herberg (ge
registreerd), en dit Blesse
Paard heeft werkelijk kwali
teit in huis. Gasten die het
weten kunnen zeggen: „An
nie en Wim zijn betrouwbare
en degelijke mensen; je weet
wat je aan ze hebt". Zo is
Wim Vergeer niet alleen de
eigenaar, maar hij runt ook
als kok zijn prima keuken,
stelt toekomstige bruidsparen
op hun gemak hoe hij dat
doet is zijn pakkie an, maar
hij houdt de vinger aan de
representatieve pols en heeft
een blik die bijdetijds op
„toekomst" staat. Opvallend
ook is, dat het bedienend
personeel geheel vrouwelijk
is. in die zin, dat het allemaal
vrouwen zijn die er serveren.
Annie Vergeer, die het liefst
achter de schermen werkt
maar er ook weieens vóór
wordt gehaald, is verant
woordelijk voor de inkoop
van de ingrediënten en is
gastvrouwe tijdens de party's
die het hele jaar door in de
herberg Het Blesse Paard ge
geven worden. Wim en An
nie Vergeer: ook zakelijk ge
zien een uitstekend koppel.
En dan hebben ze ook nog
eens drie kinderen groot te
brengen.
Waar het bij deze twee lieden
om draait zijn bruiloften en
partijen in de goede zin van
het woord. Hoempa wordt
niet zozeer door hen nage
streefd. Je kunt bij hun ook
tot en met verzorgd terecht
voor recepties, jubilea en za
kelijke bijeenkomsten van
grote bedrijven in de omtrek.
Het zijn geen vermoeide rei
zigers meer die er met hun
paarden neerstrijken. In Het
Blesse Paard vindt men veel
eer de „jachtige mens van
vandaag", zoals die graag
geëtaleerd wordt. Hoewel dat
ook wel meevalt hoor, als je
binnen de muren de gezellig
heid peilt. Het is een plaats
om even bij te komen, een
rustpunt voor een paar uur
tjes. Trouwens, de feestvie
rende groepen nemen in tal
toe. en daar zijn Wim en An-
een
evenement
dat
waarschijnlijk
alleen tijdens
de bouwvak
vakantie kan
plaats
hebben.
felsen bevolken deze zomer de Nieuwkoopse Plassen om er een visje aan de haak te slaan.
op het idee om En
gelsen naar Nieuw
koop te halen? Aafke
Tijsterman: Wij
ollu «slum werden benaderd
in kopje tea van- door iemand die was
'an kan lokken? ingeschakeld door
iets is minder waar. het Nationaal Bureau
voor Toerisme die in
het kader van Hello
Holland" promotie-
visvakanties wilde
die nog rond- gaan organiseren. Ja,
temt, wel te ver- die meneer heeft het
Engelse toeris- een beetje verkeerd
bezoeken sinds aangepakt en dat
rt de Nieuwkoopse sloeg niet aan. Toen
issen voor het hou- kwam ik toevallig ie-
n van speciale vis- mand van een reis-
Het idee bureau uit Engeland
nieuwe tegen; een reisbureau
itiatief is afkomstig speciaal voor vissers,
n de plaatselijke Leisure Angling. Dat
IV. die voor dit 'S hetzelfde bureau
dat in Nederland vis
vakanties voor Ieren
organiseert. Nou, ik
heb toen geprobeerd
die man liefde voor
de omgeving van
hun Britse Nieuwkoop bij te
Ipje en in augustus brengen en dat is ge-
nieuwe lukt", legt Aafke uit.
Gigantisch
do/5, de visvakanties En inmiddels zitten
'a/ke Tijsterman de eerste vakanties
er voor de Engelsen
op. „Op 9 juni kwam
VVV de eerste groep aan
en die komt in au
gustus terug", vertelt
Aafke Tijsterman.
En over de reacties:
„Helemaal gek wa
ren ze ervan, echt
waar. De gezelligheid
hier en de vriende
lijkheid en vooral
natuurlijk het vissen,
dat vonden ze gigan
tisch
Nieuwkoop is niet
een dorp waar je
struikelt over de ho
tels. Toch blijken er
voor de Engelse gas
ten voldoende over-
nach tingsmogelijkhe-
den te zijn. „De be
zoekers kunnen zelf
hun keuze maken.
Ze kunnen over
nachten in hotels,
boerderijen, caravans
en zelfs woonboten.
Toen ik echt ben
gaan zoeken naar ac
commodatiemogelijk
heden in Nieuwkoop
bleek dat ernorm
mee te vallen. Er is
best veel", aldus Aaf
ke. „Ja, en verder
bestaan de vakanties
natuurlijk voor een
groot deel uit vissen.
En dat gebeurt niet
alleen in de Nieuw
koopse Plassen maar
ook in de kleine
slootjes en watertjes
in het gebied rondom
Nieuwkoop".
Het zijn niet louter
Engelsen die de weg
naar het gebied rond
Nieuwkoop hebben
gevonden. Het dorp
wordt ook veel be
zocht door Belgen en
Fransen. Aafke Tij-
sterman: „Belgen ko
men hier ook vaak
om te vissen of om te
zeilen. En ook Fran
sen komen hier wel
vaak even in het
dorp kijken; de orga
nisatie Wagon Lits is
erg actief met tou
ringcars in ons land.
Ja, en Duitsers ko
men hier natuurlijk
ook erg veel. Ze wa
ren er vooral tijdens
de ijsperiode van af
gelopen winter".
De VVV is dan ook
van plan om tijdens
de winterperiode
meer promotie voor
Nieuwkoop te ma
ken. Buitenlandse
toeristen worden
aangespoord Nieuw
koop te bezoeken om
er te schaatsen. Maar
of daar veel Engelsen
op af zullen komen...
Hoe hou ik het spul een beetje
bezig? Dat is zo langzamer
hand de belangrijkste vraag
die de organisatie van het
Wereldkampioenschap Paal-
zitten zich jaarlijks stelt.
Achttien palen in de bodem
van het Oosterduinsemeer bij
Noordwijkerhout planten is
niet zo'n probleem. En er blij
ken jaarlijks genoeg geflipten
te vinden die op het plankje
willen plaats nemen. Nee, dat
loopt allemaal wel. Maar om
de duizenden langs de kant
wat meer te bieden dan de
aanblik van achttien zittende
mensen, dat vergt wat meer
inventiviteit.
Vorig jaar was er vanwege de
vijfde editie een omvangrijk
programma samengesteld.
Zo'n 160.000 vonden toen de
weg naar het strandje bij res
taurant De Duinvos, dus dit
jaar kon de organisatie van
het Paalzitten niet achter blij
ven. Luchtshows, schatgra
ven, graanzaklopen, het aan
bod is nog breder dan vorig
jaar. Trekpleister van gister
avond: de sterke mannen en
vrouwen bij het bouwlifttrek
ken, een evenement dat
waarschijnlijk alleen tijdens
de bouwvakvakantie kan
plaats hebben.
Een handvol mannetjesput
ters verzamelt zich tegen de
klok van negenen bij presen
tator Hans Versnel om het
met beton beladen plateau
van de bouwlift omhoog te
trekken. Willem Meijer uit
Leiden mag als eerste. Hans
vervoegt zich bij breedge
schouderde Willem en pro
beert hem wat olijke opmer
kingen te ontlokken. Vergeef-
Bijdrage:
Paul van der Bijl
Foto:
Wim van Noort
Tips:
071-122244, toestel 23
se moeite. Voor Willem is
bouwlifttrekken een bloedse
rieuze zaak. Concentratie, en
Willems spierbundels rollen
heen en weer onder het trai
ningspak. De body-builder
draait wat met de heupen, die
qua omvang beslist niet onder
doen voor die van Sarah Fer
guson.
Willem ploft neer, zet zich
schrap tegen de betonnen
balk en trekt ogenschijnlijk
zonder veel moeite het touw
naar zich toe. In ruim 19 se
conden heeft hij het gele
streepje op het touw over de
balk getrokken en voldaan
staat Willem op. Zo, knappe
vent die hem dat nadoet. Zelf-
vergenoegd strijkt hij zich nog
eens over de borstspieren, die
brutaal uit zijn trainingsjack
naar buiten gluren.
Aad van Nieuwkoop mag het
daarna proberen. Aad trekt
zich wezenloos, maar het gele
streepje krijgt hij niet over de
balk. Meer klerenkasten mel
den zich, maar Willem lijkt
een topprestatie neergezet te
hebben. Niemand slaagt er in
om het gele streepje over balk
te trekken. De ruim honderd
kilo blijken te zwaar.
Daarna weet vlot babbelende
Hans nog wat dames te strik
ken om een lege bouwlift om
hoog te trekken. Wilma en
EU ie hebben al vijftig gulden
van Hans gekregen om het
een keer voor te doen en wil
len nog wel een keer. Sassem-
se Wilma is weliswaar niet op
een dergelijke krachttoer ge
kleed aan haar schone
broek kleeft rond haar fors
uitgevallen zitvlak een dikke
laag Noordwijkerhouts zand
maar trekt de bouwlift
soepel omhoog. Een beker en
bloemen zijn even later haar
deel.
Vet
Ook Willem staat al klaar om
zijn beker in ontvangst te ne
men. Helaas, een teleurstel
lende mededeling van de or
ganisatie: „We hebben het
vermoeden dat de eerste kan
didaat daarnet voordeel heeft
gehad van een goed ingevette
katrol. De anderen hadden
dat niet. Daarom doen de he
ren het nog een keer over".
Aha, dat verklaart veel. Wil
lem had zo enthousiast aan
het touw getrokken dat de
klodders vet er van afvlogen.
Voor de concurrentie verliep
het trekken daarna wat stroe
ver.
Willem doet niet moeilijk. Na
dat zangeres Roxanna zich tij
dens een hoosbui voor een na
genoeg leeg strand uit de naad
heeft gezongen, neemt hij
snuivend en briesend voor de
tweede keer. plaats achter het
touw, zijn trainingsjackie re
soluut wegwerpend. De rijke
lijk getatoueerde armen staan
op scherp. In minder dan elf
seconden trekt hij de lift om
hoog.
Aad van Nieuwkoop mag het
nu ook voor de tweede keer
proberen. Met toegeknepen
ogen kijkt hij nog even of de
rol wel opnieuw is ingevet en
trekt in ruim dertien seconc-
den de lift omhoog. Of dat
even scheelt, zo'n kwakkie
vet. Ook de andere mannet
jesputters vergaat het nu ook
beduidend makkelijker. Maar
hoe ze ook kreunen en steu
nen, die tijd van Willem blijkt
niet te evenaren. Bloemen en
een beker zijn even later zijn
deel. Hij probeert bescheiden
te kijken, maar een nauw ver
holen glimlach Jspeelt rond
zijn mond. Kampioen bouw
lifttrekken, toch iets om trots
op te zijn.
Wim en Annie Vergeer, herbergier en herbergierster van Het
ligt opnieuw de toekomst voor de boeg.
De Herberg in Stompwijk mag gezien en genoten worden.
nie Vergeer speciaal op bere
kend.
Video-apparaat
Het Blesse Paard, Party Her
berg, is niet meer de vergaar
bak voor dorpse roddel en
het uitwisselen van de „laat
ste nieuwtjes". Er worden nu
commerciële spijkers met
koppen geslagen. Een neut
kan men altijd elders wel in
nemen. Wim Vergeer ziet
meer heil in het lenen van
een videoapparaat aan ieder
bruidspaar dat bij hem z'n
Blesse Paard: na drie eeuwen
„Hochzeit" komt vieren. Als
de jonggehuwden hun brui
loftspartij willen vastleggen
voor „the years to come",
dan zijn ze bij Het Blesse
Paard aan het goede adres.
Deze geste van de Vergeers
wordt altijd weer door de
gasten in hoge mate gewaar
deerd. Vergeer is, als profes
sionele feestversierder, overi
gens ook op dit punt zeer
deskundig. Enfin, Party Her
berg Het Blesse Paard be
vindt zich in goede handen
en is nog steeds de horeca-
trots van Stompwijk. Ook al
zou het dorp, in deze landelij
ke zone van de randstad, met
z'n 1400 stervelingen ooit nog
eens bij Zoeterwoude ge
voegd worden. Meer nog: het
zou, met die 300-jarige bezit
ting aan de Meerlaan, een
grote aanwinst voor Zoeter
woude zijn! Al wordt het dan
pronken met andermans ve
ren. Want Het Blesse Paard
je zou, met die Vergeers,
ook kunnen zeggen „het
Blesse Paar" blijft zo
Stompwijks als het maar zijn
kan.
