Dames Avanti kunnen eschiedenis schrijven SPËlJHOGS „Een goede start, daar gaat het om' jKaüsCPO&tïUü r Ronde van Zoeterwoude belooft spannende strijd ORT/LEIDEN CeidaeSotwont ZATERDAG 14TUNI1986 PAGINA 19 AZERSWOUDE Het imesteam van tafelten- svereniging Dextro- vanti staat voor een ■oots spektakel: in de ®navond te verspelen rTU-Nancy Evans- upfinale hebben zij de ogelijkheid de tafelten- sgeschiedenis in te lan als eerste Neder- ndse winnaars van een uropa-Cup. Tegen het sjechische Vitkovice strava zullen spelers en >ach tot op de bodem om deze unieke ans te benutten en zo- jende de felbegeerde ker gedurende een ar in Hazerswoude te logen vertroetelen. ?ttine Vriesekoop. Mirjam loppenburg en Ellen Bak- r zijn de hoofdrolspelers in vanavond op te voeren in- rnationale tafeltennisact. erard Bakker vervult als lach achter de coulissen ook belangrijke rol. Er wordt gespeeld in de prachtige Avanti-hal. Televisiecamera's zullen nauwgezet de razend snelle handelingen van de speelsters op beeld vastleg gen. Het publiek zal zich, ge zien het belang van de wed strijd, ongetwijfeld in groten getale laten zien. Kortom: alle ingrediënten zijn aanwe zig om van deze avond een spannend en sensationeel ge heel te maken, waarvan de ontknoping zich vrijwel niet laat voorspellen. Zowel Dext- ro-Avanti als medefinalist Vitkovice Ostrava kunnen met recht zeggen een redelij ke kans te maken op de eind overwinning. Zelfs coach Ge rard Bakker onderschrijft deze onduidelijkheid door aan te geven dat het naar alle waarschijnlijkheid een nipte overwinning wordt voor een van beide partijen. Gevreesd Vitkovice Ostrava is geen on bekende op Europa-Cup-ge- bied. In 1980 verloor dit team de finale van het Joegoslavi sche Industrogradnja Zagreb. finale. Dit jaar is de finale bereikt met een voor Neder land gedeeltelijk onbekende ploeg. Gevreesd door en be kend voor zowel Bettine Vriesekoop als Mirjam Klop penburg is de top-12 speelster Marie Hrachova. Een ge duchte tegenstandster, die de capaciteiten heeft om drie keer de sterkste te zijn. De drie andere speelsters zijn nog niet eerder gesignaleerd op Europees topniveau. Zo wel Vera Gajdosova, Regina Hypnerova als Jana Dobeso- va (welke laatste naar alle waarschijnlijkheid als reser ve zal fungeren) zijn op geen enkele manier qua niveau in te schatten. Toch mag er, ge zien de Europa-Cup presta ties tot dusver, wel het nodi ge vuurwerk verwacht wor den van de Tjechische dames. En dan het team van Dextro- Avanti: een ijzersterk trio, dat vrijwel synoniem is aan het Nederlands team. Van kop vrouw Bettine Vriese koop wordt de meeste power verwacht. Over haar hoeft niet veel gezegd te worden. Op het internationale podium heeft zij haar strepen al ruimschoots verdiend. Ver- irjam Kloppenburg luistert aandachtig naar Avanti-coach Gerard Bakker. er volgens Mirjam Kloppen burg. Zij komt in de heren competitie uit voor het Gaan- derense Pelgrim Odion en nam afgelopen jaar deel aan de top-12. Door een nog nooit eerder ontdekte mogelijkheid binnen de NTTB-reglemen- ten kon Dextro-Avanti Klop penburg, de nummer 2 van Nederland, alleen voor de strijd om de Europa-Cup aan de club verbinden. Voeg bij deze twee Europese toppers de naam van Ellen Bakker, eveneens deel uitmakend van de Nederlandse tafelten- nistop, en we kunnen spre ken van een op Europees ni veau vrijwel onverslaanbaar team. Afgedroogd Dat werd wel bewezen in de verschillende Europa-Cup wedstrijden die vooraf gin gen aan de finale. De eerste tegenstander werd met dui delijke cijfers het toernooi uitgeknikkerd: Club Povhte- netz Sofia uit Bulgarije ging met 5-0 roemloos ten onder. Het tweede slachoffer werd gevonden in het niet onbe kende STK Industrogradnja Zagreb. De club redde de eer, maar werd desondanks afge droogd met 5-1. Tenslotte werd, na veel geharrewar over de uiteindelijke speelda- tum, de halve finale, in eigen huis, verspeeld tegen het eveneens uit Joegoslavië af komstige NTK Kemicar Hrastnik. Via een 5-1 over winning stelden de Avanti- dames de finaleplaats veilig. Na Delta LLoyd-Amsterdam, de vereniging die in 1976 en 1978 het onderspit dolf in een Europa-Cup finale, staan Vriesekoop, Kloppenburg en Bakker voor de zware taak deze klus tot een beter einde te brengen. Vanaf 18.00 uur vanavond zullen de spieren en gedachten van de drie speelsters slechts gefixeerd zijn op een einddoel: het schrijven van historie door het winnen van een Europa- Cup finale. De NOS zal aan wezig zijn om zorg te dragen voor een goede TV-verslag geving, waardoor ook zij die niet in staat zijn het schouw spel „live" te volgen, de fina le alsnog morgenavond kun nen bijwonen in de huiska mer. WOUTER LANGEVELD OETERWOUDE-DORP Te- De wielerronde van oeterwoude (Dorp) be- >oft dit jaar een span ende strijd te worden, let name de wedstrijd oor amateurs telt veel riteriumspecialisten on er de deelnemers. is de vijfde maal-dat de Ise Wielervereniging wift-Casba de organisatie in handen heeft in samenwer king met het plaatselijke wielercomité. Het 110-koppige amateurveld herbergt zo'n 15 renners, die in het verleden hebben aan getoond zich uitstekend thuis te voelen in de „rondjes rond de kerktoren". Ook het 1470 meter lange parcours door de Zoeterwoudse Dorpskern be hoort tot die categorie. Naast de winnaar van vorig jaar. Westlander Onno Anten, zijn Barend Huveneers (de win- se), Mario van Baarle broers Jan en Peter Hoger- vorst grote kanshebbers op de zege. Ook Axel Hermans, Harrie de Boer en Robert- Jan Nuijens beschikken over goede papieren. Sterke ren ners uit de regio zijn de broers André en Dirk-Jan van Reek (Bollenstreek) en Paul Kooijman. De liefhebbers en veteranen, ook 110 in getal, tellen liefst 34 deelnemers van Swift. Van hen hebben Jan Zwaan, Jan Huigsloot, Piet Kralt en Arie Ravensbergen reeds één of meer zege geboekt. Be langrijke tegenstrevers zijn de Bollenstrekers Gerrit Kleinveld en Ton van Duij- venbode. Het wielerprogramma voor morgen: 13.45 uur liefheb bers/veteranen (50 kilome ter), 15.35 uur: amateurs (80 kilometer). Start en finish zijn op de Schenkelweg. FIETSCROSS.TALENT ROBERTTEPPER DROOMT VAN HET WK ROELOFARENDSVEEN Powder Puffs, Experts en Cruisers. De benamin gen voor de verschillende klassen fietscrossers doen eerder denken aan bulde rende kanonnen en snel varende zeilboten, dan aan jongens en meisjes die op speciale lichtge wicht fietsjes over een verhard zandparcours met kunstmatige heuvel tjes racen. Toch hebben zij wel iets indrukwek kends, met hun opvallen de kleding en helmen. Deze zorgen voor het on miskenbare show-ele ment, met de sport over gewaaid uit Amerika. „Toch hou ik niet zo van dat geshow. Ik draag wel altijd een mooi geel pak, maar ik train bijvoor beeld niet op speciale sprongen om op te val len". Dat zegt Robert Tepper, lid van The Speedhogs uit Roelofa- rendsveen. Hij viert van daag zijn twaalfde ver jaardag en is één van de beste fietscrossers in zijn klasse, de Experts. „Het gaat erom dat je als eer ste door de eerste bocht gaat", begint Robert zijn verhaal. „Direct na de start is het weg wezen en zo snel mogelijk naar voren, want inhalen is moeilijk". Wie niet snel ge noeg weg is bij de start, kan zijn achterstand proberen goed te maken in de bochten. Dat dat niet altijd goed uit pakt blijkt uit de valpartijen, die zich daar nog wel eens voordoen. Meestal het gevolg van een onvoorzichtige ma noeuvre van een crosser, die zijn concurrenten de pas af snijdt. „Ik hou niet van dat „bekeken rijden". Want zo noemen ze dat brutale sturen van jongens die „het gat dichtgooien". Mij ligt dat niet, ik ben niet zo brutaal", aldus Robert. Eenmaal is hij hard gevallen, toen een. jongen voor hem onderuit sloeg. „Ik kon hem niet meer ontwij ken", herinnert Robert zich. „Later bleek dat ik een scheurtje in mijn linker elle boog had opgelopen. Maar dat merkte ik pas een paar wed strijden later". Toeval Alphenaar Robert Tepper raakte bij toeval verzeild bij de fietscrossers. Hij had een crossfiets voor zijn zevende verjaardag gekregen en deed op Koninginnedag „voor de gein" mee aan een wedstrijd in Alphen. Dat beviel hem zo goed, dat hij zich aanmeldde bij de fietscrossvereniging Avanti. Snel bleek dat hij zich uitstekend thuis voelde op het lichte, wendbare fietsje. „Maar na één jaar ben ik weggegaan bij Avanti", aldus Robert. „De baan was daar niet goed genoeg. Ik kende de parcoursen in de regio zo'n beetje allemaal. Die van The Speedhogs vond ik het best en daarom ben ik daar nu alweer drie jaar lid". Hij is nog steeds lid van Avanti, zodat hij daar doordeweeks kan trainen, maar zijn licentie (wedstrijd- vergunning) staat op naam van The Speedhogs. Eén van de drijvende krach ten in die vereniging is de heer Sassen, die de ontwikke ling van Robert van nabij heeft aanschouwd: „Het is een jongen die nooit klaagt. On danks zijn successen heeft hij geen verbeelding en komt hij nog altijd met evenveel ple zier trainen, als toen hij hier -pas lid was. En gelukkig staart hij zich niet dood op het crossen; hij interesseert zich ook in andere sporten. Want het moet een grapje blijven hè?" Toch kan de manier waarop Robert zijn sport be drijft, geen grapje genoemd worden. De doordeweekse trainingen nemen weliswaar niet meer dan zo'n vier tot vijf uur in beslag, een wed strijd kost snel een dag, of nog meer. Dat komt door het sy steem van rijden: 's ochtends krijgen alle crossers gelegen heid te trainen op het par cours waar zij zullen rijden. Dit heeft een lengte van on geveer 300 meter. Dan begin nen de drie manches, zeg maar de voorronden, gevolgd door de kwartfinales, halve finales en finales. Meestal rij den er acht crossers in een wedstrijd, waarvan de beste vier overgaan naar de volgen de ronde. Omdat Robert daar altijd toe behoort, is hij de hele dag in touw. De wedstrij den zelf duren kort: slechts rond de-veertig seconden. Onderuit „We vertrekken soms de dag van tevoren al naar de west- rijd", weet Robert. „De par coursen zijn vaak ver weg en soms kun je niet op de wed strijddag zelf trainen". „Ge lukkig gaat mijn moeder altijd mee". De heer Sassen vult aan: „Als je ouders niet achter je staan, kun je het in deze sport wel vergeten. Hoe zou den de kinderen anders bij de parcoursen moeten komen?" Naast de bereidheid veel vrije tijd op te offeren, wordt ook in financieel opzicht één en ander van de ouders ver wacht. Zo kost een nieuwe crossfiets al snel 1500 gulden. Die van Robert, luisterend naar de typische „race-naam" GT BMX, is zelfs 1000 gulden duurder. Die meerprijs is te rug te vinden in extra lichte onderdelen, zoals een alumi nium stuur en voorvork. Het zijn allemaal investeringen in de toekomst, want Robert zal dit jaar zowel aan het Euro pees als het Wereld Kampi oenschap deelnemen. Vorig jaar lag Robert op kop in de halve finale van het EK in Spanje, toen hij in een gladde bocht onderuit ging en een goede klassering kon verge ten. Het WK ging aan zijn neus voorbij: „Dat was hele maal in Canada en de reis daar naartoe vonden mijn ou ders te duur...". Als hij dit jaar van pech blijft bespaard, zou Robert wel eens hoog kunnen eindigen. Eind juli staat eerst het EK in West-Duitsland op de agenda. Half augustus steekt Robert Het Kanaal over naar Engeland, waar het WK wordt betwist in de buurt van het vliegveld Heathrow. „Ik hoop dat er lekker lange stukken in het parcours zit ten, dat ligt mij het best. Ik moet het voornamelijk van mijn kracht hebben, ik ben niet zo brutaal", aldus Robert, die volgend jaar naar de MAVO gaat. „Tot nog toe heb ik school en sport goed kun nen combineren. Als dat niet meer lukt, zal ik minder moe ten gaan sporten. Nu sport ik elke dag: als ik niet aan het crossen ben, doe ik aan atle tiek of turnen. Dat is ook leuk en een goede training voor het fietsen. Maar voorlopig", besluit Robert, „denk ik aan het WK. Soms droom ik wel eens dat ik dat ga winnen. Als dat zou kunnen..." PI ETER EVELEIN 1 Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Pieter Evelein. if Vooruitziend (2) j erf wee weken geleden beschre- oéen Wij van Hutspo(r)t nog de Vooruitziende blik van UVS- 'oorzitter Bart van Leeuwen, n de overtuiging dat zijn club s linnen afzienbare tijd weer to^ou terugkeren in de zondagse oofdklasse, had de praeses iie' Wast maar kampioenspen- 1en besteld. Mèt inscriptie, i. baar zónder datum en jaartal. )ie waren immers op het mo- tent van bestellen nog niet ekend en het zou zo pijnlijk - ijn als de promotie niet in het seizoen '85- '86 zou worden hereikt... Vooruitziend (3) Hoewel incompleet waar het inscriptie betrof: Van at<Leeuwen reikte de pennen wel gewoon uit op de zondag "*dat het kampioenschap van de eerste klasse (met de bijbe horende promotie naar de hoofdklasse) werd veiligge- k Held. Hetgeen ons van Hut- Po(r)t deed vermoeden dat het pennende nageslacht der halve nimmer te weten zou komen wanneer UVS dan wel weer in die hoofdklasse was 1 Kfuggekeerd. 'Maar zie: opnieuw was daar ',1e vooruitziende blik van de blauwwitte leidsman. Hij 1 hield die zondag gewoon een paar dozen met pennen ach- I 'er. Het resultaat van die actie werd vorige week duidelijk. Tijdens de kampioensreceptie doken de pennen immers weer op... Nu wel voorzien van datum en jaartal- Een feit dat niet onvermeld mocht blijven in deze rubriek. En dus bij deze, fotografisch gesteund, wordt doorgegeven. Kampioen De mededeling zal voor velen onder u niet als een verras sing komen. Maar niet alleen UVS werd in het vrijwel ach ter ons liggende (winter)sport- seizoen kampioen. Onder die eindwinnaars ook de meisjes aspiranten van de basketbalvereniging Leider dorp. Zij immers legden be slag op het nationaal kampi oenschap in hun leeftijds groep. Een prestatie die ten onrechte te weinig aandacht heeft gehad. Als je ongeslagen de beste van het land wordt, mag er best wel enige ruimte in de kolommen worden ge creëerd. Bij deze dan ook ruim baan voor coach Ton Paulides en zijn pupillen. Einde Herkent u ze? Kees Karstens, Ruud Bröring, Gerard Thio en Ivan Her mans. Voetballers die hun sporen bij Noord wijk öf hebben ver diend, öf nog aan het verdie nen zijn. Voetballers? Jawel voetballers. Maar dan wel voetballers die zich op een tennisbaan bevin den... Einde (2) Voetballers op een tennisbaan dus. En niet om op dat gemalen baksteen een partijtje te ten- nisvoetballen. Welnee, gewoon om te tennis- In competitieverband nog Einde (3) Langzaam dringt het tot de hoofden van hen die de re dactie van deze rubriek vor men door. Als de voetballers hun voet balschoenen dan al weer eni ge tijd voor tennisrackets heb ben ingeruild, wordt het dan geen tijd het seizoen voor ge- Allemaal vragen waarop slechts positief kan worden geantwoord. Vandaar: bedankt voor de aandacht, gewaardeerde lezer, lieve lezeres. En: tot eind au gustus.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 19