Steven Rooks is veranderd
Erwin Koeman en de
mislukking in België
finale
Voornemems
ZATERDAG 26 APRIL 1986
Een mens neemt zich wat voor in het le
ven. Niet meer roken, minder drinken,
meer bewegen, minder slaag voor de
vrouw, meer aandacht voor de kinderen.
Het kan allemaal niet op.
Voornemens zijn mooi - ze allemaal uit
voeren nog veel fraaier. Maar aan dat
laatste schort het nog wel eens. Daar hoef
ik u verder niks over te vertellen. Ook u
kent die oudejaarsavonden, waarop je
met een steeds zwaarder kloppend hart
de twaalf slagen afwacht waarmee het
nieuwe jaar zich aankondigt. En daar
mee een begin moet zijn van de uitvoe
ring van je goede plannen.
Ook u kent de praktische problemen, die
gepaard gaan met de keuze van juist dat
moment om je leven te beteren. Met die
mindere slaag voor de vrouw gaat het al
lemaal nog wel. Want je moet wel een
ongekende bruut zonder ook maar een
greintje fatsoen zijn om al bij het weg
sterven van de laatste van de twaalf sla
gen van de dichtstbij zijnde kerktoren-
lclok met de vlakke hand uit te halen
naar je partner. Ook al doordat je door
gaans op die vermaledijde oudejaars
avond met een aantal vrienden of beken
den samen zit. En het staat toch op zijn
minst wat slordig - of je nu lichtelijke
beneveld bent of niet - als je in hun aan
wezigheid al meteen al je agressie bot
viert op degene die toch elke avond een
potje voor je kookt.
Met dal minder drinken is het rond die
365e klok van twaalf van het jaar al
eveneens problematisch gesteld. Want
wat is een jaarwisseling zonder spiritua
liën? Slechts de echt voor tweehonderd
procent van zijn principes overtuigde
voorzitter van de kleinste afdeling van de
landelijke bond van blauwe knopen zal
- en aan wellicht nog pas op zeer streng
medisch advies - ook het glaasje cham
pagne afslaan. Alle overigen zullen op
het aangebroken nieuwe jaar toch op zijn
minst een kleine, op alcoholische basis
geschoeide versnapering ter hand nemen.
Waarmee onmiddellijk het voornemen
om in het nieuwe jaar minder te drinken
op losse schroeven is gezet.
Zo gaat dat ook met roken. Hoe vaak
hebt ook u, roker onder de lezers van dit
hoekje, niet geprobeerd om de sigaret die
u twee minuten voor twaalf opstak te be
schouwen als uw laatste. Om vervolgens
lot de ontdekking te komen dat oude
jaarsavond voor ail soort plannen bij uit-
stek het verkeerde tijdstip is. Om na deze
vaststelling in arren moede de ingang
van het nicotineloze leven maar te bepa
len op de volgende ochtend, pakweg een
kleine tien uur later. En dan te moeten
constateren dat de ban om twaalf uur
's nachts al gebroken was en je het toch
eigenlijk zelf moet weten. Het is jouw
geld en jouw gezondheid tenslotte.
Het enige dat je rest van je goede plan
nen is de ruimere aandacht voor je kin
deren. Dat moet te doen zijn, denk je nog
lichtelijk verdoofd door de geconsumeer
de hoeveelheid drank en met een schorre
stem en pijnlijke keel als gevolg van de
vele weggepafte sigaretten. Bovendien,
denk je aan. zou een frisse wandeling wel
eens een verdovende invloed kunnen heb
ben op de in je hoofd bonkende hamers.
Dus allemaal naar buiten. Waar je al ras
tot de ontdekking komt dat een snijdende
wind en een temperatuur net boven het
vriespunt ook met alles is. Dus weer snel
naar binnen. Waar het normale leven
zich al weer rap in al zijn hoedanigheden
aan je openbaart. Dus in de praktijk toch
ook weer te weinig aandacht voor je kin
deren. Onder het motto: er moet brood
op de plank.
Waarom nu toch deze wat lange verwij
zing naar een reeks momenten, die al
weer de nodige maanden achter ons lig
gen, zult u zich afvragen. Ik kom er op,
omdat ik me ook voor deze rubriek be
paalde zaken voorneem. Afspraken met
mezelf maak om over bepaalde personen
nimmer meer te berichten, ornaat ze op
deze plaats al te vaak de revue zijn ge
passeerd. En je zelf herhalen weliswaar
in zekere opzichten versterkend kan wer
ken, maar te vaak is te veel en dat leidt
tot afstompine. En dat is het laatste dat
ik u en mezelf wil aandoen.
Zo heb ik mezelf voorgenomen om in
deze kolom geen aandacht meer te beste
den aan de volgende mensen: Heinze
Bakker, Jan Huybregts, Rinus Michels,
Leo Beenhakker. Dé Stoop, Ton Harm-
sen, Johan Cruijff, Ed. van Thiin, Eelco
Brinkman en zo kan ik nog wel een tijd
je doorgaan.
Daarom wil 'ik geen woorden vuilmaken
aan het optreden van Heinze Bakker en
Jan Huybregts van afgelopen woensdag.
Die er samen weer een onvervalst stukje
televisie-amusement van maakten. Daar
om wijd ik verder geen aandacht aan hel
feit dat Bakker, toch een presentator pur
sang, er na al die jaren op de vloer toch
nog in slaagde om anderhalve minuut in
de verkeerde camera te kijken. Waarbij
het vasthouden van dat beeld toch op zijn
minst de indruk wekte dat de regisseur
het ook wel een amusant plaatje vond.
Daar besteed ik verder geen letter aan.
Evenmin als ik nog een regel wil wijden
aan het zoveelste heroptreden van Jan
Huybregts. Die nota bene via de televisie
reclame mocht maken voor het intertoto-
toernooi, waarvoor zo juist NEC zich
had teruggetrokken. De clubs die belang
stelling hadden konden zich bij Jan mel
den, meldde Jan. Waar Bakker guitig
aan toevoegde dat Jan op kantooruren in
Zeist over die kwestie mocht worden las
tig eevallen. Laat ik nu hebben zitten
wachten op het noemen of projecteren
van het telefoonnummer van Huybregts.
Dat gebeurde nog net niet. Jammer.
Want dan had ik er nog even uitgebreid
melding van moeten maken.
BUYS
JMENAM - Erwin Koeman had
bh zijn Belgische avontuur heel
iders voorgesteld. Hij was naar
V Mechelen gegaan, de club die
DOtse plannen had en daarom
rs investeerde. Maar KV bleef in
»t afgelopen weekeinde beëindig-
i seizoen ver beneden de ver
achtingen. De ploeg modderde
invankelijk eigens onderaan op
,HjI ranglijst, klom later wat op en
Eefldigde als nietszeggende midden
moter. Erwin Koeman blonk nooit
smrt en kreeg tot overmaat van
1 'imp nog beenvliesontsteking. Een
'J'jeratie was noodzakelijk en Koe-
1 j'jian was zo'n drie maanden uit de
egeiulatie.
rbe
;ee*n eindje vanaf Mechelen ligt in een
eisrijke omgeving Rijmenam, een oord
ïsjor de beter gesitueerden. In dat dorpje
webont Erwin Koeman. En fraai. In het
aujis dat ooit eigendom was van Fons
teiBStijns, vroeger speler van Club Brugge
nsi voormalig manager van KV Meche-
rinfi. Erwin Koeman woont er met zijn
kkoendin Emmy en zij blijken het Belgi-
eenhe leven erg op prijs te stellen,
icsinancieel heeft Koeman het ook goed
voitroffen. Maar dat was bij de overgang
chin FC Groningen naar KV Mechelen te
Netrwachten. Alleen wilde hij ook nog
el iets aan de supporters laten zien. En
lig«t viel Koeman tegen. KV Mechelen
dcleefde pas de laatste weken van het
astjizoen plezier aan de 24-jarige Neder-
riê,nder. De strohalm die de club - vroe-
)ol«r zo fraai FC Malines geheten in een
htqd dat AA Gent nog La Gantoise werd
ol>noemd - nog heeft, is de beker van
?d"elgiê. Daarin is men gevorderd tot de
Jilfllve finales, waarin nog de return tegen
didub Brugge moet worden gespeeld.
'oor de rest viel alles bitter tegen,
eeffja", zegt Erwin Koeman, „het is een
renar van niks geweest. Met als diepte-
an+int het tussentijds ontslag van de trai-
eder. Künnecke gaf trainingen die niets
anoorstelden. Alles gebeurde in één tem-
uio. op het laatste spéélde ik dus ook in
ufn tempo. Het loopt al slecht en dan
zeeordt de trainer ook nog ontslagen. Dat
op normaal in Belgie, Mechelen staat er
ki-elfs bekend om. Künnecke kwam zeil
T\ok tussentijds, in de plaats van Canjels.
>otk ben benieuwd hoe lang Aad de Mos
ng-et volhoudt. Ik denk wel dat hij de
awee jaar volmaakt",
la
de
«korte metten
RStV Mechelen maakte dus korte metten
net de falende Künnecke en contrac-
eerde vlot de door Ajax aan de dijk ge-
ette Aad de Mos. Hoewel de besnorde
"ïagenaar in Nederland nooit de erken-
ling kreeg die hem op grond van zijn
irestaties eigenlijk toekwam, slaagde hij
r na een werkloze periode toch in in het
luitenland aan de slag te komen. Erwin
Bntoeman noemt de komst van De Mos
en hele verbetering.
,A1 was het alleen al dat die Belgen nu
egen de trainer opkijken. Künnecke was
Iiaar zo'n klein kereltje, daar keken ze
•tterlijk op neer. Zonder gekheid, de
ainingen zijn gewoon een stuk beter,
/e doen nu. het korte werk: vier tegen
ier en dat soort dingen. Nu komen de
mpowisselingen, die erg belangrijk zijn
n het voetballen, tenminste aan bod. Bij
rtechelen is het er ondanks al die .goeie
pelers - Piet den Boer, Graeme Rutjes,
lonnie Martens, Bert Cluytens, Gaston
Joeckstaens, Theo Custers - nooit uit-
[ekomen. Er zullen in het nieuwe sei-
loen wel weer mensen bijkomen denk
k. Hofkens en Mommens misschien. Er
tullen er dus ook een paar weg moeten.
I Dat zullen de semi-profs wel zijn. Me-
MEERSSEN - Steven Rooks heeft
je zaken voor zichzelf goed op een
rijtje staan. Door te kiezen voor de
PDM-ploeg heeft hij zijn carrière
;en andere wending gegeven. „Ik
tvil kijken wat ik zelf kan bereiken.
Ik wil echte uitslagen rijden. Bij
Post is dat niet mogelijk. Daar
moet je constant voor anderen rij-
jen. Het is een heel moeilijke zaak
Dm er dan bovenuit te steken. Ook
al omdat de enkele gegeven kans
onmiddellijk moet worden gegre-
pen".
Steven Rooks erkent dat in de formatie
van zijn vorige werkgever door de vele
i overwinningen en andere ereplaatsen
vroeger veel geld werd verdiend. Bij
Schuiten heeft hij echter een beter con
tract gekregen, waardoor het verschil
aan het eind van het seizoen niet al te
I groot behoeft te zijn. Zeker niet als hij er
in slaagt zich nadrukkelijk te manifeste-
ren. En de verdiensten bij Post zijn op
het ogenblik ook nog niet zo best; de
ploeg is nog steeds op zoek naar het gro
te succes. Dat dit weekeinde opnieuw
wordt nagestreefd in de Goldrace, de
ïnige vaderlandse klassieker in het Lim
burgse heuvellandschap rond Meerssen.
Hoewel Rooks nog altijd even lakoniek
oogt, is hij fanatieker geworden. Hij lijkt
veel meer „met zijn beroep bezig". In
het streven naar meer rust om zich heen,
had hij zich enige maanden geleden zelfs
met zijn vriendin teruggetrokken in een
Eomerhuisje in Castricum.
„Ik hecht nu aan tal van zaken meer
waarde. Denk beter na. Als ik nu hoor
dat mijn ouders griep hebben, dan blijf
ik thuis. Vroeger zou ik ze wel hebben
bezocht. Ik leef in mijn nieuwe omge
ving meer ontspannen. Ben veel met
mijn gedachten bij de wedstrijden. Ik
kies bewust bepaalde koersen uit om op
te vallen. Ik wil me bewijzen. Wil een
van de betere Nederlandse wielrenners
worden. Voor een wielrenner is het nu
dé tijd om te presteren. Als het lukt dan
wordt er ook goed betaald. Dat moet
Ook, want uiteindelijk heb je maar een
kleine negen a tien jaar om financieel
iets te bereiken".
Tevreden
Terugkijkend op de eerste ervaringen in
dit seizoen toont Steven Rooks zich te
vreden. Hij heeft &1 vier etappe-wedstrij
den gereden. Met PDM won hij de Ruta
del Sol en hij heeft zich onderscheiden
in Milaan-San Remo. Daarna werd het
enigszins stil om hem heen.
„Het ging inderdaad redelijk goed met
me. In Milaan-San Remo zou ik, wan
neer ik door motorrijders niet was ge
hinderd, met Lemond en Beccia in de fi
nale zijn meegeweest. In een bocht
moest ik in mijn remmen knijpen om
niet tegen een motorrijder aan te vlie
gen. Dat is fataal geworden, omdat ik
een groter verzet had staan dan Beccia.
Ik kon niet meer aanpikken. Maar het
ging goed. Ik reed eerder in die koers bij
voorbeeld naar die kopgroep toe zonder
echt te demarreren".
Minstens even goed maar minder opval
lend was zijn optreden in de Tirreno-A-
driatico. „Ik wilde daar beslist bij de eer
ste vijf rijden. Om dat te realiseren
moest je elke dag van voren zitten,
mocht je geen moment je aandacht laten
verslappen. Dat kostte veel inspanning.
Toen ik aan de Catalaanse Week begon,
was de geestelijke vermoeidheid nog niet
helemaal geweken. Ik was er met mijn
kop toen niet bij. Toch ben ik nog twee
keer dicht bij een succes geweest. In de
voorlaatste etappe ben ik bijvoorbeeld
pas tweehonderd meter voor de finish
teruggepakt. Weet je, ik zie de dingen nu
beter in dan een paar jaar geleden. Toen
was ik onverschillig, te gauw tevreden.
Dat is voorbij".
Resultaten
Zijn betere mentale instelling leverde
Steven Rooks redelijke resultaten op.
Pakweg vijftien keer heeft hij al bij de
eerste vijf gereden. Naast twee eerste
plaatsen eindigde hij vijf keer als twee
de. Hij lijkt in de formatie van Schuiten
duidelijk zijn „stekkie" te hebben gevon
den. Het feit dat hij niet meer, zoals bij
Post, wordt opgejaagd spreekt hem aan.
Rooks is er trouwens zelf verbaasd over
hoe alles tegenwoordig verloopt. Hoewel
hij het in het verleden nooit zo goed met
Schuiten en zeker niet met Knetemann
heeft kunnen vinden, loopt nu alles op
rolletjes. „Ik slaap nu soms zelfs op de
zelfde kamer als Knetemann. Vroeger
heeft er een aversie bestaan. Die is nu
verdwenen. We praten veel en dat
schept duidelijkheid. Bovendien: we zit
ten nu in dezelfde ploeg dus we moeten
Voor het begin van dit seizoen werden
Erwin Koeman en Graeme Rutjes
(rechts) door voorzitter Cordier van KV
Mechelen als aanwinsten beschouwd, die
de Belgische club zouden moeten opstoten
in de vaart der volkeren. De afloop is be
kend.
zend man in de Kuip. Dat is toch niks?
Ik had zo voor Feyenoord kunnen teke
nen, maar ik wilde niet".
„Ik heb ook drie jaar, bij PSV gezeten,
zo'n verhuizing en verandering van om
geving maakt me niets uit. Ik pas me
snel aan. De enige verandering is dat ik
nu samenwoon. Dat was nieuw voor me,
maar het gaat prima. Spijt van mijn be
slissing naar Belgie te gaan heb ik nooit
gehad. Natuurlijk volg ik FC Groningen
wel steeds, ik houd alles bij. Ik heb in
die stad gewoond, ik heb er veel vrien
den. En bij de club zelf heb ik veel
moois beleefd, ik heb er ergens een zwak
voor. Maar ook Groningen heeft zijn
slechte periode gehad, dus spijt het me
niks".
„Adrie van Tiggelen was een gouden
aankoop, die zie ik niet langer dan een
jaar meer blijven. Met Ronald zou hij
een leuk koppel vormen, dat is in Oost-
-Duitsland wel gebleken. Adrie komt
echter uit de omgeving van Rotterdam,
dus zodra Nielsen bij Feyenoord ver
trekt en dat wil hij, zal die club wel aan
hem beginnen te trekken. Groningen zal
dan wéér zijn beste speler moeten laten
gaan.
Laatste strohalm
De laatste strohalm die KV Mechelen
nog heeft en die het seizoen voor alle be
trokkenen op de valreep nog kan redden
is, zoals gezegd, de beker van Belgiè.
Mechelen haalde de halve finale ten kos
te van Beerschot (2-2 en 3-0), maar Er
win Koeman werd uit het veld gestuurd.
In de halve finale versloeg KV Mechelen
Club Brugge in het eerste duel met 3-1,
zodat de kansen nog steeds intact zijn.
Vanavond wordt de return gespeeld.
Over die rode kaart zegt Koeman. „Je
moet alles een keer meemaken. Tja, die
eerste kaart tegen Hofkens was wat over
dreven. Dat zei Hofkens zelf ook. Hij
liep gewoon tegen mij op. Bij de tweede
was ik met een sliding net te laat. Na
vijf minuten in de tweede helft was dat
aardig vroeg, het was maar goed dat het
al 2-0 stond. Ach. ze maken hier geen
probleem van een rode kaart, het bete
kent één wedstrijd schorsing. Daardoor
miste ik de eerste halve-finalewedstrijd
tegen Club Brugge. Maar we zijn er nog
lang niet. Er zit echter toch iets meer lijn
in het spel. Er wordt keihard geknokt
tenminste, dat scheelt al. Aan de andere
kant, we hebben Beerschot, Beveren en
Lokeren al uitgeschakeld. Dan moet het
met Club Brugge ook kunnen. Nu we zo
ver zijn moeten we de finale ook maar
halen".
HENK MULDER
Steven Rooks
werd eerder
dit jaar
gehuldigd als
winnaar van
de Ruta del
Sol. Daarna
werd het stil
rond de
kopman van
de ploeg van
Schuiten, die
hoopt dit
weekeinde in
de Goldrace
weer van zich
te doen
spreken.
chelen wil naar full-profs, want dit is
niet rendabel gebleken. De Mos heeft
zelf altijd met full-profs gewerkt. Als
spelers na een zware dagtaak komen
trainen kun je niet alles van ze verlan
gen. Daar moet verandering in gebracht
worden als je per se Europees voetbal
wilt spelen, al logenstrafte Waregem die
zienswijze natuurlijk wel met de succes
sen in het Europan-Cuptoernooi".
Nooit begrepen
Veel mensen hebben de stap van Koe
man naar België nooit helemaal begre
pen. Hij was zelf uitgekeken op FC Gro
ningen, stoorde zich vaak aan de bena
dering van het publiek en wilde uitein
delijk koste wat het kost vertrekken. Ze
ker wanneer er een aantrekkelijk aanbod
in de bus zou glijden. Dat aanbod kwam
uit Mechelen en de ambities van de club
spraken Koeman aan. Zijn van nature
opgeruimde karakter deed de rest: hef
avontuur riep!
„Meche|en was weer eeps wal anders'L
zegt hij .nu. „Ik bedoel naast de verdierf»,
sten daiv Dat is mooi meegenomen, geld'
is gemajckelijk. In de periode dat ik noJÉ
over mijn vertrek bij FC Groningen
moest beslissen, bood een bestuurslid
mij zijn Mercedes 300 SEL aan als ik
zou blijven. Dat is echt waar en hij zou
het nog hebben gedaan ook. Zeker we
ten. Maar ik wilde toch weg. In België is
het leven me honderd procent meegeval
len. De Belgen zijn gezellige mensen, ze
besteden meer aandacht aan dingen als
eten en drinken dan de Nederlanders.
Dat ligt me wel en daarover ben ik dus
zeer tevreden. Maar je komt om te voet
ballen en dat is erg tegengevallen. De
competitie was voor ons al snel voorbij.
De Mos zette al spoedig vier spelers uit
de ploeg om nieuwe te testen, dat zei na
tuurlijk wel genoeg. Alleen de beker
geeft ons nog de mogelijkheid een rol
van betekenis te spelen".
Door de mand
In de WK-kwalificatiewedstrijd in Rot
terdam van Nederland tegen Oostenrijk
(1-1) was Erwin Koeman een van aë
spelers die volgens de binnenkort ver
trekkende bondscoach Leo Beenhakker
door de mand was gevallen. Degenen die
voorspeld hadden dat Koemans vertrek
naar Belgiè voorlopig een einde van zijn
interlandcarrière zou betekenen kregen
gelijk. Onlangs speelde zijn jongere broer
Ronald in Leipzig met het Nederlands
elftal een uitstekende wedstrijd. Steekt
dat niet een beetje?
„Als je in het buitenland voetbalt en je
wilt in het Nederlands elftal, dan moet
je héél goed spelen. Ik verdien nu geen
plaats in Oranje, zo reëel ben ik wel.
Maar bekijk het eens anders. Stel dat je
nu bij Feyenoord speelt voor zevendui-
wel samenwerken. Een van onze taken is
eveneens de jonge, onervaren ploegmak-
kers de nodige wijsheid bij te brengen".
„De start van deze ploeg is door om
standigheden iets te laat geweest. Daar
door hebben we niet alle renners kunnen
contracteren die we graag zouden willen
hebben. Maar het loopt desondanks pri
ma. Dat blijft niet onopgemerkt. Ik
proef dat andere profs nu ook graag bij
ons willen rijden. Al is het alleen maar
doordat ze zien dat zelfs Mutter weer
met een geweldige moraal rondrijdt. En
dat komt natuurlijk niet vanzelf tot
stand".
tour de france
Hoewel het nog wat vroeg is kijkt Steven
Rooks toch al over de klassiekers heen
naar de Tour de France. In het circus
van Félix Lévitan wil hij iets rechtzet
ten. Hij is helemaal niet tevreden met de
vong jaar behaalde vijfentwintigste
plaats in de eindrangschikking.
„Ik denk dat een plaats bij de eerste vijf
tien mogelijk moet zijn. In de ploeg van
Peter Post heb ik vong jaar in de vlakke
ritten veel moeten doen. Ik kwam niet
uitgerust aan de voet van de bergen aan.
Bovendien had ik de Dauphiné Libéré
in de benen. Daarin moest ik eerst een
plaatsje in de tourploeg afdwingen. Tij
dens de Tour ben ik in de Alpen geeste
lijk afgeknapt. Dat is nu allemaal niet
meer aan de orde. Ik weet nu al dat ik
naar de Tour ga. Samen met Mutter ga
ik op eigen kosten nog een hoogte-stage
doen in de Zwitserse Alpen. Ik heb er al
les voor over om een goed resultaat te
bereiken. Het is er bij mij als klimmer
nog niet helemaal uitgekomen. Ik weet
echter dat ik die lange hellingen ook
aankan. Lichamelijk zit ik niet meer zo
gauw kapot. Ik heb ontdekt dat dat een
geestelijke kwestie is. Je denkt soms iets
'ÊeicUe Gommit
met meer te kunnen, maar dat is in de
praktijk vaak anders".
Steven Rooks heeft nog meer vastge
steld. Als kopman kan hij zijn ploeg-
makkers opdracht geven voor hem te rij
den. Ontsnappingen teniet te doen, hem
uit de wind te houden en de koers te
openen wanneer hem dat zinvol lijkt.
Wanneer een kopman de door de knech
ten geleverde inspanningen met een zege
bekroont, wordt hij onvoorwaardelijk
gehoorzaamd. Lukt het de kopman niet,
dan ontstaat in een ploeg snel onvrede.
Rooks weet dat. Hoewel het momenteel
allemaal voortreffelijk loopt, blijft hij
dan ook voorzichtig. Bedachtzaam zegt
hij: „Ik zal de anderen niet zo gauw op
offeren. Ik laat ze die inspanningen niet
voor niets doen. Ze moeten alleen voor
me rijden als ik van mezelf helemaal ze
ker ben. Er is eigenlijk maar één pro
bleem. Vroeger heeft de concurrentie me
wel eens laten lopen, maar die tijd is de
finitief voorbij".
PETER VAN PUTTEN
