hennib
iv A
m
TINE LANGEVELD
stelt teamresultaat voorop
Leontine
Poots gaat
altijd tot
op bodem
Ledenaanwas
tennisclubs geen
vanzelfsprekende
zaak meer
Ook dit seizoen
zijn er weer punten
te verdienen
LEIDEN Als in de loop
der jaren blijkt dat een for
mule voldoet, is het niet lo
gisch in die opzet wijzigin
gen aan te brengen. Met an
dere woorden: de vierde
jaargang van het Leidse
Courant Tennis Circuit zal
maar weinig verschillen van
de vorige. In de komende
toernooienreeks zal in B, C
en D derhalve op dezelfde
basis als vorig jaar worden
gestreden om een plaats in
de top-acht van de diverse
klassementen. Een plek die
aan het eind van het seizoen
recht geeft op deelname
aan het van 1 tot en met 7
september op de banen van
de OLTC te houden Master-
stoernooi.
Aan iedere deelnemer (deel
neemster) aan een „open
toernooi" die de kwartfinale,
halve finale of eindstrijd
haalt, worden dus ook dit
jaar weer circuitpunten toe
gekend. De grootte van het
toernooi bepaalt het aantal
punten dat kan worden ver
diend. De totalen worden
door de organisatie bijge
houden. Zij die zich aan het
eind van het seizoen dus
na het toernooi van het
Noordwijkse TC Bollenpark
bij de beste acht hebben
gerangschikt, worden uitge
nodigd voor het Master-
stoernooi. Een slottoernooi
dat evenals in voorgaande
seizoenen weer vele aan
trekkelijke prijzen zal ken
nen.
De puntentelling die wordt
aangehouden, is betrekke
lijk eenvoudig. Het begelei
dende kader op deze pagina
verzorgt in deze de nodige
II VNIDVd
punten; verliezend finalist 7; halve finalisten 6;
kwartfinalisten 5; achtste finalisten 4.
Categorie 1 (96 - 192 deelnemers): winnaar 8
punten; verliezend finalist 6; halve finalisten 5;
kwartfinalisten 4; achtste finalisten 3.
Categorie 2 (48 - 96 deelnemers): winnaar 7
punten; verliezend finalist 5; halve finalisten 4;
kwartfinalisten 3.
Categorie 3 (24-48 deelnemers): winnaar 6 pun
ten; verliezend finalist 4 punten; halve finalisten
3; kwartfinalisten 2.
Categorie 4 (12-24 deelnemers): winnaar 5 pun
ten; verliezend finalist 3; halve finalisten 2;
kwartfinalisten 1.
Categorie 5 (6-12 deelnemers): winnaar 4 pun
ten; verliezend finalist 2; halve finalisten 1.
(Voor de bepaling van de categorie waarin het
toernooi wordt gerangschikt, geldt het werkelijke
aantal deelnemers).
De winnaars (en winnaressen) van vorig jaar in beeld. Het tennisjaar 1986 zal eveneens weer
zes „Masters" opleveren.
duidelijkheid. Toernooien
die niet meetellen in het LC-
circuit, zijn in het alge
meen gesproken die
toernooien waarin leeftijds
grenzen worden gehan
teerd. Niet omdat de organi
satie van het circuit deze
toernooien niet als volwaar
dig zou beschouwen, maa
eenvoudig, omdat de ge
hanteerde leeftijdsvoor
waarden verhinderen
een ieder aan het toernoo
kan deelnemen. Jeugdtoer-
nooien vallen derhalve bui
ten de circuitpunten-boot.
Maar ook in toernooien
waar (bijvoorbeeld) in D uit
sluitend een dertig-plus on
derdeel wordt afgewerkt,
kunnen geen punten worden
verdiend. Wel wordt een
„gewoon" D-onderdeel tij
dens een toernooi waarop
ook D dertig-plus kan wor
den gespeeld, een categorie
hoger ingeschaald dan
waarop het, qua werkelijk
deelnemersaantal, recht zou
hebben.
Een regeling die ook opgaat
voor de „gesplitste" toer
nooien in het District Lei
den. Indien op hetzelfde
park een B1- of C1-toernooi
wordt gehouden, kunnen
deelnemers en deelneem
sters aan het B2- dan wel
C2-gebeuren geen punten
verdienen voor het tennis-
circuit. B1- en C1- afdelin
gen zullen in dat geval dus
eveneens een categorie ho
ger worden ingedeeld. De
Districtskampioenschappen
worden automatisch een
klasse hoger ingeschaald.
Bij ieder toernooi dat deel
uitmaakt van het LC-Circuit
zullen uiterlijk donderdag de
bijgewerkte lijsten aanwezig
zijn. Een dag eerder zullen
de namen van de best ge-
klasserden in iedere catego
rie in de Leidse Courant
worden vermeld.
Meer informatie kan worden
verkregen bij de Leidse
Courant. Afdeling Tenniscir-
cuit, telefoonnummer: 071-
122244 (toestel 18).
LEIDEN „Als ik tijdens
een toernooi een partij ver
lies, interesseert dat me
soms niets. Tijdens de com
petitie heb ik dat niet; dan
zet ik me honderd procent
-In". En: „Het kan me niet
schelen hoeveel partijen ik
speel. Als Unicum zich kan
handhaven door mij niet te
laten spelen, dan moet dat
gebeuren. Het teamresultaat
staat voorop. Ik zal het jam
mer vinden, maar we spelen
hoofdklasse en geen recrea-
tietennis".
Het zijn twee uitspraken, die
Tine Langeveld tekenen. De
Alphense kende ups en
downs in haar tenniscariëre,
maar zeker zes weken in het
jaar is zij „bloedfanatiek":
de periode dat in tennisland
de competitie aan de orde
is. Die competitie werkt Tine
Langeveld komend seizoen
niet bij het vertrouwde
TEAN in Alphen af. De ten-
nislerares verkoos een stap
naar de (sub)top en komt
voor het eerste team van
Unicum uit. Een „transfer"
die niet van de ene dag op
de andere geregeld was.
Tine Langeveld: „In eerste
instantie benaderde Unicum
mij voor het tweede team.
Daar had ik geen zin in; ik
speelde immers bij TEAN
ook in de overgangsklasse
B. Toen kwamen zij met het
alternatief hoofdklasse. Dat
wilde ik wel doen als ik ze
ker wist dat het team van
Unicum achter mijn komst
stond. Ik heb Freek van der
Capellen en Hans Tönjann
daarover opgebeld. Die
stonden er positief tegen
over. Ik begrijp ook wel dat
Unicum liever Marcella Mes-
ker heeft, maar dan moet er
geld op tafel komen".
Bij TEAN stuitte de over
gang van de tennislerares
naar Unicum niet op bezwa
ren: „In het clubblad ver
scheen een stukje over
Tine Langeveld: „Ik geloof niet dat ik af zal gaan".
clubliefde; dat mensen te
gemakkelijk van club veran
derden. Toen ik begon te le
zen, gingen m'n haren al
recht overeind staan. Even
verderop stond echter: dat
geldt natuurlijk niet voor
Tine Langeveld, die de kans
krijgt om in de hoofdklasse
te spelen. Ik heb van nie
mand bij TEAN nog een
kwaad woord gehoord. Als
Unicum na een jaar ambities
heeft om nog hogerop te
gaan, er geld tegenaan
gooit, sluit ik ook niet uit dat
ik weer terugkeer naar
TEAN".
Met de stap van Tean naar
Unicum is geen geld ge
moeid. Tine Langeveld: „Al
was het me aangeboden,
dan had ik dat nog gewei
gerd. Laat mij me eerst
maar eens bewijzen. Mis
schien wordt ik op hoofd
klasseniveau wel alle hoe
ken ingeslagen".
Volgens sommige insiders
gaat dat laatste met Tine
Langeveld ook inderdaad
gebeuren op het op één na
hoogste tennisniveau: „Ik
hoor die praatjes natuurlijk
ook. Het wordt niet in me
gezicht gezegd. Ik kan niet
stellen dat ik daardoor uit
gedaagd wordt. Ik ben
reëel. Die mensen kunnen
best gelijk krijgen". Bang
voor een afgang is de ten
nislerares van TEAN beslist
niet: „Ik heb mezelf niet
aangeboden, ik ben ge
vraagd. Dan kan niemand
meer van me verwachten
dan dat ik me uiterste best
doe. Dan geloof ik niet dat
ik af zal gaan. Niemand van
ons team overigens".
De voorbereidingen op de
competitie gingen bij Uni
cum moeizaam van start.
Zowel Hans Tönjann als
Freek van der Capellen
kampten aan het begin van
het jaar met een gebrek aan
vorm. De Alphense: „Die
jongens hebben de afgelo
pen jaren bewezen goed te
spelen als ze goed moeten
zijn. Daar moet iedereen nu
weer op vertrouwen". Tij
dens trainingen speelde
Tine Langeveld tegen Mar-
got van Overloop en Carole
de Bruin, haar „concurren
tes" voor een plaats in het.
enkelspel: „Ik merkte wel
dat zij het niet zo leuk von
den als ik eens een setje
won. Dat interesseert mij nu
werkelijk niets. Ik heb ook
tegen Margot gezegd: tij
dens de toernooien wil ik
beter zijn dan jij, nu maakt
het niks uit. We moeten het
straks als team maken". De
laatste weken van de oefen
periode legde Unicum een
goede vorm aan de dag. Tij
dens het VNT-Lancia circuit
boekte de ploeg enige goe
de resultaten.
Tine Langeveld is niet pessi
mistisch over de kansen van
Unicum om zich in de
hoofdklasse te handhaven:
„Misschien op Jan Sieme-
rink na, kan niemand van
ons team zich een hoofd
klassespeler noemen. Maar
als iedereen keihard knokt,
er een goede sfeer in het
team heerst kan er veel ge
beuren. Sommige ploegen
zijn op papier niet veel ster
ker dan wij. Dan moet ik
nog zien, wat er gebeurt als
het spannend is. Dan gaan
dingen als teamgeest een
rol spelen. Daarom vind ik
competitie ook zo leuk".
jy'ZTi WW*: 1 Tjfi |i
LEIDEN Haar verhaal
is niet het verhaal van
het talent, dat op jonge
leeftijd aan de hand van
pa dan wel ma naar de
tennisbaan toog. Daar
alleen maar oog had
voor de zandbak om
dat dat tennissen toch
maar een stomme sport
was maar die sport
uiteindelijk toch, en naar
bleek met succes, ging
beoefenen.
Ze was immers al twaalf
toen ze als Leontine Hins,
met broer Rik, de banen
van Roomburg voor het
eerst betrad. Drie maanden
was ze daar lid om vervol
gens het clubtennis de rug
toe te keren, omdat „je als
jeugdlid enkel van vier tot
zes mocht spelen en niet
eens in het weekend". Voor
iemand als zij, die als ze
eenmaal ergens aan begint
het ook voor de volle hon-
•derd procent wil doen, was
dat een verschrikking. Ten
nis bleef evenwel haar le-
ven-na-school wel degelijk
beheersen. „Meteen als we
uit school kwamen, stonden
we tegen een muur op de
Sitterlaan urenlang ballen te
slaan. Die mensen die daar
woonden werden stapelgek
van ons. Ruzies natuurlijk,
ook elke keer weggejaagd
worden, maar ook steeds
LEIDEN De terug
gang in leden, waar
nogal wat sportbonden
de afgelopen jaren mee
te maken kregen, is de
tennisbond tot nu toe
bespaard gebleven. De
bond zag in 1985 het le
dental nog met 22.000
toenemen tot bijna
600.000. „Ledenaanwas
is echter voor de KNLTB
geen vanzelfsprekende
zaak meer en ook de
clubs moeten zich ze
ker in de toekomst
actief gaan opstellen om
leden te werven", aldus
een woordvoerder van
de tennisbond.
Eén van de clubs die al ge
dwongen werd tot een actie
ver wervingsbeleid is de
Leidse vereniging Unicum.
De club kreeg vorig jaar te
maken met een teruggang
in het aantal jeugdleden.
Vice-voorzitter Lodewljk
Kallenberg: „Onze club ligt
niet echt in een wijk, waar
leden vandaan komen. We
zijn nu in de Merenwijk een
actie gestart om jeugd aan
te trekken. Die kunnen voor
vijftig gulden tien tennisles-
sen krijgen en daarna voor
vijftig gulden lid worden.
Ook in de Merenwijk merk
je echter wel dat het aantal
beschikbare jeugd af
neemt".
Riny Maas, ex-voorzitter van
Unicum en tegenwoordig lid
van de landelijke sectie
jeugd onderschrijft dat laat
ste: „Het aantal geboortes
daalt de komende jaren van
240.000 tot 180.000 per
jaar. Daarbij wordt tennis
nogal eens als tweede sport
beoefend. Om financiële re
denen kiezen mensen te
genwoordig vaker voor
maar één sport. Ik denk dat
dat laatste de komende ja
ren wel weer verandert".
Niet alleen Unicum heeft
zich op de Merenwijk ge
stort als wervingsgebied van
jeugdleden, ook Dekker-
weer terug komen als zij
weer binnen waren".
De „gekte", het fanatisme
om iets met volle inzet te
doen. zat er dus al vroeg in
bij de tegenwoordige dertig-
plusster. Of het nu om ten
nis, volleybal, voetbal of wat
dan ook gaat, de wil om tot
de bodem te gaan is con
stant aanwezig. Dat bleek
alras toen Leontine zich met
ega Ton bij het toen pas op
gerichte De Merenwijk op
nieuw aan de georganiseer
de tennissport waagde. Een
polsblessure een van de
vele blessures die ze gehad
heeft was haar deel. „Ik
was direct verkocht, stond
meteen drie uur op de baan.
Wat wil je dan". In 1978,
twee jaar na de herstart,
kwam de grote „door
braak", toen zij met het eer
ste team van De Merenwijk
de eerste stap (vanuit de
vijfde klasse) omhoog
maakte en Leids districts D-
kampioene werd. Een titel
die overigens voor een
groot deel aan moeder Hins
te danken is: „Tijdens die fi
nale was het een volle bak
op Unicum en ik was be
hoorlijk gespannen. Op een
gegeven moment sla ik een
bal fout en mijn moeder, die
toen voor het eerst op de
tennisbaan was, riep voor
iedereen hoorbaar: „Wat
een tut", ledereen schoot in
de lach, ik ook. Vervolgens
tennis maakte in die wijk
haar aanwezigheid op korte
afstand bekend door huis-
aan-huis een folder te ver
kon ik niet meer stuk".
Stukgaan. Een fenomeen
dat Leontine Poots letterlijk
aan de lijve moest ondervin
den. Bij een partijtje voet
bal, na een intensieve vol
leybal- en tennistraining,
trachtte Ton de bal te be
machtigen. Volgens Leonti
ne Ton heeft een geheel
andere mening raakte hij
daarbij haar knie. „Ik hoor
de een luide krak, maar,
omdat de behandelende
arts in het AZL zei dat er
niets aan de hand was, ben
ik doorgegaan. Na drie we
ken zei de knie „knal". Ik
ben toen naar het Elisabeth
gegaan, waar ze constateer
den dat én mijn kruisban
den én mijn meniscus waren
gescheurd én dat mijn bin-
nenkapsel moest worden
„teruggehaald". Die arts
van dat andere grote zie
kenhuis verontschuldigde
zich weliswaar, maar ik loop
me er nu nog over op te
winden". Opwinding die met
name voorkomt uit het feit,
dat Leontine Poots haar an
dere „liefde", het volleybal
len, sindsdien niet meer kan
beoefenen. Niet zozeer om
dat ze het niet meer durft,
„maar omdat je als moeder
van twee koters, Menno en
Jeroen, een grote verant
woordelijkheid hebt. Als ik
alleen was geweest, zou ik
allang weer gevolleybald
hebben".
spreiden. Philip van der
Kwast, directeur van Dek
ker-tennis: „Wij hebben
voor de jeugd goede moge-
De aandacht is daarom ook
volledig op het tennis ge
richt. Zo sterk dat Leontine
weieens de speelster zou
kunnen zijn die in het dis
trict Leiden de meeste win-
ter-uurtjes gemaakt heeft. In
de Klinkenberg in Sassen-
heim oefende zij met „er
kende" sportfanaten als
Wim Rijsbergen en Theo
Sanders. En veranderde zij
haar speelstijl onder het
goedkeurend oog van haar
trainer en teamgenoot Her
man van der Capellen. „Het
enige wat ik kon was de bal
terugslaan. Ik won er veel
mee, maar tegenwoordig
kunnen zelfs (fase)kinderen
dat ook al. Omdat ik het ge
duld niet meer kan opbren
gen en die knie me in de
weg zit, heb ik vooral ge
traind op meer aanvallend
spel". De veranderde speel
stijl hoort ook bij haar te
genwoordige status van
overgangs B-speelster. Een
niveau dat vorig jaar in nog
naklunend Veendam na een
van haar meest onvergetelij
ke ervaringen in de sport
bereikt werd. „Die sfeer
daar
was echt te gek. Ik hoop dat
het deze competitie weer zo
zal zijn. Met een beetje ge
lukkige loting blijven we
erin. Maar hoe dan ook, ze
zullen me van de baan moe
ten dragen, voordat ik op
geef..."
lijkheden, we hebben spe
ciale minibanen aangelegd.
Naast een commercieel as
pect zit er ook nog een soci-
o
66 67 6S 69 70 71 72 73
De statistieken van het dit
lijk: de groei is er ook bij
ale kant aan het binnenha
len van jeugd. Ze zijn met
iets zinnigs bezig en hangen
niet de hele dag in een win
kelcentrum rond. Het gaat
ons er in de eerste plaats
om de mensen aan het
sporten te krijgen. Dan
moeten de mensen in de
Merenwijk zelf maar bekij
ken bij welke van de drie
clubs ze zich aansluiten.
Onze club heeft met de bin
nenbanen wel als voordeel
dat het altijd zomer is".
De tennisclub De Merenwijk
heeft (nog) niet zoveel pro
blemen met de acties van
de andere clubs. Voorzitter
H.J. Sierat: „Wij hebben
nog geen reden tot klagen.
Ook voor jeugd bestaat er
bij ons nog een redelijke
wachtlijst. Wij houden een
maximum van tachtig leden
per baan aan".
Het Leiderdorpse De Mun-
nik overschrijdt dat gemid
delde. Volgens voorzitter
Pierre van Overloop loopt
het ledental van zijn club te
gen de elfhonderd, hetgeen
neerkomt op negentig leden
per baan: „Wij hebben nog
geen wachtlijst ingesteld.
Ons ledental stabiliseert
zich, ook bij de jeugd. Daar
om hebben wij nog niet ac-
76 77 78 79 80 81 32 63 34 S3
Leiden maken het duide-
tennissport uit.
tief aan ledenwerving hoe
ven doen".
Ondanks het feit dat de
wachtlijsten bij de meeste
clubs in Leiden verdwijnen
en dus voor in tennis geïn
teresseerden plaats hebben,
bestond er bijzonder veel
belangstelling voor een club
in de wijk Zuid-West. De
nieuwe club kan overigens
dit seizoen nog niet „aan de
slag". Tegen de verlening
van een bouwvergunning
voor het hekwerk rond de
banen dienden omwonen
den diverse bezwaarschrif
ten in. De club beschikt in
tussen wel over voldoende
leden. Binnen een paar
maanden meldden zich rond
de vijfhonderd geïnteres
seerden aan voor de nieuwe
club. „Zuid-West" trok
daarbij nauwelijks leden van
de andere clubs weg. De
toeloop verbaasde Jan Duy-
vestein, directeur van de
Leidse dienst sport en "re
creatie, niet. „De wijk Zuid-
West was eigenlijk een blin
de vlek op tennisgebied. De
nieuwe club voorziet voor
die wijk en ook de Stevens
hof in de behoefte. Ik denk
dat er verder in Leiden geen
plaats is voor nog een
club".
fW Al
Leontine Poots: „Die promotie
was een onvergetelijke erva
ring".
m -
Een aantal clubs voert een actief pr-beleid om de jeugd
aan het tennissen te krijgen
