v Je kunt
niet
zeggen:
boemzo
moet het"
op zond
Schönbergkwartet muziek in
moderne Italiaanse bevlogen
Vrouwen van De Zaak redden klassieker
lames Conlon
ladbelleva
Ruth Vis
Rotterdams
(dir. Freek Vel
Hartmut
Peter Zaz
Wapenschouw van GKf-fotografen in
Stedelijk Museum licht teleurstellend
kunstagenda
bioscopen
KUNST
Said^Oowuwt
ZATERDAG 1 MAART 1986 PAGINA 12
„De Zaak" speelt „Iphigeneia in Au-
1119" van Euripides. Regie: Peter de
Baan. Met: Leopold Witte, George
van Houts, Rik Launspach, Leonoor
Pauw en Jip Wijngaarden. Theater
aan de Haven, vrijdag 28 februari, 1
maart herhaling.
Wat is wijs en alles heeft een
prijs, zijn twee spreuken die
aan „Iphigeneia in Aulis" ten
grondslag kunnen liggen. Le
geraanvoerder Agamemnon
wordt immers voor de keuze
gesteld zijn dochter te doden
of van de oorlog tegen Troje af
te zien. Laat hij zijn dochter in
leven, dan zouden de opge
trommelde Grieken wel eens
voor de wraak van de goden
kunnen zorgen.
De laatsten hadden het offer
voorgesteld. Maar dan kan
Agamemnons broer Melenae-
nos zijn vrouw Helena nooit
aan Trojes Paris ontfutselen.
Ga er maar aanstaan. Aga
memnon moet listen verzin
nen. Toch komen Iphigeneia
en haar moeder Klytaemne-
stra erachter hoe de vork in de
steel zit. En dan zijn de poppen
aan het dansen.
Pas op het moment dat de
vrouwen weten wat Agamem
non wil doen, wordt er goed
geacteerd. Leonoor Pauw
houdt als Klytaemnestra een
schrijnende monoloog, waarin
oorlog en ouderschap en de
wreedheid van mannen over
de tong gaat. Jip Wijngaarden
stamelt in haar derde puberrol
prachtige volzinnen met een
hees timbre. Ze geeft zich over
en steekt nog even een siga
retje op.
Dat laatste is tekenend voor
deze voorstelling die toch min
stens op twee gedachten hinkt.
„De Zaak" is gekleed in kos
tuums uit de jaren dertig en
lijkt twee vertalingen door el
kaar te hanteren. Klassieke
dichtregels worden gevolgd
door teksten als „Iphi, kom
eens hier", „Pappa, de dood, is
dat mijn bruidegom" en „Joe-
hoe, Agamemnon, wij zijn
het!". Ook de bonkige versie
van Chopins etude nummer 4
van de hand van Agamemnon
is niet op zijn plaats in zo'n
stuk, dat dankzij die goede
momenten van Pauw en Wijn-
faarden toch zijn kracht be-
oudt.
Je vraagt je alleen af wat re
gisseur Peter de Baan bezield
heeft om deze klassieker zo te
laten spelen. Staan wij nog
steeds voor de keuze onze kin
deren of idealen op te offeren
om ten strijde te kunnen gaan?
„Iphigeneia in Aulis" in ver
band brengen met plaatsing
van kruisraketten lijkt mij ver
gezocht. Welke Helena moet
er nu dan gered worden voor
de broer van Lubbers of
Reagan
PETER SNEL
Jazzbandleider
Vlach overleden
WENEN De Tsjechoslo-
waakse jazzbandleider Karei
Vlach is woensdagavond op
74-jarige leeftijd overleden in
Praag, aldus het Tsjechoslo-
waakse persbureau CTK.
Vlach richtte 45 jaar geleden
het orkest op, dat hij tot zijn
dood leidde. Na de Tweede
Wereldoorlog ging hij arran
gementen spelen in de stijl
van Glenn Miller.
Het orkest van Vlach, dat op
zijn hoogtepunt meer dan 50
leden telde, was op vele festi
vals in Oost- zowel als West-
-Europa te gast.
JAMES CONLON OOGST SUCCES MET
ROTTERDAMS PHILHARMONISCH ORKEST
ROTTERDAM Zelden
zal een dirigent van zijn
leeftijd in zo'n korte tijd
zulke aansprekende re
sultaten bereikt hebben
als James Conlon (35)
met het Rotterdams Phil-
harmonisch Orkest. De
kritieken over de concer
ten die het orkest geeft
zijn sinds Conlons aantre
den ruim twee jaar gele
den uitermate lovend,
steeds meer bezoekers
weten de weg naar de
Rotterdamse Doelen te
vinden en de plaatopna
men bleken goed voor
een Franse Grand Prix
du Disque en een nomi
natie voor de Grammy-
Award, Amerika's hoog
ste muzikale onderschei
ding.
Erkenning voor een kleine
Amerikaan die na tien jaar
gastdirigentschap voor de
grootste orkesten ter wereld
koos voor een aanstelling in
het internationaal op cultu
reel gebied zo onbeduidende
Rotterdam. Inmiddels begint
ook in het buitenland door te
dringen dat daar, in de ha
venstad, wat interessants ge
beurt. Conlon smeedde het or
kest tot een geheel, creëerde
een spanningsveld tussen mu
zikaal plezier en wederzijds
respect, met als voornaamste
doel de muziek te laten léven,
het gevoel over te brengen
dat elk orkestlid afzonderlijk
heeft bij de uitvoering ervan.
„Orkesten worden technisch
gezien steeds beter", aldus
Conlon in zijn werkkamer in
De Doelen, „maar het ge
voel... Dit orkest heeft de
geest. Dat is wat me aantrok.
Ik zie steeds meer orkesten,
waaronder enkele hele grote,
die op hun routine drijven.
Hier niet. Er zijn dagen dat
we elkaar niet kunnen uit
staan, dat je zegt wat doe ik
hier, maar er zijn er ook dat je
enorm gelukkig bént. Het is
als een huwelijk, met zijn ups
en downs, maar het bestaat en
groeit tot iets moois".
Een huwelijk dat van beide
partijen nogal wat vraagt
maar waarin de wil bestaat
het koste wat kost voort te
zetten. De energieke aanpak
van de temperamentvolle
Conlon, de eisen die hij stelt,
laten wel degelijk hun sporen
na in het 110 leden tellende
orkest. Zijn hoge werktempo
heeft hij inmiddels wat aange
past aan de behoefte van het
orkest: „Ze hebben me ge
zegd: we houden dit tempo
niet vol. Okee, zei ik, dan ko
men we naar elkaar toe. Maar
zoiets gebeurt niet in twee
weken. Er is een natuurlijke
spanning tussen orkest en di
rigent. Je kan niet honderd-
tien mensen op het toneel
hebben zonder dat er span
ningen bestaan. Dat is goed.
Je taak als dirigent is daar het
beste uit te halen, al die per
soonlijkheden te verenigen.
Mensen hebben heel naïeve
ideëen over de dirigent. Een
orkest heeft ook zijn persoon-
lijkheid, en je kunt niet zeg
gen: boem, zo moet het. Die
tijd is allang voorbij. Ik weet
hoe ik stukken wil interprete
ren, wat ik wil doen met een
stuk, maar net als een schil
der ben je afhankelijk van de
kleuren op je palet. Je doet
het samen. Het resultaat is
een compromis, maar dat is
niet iets negatiefs. Het hele le
ven is een compromis".
Grammy
De Grammy-nominatie voor
de Faustsymfonie van Liszt is
het meest recente voorbeeld
van de succesvolle aanpak
van Conlon. „Ik was blij met
de nominatie, maar vooral
met de plaat zelf. Het is een
symfonie waarin ik geloof. Ik
ben een soort missionaris voor
Liszt en in bijzonder voor dit
soort repertoire. Ik vind het
absoluut niet noodzakelijk om
nu de Beethoven-symfonieën
te spelen. Ik heb er na alle
platen daarvan niets aan toe
te voegen. Mahler is ook al
genoeg opgenomen. Daar
wacht ik nog even mee. Ik sla
mijn slag over tien, misschien
twintig jaar. Dan wil ik met
„Das Klagende Lied" komen,
dat kent haast niemand. Ik
heb het al eens met het Cle
veland Orchestra gedaan, en
ook hier in Rotterdam. Een
prachtig werk. Mahler maak
te het toen hij ongeveer 20
was, maar hij had zich al he
lemaal ontwikkeld. Dat is
verbijsterend. Zelfs Beetho
ven lukte dat niet, in zijn
vroege periode hoorde je toch
Fame
Conlon begon zijn carrière op
de school die later model zou
staan voor de populaire film
en TV-serie Fame, de New
York High School for Perfor
ming Arts. „Er is geen enkele
overeenkomst tussen de film
en de realiteit. Maar er heer
ste een geweldige sfeer. Ik
was er zanger, was vijftien
t'aar oud maar had al vroeg de
>aard in de keel en daar had
den ze dringend behoefte
aan". Het Juilliard-conserva-
torium volgde. „Dat was to
taal anders. Alsof je een paar
jaar de gevangenis ingaat.
Geen plezierige atmosfeer,
maar wel een heel goede
school. En ik had er mijn eer
ste dirigeer-ervaringen".
Daarna, de gastdirigentschap-
pen. Tien jaar lang. „Ik wilde
dat, wilde me ontwikkelen,
zonder de vaste verantwoor
delijkheid van een eigen or
kest. Was daar met mijn 23
jaar oud ook te jong voor".
Het Rotterdams Philharmo-
nisch was na het vertrek van
David Zinman op zoek naar
een jonge dirigent, met in het
achterhoofd de gunstige erva
ringen die met Edo de Waart
waren opgedaan. Conlon, in
Rotterdam bekend van enkele
indrukwekkende gastdirec-
ties, bleek het meest aan die
wens te voldoen.
Hij is een van de meest jonge
dirigenten op dit niveau,
maar: „Ik voel me niet erg
jong. Ik doe het al erg lang.
Bovendien: Ik zie veel men
sen die veel grotere dingen
bereikt hebben. Ik ben niet zo
onder de indruk van mezelf.
Dan hoef je maar aan Mozart
te denken en wat hij al be
reikt had op mijn leeftijd en je
staat weer met beide benen op
de grond. Je beste jaren ko
men later. Je kan talent heb
ben, maar daarna is het alleen
maar ontwikkelen. Dat bouw
je niet op in vijf of tien jaar,
maar in dertig of veertig jaar.
Ik heb het geluk gehad jong
te beginnen, maar ik ver
wacht niet op mijn top te zijn
voor over tien of vijftien jaar.
Von Karajan heeft ooit gezegd
dat hij tot zijn veertigste niets
anders was dan een Kapel
meister, een routinier. Hij is
iemand die al jong begon en
al die tijd bovenaan heeft ge
staan. Nee, ik wil me niet met
hem vergelijken. Hij is veel
groter dan ik. Ik behoor niet
in zijn klasse".
Beter
Waar staat volgens hem het
Rotterdams Philharmonisch
Orkest internationaal gezien?
„Het is veel beter dan alge
meen gedacht wordt. Ik vind
het heel moeilijk tien betere
in Europa te nomen. Dat is al
heel goed. Wat we nodig heb
ben is dat dat ook beseft
wordt. Niemand in Amerika
kent het Rotterdams Philhar
monisch. Mischien ook omdat
het eigenlijk nog zo jong is. In
Amsterdam begon het Con
certgebouw al aan het begin
van de eeuw. En ze hadden
zo'n goede concertzaal, dat ze
samen bekend werden. Een
orkest groeit in zijn hal. De
ontwikkeling van het Rotter
dams Philharmonisch begon
met de ingebruikname van
De Doelen. Als je geen goede
hal hebt houdt het op. Kijk
naar het Residentie Orkest:
het Congresgebouw is niet ge
schikt voor concerten. Het or
kest ondergaat een verande
ring op het moment dat de
muziekzaal in gebruik wordt
genomen. Dan mag je het pas
beoordelen".
Hij kan zich mateloos ergeren
aan het feit dat orkesten van
bepaalde steden, hoewel ze
kwalitatief minder zijn, beter
worden beoordeeld dan ze in
feite verdienen. „Een orkest
wordt vaak beoordeeld op de
stad waarin ze is gevestigd.
Een belangrijke metropool
heeft al een voorsprong. Zelfs
als het orkest slechter is. Dat
irriteert me. Dat wil ik recht
zetten. In Amerika is dat som
mige orkesten ook gelukt.
Niemand zal bestrijden dat
het enige goede van Cleve
land het orkest is. Hetzelfde
geldt voor Philadelphia. Het
orkest is de trots van de stad.
Dat is waar ik naar toe wil
met het Rotterdams Philhar
monisch. Als een soort cultu
reel ambassadeur voor Rotter
dam fungeren. Wij hebben nu
hele succesvolle toernees ach
ter de rug. Wat we nodig heb
ben is dat de Rotterdamse be
volking zelf zegt: dat is óns
orkest. Mijn muzikanten ver-
'dienen die steun. Wij zijn be
reid alles te geven".
KOOS VAN WEES
ADRIAAN HAGER
Tentoonstelling GKf-fotografen „100
meter toto in het Stedelijk" in Ste
delijk Museum in Amsterdam. Tot
en met 12 maart.
Eens in de twee jaar organi
seert de beroepsvereniging
van fotografen, de net na de
oorlog opgerichte en mede uit
het verzet voortgekomen GKf,
een tentoonstelling met de op
zet het publiek een representa
tieve doorsnee van het werk
van de leden te bieden. Een
wapenschouw als het ware,
een etalage vol beroepstrots
die nu onder de titel „100 me
ter foto in het Stedelijk" tot 13
maart prijkt in de nieuwe
vleugel van het Amsterdamse
Stedelijk Museum.
Je zou toch mogen verwachten
dat de vereniging een derge
lijk evenement omgeeft met
aanvullende activiteiten. Een
catalogus met een stukje ge
schiedenis,bijvoorbeeld, of an
ders toch een soort folder met
aanvullende bizonderheden
van de exposanten. Niets van
dit alles, zelfs geen getypt vel
letje met namen en titels. De
aangeklampte suppoost heft
vertwijfeld de handen ten he
mel en klaagt de hele dag
„neen" te moeten verkopen.
En ook de afdeling informatie
verwijst wanhopig naar de
GKf. Het Stedelijk Museum
met een rijke traditie op het
gebied van fotografie kan ove
rigens niets verweten worden,
zij verhuurt slechts de ruimte.
Als je bij entree dan ook nog
onmiddellijk wordt vergast op
afgeleide, gelikte bierprenten
van Paul Huf, kan het ergste
voor de rest van de expositie
gevreesd worden. Een indruk
die mede versterkt wordt door
een eveneens voorop gehan
gen Diepraam, een uitsteken
de, echter nu wel zeer beken
de woestijnplaat uit 1980. Zoals
ook de andere inzending de
reputatie van deze fotograaf
geweld aandoet. Onverlet de
grote gaven van deze foto
graaf, en daarvan getuigt zijn
recente boek, kan zijn „Gro
ningen" uit de jaren zeventig
toch bepaald niet gelden als
een hoogtepunt in de fotoge
schiedenis. Menig amateur
heeft dit onderwerp beter be
handeld en verwerkt.
Teleurstellend
Nadere beschouwing van het
werk in de benedenzaal laat
over het geheel een wat te
leurstellende indruk achter.
Op indringende portretten van
José Rodrigues en Andre-Pier-
re Lamothe na, lijkt vermoeid
heid, eerder een gebrek aan
inspiratie de gelederen te teis
teren. Wat te denken van de
leegte van Henze Boekhout, de
wel erg gemakkelijke reflec
ties van Reinier Gerritsen, de
opgelegde connotaties van
Fons Timmer. „Is dat alles?" is
de vraag. De zoveelste naakten
van Diana Blok bevestigen het
gebrek aan wezenlijke ver
nieuwingsdrang. Mogelijk dat
een zorgvuldiger selectie de
wat verouderde indruk van
het werk had kunnen wegne
men.
De bovenzaal biedt meer soe
laas met kleurige dubbeldruk
ken van Oscar van Alphen,
notabene een zestiger die zijn
eigen droomland schept en de
bezoeker meevoert in een rij
ke stroom met associaties.
Kleur is hier goed vertegen
woordigd met letterlijk en fi
guurlijk bewogen landschap
pen van Wout Berger. Het ele
ment beweging krijgt vandaag
de dag sowieso bij veel jonge
kunstenaars een nieuwe inter
pretatie. In een schitterend,
met een gouden gloed overgo
ten interieur (station Milaan?)
van Arthur Blonk spelen ver
vagende menselijke schimmen
een rol in de bepaling van ge
voelens, de bij fotografie zo
noodzakelijke uitwisseling van
emoties. Die ook onderhuids
aanwezig zijn in een zeer ont
roerend, klaarblijkelijk in In
donesië vastgelegd weerzien
van Jutka Rona.
De sociale en documentaire fo
tografie is degelijk vertegen
woordigd met Bertien van Ma
nen, Theo Baart, Harry Meyer,
Han Singels, Daniël Koning,
Catrien Ariëns en uiteraard
Koen Wessing. Al lijkt ook
hier de selectie soms licht op
gevat. Wie bij de expositie,
aanwezig is, wordt zeker aan
geraden de vlak bij de ingang
van de nieuwe vleugel opge
hangen kunstenaarsportretten
van Emmy Andriesse en Gisè-
le Freund (uit het eigen bezit
van het museum) te bewonde
ren.
CHAALES BELS
Filmhuis brengt ook kinderfilms
DEN HAAG Met ingang van vandaag krijgt in het Haags
Filmhuis aan de Denneweg ook de kwaliteit-kinderfilm de aan
dacht die zij verdient. Onder de naam „Kinderfilmcentrum Den
Haag" worden zaterdag-, zondag- en woensdagmiddag kinder
films getoond, die volgens de initiatiefnemers een groot publiek
verdienen. Begonnen wordt vanmiddag met „Ronja de Rovers
dochter", een Zweedse film gebaseerd op een verhaal van Astrid
Lindgren, die vooral bekend werd door het door haar geschre
ven „Pippi Langkous". „Ronja de Roversdochter" won op het
Berlijnse filmfestival in 1985 een Zilveren Beer en kreeg daar
naast de publieksprijs. Tegelijkertijd draait in een andere zaal
van het Haags Filmhuis „Dunderklumpen", een Zweedse teken
film van de hand van Per Ahlin. Deze twee films zullen de hele
maand maart blijven draaien. De voorstellingen beginnen steeds
om half twee en half vier 's middags.
Voor een uitgebreide agenda, ook voor de komende da
gen, raadplege men „UIT", de gratis wekelijkse bijlage
van deze krant.
Zaterdag 1 maart
DEN HAAG Koninklijke Schouwburg (Korte Voorhout 3 tel. 469450)
20.15: Haagse Comedie: 'Andromaque' van Racine; regie Peter te Nuyt
met Trlns Snijders, Kees Coolen, Rick Nlcolet en Lucas Dletens (voor-
prem.). Paradijs 14.30: Haagse Comedie: 'De schommelstoel' van Jean-
Claude Brlsvllle; regie Carl van der Plas; met Bas ten Batenburg, Reinier
Vrij Theater (Noordwal 74) 20.30: Vrij Theater: 'Het jubileum', Tabak'
en 'Even goed nog een hele zit'; regie Rebecca van Leeuwen.
Theater Zeebelt (Willemstr. 7) 21.00: Mieke Visser en Maria Poot: 'Can
to Ondoso'.
Theater de Poort (Paviljoensgracht 18) 20.15: Eindexamenvoorstelling
vierjarige cursus voor regisseurs.
Nieuwe Kerk (Spul 175, tel. 634916) 19.30: Resldentle-Ork. olv Lucas
Vis mmv Roger Woodward (piano) en Maria Orén (sopraan); werken van
Chopin, Scriabine, Sibelius, Schönberg en Lladof.
Theater Pepijn, (Nieuwe Schoolstraat 23, tel.460354) 23.00: Argentijns
ork.
Congresgebouw (Churchiltpleln 10 tel. 548000) 20.15: Yoko Ono.
Paard van Troje (Prinsegracht 12) 23.00: Doctor The Medics.
Kijkhuia (Noordeinde 140) 22.00: Ork. De Volharding.
De Puinruimer (Columbusstr. 40) 22.00: Take-FIve.
De Sooz (Laagveen 20b) 21.00: Pulsar.
Diligentia (Lange Voorhout 5 tel. 464308) 20.15: Seth Gaaikema mmv
combo olv Bob Zimmerman: 'Hoogachtend Seth'.
Theater Pepijn, (Nieuwe Schoolstraat 23. tel.460354) 20.30: Cabarot
Klunder Co: 'De ware Jacob'.
Kijkhuia (Noordelnde 140) 21.00: Vldeoline: 'Andate e Rotomo' van Da-
nlele Segre.
Omniversum (Pres. Kennedyl. 5) Ma. t/m vr. 15.00 en 20.00; za. en zo.
12.00, 14.00, 16.00 en 20.00 Genesis, het ontstaan der aarde; ma. t/m
vr. 14.00, 16.00, 19.00 en 21.00; za. en zo. 11.00, 13.00, 15.00, 17.00,
19.00 en 21.00 The dream is alive. Tijdens vakantie en feestdagen als op
Zondag 2 maart
DEN HAAG Koninklijke Schouwburg (Korte Voorhout 3 tel. 469450)
14.00: Haagse Comedie: 'Andromaque' van Racine; regie Peter te Nuyl;
met Trins Snijders. Kees Coolen, Rick Nicolet en Lucas Dletens. Voor-
premlère.(13.00 voorbespr.) 20.15: Conny Stuart en Louis van Dijk: 'De
Conny Stuart Show'. Paradijs 12.00: Haagse Comedie: 'De schommel
stoel' van Jean-Claude Brisville; regie Carl van der Plas; met Bas ten
Batenburg, Reinier Heidemann en Wlm van den Heuvel.
Vrij Theater (Noordwal 74) 20.30: Vrij Theater: 'Het jubileum'. 'Tabak'
en 'Even goed nog een hele zit'; regie Rebecca van Leeuwen.
De Boterwaag (Grote Markt 8a) 15.00: Vocaal Ensemble Mlnlmuslca.
Theater Pepijn, (Nieuwe Schoolstraat 23, tel.460354) 15.00: Harry Ver-
beke Kwartet.
Paard van Troje (Prinsegracht 12) 22.00: Sophia George.
Congresgebouw (Churchillplein 10 tel. 548000) 20.15: solisten van het
Ballet de Monte Carlo en Ballet de l'Opéra de Paris.
Omniversum (Pres. Kennedyl. 5) Ma. t/m vr. 15.00 en 20.00; za. en zo.
12.00, 14.00, 16.00 en 20.00 Genesis, het ontstaan der aarde; ma. t/m
vr. 14.00, 16.00, 19.00 en 21.00; za en zo. 11.00, 13.00. 15.00, 17.00,
19.00 en 21.00 The dream is allve. Tijdens vakantie en feestdagen als op
DEN HAAG* ASTA 1 (Spui 27. tel. 463500): A chorus line (al); 14.00,
18,5, 21.15. zo. 13.15, 15.45, 18.45,-21.15. ASTA 2 (Spul 27. tel.
463500): Out of Africa (al); 14.00, 20.15. ASTA 3: Commando (16);
14.00, 18.45, 21.15. zo. 13.15, 15.45, 18.45, 21.15. BABYLON 1 (naast
Centraal Station, tel. 471656): Out of Africa (al); 14.00, 20.15. BABY
LON 2: White nights (al); 14.00, 18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45,
21.30. BABYLON 3: Macaroni (16); 14.00, 19.00, 21.15. zo. 13.30,
16.00, 19.00, 21.15. CINEAC 1 (Buitenhof 20. tel. 630637): RAN (16);
14.00, 20.00. CINEAC 2: To live and die in LA. (16); 14.00, 18.45, 21.30.
zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. CINEAC 3: ICheech Chona ale The
LCorsican brothers (16); 18.45, 21.30. do. vr. ma. dl. ook 14.00. EU
ROCINEMA (Leyweg 910, tel. 667066): A chorus line (al); za. wo. 19.00,
21.30. zo. 16.00, 19.00, 21.30. overige dagen 14.00, 19.00, 21.30. ME-
TROPOLE 1 (Carnegielaan, tel. 456756): De aanslag (al); 14.00, 20.15.
METROPOLE 2: Abel (al); 14.00, 18.45, 2 i.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45,
21.30. METROPOLE 3: Back to the future (al); 14.00, 18.45, 21.30. zo.
13.15, 16.00, 18.45, 21.30. METROPOLE 4: Weet side story (al);
14.00, 20.15.'* METROPOLE 5: Teachers (al); 18.45, 21.30. do. vr. ma.
di. ook 14.00. ODEON 1 (Herengracht 13, tel. 462400): Fright night
(16); 13.45, 18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. ODEON 2:
Brewster's millions (al); 13.45. 18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45,
21.30. ODEON 3: Back to the future (al); 13.45, 18.45, 21.30. zo.
13.15, 16.00, 18.45, 21.30. ODEON 4: Militaire academie (16); 13.45,
18.45, 21.30. zo. 13.15, 16.00, 18.45, 21.30. LE PARIS 1 (Kettingstraat
12b, tel. 656402): Slip into silk (18); 12.00 tot 22.30. zo. v.a. 13.30. vr.
za. 22.30. LE PARIS 2: Thunderpussy (18); 12.15 tot 22.45. zo. v.a.
13.45. vr. za. 22.45. LE PARIS 3: Katharina und ihre wilden hengste
(18); 12.30 tot 23.00. zo. v.a. 14.00. vr. za. 23.00. HAAGS FILMHUIS
(Denneweg 56, tel. 459900): Zaal 1: My beautiful laundrette; 16.00,
19.30, 21.45. wo. za. zo. 19.30, 21.45. The sea hawk; zo. 16.15. Zaal 2:
When father was away on business; 14.15, 19.30, 21.45. Zaal 3: Paris
vu par Ie cinéma d'avant-garde 3; Toute la mémoire du monde; Hotel
des invalides; Violons d'lngres; do. 14.00, 19.30, 21.45. SL'Argent;
Atour de l'argent; vr. 14.00, 20.00. Een nieuwe Argentijnse Cinema: El
hombre que gano la razon; za. 22.30. La historia oficial; Los chicos de
la guerra; zo. 14.00, 19.30, 21.45. Asesinato en el senado de la nacion;
Don Segunda sombra; ma. 14.00, 19.30, 16.15, 21.45. En retirada;
Tiempo de revanche; di. 14.00, 19.30, 16.15, 21.45. El poder de last
tiniebras; Los enemigos; wo. 14.00, 19.30, 16.15, 21.45.
NACHTVOORSTELLINGEN:
CINEAC 1: Motief voor moord (16); za. 00.15. CINEAC II: Tightrope
(16); za. 00.15. CINEAC III: Cheech Chong als: The Corsiean bro
thers (16); za. 00.15. EUROCINEMA: Adverteren doet begeren (18);
za. 00.02. LE PARIS III: Katharina und ihre wilden hengste (18); vr.
za. 23.00.
KINDERVOORSTELLINGEN:
CINEAC lil: Taran en de toverketel: za. wo. 14.00. zo. 13.15, 16.00.
EURO CINEMA: De goonies (al); za. zo. wo. 16.00. METROPOLE 5:
Donald Duck's grabbelton; za. wo. 14.00. zo. 14.00, 16.00.
LEIDEN LUXOR (Stationsweg 19. tel. 071-121239): Teen Wolf (12);
19.00, 21.15. za. zo. wo. 14.30. LIDO en STUDIO (Steenstraat 39. tel.
124130): Out of Africa (al); De aanslag (al), 14.30, 20.00. Back to the
future (al); 14.30, 19.00, 21.15; A chorus line (al); 14.30, 19.00, 21.15;
Plenty (al); 19.00, 21.15. do. vr. ma. di. ook 14.30. TRIANON (Bree-
straat 31, tel. 123875): Militaire academy (al); 14.30, 19.00, 21.15. zo.
14.15, 16.30, 19.00, 21.15. REX (Haarlemmerstraat 52, tel. 071-
125414); Meisjes voor iedereen (16), 14.30, 19.00, 21.15.
VOORSCHOTEN
GREENWAY (tel. 01717-4354): The Gooniee (al); do. t/m zo. 19.00,
za. zo. wo. 15.45. Stop making sense (al); do. t/m zo. 21.15. Les una e
les autres (al); ma. di: wo. 20.00. dl. 14.15.
KINDERVOORSTELLINGEN
Heidi; za.zo. wo. 14.00.
t/m
Het Schönbergkwartet in het Ko
ninklijk Conservatorium: Kwartet uit
1955 van Maderna, vijf-delig kwartet
uit 1963 van Scelsi en Fragmente
stille an Diotima van Nono - 1979-
1980. Vrijdagavond.
Wie zou denken dat hij de
strijkkwartet-liefhebbers in
Den Haag zo langzamerhand
wel kent van de drie series in
Diligentia, vergist zich. Wan
neer, zoals gisteravond, het
Haagse Schönbergkwartet in
het Conservatorium speelt ko
men daar voor negentig pro
cent andere mensen op af. Zo
zeer trekt de hedendaagse mu
ziek een scheidslijn in het
muziekleven! Het concert was
ditmaal geheel gewijd aan het
strijkkwartet in Italië in de ja
ren 1955-1980.
Het in Den Haag gevestigde
Schönbergkwartet was zoals
altijd een bevlogen pleitbezor
ger voor de vaak weerbarstige
eigentijdse muzikale materie
en wist het publiek de hele
avond in zijn ban te houden.
Op het programma stonden
voor de pauze twee kwartetten
van Maderna - uit 1955 - en
van Scelsi - uit 1963 - en na de
pauze de „Fragmente-Stille an
Diotima" van Nono, een zoals
de titel al zegt, uit fragmenten
door stiltepassages onderbro
ken, opgebouwd kwartet.
Om met het kwartet van Nono
te beginnen: ondanks het feit
dat het uit de jaren '79-'80
stamt, sluit het aan bij de
Weense school. Het ook bij
Scelsi gehanteerde principe
van de inzet met een accoord
dat vervolgens langzaam ver
glijdt, werd veelvuldig toege
past. De speelduur van 40 mi
nuten was echter niet alleen
voor de spelers, maar ook voor
het publiek een vrij zware op
gave. Beide veel kortere kwar
tetten voor de pauze lagen be-
Eaald gemakkelijker in het ge-
oor, ook al zijn ook deze ge
heel op seriële technieken ge
baseerd. Tegenover het etheri
sche op piano gespeelde Ma-
derna-kwartet, stond het veel
romantischer kwartet van
Scelsi, waarbij steeds twee in
strumenten de begeleiding
vormden van twee andere, die
de melodielijn voerden. De
laatste twee delen van Scelsi
deden in hun dramatische
kleuring soms aan Penderecki
denken.
Zoals men van Italianen toch
verwacht, blijven ook bij der
gelijke puur seriële composi
ties, esthetische en emotionele
aspecten steeds een rol spelen,
hetgeen de toegankelijkheid
zeer ten goede komt.
BESIER .1/
