„Ik zal bewijzen dat ik er nog bij hoor
„Er is
geen reden
tot paniek"
CcicbeSoiMmti
'Ï'ETRA DE BRUIN AAN VOORAVOND NIEUWE WIELERSEIZOEN:
RAINER/COACH
yïOL BAARSCHERS
bNDANKS LAGE
ÏOTERING LMHC:
>ORT LEIDEN
13.15.
RIS 1
6402):
ZATERDAG 8 MAART 1986 PAGINA 15
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Pieter Evelein
Rumoer 1
Dachten wij van Hutspo(r)t
dat het de laatste tijd vriende
lijk toeging in de „Leidse"
sporthallen en zwembaden,
worden we in één weekeinde
zomaar „getracteerd" op
meerdere incidenten. De een
nog ridiculer dan de ander.
Waar moet dat naar toe, he
ren sport(?)lieden?
Rumoer (2)
Een „fraai" voorbeeld van
zo'n onzinnige actie leverde
waterpoloër Ronald Hermsen.
In de rumoerige wedstrijd bij
AZC/Alphen dacht de speler
van HZC/De Robben, toch al
niet de rustigste, zich te moe
ten wreken op scheidsrechter
Nonnekes. Uiteraard had de
beste man enkele beslissingen
genomen die niet door de
beugel konden volgens
Hermsen. Deze klom dus uit
het water om dat de betrok
ken leidsman eens goed onder
zijn neus te wrijven. Als door
een wesp gestoken kwam
HZC-coach Harrie Vriend
tussenbeide. Voordat Her
msen ook maar de kans kreeg
om Nonnekes iets aan te
doen, riep Vriend zijn pupil
tot de orde. Niet op de meest
zachtzinnige manier, maar dat
was slechts terecht. Een pluim
op de hoed voor Vriend, maar
wat jammer, dat hij, later in
de wedstrijd, zelf ook zijn
boekje tebuiten ging. Want
ook Vriend gaf op niet mis te
verstane wijze uiting aan zijn
onvrede over de leiding.
Waren het vroeger Rob
Schouten (de ex-coach van De
Zijl/LGB die geen blad voor
de mond nam) en Stan van
Belkum wie herinnert de
bloembakken-affaire uit 1984
niet?) die voor onrust zorgen,
na het intermezzo van Ruud
Misdorp heeft het tweetal van
HZC hun rollen overgeno
men. Zou dat komen, omdat
Hermsen ook onder Schouten
heeft „gediend"?
Rumoer (3)
Een actie, die weliswaar min-
Rumoer...
der agressief was, maar waar
wij van Hutspo(r)t toch ook
onze vraagtekens bij zetten,
werd geleverd door de Haagse
handballers van SOS 2 in hun
wedstrijd bij MSV. De wed
strijd, die met vele uitsluitin
gen een tumultueus verloop
kende, vond in de tweede
helft een abrupt einde. De
keeper van SOS verkocht een
speler van MSV op zeker mo
ment een miniem tikje. „Niets
aan de hand", zo dacht de
doelman. En waarom ook
niet: handbal is tenslotte geen
sport voor doetjes, getuige de
taferelen die zich op de rand
van de cirkel plegen af te spe
len. Scheidsrechter Vooys
dacht daar dus anders over.
Hij verwees de Haagse doel
man voor twee minuten naar
de kant. Een beslissing waar
diens ploeggenoten met grote
verbazing kennis van namen.
Hun reactie loog er niet om,
al bleven klappen in dit geval
uit. Wel verlieten zij, uit (roe
rende) solidariteit met hun
„onrechtvaardig" behandelde
doelman, en masse het veld
en weigerden nog verder te
spelen. Dat de stand op dat
moment 20-3 in het voordeel
van MSV was zal ongetwijfeld
niets met deze beslissing te
maken hebben gehad.
Rumoer (4J
De laatste actie waar wij van
Hutspo(r)t hoofdschuddend
van kennis namen, vond
plaats in de Vijf meihal. Een
hal waar Leidse korf- en bas
ketballers op het hoogste ni
veau acteren, gadegeslagen
door publiek van verschillend
pluimage. Verzorgen de korf
ballers van Fides Pacta het
spel, dan blijven de emoties
doorgaans binnen de perken.
Als BS Leiden echter net bes
te beentje voorzet, dan wil er
Nog meer rumoer...
0
nog wel eens geschreeuwd
worden. Daar is natuurlijk
niets tegen, zelfs als je in het
heetst van de strijd de
scheidsrechters) iets minder
fraais toevoegt, hoeft er nog
niets aan de hand te zijn. Een
week geleden echter, in de
topontmoeting tegen koploper
Nashua, ging het mis. De situ
atie is bekend: Leiden stond
op de zeer belangrijke
winst, totdat de ploeg uit Den
Bosch de punten cadeau kreeg
door een meer dan discutabe
le beslissing van leidsman De
Graaf. Enkele heethoofden
uit het publiek, ongetwijfeld
„supporters" van Leiden,
wensten na afloop hun woede
te koelen op De Graaf. Voor
Nashua-speler Richie Johnson
was dat aanleiding om op zijn
beurt een stoel te pakken. Om
die „supporters" op zijn eigen
wijze tot de orde te roepen?
Gelukkig dat zich daaronder
ook nog enkele minder heet
gebakerde personen bevon
den, die de Amerikaan met
veel moeite in bedwang
konden houden. En na zoveel
ellende in deze aflevering van
Hutspo(r)t lijkt ons voor die
mensen een applaus zeker op
zijn plaats.
Ultsmljtertje
Wij van Hutspo(r)t zijn de be-
roersten niet. Daarom zijn wij
bereid op speciaal verzoek
van de potelingen zelf de
volgende prestaties van The
Bassets, die Sassenheimse rug
byers dus, onder de aandacht
te brengen. Dat zij een week
oud zijn, moet de lezer maar
even vergeten. Wij hebben
respect voor de moed. om ook
verouderde scores als de nu
volgende alsnog schriftelijk
aan ons door te geven. Vooral
als zij alweer bijna vergeten
zijn. Anderzijds, een uitstapje
naar Wales is niet voor iedere
rugbyer weggelegd. Zie hier:
Llangennech - The Bassets
66-0, Bryant RFC - The Bas
sets 26-11. Of: een uitsmijter-
tje om even bij stil te staan.
1354)
M oeri
JIDEN „Misschien
b ik het mis, maar vol
os mij maken ze in
:rden een fout". Petra
Bruin (24), ondanks
ir relatief jonge leeftijd
een „veteraan" in het
ivjmespeloton, ziet met
e ogen toe hoe de Ne-
landse rensters steeds
:)rder achterop raken bij
internationale top.
lamescoach Rinus Ver-
i vindt dat alleen
meisjes in aanmer-
moeten komen voor
egselectie. Vorig jaar
gebleken dat dat niet
-kt". De Bruin, die
buiten de selectie
vallend presteerde, is
k nu niet geselecteerd.
Hfvanche staat daarom
seizoen centraal bij de
5. euwkoopse: Ik wil
wijzen dat de KNWU
verkeerde koers
en oudere rensters,
ik, niet terecht thuis
ren jaar na haar wereldti-
in Valkenburg, die zij bii-
aan de Belgische Jenny de
lit verspeelde door te vroeg
ting te geven aan haar on-
grensde vreugde, maakt De
uin de balans op van een
node, waarin zij diep weg-
'cte, maar de weg terug naar
top zocht en vond. „Ik
heb een paar dagen geleden
nog eens de video van dat we
reldkampioenschap terugge
zien. Wat een schitterend mo
ment was dat toch, toen ik
over de streep kwam. Ik ge
loof niet, dat ik ooit iets mooi
ers heb meegemaakt, of mee
zal maken. Alleen m'n trouw
dag kan dat ooit overtreffen".
Internationale succes
sen
De Bruin kon het onverwach
te succes lange tijd geen ver
volg geven. Internationaal
sprak zij wel haar woordje
mee, maar vrijwel zonder
echt op de voorgrond te tre
den. Ook binnenslands bleven
aansprekende resultaten uit.
De nationale achtervolgingsti-
tel in 1980 was de laatste
„grote" zege die de assistent-
groepleidster in de zwakzinni
genzorg kon voorleggen. De
Bruin: „Juist door mijn baan
stagneerden de prestaties. Ik
werkte erg onregelmatig. Ge
richt trainen en koersen is
dan nauwelijks mogelijk".
Vijf jaar na haar wereldtitel
zette De Bruin haar interna
tionale successen voort in de
eerste Tour de France voor
vrouwen. De Nederlandse
wielrensters regen de etappe
winsten aaneen, De Bruin
niet uitgezonderd: „De tegen
stand was dat jaar gering. Vo
rig jaar kwamen we er nau
welijks meer aan te pas. Het
veld was stukken sterker".
Toch slaagde de Nieuwkoopse
er in de tweede editie in, een
Petra de Bruin:
„Jonge
talenten? Ik heb
ze nog weinig
zien presteren".
etappe op haar naam te schrij
ven. „Met die zege heb ik be
wezen, dat ik weer op de weg
terug was". De Bruin schrijft
haar terugkeer in de kop van
het peloton vooral toe aan een
verminderde werkdruk: weer omhoog".
„Sinds maart '85 werk ik nog Tijdens de aanloop naar de
maar drie dagen per week. laatste Tour de France kreeg
Dat biedt gelegenheid om vol- De Bruin voor het eerst te
doende te trainen en dan maken met de gewijzigde
schieten de prestaties ook koers van de KNWU. Werden
rang. De Bruin: „Ik viel dus
buiten de selectie. Het heeft
me verbaasd dat Verboom zo
strak heeft vastgehouden aan
de uitgezette koers: na ver
loop van tijd is gebleken dat
er niet genoeg sterke jonge
rensters waren. Dat was ook
de reden waarom ik alsnog
naar de Tour mocht. Op dat
moment hadden ze de selectie
beter kunnen samenstellen
uit jongere én oudere ren
sters". De Bruin vraagt zich
af, of de jongere rensters dit
seizoen wel doorbreken: „Ie
dereen heeft het over talen
ten, maar wie zijn dat dan?'
Die jonge meisjes hebben in
het buitenland nog niets laten
Sterke ploeg
vroeger altijd de sterkste da
mes naar buitenlandse wed
strijden uitgezonden, met de
komst van Rinus Verboom,
opvolger van Cor Bijster, kre
gen de jongere rensters voor
het baanonderdeel achtervol
ging tijdens het WK in Ame
rika. De Bruin, specialiste op
dat onderdeel, ziet die combi
natie wel zitten, maar wil
haar seizoen niet alleen daar
op afstemmen. „Wat heb ik
eraan om alles op die drie ki
lometer achtervolging te zet
ten? Het is steeds moeilijker
om een plak in de wacht te
slepen. Bovendien heb ik ster
ke concurrentie van Mieke
Havik en Monique Kauffman.
Het gaat mij erom te bewijzen
dat ik nog meetel".
In de aanloop naar de zomer,
met de Tour en het WK altijd
het zwaartepunt van het sei
zoen, zal De Bruin in mei
twee wedstrijden in Japan rij
den. Daarna volgt het NK en
als die wedstrijd door gaat
de ronde van Nederland.
Maar eerst komt het voorsei
zoen, met op zaterdag 15
maart de openingsklassieker
Batavus Lente Race, met start
en finish in Den Haag. „Ik
denk niet dat ik daar goed zal
rijden. Vorig jaar werd ik nog
derde, maar nu is m'n voorbe
reiding veel minder geweest.
Ik heb wel getraind, maar nog
te weinig op de fiets gezeten".
Desondanks vreest De Bruin
de confrontatie met de con
currentie niet. Het feit dat zij
dit jaar in Van Duuren-ploeg
rijdt, speelt daarbij een be
langrijke rol. „We hebben een
sterke ploeg. Tijdens een trai-
ningsweekeinde in Otterlo
was de stemming prima, dus
zal de samenwerking in de
koers ook wel goed lopen".
Over de gang van zaken in
het peloton tast De Bruin
vooralsnog in het duister:
„Door het nieuwe beleid van
de KNWU zijn de meeste
ploegen verdwenen. Rensters
als Mieke Havik, Connie
Meijer en Heieen Hage moe
ten het nu alleen opknappen.
Maar ik vraag me af, of dat
veel uitmaakt. Bij de dames
kom je ook in je eentje erg
ver. Veel verder dan bij de
amateurs, bijvoorbeeld. Ik
hoop, dat ik met steun van
mijn ploeggenotes op topni
veau kan presteren. Dan móe
ten ze me wel naar de Tour
uitzenden".
PIETER EVELEIN
STGEEST Nu de
ige winterpauze in de
•fdklassecompetitie
ik voor de hockeyers
Leiden zijn einde
ft bereikt (Amster-
i-Leiden werd vorige
eek als enige wedstrijd
;elast), moet de Oegst-
r formatie uitgere-
d in de twee komen-
duels aantreden tegen
le degradatiekandida-
in Schaerweijde en Hat-
Met slechts drie
kinten uit de eerste acht
wedstrijden bungelt de
loeg weer eens onderin
e ranglijst, waarbij het
ejda(lleen Hattem (drie uit
egen) en Schaerweijde
een uit negen) nog onder
ich weet.
10565
ar
ieidens trainer/coach Nol
jotan ^p^-hers wijdt dit vooral
f)an het feit, dat zijn ploeg de
0n erste helft van de competitie
-oor een te aanvallend con-
Recia fpt heeft gekozen, waarbij
n len met veel mensen voor de
c al de boel achter wagenwijd
jpen liet voor de op de coun-
Jtt loerende tegenstander.
fjPas de laatste twee duels is
it omgegooid, hetgeen tegen
Iranje Zwart en HGC, toch
056 ïgenstanders van kaliber, al
np"w irect drie punten opleverde".
ai klus Baarschers die ook de
8 weede helft van de competi-
-e vanuit een gesloten en
N *co oed georganiseerde defensie
oete opereren. Kersverse aan-
ni e oerdcr, Boudewijn van Eyck
'uit zijn coach nog verder
in: Het probleem was ook,
sbv at we voorin opgelegde
3 lansen niet goed wisten te De-
-jutten, terwijl tegenstanders
lie qua spelbeeld niet beter
ff raren, hun kansen veel doel-
reffender benutten. We heb-
en het spelletje gewoon niet
rofessioneel genoeg ge
peeld". De nogal aanvallend
071 ngestelde voorstopper kon
iet ook niet begrijpen, dat er
n het begin zo slecht op de
loodjtrafcorner is getraind, een
leve ^h steeds belangrijker wa-
par» in de hockeywereld: „Met
ütter-Mme, nu er maar vijf verde-
Jdigers mogen staan, had er
aam tel meer aandacht aan moe-
tn worden besteed. Nu heb-
Tel *n we partijen tegen SCHC
j*n HDM door een zwakke
icomer onnodig verloren".
S Éxtra prikkel
der Zowel Baarschers als Van
zijn er van overtuigd,
Tfet Leiden voldoende kwali-
eiten in zich bergt om in de
niddenmoot mee te kunnen
braaien. „Maar, er is voor dit
Kersverse aanvoerder Boudewijn van Eyck: „We hebben het
spelletje gewoon niet professioneel genoeg gespeeld".
team meer noodzakelijk", al
dus Baarschers. „De ploeg
heeft een extra prikkel nodig
om op z'n top te kunnen pres
teren. Voor wedstrijden tegen
topploegen, waarbij de spelers
bijna allemaal een internatio
nal tegenover zich hebben, is
motivatie vooraf van mijn zij
de overbodig. Het kost me
veel meer inspanning om de
spelers tegen de 'zwakkere'
Van Eyck is in dit opzicht nog
duidelijker: „Je zult zien, dat
we het dit jaar niet zullen ha
len in de wedstrijden tegen
Hattem en Schaerweijde,
maar door veel punten van de
titelkandidaten af te snoe-
Een". Zo zag Bloemendaal aan
et einde van vorig seizoen de
kansen op de zo fel begeerde
landstitel na een 0-1 neder
laag op Leiden genihileerd.
Kort voor dit duel had Bloe-
mendaal-coach Oltmans in
een krantenartikel de uit
spraak gedaan, dat zijn ploeg
Leiden wel eventjes zou op
rollen. Een uitspraak die zijn
uitwerking op de Leidse ploeg
blijkbaar niet had gemist.
Baarschers is verheugd einde
lijk over een vaste opstelling
te beschikken. „Het onfor
tuinlijke wegvallen van Hein
Dungelmann heeft voor nogal
wat problemen gezorgd voor
wat betreft de opvulling ach
terin. Met Hans-Willem Croll,
Van Eyck en Hans Wagener
ben ik daar denk ik aardig in
geslaagd".
Optimisme
In organisatorisch opzicht
krijgt Leiden de rest van het
seizoen een iets ander gezicht.
Naast Baarschers gaat ex-spe
ler Paul de Regt nog meer
fungeren als diens adviseren
de rechterhand. Sjoerd Swa-
nenburg (ex-Hudito) is na zijn
ontgroeningsperiode definitief
als manager aangesteld.
Voor dit driemanschap kwam
de afgelasting bij Amsterdam
vorig weekeinde niet echt on
gelegen. In Zeist zagen de he
ren een teleurstellend Schaer-
weyde op eigen terrein met 1-
3 van Hattem verliezen.
„Schaerweyde was uitermate
zwak en zoals het tegen Hat
tem speelde de hoofdklasse
onwaardig. Het ontbrak de
ploeg aan enige inzet, zodat
het zelfs van de eigen toe
schouwers geen steun meer
kreeg. Ik heb sterk het idee,
dat Schaerweyde zich al bij
degradatie heeft neergelegd",
was het commentaar van
Baarschers die in Hattem nog
wel een pittige tegenstander
zag in de strijd om de tweede
degradatieplaats.
Voor degradatie is men in het
Leidse kamp niet bang, im
mers vorig seizoen stond Lei
den er rond dezelfde tijd veel
slechter, zo niet kansloos,
voor: „Toen stonden we voor
laatste met drie punten ach
terstand op het toch niet zo
zwak geachte Laren en on
danks een verloren wedstrijd
tegen nummer laatst, Den
Bosch, eindigden we ruim bo
ven Laren", aldus Boudewijn
van Eyck, die zijn optimisme
deelt met het restant van de
spelers. „Veel trainen op de
strafcorner, een zeer hechte
band binnen de selectie, de
wil om te presteren en een
herwonnen spelvreugde moet
voldoende punten opleveren
om in ieder geval het volgen
de seizoen opnieuw in de
hoofdklasse uit te komen", al
dus Van Eyck. Dus zeker nog
geen reden voor paniek bij
Leiden.
WOUTER EIKENHOUT
