Kissinger geef t college voetbal
Maradona
redder van
MundiaF86
Franse B-formatie gemotiveerder dan Belgen
SPORTTRIBUNE
CeidaeSou/ia/nt
MAANDAG 30 JUNI 1986 PAG»
MUNDIAL '86
Record (1)
De wereldtitelstrijd in
Mexico heeft een record
aantal toeschouwers naar
de stadions getrokken. De
52 duels werden in totaal
door 2.407.431 liefhebbers
bekeken. De vergelijking
met eerdere toernooien
loopt echter scheef omdat
Mexico pas het tweede
toernooi is waarbij 52
duels werden gespeeld. In
1982 in Spanje, toen voor
het eerst 52 duels op het
eindtoernooi van het WK
werden gespeeld, kwamen
in totaal 1.856.277 toe
schouwers. Gekeken naar
het aantal toeschouwers
per wedstrijd, wordt de
eerste plaats nog steeds in
genomen door de titelstrijd
van 1950 in Brazilië. Daar
kwamen in de 22 wedstrij
den gemiddeld 60.773 kij
kers naar de stadions.
Mexico steekt daar met
46.297 wat schril bij af. Het
gemiddelde in Spanje was
35.698 toeschouwers per
wedstrijd. In Mexico Stad
werd de finale bijgewoond
door 114.660 toeschouwers.
Record (2)
Het WK in Mexico had be
halve het aantal toeschou
wers nog een record: nog
nooit werden er zoveel
gele en rode kaarten uitge
deeld. Grootste zondaar
was Uruguay dat niet al
leen tien gele kaarten
kreeg toebedeeld maar ook
als enige land twee spelers
van het veld zag worden
gestuurd. Argentinië kreeg
eveneens tien gele kaar
ten, maar speelde aanzien
lijk meer wedstrijden. De
netste ploeg was Honga
rije. De Magyaren kwa
men in geen enkel boekje
te staan. Individueel re
cordhouders werden de
Mexicaan Sanchez en de
Brit Fenwick met ieder
drie gele kaarten.
Wetens
waardigheden
Gedurende het toernooi
vielen 2.54 doelpunten per
wedstrijd. Er werden 52
duels gespeeld. In 1982 te
Spanje lag het gemiddelde
nog op 2,8. Het record. 5,3,
dateert van 1954 in Zwit
serland. Meer wetens
waardigheden zijn:
- Emilio Butragueno scoor
de het snelst. Na 63 secon
den had hij succes tegen
Noord-Ierland. Tevens
maakte de Spanjaard de
meeste treffers in een
duel: vier tegen Denemar
ken.
- doelman Carlos van Bra
zilië bleef bet langst zon
der tegendoelpunt. Hij
slaagde erin zijn doel 401
minuten achtereen schoon
te houden.
- de meeste doelpunten in
een wedstrijd: zeven. De
nemarken - Uruguay werd
6-1, België - Sovjet-Unie
werd 4-3.
Steun
Gedupeerden van de aard
bevingsramp vorig jaar
september in Mexico heb
ben steun gekregen vanuit
West-Duitsland. Bora Mi-
lutinovic, de Joegoslavi
sche coach van het Mexi
caanse voetbalelftal, heeft
een cheque van 51.000
Duitse mark in ontvangst
mogen nemen. Het bedrag
werd in de Bondsrepu
bliek bijeengebracht door
ongeveer 30.000 mensen.
Ereburger
Diego Armando Maradona
viel zaterdag een hoge eer
ten deel. De aanvoerder
van het Argentijnse voet
balelftal werd nog voor de
finale om het wereldkam
pioenschap onderscheiden
als ereburger van Buenos
Aires. Het gemeentebe
stuur van de Argentijnse
hoofdstad zal hem na af
loop van het toernooi hul
digen. De voetballer is pas
de tweede topsporter die
ereburger van Buenos Ai
res wordt. De eerste was
de legendarische autocou
reur Juan Manuel Fangio.
WASHINGTON De com
munistische landen behalen in
het algemeen weinig succes in
de eindronden van het we
reldkampioenschap voetbal
door de „verstarring in het sy
steem, die de creativiteit van
hun elftallen schaadt". Dat
zegt Henri Kissinger in de
zondagseditie van de Washing
ton Post.
In het artikel „Voetbal, spiegel
van het leven" laat Kissinger,
voormalig minister van bui
tenlandse zaken van de Vere
nigde Staten, uitvoerig zijn ge
dachten gaan over de voetbal
stijlen en de hartstochten die
het voetbalspel oproept. Vol
gens Kissinger is het geen toe
val. dat Frankrijk de meest of
fensieve en meest elegante
équipe is. „Het Franse voetbal
weerspiegelt de levensstijl. Het
is weer een grootmacht in het
voetbal".
Aan de andere kant is Kissin
ger niet verrast door het feit,
dat de communistische landen
in Mexico niet prat kunnen
gaan op successen. „Sinds 1954,
toen Hongarije in de finale
verloor van West-Duitsland,
heeft een communistisch land
nooit meer de finale bereikt.
Dat is een gevolg van de stere
otiepe planning, de onveran
derlijkheid in de geleide eco
nomie, die de onmisbare crea
tiviteit in het nationale elftal
verwoest", die de finale van
1962 tussen Brazilië en Tsje-
choslowakije in Chili vergeet
te vermelden.
Het succes van de Westduit
sers ligt volgens Kissinger aan
de zeer zorgvuldige voorberei
ding van de Mannschaft. „Het
elftal heeft zich voorbereid zo
als de Westduitse bevelhebbers
zich prepareren op een oor
log". Volgens de staatsman, die
geboren werd als Duitser en
daar zijn jeugd doorbracht, is
het Westduitse succes geen on
verdeeld plezier voor een
volk, dat het nationale gevoel
aan de borst koestert.
„Brazilië lijdt niet aan zulke
opvattingen. Zoals in de poli
tiek is het individualisme in
het voetbal gekoppeld aan de
buitengewone capaciteiten van
de spelers. Op die basis wor
den de noodzakelijke maatre
gelen genomen om tot succes
te geraken, maar zoals ge
woonlijk zijn de prestaties wis
selvallig". In de stijl van de
Italiaanse elf herkent Kissin
ger de „nationale overtuiging,
vastgeroest door de weder
waardigheden uit de geschie
denis, dat moeilijke strijd om
te overleven gefundeerd moet
zijn op een zorgzaam omsprin
gen met krachten voor de
voornaamste levenstaken".
Voorts schrijft hij, dat de aan
doenlijke verrichtingen van de
Britse deelnemers hun basis
vinden in „de weigering om
zich de tactische bevindingen
van de moderne tijd eigen te
maken". Kissinger eindigt zijn
college met het uitspreken van
de wens dat de eindronde van
het wereldkampioenschap in
1994 in de Verenigde Staten
zal worden gehouden.
MEXICO STAD Het
dertiende voetbal wereld-
toernooi is het persoonlij
ke bezit van Diego Ar
mando Maradona gewor
den. De herinneringen
aan de prestaties van de
25-jarige aanvoerder van
Argentinië zullen door de
tijd alleen maar mooier
gekleurd worden.
Maradona was meer dan Pelé
in zijn beste kampioenschap
pen, veel meer dan Paolo Ros
si vier jaar geleden. Rossi
maakte alleen maar de doel
punten die de Italianen de titel
in Spanje brachten. Pelé was
de ster in uitstekende elftallen,
Maradona is vrijwel solo te
sterk gebleken voor de tegen
standers. Hij was de meest be
laagde speler in het evene
ment, reden waarom hij
slechts een plaats op de voor
grond heeft gezocht op de mo
menten dat het nodig was.
De gelijkmaker tegen Italië, de
twee treffers tegen de Engel
sen en de Belgen, die Argenti
nië finalist maakten en de flu
welen pass in de finale voor
het winnende doelpunt van
Burruchaga tegen de eeuwig
knokkende Westduitsers.
In de andere gevallen en de
eindstrijd liet hij het scoren
aan zijn maten over. Er waren
echter momenten dat Marado
na zich de volle verantwoor
delijkheid bewust was, die op
zijn schouders drukte. Coach
Carlos Bilardo had zich voor
het evenement volledig ge
richt naar de wensen van de
beste voetballer van de we
reld. Spelers die op basis van
kwaliteit een plaats in de se
lectie (Barbas, Diaz) of het elf
tal (Borghi) verdienden, wer
den buiten beeld gelaten of ge
houden, omdat zij niet wilden
aanvaarden volledig onderge
schikt te zijn aan die ene spe
ler.
Meester-knecht
Die meester-knechtverhou-
ding betekende niet dat al het
werk voor Maradona moest
worden opgeknapt. Zelf wilde
hij er ook wel wat, soms zelfs
veel, aan doen. Het was alleen
dat de anderen moesten spelen
zoals hij het (en .dus coach Bi
lardo) goed achtte. Het opmer
kelijke is dat de veel-eiser die
last door het hele toernooi
heeft kunnen dragen. De baas
zijn binnen de ploeg beteken
de namelijk tegelijkertijd dat
hij de noodzaak voelde de te
genstanders de baas te zijn.
Dat hij tevens zijn onvergelijk
bare gaven in dienst stelde
van het elftal, dat zonder hem
de eerste ronde zou hebben
overleefd, maar geen kam
pioen zou zijn geworden, te
kent de volwassenheid van de
voetbalster ten voeten uit.
Maradona heeft Valdano alle
gelegenheid geboden de top
scorer van het toernooi te wor
den. Valdano verbleekte ech
ter, in alle opzichten, in de na
bijheid van Maradona. De lei
der heeft zijn generatiegeno
ten Jorge Burruchaga en Hec
tor Enrique de gelegenheid ge
boden meer te schitteren dan
zij uit eigen kracht zouden
kunnen.
Zonder Maradona zou het
toernooi in Mexico weinig
mooie herinneringen hebben
achtergelaten. Argentinië is de
miljonair uit Napels dank ver
schuldigd, de Mexicaanse or
ganisatoren en de FIFA niet
minder.
Een illustratief beeld tijdens het wereldkampioenschap: Maradona wordt achtervolgd door drie te
genstanders. Namens België openen v.l.n.r. Georges Grün, Michael Renquin en Eric Gerets de
jacht.
Misgegaan
Er is veel misgegaan. Op en
om het veld, door de vaak be
denkelijk slechte arbitrage
(FIFA), door het gedrocht van
een wedstrijdschema dat het
organisatiecomité (Mexico)
had vastgesteld. De internatio
nale federatie wil doen voor
komen dat voetbal een sport is
die in de vijf continenten op
vergelijkbaar niveau wordt
beoefend. Dat is gewoonweg
niet waar. Zelfs de uitzonde
ringen Mexico en Marokko
kunnen de gedachte dat het
derde-wereldvoetbal (Canada,
Algerije, Zuid-Korea, Irak)
weinig te zoeken heeft in de
confrontatie met Europa en
Zuid-Amerika niet wegnemen.
Erger is dat scheidsrechters uit
de vrijwel witte plekken op de
FIFA-kaart hun fluit hebben
mogen gebruiken. De scheids--
rechterscom missie had beter
een veel grotere groep arbiters
kunnen uitnodigen voor een
oefenstage, waarbij mannen
als Courtney, Filho, Agnolin,
Igna, Christov, Quiniou, Pon-
net en Keizer hadden kunnen
uitleggen aan de hand van vi
deobeelden, waarom zij het
werk doen op hun manier.
Scheidsrechtersbeoordeling is
altijd subjectief, moeilijk zui
ver vast te stellen dus. De
FIFA echter selecteert eerst
geografisch en pas daarna
kwalitatief en dat leidt tot de
objectieve conclusie dat de
beste voetballers van de we
reld niet gefloten zijn door de
beste scheidsrechters.
Te gekunsteld
Het toernooi was, in opzet, ook
te gekunsteld om van begin tot
eind te kunnen boeien. De
eerste ronde, met 36 wedstrij
den in de groepen, werd be
heerst door de angst te verlie
zen. Met alle gevolgen van
dien. Het leidde tot anti-voet
bal, waarbij het belangrijkste
streven was niet te verliezen.
Slechts een enkele ploeg speel
de om te winnen.
De tweede ronde, waar het
uitsluitend om winst of verlies
ging, leverde een aantal hoog
tepunten op. Wedstrijden als
Frankrijk - Brazilië, België -
Sovjet Unie, West-Duitsland -
Frankrijk, Denemarken
Spanje brachten kwaliteit en
emotie, vaak beide. De finale,
met 3-2 door Argentinië ge
wonnen, was niet groots, door
de vechtlust van de technisch
veel mindere Duitsers wel tot
de laatste seconde spannend.
Het zou de FIFA, of de organi
satoren van het WK van 1990
in Italië sieren, als de midde
len worden gezocht het vol
gende toernooi, ondanks de
spannende finale, pakkender
te maken. De oplossing, aange
geven door bijvoorbeeld de
Franse oud-coach Michel Hi
dalgo, is het ei van Columbus.
Maak acht groepen van drie,
als moet worden vastgehouden
aan het „ongelukkige" aantal
van 24 landen. Elimineer uit
die groepen alleen de num
mers laatst. Dan is de kunst
greep van de beste nummers
drie, zoals in Mexico, overbo
dig en wordt het geschipper
van Spanje vermeden. Eén
eerste nederlaag in zo n groep
je betekent immers geen uit
schakeling, omdat er nog een
tweede plaats te verdienen
valt. De spanning blijft behou
den tot de laatste wedstrijd.
De strafschoppenseries, die
drie van de vier kwart-finales
beslisten, zijn ook ondingen.
Laat, wanneer ook de verlen
ging geen uitsluitsel heeft ge
geven. het aantal hoekschop
pen doorslaggevend zijn, of
wijs als verliezer de ploeg aan
die de meeste overtredingen
heeft gemaakt.
In het eerste geval komt de
plaats in de volgende ronde bij
de ploeg die het meest aanval
lend heeft gespeeld. In het an
dere geval bij het elftal dat het
„schoonst" voetbalt. De enige
ingreep die voor een dergelij
ke wijziging noodzakelijk is, is
één extra-official. De FIFA
had er daarvan meer dan vol
doende in Mexico. Vermoede
lijk niet minder dan de 528
spelers in het toernooi. Spe
lers, die recht hebben op een
werkplan dat het voetbal
vooruit helpt, omdat het in ge
vallen van gelijkwaardigheid
de „misdaad" van het verdedi
gen of het harde voetbal be
straft.
PUEBLA Niet de Belgen
die graag wilden, maar de
Franse B-ploeg waarvoor het
allemaal zonodig niet hoefde,
heeft zaterdag in Puebla be
slag gelegd op de vetleren me
daille behorend bij de derde
plaats op het wereldkampioen
schap voetbal 1986.
Het met zeven invallers spe
lende Franse team won na
verlenging met 4-2 van de Bel
gen die zelf verrast waren zo
ver gekomen te zijn. Dat feit
hadden zij met een derde
plaats willen omlijsten, maar
zo was het ook best. Een wed
strijd die nooit gespeeld had
moeten worden, vonden beide
kampen. „De strijd om de der
de plaats kan net zo goed afge
schaft worden", had de Belgi
sche bondscoach Guy Thijs
overigens al vooraf laten we
ten. Geen van de bondscoa-
ches die ik er over gesproken
heb, weet waarom die wed
strijd gespeeld wordt. Wat
maakt het uit of je derde of
vierde wordt.
En de Franse record-interna
tional Maxim Bossis, voor wie
het de laatste wedstrijd voor
de „tricolores" was: „Een on
zinnig partijtje. Beide ploegen
zijn teleurgestelde halve-fina-
listen en die moeten dan ook
nog tegen elkaar spelen. Dat
gaat niet, want de motivatie is
weg. Deze wedstrijd moet ge
schrapt worden". Voor de
wedstrijd hadden Thijs en zijn
Franse collega Henri Michel
om de tafel gezeten en zich het
hoofd gebroken wat nu met
deze wedstrijd aan te vangen.
Thijs: „We hebben afgespro
ken er voor het publiek dan
maar het beste van te maken
en ons niet in te graven bij een
voorsprong".
De Fransen, die ook al niet de
beschikking over de gebles
seerde Rocheteau hadden, lie
ten nog maar liefst zeven in
vallers opdraveri. Bats,
Ayache, Fernandez, Stopyra,
Platini, Bossis en Giresse ston
den niet in de basis-elf. De
laatste twee zullen niet meer
voor het nationale elftal in
aanmerking komen, evenmin
als Tigana, die in Puebla zijn
laatste interland speelde. Plati
ni twijfelt nog.
Jean-Marie
Pfaff ontsnapt
,x aan een rode
H kaart als hij
Jean-Pierre
Papin in volle
vaarj met een
gestrekt been
heeft getorpe
deerd.
De erfgenamen van deze grote
generatie, die het nu welletjes
vindt, stonden zaterdag op het
veld. Vercruysse, Genghini en
Ferreri zullen de komende ja
ren mogen proberen het unie
ke gezelschap te doen verge
ten. Een bijna onmogelijke op-
§ave. Ook doelman Rust, een
2-jarige debutant in het A-
team, Le Roux, Bibard en de
weer herstelde Papin mochten
op de valreep nog van de WK-
sfeer proeven.
De Belgische bondscoach Thijs
had eveneens een massaal op
treden van de reserves voor
ogen gestaan, maar de spelers
hadden hem op andere ge
dachten gebracht. Zij wilden
het toernooi met de vaste for
matie afmaken. Thijs deed al
leen een concessie. Hij hield de
vermoeide Vercauteren op de
bank en liet Raymond Mom
mens meedoen.
De 26-jarige Mommens, ooit
één der grootste beloften van
het Belgisch voetbal, stond in
het elftal dat in 1980 de EK-fi-
nale, van Duitsland verloor.
Mommens was ook aanwezig
op het WK van '82, het EK
van '84 en dus de Mexicaanse
Mundial. Mommens speelde
nooit een seconde, hij was al
tijd 22e man. Voor die betoon
de trouw (en na geklaag van
de speler zelf) liet Thijs de
middenvelder, die komend sei
zoen Lokeren voor Sporting
Charleroi verruilt, ditmaal
meedoen. Zijn 15de interland
in zeven jaar.
Illustratief
Het was allemaal illustratief
voor de wedstrijd, die overi
gens best aardige momenten
kende, maar waarin elke vorm
van strijd ontbrak. Soms vol
trok het duel zich in het tempo
van een processie, dan weer
viel er voor de doelen veel te
beleven, doorgaans een gevolg
van zeer ongeconcentreerd
verdedigen.
Ceulemans had de Belgen
fraai op voorsprong gezet,
waarop België zijn zuiderbu
ren twee treffers (Ferreri en
Papin) aanbood. Claesen
maakte na rust gelijk, zodat er
opnieuw een verlenging nood
zakelijk was. Voor de Belgen
was het de derde verlenging in
successie, waardoor zij in ze
ven wedstrijden in totaal 720
minuten in het veld stonden,
een periode waarover men
normaal acht wedstrijden doet.
In die verlenging maakte
Genghini en Amoros (uit een
strafschop) een eind aan de
verveling die zich inmiddels
had meester gemaakt van het
Cuauthemoc-stadion.
„Derde was leuk geweest,
maar dit is ook best", ver
klaarde Eric Gerets na afloop.
„Eerst denk je, wat moet ik
met die wedstrijd, dan wil je
toch winnen, maar in het veld
blijkt dan de concentratie toch
niet optimaal", aldus doelman
Jean-Marie Pfaff, die geluk
had dat hij niet van het veld
werd gestuurd na een wraak
actie tegen Papin.
„Dit toernooi heeft bewezen
dat we op de goede weg zijn",
analyseerde Eric Gerets. „Als
België zich kwalificeert voor
het Europees Kampioenschap
over twee jaar, dan kan men
van deze ploeg zeer mooie din
gen verwachten. Er zijn veel
conflicten geweest. De oude
ren zijn daarop naar de trainer
gegaan en hebben gezegd dat
het zo niet langer ging. Thijs-
heeft toen de jongeren een
kans gegeven. En dat is goed
bevallen. Al hoop ik uit de
grond van mijn hart dat René
Vandereycken weer terug
komt in de ploeg".
Verlost
„De jongeren Grun en Demol
kende ik al, maar Vervoort
heeft me verrast. Hij heeft
België in. een klap van het
linksbackprobleem verlost. Of
ik volgend seizoen libero speel,
hangt af van mijn rol bij PSV.
Kom ik daar libero te staan,
dan word ik dat ook bij de
Rode Duivels".
„In het toernooi is me alleen
de eerste ronde tegengevallen.
Toen ging alles slecht. Het
knock-outsysteem was fantas
tisch. Het heeft wedstrijden
opgeleverd waarvan ik dacht
dat die in deze tijd niet meer
mogelijk waren. Het is een ge
weldige Mundial geweest, in
zijn totaliteit en voor België.
Dit hadden wij nooit ver
wacht".
TED VAN LEEUWEN
België - Frankrijk 2-4 (2-2, 1-2): 11.
Ceulemans 1-0, 27. Ferreri 1-1, 43.
Papin 1-2, 72. Claesen 2-2, 104. Gen
ghini 2-3, 109. Amoros 2-4 (straf
schop). Scheidsrechter Courtney
(Eng). Toeschouwers 22.000. Gele
kaart: Pfaff (Bel).
Belgie: Pfaff; Gerets, Demol, Ren
quin (46.Frank van der Eist), Ver
voort en Grun; Scifo (65. Leo van der
Eist), Mommens, Ceulemans; Veyt,
Claesen.
Frankrijk: Rust; Bibard, Le Roux (57.
Bossis), Battiston, Amoros; Tigana
(84. Tusseau), Ferreri, Vercruysse,
Genghini; Papin, Bellone.
Lineker
topscorer
in Mexico
j]
MEXICO STAD CT
neker is topscorer van!L
reldkampioenschap voftj
Mexico geworden. De
man maakte zes doe\
één meer dan Maradk/
Braziliaan Careca en dl*
jaard Butragueno. In
werd in Mexico 132 A
scoord.
(d€
De top van de ranglijst!
1. Lineker (Ene)
(Eng)
Maradona (Arg),
(Bra) en Butragueno
5. Valdano (Arg),
(Ita), Belanov (Sov) en,-.
Elkjaer-Larsen (Den)
9. Voller (WD1), Jespe?0
(Den), Ceulemans (Bel|
en Claesen (Bel) 3 Bui
(Arg), Allofs (WD1),
(Par), Cal-
dere (Spa), Jaremtsjoef
Khairi (Mar),
Papin (Fra), Platini (Frj
rarte (Mex),
Romero (Par), Scifo (rf1
crates (Bra), Josimar
Stopyra (Fra)
ia
Fontaine b
houdt 5
ereplaats
hl
en
MEXICO STAD De|L
man Just Fontaine ble
meest succesvolle schw^
één toernooi om de wf1
tel. In 1958 zette hij m?
plaats voor de Fransen U
bij met een totaal van
treffers. Vier jaar eerdiY
de Hongaar Sandor r
naar het leek een onaf
baar totaal van elf doelf^
laten noteren. Het brad®
land echter niet verder P
tweede plaats na een v£'
eindstrijd tegen WestF
land (2-3). e
Topscorers in één toernR
1. Just Fontaine (Fra)
2. Sandor Kocsis (Hon)?,
3. Gerd Muller (WD1) 1
4. Ademir (Bra) t
Eusebio (Por)
6. Stabile (Arg) f
7. Grzegorz Lato (Pol)...f,
8. Gary Lineker (Eng)..P
Pablo Rossi (Ita)
Mario Kempes (Arg)
GerdMüller l
nog steeds
beste schutter
MEXICO STAD Gen-
Ier behoudt ook na de w
titelstrijd in Mexico zijnk
plaats op de lijst van
rers bij de toernooien II
wereldtitel. „Der Bor
maakte in de evenen)
van 1970 (Mexico) en
(West-Duitsland) veertief
fers. Nummer twee op r
blijft de Fransman Jus^
taine die in een toernot
van 1958 in Zweden, t<^
tien doelpunten kwart
beste Nederlander op dei
is Johnnie Rep. Hij was|
toernooien van
acht keer succesvol,
senbrink kwam bij c
veren medailles tot
fers.
ol. Rotf
j de tyt
tot zei
De topccormlipt 15 na I
I Cerd Muller (WD1)
2. Just Fontaine (Fra)
3 Pele (Bral
4 Sandor Koscis (flon)
5. Helmut Rahn (WDL)
Teofilio Cubillas (Per)
Grzegorz Lato (Pol)
8 Ademir (Bra)
K H Rummenigge (WDI)
18 Schiaffino (Uru)
Hans Schafer (WDI)
Lajos Tichy (Hon)
Rob Rensenbrink (Ned)
Gary Lineker (GBr)
Zbigniew Boniek (Pol)
Diego Maradona (Arg)
Francis
naar
Atalanta
f
ROME De Engelse vol
Ier Trevor Francis speell
gend seizoen voor de Ita)
se club Atalanta Bergam
Engelsman kwam de li
drie seizoenen uit voor S
doria Genua, dat door hel
trekken van de Westduitl
ternational Hans-Peter Bi
een buitenlander teved
dienst had.
(ADVERTENTIE)
