I5et Binnenhof Kantoorpand leeftijd raakt uit de gratie Gemeenten concurreren met bedrijfsterreinen Leegstand kantoorgebouwen afgenomen ZATERDAG 1 MAART DEN HAAG Iemand zong ooit eens spottend als variatie op het lied van Paul van Vliet: Den Haag met je lege kantoren. Niet helemaal ten onrechte, de Hofstad telt immers nog altijd vele kantoren zon der klerken en andere witte-boordendra- gers. Toch is de leegstand vorig jaar met maar liefst negentigduizend vierkante me ter afgenomen. Op dit moment ligt er nog 285.000 vierkante meter aan lege ruimte in de provisiekast. Daar komen echter nog eens zo'n zestigduizend vierkante meters bij, die nu in aanbouw zijn voor de vrije markt. De leegstand loopt hiermee op tot zo'n 350.000 vierkante meter. Han Verhoog, voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Makelaars (NVM), afdeling Den Haag, ligt er niet wakker van. „We hebben in Den Haag en regio (Voorburg, Rijswijk en Leid- schendam) in totaal zo'n vier miljoen vierkante meter aan kantoorruimte. Op zo'n aantal is een leegstand van 350.000 vierkante meter niet ver ontrustend. Het is echter wel te veel ten opzichte van een ideale leegstand van drie tot vijf procent. Bij een leegstand van drie procent of minder ont staat er een zekere schaarste. Dat is ontstellend lastig voor de kandidaat-gebruikers en kantoor- bedrijven die groeien, want die kunnen geen ruimte vinden. Bovendien lopen dan de prijzen op. Een leegstand van vijf procent is heerlijk, dan heb je als gebruiker voldoende keuzemogelijkhe den". Han Verhoog rekent voor dat op grond van de genoemde percentages er in Den Haag en omge ving 150.000 a 200.000 vierkante meter kantoor ruimte te veel braak ligt. Verhoog noemt die vierkante meters „muurbloempjes". De kans dat zij ooit nog „ten dans" zullen worden gevraagd is zeer klein. Als troost voert de NVM-voorzitter aan dat vrijwel alle muurbloempjes staan te ver welken in economisch verouderde kantoorgebou wen en panden, die verkeerstechnisch gesproken op een „onbereikbare" plaats staan. LUXE WONINGEN In de „glazen bol" yan Verhoog ziet het er som ber uit voor het kantoorpand uit vervlogen tij den, althans voor kantoorgebruik. Hij ziet wel een nieuwe zinvolle bestemming voor die panden in het verschiet: zij kunnen eventueel worden verbouwd tot wooneenheden. „Ik denk met name aan luxe woningen. De woningmarkt in de luxe sector trekt weer langzaam aan. We hebben na de oorlog veel te weinig aandacht besteed aan die sector. We hebben alleen maar gedacht in aantal len en te weinig aan kwaliteit. We telden voor deuren. Nu wordt Den Haag weer overspoeld door een golf HAT-eenheden (woningen voor één of twee personen). Ze verschijnen ook op de mooiste plekjes van Den Haag. En dat leidt weer tot kantooruitdrijving. Woningen en kantoren moeten op een hele subtiele manier samengaan. Die kun je nu eenmaal niet overal zomaar bij el kaar gooien. Dat is uitgesloten. Kantoren en wo ningen verdragen elkaar slechts met mate. Denk alleen maar eens aan de parkeeroverlast, die kan toren kunnen veroorzaken voor de woonomge ving". Volgens Verhoog mag Den Haag zich gelukkig prijzen dat veel kantoren op leeftijd in wijken staan, waar het goed wonen is. Dit verhoogt de kans dat de panden, die door de kantoorgebrui ker worden verlaten, via de woningmarkt een nieuwe bestemming zullen vinden. „Neem het Benoordenhout. Daar zijn hele klonten oude kan toorpanden, bijvoorbeeld aan de Raamweg. Je komt ze tegen in wijken als de 'Archipelbuurt, Centrum 2005, in het Statenkwartier en in Sche- veningen. Die lopen het risico dat ze leeg komen te staan. Nu kan ik mij voorstellen dat bij luxe woningen al gauw wordt gedacht aan nieuw bouw. Maar waarom zou je geen verouderd kan toorpand, dat nog goed is en in een waardevolle straat staat, ombouwen tot een of meer woningen. Bovendien is vernieuwbouw over het algemeen iets goedkoper dan nieuwbouw. En je verkoopt wellicht wat gemakkelijker een woning achter een authentieke gevel. Daar voelen mensen vaak meer voor dan voor een woning in een typisch 'nieuw gebouw". investeerder in kantoor gebouwen je leven nooit zeker", meent Han Verhoog, voorzitter van Nederlandse Vereniging van 'Makelaars. Rechts: Er zijn oudere kantoor panden, die hun functie wel zullen behouden, zoals de prachtige villa's in de ambassade- wijken. Het staat buiten kijf dat een kantoorpand, dat Ik denk dat een wijs verhuurder inmiddels de te- gekleed gaat, heeft er ook mede toe geleid dat de niet meer als zodanig te verhuren is, drastisch in ring naar de nering heeft gezet. Hij zal zijn pan- huurprijzen zijn gedaald. Verhoog heeft geen waarde zal dalen. Verhoog: „De eigenaar zal ui- d(en) commercieel al zover hebben afgeboekt dat exacte cijfers. „De gemiddelde huurprijs in de be- teraard bij het vertrek van de huurder in eerste de waarde ervan nu redelijk aansluit bij de huidi- tere kantorensector schommelt nu rond de twee instantie zoeken naar een nieuwe kantoorgebrui- ge markt. De leegloop van verouderde panden zal honderddertig gulden per vierkante meter. Vier, ker. Dat is voor hem immers de enige mogelijk- voorlopig wel doorgaan. Zo is de gemeente bij- vijf jaar geleden was dat nog tweehonderdtachtig heid om de waarde die hij altijd aan het pand voorbeeld van plan veertigduizend vierkante me- gulden. Er is dus sprake van een aanzienlijke da- heeft toegekend, te behouden. Het is ook niet uit- ter eigen kantoorruimte te bouwen rond het Bur- ling. De prijs is nu redelijk stabiel. Heel globaal gesloten dat hij vanwege de ligging van het pand, gemeester de Monchyplein voor de huisvesting kun je zeggen dat Den Haag op dit moment door bijvoorbeeld in een statusvolle buurt met vol- van ambtenaren. Het gevolg hiervan zal zijn dat de leegstand in de moderne kantoorgebouwen doende parkeergelegenheid een belangstellende de kantoren waarin die mensen nu zitten, leeglo- een plezierige markt heeft. We hebben het dan kantoorgebruiker tegenkomt. Maar dan heeft hij pen. Ook de nieuwbouw van Shell aan de Carel wel over panden, die zijn gebouwd in de laatste wel de hoofdprijs. Lukt het hem niet een kan- van Bylandtlaan heeft leegstand van oudere ge- tien jaar. Daarvoor heersten er in de kantoren- toorhuurder te vinden of zijn pand als kantoor te bouwen tot gevolg. De hele Bachmanstraat staat sector wat bouw en inrichting betreft hele andere verkopen, dan zal de markt zijn werk doen. straks leeg. Er zijn overigens ook oudere kantoor- opvattingen. Opvattingen, die inmiddels allang panden, die hun functie wel zullen behouden. Ik zijn achterhaald. Zo heeft de ideale kantoorruim te op dit' moment een diepte van vijf meter veer- Langzaam maar zeker zal dat kantoorgebouw in denk in dit verband aan de panden in de ambas- waarde zakken tot het niveau van de prijs van sadewijken; de Andries Bickerweg. Daar staan een woning. We hoeven daar niet zo somber over panden die, voor zover wij dat kunnen bekijken, te doen. De verouderde panden hebben ook ooit wel tot in lengte van jaren gebruikt zullen wor- hun glorietijd gehad. Die werden toen vlot ver- den voor een ambassade- of een andere respre- huurd. Bovendien hebben de eigenaren van die sentatieve functie". "oude panden er kennis van kunnen nemen dat hun gebouwen minder efficiënt in elkaar zaten dan de nieuwe kantoren die op de markt ver- HUURPRIJZEN schenen. Die nieuwbouw zuigt de huurders weg. Het ruime jasje waarin de Haagse kantoorwereld koper kon worden". tig. Een gang van een meter tachtig scheidt dat vertrek van een tweede ruimte, die eveneens vijf meter veertig diep is. We noemen de bouw al verkeerd als dat tweede kantoor zeven meter twintig diep is. De eerstgenoemde maten 'geven de gebruiker een comfortabel gevoel. De bouwers hebben er ook hun technieken op afgestemd. Zij hebben er zo op ingespeeld dat het bouwen goed- Dat de opvattingen over het ideale kantoorbeeld snel kunnen wijzigen illustreert Verhoog met de opkomst en de „ondergang" van het zogeheten landschapskantoor. „Toen Siemens twintig jaar geleden een dergelijk kantoor liet bouwen op de rand van Voorburg, tegen het Bezuidenhout aan, sprak iedereen over een revolutionaire ontwikke ling. Men had de verschillende niveaus in het kantoor bij elkaar gehaald. De mensen werd slechts door grote plantenbakken van elkaar ge scheiden". Veel projectontwikkelaars namen in die dagen het landschapskantoor op hun repertoire. Het laatste kantoor in deze categorie werd destijds ge bouwd aan de Waldorpstraat. Verhoog: „De ont wikkelaar van dat pand is nog goed weggekomen doordat een gemeentelijke dienst bereid was het gebouw te huren. Daarna kwam het huidige cel- lenkantoor in zwang. Die trend heeft het al tien jaar volgehouden. Maar ik houd mijn hart vast, vandaag of morgen veranderen de opvattingen weer. Mogelijk gaan we dan nog kleiner zitten, naar Amerikaans model. Die Amerikanen zitten in kantoorruimtes met een diepte van vier meter tachtig. Al met al ben je als investeerder in kan toorgebouwen je leven nooit zeker". Het nieuwe type kantoorgebouw is in het alge een verzamelgebouw dat wordt bewoond door verschillende gebruikers. Zij huren de ruim te die zij voor hun bedrijf nodig hebben. Verhoog: „Zo'n gebouw leent zich in de regel niet voor koop, hooguit door een belegger. Er zijn welis waar ondernemingen die zelf een gebouw laten neerzetten, maar dan gaat het in de regel wel om bedrijven die een maatkostuum nodig hebben. Dus een gebouw dat geheel past bij die onderne ming. Want je mag van een belegger niet ver wachten dat hij zorgt voor maatkostuums. Een middelgroot accountantskantoor met pakweg een ruimtebehoefte van vijftienhonderd tot driedui zend vierkante meter, zal die ruimte wel kunnen vinden in een verzamelgebouw. De kans dat hij hiervoor een pasklaar klein gebouw vindt, is veel kleiner. Het ANP dat van de Parkstraat naar de Eisenhowerlaan is verhuisd, is dat aardig gelukt. Het persbureau wist dat hele gebouw op een klei ne unit na te vullen. Veel bedrijven zullen echter wel blijven zoeken naar een eigen identiteit. Dik wijls is de architectuur van het verzamelgebouw daar namelijk niet op berekend. Een kantoorge bruiker gaat liever niet achter een anonieme ge vel zitten. Neem bijvoorbeeld het kantoorgebouw met de nummers een tot en met vijf aan de Be- zuidenhoutseweg. Daar zie je met grote letters „Rabobank" staan, terwijl die bank slechts een klein stukje van dat gebouw in gebruik heeft. Ik zou daar niet willen zitten. Dan word je immers al gauw vereenzelvigd met de Rabobank. Dat soort architectonische vergissingen komen vaak voor". Verhoog noemt .„Het Kantorenhuis" dat in Leiden wordt gebouwd een voorbeeld vgn hoe het ook kan. „Vooral de buitenzijde ziet er heel aardig uit. Zo is bijvoorbeeld de maatvoering van de ramen dusdanig dat je direct ziet dat er ver schillende bedrijven in het gebouw zitten. En binnen tref je een uitstekende bewegwijzering aan. De bezoeker voelt zich niet verlorep. Ook de naam op de kop van het gebouw „Het Kantoren huis" geeft aan dat het hier niet om één bedrijf gaat. De ligging van het gebouw is ook uitste kend, dichtbij het station. Wat dat betreft zal Het Kantorenhuis het goed doen op de markt". GÉ ANSEMS FOTO'S: MILAN KONVALINKA DEN HAAG Vraag een willekeurige gemeentebestuurder hoe het staat met de ontwikkeling van nieuwe woningbouw plannen in zijn gemeente en er verschijnt een zorgelijke trek op het gelaat. Moeilijk. Geen ruimte meer. Geen geld. Contingent ontoereikend. Wij zijn vol. Enkele kreten die staan voor wat ze waard zijn. Vraag dezelfde bestuurder echter naar de moge lijkheden voor bedrijven om zich in die gemeente te vestigen en zie: de zon breekt door. Want juist in zijn of haar gemeente is er een ge bied al dan niet in voorbereiding dat een welhaast ideale vestigingsplaats voor een bedrijf moet zijn. Een regelrecht paradijs in de voor de rest meer dan vol zittende Randstad. „Direct in de oksel van verkeersknooppunt Leidschendam", zegt burgemeester W. F. de Vreeze van Leid schendam over het bedrijventerrein bij de toe komstige woningbouwlokatie Leizo. Goede be reikbaarheid, uitstekende verbindingen met Schiphol, vlakbij een spoorwegstation of pal naast de op- en afrit van een snelweg lijken de tover woorden te zijn om bedrijven naar de Randstad te lokken. Leidschendam treft het wat dat betreft helemaal: een bedrijventerrein bij de kruising van de A 12 (Den Haag-Utrecht) en de A 4 (Am- sterdam-Rijswijk) en binnen vijf autominuten van de A 13 (Rotterdam-Den Haag): wellicht het summum van een goede ontsluiting. BEREIKBAARHEID Die goede bereikbaarheid leidde ongeveer een half jaar geleden tot een voor Nederlandse be grippen nogal agressieve wervingscampagne om de kantoorruimte in het nieuwe Zoetermeerse Stadhart en het nieuwe industriegebied Lansing- hage aan de man, lees het bedrijf, te brengen. In de gezamenlijke paginagrote advertenties van Jo nes, Lang, Wootton, projectontwikkelaar Hopman en verzekeraar Aegon, werd gewezen op de enor me files op de A 12 die bezoekers van in Den Haag gevestigde bedrijven ten deel zouden val len, terwijl de bedrijven in Zoetermeer de voor deur bij wijze van spreken aan diezelfde auto snelweg hebben liggen. Deze manier van werven was zelfs voor de ge meente Zoetermeer een beetje veel van het goe de. Zeker nadat de Haagse VVD-raadsleden Hu- bert en Van de Laar via het Gewest 's-Gravenha- ge vragen hierover hadden gesteld. Dit resulteer de in een brief van wethouder De Vries van eco nomische zaken van Zoetermeer waarin de initia tiefnemers van de advertentie werd gevraagd de promotie niet op deze wijze te continueren. In volgende campagnes zou wat minder de nadruk gelegd kunnen worden op de (vermeende) nade len van Den Haag, aldus de wethouder, maar juist wat meer op de goede punten van Zoetermeer. DRIJFZAND Kerketuinen, het nieuwe bedrijfsterrein van Den Haag kent in elk geval een heel groot probleem: de erfpacht. Elders in deze bijlage worden de pro blemen hieromtrent nader uit de doeken gedaan. Feit is in elk geval, dat een bedrijf bouwen op erfpachtgrond veelal beschouwt als bouwen op drijfzand. De natrekkingsregel in ons recht be- Caalt namelijk dat alles wat op de grond is ge- ouwd, eigendom van de grondeigenaar is: een weinig populaire basis voor een miljoeneninveste ring. Kerketuinen zou desondanks een interes sante vestigingsplaats kunnen worden, vlakbij de Lozerlaan. Deze weg wordt namelijk in de nabije toekomst doorgetrokken en gaat dan over in de provinciale weg SW11, de weg die vervolgens wordt aangesloten op de doorgetrokken Rijksweg A 4 (Amsterdam-Rijswijk, tegen die tijd: Amster dam-Schiedam). De verlengde Lozerlaan is een onderdeel van het Haagse Hoefijzer, het stelsel van randwegen om Den Haag. Wanneer dat een maal voltooid is de meest actuele verwachtin gen gaan uit van 1992 dan heeft ook Kerketui nen een gunstige ontsluiting. Resteert nog een klein gebiedje nabij de Plaspoel- polder in Rijswijk: de Broekpolder, waar de ge meente Rijswijk half februari jongstleden onder luide protesten van de omwonenden is begonnen met het bouwrijp maken van de grond. Het groot ste deel van dit terrein is bestemd voor de vesti ging van de BMW-importeur. Het gebied heeft een redelijke ontsluiting: een rondweg over het gehele terrein, met een oprit naar de A 13 (Den Haag-Rotterdam). LUUD VAN DER HAM

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1986 | | pagina 29