„We hebben een goed pakket maar niemand om het te verkopen" „We hebben een bewuste keuze gemaakt" CRICKETERS AJAX DIT SEIZOEN ZONDER PROFESSIONELE TRAINER EeicLe Commit ZATERDAG 31 MEI 1986 PAGINA 17 teder redactie van Pieter Evelein en Gert-Jan On- gflee 9'interacties het bemiddelingsbureau „In- terAction stuurde deze week een telex de wereld in, waar- mn werd gesteld dat er wel licht toch nog een kansje was een sponsor voor BS Lei den. De deur was nog niet he lemaal in het slot gevallen, zo !'af het bureau, dat de nog al- jd onbekende sponsor inder- ijd voor de club zou hebben estrikt, door. lerst laten weten dat de spon- or is afgehaakt, en dan een eek later doorgeven dat-ie welficht nog wel zin in tfieeft? En dat, uitgerekend op ten moment dat vrijwel alle weidse spelers zichzelf al aan 'inancieel beter gesitueerde vereniging hebben verkocht? ïn de eerste schadeclaims ireigend aan de horizon zijn verschenen? oals kan worden geconsta- 1 eerd, leveren die acties in de Nederlandse taal de nodige i vraagtekens op. Niet echter bij de redactie van Hutspo(r)t. Bij ons wekken dit vort interacties echt alleen naar de lachlust op... Doeltreffend LSVy '70 goalie Hajo Kraak beleefde een slechte zaterdag, 'egen Leiden. Vier treffers diende de doelverdediger met de befaamde achternaam te incasseren. Vier doelpunten die de promotiedroom van de leidse studentenploeg zeer 'uw verstoorden... beiden spits Fred Kanbier be- eefde een hele plezierige za- erdag, tegen LSVV '70. Drie \reffers liet de spits met de gezellige achternaam aanteke nen. Drie treffers (1-0, 2-0 en een kwartier voor tijd de be slissende 3-1) die de promotie naar de „grote KNVB" einde- tijk tot een feit maakten. Wij'van Hutspo(r)t weten na tuurlijk niet hoe u, gewaar deerde lezer, lieve lezeres, de bij deze rubriek gaande foto ervaart. Maar wij vinden dat het verschil van drie doelpun ten op dit plaatje door de Wringende „10" en de sjok kende „kiep" (doel)treffend is vastgelegd. Hulde Hulde. Deze inderdaad al vaker ge bruikte kreet werd in deze rubriek tot voor kort slechts uit het stof gelicht om (al dan niet vergeten) kampioenen alsnog te feliciteren. Nu ech ter niet. Sterker nog: het be treft in dit geval absoluut geen sportieve topprestaties die hulde verdienen. Maar de sportieve opstelling van de personen in kwestie. Immers: signaleerde onze atletiekme- de werker afgelopen zondag, tijdens de eerste competitie dag, bij een fiks aantal atle- tiekvriendinnen uit de Leidse regio niet een chronisch ge brek aan clubliefde? Daarom nu hier een hulde aan die Bataafse, die met haar speerworp van 11.90 meter ze ker niet imponeerde, maar daarmee toch nog 198 puntjes verdiende voor haar team. En aan die atlete die voor haar Holand op de 800 meter 2.52 en nog wat liep. Hulde ook voor de Hollandse die bij het discus werpen haar uiterste best deed en toch niet verder kwam dan „ruim onder de 20 meter" en voor die Spartaan se, hoewel zij dan wat meer dan 14 seconden nodig had voor de honderd meter. En natuurlijk voor die andere Bataafse, die nog geen vier meter ver sprong... Inderdaad, ook de niet atle- tiek-kenner zal het duidelijk zijn: geen prestaties om direct over naar huis te schrijven. Maar het betreft hier dan ook prestaties van invalsters, al dan niet op het laatste mo ment „opgetrommeld" om meer getalenteerde clubgeno- tes te vervangen die om aller lei onduidelijke redenen had den afgehaakt. Hulde dus, omdat het hier meiden met karakter, met clubliefde betreft... Superstars „Ik weet wel dat er aan het .einde van het seizoen bij elke vereniging wel wat gebeurt. Maar ik dacht van... Hoe dan ook, hier heb je een foto, mis schien kan je er wat mee doen De leus „Neen heb je, ja kan •je krijgen" gedachtig, liet Laurens Mouter weten dat RCL een paar superstars rij ker was. En, vreemd genoeg, ondanks diens deelname, was het niet de ploeg van Ruud de Groot geworden die in het Leider- dorpse beslag had gelegd op BEIDEN Het gaat niet joed met Ajax. De cricke- ers uit Oegstgeest bezet- bn na vier wedstrijden de atste plaats in de eerste [lasse. Frits de Jongh, ex- stuurslid maar nog al- speler in het eerste (earn, noemt diverse oor aken voor de aanzienlijke erzwakking in vergelij- ag met vorig seizoen. fïij wijst op het vertrek Jan een aantal spelers en ^gelijkertijd het gebrek efian nieuwe leden. „Het vertrek van onze profes sionele speler/coach Paul Wahon is waarschijnlijk Je belangrijkste factor", De Jongh. „Maar daar hebben spelers en bestuur bewust voor geko- Deze laatste beslissing mag ge rust opvallend worden ge noemd. Zoals de Jongh zelf al aangeeft is „cricket op topni veau in Nederland eigenlijk onmogelijk, als je niet over een professionele speler/coach be schikt. Dat betekent: een bui tenlander die het team de ins en outs „van .cricket bijbrengt en ook voor een groot gedeelte de prestaties van het team be paalt". Bekend is echter ook, dat de inbreng van zo'n pro fessionele kracht verstorend kan werken op de sfeer en f>restaties van de overige spe- ers. De heer Frank, als secre taris van de cricketcommissie nauw betrokken bij de besluit vorming, licht toe „dat zo'n man het spel te veel kan domi neren en daardoor de andere spelers hun spelvreugde ont neemt". „Bovendien is het heel goed mogelijk dat je bo ven je krachten gaat spelen en daarzo meent Frank, „wil den wij van af. Wij hebben er voor gekozen dat de spelers zonder hulp van buitenaf hun niveau bepalen en waarom zou hen dat niet lukken? Vorig seizoen zijn wij ook slecht be gonnen. Met de kennis die de spelers hebben opgedaan bij Mahon is nog van alles moge lijk". Verzwakt De Jongh vraagt zich dat ech ter af. Zijn uitspraak dat Ajax „serieus rekening houdt met degradatie", zegt in dat opzicht voldoende. Al zou de o£>e- ningsbatter en -bowler het team liever een hart onder de riem steken, de prestaties wij zen vooralsnog in een andere richting; die van de over gangsklasse. De Jongh: „Vlak voor de start van de competitie werd het eerste elftal danig verzwakt toen drie spelers om uiteenlopende redenen de pijp aan Maarten gaven. En omdat de voetbalcompetitie nog bezig was, moesten we de eerste wedstrijden nog eens twee jon gens missen. Tenslotte zijn er spelers die studeren en die daardoor verstek hebben moe ten laten gaan". Omdat een gehandicapt tweede elftal op zijn beurt niet voor aanvulling kon zorgen, moest een beroep worden gedaan op junioren. Eén daarvan lijkt een belang rijke aanwinst. De Jongh: „Dirk-Jan Rijks heeft twee maal meer dan dertig runs ge maakt. Als iedere speler dat zou doen, zouden we redelijk scoren. Nu komen we met moeite tot 150 runs en dat", beseft De Jongh, „is te weinig om mee te draaien". „Wat er nodig is om het ver blijf in de eerste klasse te handhaven? Om te beginnen moeten we wedstrijdritme op doen en over een compleet team kunnen beschikken. Dat scheelt al een stuk. Maar", be nadrukt De Jongh, „dan zijn we er nog lang niet. De basis blijft erg smal. Dat is alleen op te lossen door meer leden bin nen te halen. We moeten bin nenkort beslist eens gaan pra ten met de cricketers van Mi nerva. Waarom zouden die zich niet bij ons willen aan sluiten? Vreemd trouwens", realiseert de jurist zich, „dat er zo weinig hockeyers van LMHC bij ons spelen. Tenslot te maken wij gebruik van hun accommodatie en de relatie tussen beide verenigingen is Binding Datzelfde zegt De Jongh over de betrekkingen tussen ASC en Ajax. Zoals bekend is Ajax een onderafdeling van ASC, dat tot voor kort de nodige cricketers leverde. Zo speelde De Jongh zelf tot voorkort in het derde elftal van de rood zwarten. Het aandeel van de voetballers in Ajax neemt ech ter zienderogen af. De Jongh: „De binding ontbreekt. ASC voetbalt aan de De Kempe- naerstraat, Ajax cricket aan de andere kant van Oegstgeest aan de Hofbrouckerlaan. En het ziet er niet naar uit dat we binnen afzienbare tijd over één accomodatie beschikken". „Bijkomend probleem is, dat Ajax te gast is bij LMHC. Dat wil zeggen dat wij van hun ac commodatie gebruik mogen maken, maar meer ook niet. Wij kunnen geen cricketplaten ophangen in hun clubhuis, laat staan dat wij er een prijzen- kast zouden neerzetten. Kort om: je blijft min of meer een vreemde eend in de bijt". „Toch", spreekt De Jongh hoopvol, „betekent dit alle maal niet dat wij het niet meer zien zitten. Integendeel. Wij hebben voor deze weg gekozen en willen er alles voor doen om te bewijzen dat dat moge lijk is. Toen het bestuur ons vertelde dat we het voortaan zonder professionele begelei ding moesten doen, hebben wij begrip getoond voor de situa tie. Er is bijvoorbeeld nooit overwogen om een motie van wantrouwen of ongenoegen in te dienen", drukt De Jongh beeldend uit. „We zitten nu in een moeilijke fase, maar als we wat verder zijn is er nog van alles mogelijk. VVV en VOC 2 zijn teams die we kun nen verslaan en iedereen weet hoe belangrijk het is dat we in de eerste klasse blijven. Cric ket op dat niveau spreekt aan en trekt nieuwe leden. En", besluit De Jongh, „mochten we degraderen, dan is dat echt geen ramp. Dit seizoen kun nen nieuwe spelers ervaring opdoen in de eerste klasse, die ons later goed van pas kan ko men. Maar vrijwillig degrade ren... dat doen we zeker niet. PIETER EVELEIN de titel. Daarvoor had de oude meester het onder meer op het onderdeel roeien te sterk laten afweten. Neen, het waren Hugo Min- derhoud, Marcel Brasker, Cees Ruis en Hanno van Breugel („de verdedigersdie als de sterkste formatie uit de bus waren gekomen. Vandaar: deze vier super stars... Uitslag £>ver LSVV '70 en Leiden ge sproken: de Leidse studenten hebben de promotiestrijd dan wel van Leiden verloren, in een heel ander opzicht en ver voor het beslissende duel klopten zij Leiden wel dege lijk „met meters". Want zeg nu zelf: bij aanvang van de competitie een trui aanschaffen en daarop alvast de namen van de clubs aan brengen die samen voor de flitsende afsluiting van het seizoen gaan zorgen, dat is kjasse. BS LEIDEN—VOORZITTER HENNY NIJSSEN EN DE TELEURSTELLING: „Ik heb mij nooit geroepen gevoelen om, in te grijpen", bekent Nijssen, die echter toch al jaren meent te weten waar de schoen in Leiden wringt en daarmee tevens denkt de verklaring gevon den te hebben voor het over lijden van de patiënt. Maar hij wil beslist niet overkomen als een betweter, die nu achteraf wel even zal zeggen hoe het had gemoeten. Daarom pa reert hij zijn theorie vooraf door te stellen: „Als het echt fout was gegaan, dan hadden we natuurlijk nooit 18 jaar eredivisie gespeeld in Leiden. We hebben in die jaren ook de terugval van het basketbal meegemaakt. En ze kunnen zeggen wat ze willen, maar Leiden heeft wél het basket bal overleefd". Driehoek Waarom het dan nu toch spaak is gelopen, al staat de deur nog steeds op een kier, die echter zo smal is, dat zelfs het licht er niet meer door kan, ligt volgens de zeer sym- patieke Nijssen aan de organi satie, die met betrekking tot heren één altijd de vorm heeft gehad van een driehoek, met als hoekpunten de spon sor, de stuurgroep en een „in termediair". En die laatste punt van de driehoek heeft in Nijssens visie immer de zwak ke schakel gevormd. „We hebben in de stuurgroep nooit een vent gehad die in de za kenwereld goeie relaties had en daarnaast publiciteitsge- voelig was. Ze waren altijd of het één óf het ander. Daar door bestond er een labiel evenwicht in de driehoek, waarbij op cruciale punten belangen zijn afgewogen en vervolgens verkeerde belan gen de doorslag hebben gege ven". „Ik had willen ingrijpen in het zakelijk runnen van de stuurgroep", geeft Nijssen na enig aarzelen toe. „Maar ik ben nu eenmaal de vertegen woordiger van de vereniging en niet de voortrekker van de stuurgroep". Waar dat ingrij pen dan had moeten plaats vinden, geeft hij aan met een voorbeeld. „Iedereen moet zich houden aan een begro ting. Zelfs de man die het geld levert. Ik had in het eer ste Elmex-jaar bijvoorbeeld nooit Wilson Washington te ruggehaald". Verklaarbaar Vanuit dat oogpunt is het voor Nijssen dan ook ver klaarbaar dat juist Leiden maar liefst vier keer getrof fen werd door een sponsor-af faire (de naleving van de con tracten met Parker en Elmex en het voortijdig afhaken van Commodore en de aangekon digde sponsor voor het ko mend seizoen). „Als het strikt zakelijk was aangepakt en je een consequent beleid had ge voerd", veronderstelt Nijssen, dan had je waarschijnlijk die vier incidenten niet ge had. Er is op bepaalde punten teveel in de marge gewerkt. Op andere punten is het ma nagement zeer gped gebleken: op het organisatorisch vlak bijvoorbeeld. We hebben de middelen en we hebben de mensen, op één na en dat is die goede intermediair. Je hebt echt een goed pakket te verkopen, maar er was nie mand om het te verkopen. Met alle respect voor de men sen, die zich op dat vlak inge zet hebben". Maar naast de hand in eigen bqezem te steken, concludeert Nijssen dat ook de verminder de belangstelling voor het basketbal als één van de doodsoorzaken genoemd mag worden. „Basketbal heeft in het verleden geen groei mee gemaakt. We zijn met de enorme sponsorbudgetten in één klap naar de top geknald. Daardoor heeft de eredivisie jaren lang geen redelijk beeld gegeven van het basketbal in Nederland. Nu stort het bas ketbal in en is de zakelijke ih- teresse ook minder. Want het niveau is minder en dus kom je ook minder op tv. Wil je nog een beetje meetellen in Nederland, dan heb je mini maal een ton nodig. Maar voor dat zelfde geld zet je ook vier advertenties in de Story en dat levert je nog meer op". Combinatie Alleen met de komst van commerciële tv ziet Nijssen, die ook lid van de pr-commis- sie van de NBB is, weer mo gelijkheden. „Dan hebben we namelijk weer wat te bieden. Maar voor de continuïteit is een goede intermediair een noodzakelijke voorwaarde. We zullen waarschijnlijk moeten zoeken naar een com binatie. Henk Reekers, al ja ren deel uitmakend van de stuurgroep, is een goede za kenman aan het worden en een publiciteitsman die zich aan de regeltjes houdt moet ook te vinden zijn". Voorlopig zal er echter geen, stuurgroep meer nodig zijn in Leiden, „en dus zal ik mis schien wat meer op de voor grond moeten treden", veron derstelt de ras-optimist Nijs sen. „BS Leiden zal altijd blij ven bestaan. Maar toch moe ten we echt blijven proberen het hoogst mogelijke te grij pen. Ik ben een clubman, die vindt dat het eerste team erbij hoort. Ik bekijk het totaal plaatje en zeg: de regio heeft een eredivisieploeg nodig en DAS is te ver weg. Voorlopig lijkt mij echter de eerste divi sie het hoogst haalbare. Maar ik blijf optimist tot het twaall uur is geweest". JACOB BERGSMA Links: (Doel)treffend... Rechts: Uitslag.., Petje af dus, voor zoveel para normaal inzicht. Alleen: waarom niet direct de uitslag erbij gezet? Was die op het moment van drukken ook voor de Leidse studenten on bekend? Of wenste de LSVV-formatie niet de gehele jaargang gecon fronteerd te worden met de slechte afloop van het sei zoen? Vooruit zien Gjunderend van genoegen liep UVS voorzitter Bart van Leeuwen zondag door de be- stuurs- en commissiekamer van UVS. Niet alleen omdat „zijn jongens" weer terug wa ren in de hoofdklasse, maar ook en dat was eigenlijk veel aardiger omdat de no taris de aanwezigen een toe passelijk presentje kon aan bieden: een blauwwitte pen, met daarop de mededeling dat UVS kampioen was gewor den, tb Het opvallende aan die tekst was het ontbreken van het jaartal. „Dat", zo fluisterde de UVS-praeses, „heb ik er ex pres niet op laten zetten. Stel je voor dat ze het niet hadden gehaald, dan had ik ze weg kunnen gooien. Zonder jaartal had ik ze tenminste nog een jaartje, of twee, opzij kunnen leggen. Ja ja, je moet met alles rekening houden... Regeren is vooruitzien, dat blijkt maar weer. LEIDEN Aan de lange rij van overlijdensberich ten werd vorige week vrijdag de dood van Lei den als eredivisie-basket- balstad toegevoegd. Een zeer trieste lijst inmiddels waar de legendarische namen van steden als Groningen, Delft en Haarlem al op voorko men. En nu dus ook de naam van Leiden, al her rezen Groningen en Delft, ongeveer gelijktij dig met het het uitgaan van de nachtkaars Lei den, uit hun as. Henny Nijssen, 39 en voorzitter van de Leidse basketbal club, maakt zich voorlo pig echter nog niet blij met die dooie mus: „Mijn belangrijkste taak in de komende jaren zal zijn de vereniging eraan te laten wennen dat heren één niet meer bestaat. Al thans niet meer in zijn oude vorm". Boven: Superstars... ,Er is op een aantal punten te lang in de marge gewerkt"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 17