1 n inal Ie Mexicanen ondanks problemen trots op „hun" Mundial CeidócSouAOtit™" ZATERDAG 31 MEI 1986 MEXICO-STAD - Voor Mexico kan het wereldkampioenschap voetbal, vanaf het moment dat vanavond in het immense Azte kenstadion in Mexico-Stad de af trap van de eerste wedstijd wordt verricht, niet meer kapot. Drie mil jard mensen in ruim honderd vijftig landen zullen vier weken het oog gericht houden op Mexico. Nou ja, op MexicoDe tv-camera's ko men niet veel verder dan de sta dions waar de wedstrijden worden gespeeld. Omdat er 52 wedstrijden op tv gebracht moeten worden, blijft er weinig tijd over om een blik te werpen achter de facade die in Mexico is opgetrokken. Als het aan de organisatoren ligt, blijft de puinhoop achter het WK buiten beeld. Wanneer komende woensdag het Mexi caanse elftal voor het eerst in actie komt. tegen Belgic, zal het leven in het land vrijwel geheel tot stilstand komen. Omdat de toegangsprijzen van de sta dions voor Juan Modale onbetaalbaar zijn en televisie voor velen een onbe reikbare luxe blijft, zullen miljoenen Mexicanen woensdag aan de radio ge- kluisterd zitten. Ook in de opvangkampen voor de slachtoffers van de aardbeving die de I hoofdstad vorig jaar trof, luistert men noodgedwongen naar de radio. De belof- i te van de regering om in deze wijken reusachtige tv-schermen neer te zetten, j werd vorige week plotsling ingetrokken, i Dat was een nieuwe deceptie voor de daklozen die inmiddels echter gewend zijn geraakt aan teleurstellingen. Ze heb- j ben het afgelopen jaar te veel meege maakt om zich nog echt druk te kunnen maken over het wegblijven van de reu- ze-tv. Hoe voetbal-enthousiast de meesten van hen ook zijn, ze zijn bitter gestemd over j de enorme sommen geld die worden uit gegeven aan het voetbalfestijn, terwijl de j hulp stagneert. In sommige van de ge troffen wijken hebben mensen zelfhulp- groepen opgericht die van plan zijn tij dens de Mundial protestacties«te houden om de aandacht van de wereld te trek- ken. Er zijn zelfs Mexicanen die hopen dat hun nationale elftal zo snel mogelijk j wordt uitgeschakeld. Een gedachte die in dit absoluut voetbalgekke land ongeveer overeenkomt met hoogverraad. Macht president Mexico, het grootste en belangrijkste land van Midden-Amerika. heet officieel ..De Verenigde Staten van Mexico". Het bestaat uit eenendertig deelstaten en het federale district waarin de hoofdstad Mexico-City ligt. Het land telt ongeveer tachtig miljoen inwoners, van wie ruim achttien miljoen in de hoofdstad. Zo'n tien miljoen Indiaanse Mexicanen be- j volken de zuidelijke provincies. De ove rige (Spaanse) Mexicanen wonen in de rest van het land. Het land wordt bestuurd door een presi dent, die eens in de zes jaar wordt geko zen. Op dit moment is dat Miguel de la Madrid. De macht van de president is bijzonder groot, terwijl het parlement niet vee.l meer doet dan het goedkeuren van het regeringsbeleid. In dat parlement wordt trouwens de dienst uitgemaakt door de Institutionele Revolutionaire Partij (PRI), die haar oorsprong heeft in de Mexicaanse revo lutie van 1917. AI meer dan dertig jaar j trekt de PRI aan de touwtjes in Mexico. Binnen de partij berust de feitelijke macht weer bij een elite die corruptie, vriendjespolitiek en kapitaalvlucht tot haar handelsmerk heeft gemaakt. Niet - voor niets wordt Mexico dus vaak een „democratuur" genoemd. I Olie is de kurk waarop de Mexicaanse economie drijft. Maar tegelijkertijd dreigt die afhankelijkheid van olie het land in de afgrond te storten. Van oor sprong is Mexico een agrarisch land en nog steeds vinden miljoenen mensen een (uiterst karig) bestaan in de land bouw. Steeds meer grond is echter in ge bruik van bedrijven die alleen voor de export produceren. Voer andere produk- ten, die wèl naar de Mexicaanse markt gaan, worden lage prijzen berekend om het voedsel voor stedelingen en ïndus- j trie-arbeiders betaalbaar te houden, i Het was al langer bekend dat in de Mexicaanse bodem olie zit. Veel olie, want de schattingen lopen op tot drie- i honderd miljard vaten, waarmee Mexico een van de allergrootste olielanden zou zijn. In de jaren zeventig werd de exploi tatie van deze delfstoffen -met grote voortvarendheid ter hand genomen. Daarvoor waren uiterst kostbare investe ringen nodig, maar de financiering ervan !was geen probleem. Buitenlandse ban ken, vooral in de Verenigde Staten, ver leenden de Mexicaanse regering enorme kredieten. De opbrengst van de olie heeft de Mexicaanse regering vervolgens grotendeels gestoken in prestige-objecten en niet besteed aan het snel aflossen van de schuld of verbetering van de leefom standigheden van de gewone man. ïn 1970 bedroeg de Mexicaanse buiten landse schuld nog 7,2 miljard dollar. Op dit moment staat Mexico voor bijna honderd miljard dollar bij het buiten land in het krijt. De grote omslag, die deskundigen al lang hadden voorzien maar naar wie niet was geluisterd, kwam in het begin van de ja ren tachtig. Op het moment dat de koers van de dollar en de rente in de VS be gonnen te stijgen, werd duidelijk op wel ke zwakke fundamenten de Mexicaanse „olie-economie" was gebouwd. De rente op die schuld bedraagt alleen al voor 1986 meer dan tien miljard dollar. Dat kan Mexico nauwelijks betalen. Daarmee is het verhaal echter nog niet af. De afgelopen jaren heeft de Mexi caanse regering echter wel getracht de te ring naar de nering te zetten en zij werd danook geprezen om haar moedige be leid. Maar voor zover de maatregelen succes hadden, zijn die positieve gevol gen inmiddels weer geheel teniet gedaan door de dramatische daling van de olie prijzen. Mexico, dat voor het grootste deel van zijn inkomsten afhankelijk is van olie, zit dieper in de put dan ooit. Arm en rijk Zoals zo vaak, worden ook in Mexico de lasten van de crisis op de zwakste schou ders afgewenteld. De armen en de mid dengroepen zijn alleen maar armer ge worden. Wie al rijk was is er alleen maar rijker op geworden. Enkele cijfers ter il lustratie: ongeveer de helft van de bevol king leeft onder de armoedegrens. Ge zondheidszorg, onderwijs en goed voed sel zijn voor miljoenen onbereikbaar. Meer dan tien procent van de bevolking is analfabeet. De inflatie is torenhoog, de export is sterk afgenomen en meer dan tien miljoen mensen zitten zonder werk. Er kan geen enkele twijfel over bestaan dat Mexcico. ondanks zijn olierijkdom, een Derde-Wereldland is. De ongelijke verdeling van bezit is maar een van de vele tegenstelling waar je in Mexico op stuit. Zoals in de meeste Der de-Wereldlanden is er een grote tegen stelling tussen de steden en het platte land. Daarnaast bestaat er een enorm verschil in cultuur, landschap en ontwik keling tussen het noorden en het zuiden van het land. De geïndustrialiseerde noordelijke deel staten hebben zich sterk op de Verenigde Staten gericht en ondervinden de gevol gen van de economische crisis daardoor gedeeltelijk én met enige vertraging. Het veel ontoegankelijker zuiden heeft, afge zien van de plaatsen waar olie wordt ge wonnen, nooit veel aandacht van de re geringen gehad. De Indiaanse bevolking - zp'n tien miljoen mensen - leeft er van de landbouw en leidt een uiterst ar moedig bestaan. Alle tegenstellingen die Mexico in de aanbieding heeft, zijn tenslotte ook weer terug te vinden in de hoofdstad, Mexico- Stad. Eigenlijk is het onjuist om van hoofdstad te spreken, want Mexico-Stad is een land op zichzelf. De achttien mil joen inwoners bevolken een gebied ter grootte van Zuid-Holland. De belang rijkste hoofdweg, die kaarsrecht dwars door Mexico-Stad snijdt, is ruim vijftig kilometer lang: de afstand Den Haag- Amsterdam geheel omzoomd met ge bouwen. De stad is berucht vanwege de enorme luchtvervuiling: een dagje in deze metropool staat gelijk met het ro ken van veertig sigaretten. Opbrengst Wie de enorme problemen van Mexico beziet, vraagt zich echter af waarom dit land zich met het geldverslindende fes tijn heeft ingelaten. De twee belangrijk ste antwoorden zijn: prestige en geld. In Mexico worden de komende maand alle financiële records gebroken. De winst van het WK wordt voorlopig ge raamd op ruim 120 miljoen gulden, maar dat is een voorzichtige schatting. Vooral de reclame brengt veel geld in het laatje, niet in de laatste plaats omdat het recht de letters WK te gebruiken voor reclamedoeleinden exclusief is ver kocht aan elf multinationals. Het WK '86 is daarmee het op een na lucra tiefste sportevenement. Alleen de Olym pische Zomerspelen brengen meer geld op. Het is echter onjuist te zeggen dat Mexi co het WK organiseert. Het fungeert al leen als gastland en krijgt een deel van de opbrengst. De feitelijke organisatie is in handen van één machtige multinatio nal: Televisa. Televisa is de grootste on- roerend-goedmaatschappij van het land, bezit vier van de stadions waarin ge voetbald wordt, beschikt over een viertal televisiekanalen en beheert in Noord- Amerika niet minder dan 220 Spaansta lige radiostations, om slechts enkele van de bedrijvigheden te noemen. Televisa heeft het WK omgevormd tot een televi sie-spektakel waaraan de spon onderge schikt is gemaakt. Ten behoeve van de kijkers in Europa moeten de elftallen aantreden om twaalf uur 's middags, op het heetst van de dag. Een maand na de finale op 29 juni zal Televisa de financiéle balans opmaken van de Mundial. Dan zal blijken of het wereldkampioenschap inderdaad zo'n fi nancieel succes is geworden als iedereen voorspelt en of de Mexicaanse staat er ook nog wat aan verdient. Een belangrij ke overweging om het WK aan Mexico te gunnen was onder meer dat er slechts één nieuw stadion gebouwd behoefde te worden. De overige, gebouwd voor het WK van 1970, konden na renovatie weer worden gebruikt. Toch gaat het argument dat de Mexi caanse regering nauwelijks geld in het WK heeft hoeven te investeren niet op. De organisatie is weliswaar in handen van Televisa, maar bijkomende posten als de facelift van Mexico-Stad en de uit gebreide beveiliging hebben de staat ook een vermogen gekost. Hoeveel precies is niet bekend en zal waarschijnlijk ook nooit bekend worden. Aardbeving Problemen of niet: de meeste Mexicanen twijfelen er niet aan dat zij het WK tot een succes zullen maken. Dat enorme vertrouwen in eigen kunnen is maar een keer - letterlijk - aan het wankelen ge bracht: op 19 september van het vorig jaar, toen Mexico-Stad werd getroffen door een krachtige aardbeving. Duizen den kwamen om het leven en honderd duizend mensen raakten dakloos. De re gering haastte zich evenwel te verzeke ren dat de voorbereidingen op het WK niet in gevaar waren gekomen. Overigens waren het niet eens de aller armste wijken van Mexico-Stad die door de aardbeving werden getroffen. Het wa ren vooral de verpauperde volkswijken, waar meer dan een miljoen mensen le ven in een aantal woningen dat eigenlijk niet meer dan 150.000 mensen zou kun nen huisvesten. De „echte" sloppenwijken liggen meer naar de rand van de steeds verder uitdij- .ende stad waar zich nog dagelijks landlo ze boeren en hun gezinnen vestigen in krotjes van in de zon gedroogde modder, platgeslagen olievaten en karton. Verder wonen in Mexico-Stad zo'n half miljoen mensen op de vuilnisbelten, waar zij zich in leven houden met het afval van de welgestelden. De buitenlandse bezoekers van het WK krijgen hiervan, als het aan de organisa toren en de autoriteiten ligt, niets te zien. In een aantal plaatsen zijn zelfs grote muren opgetrokken om de slop penwijken aan het oog van voorbijgan gers te onttrekken. Ook doet de regering er alles aan om de bewoners van de door de aardbeving getroffen delen van Mexi co-Stad uit het zicht van buitenlandse bezoekers te houden. Na de aardbeving heeft de regering op dracht gegeven grote schoonmaak te houden in Mexico-Stad, maar men is er niet in geslaagd alle littekens te verwij deren. De tenten van de daklozen zijn weliswaar uit de belangrijkste straten weggehaald, maar wie in de wijken er achter kijkt, kan de rijen tenten niet ont gaan. Angst in vs Hier en daar in Mexico-Stad worden wel nieuwe stenen huizen gebouwd, die aan de daklozen worden verkocht met lang lopende leningen, maar er worden ook talloze nieuwe kampen uit de grond ge stampt van triplex en golfplaat. Veel van de slachtoffers van de aardbeving weige ren daar in te trekken en blijven nog lie- i 't l BIJ DE FOTO'S: Links: Het enorme zelfvertrouwen dat Mexico de WK tot tot een succes zullen maken is maar een keer aan het wankelen gebracht: vorig jaar, toen Mexico-Stad werd getroffen door een krachtige aardbeving. Rechts: Miljoenen Mexicanen leiden een uiterst karig bestaan. Zij zijn afhankelijk van de opbrengst van hun werk op het land. ver wonen in hun onbewoonbaar ver klaarde en op instorten staande huizen. De ontwikkelingen in Mexico worden met de nodige zorg gadegeslagen door noorderbuur de Verenigde Staten. Ri chard Nixon, de voormalige president, heeft onlangs gewaarschuwd dat „de re volutie" uit Nicaragua naar Mexico zou kunnen overslaan. Verder wordt gewe zen op de duizenden vluchtelingen uit Midden-Amerika. die jaarlijks illegaal Texas en Californie binnenglippen en de drugshandel vanuit Mexico naar de VS. Begin vorige week liet de CIA nog een rapport uitlekken waarin staat dat Mexi co door de toenemende sociale, econo mische en politieke problemen op den duur een bedreiging zou kunnen vormen voor de veiligheid van de VS. Zulke kritiek vanuit de Verenigde Staten treft de nationale gevoelens van iedere rechtgeaarde Mexicaan. Hij is overge voelig voor elke kritiek uit de VS - het land dat hij tegelijkertijd bewondert én waartegen hij zich sterk afzet. De gemid delde Mexicaan is zich er van bewust, dat de opeenvolgende regeringen nauwe lijks iets hebben kunnen doen tegen de zich almaar opstapelende problemen. Maar tegelijkertijd is hij trots op zijn land, dat zich van de rest van Latijns- Amerika onderscheidt. Mexico wordt, in tegenstelling tot de overige landen op het Latijnse continent, al twintig jaar min of meer democratisch geregeerd. De mensenrechten worden geschonden, maar niet op een schaal als in Argentinië en Chili is gebeurd. De militairen spelen een ondergeschikte rol. Deskundigen zijn van mening dat het Mexicaanse systeem van binnenuit wordt uitgehold. Elke nieuwe regering belooft veel, maar van die beloftes komt weinig terecht. Mexico is volgens velen een „sociale tijdbom", maar er is nog niemand die het mechanisme afstelt. De oppositie is te verdeeld om een vuist te kunnen maken. Sommige groepen heb ben aangekondigd dat zij de komende weken zullen protesteren, maar na het WK sukkelt het land waarschijnlijk ge woon weer door. Andere zorgen Zo glijdt het land Mexico voorbij aan de spelers van de nationale elftallen, voor wie vanavond het WK begint. In hun lu xueuze hotels bereiden zij zich voor op minimaal drie keer anderhalf uur voet ballen, die de belangrijkste gebeurtenis sen uit hun leven lijken te zijn. Zij hebben dringender zaken om zich zorgen over te maken dan de Mexicaan se miljardenschuld, de corruptie of de armoede. Een daarvan is de hoogte. Wie in Mexico de langste adem heeft komt een heel eind, want voetballen op een hoogte van 2680 meter boven de zee spiegel in Toluca of in de broeierige hitte van Monterrey stelt zo zijn eigen condi tionele eisen. Een ander probleem is het eten. „De kok is misschien wel de belangrijkste man van de hele delegatie in Mexico", ver klaarde een van de artsen van de Belgi sche ploeg, die schat dat een kwart van alle medische problemen terug zullen zijn te voeren op problemen met het voedsel. „Het gebruik van allerlei oliën, maar vooral de aanwezigheid van aller lei kiemen in water en voedsel maken de kans op maag- en darminfecties zeer groot. We hebben het trouwens zelf aan den lijve ondervonden. Diarree klinkt misschien onschuldig, maar kan ernstige gevolgen hebben. De kok en de medi sche staf zullen op hun hoede moeten zijn". Als voorzorg hebben onze zuider buren enkele duizenden flessen van een bekend merk bronwater mee naar Mexi co genomen. JOS TIMMERS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 23