Langs
Omwegen
Van Asten: van koperslager tot
computergevoelige ondernemer
Te paard, te paard,
we zijn verra
WVC pakt problemen
koorbegeleiding aan
WASSENAARDER SJAAK HAASNOOT VERZAMELT MILITAIRE MUZIEK
LEIDEN OMGEVING
QaidwOowuLnL
VRIJDAG 2 MEI 1986 PAGINA 15
EEN NOORDWUKS FAMILIEBEDRIJF DAT 75 JAAR HEEFT VOLGEMAAKT
LEIDEN/DEN HAAG
Het ministerie van WVC
heeft in een notitie een
eerste poging gedaan, een
oplossing te vinden voor
de problemen rond de
koorbegeleiding die in het
komende seizoen dreigend
lijken te worden. Zolang
daarover nog geen beslui
ten zijn genomen, is de
koorcultuur vooral in
Zuid-Holland en Zeeland
in direct gevaar.
Drs. J.B.M. van Opstal, be
leidsmedewerker bij het mi
nisterie van WVC heeft in
deze notitie een aantal sugge
sties gedaan die hij ter beoor
deling en ter discussie heeft
gezonden aan de Stichting Sa
menwerkende Nederlandse
Korenorganisaties (SNK), en
aan het Contactorgaan Neder
landse Orkesten (CNO). Na
drukkelijk stelt de heer Van
Opstal dat hier nog geen spra
ke is van een vastgesteld be
leidsplan.
Omdat in de provincies Zuid
Holland, Utrecht en Zeeland,
aldus het WVC-stuk, geen be
geleidingscapaciteit in de
vorm van een door het Rijk
gesubsidieerd orkest voorhan
den is, zal een bedrag van
200.000.- gereserveerd wor
den om de begeleidingen in
deze regio mogelijk te maken.
Een gelijk bedrag komt ook
ter beschikking voor die con
certen waarbij een ander en
semble dan een (groot) orkest
nodig is, waarbij men denkt
aan kamerorkesten of barok-
formaties. Bij de toewijzing
van deze subsidies gelden cri
teria voor de kwaliteit van uit
voering en repertoire-keuze.
Het plan heeft in genoemde
provincies een aanvullend ka
rakter op hetgeen door Pro
vinciale Staten en gemeenten
aan subsidies ter beschikking
wordt gesteld. De rijkssubsi
dies staan ter beschikking
voor alle koren. Men reser
veert voorts een bedrag van
20.000.- voor het plan voor
dirigentenpractica zoals die
door de SNK in samenwer
king met het Contactorgaan
Nederlandse Orkesten zal
worden opgesteld.
Daarnaast blijven subsidies
van kracht voor bijzondere
projecten op het gebied van
amateuristische kunstbeoefe
ning. De activiteiten rond de
dirigentenpractica acht men
van belang in verband met de
normen die zullen worden ge
steld aan uitvoering en reper
toire-keuze. Het verzorgen
van koorbegeleidingen ziet
men ook als onderdeel van de
taakstelling van de door het
Rijk gesubsidieerde orkesten,
waarbij men dus vooral denkt
aan provinciale orkesten. Het
Concertgebouworkest blijft
buiten beschouwing.
Ofschoon men rekening dient
te houden met de bestaande
praktijk van de betreffende
orkesten, hanteert men als
richtlijn ongeveer 15 begelei
dingen in totaal door provinci
ale orkesten per seizoen, waar
van 5 door het Nederlands
Philharmonisch Orkest, 3 door
het Residentie-Orkest en 3
door het Rotterdams Philhar-
monsich Orkest. In deze aan
tallen zijn ook de concerten
begrepen die door het orkest
zelf wordeng'eorganiseerd met
een bestaand koor uit de regio.
Wanneer het initiatief uitgaat
van de koren, dienen de uit
koopsommen geüniformeerd
te worden.
In dit plan acht men het van
veel belang dat er een perio
diek contact tot stand komt
tussen koor- en orkest wereld.
De huidige concerttekorten-
subsidies, zoals die tot dusver
waren ondergebracht bij de
SNK en de Mij. tot Bevorde
ring der Toonkunst, worden
per 1 september ingetrokken.
Zeer binnenkort zullen de dis
cussies over dit voorstel begin
nen, waarbij koor- en orkes-
torganisaies zijn betrokken.
BEP RIJNDERS
wist dat hij niet voor niets
geleefd en gewerkt had. Kijk,
zo krijg je nou beklijvende
resultaten: met enthousiasme
beginnen, doorzetten, niet
over een spijker vallen, en
opvolgers hebben die „keen"
op de zaak zijn en van wan
ten weten.
Eigenlijk is dit al de hele
„story" van Van Asten. In
feite is hiermee het verhaal
verteld. „Van Asten's Zonen
A.G." deed de rest. Anton be
moeide zich met het loodgie-
tersbedrijf en Jan ging zich
specialiseren in het ontwer
pen van elektrische installa
ties ten behoeven van vooral
grotere bouwwerken. Onge
twijfeld zal ook A.G. eens ge
zegd hebben: „Ik wil, dat m'n
kinderen het beter hebben
dan ik". En zo is het eigenlijk
gekomen, daar in Noordwijk
aan Zee.
Nu de badkamers
Maar toen kreeg je nog mo
derniseringen. Vooral in '53
en '58. De Schoolstraat 42 be
gon haar huidige gedaante al
te krijgen. Maar stilstand is
achteruitgang. Daarom kreeg
in '63 het toen ruim 50 jaar
bestaande bedrijf er een fili
aal bij; aan de overkant. Dat
was het huisje waar ooit
scheepstimmerman Arie Cas-
pers had gewoond. Hier ver
rees, met de macht van on
dernemerschap en kapitaal,
een formidale showroom.
Daar waren, onder andere,
op twee verdiepingen, com
pleet ingerichte badkamers
en de meest moderne sanitai
re snufjes te zien. Een com
plete badkamer? Van Asten
Zonen richten hem helemaal
in, volgens de eisen van onze
tijd.
U zult nu van mij verwach
ten, dat ik reclame ga maken
voor Van Astens douchegor
dijnen en whirlpools. Ik doe
dat niet. Maar u kunt er van
op aan, dat u bij „Van Asten
Noordwijk b.v." (sinds 1976)
alle sanitaire kanten uit
kunt. Maar daar houdt het
helaas niet mee op. Ik ben
dan wel aan het eind van
m'n Latijn in deze kolom
men, maar de jongens vanN
Van Asten gaan rustig door
met het laatste op teevee; met
homecomputers, videocame
ra's, compact discs, beeld
plaat, teletekstapparatuur. En
dat alles op ruim 1000 vier
kante meter. Ik begrijp er
nauwelijks iets meer van,
maar de derde generatie Van
Asten is al bezig met het zich
warmlopen voor het vervolg.
Zoiets heet dan een rooskleu
rige toekomst. Met adviseren,
installeren en garanderen.
Leuk toch.
„Je zou het niet meer terug
kennen!" Dat is meestal een
uitroep die van bewondering
getuigt. Na een opknapbeurt,
bijvoorbeeld. Of na een ge
durfde zet in een groeiproces.
Je hoort die uitroep nog wei
eens in deze tijd, maar vaak
ook is er desillusie: je zet een
zaak op en na een jaartje of
zo moet de boel weer opge
doekt worden. Economisch
wel en wee, heet dat tegen
woordig in de media. Maar
om het 75 jaar lang vol te
houden, tegen de klippen op
roeiend, dat is niet vele on
dernemers in de detailhandel
meer gegeven. Het zijn nu de
„grote dingen die het doen".
Daarom vandaag een mel
ding van driekwart eeuw
„service, vakmanschap en
kwaliteit". Dat is een
drieëenheid zonder de welke
je als middenstandig winke
lier wel in kunt pakken. In
Noordwijk aan Zee heeft er
eentje het geflikt: 75 jaar
„Van Asten", drie generaties
lang up to date. Van koper
slager tot „speciaalzaak". Dat
betekent zo ongeveer: van
nimmer rustend ambachts
man met lef in z'n body, tot
uitgekiend handeldrijven in
het computertijdperk, en dan~
moet je nog behoorlijk uitge
kookt zijn ook.
Zo is het met Van Asten ge
gaan. In 1911 stelt u zich
eens voor, die tijd van ploete
ren kwam de 22-jarige
A.G.van Asten vanuit Zutp-
hen op Noordwijk aan. Een
uit de kluiten gewassen Ach-
terhoekse knaap. Aan de Ni-
colaas Barnhoornweg beland
de A.G. En hij ging in de
kost bij ene weduwe Plug,
Bloemenmozaïeken
Meer dan honderd fleurige bloemenmozaïeken sieren vandaag morgen en zondag de dorpen
Noordwijk, Noordwijkerhout en Lisse. Die laatste gemeente laat, zoals hier is te zien, bij haar zuide
lijke ingang al luid en duidelijk weten dat er mozaïeken te vinden zijn: eerst wordt het publiek in
paars/wit hartelijk verwelkomd en vervolgens laten drie firma's bloemrijk weten dat zijn in het dorp
gevestigd zijn. De wedstrijden in de drie gemeenten kennen verschillende categoriën. Het publiek
zal daar weinig van merken. Het zijn allemaal staaltjes van hyacinten-nagelprikkunst. Bij de VVV-
kantoren aan de Grachtweg in Lisse, de Herenweg in Noordwijkerhout en de Grent in Noordwijk
zijn kaartjes verkrijgbaar met routes die langs de mozaïeken voeren. Een rit tussen de drie ge
meenten in levert bovendien nog een groeiend aantal kleurende bloembollenvelden op.
Van Asten in Noordwijk: bolwerk van progressieve beleidsvoering
door iedereen gekend als
„Scheveningse Maartje", die
een schuurtje had en dit aan
A.G. beschikbaar stelde.
„Jongen", zei Maartje, .jon
gen, doe jij daar nou maar
wat je niet laten kunt". Daar
liet A.G.van Asten zich dan
ook gaan: hij maakte van het
schuurtje een werkplaatsje
„van bijna twee vierkante
meter". Dat is natuurlijk wel
heel erg klein: een bij twee
meter groot. Daarin kun je
nauwelijks een poot verzet
ten; je kunt er amper in lig
gen. Daarom heb ik zo m'n
twijfels over de juiste bera
ming door de kroniekschrij
ver aan wie ik de gegevens
ontleen. Maar het tekent wel
de situatie waarin Van Asten
zijn bestaan als jong koper
en blikslager begon; met staal
in z'n vuisten, een vurig oog
en vaste hand. Een „starten
de ondernemer", zouden wij
zo iemand vandaag noemen.
Naar groter
Twee jaar later „was de
werkplaats al te klein". Nou,
dat verwondert me niets, eer
lijk gezegd. Ik begrijp niet
hoe A.G. die twee jaar al sla
gend heeft doorgebracht.
Misschien zat hij af en toe
wel bij de weduwe Plug in de
keuken of zo. Maar het is al
lemaal zo lang geleden, dat er
zich een waas heeft opge
trokken tussen anno „Dazu-
mal" en nu. In elk geval
vond A G., die met succes al
zo veel koper en blik sloeg
dat hij moest uitwijken, een
ruimere werkplaats aan de
Schoolstraat 17. Het was toen
1913, en het dienstenpakket
(dat toen nog niet zo heette)
breidde zich geleidelijk aan
uit: reparaties van „kleine
huishoudelijke artikelen", de
aanleg van gas- en waterlei
dingen en elektrische schel
len en nog heel wat meer.
De Noordwijkers hadden in
middels A.G. ontdekt: „de
firma bleef groeien", heet dat
in het jargon van een p.r.-bu-
reau dat z'n opdrachtgever
ter wille moet zijn. In elk ge
val ging A.G. groter op. In
1920 werd de eerste „echte
winkel" geopend aan de
Schoolstraat 42. En daar staat
het Van Astenbedrijf van
daag de dag nog steeds. Idea
le plek aan Zee. A.G. had
voldoening van zijn inspan
ningen.
In '40, toen de Duitsers al ter
plekke hun afweer „gegen
England" gingen inrichten,
kwam zoon Anton in dienst
bij vader A.G.; zes jaar later
zou hij zelfs met pa de direc
tie gaan voeren. De uit de
klauwen gelopen koperslage
rij heette toen Firma A.G-
.van Asten en Zn, en in '43
kwam daar zoon Jan nog bij.
„Selfmade" A.G. (toen pas
63) overleed in '52, maar hij
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
en hij had op woensdagmid
dag wel andere besognes.
Pas op zijn vijftiende kwam
er weer schot in de zaak, na
dat een oom van hem voor
stelde de grote trom te gaan
spelen bij een harmonie ii)
Valkenburg. „De grote trom
was vrij, en ik vond dat wel
leuk. Je liep op straat, en dat
heeft op die leeftijd wel
wat". Op zijn zestiende jaar
ging hij spelen bij de harmo
nie Excelsior in Wassenaar.
Nu niet met de grote trom de
straat op, maar met pauken.
Dat lopen op straat boeide
nog maar matig, temeer om
dat hij een van de oudsten
was. „Het was op een gege
ven moment zo ongeveer
van: daar heb je ome Sjaak
met zijn kinderen". Toen de
kleding werd „verfraaid"
met wit kunstbont was ook
deze bevlieging over.
Dienstplichtig
Muzikant
De muzikale doorbraak
kwam geheel onverwacht bij
de landmacht. Na een basis
training van twee maanden
was een sergeant er achter
gekomen dat soldaat Sjaak
Haasnoot uit Wassenaar op
een formuliertje had inge
vuld achter hobby's-, muziek.
De grote trom bij het tam
boerkorps der intendance
was nog vrij, het ritmisch
bonken van het gespannen
vel trok, en de vrijheid ook.
„Dat was 's-morgens muziek
maken, 's-middags muziek
maken, en natuurlijk veel
shows geven". Sjaak kwam
als dienstplichtig muzikant
onder meer in Duitsland en
Belgie, en overal waren er de
feestjes om op te treden. De
grote trom bleek zich overi
gens ook goed te lenen voor
onschuldige smokkelpraktij-
ken.
Het meest opmerkelijke
voorval deed zich voor in Er-
melo, waar Soldaat Haasnoot
de trom niet op tijd om
kreeg, veel te laat struike
lend en onder applaus een
voetbalveld op kwam, om la
ter te worden gecomplimen
teerd met zijn „geweldige
komische optreden". Van
een geheel ander niveau was
het optreden van een collega
uit het tramboerkorps. Het
was een trombonist, die tus
sen de optredens zo diep in
het glaasje had gekeken, dat
Sjaak hem moest ondersteu
nen bij het tweede optreden.
„Al die hotemetoten hebben
dat niet gezien", pretlichtjes
staan in Sjaaks ogen.
Zijn diensttijd was een on
verwacht genoegen. Reden
genoeg om na het afzwaaien
lid te worden van Excelsior
in Wassenaar, van Kunst en
Vriendschap in Zoetermeer,
en van de accordeonvereni
ging DVS. Sjaak speelt nu
drie keer in de week, en re
peteert zich een breuk op
zijn drumstel. Want dat mag
tegenwoordig, in een harmo
nie-orkest een drumstel.
Vroeger niet, toen er over
wegend marsen werden ge
speeld. „Marsen", zegt Sjaak,
„ze zijn wel even leuk, maar
Wassenaarder Sjaak Haasnoot:
pief aan de telefoon verwacht".
geef mij maar van alles wat.
Als het maar door militairen
is gespeeld". Zijn grootste fa
voriet is de U.S. Marines
Band, die hij onlangs nog op
belde om een grammofoon
plaat los te peuteren. „Neemt
er een oude korporaal op,
daar in Washington. Volgens
mij had 'ie een hoge pief aan
de telefoon verwacht. Het
was yes sir voor en yes sir
na".
Mooie Herrie
In Nederland zijn volgens de
\Vassenaarse muziekminnaar
„Neemt er een oude korporaal de telefoon op, daar in Washington. Volgens mij had 'ie een hoge
vooral de Militaire kapel, de
Marinierskapel en de Lucht
machtkapel zeer de moeite
waard. Hij zegt dat vooral de
Luchtmachtkapel veel good
will kweekt in dorpen rond
vliegbases. „Prachtig is dat,
als ze mooie herrie maken
als vergoeding voor de herrie
van de vliegtuigen", vindt
Sjaak. Vooral omdat de or
kesten niet alleen marsen
spelen maar ook bijvoorbeeld
de thema's van de James
Bondfilms. Zijn platencollec
tie weerspiegelt zijn voor
keur. Marsen zijn bij hem
niet het meest geliefd, en he
laas bestaat het gros van de
militaire platen uit de mar
sen, die hij dus niet verza
melt. Sjaak heeft nu negentig
puur militaire platen. Hij
zegt over het uitbouwen van
de verzameling:„Ik ben nu
nog maar zesentwintig, als ik
wat ouder ben hoop ik er
veel bij te hebben. Op dit
moment is dat wat moeilijk,
het wachten is op nieuwe
uitgaven". Voor hem reden
af en toe te bellen met ande
re landen.
Het bloeddorstige imago, dat
de militaire muziek in vroe
ger tijden had, interesseert
hem maar matig. Dat de
trommels en de trompetten
vroeger de strijders moesten
opzwepen, en dat er boven
dien signalen („Te paard")
mee werden gegeven gelooft
hij wel. Sjaak Haasnoöt:„Een
ding is zeker. Zo'n grote
trom vangt wel de meeste
kogels op van alle instru
menten". Grapje. „Hoe dat
vroeger ging zie je wel in
films. Dat trekt mij dus niet
zo".
ROB PERIK
BURGERLIJKE
STAND
LEIDEN Ondertrouwd: J. F. Oli
vier en J. van Leeuwen; A. T P G.
van Engelenhoven en H. L. G. J.
Kenter; M. Rizzo en W. C ten Dam;
D. Schmidgall Tellings en W. J Hols-
wilden A. van Klarenboseh en C. W.
M. Koene; A. M. Parlevliet en J. J
Hamaker; C. H. Mens en C. H. Dool;
C. J. van Belle en K. Foesenek; D. A
C. M. Hammerstein en L. Midden
dorp; M. H. van der Scheer en P. J
M. van Beek; J. Schrijver en C. van
der Zeeuw; M. Boekkooi en M. Maas
kant; L. M. Berger en A van As; J.
T. van Pelt en S. J. Heijnsdijk; A P.
Houps en D. P. Enderman; J J. de
Boer en W. Sinteur, J. M. Schohaus
en M. P. Mol.
Geboren: Niki Rainier Willem zv. R,
de Wit en Y. Jong; Jony dv. J. M. C.
Ferket en N. de Jong; Jantine Neline
dv. G. Ouwehand en C. J. Melissant;
Antoinette Hélène Louise dv. J. G. P.
van Huls van Taxis en C. E. B. Blij-
denstein; Jeroen zv. J. N. Rietkerken
en J. J. Schroef; Huberta Johanna
dv. P. Krijgsman en A. T. Maagde-
lijn; Barry Bart Bartolomeus zv. B.
van Dam. en B. B. M. Karremans;
Serdar zv. N. Acun en N. Kavrayici;
Sascha Lennart zv. A. W. Philippo en
C. A. W. Keijzer; Johanna Jaeoba
Maria Hendrika dv. A. P. M. van
Meer en P. C. J. Krijnen; Tosca Apol-
lonia dv. J. A. M. Engels en A. C. M.
Vrolijk; Jorden Joël zv. G. L, J. M.
van Luxemburg en P. J. C. M. Hen
driks; Izlane dv. M. Laaouaj en F.
Lakrad; Jaimy zv. A. Manneveld en
I. E. M. Bos; Léonie Paulien dv. R.
Wijnsma en M. V. Freese, Swantje
Henrike dv. A. A. Cassens en T. S.
Heilemann; Lieke dv. C. W. M. van
Leeuwen en M. J. Seijsener; Danielle
dv. A. P. C. Beekman en N. E. Dirk
zwager; Maria Magdalena Lenny dv.
M. van Weerlee en A. Azier; Paul zv.
H. J. Vink en A. G. Duijndam; Jef
frey zv. J. Lobbers en M. E. Bal; El
Ham dv. A. Bouda en M. Ouchen;
Mirte dv. G. Broeklartder; Willem
Marinus zv. H. Ouwehand en J. Ou
wehand; Daniël Jacobus zv. D. J. de.
Mooij en M. J. de Groot; Lydia dv. B.
H. J. Bemelmans en J. Tervooren;
Mohamed zv. B. Sabeg en H. Bentar-
cha; Catherine Louise dv. J. G. Far-
rell en H. A. Prescott; Demse Louisa
Maria dv. A. C. A. van Aert en M. J.
F. M. Roovers; Floor dv. R. W A.
van der Poel en C. T. G. Blom; Da-
niëlle Dominique dv F M M. van
der Ploeg en T. H. A. M. Cornelisse;
Mattheus Johannes zv. J. H. C. M.
Lammers en S. A. de Vries; Hendrik
Eveit zv. H. Noppen en J H. van
Duijvenvoorde; Hester Marianne dv.
T. N. M. van Nes en M. M G van
der Kwartel; Jolein dv. J. Molenaar
en M. Maas; Martijntje zv. R S. Hol-
scher en K. M. van Maris; Elisabeth
Johanna dv. G. J. van Klaveren en
D. de Vreugd; Agnes Regina dv. R. C.
de Koning en C. C. van Egmond; Ro
gier zv. H. J. M. van der Meer en C.
G. Hoek.
